Marsilii Cagnati Veron. ... In aphor. Hyppoc. 22. sectionis primae. Germana quamuis noua expositio, quae totam aphoristicam pharmacandi doctrinam reclusam habet. Nuper edita per Philandrum Colutium Veliternum, ... Cui addita est Comm. in Hypp. aphor.

111쪽

ta die, mala est, si non aliud quid boni mineruderit. Verum quinta minus periculosa est. Et in eisdem , si a quarta die sanguinis fluxus

fiat, diuturnitatem significat, & aluus erumpit, dc crurum tumores . Item in eisdem. Soporosa in principi js euadentes, cum capitis, lumborum, colli, praecordij dolore, vigilante S, num phrenetici sunt Z nasus in his destillans , perniciosus, tum alias, tum quarta ab

initio die. quae leguntur initio quoque primi

libri prorrhetic. libro de articulis, reponere vero oportet eadem die sermo est de luxatiS NAm. 1 f.

digitorum articulis aut postridie et tertio ,

aut quarto minime et quarto enim die maxime recrudescere solent. Item in eodem: re- 79. rectiones ossium perfectae circa articulos, Ecin pede, di in tibia ad malleolos, & in cubito ad iuncturam mansis , plarisque quibus resecantur, innoxiae sunt, si non statim animi deliquium euertar, aut quarta die febris continua accedat. Insuper libro de diaeta morborum acutorum , si febricitanti quarta die lingua conturbata quaedam disserit, & aluus excernit biliosa, & liquida is delirabit. Leguntur vero & alia eodem libro, si dies quar ιι 'tus in aliquo iam dictorum tertio fuerit similis, scire licet aegrum in periculo versari. 'Praeterea libro: a. prorrhetic. incipere febre , in eapitis vulnere quarta die, valde lethale . 'est. Tam multa igitur Hyppocrates de quarta die

112쪽

in die notauit. ut iure merito non selum contemplandus , sed insignis etiam , atqueis illustris dictus sit. Sunt quidem etiam via cimus , & septimus dicimus contemplandi , sed tam multa de his , atque de quarto , non sunt notata , & litteris tradita, proptere sipsi quarto, ut cedunt, ita cognomen illustris

non sunt consecuti. ., Alteri quaesito Galenus ad hunc Aphorismum respondet , inquiens, hoc in libro dodiebus decretorijs docuimus. In praesentia vero sufficiet, etiam sine caussa, nouisse,quod experientia comprobat. Possumus igitur nec aliter sertasse possumus respondere, Hyppocratem hoc statuisse experimentis persua . sum. libro secundo de diebus iudicatorijs attulit quidem Galenus rationem,sed eam,quae ut superior, ita rem esse, non caussam, doceat, nam ait, vicesimum diem esse iudicat rium, qui finis tertiae septimanae, ex Hypp eratis sententia, statui debet: hinc vero efficitur, ut quartusdecimus qui est finis seeundae hebdomadae , , ut inde eert conuincirursquod undecimus pro quarto secu septilitanae accipitur sit initium tertiae. Sed hoc non est, docere, quamobrem coniungi debent, &confundi secundae finis, & tertiae septimanae prineipium: docer tantum, hoc Hyppocratem voJuisse,& hoc essici, & concludi rati

ne sumpta ex ijsqua b illo manifeste dicta

sunt a

113쪽

. Sectionis Secunti

sunt. Itaque non est alia manifesta eaussa , quamobrem in Hyppocrates statuerit, nisi experientia, ut Omma artium principia hoc nituntur fundamento. Hyppocrates aliam . videtur rationem indicasse libro prognostic. dicens, dierum supputationem, qui a Medi- CiSobseruandi sunt, per in egros dies fierit non posse, quippe cum nec annuS, nec men-1es ipsi integris diebus numerari possint. Itaque non esse mirum, quod in secunda, & tertia hebdomada integritas non appareat; sed neque hoc satisfacere potest: quia non docet, cur prior hebdomada distinguatur a secun- vero minime: cur enim non potius alliae,quam hae iungendae fuere pesto, tres he domadas viginti diebus, uno scilicet minus. compleri,nec quaerendam integritatem: iam non hoc quaerimus, sed, curaertia potiuS cum secunda septirnaria, quam secunda cum prima iungi debuerit,Sed ut vicesimum decretorium, non vicesimumprimum, docento experientia, Hyppocrates notauit.quod Ga-Ienus fassus est libro secundo de diebus decretorijs, ita decidit experimentis ut ante ex eodem Galeno asserui eumdem esse die secundae hebdomadae postremum, & tertiae

primum constituendum. . I

Reliqua est postrema, dissicilior quae-ltio, cur dicta sit undecima contemplanda

oo eam rationem, quod quarta sit alterita hebis

114쪽

In Aphorismum xxiv.

hebdomadae,quasi sumpserit,euiussi biet sepi, manse quartam diem cotemplatione dignam esse,quamobrem & decimamseptimam similiter eontemplandam dixerit, quia est tertiae hebdomadae dies quarta, facto rupputationis initio a quartadecima.. Cuius tamella contrων rium ante docuimus, cum tres, tantum dies indices, explicauimus; sed cur etiam Hyppocrates adiecit, decimam septimam esse contemplandam, quod sit septima 3b vndecima, hoc enim quasi doeet, Omnem septis mam diem in contemplam tum, cum tamen

hoc nusquam docuerit . .: L. κ

ii His respondendum existimavi ne quartam, &om mstptimam contemplandam esse,apud lyppocratem non exstare.Sed nec dicendum fuisse, quia & inwmpertum ipst,

neque ostendi argumentis cuidelibus potest. Viias, Ixxum μέρruatio docuit, quartam diem futurai mala clarissime demonstr are,illa igitur prae caeteris notanda est. Eisdem magisses innotvix , vsdecim a s que, di deci m m si inam esse malorum nuRMM. Cum utςm-ita cognit fuerint, pisom,ne-Pς mi i tam ex iistem pso contemplatim dignam, potuit .ppocratestprubabili r tione coneludere,vndecimam esse inspienda. scilic*t,addita ad vertentiam xatione,quod

qualem habet in priori hebdomad vim dies quarta, talMMbex in sequenti di oderi,

115쪽

, Ionis Secundae. - 99ma quod docuit experientia ergo undecimam contemplandam, quia est secundae hebdomadae dies quarta. Et eadem dicenda erut ide die decima septima, cum dicat esse quartam a quartadecima. Cur aurem dixerit,decimam septimam esse contempl*udam, quia ab undecima, hoc est iudicatudam cillimum;quando nullo docuit loco, septimos dies esse contemplandos. itaque existimo noluisse, hanc diem contemplatione dignam statuere hac de causa, quia sit septima ab undecima; hoc enim experientiae debebatur; sed hoc adiecisse ad confirmandum , deis cimam septimam esse quarta a decim aqua ta posito tertiar initio hebdomadae in ipsae decim aquarta . quia si etiam dicemus decimam septimam esse septimam, huius septenni; principium Iocandum estes in ipsa und

cima , licet eadem sit quarta alterius hebdo- 'madae, cuius initium est dies octava, ut non miremur, decimamquartam, quae finis est alterius septimanae, esse tertiae principium ἔ& idcirco, sumpto ab ea supputationis principio , decimam septimam quarto loco occurrere , quando etiam undecima, quae quarta est, pro prima cuiusdam hebdomadae accipi- tur. Posset tame Hyppocrates accusari,quasi

haec temere dixerit, quia dies quaelibet post post septimam potest statui initium, & finis alicuius septimanae ἔ sed obiectio tollitur facile,

116쪽

roo In Aphori um

elle, quia nullum est mysterium in eo, quod obijcitur,si videlicet dies quςlibet ultra septimam dieatur initium , & finis cuiusdam heb domadaer mysteriu vero est in eo, quod Hyppocrates proposuit, quia libro prognostico. rum sex morborum aggressibus dies certos statuit ab uno ad viginti, videlieet quartum. septimum, undecimum, decimum quartum, di decimumseptimum, vicesimum; itaque n5 est dies quilibet alicuius hebdomanae principium dicendum: quia nihil ad praedieendum

conduceret.