장음표시 사용
571쪽
Romam confugerant, virum A. Amoti, a baec tunc viventis IIonam ore pre tu Thebai e Pachomi vir inum ac viduarum cit lim . De Pachomio de citis regula plora Sozoti .enus & Gennadnis in Catalogo. Regula Orsieli; habetur excusa tonio a. Bibliothecae Patrum' ubi liber inscribitur Rutila de in iratio Isson riticis. Fuit S. Pachoini j dici pulus vi. multis in locis eiusdem regulae videre est 'loibus S. Pachoinium patrem sitiam appellat. De eo agit Gennadius in Catalogo ubi cum vocat collegam Pachumii & Theodoti . Graeci aucores mentionem faciunt, Socrates, Sogomeniis , Palladius Rcgula Macari j & aliorum SS. Patrum quam antiqv s tabulis & MM. SS. se collegi te tcstatur Autor Concordiae regu l. tum apud Hugonem M nardum. Azque hunc titulum praesci t. o. pri r 'la II ovo feriorum vel Deum timentiam di r i d est Grati vis A fac. usi π alserius Macari . hiatorcs vero huius regatae prinnominati videntur e 'e duo cclebres illi Macari, , quorum alter Agyptius alter Alexandrinus dicitur, de quibus agunt fore omnes historici supra laudati. Serapion qui prope Ari nollem circitcr decem millibus Monachis praefixit in Trupto, de quo Sozomeniis . Paphia utilis vero Abbas Moliasteris in ' hebaide & anachoreta viuinae solitudinis in regionibus Heracleos, de quo in vitis Patrum. De eo etiam agunt Cassianus, Pallad us in Lausiaca, illius itcm de duorum Macariorum meminit Sidonius ad Fausi in Reiensem. ne duo Aracar, n e sein Pire vetus h ros. Ratio e fit quia eodem tempore in AEgypto ut liquet cx praefatis aut hori-biis vixerunt & simul de componenda regula convenite potu eiunt. R
guli Pauli de Stephani extat in eodice M. S. Eibliothecae Floria censis vir sin & o. rapitula complectens sab hoc quidem titulo. Incipiunt ca- Ihoc pro filio G t ammonendi caeres Pauli 2 De trini. Et initio regulae haec habentur. Dei is r tituli 'o russim , ut fiar er ammovendi Pacili. De baui. Regulam Tarnatensis Monasterit alterunt nonnulli est. -- gulam celeberrimi illius Monasterii Agauneniis, quod in Ecluetia denomine S. Maurit ij & sociorum conditum est , eo quod Tamadae locus cuius meminit Antoninus Augustus in Itinerario , idem sit cum Agaunolior.uti Sanctorum pastione celebrato. Regulae S. Caesar ij Melatensis Episcopi meminit Fortunatus ad S. Martinum Galliciae Episcopum. Ad ue si ita sibi serti tuu in orbe Genesi X ala C iri' prae lis ah a Pt . Cui Ditamines Aeetis des, te Lerini. Tum alibi. Rem a Coarj I ne a nodat tibi est. Et infra. Concipiente Hem Chri m Rade undis amore Caesar lambitremula qui rhid habet. Mentio fit apud Gregorium Turonicum in Epistola Episcooorum ad s. Radegundem. Tamen specialiter desinimus si Dasi or dictum est de locis sacerdum i non ubernarimi co is is , in 'Hatilensi riuitate Muro Monasterio meruerit si dirim beari memoria C aras Arelatensis E isopi consilium nulti sit vireri cedendi I
centia. Et capite sequents. Arelatem v eis expetunt de qua reςula S.Caesum atque Caesari/ featae fusicepta Re is se tuitione mari u t. Item capite sequenti in Epistola S. Radegundis. Insi per Co re rioni per me Deo pinsanie colicus regulam sub quia S. Caesar degis quam uicisti O L. Lari'
572쪽
de Mona . ab ea Mas liae conditi. Lib. I I. c ue
an , I iis Aretite sis ex institutisne G. Panum couaeuienter collegit ad tui. Hanc regulam ut clarum est ex locis citatis S. Caesarius sorori sitae S. Caesariae eiusque sanctimonialibus scripsit. Duas regulas stripsit Aureli 1-nus Episcopus Arctatens s 5c Caesarii succc lor, alteram sanctimonialibus alteram Monachis ut vigere est apud Tritemium libro G proprietate Titie. eap. s. Matia chorum. Regulas. Ferreoli a Tritemio ibidem laudiitur sub nomine S. Ferreoli Episcoria Martyris, verum huius regulae autor se in praefatione quidem Epiacopum nominat, mari rem nemo alius , Triw- mio appellat. Fuit Uticensis Episcopus in pririna Narbonensi, nepos de in ea sede succeilbr S. Firmini ut habetur in eiusdem Firmini vita M. S. Erat autem cum institutus optimc tum etia' perfecte cruditus, qui Epist lax instar Sidoni, composuit, teste Gregorio Turonensi. Porro Lucretio Ctestor lib. Diensi Episcopo regulam suam inscribit viro sibi coniunctissimo ossi- hi Leart. ciis, usu, consuetudine. Regula S. Issidori Hi sipalensis Episcopi extat inter eius opera Coloniae edita anno 1617. Hanc recenset inter S. Is doti scripta S. Brasilio Episcopus Caesaraugustanus. Minastica re Dia
druru vn im pro patria dis inues darum animis decentissime temperauit.
Regula S. Fructuosi Pracarensis Episcopi quae complectvtur quinque dero. capita ut est in Codice M S. Abbaliae Crassensis, quibus statuitur una quadragesima ieiunanda ante sestum Ss. Iusti & Pastoris, quam sanε instituit s. Fructuosus quod eius Monasterium dedicatum esset sub patrocinio horum S S. Martyrum. Regula S. Columbani Abbatis Lux utensis, cuius nomine multa proferuntur ex Poenitentiali eiusdem S.C lumbani quod extat M. S. in Bibliotheca Floria censi , de citatur a Dite nato capite supra laudato libri de proprietate Monachorum. Regulam Vigili j Diaconi memorat Gennadius in Catalogo. Vigilius, inquit, Dia
eo is compositit ex traditione Parrum Mo chorum regulam cyue in Carn
hi, aI profectum fratrum in Conumtu te itur, breui uo ct arieto sermonermi e Monasticae per se lionis in se te plinam. Regula S. Basilii nihil aliud continet quam illius constitutiones tam stasius quam breuius disputatas quae diuiduntur ut plurimum in z o. interrogationes. Regula S. Augustini sumpta tota est ex eiusdem Doctoris Epistola io . ad Sanctimoniales. Diuiditur in o. capita vel in quinque supra o. etsi in recentioribus editionibus volgo diuidatur in pauciora. Sed de in Bi bliotheca Cotbeiensi extat M. S. Vetust:ssimis charactetibus exarata sine ulla capitum diuisione, etiam ad usum virorum mutato genere accom
s. Quod ergo de his religiosorum ordinum principibus de aut horibus historici, hoc sapientii limus quisque de Cassiani nostri prudentia
atque consilio credere si iliter ac profiteri debet, ut ipsa nascentis familiae suae reli ios , quae iam tum ad quinque millium Monachorum excreuerat, institutione, ex Dei mente certoque mihinctu de asinatu regulas sitas conscripserit. Meminit Gregorius Turonensis in libris histo- cier. ib. α
573쪽
618 S. ca anus Elaaratus su Chronio. vitae,
Montur re uti. Constat certe ex Epistola Castoris Aptensis Episcopi ad ipsuin Cassianum, quae rcfertur in praefatione librorum De institutis renuntiantium, quod cum in Occidente nullis ante legibus nullisque certis formulis plerique Monachi astricti ellent, nili quas vel interior via chio unicuique suggereret , vel Rectorum viva vox praescriberet, primus ipse Cassiainum literis su is induxit ut leges conderet lanctissimas, quae totam hanc vitae rationem salubriter conformarent. Quod ita foeliciter de gloriose altequutus est praesertim libro . de Institutis, & libro i. ac 3. de diurnis de nocturnis orationibus de libro i. de vestitu Monachorum, quibus eo nomine regulae nomen imponitur , quod in iis non tantum M nachorum AEgypti mores & instituta narrantur sed quid faciendum sit praecipitur , ut viros quosque etiam sapientissimos qui legerint traducat
6. Ex quibus in q; uestionis quae proposita est dissicultates dilabimur , an post Benedicti institutionem manserit inter Monachos veluti religionum distinctio, de virum Monasteria omnia non solum quae ab ipso duxere originem, sed alia etiam quae ab aliis religio strum fam liarum fundatoribus vel ante Benedicium vel eodem tempore in Occidente, praesertim in Itala aedificua erant, Benedicti institutionem susteperint , de ad eius regulam sese accommodauerimὶ Respondet Suares, Operis de Religione tomo A. de verisimile ac probabile demonstrat vel statim vel paulo post institutam & diuulgatam regulam Benedicti omnes Occidentis Monachos ad illam se conformasse. Antoninus in historiali Post Benedi Ilum oreues Monachi Occidentis militant sub re uia A. Benedi Hi ct ipsim habent in Patrem exceptis Caribu sensi M. Similia habet in Theologati. Veterem etiam approbationem refert ibidem Suares D. Gregorii alcentis se confirmaste regulam S. Benedicti in
sancto Concilio, oc subdit. Et obsertiari praecipi ab omnibi qui faculo
renuntiare cr ad Decim conuerti voluerint in omnibus rexionibus feci Prouinciis Ecelesiae Latinae. Causa erat cur id agerent antiquiores Monachi, r. quia regula S. Benedicti sola inter omnes illas veteres supra laudatas, approbata ab Ecclesii a censetur in iure , cap. Perniciosam Is . quaest.2. de alibi passim ..Vnde eam laudat Gregorius Papa libro Σ. Dialogorum & a monumentis eiusdem ordinis citatur specialis approbatio eiusdem Gregorij Papae & alia Zachariae i. & quando illae dec stent, generali traditione & acceptatione tot Pontificum de totius Ecclesiae satis approbata esset. Aliud praeterea testimonium & grauior quaedana confirmatio recitatur 1 Gregorio ibidem cap. 37. Cum enim S. Benedictus vita sunctus est, eodem die duobus ex eius grege Monachis visum est videri viam quamdam amplam de rectam , palliis stratam innumerisque luminibus coruscantem, & senem quemdam astantem qui diceret. Haec est via qua dii bu Domini Benedici ascendit in eculum. Hanc igitur viam Berna dii, nihil ait aliud ella quam vitae formulam ab eo institutam, quam ut ille seruans ascendi stet in coelum, sic omnes qui eum sequerentur. Neque
enim, inquit, veris: in dubium ab arenus potest quin omnino facer sit m -
574쪽
' ae Mona D. ab eo M s liae condiri. Lib. II. 6 19
Zm eo eruationi, ct Haina magis in piratione atque consilio quam humana prudentia vel adiuuentione semius, quo nimirum tantam in vim gratiam
fis Zimris , munis ps obitum gloriam 'licitatis idem Beneditius obtinuit. Quare ut Conciliorum decretis, quae Monachorum regulis id genus magnam authoritatem attribuunt , obsequio congruerent de secundum ea conuenientius viverent , placuit ad suas consuetudines generales ac priuatas leges Benedi hi regulam insinuare , ea tamen Monasteriorum ac Monachorum seruata semper distinctione , quae citra omnem rationem sibiectionis, communionem tantum quamdam legis ac consociatione ni iuris admitteret. Gregorius in Decretalibus lib. 3. tit. 36. cap. 8. ex Concilio generali sub Innocentio III. anno ivas. Ne nimia religiontim diuersit u grauem in Ecclesiam Dei confusionem inducat, sirmiter prohiberem ne quis cetero nouam religionem inueniat , sed quicumque ad religionem conuerti voluerit unam de approbatis alismat. Sim stiter qui voluerit religi fam domum de nouo fundare, retusam ct inLZitutionem accipiat de a probatis. Tum ibidem in c. lib. 3. tit. i 6. cap. unico ex Concilio Lugdunensi sub
Gregorio X. anno I 27 3. Religionum diuersitatem nimiam , ne eonfusi onem induceret , Generale Concilium consilla prohibitione vetauit , sed quia noufium importuna petentium inhiatio iturum postmodi m multiplicationem extorsit, verum etiam aliquorum praesumptuosa temeritas diuersorum ordinum praecipue mendicanti quorum nondum approbationis meruere principium in os minitam quasi mulsitudinem adiuuenit , repetim constitusione disti, icimuinbibentes ne aliquis de caetero notium ordinem aut religionem adiuueniat,
vel habitum nouae religionis assumat. Et inseri. Ad hac personis ordinum s ad
quos constitutio praesens extenditur J transeundi ad reliquos ordines approbatos licentiam concedimus generalem, ita quod nutius ordo ad alium vel
Conarentus ad Conuentum se ac Ioca sua tota ter transferat, sedis eiu em fu- per hoc permissione perialiter non obtenta. Vnde in Decreti a. par. dist. 1 p. cap. 2. Regulae, inquit Gregorius, Samstorum Patrum pro tempore, loco,& persona , de negotio, instante necessitate traditae sunt.
7. Secundo, ut legitimi ac Pontifici j iuris priuilegia tu id sibi vindicarent, antiqua enim omnia Canonis decreta quae de Monachis aliquas leges statuum, praecipue ad Benedictinos Monachos diriguntur ut patet ex c. Cum ad Monasterium & C. In singulis & C. Ea qua de statu Mon e ram de Clemen. Ne in agro, eodem tit. quae de Monachis nigris specialem mentionem faciunt, quorum appellatio solis Benedictinis comvenit. Lex vero lata pro solis Monachis S. Benedicti, quando eo tempore lata est, quo non erat alia religio Monachorum vel in quo omnia illorum Monasteria sub regula S. Benedicti militabant, quamuis verba Canonis iudisserentia sint Alumque de Monachis mentionem faciant, . tune ex vi dispositionis legis obligatio extenditur ad omnes Monachos, etiam si postea aliqui exorti, quia haec est natura perpetuae legis ut ad omnes extendaturAui postea nascuntur, si sub verbis & tenore legis com- rehenduntur. Quae Tritemio sorte argumentum dedere ad scribendum Titie.
enumero virorum illustrium ordinis Benedictini, quod omnia quae in ς-P ., historiis
575쪽
historiis reseruntur de sanctitate, dignitate, aut qualibet alia singulari excellentia alicuius Monachi qui post Benedictiam vivit in Occidente, usque ad ea tempora in quibus constat religiones Monachorum sutile multiplicatas, omnia inquam attribuantur religioni S. Bcnedicti etiam si historici non semper in speciali re tant illam religionem sed Monachatum. Si enim sermo tantum ait, ut vere, interdum elle oportet, de religiones. Benedicti praeci se, ut a suis foederatis vltro aliorum Monachorum municipiis & quasi auxiliaribus coriis distinguitur , in hoc petiriconsiderantiam excellit Tritemius quod tuae religioni attribuit Pontifices , Epic opos, Abbates, vel Sanctos aliquos aut Benedicto antiquiores
aut non ad Occidentales sed ad Orientales Monachos pertinentes, ut annotauit Baronius tomo 6. anno Christi . sub finem. 8. Non praetermitto Suaris sententiam in euoluendis annalium in 'numentis minus hie sorte accuratam arguere, csim pernegat Monactios ante S. Benedictum sabuille certam aliquam regulam in Europa , si excipias , inquid, regulam S. Basilii in Oriente N Augustini in Africa, nee fere unitatem religionis inter diuersa Monasteria , sed unumquodque iuxta suas consuetudines Ic propria statuta vel iuxta prudentiam sui Abbatis institutos mille. Liquet enim ex dictis longe ante S. Bened chum, Paehomii, Macarii , Cassiani dc aliorum antiquiorum Patrum varias regulas a Monachis acceptas & obseruatas tunc esse in usu ipso & tracta tione vivendi ,& ex quibus etiam , quod quisque illorum commodiit e praecipere vi ius est, S. Benedictus in suis regulis excerpserit.
. Summos Pontifices, Cardinales, Patriarchas, Episcopos Altates plures Ecclesiae peperit, educauit S. Casiiani familia.
i. mPlensere inter homines munerum administrationes & di nitates . cnaDeo tanquam solem accendi , qui non suo tantum tibi lumine luceat, sed a quo lustrentur etiam & compleantur uniuersa, docuit iam
prou. nos vita longa, ususque rerum maximarum , ut teneremus. Ort a se
nanu, inquit Sapiens , illi filiorum cr Horioli: zm tres eorum. Quantas enim domos & familias videmus, ex quibus si aliquis ad honoris aut in gilitatus supreinum fastisium ait natur, vi multum sint tenues atqDei nobiles, tameta quasi sullae fulgoris agnatione collucent, & propinquae nobilitatis radiantur picturis atque luminibus. Quod idem cum eueniat in religioso statu, in quo religiosus quisque velut in propriam familiam cooptatus si Epriuatae vitae tenebris tanquam E medio eduehus, bo notis igne accendatur, & ponatur super candelabrum ut luceat omnibus qui in domo sunt, mirum quantum in imperio atque in publica dignitate caeteris quoque refundat splendorem , ob munerum quar exequitur gloriolam amplitudinem & praestantiam. Quam ob rem de iis nunc scri-
576쪽
ae Manasse. ab eo Massiae cordiri. Lib. I I. cci
bere qperae pretium ducimus , qui e S. Cassiani disciplina ad Ecclesasticorum Magi stratuum summos apices evecti venerationem & cultum a suptemis illis luminibus haustum uniuersae religiosae familiae commu
1. Primus in hoc- ordine, dignitate quidem licet non aetate fuit iremus Grimo ira, qui poli obitum Clementis VI. cum antea ne Cardinalis quidem suillet sed Abbas Monasterii S. Victoris Massiliensis, tanta erat eius prudentiae Sc probitatis opinio, ad Ecclesiae uniuersae clauum regendum Cardinalium iuifragiis euocatus anno et 362. Urbanus eius nominis Papa V. dici voluit. Quis veto fuerit hic Pontifex , quana Sanctiis, quo genere, quibus moribus ornatus variis historicorum Trit l, , Pla- T ; 4. ii ...tinae , Pan uinii, Ciaconi j & aliorum encomtis aperitur. Patre Griinaldo e ly.& o. viro militari & Amplii lilia matre , nobilissima foemina Monsertana, quae Plati. in Ura multis sancta audiebat. Vtroque parente Gabalus, in oppida paternae SV V uditionis Gri facio natus. Id castri nomen in edito monte siti, duodecim passuum millibus ab urbe Mima tensi Prouinciae Ga illarum Tolosanae. Ciaeo. iii Fuit vel δ illud prodigio aut potius miraculo similliinum , quod in eius vita. v. natali euenille narrat Stephanus Binetus in vita S. Et rear ij. Et rearium aliquando per Gabalos, Gebennarum incolas populos , iter habentem atque Mimatensis Dioecelis supradictum castrum Crisacium aduectum, Toparches Glimoardus eques & Et rear ij assinis domum suam abdi, esit multi; quidem sollicitatum precibus, multaque hominis comitate peluctam , ed tamet, lingulari quadam prouidentia destinaturai, ut ad egre gium atq te admirationis pleni, nariun facinu , Deo familiarem , deuo tam , ac mirabilem operam exhiberet. Equiris enim uxor Amphilitia tune praegnans, chm Guillelmum noli rum Vrbanum V. in aluo contineret, inso licetii admodum atqse pudendum partiis exitum sortita, formosi pueri loco insormem abortum de indigestam in speciem inolam abegerat, quae simul atque matris in conspectum venit, uberrimas ei exculsi do loris lachrymas , scd S ipsi parenti qui excitus accurrit totique coactae familiae luctum indixit tam tritiε spectaculuin. Res tandem ad Elaea- rium delata tenerrimum eius ad sensam alienae calamitatis animum non mediocris doloris vulnere inclauit. Quamobrem optimorirni hos. pitum cladem aegerrime ferens , abortivum illum socium ad se in cubi culum afferri iubet , quo facto remotisque omnibus arbitris summittensii se genua suppliciter eximia quadam diuinae bonitatis fiducia ad Deuin, ut ad patrem optimum &amantissimum scruciatissimas preces adhibuit. Loquentem adhuc necdum orandi finem facientem praeuertit dii lina bo nitas, atque anticipatione benefici j miraculum perpetrauit. Informem enim malam puncto temporis in elegantissimi pueri serinam digessit, qui de caeterorum more, fletu ac lachrymis vitam salutans eiulatu suo patrem ante sores cubiculi operientem admonuit prodigii, & increbili
iudio cumulatum accivit. Quamobrem post indictas pro fanto bene cio gratias diuinae misericordiae peragendas, in id omni studio cura de diligenti α incubuit Elaearius, ut quam primum baptismisi lutatibus undis
577쪽
661 S. Cassianis it matus seu chronis. vitae
lustraretur infans, &Guillelmi nomine insigniretur. Post haec patri dixit
in aurem. Vide quaeso diligenter uti sedulo bonis motibus & virtutibus imbuatur hic puer, atque ut in literis apprime instituatur, ipsum enim qualis est, ea manent quae sunt inter Christianos senam a. Quod monicum quamquam ab ipso parente haust quaquam intellectum est, vaticinium tamen fuit vertissimum, quo vir sanctus significauit eiusmodi puerum in summum totius Ecclesiae Pontificem idoneo certoque tempore allegendum , ac etiam quod plus admirationis habiturum erat, Elaearium ipsum in Sanctorum numerum haud multum impari accepto ben
3. Guillelmus ab ineunte aetate liberalibus disciplinis imbutus a tium Se Iuris ciuilis ac decretorum Doctoratum ac sacrae Theologiae lauream in gymnasio Monspeliensi , Tolosano, Auenionensi , ac P risensi demum accepit. Monasticam vitam adolescens profestus est in Monasterio Chiriacensi Mima tensis Dioecesis, ubi sacris Ordinibus initiatus & habitu Monastico indutus quem continuo etiam Ponti sex usque ad moriem gestatest. Suscepto Magisterij gradu per zo. annos ius Pontiscium & sacras literas publice docuit, & multos nobiles & egregios auditores habuit. Vicarium Episcoporum Claromontensis & Vticentis integre & seuere egit. Inde ad Romanam curiam veniens eius industria,
doctrina , & pietate cognita ab Innocentio V I. Abbas Antisodorensis primum, deinde Massiliensis factus multis magnisque legationibus fri e
natus & praesertini nouissima Italica ad vicecomites,in qua absens,summus Pontifex, vitae annum 13. agens anno I 62. renuntiatus est. Erat enim vir singularis virtutis, & ingentis animi, morum,& innocentissimae vitae maiestatem adiunxerat, ita ut virgo esse ab omnibus credα etur.
Pontificatum a Christi honore auspicatus contra Turcas expeditionem parauit, crucem praedicari fecit. Ad quod pium opus ut fideles emeacius excitaret his veniam non modo noxarum indulsit , sed beneficio usus temporalis subsidij antiquam decimam b rum ad mediet tem , quam Clericos habere voluit, pro .cduxit. Regni Christianissimi fautor ac defensor cuius alumnus erat,& in quo praecipuum esse situm bene sciebat Ecclesiae sulcimentum, contra Regni Francorum
inuasores eorumdemque receptores anathemata sulminauit suique decreti diploma ad perpetuum regni munimen Carolo Regi nuncupato Sapienti multa cum paternae dilectionis significatione detulit, quod in regio thesauro Parisiis repositum hodieque extat. Ad hunc Pontificem Sanctissimum S. Brisitta Christi iussione profecta regulae suae confirmationem petens postulata obtinuit. . Anno igitur Dominicae natiuitatis i 36 i. die Dominica 8. Idus Nouemb. Vrbanus V. Auenione in Cathedrali S. Mariae de Donis cons cratus est ,& suae coronationis insignia suscepit rex manus Amaldi devia Catiircensis, Diaconi Cardinalis S. Eustacliij S. R. E. Archidiaconi, Cardinalibus, Episcopis , Clem & populo adstantibus, Urbani V. n men accepit sed ue Carolo IV. Imperatore annos 7. men=es a. dira 2 Ine Ie
578쪽
ineunte pontificatu ad ipsum obsequii de reuerentiae causa anno i 36s. Ioannes Francorum Rex venit, quo praesente Pontifex sacrum bellum Scexpeditionem transmarinam eleganti oratione habita pro recuperandis Hierosolymis publicE indixit. Legacii metus belli creauit Talairandum Cardinalem Albanum, Galliarum & Cypri Reges cruce lign.i uir, eorumque opera usus est qui ad eam rem sponte sua excitati erant. Mortuo Ioanne Francorum Rege Carolus V. et si accessit, per id tempus com populi Romani legati Auenionem profecti Pontificem ut ad urbem accederet rogat lent, eorum precibus commotus , pontificatus sui anno Christi t 36s. in Italiam venit, vi Romanis satisfaceret de res Ecclesiae R in anae componeret longa Pontificum absentia i abefactatas. Romam ingrestus incredibili totius ciuitatis gaudio & honore sulcipitur, de apud Basilicam Vaticanam sibi sedem delegit, cuius propinquum palatium vetustate dilapsum restituit ornauitque hortis A viridariis , quibus excolendis octingentos Sc aliquando mille pauperes laborantes pauit. Cum Carolus IV. Imperator intellexisset Vrbani Ros ana profectionem eo statim cum uxore ac liberis aduolauit , ibique stratotis olficio Pontifici exhibi- eo , in Pontificiis sacris Euangelium decantauit, inde tertio mense post
in Germaniam rediit. Ioannes item Palaeologus Imperator Constantinopolitanus ad Pontificem tum Romae commorantem venerationis gratia venit, quem Vrbanus pro foribus Ecclesiae Vaticanae more Imperatorum susceptum honorifice habuit. Is ante aram maximam Principis
Apostolorum Milla Latina audita publicE Catholicam fidem quam Romani Ecclesia docet prosellus est, cumque saepius via, comedis lent Imperator ala quando Pontifici dixit se animo δc corpore potissitarum recreari , quod apud Pontificem epularetur. Basilicas Lateranensem , Vaticanam, de S. Pauli vetustate quallatas restituit vibanus, Sanctorum P tri de Pauli capita in Hypogaeum olim abdita reperit , de in altum locauit, cum enim sub Leone I V. Pontifice anno circiter 8so. Vaticanus ,
Saracenis captus siti siet, & S. Petri Apostoli Ecclesia diriperetur, capita SS. Apostolorum , quibusdam piis Sacerdotibus ne raperentur tunc a scondita postmodum inueniri non potuerant. Vnde tamim est proptercorum ignorationem ut bonos qui prius eis exhibebatur in desuetudinem venerit. Quod ipsum attendens Vrbanus Pontifex, IV. sui Pontificatus
sui anno, qui erat a Christo nato i 366. dum Romae commoraretur , sacrum solenniter celebrauit, ieiunia instituit, supplicationes habuit, de Caluarias praefatas diuque quaesitas ac tandem repertas loculis argenteis operuit , de inclusit Sc xd aram maximii a Lateranensi Basilicae multa ceremonia collocauit. Iesuatas Senis Tusciae ortos ab Urbano V. Viter-bij cum is Auemone in Italiam proficisceretur religiosas vestes accepisse die natali S. Ioannis Baptistae Morigius testatum reliquit. Huius ordin Mori. in his . iiis ortum ad annum 1368. reuocat Polydorus Virgilius. Apostolici viri religio .e. 11. dicebantur. Paulus V. anno 1. Pontificatus die is. indulsit, ut ex iis
nonnulli sacerdotali dignitate decorari queant. Cani bellum arderetanter Francorum de Anglorum Reges , Urbanus pacis inter eos sauciendae
579쪽
studio incenses in Galliam rediit, in eaque cogitatione defixum spisti mi Masso. lib. . Deo reddidisse scribit Massonus in Annalibus Franciae, de Petrarcna libro
s. Reversiis iii Galliam Monasterium S. Victoris Massiliae cuius Abbas suerat ad instar arcis reparauit magnamque turrim Cymbala iam construxit, in qua viginti & tres campanas appendit , & S. Victoris ac S.Calliani capita argenteis & gemmatis thecis condidit. S. Victori, pretio quatuor mille aureorum , multasque iactas velles diuinis visibus obtulit. Quam Ecclesiam adeo veneratus est ut aliquando iam Pontifex Auenione pedes ad eam accederet , & consecrato maiori altari pedes Auenionem rediret. Condidit de dedicauit Ecclesiam S S. Germani &Benedicti tractus Pellii lani , cui cainpani aeris turrim a . nolis insti iactam adiunxit, & ii. sacella addidit, & altare maius dedicauit. Collegium ibidem erexit & fundauit L . Medicorum studentium , qui gratis ibi alerentur eisque omnia tum victui tum studiis necellaria tribuerentur. Eiu dem ciuitatis Ecclesiae maioris aram ipse consecrauit, & sacras vestes quibus in ea celebritate usus fuerat Ecclesiae eidem largitus est , & eam multis reliquiis, & vario tum aureo, tum argenteo ornatu scilicet vatis, crucibus, calicibus, ta aliis huiusmodi ad sacra ni inisteria necessariis dotauit. Instructissimam Bibliothecam in ea fecit. Ecclesiam & Monast rium Canonicorum secularitum in vicis Aedan, ubi mater quiescit,&Qua aco. Item particulare templum emptis aedibus paternae ditionis, G sati j ex patri moni j sui reditibus condidit & dedicauit, multis ornamentis aureis argenteis Je Sanctorum reliquiis donatis, & viginti millibus aureorum ad reaedificatibnem Ecclesiae Mima tensis relictis , cum ipse eam reficere animo destinati et, sed morte praeuentus non potuit. Qna vero in Italia usus erat, supellectilem auream dc argenteam, item pannos aureos S scricos , qui ei donati fuerant & alia, in Gallias rediens cuncta Mimatensi Ecclesiae donauit. Eodem tempore Urbanus V. Elaeaxhim de fabrano Comitem Ariani Gallum e Narbonensi Gallia oriunaum qui obierat Parisis anno 13 18. aetatis vecd sua: 28. die ψ. Calend. octo & apud Minoritas Parisienses habitu Minorum indutum, Virginem creditum, & multis miraculis clarum inter Sanctos Confellares retulit Auenione in Ecclcsia S. Desidetis, & de ea solennitate luculentum sermonem habuit.
Anno is o. aetatis suae si . Pontificatus anno 8. mense a. die 23. dc i .
Calend. Ianuarii circa horam nonam obiit Auenione , & in aegritudine statuit quod quando ab hac duce decessitet, corpus eius sepeliretur more pauperum apud s. Mariam de Donis in Auenionensi Cathedrali , 5e dum corpus esset incineratum, olla portarentur Massiliam, ad Ecclesiam M asteri j S. Victoris ubi quondam ipse fuerat Abbas, dc ibi sepeliretur ante altare maius, ubi adhuc iacet. Mortuus est in camera domus habitatia . nis Cardinalis Albanensis, iamiis patentibus&apertis omnino, ut quilibet veniens ad videndum eius finem nolicem & Catholicum intrare pos
set , signum sincta crucis tenena in manibus , Nivis vestibus semper ii
580쪽
ae Monam. ab eo Massiliae condisi. Lib. II. cc s
dutus , neque in illa aegritudine permiserat se vestibus suis Monasticis spoliati. Post eius mortem & sepulturam in Ecclesia S. Mariae de Donis Auenione per i 7. menses requievit. Dominus Gregorius Papa X I. eius successer praecepit solenne sepulchrum more Pontilicio in Monasterio S. Victoris Massiliensi iuxta illius voluntatem fieri. Translatum fuit corpus eius ad factum Coenobiiun S.Victoris & positurn in sacello S. Petri prope maius altare anno a 372. Nonis Iunii, ubi nunc requiescit, eius estistes adhue visitur ad memoriam posteritatis tradita. 6. Ad hanc gloriam quam summus Pontificatus inuexit, proximε accedit dignitas Cardinalium, Episcoporum, Abbatum, quos ad Ecclesiae subsidium omni ferme tempore haec eadem S. Cassiani disciplina produxit.
Bernardus Gallus & Abbas S. Victoris Massiliae, Presbyter Cardinali, creatur ab Alexandro II. anno circiter io66. Hic sub Gregorio VII. cum Bernardo Papiense Diacono Cardinale legatione Germanica ob grauissima negotia functus est, ad uniuersos pene Imperi j principes in Forchein Congregatos quibus praesentibus ii dein proceres Henrico I V. Impreatori rebelles , anno Christi io 7. Conuentu publico acto, Rodul-phum Sueuorum Regem Henrico reiecto Imperatore constituerunt. Iam vero ab Alexandro Papa II. Legatus in Hispaniam concellerat ut causam dissidiorum ac distensionis factae inter filios Raymundi Berengarij Barcinonens s Comitis haeredes cognosceret atque componeret , Ne Maurus, vicini hostes conditionem tuam conditione Chri itianorum ii de potiorem, vi solet in turbis, ac meliorem sacerent. Vix ea perfunctus, alteri mox Legationi destinatus cum Amato Episcopo Eleronensi ad dillociandum a coniuge Centulum Bigerrorum Ortiuorum Comitem, ac Bearni j Principem. Verum cogitantem sue ulla mora ista itinera facere, immatura,& improuisa intercepit mors. In Synodo Tolosana consiliis
Legati Hugonis Candidi Cardinalis interfuit, iussit Alexandri II. anno iob8. praeleiatibus vi decim Episcopis, & Abbatibus quamplurimis. Lateranensi Concilio in quo Henricus Imperator grauioris interdictionis fulmine mactatus est, subscripsit. Atque id vulso de Bernardo dicitur' i ad commune historicorum iudicium , & ad popularem, sensum accommodate , fuisse in eo incredibilem quamdam & prope singularem & diuinam vim ingenii, qui omnia quae ad Dei cultum ac religiosae persectionis incrementum pertinent, ita diligenter pertractaret, ut eo Abbate nihilo secius aut segnius Monachi S. Victoris in religiosam disciplinam
ac regula: mi obseruationem iucumbereiat, quam si periori aetate S.Isunt. Quam ob causam Fcoterio Castrensi Epilcopo , eiusque nepoti Raymondo Vicecomiti, dum uterque s. Benedicti 5: S. Vincentii in Dioecesi Castrensi Monasteriorum instaurationi consuleret , mens alia non fuit quam ea Bernardi Abbatis ac generalis Conubiatus S. Victoris citrae actast tutioni committere, transcripto etiam in eos iure, ac praerogati a serpetua collationis earumdem Abbatiarum.