Institutiones juris canonici in varios tractatus divisae auctore D. Bouix Tractatus De Parocho ubi et de vicariis parochialibus, necnon monialium, militum et xenodochiorum cappellanis

발행: 1855년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

VARIOS TRACTATUS DIVISAE.

5쪽

Hujusce libri avetor ste editor jus retinent illum transferendi, vel curandi ut ille transseratur quodlibet in idionia. Legibus, edietis. conditionibusque Paetis inter gentes laeti, quamcumque adulterationem interpretationemve, nulla sui juris habita ratione conlaetam, perfiequentur. Id opus, ad norinam a legibus praescriptam, in fidem publieam, depositum fuit Parisiis. per mensem Oelobrem anni reparatae salutis millesimi octingentesimi quinquagesimi quinti; omnesque sancitae formulae in diversis imperiis. quibuscum litterarias pactiones Gallia inivit, suerunt expletae.

6쪽

DE PAR OCHO

UBI ET DE VICARIIS PAROCHIALI IUS,

1855.

7쪽

AUTORI SATIO

8쪽

LECTORI BENEVOLO,

pitulis, pagina 288, dum adnotarem, qua eX parte jus commune quoad cathedralia capitula per concordalum anni 185l fuerit in Hispania immutatum, haec perperam scripsi : Ius collationis simultanem omnino capitulis Hispanim ablatum est, ut constat eae articulo 18 ejusdem concordati. Articulus enim ille 18, in hac eadem pagina a meipso transcriptus, contrarium expresse decernit his verbis : Canonica- tuu=n de ossicio provisio ad proelalos et capitula, proesio concursu, pertinebit. Ex quo palam fit remansisse jus collationis simultaneae quoad quatuor illos canonicatus, qui de ossicio nuncupantur. Etenim quae in iis conserendis servanda praescribitur Gn- cursus forma, nequaquam impedit quin eorum provisio ad praelatos simul et cupit ulu pertineat : ut

9쪽

proinde erronee prorsus asseruerim, ablatum uispaniae capitulis fuisse jus omne collationis simultaneae. 0uod caeteroquin mendum, ex adductis ibidem a meipso dicti concordati verbis, adeo patet, ut legentium quisque facile illud perspicere potuerit, et incuriam in scribendo typosve corrigendo Suspi

cari.

ΑΠΝΟT Tio li'. - De hodiernis Gallim consuetudinibus, a jure communi recedentibus. - In editis

meis tractatibus identidem contigit in medium adduci hodiernas quasdam Galliae consuetudines, et de iis utpote juri communi contrariisj quaestionem institui, num pro legitimis habendae sint . in qua expendenda difficultate, etsi nullam certam conclusionem deduxerim, Sed, propositis rationibus, quae mihi videbantur in unam potius quam in alterum partem urgere, rem totam reliquerim doctioribus enucleandam, et iis ad quos pertinet ecclesiasticis superioribus desiniendam, nonnullorum tamen censoriam virgulum haud effugi. Mihi nempe ex duplici capite negotium lacessunt : primo, quod meam quantulicumque privati scriptorisὶ opinionem hac de re pandere praesumpserim: secundo, quod in id tendere videar, ut quaelibet ejusmodi Galliae consuetudines de medio tollantur; cum ipsi potius retinendas eas cenSeant; imo nec poSSe abSque gravi ecclesiarum Galliae detrimento ex iis complures immutari existiment. Sed space eorum dixerimi minus aequa ac moderatu utraque censura. Nam 1' neseit nemo quam

10쪽

Dequens sit canonistis ac theologita omnibus exquirere, an variae contra legem inductae consuetudines

legitima praescriptione licitae evaserint. Pleni eorum libri hisce disceptationibus, modo hanc modo illam

consuetudinem ad crisim vocantibus. Nec ulli unquam in mentem venit id eis crimini vertere. lino trunca eorum tractatio reputaretur, si praclicas ejusmodi quaestiones silentio praetermitterent. Quod si quis illegitimam aliquam consuetudinem erroneeaSSeruisse videatur, eum consutant alii : at vero nequaquam pro delicto habetur, quod de hac vel illa

alicujus regionis consuetudine, prout si hi visum est, sententiam suam dixerit. Ecquis enim non videatrem de illis esse, quae, utpote nullo Ecclesiae decreto desinitae, licite possunt a doctoribus in quaestionem vocari y Hinc etiamsi illegitimas aperte sustinuissem nonnullas ecclesiarum Galliae consuetudines, jus privati scriptoris excessisse nullatenus cen Sendus forem. At non eo usque processi. imo a qualibet certa conclusione, quoad praefatas Galliae consuetudines, abstinendum duxi, remque totam doctioribus enodandam reliqui. Quem certe scribendi modum qui praesumptionis atque audaciae insimulat, videat ne

ipse hac sua Sententia moderationem omnem atque veritatem excedat. 2' Gratis omnino singitur exosas mihi esse praelatas Galliae consuetudines, velleque me eRS prorSUS

de medio sublatas. Etenim quod ex ipsis nonnullae ipso jure communi utiliores esse possint Ob peculiares nempe, in quibus nostra hodie Gallia versatur

SEARCH

MENU NAVIGATION