장음표시 사용
271쪽
sundat in immemorabili. Non potest a u. tena costare cuicunque Capellano, quod nunquam oppositum auditum sit; tum quia lex suu dationis semper extat , de lo- quttur, ut dictum est; tum quia quilibet Capellanus debuit scire, quodnam onus susciperet , quod ex institutione capella. nis implendum esset. Limitanda tamen haec sunt, vino habeant locum, quando prouentus Ca-
crus. .dep δγ0- numerui 3 7. lib. s. Vala sic. consul. 9s. num. 9. Peregrin. de iure Fisci. ni. g. num i a lib. 6.Barbosa De praescrip. in Rubr. num. 336. In praesenti autem collat
de mala fide. quis lex fundationis est cla .ra, & semper loquitur,nec est verisimile, quod Capel Iani non habuerint notitiam de ipsa, ut constat ex dictis. Dii: a
pellaniς essent improportionati oneri m. posito in fundatione. Nam tunc valde hares deturns malam Mem defun- in illi, verisimile est , quod onus sis erit reductu ad terminos, in quibus reperitur,& proinde consurgit praesumptio reductionis iuxta ea,quae tradunt Bald.in L Ea quidem . num. 4. C. de accusat. Abbas in cap. Quan- D. circa . De prae N Imo improportio Proventuum parat magnam verisimilitudinem reductionis, & vehementer incli- inat animum ad ita credendum :& pro. inde cosiurgit vehemens praesumptio iux- α ta ea, quae tradunt Bald. in Rubr. De probasi num. 4. Bolognet. De d eri ιαν. 41,ctoum.1o6. Menoch. De πυ-'quali.
4.Diueυ s Stante autem hac praesumptione . ε'consurgit titulus saltem praesumptus, di putativus, qui est sufficiens pro praescrip tione logi temporis i Ce .FDe luc. p. ubi Glos. de Doctor. item Glos. in Cap. De
qua D.De prsscript.Quaelibet enim causa etiam colorata constituit in bona fide e cludendo m alamsquando agitur d e praescriptione longi temporis, ut it ad ut Glos in Li.C. Vbi causat. Decian .consiti .num 63Lb. i.Gabrinlios citans conclus . nu.2s. De nascrip. Rota in Romana petuniariata, s
Net lino decisais .ntim. io. Unde cum iste 'titulus elidat onus fundationis, aperit viam praescriptioni. 9 Neque obstat ratio dubitandi nu. t. allata. Quia tunc immemorabilis exclu.dit malam fidem, quando habetur tantupraesumptio ipsius : non autem, quando de ipsa constat, iuxta ea, quae tradunt M.
cti psu se tueri praesicriptione.
si haeres non inchoat praeseri P-tionem ex propria persona κ
272쪽
b sedeti velit accessione temporis,quo d iunctus possedit, non potest se praescrip. tiuae tueri iuΣta l. cum Θres. dcc Annam O. De diuerim temporal. praescrip. ubi . . Clos. & i. Pomponi ι .cum quiι.ε. De ac ρων. po est . ubi Glos. dc Dosior.& notant . clo Canon in cap. Di qui in ius. De Q. iis. in 6- speculat. Tit. De emphtheu, nu. Abbas in cap. cum nom. s. De iurepa. Don, Balb. de prasris parit. par.3 ri UNqua H Iz. num i 8-In hoc enim casu prosi criptio habet initium vitiosum ,& ideo . currit semper cum eodem initio. Praese tim quia haeres repraesentat persboam de. sancti Authent.Dei biur. amorien. ρ ι' Ll lait. Celiat. dc succedit in ius ipsius:&- iure ipsius praescribit,& ideo, si apud de-
iunctum non currebat praescriptio, neque etiam curret apud haeredem. unde dubiutractatur. quado inchoat bona fide prae- scriptioncm ex propria peribna. Et quia consideratur casus non tam in ordine adserum ciuile, quam in ordine ad costi en.
tiam , ideo videndum est, quid de iure canoniso dicendum sit. a Quod autem mala fides defuncti non noceat praescriptioni hqredis , si eam inchoet bona fide ex prTria peisona
vadunt Dinus in cap. Posssyrnume . a. si De restiun is 6. dicens in hoc casu valere praescriptionem ex aequitate canonica
2 3 Alii vero procedunt eu distinctio. ne, quod scilicet non habeat locu in praes I criptio longi temporis stante malά fide M deiuncti, habeat autem in pr scriptione
procri pinu a 39. qui plura habet, sed val. de confuse loquitur, da in distinguit Hoz
autem ex eo deducunt qu. a ius canoni. cum non admittit praescriptionem cum vera mala fides. secus autem , si sit tantuficta; in hςredem autem derivat tantum
sche mala fides defuncti, quatenus scilicet haeres eius personam repraese itat .
4 Verum absolutὸ tenendum e st. βυοdbares detecta mala side defuncti, non possis prGriptiones tueri.tia Ias in I. Pom.
I a. num. I a. ver. Breuise communia opinio.
vi fuit. coram Emi nentis Corrado, &coram Eminentiss Otto no Decis rarinum.as .dc alii plure praesertim apud cittitos eum Glosmagnan crutor rerum f. Po mini D.tui. s Ratio desumitiir ex eo. Quod prae scriptio, quamuis inchoata ex persena haeredis, habet tamen titulum vitiosum e& nullum, quia sun datur in iure haerediutario transenisso a defuncto, & ab eo incipit praescriptio,& bona fides. Hic autem titulus est nullus, quia cum defunctus mala fide possideret, non potuit rem alie
273쪽
na iure hereditarioseasmittere, sed tranc missio fuit Omnino nulla . Ex titulo auten ullo non procedit prascriptio. t. sin. autἴ con itione C. comunia de legan Glocin cap. i. si Praeterea verbo. PVscriptione. De Capit. Conradi. Dec. consit. I 44. nu. 3. Capel. Tholoiana in addit.dec f398. Quia scilicet, Quae sequuntur ex aliquo titulo, continuantur ratione eiusdem tituli. l. I. C. Dc imponen. Dcrat inscrip. lib. Io.
6 Nec prodest responsio, quod titu- Ius nullus viti et prascr ptionem longi t roris: non autem praescriptionem longi s imi temporis, quia haec nullum revirittitulum sed conscitur mio ipsis tempore Quia valdὸ diu ei sum est, quod prascriptio longissimi temporis habeti possit sine titulo, Δ aliud quod habeat titulum vi. tiosum, seu nullum. Primum facit, quod praescriptio possit praesumi legitima, secu dum viro operatur, quod ex titulo deri uet vitium in ipsam prascriptionem , ut proinde non sit legitima. Vnde quod ne que habeat locum prascriptio immemo rabilis, quando titulus su r vitiosus , tra.dunt Glossin Cap i. verbo. Nisi De prsri A
num.92. Col ruit. p P essiri par. 2. q. R. num 4 Palatius . in Repet. Ca Peretes asi' g. t .tiu. I. Venoc h. a lios referen f prs. Ibmp. ι 3 t. num. 9. lib. 3. Capic. deris . n tia. Molina de Primogenit.lib. 2. cap. 6.nu. 6. Cum enim praes riptio innitatur titulo idim quam surdamento. de radici, unde procedit, sublato fundamento, necesse Mest crocid corruat tota praescriptio. l. Nam Cuod mi aut clam l. Di tecum De excet.ν- . iud. dc Cap. Cum PavLι. l .
Qua I.i .dc Cap. 3. De Waesbit. non baptizati Er vitiata radice vitiatur quicquid ab ipse prm uenit. l. Si vitia. C. De bon. mat 'de l. r. f. De firmi. praeso . rusticor de l. i.A. deesse. eiu3. cui mandas. eri iuris Neque obstat. Cap. t. De Prsscrip. in 6. Quia ibi statum statuitur, quod ad praescriptionent immemorabilem non requiritur titulus.
Non autem, quod si adsit, & constet, quod sit vitiosus, valeat praescriptio.
' Et ex hoc sequitur, quod huiusmo. Prascriptio haeredis non pollit separari a possiti one destincti, & a titulo, quem ipse habebat. Nam ct ni sun detur in titulo iuris haereditatii, se detur etiam in tit,lo, & possessione destincti, quia ius hare. ditarium est essentialiter relatiuu ad ius defuit ii, & ad titulum , quo ad ipsuarta pertinet hared: tas, quae transmittitur,2 qum ipse essentialiter connectitur. Cunia adrem titulus defuncti, &possessio sint cum mala fide, impediet praeseriptionem hae redis tanquam radicatam in mala f. de iuxta LCtim hypei. Deditier o tempore,pνgscrip. Et sicuti defuncto obstarct mala fides. ne prascriberet, ita Sam eadem
mala fides destincti Ebstabit haeredi iuxta
debeat coniungi possessio haeredis ratio ne titulo lue editarii cum possessione de stincti iniusta, no valebit prascriptio iurata regulam l. Pomponius. . sin F Deaeqvir. posses de norant Bar. ibid. nu. 1. Natta cons.
hac in e . . Depi biiciana. Niconititisac legat, 3 num. 32. et bilat/. s Et habet locum etiam ratio, Π lao utuntur Buttius, in Cap. Sidiligenti. De prascrip. Abb. ibi Neta circa prsdicta Democri 'nempe ou a,cum ii es detegat, defunctum mala fide possedisse, nec potuisse ad se transmittere, teCetur exonera re eius anima, di restituere rem , cui de
mala fide defuncti reseluitur titulus, quo coepit haeres possidere, & totum quia in
274쪽
de se uutum est, & subintrat obligat is
exonerandi conscientiam defuncti ias. quam annexae legitimo titulo haeredita. rio, ii quidem omnes obligationes reales iunciorum transeunt in haeredem'. ἰ9 Quod autem respondet Petrus Bari. ia De praescript . in Rubr.num. 26 . non subsistit. Nimirum, quod haeres non te netur magis excinerare conscientiam 'deafiincti, quam propriam . Pre priam autem Hon tenetur exonerare, quia non retinet rem alienam, cum eam praescripserit & quuta praescriptione remanet exonera.
ta constientii de dii. Neque meedite illo capsi1. D epulsi quia locum ha. t ini desuncto qui damnum intulit alte-itan praesenti autem casu de iunctus sui ditantum causa remota , non vero imme.
diata, di proinde non dicitur intulasse da unum buxta Glotan Cap. De coetero. De ho Hiela. Nauar. cap 2λ Manual num, ii 9. in ue-Haec enim responsio assumit pros, uitione, quod est in controuersia , nempe
quod haeres praescripserit, quod est id, de omouetur quaestio:& constat ex diata, quod impeditur praescriptio h redis ex mala fide defuncti. Et ideo cessat min
thrum, ex quo excluditur obligatio exo nerandi eonscientiam desuncti. . io Rursus etiam falsum est , quod nosuerit causa immediata damni ipse de lanctus, quia licet non praescripserit, reti. nuit tamen mala fide rem alienam , in , quo peccauit contra iustitiam,&damni.
sicauit dominum priuando ipsum toto tempore possessionis iniustae, possessione, in quo laesit ius ipsius. Alioquin neque sui diceretur causa immediata damni, siremfuratam tra deret alteri)qui bon a fide acciperet, & possideret toto tempore ne. cessario pro praescriptione: ita ut non te. neretur restitue te, si viveret, donec esset complata priscriptio per donatatium, Ura ratione praescriptionis filisset aequisita donatatio, & fiir non teneretur, quia non esset amplius debita primo domino.
Cum ergo si laesum a defuncto ius domi.
di tatione retentionis iniustae rei alienae, remanet in aeqv. alitas haec,donec per resti. tutionem reducatur ad aequalitatem, at, quo adeo obligatio restituendi . Dein, οι Pasqualig Quaest.Select.dε etiam falsum est , quod non teneatur restit uere, qui est eant i remota , & me. diata damni. alioquin qui furtum suaderet, non teneretur restituere, etiam II iurnon restitueret, Tunc ergo, qui est caula remota, non tenetur ad damnam,quau
do non influit, quia tunc non est vera eausa, sed occasio & inhoetasu loquutur Glos. dc Doctores. Quando vero este ausa influens, licet non immediata, tenetur restituere, non restituente eo, qui, fuit causa proxima.
it Ex quibus deducitur. Quod haeres detecta mala fide defuncti, quamuis in foro externo non possit de ipsa constare, tenebitur tamen in conscientia rem lmoprio domino restituere, non obstante. quod elapsunt sir tempus necessariu pro praescriptione. Qitia tunc cognoscit, quod titulus, quo coepit possidere, suit tantum putativus, & praesumptus: & reuerata nullus. & a quo non potuit incipere praeseriptio. Et ideo non Potest cum. bon conscientia se fundare in ipso pro retineΑda re aliena tanquam praescripta. iuxta ea, quae tradunt Dec.in Si certis onis. n. i κ.st De pari, Faber in S. PViudiciales. nuda .institiDeam Alexan.covg269 col. a. in. e. lib. s.
An sit,ius, num iuste pagideati'ssit rem alienam praescribere. Hi. I 6.s V M M Ati
275쪽
1 Oimmuniter Iurisconsulti pro-H cedunt cu distinctione, quod dubius ab initio,an res sit propria , non potest inchoare praescriptionem. Si tamen inchoata praescription cum bona fide superueniat dubium nota impedire continuationem prςscriptionis. Ita Bar. in L Naturaliser. num. 9 F. De v cap. Claud. ibiaenum. 8. Iaci τ ι 3. g. . nu. 19- -De acqui posses Aretiin Latii in D mim- in e. g. tectamen. Angel. in ιSuper. ver. Dixiseeundo. C. De praescrip. ungiumpor. Panormis Caran. vet. illud, de
IuB O iure. quaH. s. ap. ' Molina de ius. FiMea6'. 63.Fundamentum huius sententiae est. Quia ad inchoandam praesti intionem requiritur bona fides, Cap9P., puscrip. Dubium autem impedat bonam fidem positivam. Si autem superueniat dubium, non interrumpit prascriptione, ruta dubium non est mala fides, neque adsit, illam destruit. a Secundo alii putant, quod dubiuimpediat praescriptionem longi temporis. non autε praescriptionem Iongissimi temporis. Ita Gloc si in cap. . Depνμνipi.
haec opinio ex seipsa corruit . Quia si du-hium impedit praescriptionem logi temporis, Operatur, ut non possit incipere
stante tali dubio. Si enim inciperet, perduceretur etiam ad finem, si autem im sedit, impediet etiam praescriptionem ongissimi temporis, quia semper obstMbit, ne incipiat,& si non obstat, ne incipi t praescriptio longissimi temporis , nec etiam obstabit , quin incipiat praescriptio longi temporis. a Tenendum tamen est absolutE
non obctante Δbio, an res sit a. eni iuris. Hoc sequitur ex communissima Dint,na, quod in dubio melior sit cod:cio possidentis, de proinde , quod non obstante dubio positi retinere rem possessam. Qui tradunt. Glos, tu Cap. . verbo. Nullia temporis De procripi. Alexan. l. 3.1. Ge. nera=De acquir osses. Λ dedi na COAEDO si L qusH. a I. Tabiena verbo. Praescrip
it. Dei Bene Oct. 3 mora de conscient. Lb.i . num. 8. de alii plu res. Cum enim dubium operetur . Vt non con et . cuiusnam res sit po .sessio illa n adiudicat possidenti, de sub ntrat Regula Cap. In pari De regu itir. in 6. Quod in pari causa m lior est coaditio possidentis. Accedit etia, quod retinedo re in .de qua possidens dubitat, an sit sua, nullius ius laedit, quia noconstat de iure alieno ad ipsam, de pro inde non facit contra iustiriam, nee pec
. Ex hoc ergo fit. Quod stante huiusmodi dubio non habeat locum mala fides: neque enim dubium inducit mala fidem, ut notant Bal. in cap. Si in genti.
s s. lib. 3 quia mala fides fundatut in cognitione, quod res sit aliena, quam ex cludit dubiu mi si enim sciret, esse aliena, non dubitaret. Imo ignorat, esse alienam,
si quidem solum dubitat, quod possit ecse aliena. Et ideo dubitans aequiparatur
276쪽
i h Neque enim dubitans scit id . deu quo dubitat, si enim scitet, excludereturn dubium . Si autem nescit, ignorat , i proinde dubitans habet nece uario anne. ili xam ignorantiam de eo, de quo dubi
Ἀ s Stante ergo dubitatione. &igno. is rantia remanet exclusa mala fides, quae a Bla impedit praescriptionem iuxta Cap.ri sis. Dema ρ.Imo consurgit bona fides practica positiua,quia cum dubitans pos- sit sorinate costientiam practicam , quoaα sibi liceat retinere rem possessana, non ini obstante dubio. an sit sua ,sormas etiam bonam fidem positivam, qua credat iureo rettinem iuxta Cap. si mrgo. a issa ibi. si ui in iurem diorum tandiis quisque bo. υ ip essis νem mi dicitur quo ηiu is se pes re ignorat ali nam. & notat Bald. iii in cap .nu, I. De eon ιι. Iacin I. Quam. ιώ-nti Gia sine. c. Qui admitti. Abbas
, Tunc enim fides est bona, quando est secundum ius, ius autem concedit uni - cuique ius suum conseruare,quandiu do, opposito constet, aut per sententiam, aut iii alio modo LIMd.'. I st. De peiis. ured. Ca, qtgo concurrat bona .fides, non obstat
quicquam praescriptioni dubiu de legi. possessione.
' A, nasiri is habeat locum inter βι-
1 7 Idetur assirmatiuὰ resoluenis dum. Cum pretscriptio induin
cta sit ob publicum bonum ad tollendas lites. Proscio. Hic autem finis habet locum speciali modo quo ad Principes supremos, qui non litiagant coram iudice , sed armis dc bello, qμod valdὶ damnosum est comunitati. Et ideo ad euitandas lites, quae armis de .cidutur. necessaria erit praesicri ptio.Et ita
Et videtur desiimi ex iis,qui volunt, praeGeriptionem esse iuris Gentium,o lacini.
Ex hoc iure. numer. 6s . De HII. , iuretis. Coua ruu. in Reg. Possessor. par. l. s. r. Num vis de cap. s.Variar. t ue. lib. a. Pichard. in Rubν. num. I9. Instit. De empi Uendit . Valase. De iure Emphi. qussi. 3. numeri 3. Pinet.in Rubri C. De rescind. vendit. Par. I eap. 3. Petra de Potest. Princip. cap. as . . num 34. Aegid. Benedict. in Reg.Ex hoc iure. cap. 8.num. 6.gDe isu.ct iu . a Tenendum tamen existimo. Quod WGriptio non babeat locum inteν βυρνemos Principas. Et proinde non posse hoc mo. do acquirere domini v n unum contra alium. Ita Ferdinan. Vasquen controueri illus, cap. ss.n.28.&cap 89 n. 32. Hoc autem intelligitur quo ad supremos Principes, quatenus tales sunt,& quo ad ea quq iure regni censentur, non iure, ptiuaior ivisitat Ciuitates, prouinciae Sc. Nam Ecenseantur iure priuatoru, suberunt legi. bus quibus ututur priuati,atq.adeo etiam,
legi praescriptionis. Quod non solum locuhabet
277쪽
habet inter Principem,& subditos, sed etiam inter principes ipsos supremos... 3 Ratio est. Quia prς scriptio est inducta a iure ciuili I. r. Gl. 3. M uca
& notant comuniter Doctor. AEoi,fon. C. De et fucap. Pro empl. Bald. in Repet. l. I.
de extenditur tantum ad eos, pro quibus.
est positum ius ciuile. Non est autem positum pro supremis principibus,quia cu'
premos: alioquin non esse hi supremi. 16 Dices.' Praescriptionem quo ad te. poris limitationem esse quident de iure ciuili. non tamen quo ad ma Eriam.&, ideo habere posse locum etiam inter suprenio, principes: Quod, autem subadimateriam non si de iure ciuili, ex eo co. 'stat, qbia tute gentium dominium acqui ritur 'Resp. 6d is non habeat locli in ter supremoi Ptine es, Risticit , si definior o temporis sit de iure ciuili . Quia cum non adsit quo ad ipsi s communis pote-
non. recognoscant superiorem non po- stas stiperior, nec etiam potest definiri levituerunt subdi iuri ciuili; ut enim subde- ptis. & ideo nec perfici praescriptio. Dein. rentur ,opus esset superiore, qui eos susticeret suis legibus , atque adeo etiam legibus disponent bus de praescription E.
Nec dici potest , quod ipsi se siubie.
ebrint iuri eiu ili, dum communiter illo utuntur in sua ditione. Quia aliud est. quod illud amplexi sint in ordine ad regimen subditorum; de aliud, quod illi se sub. iecerint quo ad commercium, quod intercedit inter ipses principes, Hoc secun . dum non est verum quis ad ea, quae iure
regni censentur, quia exrcent conimerciuinter se secussum ius naturale & ius gentium : sed tum, quo ad ea, quae censentur iure priuatorum . Et ideo cum secuta. dum hae e iura non habeat locum prς scriptio, nec etiam habebit,quo ad supremos principes, quo ad ea, quae iure regni
s Accedit etiam . quod praescriptio
tollit ius ab eo,contra quem praescribit tir, di tranfert dominium in prς scribentem
teri Doctor. lac eum aliis. is l. De quibus. ver. S eunda ea opinio. 1. De legib. pennia in Gn. num. 2.C. De horat. praerietuit. lib. II. Balb. de Prgfrip. par. i. pνineip. quae LIO. num. ΙΣ.& communiter. Et proinde
praescribens utitur omni iure prioris do. mini Cap. Ad autentiam De praeseripi. Vn. de vi possit prςscriptio locum habere, requiritur aliqua auctoritas,quae possit dis. nere circa ius , & dominium rerutria. quae praescribuntur, S: cui sub sint ij, inter quos currit praescriptio . Nulla autem
talis auctoritas est quo ad Principes su- de salsum est . quod sit de iure gentium
quo ad materiam ; nam licet iure gentia acquiratur dominium, non tamen per i sum acquiritur omnibus modis, quibus i potest acquiR. alioquiti omnis translatio.
dominii e siet de iure gentium, quod est manifestEsalsum Doni inium ergo, quod
in praescriptione de uno transfertur in .
ilium, est esselus ibris diuitis: maesta tuit, quod possessor bonae fidei lato tem
pore possidens acquirat dominium ;ideo acquirere dominium ex hac eaus . . non est de iure gentium. Nec obstat L Aleos. 'sti ea. ver Plane. F. De aquis. reri domin. Quia ibi disponitur, quando pars unius praedii die stracta a flumine , fiat domini illius praedii, cui adsunstitur. Et ratio, quam assert Petra de pote i. PrinciACap et s. numer. 34. nempe, quod in illo titulo passim tractetur de acquisitionibus,quς sunt iuris gen. tium i& proinde haec quaque lit talis, valde infirma est. Quia, cum in eodem titulo tractetur etiam de acquisitionibus iuris civilis, no valet consequentia, quod praedicta sit tutis gentium. Rursus proba du esset quod sit acquintio ex praucri tione, quod probari non potest , cum coestet non inniti ne fidei posse is Imbneque possideatur,quia possidetur adhuc abeo, a cuius praedio dert acta est, ut ibi.
dicitur & solum tutu fit illius , cuiuspr dio apposita est; quado arbores quas
secum traxit in alieno. ndo radices e gerunt, ut ibi statuitur 8 Rursus posset aliquis occurrere ex
eo, quod subditi prcscrthnnt contra Priu-cipem
278쪽
e pem se premum tam proprium, quam alienum. LIn omnibus, dc I. Intra quattuor. s. De diuer. ce ' ιemp. pVscrip. ct La C. DeieΠig. o com. & Cap. Cum nobis. Cap. audientitim , dc Cap. Diligenti. De pra scrip. Et notant Abbas consu sa. lib. I. S cin. ReguL28.Tuscia littera P. conclus13 . num. 13. Vnde etiam poterunt Principes, inuicem pra scribere, ita ut hoc non impediatur ex eo, quod non habeant comis munem superiorem, cuius auctoritate
pis scriptio stabiliatur, nam neque etiam supremus princeps, id subditus illum habent. Resip. negando illationem, quia est diuersa ratio. Nam subditi praescribunt contra supremum principem ea, quae iure priuatorum censentur,no autem,quae censentur iure regni, atq. ea,quae regulatur tute ciuili,secundu cuius dispositione,ci legum propriarum venit Princeps ire commercium cum subditis. Et secudum hac quoque locum habet prςscriptio inter ipremos principes, ut dictum est.
Quia quoad ipsa se subdunt iuri ciuili, quod perinde est, ac si habent superiore
imponentem idem ius. Quo ad ea vero, quς censentur iure regni, nec habent sua periorem, nec se subdunt iuri ciuili, sed tantum iuri naturali, dc gentium.
tractus obligant Principes. LCe r.A Depublican. de Cap. I. De probat. Imo censentur habere vim legis Donationes, quas Di . C. De donat.intem Vetustas autem
habet vim pacti, & constituti ,& legis t.
numtr. 99. Anton. Gabr. Communa pinion.
conclusi,ntim 76. Deprcscript. Sed neque hςc,rgent. Nam incitatis tex. consideratur vetustas in ordine ad ea , quς reguntur iure priuatorum,dc proinde in quibus prascriptio locum habere potest, Unde selum ex ipsis colligitur, quod vetustus inducat praescriptionem ,& proinde su sonit personas esse subiectas legibus praescriptionis. Vnde ex his tertita arguere, esset supponere, quod cotro uertitur, ne peprincipes supremos esse subiectos legibus
praescriptionis. Deinde loquuntur de vetustate, cuius initii memoria non exrat:& consequenter ignoratur, an ius possi. dendi sun detur in v scriptione, an in alio titulo.
io Et si instetur, quod vetustas habetur pro veritate, ut tradunt Bald. in . Cum causam. numc .s Deprobat, Felin. in Rubr. De Arsscrip. Vm. 3. ver. Fallit. Sc iu p. cum accesti seni. ntim. s. De con .
s6.num. . I mlib. I. Peregrin. de iών se. lib. s. n. a. qui alios citat. Resp.Hos Doctores
sequi de vetustate, in qua sun datur pis- scriptio, quae proinde iacit, quod titulus habeat rationem veri tituli tanquam a iure introductus. Vnde supponunt intro ductam prae si liptionem, & proinde Io-quuntur in illa materia, & quo ad illas personas, in quibus locu habet praestri' tua ex dispositione iuris. Vnde ex hoc nolicet interre, quod praescriptio habeat lo
cum inter si Hemos principes ratione
vetustatis: sed deberet, hoc aliunde probari. Si vero vetustas sit absiaue iniutio memoriae, tunc habetur pro veritate, quia non potest de opposito constare: vnde nullo modo inducit prς riptionem
rei alienae.11 Ad rationem dubitandi. Vtilem quidem suturam praescriptionem ad bella vit ada, si inter supremos principes ponset introduci. Sed non potest introduci, quia non habent superiorem a quo intro. dueatur per legem ipsis communem. Sed solum communi piscto posset intro duci, quod tamen pactum non est, cum praxis ostendat, quod inuicem repetunt, quando se offert occasio, qus alius vitta centum annos possedit.Tum quia principes iura principatus semper manu tenent,& in tantum non vindicant bello, in ,
quantum non habent commoditatem .
Vnde nunquam locum habet bona fidespou dentis, nec patientia, aut negligentia illius, qui ius habet vindicandi.
279쪽
ι- ωλιν er em do, dine ad extisuenda debitas de ideo est acquisitio temporanea, &ex vi eiusdem haereditarii iuris resolubilis. Et Proinde talia bona delata ad ii redem ecclesiastι- cum non incorporantur patrimonio L clesiae, nec fiunt bona ecclesiastica, ita ut pro ipsorum alienatione sit necesi uius consensus Apostolicus. 3 Praeterea. Detractio aeris alieni diminuit hqreditate. ι Papinianus lauar. ω.F. De ino .unam de L In reni en set C. De petu. h eri&b s. C. Adocte eideo operatur, quod quamuis, quae detrahuntur sint in hqreditate, non possint tam en incorporari bonis haeredis tamquam alteri restituenda. Ex quo fit,quod alienatio horum bonorum non solum sit necessaria, sed etiam sit facienda in vir- , M parte negativa secit, quia sta. tim adita haereditare bona in
ata ipsa reperta fiunt patrimoniuhaeredis LV De acquir pines
α notant Dinores Gloc ibid. verbo, Pre
in impressis lassus. Adita ergo haereditate non erunt amplius bona haereditatis, sed ecclesiastica,4ideo erit necessarius com sensus Apostolicus , ut possint alienari. α Oppositum tamen resoluendum videtur. Nempe non esse ne Furium, ut possint alienari, consensum a soli ma. Quia licet haereditas comprehendat etiadebita, et quicquid oneris ipsi inest,& cahis omnibus deseratur ad haeredem iuxta tute eiusdem haereditatis, atque adeo commissione saltem tacit testatoris,quae tamen in hoc casu habetur pro expressa ιμιeν venem 1. De auro, er argent Q. αι In conditionibus.J De condit. Q demonde LLurius .Maritus F. Ad Trebel. Vnde non tam est alienatio haeredis, quam de-Bncti, si quidem hqres tantum exequitiarta ei tam dispositionem deiuncti, quq pr inde impedit, ne bona alienanda fiami bona Ecclesiastica; atque adeo tanquam alienatio de bonis laicalibus, & disposita
a defuncto non requiret selemnitaten consensus Apostolici. Deniq-Adiens haereditatem cum ereditoribus dicitur quasi contrahere .LHarei. Instit. De Obligat qus ex quasi cztrae. nasi .dc ι. Apuae Iulianum. U. Quib. ex cauun possis eatur. & notant Castren ςonsibas 9. init.hb. r .RPta decis 29 7.nu. 3.
autem quasi contractus in eo consistit, Imreditatis. De verbς .significat. Per quod aditio haereditatis obligat adeunte ipsam tamen aditionem non censentur acquiri haeredi, nisi illa bona, quae rema- manet deducto aere alieno. Quia inter
bona ea tantum computantur, quae su
persunt aere alieno deducto t. Subsignata. ad reddendum unicuique, quod suun est;& soluendum, quod de bonis desua, ctis debebatur. Vnde in ipsa aditione h*reditatis incipit alienatio cum suscipiatur obligatio alienandi,atque adeo boa
280쪽
hmeditaria transeunr in potestatem haeredis tanquam obligata alienationi. Et ideo postea non tam alienat , quam exe.quitur obligaticnem susceptam alienanis
di pro soluendis debitis, Ex quo fit, quod haeres ecclesiasticus non indigeat consensti Apostolico pro alienandis bonis necensat ijs pro solutione debitorum non secus, ae non indiget pro Qtuendis legatis, etias esset consignandum aliquod corpus dehonis haereditarijs. An haeres, cui testator orctenus commisit' restitutionem haereditatis,teneatur re
I testator instituat aliquem haeοῦ ledem, nec in testamento ex.= primat aliquid, ex quo arguasi tur velle ,esse tantum fiduciarium haere.
dem, sed .lum voce notificet volutatem suam de testitu eda h ereditate certae personae, dubitatur, an teneatur restituere o,
praesertim in foro conscientis; fieri eni
potest , quod pro soro externo non pollit constare de volutate testatoris. Resolutio autem 'disseultatis pendet ex eo, an sit fiduciatius heres.Si enim est harer uetat
a Quod autem non sit haeres fiduciarius, ex eo videtur concludi,quod in testamento nihil exprimat de confiden. tia, nec lassiciat, quod voce confidat Nacum de iure non possit disponere testa. mentaliter, sed tantum ex quitare tutis, quod indulget, ut disponat testator de propriis bonis pro tempore, pro quo non et ut sub ipsius domino, nempe post mortem ivt tradui Abbas in Rubν. De te iam. Decius in I. Eam, qui . g. De iuri sic omn. tuae dein Rubr. C.Qui te yam. Delos Portius. s. i. Instit. de Testim. Padi l. in L Cum quis.num ra. A. De tu . o De. ignis. testas
riVnde cum potestas disponendi post
mortem sit coarctata ad testamentum, quod disponitur extra testamentum non
habebit locum, quia nulla alia dispositio
conceditur.3 Verum tenendum est propriὸ Muciarium, or proinde teneri reIIstuere hareditarem iuxta voluntatem te fiatoris. Ratio est. Quia vocalis confident a de restituenda haereditate importat declara. tionem voluntatis testatoris cum qua instituit hςredem; declarat enim testator qualitatem, secundum quam, eum instituit hς rede in Unde quamuis non exprimatur in testamento, inest tamen ultimae voluntati, quae in testamento exprimitur, eum hoc sit de natura declarationis, ut
insit dispositioni, quae declarauit l. Ase totoss. De bsred insit de l. Vnom ex familia. LSi de Faleidiast De let. a.dH. Hs edes palam. g. Si qυid post. st De resam de Adeo.
cum quisss. De aequis νer. domin. ἐχ Clemen. I. De iurepatron, de obseruant communiter Doctores, quos plena manu citaui in aua y.canon sii num. . Centur IAtque