장음표시 사용
641쪽
tuebat, apud omnes ubique Popular faucin, ut nomine eorum, qui pro e cenasent,ira Feni, atquestemues Conuentus celebraretur ι eumque alij in alium locum eo pora Mari ia deduxissent, pre Λ niuersav eis cuti ambitum congregari laetabantur in honorem MIartyrum ferias agentes. Haec Nyc
sed longe ante Pii Summi Pontificis, ac Cypriani ,& Gregorii Thauma turgi Episcoporum tempora, egrUianua
a maioribus eidem rei nauatam esse Operam; ita ut non modo ab Episcopis , P sulibus,aliisque , qui in Eeelesia illustrio. res erant, sed etiam ab infimi ordinis h minibus Martyrum acta conscriberentur, de statim ac passi erant, illatum ossa, vel cineres honori sich seruarentur, colerentur,& in ipsoru honorem sacrificia a Christi fid elibus Deo osseuentur, tradit idem Baronius ex Pontio sentaui Diacono in eo
nem ab Apostolis emanasse, his verbiso Non negligenia in primis υidentu , qua de his apud clementem nempὸ Conuit. lib. s.ca 39.Jscripta leguntur, manasse baesciaeet ex Apostolorum influuiis 3 eum antiqua uaditioni Sanctονum Natatilise eelebrandis complures aπtiqui Solptores adstipulentur, nemo certὸ nisi tactolorum auctoritate rem tantam in noua Lelesia, absque υsio diuina Scriptina exemplo, introdue re prae masi δει. neque rursum ab Vniuersali Eeelesia recepta esset, nisi id omnes ex Apostolica Tra. ditiione man in noui ent. Et faciunt plura, quae sequuntur, quae legi satis consentaneum erit.
as Et idem Baranius de MMyrolog eap. . in initio, inquit, quod, sicut olim Romae fuit commii sueti Notariis negocia de conscribendidi Natalitiis San rum Martyrum, ita hoc idem fuit impo atum in aliis Ecclesiis alicui ex earum Ciero, ut
quotannis eodem recurtente die in cuiuslibet Sancti Martyris memoriam Deo ossertent sacrificium. Et eodem cap. In.
seriiss Prosequitur haec verba et D sdicta
igitis vota dieram Natalium Sanctor mi Martyrum pro commemorationibus facisn Ar, Marumlogijsisiben i prouenis occasio,
cum eni requens estu Mari um numeriar sdecem enim illis, quas numerant, perfecta. tionibus, in Unaquaque Prouincia necator
fuisse quamplurimos nemo poterit dubiraro arque tu Chariis Melesia singulorum nomiana,O dies quibus Mart Vium consuma ent, notata haberentuν , ex eisdem Eeeloia uis monumentis pridiὰ dies Natalis ut bovile sit in Mar 16Agiost annianciabatur in M. cIesia, quorum Natalitia recensenda essent di equenti. eorumdemque unam acri ci oret eommemoratio facienda , eiusmota Ecclesiasteas rabulas. quibus singulorurn Marii sum Natalitia conscripta haberrior, fasti uisse ap pellatos optimὰ, erudulaue notat Pamen in d Epia. 3 7. Dpriant, ille enim in libro i eo ona Martiri haec ast. Habes ruos census , tuos fassos , nihil tibi editat gaudi)ι-Hactensis Baronius, qui stata diluci cit. quod haec antiquitas veneranda,& ab Apostolis manans, semperque seruata, ac propagata traditio non tariis tum egit, ut anniuersaria celebritate sari-ctorumc si memoratio ageretur, sed etia, ut in ipsorum honorem memoriae passim
erigerentur; memoriae enim vocabunt ut Ecelesiae, quae in Sanctorum Martyrum honorem Deo consecrabantur, ut testa.
tum fuisse, ait Diuus A gua, de Civit. Dei lib. a. e. Io. Et hic quidem laudabilis usis ab Apostolorum temporibus visus est duxisse initium, ea nimitu occasione, quod veneranda Martyrum Corpora sub Alta .ribus recondi consueuerunt, secundum illud Ioan. in Apocalusi et6. Vidisub Altare Dei an mas interfectoνum propter resima nium, quod habebant, ut omnes, praesertim antiquiores , tam Graeci , quam Latindeclarant interpretes. Vt tradit Baron. i
ar Ex cuius Sacrae Scripturae in Apocalypsi auctoritate inseri idem Baron. ιος. cit num. 7, quod licet Felix I.decreuerit, ut quotannis Sacrificia, Martyrum nomine, celebrarentur, ut ait Platina in eius inta, tamen longὰ ante Felicis tempora Eccle.
sa eiusmodi institutione sibi vindicauit,& huius Summi Pontificis decretum sta.
642쪽
biliuisse potitis videtur, quod absq. scrip
to Canone, traditione tantum simplicurer, seruabatur, Ex his omnibus patet, hanc consuetudinem esse incaeptam ab initio irascentis Ecclesiae, & ab Apostolis emanasse. as Modus enim hic antiquus caninizandi Sanctos fuit prius introductus quoad Martyres, quam quoad ConseL soles, de eis enim ti non de his Ecclesiasb initio Festum celebrate caepit, & post
multos annos a Christianae Religionis Q. datione in Pontificatu Bonifac. IV. nem. pe anno oo . ignorabatur, suisse genera, liter constitutos dies Festos pro Sanctis consessoribus. ex quo cum ab eodem B nisaeio Pantheon in honorem Beatae Virginis, & omnium Sanctorum consecraretur, titulus fuit ei datus Sanctae Mariae ad Martyres, nulla habita Sanctorum Consesserum commemoratione, Platina
c. s. &ex eadem ratione in Canone Mi Lia Sanctorum, & Sanctarum Marinum memoria tantum, & non Consessorua recensetur, quia tempore, quo idem Ca.
non fuit compositus nullum festum de Sanctis Conlassoribus celebrabatur 3 de quod haec Sanctorum Martyrum com memoratio in Canone M issae sit vetustis sma, tradit quoq. Durant. de Ritibus E
ebj Cathotatb Σ.e.3 sinum. 3.ao Hic mos canonizandi particulariter cessauit, & ut sanctorum canoni. aatio fieret cum omni rectitudine. & nEPopulo daretur errandi oceasio, ita ut noSancti pro Sanctis haberentur, de ob alias rationes,quas resert Tuscbus pract. conclusverbo, canonitatis , concι I. in principist, ct ante eum glos in eap.r, verbo edis A in Holica , dereliq. t, vener, Sanct. in G. suit secundus modus canonizandi uniuersa liter praescriptus ab Alex. III. Innoc. III. ine. I. O.extra eodem tit. de relis. veneriSanc, nempE, ut nullus pro Sancto colarur, nisi fuerit canoni Eatus a Scide Apostolica, ad quam pertinet solum . decernere quid credendum,& quid agendum sit de rebus , quae fidem, & Religi nem respiciunt, Doctores eitati a Mot f
dchi ab uniuersali Ecclesia, seu fidelium Congregatione uti Sancti coli denent. go Elt tamen verum,quod ante prς- dicta, Alex. III, &Innoc. III. decreta tra.ditur, aliquos Sanctos suisse a Sumis Pomtificibus canoni Eatos , qui fuerunt unde
cim, quoru nouem enumerantur, a meis ea. de canonia. Sanet. intc Catalogum
a Summis Pontificibus ab anno go . Usque
ad annum i 6DI. canonizatorum, in sine
iacti fui operis impressum, de duo alij suerutab ipso praetermissi, quorum Constituti
nes sunt inter congestas in Bullari tom. I. Ante vero annum go . non legitur aliquis in Sanctorum numerum ab ullo Su mo Pontifice ascriptus, ut ait, se credere Beliarm oe. cit. d.c. s. vem Dices, dc refert quoque Surius tom. Σ. e.9.licet Auctores in hoc non conuenire doceat Mos sus ae Ioeonfia 6.nu. s. nam aliquos, inquit, existi. masse, Beatum TruΦeytum anno Iro,sai sese canonizatum a Stephano Papa III. ut
ex libello Sanctorum Ecclesiae Constantiensis nondum typis impresso haberi, &alios alia docere subdit. Hi primi unde.
cim Sancti fuerunt canonizati, nempὸ . i. S. Suisbeνι- . Leone III. anno go nonas Septembris.
6. S. Vaolongus Ratis nae Episcopus a
Sser dus Discopus Tullensis ex G. lonia Agrippina, ab eodem Leone
ν S. Petrus Discopus Austia a Pasba
i S.Hugo Episcopus Gratianopolitanus ab
643쪽
ra. SIDaraeus primas Romanisum I r6. quem in aliis Prouinciis seri ratum rato ν ab Eugenio III. anno arsa. quoque credit, ethanc fuisse vetereati, 13. Mariis praxi in Eccletiae, assiimat
Post praedicaa vero decreta Alex. III.&Innoce. III. ij, qui fuerunt in Sanctorum.
numerum cooptati ab eodem Alexand.
siit Eduard us Anglorum Rex, Bernardus Clarae Uallis Abbas, Thomas Episcopus
Cantuariensis, & M. Galganus Eremita ι reliqui fuerunt canoniZati a Sumis Pontificibus sueeessioribus, ita ut omnes, co putatis praedictis undecim Sanctis ante Alex. III. usque ad Pontificatu Urb. VIII. inclusiue, qui fuerunt congesti a Roccataloc. cit. di referuntur in praedictis Consti. tutioni bas Apostolicis, in Bullario positis, ad septuaginta duos tantum ascendanti praeter aliquos Regulares Martyres ab eodem urb. VIII. Sanctos declaratos 2& si qui hunc numerum excedunt. per
de his a Summis Pontificibus in Sancto
rum numero ante tempus Alexand. II Lascriptis , poterunt videri et nitimius in lib. υirii illastrotra. Demoebares in tabulis Episcoporum Aurelian, num. s. tib. de omni hus Episcopalibus Germama, c. s. ff. ae Mola . in avenae ad Martyrol. V ardid Mosesso cons. 6 ua' i 9. a 2. Σ . citati. Caeteri vero innumerabiles Sancti Martyres. &Consessores ab Ecclesia Vniuet.
sali. & Ecclesijs particularibus, siue sint in Kalc dario, & Martyrologio Romanis, siuE non deseripti, de consuetudine colu
3r Et ut tradunt Diuus Augussinus
inde in Ecclesia Catholica introductus
in canonizatione Sactorum Martyrum, cum enim uis martyrio occubuisset, Epi.
scopus, sub cuius ditione hoc cotingebar,
rem deserebat ad Primatem, qui, conuo.
eato Episcoporum suctraganeorum Con. cilio, eius Martyrium illis communicabat,& si, te bene perpensa, decernebatur, Passium inter Sanctos in tota Ecclesia ha bebatur, et hunc morem caepa sie in Asti
antiqui tui; suis se postea quoque introductum pro Sanctis Consei solibus, si quis
enim cum opinione Sanctitatis obierat, Min vita, et in morte miraculis claruiset.
res haec agebatur, et bene discutiebatur, in Synodo, seu Concilio Prouinciali, et eius assensu iste eleuabatur, id est canon Laabatur cum mirabili gaudio,ac concuta su Populorum. Et ideo in aumeros Sactos ofessores, non a b ede Apostolica, sed
hoc modo in Sanctorum numerum rela. tos Vniuersalis venerata est, et veneratur
Ecclesia,quorum plurimi reseruntur ἁ SA. ED Gregorio Turonensi in bi Horta Sanctoνῶ Patriam, ροί Sau. Io Gregorio Papa in Eb. Dialogorum, & inter eos plures Sancti insignes conspiciuntur, ut inquit Moses λωψ 6. num. I a. quales sunt, Antonius Abbas, Hularion, Gregorius Nyssenus, IozChrysostomus, Auguli inus, HieronymuS. Ambrosius, et alii. His adductis, ac Per pensis, fatendum est nostrorum Sancto. rum Venetationem caepta esse, vel quia Episcopi successsores, ex consuetulae
qua Martyres vindicandi, seu probandi
facultas ad Ciuitatum Antistites pertinebat, eos pro Sanctis existimari, et coli debere decreuerint, vel ex prima nascentis Eccletiae consuetudine, qua Christi fide les', statim ae quis Martyrio coronatus erat, eius ossa, et cineres honorificὸ seruabant, colebant.ac super eis sacrificia Deo offerebant.quod ver milius est; nam ex antiqui ilima traditione probatum csse diximus, iustum , et Orontium anno 68. et Fortunatum post aliquot alios annos
ga Non obstat quod bae consuetudi. nesicolendi sanctos non canoni Eatos a sede Apostolica, magia, petitulo falsi cultus exhibendi. ijsqui vere Sacti non sunt, nec eoelesti glori. a seirutur, subiacent, pro tit aliquando, contigit in Ecclesia, specia. liter in casu illorum , qui veaerati. sunt
644쪽
casu, qui commemoratur a severo Suhitio in vita Sancti Martini Truronensis, nempe
eorum qui quemda Latronem , uti Martyrem, nerabantur, quod confirmat il- . .
lud quod tribuitur Augustino. Multorum
corpora honorantur in serris,quorum avims
torquentur in Gelenna, ideo semper hac in re EecIesia magnam adhibuit diligen- gentiam . ne salsis Sanctis cultus aliquis adhiberetur, ut patet ex pluribus ConcI
O ex Canei Trid.sessas. ιit de inuoc. vlneri rel0. San La a Quia resp6detur cum eodem D. zan. Le. eit. vuw.29. quod casus praedi ci alii consimiles particulari Dei prouidentia luerunt manifestati . de verba A gustini Bellam. d. lib. i. . de O Beas. c. I vers. Sed obstriunt quidam . testatur, quod nunquam in eius operibus repet ire Potuit, & etiam si reperientur, subdit, intelligi debete de impiis, qui superbissimis
sepulchris honorantur in terris, quorum animae in Ghena torquemur . vel de corporibus defunctorum fiaude aliqua pro corporibus Sanctorum lappositis . vel 'Martyribus Donatistis, qui ab haereticis, uti Sancti honorabantur ; de si praedicta svrgerent, necessario sequeretur, quod si Eimii, qui a Sede Apostolica sitiat cano. ni dati, ab Eccletia coli deberent, de tameverum est, innumeros non canoni Zatos
ab eadeSede ex longania consuetudine, Cum eius tacito,vel expressi, consensu, i time praeseripta ab Ecclesia uti Sanctoseoli. de honorari. ut sipra probauimus. Praeterea casus praedicti raro eue niunt,&ideo noa possunt vitiare factum legitismum ea .immemorabili consuetudine. vi in termissis docet Mor fef. d. conis. Φs nu. 68. laxyenim attendit ea, quae ordinatie, non quae raro contingues i. nam
Iegib. quod apud fomnes vulgatum est . Nec obstat, quod ex praedicto Proces.su prcibatum dicitur. Iustum filisse Disei. pulum Pauli Apostoli, Sc SS. Oronti tun, de Fortunatum ad eumdem Apostolum Corintili degentem visendum accessisse. α ipsum Orontium ab illo Episcopum eiensem creatum falsis , et tamen cla I eis nihil legitur in Actis Apostoloructa, de Guuantduso tiberi de Paulo APOLLO'. λιν.
. illius Discipulo, , quos ibidem recenset,
3 Quia respondetur, non omnia: Acta ab Apostolis, signatat a s . Pau. lo, fuisse a D. Iuca scripta, Vtercidit Ba
quidem, dicens. horum quam plurima MLuca esse prater missa, Omnibus parere , idque non inuidiς, vel obstitantis causa, sed quod in multis, ut ipse Barcinius ob- . seruauit, non iij si ea. quibu&praesens fuit, singillatim recensuerit, caetera ver5 adeo summatim scripserit, ut tribus se te verbis res gestas plurium mensium , ac anno, rum perstrinxerit, nam, ut lis pra dixisse, ait, Pauli Epheso discessionem, in Macedonia commorationem, prosectionem in Graeciam , dc nauigationem Troadem, quae duorum propὸ annorum spatio esse
peracta, Epistolς eius profecto declarant,
per paucis absiluit, edi ibidem anno 6I .nu. 6. ves eodem, inquit, Lucam interpolatis temporibus. de distincte prosecutum fuisse eadem Acta circa ea, quibus prae. sens fuit, catera vero quae,se absente, contieeriint vel breui compendio summatim lar ipsisse, aut intacta reliqui sis. Sed si legatur cap.is. Actorum ApoHolo rum,inuenietur, quod Paulus Athenis ve. nit Corinthum, ubi eum Iudaei, Graeci noluissent ab eo intelligese, esse Christu. ait Lucas, migrans inde istyadiit domum euiusdam κοmine Tirι Iusse olentis Deum , super quo tectu Corneliata Lapide -υ p. sic ait , Titam, cognomento Iasinum sinua Iu litia, qtia praeellebat,ia Aici ex Beda .
de insuper in fine eiusdem mors iubdit, rerum de hoc Tiro Io io nibu spiam aliud δελιών, Quod facile contingere potuit, cum Iustus noster fuerit inlisus Lycium cum D. Otontio, qui post aliquos annos ibidem si inubpassisui et Naryt m . . - . Iasuper Paulus Apinvius
645쪽
bens ad Roman. cap. 26. in eius initio com
mendat illis Phaeben, quae erat in ministerio Ecclesiae, O Patilin Regius in vita dictorum Sanctorum Itini, eι Orontij cap. I. ait non solum praedictum Titum Iustum, de quo in Actis Apssol rumae cap. 1 S. suis se nostrum Iustum, sed etiam cap. 3.reseri, hanc Phaeben fuisse simul cum D. Iusto
Vrbe reuersam , et ea est, quam Laron. in
JIartyrolog. 3. Septembrii, notat esse illam, de qua D. Paulus Deo citato, ac Corin. thiam suisse, tradit Gauantus inae. Calatiis
umb is eius Festum quoque ponit. 35 Non obstat quod Paulus Regius, qui haec refert, de Sanctorum Iusti, de Orontii vitam typis imprimi curauit, sit Auctor modernus de anno Is uin nec quq de eis seripsit, ab aliis, Auctoribus an*quioribus excerpsisse tradat, cum nullus alius Auctor eo antiquior reperiatur, qui
de ipsis Sanctis tractet. 37 Quia respondetur, quod idem Regius inquit, vitam dictorum Sanctorum collegisse ex Codicibus antiquis L ciensibus, & certum est, quod Baronius
in notis plurimorum antiquorum Sancto.
rum in Martyrologio descriptorum refert, eos in illud illatos ei se , ob cognitionem tantum , quae de illis habita fuit ex Monumentis,& Tabulis , ac Manu scrip. tis antiquis aliquarum Ecclesiarum, nullos Auctores, qui de iis scripserunt,addu cendo,ut legi potetit in notis Sanctorum Siridionis Difc. I a. Ianuarjs Armenta j Di 3 o. eiusdem mens Berna di Disci ra. Martiν - Ansuini Episci r 3. eiu em mensis. Fidelis Martyris 23. eiusdem . Clinij 3 o. eiusdem. Paulini Dis. 29. Aprilis. Fulcia a. Maj. oesentiani tis Iunii. Fortunati eadem die . Octuarinta militum a . Iumnii. Saneti Mauri Episci O Sociorum 27. Iuni1, de quibus tantum consiletudinem
Ecclesiae vigiliarum in Apulia, in An rat.
3 o. eiu em. Rusi Episc. ia. Nouembris. De metris et Honor, et u emidem. Biasibet De. metri3 29. eiusdem. Pelini Disc. i. Decem. Dii Runeri, Disc. 3 o. eiusdem mensis. Stephani, et Sociorum sti eiurimisas Et eidem Paulo Regio fides ad. hibenda est, prout ei adhibita est pro aliis Sanctis antiquis in Martyrologio deductis, ut ex eorum notis ab ipsis Batonio instructis, apparet,in quibas solum eius auctoritatem adducit, ut videre est in notis Sanctorum Antonini Abbatis i . Feb Mam.
Patritia, s . eluidem mensis. Cantur Se nioris 4. Septembris. Agrippinis. Nouernis
39 Imo ipsa Sacra Rituum Congregatio in notis Sanctorum additorum prς dicto Martyrologio. post obitum Batonii edito, anno i63o .valdὸ detulit auctoritati eiusdem Pauli Reyi, cum solum in notis littera cursiua impressis die s. Iunii ad Sanctum Riccardum Episcopum Ari-dtiensem, qui vixit circa annum soci. nouissime illi adiunctum, ipse, & Philippus
Ferrarius tantum reserantur, qui de dic.
to Sancto vitam scripserint, & tamen, si legatur eius vita ab eodem Paulo Regio scripta, de quod de ipso dixit idem Ferta iarius, nullus Auctor antiquus, qui de hoc Sancto aliquid tςadiderit, ab illis adductus inuenietur; ex quo insertur, auctoriatatem Regii S. Congregationi praedictae
nimis arrisisse pro hoc Sancto tam anti. quo in Martyrologium Romanum iu serendos&tantum reperitur eius corporis inuentionem de anno I 38. scriptam fuisse a. anetico Baucio, eiusdem Civita- iis Duce, in sua biIiaria, quam edidit annai si . ubi tradit, misisse his ad Eugenium IV. Summum Pontis Oratores, ne Es prima vice unum cum antiquo Kalendatio, in quo fiebat mentio dicti Sancti, cieum solio Missalis vetusti, in quo tantum. legebantur illius Oratio, Secreta, & Post
communio, reliquum enim erat antiqui. tate consumptrum, & cum parte miracu
totum illius, tetanis instrumento rogatis proba.
646쪽
probatotum ut ex his ille ea nonizaretur ab eodem Summo Pontifice , qui nihil
voluit de eo decernere, sed tantum concessit Indulgentias in Festiuitate suae Ilia Mentionis.Secunda vero vice misit alium cum quibusdam antiquis Breuiariis, in quibus dies erant dicto Sancto designati, ac cum quadam scripta fide aliquorum Presbyterorum assirmantium, legisse eius Vitam , ut rursus ipsius canonizationem expeteret,& obtinerit ab eodem Summo
Pontifico, qui rem commisit Cardinali Praenestino Archiepiscopo Tarentino, a quo fuit scriptum eidem Duci, nihil agendum de Sancti tam antiqui canoniZa-eione, quia, si quis ab ipsb peteret, an Sanctus Cataldus Archiepiscopus, & Patronus Ciuitatis Tarenti suerit a Sede Α-Postolica canonizatus, nullam de hac
Canonizatione rationem reddere posset sintendens, quod non debet Sanctorum antiquorum cultus infringi, ex quo de eorum canonizatione Apostolica non
Constat, cum plures Sancti ab Ecclesia honorentur, & colantur, qui antὰ dicta decreta Alex. III. Innoc. III. floruere. o Quod vero obiicitur de Iusto, quod non sit numeratus a Gauanto inter Distipulos Pauli, nihil refragatur; imo Gauanti auctoritas nobis fauet, ait enim eit. inter innumeros eiusdem Aposto Ii Discipulos nobiliores esse, quos ipse per menses, in quibus eorum festa in praedicto Martyrologio ponuntur,enumerat, Ergo, si fuerunt innumeri ,&eos , praeter nobiliores, non recenset Gauantus,non
repugnat , quod inter illos suetit Iustus noster, ex immemorabili traditione in dicto Processu probata. t Non obstat si diceretur,qudd Co dices antiqui, qui de his Sanctis loquvn.tur,non reperiantur,quia sufficeret, quod ex illis eorum vitam exeerpsisse testetur Paulus Regius, cuius auctoritas magna est, ut paulo ante diximus de eo, quod scripsit circa vitam S. Riccardi Episcopi Andriensis, quod cum tantum eam ex Monumentis illius Ecclesiae collegisse te. status sit, A tamen Rit. Conseob fidem. habitam huic Auctori, illum in Martyro.
lnium inserti iussit; sed etiam si nundi quam eos ille vidisset, & nulla adesset
eorum memoria, parum hoc referre quia satis notum est, acta Martyrum, quae Romae iussu Clementis, de in aliis prouinciis iussu aliorum Romanorum Pontificum congesta sunt, magnam iacturam passa esse tempore Imperatorum , qui Christia. nos persequebantur praesertim Dioclctiani, ut tradit Baron. Annal. rem. I. anno si in his verbis. At non Roma tantum,
locis iuxta Vrbem positis ined in alijs Ciuitatibus, atque Prauineij ub eodem Nerane passi Martires reperiuntur, nam ira uorsus lib. I. cap. 7. Pere omnes Prouincias pari persecutione Chri Bianos vexari a Nerone mandatum esse horum enim magna ex parte nomina exciderunt, exuriis Ecclesiarum monumentis d DiocleIiano Impepat re, υι so loco dicemus; adeo, ut vix pauco. νum habeatur mentio in Romano ΛIaνtyrolo.
gio sed omissis caeteris eum non nos sit in-
Itituit omnium Ecclesiarum Maryres omnes prosequi 2 quae pretinent ad ea, qua Ro, magesa sunt , tantummodo nune prosequa
Mari ol. cap. 3. ubi sese agit de iactura Actorum Martyrum, quorum non solum plura fuerunt flammis tradita, sed etiam alia diminuta conspiciuntur , ita ut , quo Mario iii genere aliqui eoru , quos etiam Ecclesia Vniuersalis veneratur, obiere is, ignoretur, ut inquit idem Barou. Annal.
eap. 8. ubi refert, Greg. Papam lib. .Regi t. Di Z.as ad Eulogium Dis. Alexantinum hoc sic attestantem , Nos penὰ omnium Martyrum, disinetisper diei gulos passionibus, collecta in uno Codice nomina habe.mus, atque quotidianis diebus in eopum in neratione Missarum solemnia agimus, Non tamen in eodem volumine quis, qualiter sit passisi , iudieatur ined tantum lacus , et diespa nis ponitur, Vndefit,is mutii exHue sit Terris, atque Prouincise peν diei, in pra- dixi, gulos cognoscantuν coronati. Et quo
tempore suerint aliqui ex praedictis Mat. tyribus passi, etiam ignoratur, ut habetur in Martyrologio in iisdem notis,nempe Bas ,'sociorum I O. Augum, ab e dem Baronio instructis. Suffieit ergo
647쪽
Traditio, seu consuetudo immemorabilis de eotum cultu.
3 Non obitat quoque, quod huic imi nemorabili consuetudini Eecte sis Ly. ciensis celebrandi festum, cum Missa isb. te inni, di Osticio duplici cum Octava dictorum Sanctorum Iusti, &Orontii, vi dein tui ipsa Ciuitas, & Capitulum L
ciente renunciasse anno i 6 o. quo,& pluribus annis sequentibus illud celebrare omiserunt, ut ex eodem Processu constat.
Quia h. aec omissio non contigit ex propria Ciuitatis, de Capituli volunt a. te, sed sic iubente Episcopo , ipsis Capitulo renuente, ut ex dicto Processu liquet. s Verum, etiam si voluntarie illam celebrare omisissent, id non accidit, quia dubitauerint de illorum Sanctitate, sed quia timuerunt transgredi, quod praeci pitui in decreto Sacra congMegationi, Rit. in initio Bνeu. Rom. impressos nempe,quod
nihil constituatur de Sanctis Episcopis locorum Martyribus, &Ciuibus, di aliis festis, de quibus in Kalendatio Romano, seli Rubricis Breuiatii nihil habet ut, sed
omnino consulatur eadem Sac. Rit. Congreg. quod decretum mouit Episcopum ad ipsam sestiuitatem suspendendam Sed, cum deinde animaduerterint, illud non intelligi de Sanctis ab immemorabili tempore in V niuersali, vel particularibus Ecclesiis coli consuetis,quorum festa,& Officia fieri possunt ex recentitis Con stitutionibus b. VIII. et Gντον. XIII. et
luna eadem Civitas , & Capitulum po tuerunt iuste recurrere ad eamdem Sac. Congregationem pro dictae festiuitatis celebrandae reintegratione, sed etiam eis propria auctoritate illam resumere licuisset; quia, cum in dicto Decreto habeatur,
quod nihil constituatur de festis,&c. de quibus in Kalendatio Romano. seu Rubricis Breuiarii nihil habetur. poti ius illud videtur fauere eisdem Civitati, de Capitulo; nam , cum in Rubrica dicti Breuiarii de Om. duplici decernatur, posse fieri Ossietum duplex de Sanctis in Ecclesiis particulatibus. Religionibus, vel Congregationibus solemnitet coli mittis, possumus ex ea inferte, quod de nostris etiam Saacti cilic t sub genetali dispissitione loquatur eum, ut probatum est, ab immemorabili tempore solemniter ab Ecclesia eiensi colantur. G Et ex hacratione, resert Leones conquis. 2 num. a. 6a. et 63. Fratres Ordi. nis S. Mariae de Monte Carmelo Dii calceatos, propria auctoritate, resumpsisse festa cum Officiis Sanctorum totius Religionis Carmelitanae a Sede Apostolica
non canonizatorum s nec in Martyrolo. gri deseriptorum. ab ipso Auctore com memoratorum, quae tempore editionis
Breuiatii Romani, Pii V. iussit editi prae termiserunt,ut voluntati eiusdem Summi Ponti fiet; ab omnibus illud recipi cupientis adhaererent; non quia de eorum Sanctitate ancipites essent. & non obstante quod antea per o. annos tantum,ic non per immemorabile tempus, ut in casu
nostro, illa celebrauerint, id licite secisse , Rota Romana in voto quod protulit, audito Vicario Generali eiusdem ordinis Discalceatorum, adducto ab eodem Le-zana influe L eous declarauit ex rationibus ab ea congestis; de prςcipue , quia , quae tunc disposuerat Clem. VIII. super
praecauenda veneratione hominum mor . tuorum nondum canonizatorum aut Beatificatorum, non comprehendebant: Sanctos antiquos, imo eos expresse Sum mos Ponti sex praeseruauerat. Insuper,ut ait idem Auctor Ac.eis. num. s. per hanc omissionem ex cauci
praedicta, renunciatio sui Iuris, vel Pri . uilegii non praeimitur,& hoc casu non , procedit communis Reguli, quod Priui . legia ipse iure per renunciationem omit:. tuntur: de esto, quod Ciuitas, & Capitu. tum Lyciease per hane omissionem sibi in aliquo praeiudicauerint; praeiudicium ii suit quantum ad hoc, quod est, hos Samictos in corpore Breuiarii, vel Martyrologii Romani collocari, non tamen quan tum ad id, de quo agitur: nempξ posse sacere festum, & recitare officium eo
648쪽
4 6. Et idebiti hoe sesto eunt suo Oiueio
peragendo reintegrati, dc si illud telium p. sissent, manu teneri debent ue licet enia cedens, & renuncians, dominium, ac post sessionem, saltem de iure perdere dicatur;
nihilominus, si postea incumbat dς iactio,& realiter inhetaeat possessioni, adhuc ad statum est manulenendus, imb. dc rei me grandus, si spolietur ι sunt verbara ad quod pto.
vers. ινaint tamen. Et in ut minis latE lioeprobat exemplis,.& res blutionibus diussis sac. tis coram Summis I 'ootiti bus,t praeser tim circa cultum erga I I . Carolum Philippum Netium , dc B. Caietanum, respectu cuius coram Paulo V. suit resis. Iutui. , patres clericos Regulares esse manutenendos in possessione illum venerandi, uti Beatum ; & si ab aliis turba rentur, ad Sacram Congregationem Supremae V diuerscilis inquisitionis recurrere possent, quae eos in hoc tueretur. 3 Et praedictae rei olutiones editae sunt ante Constitutionem V νbani VIII. Sanicti inui, qua, ut dictu in est, prohibitus est cultus Sanctorum non ea non ira torum , nee beatificatorum, ex sol.i possessione, in qua reperiebm tui colendi
Sanctos Cato lum, ac Philippum Neriunt.& Beatum Caietanum , priusqtiam sui Diant a Sede Apostolica declarati Sancti, vel Beati ; Quanto magis in ea su nostro Ciuitas,&Capitulum Lyciense in posses sione. quam resumpsissent, celebrandi festum eum Missa, dc Ossicio de S S. Iusto,& Otontio, dum in dicta Constitutione , excipiuntur Sancti, qui per immemora bile tempus coluntur, prout illos per hoc tempus venerata est Lyciensis Ecclesia,
ideo concurreret iustus titulus, ut supra probatum est, manuteneri deberent 3 Et si aliqua mutatio, vel innovatio fieret, maximum scandalum oriretur. quod omni iure vitandum est; insurgeret enim
suspicio, ut ij, qui pro Sanctis habebant ut , dc in quorum honorem Templa, de Altaria ab immemorabili tempore sunt
erecta , ac Sacrificia Deo oblata , de .cium recitatum. suerint viri malae conditionis. Jc non ibium Lycij, sed in tota Ecclesia hoc exemplo Cluilii fideles asultu tot Sanctorum non canoni Zato.
rum, qui in Martyrologio non sunt des.cripti, de in diuellis Ecclesijs particulari biis pro Sanctis per idem tempus habentur, ci coluntur, facile retraherentur; ut
hoc seandalum in terminis vitandum esse perpendit M.ol s. c. . s. in e. ' Non obstat tandem, quod ex De
i63 o. a Sanctissimo Domino v tb. VII i.
approbato, dc a Gauant. in Rubν Breuiar. δερο. 3. ca'. ra. Patron. loci et Tit. Ecel. relato . non Di sunt eligi n Patronos Locorum , nisi ii Sancti, quos Vnii tersalis veneratur Ecclesia ; dc ideo cum hi Sanctitantum a Lyciensi. dc Prouinςihil, dc non abVniuersali Eccles a colantur, nequeunt ab eadem Mera Cop gregatione in Paeto nos eiusdem Ciuitatis confirmari. o Quia respondetur, hoc Decreto non suisse abrogatum patrocinium San. ctorum , qui ante illius publicationem in diuet sis Ioeis pro Patronis habebantur, u-ue ab uniuersali, sitia ab aliqua particu
lati Ecclesia colerentur; notor: um enim
est, eis cultum , qui ad priscriptum Rubricarum Breuiarii Romani prius ab Ecclesi; s aliquarum Ciuita uai, vel Prouin .ciariim adhibebatur, nunc exhiberi, de ii .lud fuit editum pro suturis Eloctionibus
nouorum Patronorum tantum , ut clare
patet ex suis verbis in initio, ibi. . In elec tionibus patronarum maudauis inserascripta in po Irru fertiaria bere. Et circa sine mita legitur: Eι teνtio, quod causa eis Itonis nouorum Patronorum debean/ in Sac a Con. gregatione d duci, de lex ex sua natura ad sutura dirigitur, de non ad preterita eT- tenditur Luges Sacratissima u. J. de legib. a*i iuristis, qua eum pliaribus DD. citat Barbos in axiom. tu . v seq. axiom. 36. num. 22. Sancti vero Iustus. 6c Oron.
tius ab immemorabili tempore a Populo Lyciensi, pro suis Patroniς habiti sunt, ut ex eodem Processu liquet, Ac ipsorum confirmatio in Patronos fuit petita , qua
649쪽
tenus opus esset, quia festi celebratio erat omissa per aliquot annos, ut ex publicis conclusionibus Ciuitatis,& Capituli eui. denter apparet; ergo debent Lyeiensis
Eeclesia, eademque Ciuitas manu teneri, vel salte in re integrari in possessione quam habebant colendi eos, uti Patronos, ante, do post dictum Decretum; praedicta enimi pirum Festiuitatis omissio ex recensito 'rocessu constat quos contigerit anno I S o. ut paulo ante diximus . Quoad Dirium Fortunatum vero, quem ab im. memorabili tempore uti Salictum, sed non uti Patronum venerata est ipsa met Lycientis Ecclesia, eadem Civitas hum, liter supplicauit eidem Sacrae Congregationi,ut in posterum etiam uti Patronum colere possit, benigne concedat s t Causae enim harum supplicut , precum sunt antiqua , de recentiora beneficia , tam publica , quam priuata, a Ciuibus Lyciensibus , ob merita eorumdem Sanctorum, semper in ropriis ne. cessitatibus a Deo obtenta , ob quae ab immemorabili tempore in eis viva Fides, ae Religio in dicto Processu probata con
tinu E viguit, quod in singulis publicis pe.
riculis , ct necessitatibus, etiam inaspectatε, ope dictorum Sanctorum diuini. tus semper praeseruabantur, de nunc magis aucta est, cum a recenti, ac erudelitue, qua Neapolis, & quam plurima: Cl. uitates, & Oppida undecim Prouincia. rum Regni pressa sueta, solum Civitas Lyciensis cum tota sua duodecima eius. dem Regni Prouincia , diuina pietate illaesa remansit, ob merita, de intercessionem eorumdem Sanctorum, praesertim Diui Orontii, quem insuper hoc eodem, tempore continuis insignibus miraculis, quorum plura Testium iuramento roborata , ad eamdem Sacram Congregati nem transmissa sunt, Deus Optimus Maximus in ipsa Ciuitate, ac Prouincia, imo etiam extra eam illustrauit, dc illustiare non desinit.
mino Domino Iulio Cardinati Saectetro in Sac. Rituum Congregatione habita die ι 3. Iulii, praesentis anni i6s 8.fuit ab illitis Eminentissimis Patribus prolatum uricretum, ciuitati ciensi transmissum inu scriptiorie , ae sigillo iseus Eminentisimi Saccheiri eiusdem S. congregationis Praefecti roboratum, tenoris segus ris.
sa Sacra Rituum Congregatio a inprobauit Electionem habitam a Ciuitate Lycien . Sanctorum Orontii, Iusti, Ec Fortunati in Patronos ι eorumque festum νtanquam de Patronis aeque principalibus una, eademque die de Praecepto seruari ;necnon Oflictum E communi Martyrum sumendum ab utroque Clero ibidem re. citari, & Missam celebrari posse ad Rubricatum praescriptum, indulsit Die a 3. Iulii i638. IvLIvs EpISCOpus f AB INEN. CARD. SACCHETTVS. Loco i Sigilli. Haneisim MMia Phabetis sarea Rituum
650쪽
Primus numerus. Quaestionem indicat, Secumduq sectionem Praestionis.
Bbates Monachorum ter in anno Pontificaliis ter celebrare possunt quaest.l o nu. I. Una ex his an possint celebrare ratione ex in quiarumq IIo. n. a. Qti id concessum Abbatibus Mohachorum cita. ea usum Pontificalium q. Os. nu. l. annovata ab Episcopis contra Abbates circa v sim Pontificalium sunt reuocanda P Ios.
Inhibitio Episcopi facta Abbatibus Monacho.
. rum circa vias Pontificalium non est attendenda q. IO9.nti. 3. Decretum S. Congreg. pro Abbatibus circa usum Pontificalium q. II nu T. De aequitate di ex interpretativa voluntate celebrare possunt Abbates Pontificaliter occasione exequiarum q-1IO. nu.I.
Abbatissa non potest serre censuras ratione sexus q. o. nu.6. Ablativum. Ablativus absolutus importat conditionem
Absens. Breuiter reuersurus non e si absens q 4s. nu. a. Absolutio. Absolutio non reseruata est concessa inseriori
Poenitens potest absolui a mortalibus coniniis.. sis post receptionem litterarum non obstan te clausula, dic. q. Is nucl. In aliena dioecesi potest quilibet absolui a simplici eonsessario i reseruatis in propria dioecesi q 6.nu. I. Habens peccata restruata non potest absoluia Aegularibus in propriis locis exemptis q.
Abselutio sacramentalis requirit iurisdictio: nemin absoluendum. qu.s6.nu.
Derogatio priuilegiorum absoluendi a reseruatis Ordinario.&c. q. 77 nu. q. Prohibitio absoluendi a reseruatis Ordinario innovata a Paulo v. q.IT7-nn. I. olutus. Non condemnatus habetur pro absoluto qu.r . num. 3 Acceptio. Acceptio est eum qualitate imposita rei datae.
Aeceptio Personarum. Aeceptio personarum quando comittatur. q.