Anecdota litteraria ex mss. codicibus eruta. Vol. 1. 4. 1

291쪽

nistra habet lyram novem chordarum , in dextra duas pilas rotundas , alteram ex auro puro , alteram ex auro, & argeta, to ; calcei sunt ex viridissimo smaragdo sedet supra pannum totum varietate colorum distinctum , & ornatum pavonum pennis , pedibusque tridentem calcat. Huatarchus vult in Creta quondam fuisso statuam Iocis sine auribus , cui tamen contra Lacedaemones quatuor dedere ,

alii posuere tres oculos. Etiam statua Veiovis , idest nocentis Iovis , facta fuit, ut refert Aulus Gellius, puero sim, iis , qui in capite habeat cornua, & in manu sagittas in actu seriendi, cui capra proxima sit. Iuppiter Custos , ut ait Pausanias, a Polycleto fabricatus , habet c rhurnos ad pedes , & in una manu vas potorium , in altera thyrsum , in cuius summitate stat aquila . Idem addit , apud Eleates in Graecia sculptum fuisse ex ebo re, & auro , sedentem in throno regali, coronam in capite, quae videbatur facta: ex

292쪽

ex Eliis olivi, in dextera tenentem victoriam coronatam , in sinistra sceptrum diversis metallis fabricatum, supra quod erat aquila , habentem calceos aureos, & chlamydem auream, acu pictam variis animalibus , & floribus, & praecipue liliis, relucente sedili multo auro & pretiosis gemmis, quibus ditissime ornabatur, cuius materia erat ebur , & ebanum , ubi multae animalium figurae aspiciebantur sculptae , pedesque, quibus sustinebatur , erant quatuor Victoriae. Alii Dei qu modo figurarentur , non recensebo , cur minima sit varietas , pleneque describantur a Scriptoribus, quorum diligentia occasionem mihi praebet, ut haec absolvam.

Hucusque diximus , quod potuimus, succincte de religione , & generationibus Deorum antiquorum , & de Templis,& statuis eorum , & figuris , quod ut mihi maximi laboris suit , quem tamen libenter tulerim , ita opto iis , qui legent,cue voluptati, & utilitati. Et larte est,

293쪽

- 27 aut id sperem , cum hoc tam iustum desiderium oriatur tantummodo ex sol voluntate aliis satisfaciendi. Egoque abunde fatis mihi consultum existimo, si alii non penitus labores meos spreverint . EDITO US A D No TATIO.

Lacunas a quas habes udpag. 12I., intactas rei quimus , ne quid ex arbi-rrio nostro in textum ali num induxisse videremur. Ceterum Hie monere prae nisu , forte Manutium nostrum evmon primum ,

quod respuit , illud censuisse, quo Pantbei nomen

derivatur a πῆν omnes 1 - , vel viis

deo , quasi omnia videns, seu ab omnibus visum, seu omnibus patens; e mon vero alterum, quod a robat, id intellexis , quo Pan tbeum , Dida ipse auctore,

commune omnibus Diis. Dio lib.LIII. Pantbeon di

forma convexa fastigiatum , caeli similitudinem ostenderet . Hinc Ammianus Marcellinus Pantbeon velut regionem

teretem, speriosa re tu , ne fornieatam duit.

294쪽

S. R. E. CARDINALIS

CONGREGATIONI s CΑsINENSIS .

296쪽

D. D. D

298쪽

EDITORIS MONITUM .

Q M saecηlarium canon/corum Lateranensium

bifloriam anno MDccxXoIII. adornarem , nec

quidquam industriae praetermitterem , ut possinu rinium, qui Thomae Phaedri vitam adcurate descripsierat, o illustiramerrt, quae adhuc tanti viri desiderabantur, detegere , ct mulgetre possiem , do

ctissimus, σ praeclarus vir MARI s G R ACcIυs , cuius erga me veterem benevolentiam , ae studium depraedica re satis non valeo , codicem chartaceum. humanissime communicavit , plura ipsius Phaedri compleuentem , σ , ut characterum forma indica bat , exaratum certe eo ipso saeculo , auctor βο- ruit . Pri quam vero illum ad me transimitteret, litteris datis a. d. XI. Kal. Ianuarii labrate anno MDCCLXIX. , haec animadverterat et Rispello pota Fedra Inglii rami, di cui ella mi chie de qua, checosa per inseriri a neli' opera, ch'ella Ine dita , io ne i ratificarie, che ho di tui un coindice manostritto, e inedito, in cui vi sono varie cose dello stesso , te aggiungo , che sonodi uno stritto vecchio , e cattivo , t a peZZi, coli' in chiostro tal mente consumato , che lamia vista non to scorge. Ma questo non e ututiψ . Bisogna, che sieno state raccolle , e copiate dopo la di tui morte da mano imperita , Perche olire a qualche plcciola lacuna, vi ὰ anche qualche scorrezione , che puo dirsi er-.TOre in Grammatica, e talvolta certamente

299쪽

non corre it senso. Se V. P. Rina resta in questa disposigione di volere inserire qualcosa di questo per altro dotti Isimo uomo, non avrei di ficolla di farte giungere ii detio libro originale &c. Ex hoc itaque Codice laudationem pro Ludovico Podochataro Dprio diligenter eduxi, opusiculum profecto magni faciendum, utpote praeclarismi principis vitam exhibens ab oculato , magnique nominis sicriptore litteris ita traditam , ut in ea habeas tum docti , piissimique Cardinalis, tum Cypri insulae vici tudinum elegantem , delectabilemque picturam. De Phaedro vero, ne actum iterum agere videar, hoc unice praefabor , ipsim Volaterris, quae Etruriae civ tas est inter Italicas forentissma , litteratorumque Virorum siemper ferax , ct altrix , anno circiter MccccIXX. Paullo Iubiramio , ct Lu- metia Bariettania parentibus patricii generis ortum , primumque Romae innotuisse ex Semecae tragoedia, cui titulus Hippolytus, in qua quum ipse adolesiens aetatis amnorum seupra XIIL Phaedri personam in arce

quadam , ut ipse ait putaverim iunxi quadam nune diruta ) ante palatium R baelis Marii Cardinalis Vicecancellarii sita egregie repraestentasset, Phaedri ,

mel etiam Phaedrae cognomen, quo ipse deinceps mirifice delectatus en, obtinuit. Anno MDIII. m. Idus Ianuarii, C pare Benecario , qui Pantagatus dicebatur , viro in eruditionis cultura nulli siecundo, Canonico Lateranensi vita functo , sacerdotium illud adeptus en, quo dimisso anno MDOIr. inter Vaticanae Basilicae Canonicos cooptatus est . Fuit quinetiam

Sacri collegii a Secretis , σ magicanae Bibliothecae

300쪽

custos , obiit vero mae gnno MDan. , pluraque in eius laudem concinnata fiunt ab amicis elogia, quorum in medium proferam ex eodem codice epigramma , quod Phaedri virtutes ob oculos ponit: Phaedrus amor patrum , populi spes una Quiritum, Quo duce Roma iterum rostra superba videt, Per quem Romanae linguae reparantur honore S ,

Voceque perdidicit plebs vaga posse capi. Hic iacet exiguo, magnus, sub marmore , sed non Exiguum marmor , quod suit ille, tegit; Vivet enim Phaedri nomen , dum Roma manebit , Dum vox , dum linguae gratia, Phaedrus erit. De Ludovico Cardinale ait Olduinus, eum e vita migrasse Romae , stu Mediolani, cum iter ad Regem Hispaniarum ageret, teste Auber , circa horam XII. anno MDIU. ex Diario , ex Ciacconio ante diem mcKal. Sextiles anni MDWr. At quum nulla butusice logationis mentio in Phaedri flermone obcurrat, nihilque i e de eius morte, quae extra urbem acciderit, innuat, immo contrarium manifene tenetur, postremam nempe aegritudinem contraxisse, quum vocatus a Pontifice in Consistorium venisset, seque ipsum illi aegrotanti ad uise , certum omnino est Romae extremum clausi se diem. In Codice Va. m. , quem