장음표시 사용
591쪽
α fratre Aycardo, ne quo mox supra, A. elatens Archiepiscopo, qui ab
infansa Monali cae vitae consecratus scribitur, ut ostendimus in Indice Abbatum num 3 3. itaque profecit tum pietate, tum doctrina ut ab omnibus lingularis haberetur. Ex Moriasterio S. Victoris in quo S. Cassiani regulam profitebatur, ad Archiepit copatus Aquensis curam translatus, id onus paulo amplius quam annis septem supra triginta sustinuit. Vitnon solum meritis ac virtute abundans, quae a Monacho expectari pol rant , sed etiam insigni pectoris robore. Itaque fuit inter alia non solum
uniuersae Dioecesii sed ipsi Aquenti ciuitati imprimis fructuosus, templis
praesertim ae Coenobiis aedificandis. Crescente quippe in dies aduenarum donorumque copia, cum tantae multitudinis quantum angusta sp tia non caperent concursus fieret ad aedes factas S. Saluatoris, Petrus
Episcopus summa virorum principum approbatione aedificando longe ornatiori ac laxiori templo adiecerat animum. Id templum aere publico a fundamentis extructum S. Saluatoris vocatur, vel veteri Sanctis si hi sacelli memoria, vel nouis sanctimoniae incrementis nobile, & in eo ad altaris dexteram minoris fornicis sacellum visitur, humile illud quidem pro magnitudine, sed tamen iam tum a Christianis pene omnibus retro
saeculis in monumentum Sanctorum numero venerandum ac colendum.
In quo Magdalenam ab Angelis deportatam S. Maximino saetis operanti praesentem adfuille, & sacro viatico ab eodem munitam admirabili tranquillitate animam suo procreatori reddidit te traditio a maioribus ad nos derivata est. Quin etiam publicum inibi extat de noui templi cons cratione instrumentum perantiquum , tanti miraculi ad posteros testimonium , quod dedi niueaiias in nostra Magdalena Massiliens aduena c. i num .i . Petrus is fuit inter Archiepiscopos Aquenses huius nominis a. cui Paschalis r. anno η. pontificatus pallium misit, ut pro tantis eius in Christianam Rempublicam meritis honores ei haberet gratiamque referret. Mortuus est Aquis sextiis sepultus in sua Cathedrali anno ii io. qui successerem in Pontificatu habuit Fulconem. 26. Ricbardum Monachum & Abbatem s. Victoris in Archiepiscopum Narbonensem eiusque electionem a Pascali 1. lingulari diplomate approbatam suille legimus anno iior. In Episcopali adminis icatione Aymericum huius nominis III. Vicecomitem Narbonensem honorum Ecclesiasticorum inua sorem & iniquis imum usurp. riorem minis primit
ac terrore multauit, tum etiam contumacem Christianorii in faciis elui
lique congressu interdixit. Quod opponit Cia conius in Schisnate Cis
mentis II i. Antipapae, qui autore Henrico IV. Imperatore Brixini in Noricis a triginta Episcopis schismaticis contra Gregorium VII. & eius succellorem Victorem II l. Vibanum I I. & Pascalem IL Romanus P tifex acclamatus suillet , Richardum prodidit te Victorem III. cuius creationi interfuerat, Henricique Imperatoris precibus expugnatum Ct mentem Antipapam sectatum elle , quam ob causain a Victore in Concilio Beneuentano damnatus in Clementis parte ex rebus humanis excessisse
dicitur; si odorari libet paulo diligentius naec a nobis sacile suspicionibus
592쪽
de coniectura coarguuntur. 1. Quia Bernardi Cardinalis statris sui geomani pluribus ossiciis erga Alexandrum II. adhuc iuuenis promouerat, ut in Cardinalium ordinem legeretur. Neque vir Sanctissimus Bςri tardus ad tantos honores promouere scatrem , eique ambire purparam dest. nas set, nisi summam in eo spem . summam ingeni, indolem , lummamque virtutem esse cognouisset, qua non modo familiae ac istirpi tuae gentiniae splendorent adderet, sed ipiam imprimis Abbatiam S. Victoris Mass-liensem de uniuersum Cassianitarum ordinem fraternis opibus Pontificis que amicitia de fauore tueretur. 1. Plures ad eum in Regis ris Gregorii VII. Vrbani I I. Paschalis II. extant literae grauissimis verbis sententiisque plenae , quibus opinione certe non vulgari & exilii matione quam de motibus eius haberent, Pontifices dilexiste Richardum satis liquid, constat. Addo magna quoque accessisse ipsorum in eum non dico ossicia sed merita, quorum recordatione vel plurima vincula cum ipsis summae coniunctionis optaret, & erant amoris arctissima , tantum abest ut ab eo quo astrictus e flet, vel ingrato animo reuellere , vel per iniuriam laxare aliquid vellet. Quam enim Gregorius VII. Bernardi fratris demortui Abia haliam S. Victoris ei dono concellerat, Paschalis II. infularum Episco palium dignitate auxerat & amplitudine, Alexander II. Cardinalitiae purpurae lingularibus honoribus condecorauit. V lique ea manebat Ric nariadi opinio & existimatio apud Gregorium VII. quae virtute parta non quae fortuito euentu ac temere illata esset, ut cum in Hispaniam Legatum miserit anno io s. quo in itinere apud Pictauos diuersatus Legati nomine cum Hugone Dienti Episcopo , Nationali Synodo praesuit. In Hispania ubi cum Alphonio Casliliae Rege confecisset negotium ex sententia, demum stadio reginae Constantiae ex Gallia oriundae tandem Regiae principibus &vnii terso clero per sua sit, quos in hac parte acerrimos ex per ebatur obtrectatores & aduersarios, ut antiquato diuini Ossicii ritu iam tum ab aetate Gothotum Arianorum in Ecclenae mores inducto, Ro. manum stubstituerent. Reversus in Galliam ab Vrbano II. per literas iusisus est curam suscipere in duobus Coenobiis, scilicet Montis Maioris in Dioe ccii Arelatem i, & S. Mariae de Crasta in Carcatibnensi , lapsain deformatamque regularis vitae disciplinam ad meliorem frugem reduceudi instaurandique. 3. Ad Richardi ungularem integritatem multis magnis. que rebus spectatam pro testimonio iacit fama vulsi, quae iam celebritate sermonum pluribus etiam absentibus longe latcque percrebuerat virosque primarios ad ditandum suis largitionibus Monasterium S. Victo ris studio tanti Abbatis conciliabat in dies, de quibus nos alias in Indice Abbatum uberius ae susus num.87.1 . Roberium item De Calach siue de Guibe Redonensi Ecclesiae, &paulo post Nannetensi Episcopum scrutisse, ac demum purpuram obtinui te supra mox commemorauimus in Indice Abbatum num Is r. 28. O ibo cognomento Aia tu Monasteri j huius alumnus, prinatim sede toto triennio vacante in Dumuiratu quem ad tempus generalia ordinis Comitia Massiliae stabiliuetant, lectus in regiminis conso
593쪽
tem ac socium cum Bonnais no essicacis ingenij acerrimaeque eloquentiae viro, personam magistratus & delegatae iurisdictionis partem sibi tributam tanta prudentiae ac pietatis laude sustinuit , ut communi procerum suffragio Abbas de supremus ordinis Generalis Magister renuntiatus, D mum ob praeclara in C Eristianam Rempublicam merita annuente Paschali 1. Linuensis Episcopus creatus, non Ecclesiam modo sibi commis.
sim variis structuris di ornamentis illustrauit , sed& Synodos celebrauit ac decreta pro Clero & populo salubria non pauca sanciuit. 19. De Rodulpho cuin Arelatensis Pontifici j annales sileant, si non
etiam ipsi nos taceamus graue cuiquam videri non debet. Pontificatus enim eius Atelatensis non diuinationum coniecturis aut leuibus argumentis dumtaxat , sed ab iis omnibus signis, quibus veritas illustrari solet, ad
testes tota exploratio traducitur, sed ille constat ex monumentis tabularii S. Victoris circa Christi annum Iaz . atque adeo excepisse proximε Attonem vita functum, & praesed ille Bernardo inter Archiepiscopos Ar latenses eius nominis primo, quem ex Latinis primum Patriarchatui Antiocheno suille praefectum quam plurimi contendunt. Extat adhuc ad Rodulphum nostrum Calixti II. Epistola , qua hortetur currentem quia dem , vidignitati suae ac diuinae gloriae seruiat, proponat sibi claros viros quod facere solent qui hortantur. Hic igitur vir tantus ad Trophimi Galliarum Apostoli sedem potestatemque euectus, quandiu eam administrauit, sacrae insulae dignitatem magnopere amplificasse sertur , tum aliis multis, tum eo quoque quod occulta odia Clericorum Arelatensum quae tunc Raymundum inter Episcopum Massiliensem & Monasterium S. Victoris tacitis simultatibus continebantur, restinxerit, pacem & amicitiam aequis virimque firmarit conditionibus, discordias dissiparit. Hoeeodem saeculo floruere clarissimi viri eiusdem cum Rodulpho senti liti,
de nominis & stemmatis. Primus Rodulphus S. R. E. Cardinalis Presbyter creatus ab Alexandro II. anno Iz73. de quo tamen nescio quo fatali & Roduli horum familiae communi casu siletur inter Cardinales, similiter atque de nostro inter Archiepiscopos Arelatenses, ac praetermi titur a Ciaconio & Onuplicio. Hic ab Alexandro Papa in Bohemiam ad- lagatur anno io 3. ut Gebehardi Pragensis Episcopi qui primum Ioannem Ol nucensem Episcopum variis contumeliis affecerat, causam agia sceret. Coram se citatum Gebcardum re obedire nolentem Pontificio priuauit, ac Dioeces in Pragensem Ecclesiastico subiecit interdicto. De qua re vide Longinum in Annalibus suis Polonicis, & Cardinalem Bar nium tomo I O. Posterior coaevus ac pene aetate serpar Rodulpho Arelatensi. Vixit anno Christi ii . Coelestino II. Pontifice a quo Diaconus Cardinalis S. Luciae in Septi solio renuntiatus. Alexandro II I. in schissimate contra Octavianum suffragatus est , idque Epistola sua omnibus Christianis & Imperatori Friderico cum aliis Cardinalibus scripsit. 3 . Ra mundum eius nominis secundum inter Episcopos Massiliense, anno i ixi. Monachum suis te lego in M. S. Chartarum Ecclesiae Massiliensis, haud dubie in proximo ac suburbano s. Victoris Monasterio ubi
594쪽
tantam nominis sui celebritatem apud Massilienses comparauerat, S.Cansiani regulam prosellunt. Is nobilibus parentibus ortus generis sui splendorem , tum literis, tum moribus auxit & ornauit. Adolescens cum politiorem doctrinam & liberales artes percurrillet ad maiora non Christianae modo Philosophiae , sed & religiosae vitae studia se contulit. S. Cassiani institutum.& Oidinem in Coenobio S. Victoris Massiliensi amplexus. atque in utroque istudio mirificos fecit progret Ius. A clero populoque
Massiliensi Episcopus electiis creditam Ecclesiam ad mortem usque opti-- pubemauit, non tam suis oviculis imperans officii potestate , quam praelucens pietatis exemplo. Vir qui in eximia nobilitate mansuetudinem , in amplissimis domesticisque copiis modestum earum usum, incorruptis temporum moribus aequitatem , temperantiam moderationemque animi praestitit & exhibuit semper, ibidemque honesto in loco tum tum sed pompa carentem habuit. Lae hoc ex Archiuiis Massilienisibus ista habentur. Romondus Dei traria Massiliensis Episcopus vir religiosus sub
Monachi habitu atque regula cunctis Hebus vitae sua vivens , in Hymnis, or almis cum pudicitia Deo perseurranter seruiuit, qui mutios libros multaque ornameum auri argenti orta larum in Gessas. I fariae ferti, Mais sitiae emeis, conLIisciit. Ad ultimum autem sub Grini nomine Domini θ-cit , in qua Usemet propriis manibus reliquias plurimorum Sanctoram in die Assumptionis s. Mariae praesente sua clero Ur populo posuit, corpus S. Cannati
Episcopi Masiliensii 2 Confesseris, ct S. Antonini Confesseris , O S. Vitris
Martyris ibi sint. Hiciant reliquiae S. Petri Apinoli. S. Stephani, or S. Adriani Matri is, ct s.; incenti' Mamr is, ct S. Ioamiis , or S. Verani, or S. Apollinaris, or S. Retinae Martyris , S. Pauli , ct S. Gregor' , S. P I carpi, De Sepulchra Domini, de vente s. Stephani, S. Sebastiani , S. uia pity Confesseris , S. Martini , S. Marcellini, S. Andreae ApoHui, s. Lamrenti' De si a Crucis, S. Larari quem Dominus fuscitauit S. Fossint , S.
Christinae, G. Innocentium Ct multorum Sanctorum quorum nomina nescimus.
Deus scit. 3r. Post hunc exiguo interuallo quippe anno Ir 62. de eodem puluere religionis excitatus est ut solium gloriae teneret Fredorus qui cum in vitae Coenobilicae studiis quibus puer adhuc se addixerat multos annos posui siet, eam sanὸ tum victus asperitate tum stequentibus singularium virtutum exemplis , sanctitatis famam collegit, ut extimno Guiberto Abbate in illum unum Comitiorum Generalium se fagia inclinauerint. Deinceps vero factus Abbas nihil de pristino vitae rigore nihil de sua humilitate remittens, vir doctrina sanctitate & morum elegantia clarus, Alexandri I H. a quo rescriptum habuit eximium & sanξ perhonorificum , Procerum Prouinciae iudicio Episcopi nomine dignus existimatus, de ad munus gerendum, rotulit adhibitus est, qui dignitatem Ecclesiasticam in his regionibus penE inolescentem vindicauit, auxit , de miri-scE tutatus est. Hic genere nobilis ac notus licet, tamen maioribus suis
atque posteris virtute sua illuxit. Duranio Fredolo imprimis qui anno Sy. Massiliensein coepit regere Ecclesiam obiitque anno 13z9. Iuni, θα
595쪽
liem Berensatio Fredola qui cum Abbas saecularis S. Aphrodisi Biterre sis Dioecesis Clementis V. Papae Capellanus Presbyter Cardinalis S S. Nerei & Achillei tituli Fasciolae , potiea Episcopus Cardinalis ab eodem
Clemente factus est anno I 3os. Bonifacio VIII. in sexti Decretalium editione praesto fuit, qui cum esset io legum facultate versatissimus ad Guillelmum De landagoto Archidiaconum Nemausensem, a libri de Electionibus Praelatoriam nuncupatione honestatus suerat. Vicistim insigne volumen scripssit super summam Ostiensis ordine alphabetico. Edidit de de sententia excommunicationis librum alium. Obiit Auenione anno tueri. Ioannes Villaneus lib.9. cap. 7'. Reges. Clementis V. Ioannis X XII. Clementis V I. Haec praeterea de eodem in additionibus ad Ciaconium. Bonifacius VIII. Decretales lib. 6. , Guillelmo Episcopo Ebredunensi, Berengario hoc nostro Episcopo Biterrensi, & Richardo de Senis R. E. Vic ancellario recenseri iussit. Berengarius Fredoli, non autem Stedelli dicendus. Creatus Cardinalis tit. Ss. Nerei de Archillei ab Clemente V. anno I 3 ia. die 23. Decemb. 31. Guille vi De Sabrano Abbas S.Victoris Nobilissimae suae genti Sabranae opibus forenti Castellorumque ac Toparchiarum veteri domi natu, tum apud Salyos, tum inter Apulos, sanctitatis splendorem magnis suis virtutibus addidit. Ad insulas Diniensis Ecclesiae non solum intuitu nobilitatis verum etiam meritorum gratia euocauit Clemens V. anno 13ir. patrocinam e Roberto Siciliae Rege de Comite Prouinciae , apud quem aut horitate & gratia plurimum poterat Guillelmus. Integer enim Vic & in sententia dicenda libertatis & religiosi officii memor semper extitit. Qu tuor Generalia ordinis comitia Massiliae habuit quo tempora Monesio io S. Victoris praeellet Abbas. sacerdotio deinceps Episc pali ditatus non solum aut noritate in Ecclesia rexit , verum multo magis doctrina&exemplo usque ad extremum vitae suae profuit. Dictus nonnunquam legatusque ab Rege extra ordinem Iudex atque inspector rerum publicatum , negotiis in qnibus eius amor erga pietatem Christianam maxime illuxit ineliciter obitis sub Ioanne XXII. In Episcopatu suo
diem clausit extremum anno i ΣΑ. ibique amicorum bonorum omnium lachrymis tumulatus est.
33. GuilleAniti De Carde illae ex Abbate fictus Episcopus Sampas utensis Je amplis aliis Sacerdotiis in Occitania & in Prouincia praefectus inclaruit , tristibus magis quam laetis temporibus Roberti Siciliae Regis dc Comitis Prouinciae, cui cum Carolo Humberto nepote Caroli Martelli Caroli II. primogeniti filio graues de magnae contentiones pro regni succeilione intercellerant , de grauiores cxarsistent nisi rem controuetiam plenamque distensionis inter doctissimos Iurisperitos Clementis V. auia oritas, in cuius arbitrium patruus & nepos conienserant, pro Roberto
Rege defintillet. Vix Episcopi honore illustratus multa praeesaia constituis'. dicitur es in Dioecesi de generatim atque uniuerse in Ordinis sui religiosiis familiis Casl ianitarum, idque praecipue quod Laicorum dissolutas consuetudines ted A redundantes clericos ac Deerfluentes inutili
596쪽
are Mora D. ab eo Massylae condiri. Lib. II. 68i
qiuadam impunitate ac licentia, tanta cum grauitate moderaretur, ut tingulos non tam offenderet obiurgatio, quam delectaret animi constantia& verborum suavitudo. Hic anno a 324. Pontificatam iniit, quatuor circiter gessit. 3 . Raterim de Levaco seu Lautoco post obitum Guillelmi Abbas electus , prima aetate ingenij, modestiae aliarumque virtutum specimen
praebuit. Adolescens optimis artibus de virorum prudentium consuetudine studiis adhibitis , uberiorem virtutis quam aetatis cursum in se fecit Massiliensium testimonio, a quibus in Episcopatum Massiliensem assumptus Pontificis dignitatem perhumani ingenii virtute ae splendida liberalitate sustinuit, pluribus meritis in Christianam Rempublicain nobilis. Massiliae clausit extrema. Funus urbanae multitudinis ordinumque omnium verissimae lachrymae ut solet decorarunt. In Ecclesia maiori de Cathedrali sepulturam accepit, anno circiter I 327. In quibusdam MM.SS. Massiliensium Episcoporum indiculis non nominatur Raterius , unde
aiunt electum Ee creatum quidem Episcopum Massiliensem , sed paulo
Post ereptum , ac proinde publice, nec renuntiari, nec muneris sibi demandati ossicia & partes exequi potuis te, quem excepi isse proximE scribitur Ademarius. 3y. Gmberim de Cantabris Monachus & Abbas S. Victoris in Episcopum Rutenensem electus iuris utriusque consulmsimus, tantam deinceps apud omnes famam consequutus est ut doctrina prudentia de singulari in rebus gerendis dexteritate, cum praecipuis illius aetatis hominibus non immerito conserretur, propter quas animi dotes Benedictus Papa XILunum este voluit de Constitutionum suarum compositoribus , quae factae fuerunt anno I 337. vi patet ex fine euamdem Constitutionum, ex dictis sepra in Indiculo Abbatum Massiliensium. Segoduni Rutenorum anno 3338. vale dixit huic saeculo , ibidem sepultus. 36. inerim De Anglura Monachus S. Victoris primum Abbatis ae Generalis Ordinis Cassianitarum munus praeclare exercuit Massiliae anno 3463. postmodum Cleri Se procerum commendatione ad amplissimi OG dinis Pontificii dignitatem de Massilienses insulas peruenit, in qua int gritati de prudentiae eius decora de ornamenta emicuerunt. In hoc celebri viro tantum robur animi de consili j suis te subiudicant atque innitu ne annales, ut antequam Monachorum suffragio in Conuentu ordinis Generalis lectus esset Abbas multo ingenij, consilii, sapientiae in variis priuatae vitae Monasticis ossiciis administrandis egregia documenta dederit dignusque habitus sit qui non in Abbatem dumtaxat ad unius priuatae niuiliae commodum , sed de in Antistitem ad uniuersi cleri populiqudi Massiliensis utilitatem deligeretur, in quo munere obeundo opinioni respondit. Migrauit ὁ vita sepultusque est in decellorum suorum monumento in Ecclesia S. Mariae Maioris anno I 96.37. Adeodatis seu Deusdedit Monachus Abbatiae Castrensis Ordinis:
S. Cassiani de ex praediis Monasterio S. Victoris Massiliensi vectigalibusis viam administrabat, Primus institutione Ioannis XXII. Papae , Ponti
597쪽
ficta dignitatis splendorem adiunxit, creatus est Episcopus cum pluti saliis Abbatibus summis viris, quorum Abbatias Ioannes XXII. ut ali ac exposuimus in Ecclesias Cathedrales erexit anno i 316. Pontificatus anno t. tamen illos non publicauit, neque ipsi inaugurati sunt nisi peracta
anno i 3 17. Id liquet ex eius aeui monumentis. Caeterum Adpodatus inter Abbates Castrenses prisca cinnes nobilitate clari stimos , ipse quoque nobili vi praesumere licet familia exortus, liberalibus disciplinis iisque
artibus quibus in mari prima aetas solet operam dedit, & cum in virum clatissimum Sc integerrimum euasisset, cepit eius fama apud omne elarescere unde ex Monacho Castrensis Coenoni, alumno , in Comitiis ad demortui locum communi omnium ordinum suffragio Abbas delectus, mox Episcopatus pallio donatus rexit annos i . quo tempore sit gularem eruditionis scientiae ac pietatis eminentiam maxima sui cuiul aude omnibus patefeeit. Castri moritur anno i 3 17. de in sua Cathedra-li S. Benedicti Ecclesia i epultus quiescit. Non tamen 1 petenta contestiitaque virtute maiorum degenerarunt Monachi, sed in Collegium Can nicorum adscripti cooptatique semper tamen in forma religiosi status ac Clericorum regularium vitae via institutoque perstiterunt, constanterque hactenus δc incorrupte perstitissent nisi Pauli III. Indulgentia Ioannes Turnonius Castrensis Episcopus, anno Christi a s 3 s. ab Episco- patus fundatione ii 8. facultatem exorallet, Collegii uniuersi religiosam miliam ad saeculares Geticos transcribendi.' 38. Perem De Ostia is ex Abbate vabrensis Coenobi j Cassanitarum primus Episcopus a Ioanne XXII. constitutus anno isto. Hunc sapientiusim uin virum, suum Episcopum sui illa merito gloriabantur Vabrenses ciues, in quo prudentia doctrinaque cum Nobilitate certabant. Rebus
gestis insignis suit , di in grauibus quibuscumque negotiis conficiendis prouidi solertisque ingenii, magnis principibus charus, quorum lingulari beneuolentia & studio non ipse modo hunc in locum tque in hanc celsissimam sedem Pontificiae dignitatis atque honoris ascendit, sed & eiu sedem Ecclesiae habenas regendas, cum iam aetate confectus ellet, in Raymondum de Ortagio consanguineum, amicum, ac remecellarium suum gratuita muneris abdicatione transmisit. Rexit summa cum iustitia, prudentia, ac vigilancia annos nouem obiitque anno I 329. Monachi Clericorum regularium vitam sectati per as7. annos constanter man si runt in suo statu. Nam primus in exequutione Bullarum saeculari sationis, quam indulsit Gregorius XIII. nominatur Franciscus De la Valet te uition Vabrensis Episcopus anno I 177. 39. Papuli Monasterium ab Abbatis S. Victoris Massiliensis iuristimone diuulsum & Ordini Cassianitarum detractum , sub Tolosano Pa lamento Ioannes XXII. in Episcopalis Cathedrae templium erexit ac religiosis fascibus caeterisque Pontificiae dignitatis atque honoris insignibus donauit, ut notat Martinus Poloniis anno I 317. a quo tempore urbi. Lauracensum nomen dedit. In Tolosae similiter Episcopatu Metropolim instituit , eique recens creatam Papuli Dioecesim subiectam ei te voluit. Nec
598쪽
ae Mona'. alea Masiliae conditi. Zi I I. 6 8 3
Me multo post Clementis V. constitutiones approbatas iussae publicE et uniuersitates explicari. Caeterum primus ex Abbatibus Sampapulensibus sub Abbate Generali ordinis Cassianitarum, inauguratiis Episcopus fuit Arimatam De Turre ex per illustri ac nobilissima familia De Tostra Diae cetis Mirapicensis, vir doctrinae non vulgaris & inculpatae vitae, qui in tanto honoris fastigio non elatus, humilitati & pietati vacabat in pauperes Christi beneficus & in Ordinis sui fiatres mitissimus. Obiit ibidem circiter annum ii. Pontificatus Ioannis XXII. Ludovici V. Bauari Caeseris seu Germaniae Regis i . Christi i31 . o. Monasterium S..Mariae quod dicitur Tomeriarum ditioni olim Abbatis S. Victoris Massiliensis potestatique subiectum sedem praebuit,& fundamentum fuit ad constituendum Episcopatum Sampontiense sub Partamento Tolosano & Archiepiscopatu Narbonens, eodem autore Ioanne XXII. anno 1 317. S. Ponti, Tomeriarum urbs est in Conualle ad 'lantem ex antro scaturientem, tanta aquarum copia, ut statim molas
numentarias agitet, qui silares seu truttas gignat nutritque purpurei coloris, quique paulo post in Obrim incidit. Abbatem, qui primus Monachorum Camanitarum in hoc Coenobio sacras Episcopi infulas suscepit seis necdum nomen nancisci potuimus ὶ tamen in hoc ordine ac numero reponimus. Solum occurrit illud singulare quod Abbati Florido Isarius Tolosae Epucopus olim dederit Vaurum oppidum, cuius Isirius erat Domenus anno Io98. ut ibi Prioratum constitueret ordinis S. Augustini, qui postea erectus in Episcopatum anno i 3 18. sicut & ipsi SPonti j Abbatia, cuius tamen Religiosi seruata diligentissime Monastica disciplina, nonnisi posterioribus creulis ad iaculares Clericos rescribia Paulo V anno 16 is consenserunt. Illud autem Monasterium Pontius Comes Tolosta anno Christi 936. condidit inter Perenatum & Carcassonem, ubi Dominus Ramires ηο. annos vixit Monachus, indeque ad regnum Hispaniae euocatus teste Surita, Mariana, Guille o Catel De C mitibus Tolosenis., Abbδt s Faustini Nemausensi, Diobeesi, discipulum S. Cassiana & in conuersione filium , cuius sanctitatis fama permoti Clerus populusque Aptenss in Prouincia, eum in Episconum ae Quintim Antistatis sui demortui successorem assumpserunt. Ei vero non modo tum Pontificalis gratia accessit, sed simul etiam virtutum omnium augmenta, quibus populo sibi commisso egregia ad pietatem ει iustitiam exempla praemonstrauit. Adolescens altae indolis & animi integritate ac fortitudine praestans posthabitis mundi delitiis plures annos Anachoresim inter Monachos est prosessus, partim in Monasterio Nemausensi S. Iustini inter rupes & sera horrida sito partim in aliis Cc nobiis postmodum ab ipso facto iam Episcopo suis sumptibus in Aprensi Dioeces passim erectis& prouentibus dotaris. De eo diximus Diuiquam
599쪽
2. Iacobus Martinus Monachias S. Victoris Massiliae ac persectio rerum sacratum siue Sacrista, Episcopatus Senecentis clauum administrandum Henrici IV. voluntate & Pauli V. consensu anno circiter is c . sui cepit. Plures Ecclesiae Senensi praefuit annos, quibus sortisiimi Praesulisae religioli Pastoris non solum suis verum etiam toti Galliae exempla praebuit. Mortuus ibidem in sua Cathedrali tumulatur lapide , elogio,
Nee in Episcoporum modo sed & Abbatum sacras legiones, ex auxiliatiis S. Cassiam cohortibus duces ac principes prodiere. s. De Nicolas Auriolo Monacho S. Victoris in Abbatem Letinensem electo lixe habent Annales Monasterii Lerinentis apud Vincentium Buralem, in Chronologia Sanctorum & aliorum virorum illustrium &Abbatum Monasterij lacrae insulae Letinensis. Anna i 3 13. die ultima lj datus fuit Abbas Lerinensis Dominis Nicolasti Auririm Monachis professu S. Victoris Massiliensis , qui obiit die ultima Iulii a s inretro videlicet reuoluto suae ordinationis. I De Iicet rigide regeret erat tamen bene re
pinepto, is amplius ab Qs diluitur eι mortcm propinauit. Ioan ves De Cominis eruditione ac virtutibus clarus cum Abbas
S. Victoris Massiliae . summus in Monastcrio Magistratus esset familiamque iam annos ii. prudenter iustaque rex illet , Parisios vocatus & ibi plausa Monachorum S. Germani de Pratis exceptus , nouo Praefecturae honore inter insignes et iisdem Monasterii Abbates cohonestatur, quo in munere probitatis & grauitatis specimen dedit , pietatem, modestiain, humanitatem , affabilitatem, prudentiam & regiam prorsus celli animi
s. Rarherius De Lamuco similiter Abbas Monasteri j s. Victoris Massiliensis ubiqtie vir optimus & religiosae perfectionis stridiotissimus
remulator , magnarum virtutum exempla ostentabat post aliquot annos vi Abbatiae Masgacensi Dioecesis Claromontensis consuleret, ad Pr uinciam illam regendam, ad Monachos in ossicio continendos , ad instaurandam pene vetustate collapsam religiosae vitae diiciplinam tem p rarius delectus Abbas, eo in regimine virorum Principum ac bonorum omnium expectationi respondit, de amantissimum patrem ac praeclarum
in Christiana Philosophia magistrum spiritus se gessit. Hinc vero ad Episcopatum Massiliensem gradum secille mox supra demonstrauimusumn. 3Σ. De Mautacensi Abbatia sun latam est. a Roberto Aruerniae C mite memorant historici , sed longo post tempore saeculari toga donaturi 6i8. hoc autem in loco Monachus proselliis est Gilbertus Genebrardus Ecclesiae Gallicanae illustre ornamentum, & Doctorum Sorbonicae Academiae clari stiri viri ὀccus.
6. Pontiis De Vimo ex Vicario Generali in regimine Monasterii s. Victoris Massiliensis Se uniuersi Ordini et Cassianitarum sub Vibano V. summo Pontifice simul atque eiusdem Monasterij Abbate, post proin tionem Petri de Pagnaco ad cardinatatum, electus ac renuntiatus est ab
600쪽
eodem papa urbano Abbas Montis Maioris anno i 368.quem iam 2 nobis laudatum nabes in Indice Abbatum num. I 2 De aliis tigillatim id genus vitis illustribus nihil attinet dicere eum pene infinitos Abbates ad Mon alteriorum gubernacula , quae Principum liberalitate tu isdictioni Generalis Abbatis S. Victoris adiuncta fui lle supra comi nemoraulinus , ex hac Massiliensi s. Calliani familia prodi ille
De Principibus, ct 'nastis , ac de viris do trana insignib ti , qui in Ordiue S. aut vitam Mouasticam complexi sunt.
r. ' Vod in Ecclesiae sanctae commendationem scribit Apostolus ad Z Corinthios Deum non vocalle ad praedicationem de fidem crucis ac salutis, sapientes, potentes , dc nobiles triundi, sed stultos infirmos de ignobi Ies dumtaxat, de Apostolis maxime aliis ioc primis fidelibus interpretatur Ambrosius in Lucam ad illisa cap. 6. Elegit duodecim ex e s.
Adiaerte , Rit, coeleste consitium non farrentes a Uuos, non diit res, non nobiles sed piscatorer 2 publicauos quoi dirigeret et is, ne tradux prudentia , ne redemisse diuitiis, ne potentiae nobilitatisque authoritate traulo aliouos adfiam gloriam v fleretur, ut veritatis ratio non di fiat uiouis ratia praueseret.
Et S. Augustinus de verbis Domini. Manna, inquit, artificis misericordia sciebδει euim quod si eliteret senatorem , diceret senator, Dis ut ti mea ese laese. Si eligeres dixit m , diceret dities opulentia mea Hecta est. Si Regem, ceres Reae Potestin mea. Si or uorem , Eloquentia me . Si Philoseptam, sapientia m a Hecta est. Interim inquit Domini, disseruntur si perbi HIi multum tument. Da mibi prius inium piscatorem. Veni tu pauper , nihil habes, nihil mi Γ, uere me, tam Iarro fonti Mu inane admouendum est, dimisit retia piscator accepit gratiam est fremia est diuisu orator , t untur modo verba piscarorum es visuntur colla oratorum. Vanum ergo videtur quod de nobilitate de purpura S. Bartholomaei Apostoli fabulantur historici. Quamquam sapientes etiam de potentes non paucos fuisse vocatos , ut Dionysium Areopagitam, Nicodernum , Paulum Proconsulem, Paulum ipsum Apostolum, aliosque recentioris aetatis produnt Annales Ecclesia- uici, ne tentes , ut ait Iob, abiecisse videretur cum sit , se Potens , dc ne religioni haee quoque laus deesset ut saeculari quoque nobilitate ornaretur , siue ob eam causam quam reddit Augustinus. Quia eum multis noti sint, multisoni autoritati ad aurem 2 multis praeeunt sequuturis, ideoque multum de ictas gaudetur , quia non desti gaudetur. Et plus hostis vincitur in es quem plus tenet, ct de quo pheres tenet,ptiti autem si perbos tenet nomino nobilitaris , O de his plures nomine authoritatis. Igitur hoc ipsum tractanduim iam est atque ex historiis virorum Primcipum ac Dynastarum nomina eruenda , qui Monachorum Cassiaritarum ordinem suscepere.