장음표시 사용
581쪽
stiae, Ternarii Cardinalis supra laudati Germanus frater , cum ab Al xandro II. Presbyter Cardinalis factus esset, a Gregorio VII. in locum Bernardi Abbas Massiliensis ordinatus Legationem Hispanicam obluae
cuius dum vixit partes constanter sequutus est eius succellorem Vict rem III. cuius creationi interfuerat pro derelicto habuille dicitur , Henricique Imperatoris precibus expugnatus Clementem Antipapam sedi tus , a Victore in Synodo Beneuentana damnatus ne, utrum in Clementis parte e rebus humanis excellerit an resipuerit Z ob scriptorum dissensionem pene incertum est. Plures ad eum in Registris Gregorii VII. Epistolae extant, sed & Leo ostiensis lib. s. cap. 2I. historiae Canna. in actis
Synodi Beneuentanae eum & Hugonem Cardinalem commemorat.
8. Rob mia de Calaico siue de Guibe Britto Monachus & Abbas SNictoris Massiliae anno i 96. ut alias in Indice Abbatum coni memorauimus , Episcopus Redonensis de paulo post Nannetensis Ludovici XII. m gis Gallorum apud Iulium II. orator, Resinae Annae precibus a Pontifice Iulio Senatorum numero tit. S. Anastaliae Presbyter Cardinalis as- scriptus, ex humili & inope fortuna, licet ipse stirpe esset obscurus ad principem locum & magnas opes emersit. Sed multo poli Ludovico Regis spectus quod Pontificio nomini magis quam Gallorum causae faueret, omnibus, quos in Gallia haberet, Ecclesiasticis reditibus priuatus stannia rerum inopia, si veterem opulentiam respicias , laborauit, quam Senatus Cardinalium aere collato duplici portionis parte subleuandam deci uit. Obiit Romae sub Leone X. anno Christi i s i 3. die s. Idus Novem.& in Ecclesia S. Ilionis Brittomnia sepultus est, scripsit orationem ad Innocentium VIII. habitam cum Francisci ultimi Britanniae Ducis eidem Pontifici obedientiam exhiberet. s. AuguHinus Triuultim Mediolanensis salutatus Abbas eiusdem M nasterij anno 1 1 i . ad Cardinatatum euectus a Leone X. univcrsae hiate S. Cassiani familiae purpura sua splendorem adiunxit, Diaconus Cardinalis dictus S. Adriani, Papae cubicularius &Prothonotarius Apostolicus de quo haec Cia conius. Multa in eo inerant decora , patriae nobilitas, splendor generis, oris venustas, ingenij acumen , iudicij praestantia, eloquentia , eruditio , prudentia, gratia principum, opes, autoritas. I co X. hominem laudibus, non soluin purpura, Epistola ad Ioannem Iacob viri
Tri uultium ornauit. Plures ipsi crediti Episcopatus & post Sacram utiae Cardinalis obitum regnum Gallicum eius s dei tutelaeque 1 Rege traditum , a Clemente VII. Campaniae legatio in bello contra Columnenses demandata, cui id muneris obeunti plures Epistolas Matthaeus Gibertus Pontificis Datarius scripsit. Direpta , Caesarianis ube, Cardinales hie Triuultius, Pisanus, Gaddusque dati obsides Neaposique in castro nouo custoditi, quo in loco Cardinalitiae dignitatis grauitatem Aligustinus nunquam intefini sit, qui Gallicarum partium stlidiosus Cardinali Parpesio ut in Pontificem eligeretur egregie fauit quo deinde Paulo III. ad Regem Galliae Legatus decretus, ut de pace cum Rege transigeret. Bembuiri.& Sa letum amicos & laudatores habuit, ab ut que lueras. accipit
582쪽
ac Monasse. ab eo Mausiae condisi. Lib. II. cc
accipit Augustinus. Dignitate qua poterat , sapientia qua auctus erat ad aliorum commodum de Reipublicae bonum utebatur, animo, studio, cura, diligentia pro Pontificis Romani dignitate & Apostolicae sedis authoritate excubabat. Cardinalem Thomam de Vio prae caeteris dilexit. subiicio hic quae praestans Ecclesiasticarum rerum historicus Panuinius ad 1.partem libri de Pontificibus de Cardinalibus lectorem monuit. Omnium qui in hac parte desudarunt sine controuersia princeps fuit Augustinus Triuultias Mediolanensis Diaconus Cardinalis S. Adriani, qui indefatigabili propemodum studio per uniuersas Italiae, Galliarum, Hispaniae, de Germaniae urbes diligentissime omnia quae ad historiam Romanam Pontificum de Cardinalium pertinent conquisiuit ,& magnis propositis praemiis conquiri fecit, cuius in eam egregio de laudabili labore perpetuus & praecipuus Comes extitit Antonius Laelius eius secretarius, quorum lucubrationibus & vigiliis praecipue usus sum in ea Romanorum Pontificum & Cardinalium parte quae est ab Urbano VI. ad Paulum IV. Fuit etiam Archipresbyter S. Petri. Abiit e vita Romae anno I 1 8. I 3. Calend. Aprilis. Ditissima eius spolia ad Paulum III. peruenere, ex his pretiosis aulaeis nonnulla adhuc in Vaticanis Maximi Pontificis aedibus aliquando conspiciuntur. io. Iutim de L. Rutiere in Abbatiae iuribus titulisque succellor Au-
ustini, Francisci Mariae Ruuerij Vrbini Ducis & Eteonorae Goneta filius , anno Christi is 3 s. die s. Aprilis Vrbini natus non una laude excelluit. Is Diaconus Cardinalis S. Petri ad Vincula absens creatus Bisauri a Ranutio Farneso Cardinali S. Angeli Cardinalitium Galerum accepit. Vmbriae de Perusiae sub Paulo III. Iulio III. Pio I V. Legatus& Episcopus vicentinus sub. Pio V. Archiepiscopus Rauennas Diacon norum primus, Episcopus Cardinalis Sabinus de Praenestinus, Rauennae
urbis diuersarumque religionum Conventualium , Minorum , Obseruantium , Capucinorum , de Lauretanae domus protector fuit. Perusi, Legatus Societatis Ivsv Patres pedestri itinere ex more Societatis illuc profectos benevole vir perhumanus excepit. Vicentinam Ecclesiam omni prauitate detersit quin etiam Cardinali Morono reserente dimisit, ad eam autem Matthaeus Oriolus euectus fuit. Rauennatem ex Concilij I ridentini instituto correxit. Obiit Forosempronii 3. Nonas Septemb. Is 78. cadauer eius Vrbinum transtatum in templo S. Clarae condi
13. Laurenti,M Stroetum eodem quo Iulius pacto atque conuento A
batiae pollessionem iniit anno lues s. Philippum si malum de Claricem Mediceam Leonis X. neptim parentes habuit. Natus est Florentiae die 3 Decem. II 13. Inhumanioribus literis praeceptorem habuit Benedictituri Varchium illius aeui virum doctissimum. Paduae deinde adolescens iuris prudentiam didicit ac statim in Gallia martis disciplinam amplexus, miles strenuus ae dux inuictiis euasit.In Narbonensi Prouincia Henrici ILFrancorum Regis nomine praefectias multa haereticorum loca munita,
animi robore ac virtute maxima expugilauit di ad Catholicam religi
583쪽
nem reduxit. Ad Ecclesiasticam vitam Catharina Medicea Galliae regina ieius consobrina hortante cum sedcdit Iet, ab eodem Henrico Rege Prouinciae primum Regis procurator, S. Vi ctoris Mais liensis de Sta ardae ditissimatum Abbatiarum Commodatarius sectus , mox Biterreniis Episcopus, Regnis Consiliarius, Sc Cardinalis eo perente a Paulo. I V.
creatus, ad urbem eodem anno quo & Cardinalis renuntiatus venit, ac
die i. Septembris pro collatae tibi dignitatis Cardinatatus insignibus titulam S. Balbinae accepit. At quo tempore in curia moratus in Galliam reuersus haereticorum vires consilio & prudentia sua non parum debellauit. Auenione tandem anno is7r. Christiano orbi eripitur. Ibidem in Ecclesia S. Agricolae absque ulla inscriptione iacet. Vir quidem nobilitatis ae . virtutis rerum gestarum gloria celebris, de quo praeter haec quae ex. Victo rello δe Ciaconio recitauimus aliqua concellit eruditus vir Carolus Stro-tius Patritius Florent nus. II. Ludovicus De Nolareto Tabalus Pernonij Ducis ac Paris Franciae
filius, ex nobilissima de peruetusta familia ortus iam tum a puero sacris infulis destinatus, varias fortunae vices expertus est. Prima literarum stipendia feeit in Collegio Flexiensi Societatis i Esu, inter reliquam pubem pene totius Galliae nobilitatis florem. Cum enim Societatis Ιε s vante aliquot annos Lutetia aliisque ciuitatibus Senatus consulto iusta cedere, pristinas in sedes Regis edicto reuocatur exeunte anno Ico i. quod edictum Senatus Parisientis . Nonas Ianuari j i quentis anni ratum habuit , ideoque a plerisque regni ciuitatibus eadem Societas adaperiendas scholas expetita est, quarum optandarum populis exemplum ipse Rex dedit, qui suopte sumptu, Fixae Andegatiorum itidem scholas Societati constituit, aflignato ad em vindonicensium Ducum palatio, in quo primum satus ferebatur, decretoque ut post mortem coet ibi suum conderetur. Hic igitur istudiorum posito tirocinio Ludovicus deinde migrauit parisios , ubi Academicae laureae in facultatibus st: perioribus gradu suscepto, Ecclesiasticis censibus ac dignuatibus augeri cep t. lnde Tolosanae sedis infula decoratus , praeclarum in eo ingenii specimen de virtutis indoles , qua prudentia, qua pietate rerum ire ciuili uim agnitione comparata ita sese magis prodebat in dies ut in Cardinalium etiam cortum ab Vrbano VIII. fuerit aggregatus. Hic non modo Pontificem pes sit sed sortissimum etiam init item di Imperatorem, Calliae hostibio ipsius auspiciis atque consilio prostratis fugati sque. In Italica expeditione moritur, cinis in patriam delatus in maiorem suorum sepulchro suneratus
. I 3. Alphonsis Ludovicu, Cardinalis Du Plesii de Riche eu, Gallus, Archiepiscopus Lugdunensis , Galliarum primas Victor nae huius Abbatiae praefecturam ad annum I 6 o. excepit quem Abbatem etiam olim suum insigni hoc elogio posteritati commendant Re aeniis Monast ri jannales, autore Petro Roueri Oe Societate I t sv. Sole o primum vidit
Parisiis Alphonsus, Armando Cardinali de Richelieu fratri Germano natuptior, parente Francisco Uu Plectis, Domino de Richeli , quem non
584쪽
ta lim paternum Pleiscorum stemma longa nobilium auorum ac proauorum 1erie propagatum, sed etiam maternum Franciscae de Rupe Ca uardi Principibus Droeeniis familiat insertum illustrabat. Mater fuit Susanna de la Porte Verius Cordatissima ac grauissima scemina. Sed parens eius cum a prima adolescentia Regis Caioli I X. honorarius suisset ephebus, tum Henrici III. de IV. maximis deinceps in rebus obsequio semper praesto fuit. Nam priorem ad suscipienda Poloniae sceptra
pergentem atque ad Francica subinde remeantem fidissime assectatus, per- mouit imprimis ut in sanciendo foedere cum Germanis equitibus, qui diice Cai imito irruperant in Galliam sua opera honorifice uteretur, tum ut se habere vellet magnum rerum capitalium in Praetorem, nec multo postea utriusque ordinis Francici equitem Torquatum. Posteriorem varias rebellantibus urbibus obsidiones molientem numquam deserui siet, nisi morte immatura anno is yo. in obsidione Lutetiae interceptus ellet. Defunctirparente Alphonius impubes matris sollicitudine egregia literarum ac pietatis imprimis rudimenta eo fuit. Quae cum aetatis accella non mediocres acciperent accessiones , vitus est tandem Henrico IV. idoneus,
qui Romano Pontifici nominaretur succellor Iacobi Ptellaei pro patrui qui in Lucionensibus infulis paulo ante erat demortuus. Sed cum illi a puero tranquillitas animi atque erga Deum pietas impense cordi ellent, pertaesum est breui illius vitae. Quare infusi de coelo spiritus statu impulsus, mutata velificatione ad tranquillum Cariusianae vitae portum mentem appulit. Quae illi ilatio de tutissima tandiu fuit & grati illima, donec Armandi fratris humeris regni uniuersi negotia incubuere , quotachum est ut Alphonii fraternis, vel solatiis sustentari, vel honoribus augeri oporteret. Itaque Alphonsus Aquenlein primo Metropolim insecunda Narbonensi Prouincia regere tui sus, paucis inde post annis ad principem Galliarum sedem Lugdunum traductias omnes eius muneris partes accuratissime est perfunctius. Gradus illi hinc factus ad Romanam purpuram quam anno i 62'. exeunte ab Urbano VIII. est promeritus,
posteaquam & honorificis Regis literis id sui isset flagitatum , de legi 'litaetratres duos in Cardinalium numero simul censeri vetabat ab Vrbano esset cum hoc elogio derogatum. Fecisse Arinandi Cardinalis in Ecclesiam
merita ut isti ei es et caeterorum te libus non teneri.
i . Alios eadem purpura perillustres de religiosissimos praesules in hunc ordinem ac numerum inserimus quia in aliis passim diuersis licet , Massiliensi Monasteriis tamen eiusdem familiae ac disciplinae Cassiani
alumnos eodemque tanquam municipio abductos alio colonos agnoscimus. In his.1 s. Berna m de Garuo de S. Liberata Dioecesis Burdigalensis Vaseo Gallus, Montis Maioris Abbas in Dioecesi Arelatens electus est anno 12' . quo tempore Abbatia censebatur inter praecipua sub Abbate Massiliensi Generali ordinis S. Cassiani familiarum Capita. Huic munericum annis i 6. summa cum prudentia & pietate praesuillet a Clemente V. cuius erat consobrinoe filius renuntiatur Diaconus Cardinalis S. Lustachu
585쪽
ila o S. cassianus iat Pati, seu Chronis. mirae,
eadem non aetate modo, sed 3c creatione qua Arnaldus Feloe ius sue ila Falteriis aut Falgeriis Vasco similiter de Gallus ex Archiepis copo Arelatensi Episcopus Cardinalis sabinus de S. R. ta Camerarius Clementis V.
factus est anno isto. Pontificatus VI. & Sabbatho quatuor temporum Aduentus Domini, Auenione. Demum adscliptus i Ioanne XXII. BG- nardus numero Cardinalium PresbIterorum & S.Clementis moritur Auenione sub eodem Pontifice sepultusque est ad Minores. i 6. Petriti de Pansare sue Bagnaco lectiis Abbas Montis Maiori,
anno a 3 s. rexit usque ad annum I 368. Vrbano V. Romano Pontifice a quo dicitur Petrus in tabulis eiusdem Monasteri j creatus Cardinalis eadem tum aetate tum creatione qua Arnaldus Bernard. Verum mendose vetarbitror cognominatur in iisdem tabulis , de Bani stato seu Bagnam napi in Indice Card nalium Vrbani V. duos, praeterea neminem , reperies qui Petri nomine appellentur. Primus Petrus de Chinaco non de Bagna eognominatur natione Gallus, Comes Petragoricensis, Presbyter Cardinalis tit. S. Laurentii in Damasio qui obiit Auenione anno i 3 o. Alter Petrus De stagno item Gallus Arct iepiscopus Bituricensis S. R. E. C merarius Presbyter Cardinalis S. Mariae trans Tiberim-tit. S. Calixti. Postea Episcopus Ostiensis de Veliternus a Gregorio XI. Papa creatus Ab Vmano V. in Gallias redeunte Italiae Legatus factus de , Gregorio XL confirmatus, qui Nicolao & Alberto Estensibus Ferrariam beneficiario iure concellit, cum annua pensione decem millium aureorum. Apud Democharem, Peliarestium, Claudium Robertum , De Estanno D'E , in dicitur de ex Monacho ordinis S. Benedicti de Episcopo S. Florentii Biti ricensis Archiepiscopus. Romae mortuum & in suo titulo LMariae tran Tiberim humatum refert Vulon lib. 2. Ligni vita .i . Falduus de Arri Plio Lemovicensis Gallus Episcopus Aueni nensis Clemente VII. Schismatico creatus Presbyter Cardinalis tit. S. sylvestri anno fallitis iues'. Auenione io. Calend. Ianua ij, Abbatiae
Montis Maioris praefectura clarere cepit anno r38 s. rexitque c. annos diem enim clausit extremum Auenione 6. Nonas O b. anno i 3'i. sς-
pultius ibidem in Ecclesia Cathedrali. i 8. GaDatus Taria ira de Petra mala Aretimas Tuscus legitime quidem titulo & insulis donatur Abbatis Montis Maioris anno I 393. Quam tamen adiunxit purpuram adulterina fuit ex parte, cum enim Romae ab Vrbano VI. Cardinatatum suscepit Ict , postea saeuitiam au steri Pontificis cum Ludovico S. Mariae nouae Diacono similiter Cardinali detestatus &fugiens ad Clementem VII. Auenionem se contulit anno 138 . a quo intersui ordinis Cardinales cooptatus, mutata Diaconia S. Agathae ab Vrbano VI. in titulum prius data, S. Georgii in Velabro Diaconiam sis cepit. Ambos Vrbanus VI. dignitatibus exust. Fuit dum vixit Gale ius in Clementis V I L parte quo mortuo, Comitiis Benedicti XIII. intersuit nec longe post rebus humanis excedens apud Alia iam in sui n-mis Apennini iugis ad Ecclesiam fratrum Minorum delatus dicitur,s e ultus in aedicula quam lyse sibi vivens extruxerat.Hunc a Clemente VII L . Anti rata.
586쪽
Antipapa. defecisse & ad Urbanum V l. redi ille eoque iterum honore purpura nobilitatum scripsit Gatimbertus pari. i. de Pontificibus & Cardinalibus lib. 1. Clementi adhaerentem ab Vrbano anathemate ictum scripsit S. Antoninus pari. 3. histo. tit. 22. cap. 2.i'. Iam in Episcopis princ ops locus est Mauronto Asb.ui primum S. Victoris tum Episcopo Massiliensi de quo alias scripsinius in Indico
Abbatum no strorum anno ' o. Vir fuit certe singularis v .rtutis prae stan ti sque animi, quique dignitatem Ecclesiasticatri dum vixit mirifice tutatus est , qui Eumanioribus literis instractus , cum pollea rerum diuinarum studio strenue operam nauallet, religionis seruore stim itatus cum e et olescens bonis moribus & vitae integritate conspicuus religionem S. Cassiani Mailitiae professus , ita in ea dum vixit excelluit, & morum sanctitate in caeterorum exemplum refulsit, ut 'per omnes gradus suae religionis & dignitates ascendens Mai sitienti Ecclesiae, Clero & populo postulante digne praeficeretur , qua dignitate cohonestatus, non iam ut ple rique ellicere solent tuae religionis aut habitum perosus, fratrum suorum consortia aut familiaritates exhorruit, nec Ouicqua arde prioris vitae Rus eritate remisit , nec humilitati & mansuetudini rei ignauit, sed eadem
homini in conuersatione facilitas . eadem vitae professio & si fieri potuit peramplior atque illustrior fit t. Nihil enim quod ad religionis quam est et proseisis ὸ ignitatem , quod ad mansuetudinem quodque ad rerum
humanarum contemptum attinere videretur omisit. Quin potius eo magis sevi virtutum omnium exemplar & formam exhibuit , quo iam non tu ipsi ut modo sed uniuersi gregis sibi commissi rationem te nouerat Domino redditurum. Quare populum moribus optimis instruxit, tranquillitati de paci studen s , arta plissimisque eleemosynis sua gratia & virtute fouit, quam ob rem omnibus charias cu grati stimus fuit. Vnde Carolus Magnus Imperatoc audita tanti viri fama de sanctitate, ipsum inconseientiae legibus sanciendis Imperiique grauicribus tractandis negotiis magistrum & arbitrum saepe adhibebat. censetur eius dies festus & Sanctorum ritu celebratur eius memoria, in fastis Ecclesiasticis Massiliensibus, die 11. Octob. :2o. Hii oratur plurimis certe animi & corporis bonis ornatus Bolonis Prouinciae Comitis nepos Patre Pontio Vicecomite Massilien si fratrem habuit Guillelmum eius nominis primum in Vicecomitatu Massilienti, Patris haeredem ac successorem , cui cum administrationis portionem in vicecomitatu sibi iure ingenuitatis adscriptam testamento reliquillet, ipse Coenobium S. Victoris quod erat in eadem eius ditione petiit , in quo ita virtutibus prosecit ut etiam deinde Abbas factus si, vitaeque religiose rigorem perpetuo retinuit, Episcopales postmodum curas Ecclesiae Massiliensis Monasticis ossiciis cumulans. Vidimus enim in Indice Abbatum num. 61. de ipso, pro recuperatione bonorum quae variis prindontana expilationibus & direptionibus Abbatiae detracta fueratri, Chronici Victorini tabulas praedicalle. Atque his tabulis annumerandus est Po tius Archiepiscopus Are C C c e λ
587쪽
tensis quia licet ex Monacho in Episcopum non suerit assumptus tamen de mundi vanitate tanto gloriosius triumphauit quanto illustrioribus ii fulis quas possidebat pro Dei amore abdicatis de Monasticae tunicae vialissimae posthabitis , Episcopatu se exuens vitam religiosam sub S. Isaino Abbate de magistro spiritus magno animi seria ore agercitus est anno ei citer tors. Autor est Antonius Ruth lib. s. histo. Massilien.cap. 2. num. i 3.& 7 ai. Raiambaldira seu Raimbaudius Monachus S.Victoris & S. I ami Abbatis discipulus magnaramque virtutum eius imitator de quasi haeres, Malli hae sorebat honoribus de gratia, cum in Arelatensem Antistitem allunt plus fuit. Puer elegantis ingeni, & ad bonas artes a natura forni ti , Patre Raianabaldo Comite de Patritio Arelatensi. Literis imbuendus traditus, magno & continuis studiis in omni sere doctrinae genere clarus emicuit. Raynaldum . Guillelmum , & Lanfredum fratres habuit , auum Lambertum , qui potentissimi Iudicis nomen tulerat , quod nos docet Thesaurus Montis Maioris. Adolescens vitae sanctioris ab Isamo Abbate cui addictissimus erat petiturus exemplum, Monachorum Cassianitarum ordinem Massiliae suscepit& inter tirones breui in virum foeticis ingeni j, eruditione, de consilio, insisnem, virtutum omnium amatorem omnitimque vitiorum osorem euasit. His nominibus charus omnibus ellecepit, magna praestitit aut boritate , honorati s simi sque apud viros primarios semper muneribus est functus. Primum enim Arctatensis Arcniepiscopus delectus , nihil in tanta dignitatis luce de pristina austeritate mutauit, eadem in eo semper integritas, continentia, benignitas, modestia , mansuetudo, temperantia, in opibus paupertatem, in imperio humilitatem , in honoris fastigio eamdem retinuit humanitatem. Neque tibi tantum vitae Monasticae disciplinam singularem & operam, sed etiam clericoram ubique suorum ordini communem es le voluit. Quamobrem nihil intentatum praetcrmittebat sapientiissimus Pontifex ut ossiciis &muneribus Canonicorum animos demereretur, illo enim approbante
Guillelisius Massiliensium Vicecomes S.Martinum de Palude Maiori, Ecclesiam Vir inis, de S. Petri Galliculani de S. Mariae aedem de Capellacum ampli illinis latifundiis an Craudi campo Canonicis concessit. , modo communiter viverent regularemque vitam quam iam Res ambaldus instituerat prosi terentur. Ad haec cum Isarnus Abbas templo S. Victoris olim a Saracenis diruto tunc recens magnis sui tibiis S arte resecto,
Benedictum IX. qui Rotnanis perosus saeuissimeque ab iis exastitatus Massiliam confugetat, ad illius consecrationein inuitallet, ad sacrum illud spectaculum innumeri fere homines ex non vicinis etiam urbibus confluentes dedicationem celebriorem laetioremque reddidere, cui printer Cardinales, Archiepiscopos,&Episcopos in eliisdem Pontificis di-rlomate recensitos , inte: suille dicitur de cum elogio singulari laudatur a Pontifice Raiambaldus. E O, inquit, Benediatus sanctae sedo Romana L clesia Ap,7otiem cur mi baldus Arelatensis Trophimi Vicarii caeteri has Ga A. irtim Peniim videlicet Massiliensis, cuius tuitione 2 patrimonio
588쪽
ue Monam. ab eo Massiliae conditi. Lib. I I. Q 3
ridicta consimi Ecclesia ct Leode Iarim Archiepiscopim Viennensis, &c. publiri apud Asa piliam in eodem ZAnanieris Idibus Octobris die
eiu em loci consecrationis anno I . O. Dominicae In matronis Indici. 8.
Praefuit item Ralaiobaldus Concilio Tolosano Papae Victoris Legatos cum Pontio Aquensi Episcopo atque a Prouinciae totius Episcopis fidei iuramentum & obsequii vi Primas ad:nist. Vide ab uno quibus verbis legitimis & solemnibus praestitum. Eeo Pontius S. Afiaria Aquens is sed snunc ordinandus Epi epis debitam subiectionem c reuerentiam ct obediemitam a sanctis Patribus coririturam, fecundum praecepta Canonum, sanctas di Arelatensiis Feciem rectoria De eius in praesentia Domini Archiepscopi iambaldi perpetuo exhibiturum promitto, per San tam altare pro pria manu firmo. Hic ille Pontius est qui a Vibore Papa Antistiti Ra- iambaldo datus est socius , ut Concilio Tolosano praeellet. Paulo ante migrationem, ultimam suam voluntatem , Aycardo successore declarato , tabulis publicis consignauit Raianabaldus in Ecclesiae suae utilitatem , Collegiumque Canonicorum Barioli, oppidum est Prouinciae Dioecesis Foroiuliensis, dotauit & sub censu denarii aurei Alexandro Papae II. Diaecit. Extat ea de re in Autographo Episcopali Rubro fol. 299. pernobilis memoria Raianabaldi videlicet ad Alexandrum & Alexandri ad Raiambaldum & Bertrandum Foroiuliensem Epistolae quae zelum & animum Raiam baldi testantur. Lege sis quas verbo Raiambaldus
prosea Pontificium Arelatense. Demum aetate maturus, inorum suauitate,doctrinae varietate, Vitae integritate omnique virtutum cultu ornatus
Benedicto IX. Victari II. Alexandro II. aliisque Principibus Jc omnibus euiusuis ordinis hominibus charias ac dilectus ex hac mortali vita ad coelestem patriam vir eximius euolauit Arelatis anno iosa. Thebaebertus Ordinis Monachorum Cassianitarum, ab ineunte aetate in Coenobio Massiliensi S. Vieraris religiosam vitam amplexus, obdoctrinae & vitae Sanctitatem per omnes honorum gradus ad Abbatis Generalis dignitatem ascendit in locum Maurenti praesentis mortui, an . My. Cum vero vir doctissimus esset & ingeniosus ac in sacris literis versatus, creatus Episcopus Massiliensis Ordini atque Conventui praefuit , Ludovico Pio Imperatori in gratiosis & singularis amore charus, ut supra meminimus in Indice Episcoporum cap. 21. num.1o. 21. Aγcardum Gaus redi Massiliensis Vicecoinitis filium & Ralai baldi Arelatensis Archiepiscopi nepotem in Coenobio Massiliensi eum fratribus Petro de Fulcone vitam Monasticam professum esse testantur Annales Massilienses, autore Antonio de Ruisy lib.9. histo.cap .num. 13. quod&ipsi nos attigimus supra in Indice Abbatum num 83. Archiepisiacopatum Arelatensem ab avunculo Raianabaldo gratuita sacerdotij trai scriptione suscepit. Ab anno sacrae inunctionis ac63. sedit ad annumvsque io'o. De quo ista fere ad verbum in Pontificio Arelatensi. Aycardus ab Alexandro II. excommunicatione percussus est, quod a partibus Henrici Imperatoris staret, sacrumque contra ipsum fulmen renouauit Gregorius VII. qui ipsos etiam Arelatentes literis monet ut consilio
589쪽
Hugonis Diensis Episcopi de Apostolicae sedis Legati, aut Leodegarii Vapincensis Episcopi eligant Archipraesulem , ad quem ipse pallium mi
tat. Verum inanes reddidit literas Pontificis , Arelatensium amor in suum Antistitem Aycardum, qui omnibus diuinis interdictus licet, ciuilique congressu nequicquam tamen Episcopale ossicium intermisit. Nam Pontio De Fos horrendas deuotiones minatus est , si pontem S. Genesi caeteraque iura quae in agro Matticensi Arelatensis Ecclesia habςbit , S. Caesarii saeculo , non redderet. Bertrannus Prouinciae Comes inter eos quasi arbiter pervicit tandem ut cuncta restitueret: exinde querelas in uit aduersus Raxmundum s. Aigidi, Comitem, qui Arelatensem Ecclesiam municipio Fuccatum aliisque urbibus quae in Argenteo solo sitae sunt spoliauerat, qui quidem non repetita solum possidenda dedit imo etiam promist se alias concelsu tum castum Albaronis in ripa REodani positum , caeteraque iura quae ad Arelatensem Ecclesiam spectabant, si ea , Bertranno Comite recuperaret. Item Auenione Concilium celebrauit Aycardus, cuius acta non extant, excepto qNod ibi S. Hugo reperitur creatus Episcopus Gratiotropolitanus. Meminit Binius altera parte To. 3. anno ioso. Id ubi resciuit Pontifex Aycatssum non solum acerrimum se Henrici Regis & Imperatorim defensorem gerere, imo imperterritum aduersus omnes persistere, Concilium Romae indixit in quo ipse Gregorius sententiam depositionis Archiepiscoporum Arelatensis & Nub Densis atque excommunicationis per Legatos Apostolicae sedis promulgatam, his qui aderant collaudantibus firmauit. Quis autem hoc tempore quo Christianus orbis tanto sellismaticorum incendio flagrabat, aut mentis suae sensus aut vitae istatus fuerit ipsi Pertranno Principi ac Comiti Prouinciae , docet baronius anno iosi. num. s. qui ut pietatem , inquit,& erga Apostolicam sedem studium & obseruantiam testaretur, & si ab Arcardi consiliis alienum profiteretur Sacramentum clientelare Cregorio sic praestitit. Mo Pentrairus Der gratia Comes Prouincιae ab hac hora cr Linceps tibi Domino meo Papae Gre oris cir e Elis Deces serim tuis , pta per meliores Cardinales S. R. E. et ii fierint, fidelis ero ,er quid id mihi eredideritis in damnum et strimet κω mamis tabo. Sic me Deus adiuu r isthaec an Dei Eua elia. Et statim se fiduciarium Pontificis Regulum p sessus est. Ego Pertrivimu Dei gratia Comes Prouincia pro remissione
Pecc.uorum meorum cst parentum meorum ofero, emce o, d no omn m h norem meum, quantum ad me iure parentum pertinet, omnipotenti Deo or M.
Apostolis Petro is Paulo ct Domino meo Gregario Papae VI L. cr omuibus successoribus fias, ut quidquid placuerit deinceps Domino Papa Gregorio deme Ur de tuo honore meo siue et D contradiciu 'ciat. Ecclesias aurem omnes qua in mea ise late sciat, prae lito Domino meo Papae omnino dimitto ero bu sicces bibus His 2 ad ordinan tu eas in Ie cv secundum Deum pro posse meo friti er a abo. Caeterum Aycardus Archieni scopus Ic Bertrannus Comes communi mortalium fato vitam amiserunt, ille Gibelino succellare, ille Gilberio Petitandi, aliis Udonis filio anno ityo. 23. Gibet iis quoque Arelatensem Archiepiscopum & Aycardi fue- celsorem
590쪽
ae Monas. ab eo Masiliae condisi. Lib. I I. c s
ces rem proximum ex Monastico S. Cassiani ordine ac Coenobio S. victoris Massiliensi assumptum fuisse ad sacras insulas colligitur ex monumentis tabulisque pluribus 1 M. SS. eiusdem Coenobi; , aliique autores consentiunt , cuius eam serunt futile sanctitatem vitae, ut religiosae omnes ipsius virtutes in tanto honoris apice semper eisulterint, mansuetudo praesertim ac lenitas , diuitiarum autem contemptus huiusnodivi vel in pauperes & calamitosos vel in Monachorum sit , sidium omnia pene conferret. Quod ad nimiam inorum facilitatem ac profusiorem liberalitatem perperam reiicit autor Pontifici, Arelatensis , quasi Ecelesiain suam lacerasse ac dissipasse videretur , distractis Prioratibus omnino
duodecim siue Ecclesiis quibus auxisse dicitur Psalmodiense praesertim fratrum suorum Cassianitarum in Occitania Monasterium , sed ea lege vi qui praeesset non pro Abbate se gereret, sed tantum Prioris titulo uteretur id fors tan in suscipienda capituli sui causa temere impulsum adolescentia dixiste existimo. Sub Vrbano II. ad varia Pontificatus obeunda negotia ab eo ob animi candorem , in rebus gerendis peritiam & singularem doctrinam adamatus & chariis habitus est. Reversurus Romam Vrbanus ex Galliis, ubi apud Regem 3e principes expeditionem trans marinam contra Ecclesiae hostes permoverat, Arelatem diuertit ex itinere ad stium Gibelinum , Bertoldus enim tradit ipsum Natalem Christi diem celebras te Arelate. Dominiti Papa, inquit, Aretatis diem Dominicae natiuiratis cum diuersarum Prouinciarum Episcopu et o si me celebrauit. Post haec vocatus in Orientem Gibelinus iusta eiusdem Vrbani Papae, ac Legatus tum ipsit is tum deinde Pascalis II. renuntiatus de causa Ebre- mari in Patriarchatum Hierosolymitanum intrus cognouit , deposuit, deposito successit: postmodum vero inquit, Tyrius cum de substituendo Ecclesiae Hierosolymitanae Patriarcha clerus & populus disceptaret constituta ad hoc specialiter die, ut super eo negotio de more tractaretur post multas hinc inde deliberationum partes, in Dominum Gibelinum Apostolicae sedis Legatum unanimiter conueniunt, & eum in sedem locant Patriarchalem. Gibelinus vero ad suos Arelatenses redeundi spe destitutus literas dedit, lachrymis potius quam atramento exarato, quas citat pontificium Arelatense simul atque alias Pascalis Papae ad Aret tenses , monentis ut Gibelino successsbrem darent. Contigere haec anno Christi lio . & initio sequentis Aripertus ex Episcopo Auenionensi ad Clauum Arelatensis Ecclesiae venit, ut patet ex literis tum Gi lini tum Pascalis a. quas Baronius edidit in Annalibus. . Rer rarim ex Abbate S. Victoris Massiliensi creatur Episcopus Massiliensis, anno Christi 8So. Ioannis Papae VIII. ann. 8. ut fuse copi seque demonstrabimus in Massilia nostra Christiana ann.sso. V. Berengarius. Sedille vero ibidem Berengarium non Carolo Magno sed Lud Dico II l. de Carlomanno regibus Francorum , ac filiis Ludovici II. cognomento Balbi & An ardis Reginae, supra memini cap.21. num. I as. Petrus cognomento Causscdi aetate suppar Gidesino , ex perdiu stri Vicecomitum Massiliensium genere ortus , Patre scillaet Gaufredo,