장음표시 사용
841쪽
liueis in . continetens vel raecessa rium.& sic de multis aliis,& proportionabiliter dicas in omni alia scientia. & haec erant praemictenda pro
exacta intelligentia hius qui siti. 'C i R c A Corpus qua sui est una opinio, quae ut communiter tenetur j eit Aueri primo phisicorum ultimo, quo Deus, & intelli-ientie sint subiectum, seu sub a- iis verbis,genus substantiarum abstractaria. 3. Et hoc probant duae primae rationes positae in principio quaestionis . II Tertio sic ars uitur, in prologo primi Metaphysi. Arist. dici t, Haec scientia est i peculativa, quia est circa prima principia, di primas causas, sed huiusmodi sunt substantiae separatae, ergo &c. Qua m sic, subflantiae separatae non sunt omnino nobis ignotae , rgo coῖnitio eorum traditur in aliqua scientia naturali seu naturpi iter inuenta, sed hoc non fit in scientia naturali, nec in Mathematica, ergo in Metaphisca, erae est subiectum. Ultimo sic, scientia conliderans aliqua plura, conliderat per attria itionem ad unum, sed Metaphisica conliderat plura, quia S supe- iora,& inferiora, sed talia ad unum debent attribui, sed illud ad quod
omnia etiam a tribuuntur non po
test esse nisi genus substantiarum abstracta mim,ergo subiectae abi tractae sunt subiectum. SED contra istam opinionem arguitur. Primo sic, subicctum scientiae deset esto unum , S nun patet salsitas istius opinionis.
multa, que non saciunt unum per se, ut clarissime patet. I Secundo, sic subiectum debet et se id ,ad quod ola attribuuntur , sed tale est solum unum,& non plura.'Tertio, subi ctum debet habere conceptum sid-ditatiuum, & habereconceptu una uni vocum, sed omnia illa limulac. cepta non faciunt talem conceptu. Quarto, subicctum debet est e priamum in illa scientia, sed illud aggrepatum non est illud prima. I into subiectum debet este adaequatum scientiae, sed genus substantia non abstractarum, non est adaequatum metaphy sice, cum metaphisica hoc, S alia conlidereti patet erso quantusit irrationabilis illa positio, nec rationes ali is conuincunt. I Ad primam,& ad secundam dicetur respodendo ad principalia.WAd tertiam dicitur,quod non valet, haec icientia cossiderat hoc, ergo hoc est suum subiectum,cum scientia ultra suum subiectum consideret sua principia, suas pa stiones, suas partes s si habet partes S multa alia quq attribuun
quartam dicitur quod multa cognoscuntur de entibus abstractis,&ideo cadunt sub consideratione metaphysica, sed no vi subiectum. Ad vltimum concedo malo rc si illud tale habet conditiones requisitas ad subiectum, quod non est in proposito, unde Aristo. 4. Metaph1 sic. a. dicit, omnia alti ibui ad tu stantiam,& tamen non seq'litur subitantiam esse subiectum. Silie
842쪽
ISed quicquid dicant, alii nunqua
luit opinio Aueri id genus substatiat. abstractatu esset sui rectum m taphystea. quoniam Auer. expresse in I. Met. com. primo,& secundo,&quarto Meta.com.ptimo,& quinto
dicit, qd ens simpliciter est subiectu in Metaphysca,& ad illud, t id allegatur de primo rhusi ultimo, rndet
id Auer. p genus lubstantiarum abstractatu, no intellexit subiectu adaequatum Mel .cuius lignia est,quia loquit in plurali numero, colla tau te qaunius scientiaeelh vnu subi istupropriu,& adaequatu. Ibed dubitabis, si genus substantiaru abstracta- no est subiectu Metaphysicae, An Deus possit elle subiectus' Nonnulliami marunt,quod sic, moti h is sundam ctis. I Ptimo sci Nobilissime scietiae nobilissiuasi subiectu est al- signandu, sed Met physicaeli nobilissimas .ientia, ergo nobilissimum subiectu, sibi debet assignari, sed tale no pol eilenili Deus ergo&c. Secuaoiic, In rota Metaphysica no est aliqJ, de quo tot proprietates docea
tur,sicut de Deo,ut panet in in . Me
taphys .a 29. vique ad linem, ubi de Deo longa, dccuriosa sit in entro, &de nullo alio, ita curiose tractatur,
scut de Deo, ergo Deus cst princi-Hle conliderat una , sed principale
considera tuin in aliqua scientia est illius scientiae subicctum. 'Tertio, habet virtualem continentiam, quε ratio sermalis obiecti, i istin vitum
est, ergo in subicctum. I Et si quis
diceret , non habet partes, neque principia , ergo non est subiectum,
de essentia subiecti,quod habeat partes, sed si habet tunc considerantur in illa selemia,cuius est subiectum, ut patet des perit specialistinia, quae r otest ese subiectum, v t patet de homine,qui est subiectum in medicina, S in morat i scientia, & tam e nohabet partes subiecti uas. Sed dices nce habet principia , quod tameest esscntiat elin subiect Respondet ut habet Scotus in 3. q. prologi primi sentent. quod habet complexa, s non incomplexa, S hoc sibi susE-cit. ISed contra istam opinionem. Deo adaequate,N per se pri ino non conueniunt passiones pruna: Met physcae,nec simplices. ut sunt v nu, verum, nii: Nec disiunctae, ut d pendens,vel in dependens, nec starium, vel con tingens.Ide, vel diuersum, S similes, ergo non potest ese
subiectum, sed erit illud , cui per se
primo, & adaequa te conueniunt, &Llud est ens,ut dicetur. s Secundo, subiectum scienos dc t esse primo notiam in tali sciensia, sed Deus noest primo notu in Metaphysa, emo non est subicctum. s Tertio, subi ctuni debet esse adaequatum scientiae, sed Deus non est adaequatu Metaphysicae, ut patet, quia in ea sunt multi libri, & t ictatus, m quibus
nulla mentio sit de Deo. ' Quarto, subiectum debet praesuppona in illa scietia,sed Deus no psupponit, quoniam. I 2.Mcta. 29. probat Ari. Deunon posse corrupi, sed semper esse. sic ergo ci l udo Deum no esse subiectum in MetapbI lica, Nec rones illius
843쪽
lius opinionis cocludunt. I Ad primam dicitur quod ens est nobilissis m salte permissiue, ut patet. Γ - , odorn deliri, vi in Metaphysii ea est duplex subiectum primit, scprim ita te adaequationis , & uniuersalitatis, S tale est ens.&primitate Psectionis,& tale est Deus. Nec est in ueniens, alia,& alia rone esse in aliqua scientia multa obiecta. II Ad seeunda dicitur, quod est principalechiideratu, sed no ad quatu .is Ad
tertia, negat quod habeat virtuale tinentia adaequata respectu primaru passionu Metaphysicalisi, liue sinplictu, siue di suctarii,& sic patet 'd Deus no est subiectu adaequaru Metaphysicae. Nuc reprobatis his duabus opinionibus,oportet stabilire, qd sit subiectu adsequatu Me ta- physicae, ad qa rndens dico & puro
me Deo,& creaturc est subiectu ad qua tu Metaphy licae,& no ens,qd dividit in dece pKdicamela, a s ub tadi notosetinet Deus, ut patet , Nec est ense elata reali,& enti ronis, qa tali est aequi uocii,&qa tale ens est nim se coe,cii hec 1 cientia no cosideret eis: ia ronis et Et id ens inquata ens 4.coe Deo,& creaturae sit subiectu p- - horitatibus,& ronibus. I sed prurao aduerte dii, qd icta . duo in opponat, i necessario requirunt, ad
huc, id aliqd sit subicctum alicuius
mo auctoritate Arall. q. Meti primo:
Vbi dicit, est aut scia qda, i specolatens inquatit ei & Auer. i principio comprimi. Ne dicit la Ari. intedit stabilite subiectum huius artis. Secuda auctoritas est Ari. . Meta. s.et dicit, qa sicut numero Iolido, mobili R i nobili graui, & leuim sunt inquatu salia Ipriet passiones, sectenti inqua tu eos sunt 'da pro
pria deabus philosophi primi est
cosderareveritate. I Tertia auctoratas est in sine primi textus. 6. Meta. ubi dicit, Unde&nobis emis inquatilens primae causae sunt accipietis
Quarta authoritas est in textu. 2.
quarto ubi sic dicit, Quapp& entis aquatu ens,unius est scietis. IQuinta auctoritas est intex. 3. bi dicit, quot sunt spes unius,& entis de sis bus eli eius de sciet te genere specu ari. Sexta auctoritas est in prine iapio textus quinti,ubi dicit,& phil sophi est. possedeoibus speculariqJ no saceret scies no esset eius obiectit. ISeptima auctoritas est, in eO- de quinto tex. ubi dicit, qε circa idecens, virlat Metaphiscus,Di sect i-eus,& sophysta, licet alio mo cosidqratii. Ioctaua auctoritas est i tex.6. pala est ex his, qd unius scietiae est speculari ens inquatit ens,& hoc bis dicit in illo textu. INoma auctori'tas est in tex.7. ubi dicit & de ente in Quantu ens est cognoscere, & de his speculatio. Decima auctoritas est in textu. 8. ubi dicit,& deentibns inquatu sunt entia firmissima est Sc. Undecima auctoritas est. 6. Meta, 3. ubi postquam di itinxit scientiami peculativam in tres partes, mouet Ddd . 1 dubica-
844쪽
dubitationem,utrum prima philo- nu.Dillucts at sui iste. Actus,vel posophia sit uniuersalis S soluit,quod tentia:Vnum vel multa;idem,vel dist uniuersalis, de dicisi, de ente , uersum,necessarium vel contingens inquantum ens, utique erit specu- a se, vel ab alio, simplex , vel eomtim. I Duodecima auctoritas est in politum,&similes, licet multae ex si Metaphysi. 3. ubi dicit, quod pri- istis disiiunctis, non snt passiones,ma philosophia uniuersalis est quod sed modi intrinseci: Hae passionre
non esset, nisi sit uiti subiectum esset Metaphysicales, ut Patet competum uniuersale. Terria decima auctori primo,& per se enti inquatum ens. tas est Avicen. primo sul Metaphys s Secunda ratio. Nisi eus inouantux .ubi dicit, primum subiectum hu- ens esset subiectum in Metapnysica, ius scientiae essens inquantum ens. tune essent quatuor scientis specu-' Sunt etiam quatuor auctoritates latiuae,quod est contra Arist. 6.M Auer. videlicet in 3. Metaphyscon . taphys. 2.qui solum ponit tres. conprimo & 2. Et A. Met. m. i. & s. sequentia probatur, quia si Met in omnibus his quatuor locis dicit, physica non est de entei, sed de aliquod ens inquantum ens est subie- quo alio,cum ens sit scibile, & ha-ctum in Metaphysica. Hoc quoque beat proprias passiones, tunc oporten et Ioannes Scotus Doctor subti- teret esse scientiam unam, quae tralis, S omnes eluq sectatores & doctis Etaret de retri S de suis passionita simus Gabriel Zerbus. o. i. primi ' Tertia ratio, si Metaphysica esset Metaphys dieit A ver. & Albertum de aliquo determinato genere, ut
tenere hanc opinionem , videlicet, de eius subiecto adaequato,& noes- quod ens inquantum ens sit subie- set de ente inquantum ens,ergo dactum. l Diuus Thomas in expoli- retur aliqua scientia, superior ista, tione primi text. 4. Metaphys. dicit consequens est salina, quia ubiquerer, quod ens inquantum ens est su Artitoteles,appellat hanc, primambietium. Paulus Soncinas hoc idem scientiam, probatur consequentia, tenet in q. Io.primi Metaphy. & di- quia illud genus determinatum, decit Diuum Gomam se velle. visis quo esset metaphysica, habet et, alia auctoritatibus, veniamus modo ad quod superius ad ipsum quod ha- rationes. I Prima ratio est ista, Illud beret passionem sibi conuenientem
est subiectum in metaphys cui pri- per se,& primo, & ista passio esset mo,& per se,& non alii competunt demonstrabilis de subiecto Meta-p2 ssiones Metaplaysicales', sed tale , phy sic accipiendo pro medio illud
est ens, inquantum ens ergo ens,in- subiectum sinerius. cuius eset pas-
quantuin ens est subiectu in Meta- so.sicut sensibile de homine posset physica. Maior pater, Minor pro- demon strari accipiendo animal probatur, quia passiones Metaphysica- med io. Quarta ratio,illa scientia
845쪽
Metaphysic sed maxrme scibi, siqna subiectum, quandoquo persa sunt duplicia,primo modo quia principia subiecti, quandoque per
primo onini istiunt,& alia sine ιpsis suas passione , a posteriori tamen. stiri non possuiu,ut sunt communis Quandoque per suas partes subi sima, ut, ensinquantu ens&quic- ctiva & quandoque peraliquidquid sequitur ens in uiuens. Alio sideratum ab ea,quod non conside nio dicuntur maxime scibilia., quia ratur ab alia,S sc permotum philo multum hisent de entitate, ut sunt sophia a Mathematica distinguitur. prima principia,& III luae caule re- Tuuc dicitur,quod in distinctio carum, & ex illis dependet tota certi- scientiariun Aristoteles , Me Nin ludo passionum, ergo. Ma sejenti uno modo,&nune alio. IAd stomeonsiderat maxime stibilia utroque dum patet per distinctionem positii modo, non seorsum propter unitate de duplici subiecto,est enim perse, scientiae conseruandam ,ergo subali ctissimasci nita,non ratione lubiω qua ratione communi,&hqceltra- cti, adaequati,& uniuersalis, sed mi io en iis inquantuni ens. & no alia. tione subiecti primi, primitate per Et sic patet illa cbncluso probata, sectionis,quod est Deus.sSecundo tam anctoritatibus, quam rationi- responderire,quod est persectissimabus, quod ens inquantum ens est: nratiqne subiecti,sed ratione par subiectum in Metaphysica. Ex tium subiectivarum subiecti. b: V quo paret quod est corrigendus I Ad tertium dico quod sufficitqr 8 mmicus de Flandria, qui in prima. alterum subiectu.sprim itate perseq.primi.Metaphys. art. 7.& 8. tenet, ctioni ratione cuius Metaphysica quod ens commune Deo,& erratu- est scientia,habeat passiones demone non est subiectum in Metaphy- strabiles, sed non aliud subiectum. Ma,sedens commune decem praedi nec ratione illius Metaphysica esteamentis. Hle opinio est falsissima, scientia. I Ad quartum patet me quoniam secundum istam opinio- idem, sussicit quod obiectum prinem Dens non contineretur bob mum in perfectione sit beatificati-iecto Metaphy fico S se no esset Me uum. I Ad quintum,soluitur etiam taphysicae confiderimonis, quod est per illam dillinctionem de duplici manifesto salsuui. Ad Argumenta obiecto. I Ad sextum dicitur, quod principalia. s Ad primum dicitur, quaeruntur principia substantiae, quod sese ita Metaphy sica distingui inaquam principia subiecti adaequatur quandoque ab aliis per subiectu ti, sed tanquam principia princia primum adaequatum, Squandoq; palis considerari contenti sub ad . per subiectum primum primitato aequato,& uniuersali subiecto. persectionis. I secundo respodetur IVel dicitur,quod quiruntur prinquod una scientia dillinguitur, ab cipia substantie , non in tota Me-
alia multipliciter , quandoque per taphysica sed in 8. Metaphy s. in illa Ddd a parte,
846쪽
ila te, Messpecialiterest de substaὰ detur,et, distinetiatura subiecti saliatia,cum ibi tractetur de materia, de rum sciatum, cu syncathegoremate serma,& de coposito. Et si diceret accepto videlicet, inquantum ens. aliquis Aristoteles . . Meta. . dicit 'I Ad ultimum, negat assumptu ,&ς, tot sunt partes philosophiae, quor de tali materia copiose locuti lumus Iuni partes substantie,er o videtur, in nostra' ne de viai uocatione en
quod sit subitantia. I Respondetur, iis,& ibi diximitu iuxta sententia paquod ρhilosbphus diuisiit substatia, risiensium, o Porphyrius intelligit ad diuisione principalis considerati. deente communi ad ens reatri&ad C Et si diceret, subiectu Metaphys ens rationis.& si intelligeret dem te des distinguia subiectisalia ruiciarii reali, Dico, quod Porphyrius est sed non d istinguit eum pridiceret negandum, & haee dicta sint de hac
desubiectis alia tu scientiaru. l Rh- quaestioneia.
. AESTIO EIUSDEM, EM, tum ens,quod eri subiectum Metaph s sitβδμα per consequens Metap sic isit vera siclantia. d
Rr xv x maxima dissi hae excluditur opinio,& suspitio. , vide cultas, videlicet,an ens s cuncta,u, sit de obiecto necessa. . t .sum inquantum, ens P est rio, ex qua ςxcluduntur propones PQ DI in subiectum Metaphysi-, contingentes, de quib. non lir scia. 'ce, siti scibile,& sequenter an Me 'Tertia, Psit causata acaeui demetaphysica sit vera scientia &nelabo intellectui, & ex hoc excludit fidetii remus inequivoco, loquor destia sQuarta, ν sit applicata ad cognita proprie dicta,prout ea describit Arii per discursum syllogii icum , & ex soteles primo lib. posteriorum tex. hac excludit notitia principiorum qy .' Scire aut opinamur unuquodq;i no est scientia. I Unde ex verbis Arisimpliciter, sed non philli como, stotelis bene consideratis scientia, qui est secundu accidens cum causa potest sic describi. Scientia est cogniarbitramur cosnoscere Py qua res tio intellectualis,certa, euides alio est quoniam illius esξ caula,& non ius veri necessarii, plexi, euideterest continetere hoc aliter se habere'. deducti ex aliquibus necessariis meis Ex ista definitione Aristotelisdicit: diate, vel immediate, ut patet pri-MO. pquatuor conditiones tequirit . mo Topicorum. I Vr ergo,qi ens intur ad veram scientiam, quae ibi sui quantum ens,cum non ut dimn ibi explicatae ab Aristotele. I Prima cO , tricareat medio demostrandi passioditio est, ut sit cognitio certa, ct exino suas deipso dcita no erit scibile,
847쪽
cee consequenter Metaphysica erit scientia. CIRCA hoc quaesitu, sunt quatuor modi dicendi. Primus est, 'τMetaphysica non est scientia, sed iapientia quoniam in prohem so MetaphysAristoteles ei vocat sapientia.& vult,*Metaphysicae conueniant conditiones sapientis cordinare&c. Sed contra i iiii naota dicendi , est Aristoteles. 6. Metaphysqui.diuidit scietFa speculativa in Metaphysica, physica,& Matemati lubi vult M taphysica non lotu esse sciam, sed p-ι sectissimam sciam. Et primo de alatex. primo vult sciam de ala alias excellere,excepta Metaphysica,vult ergo Metaphylica elle vera sciam. Etia Aristoteles ubique,& totus mullus est
huius tas, non solum Metaphysica lit scia, sed ut lit Regina Omnium sciarii. sNsc motivus ilia valet, qa Metaphvsica, sua Psectione est scia,S sapientia.Ex hoc enim in est sapietia, non dimittit ronem scias. Et si desceres eontra sapientia,& scia ut patet. 6 eticorum sunt habitus disperati, sicut clarum est ex eoru descritionib Dicit. n. ibi cap. 3.-scia estabitus demonstrativus, & sapietias e desinitur in. .ca.sapietia est scia, S intellectus eoru , t Honorabilissma sunt natura. Respondetur,quod quis sint habitus disper il in ζ l. O,&al io rc spectu Metaphyllea dicet scia;
S sadientia. latenus. n. in ea fiunt demones vere sic et scia, quatenus versatur circa altissimas caΑ, drsa pientia,& quatenus habetallas conis
ditiones sapientiae, quas Aristoteles
docet in proemio Metaphys videlicet versari circa alti sina a cognosce re difficilia,cognoscere certius aliis reddere cam, ede gratia sui ipsius,ordinar,& no Ordinatur,persuadet, &non persuadetur, nulli seruit,& alia libi seruiunt,& ad eam ordinantur,&ita ens est in conueniens ea esse sapientiam,& sciam alio, & alio respectu.' Sed dicesex descriptione sapietiae non usi', fit habitus distinctus ascientia,qua a sapientia comprihen dii duo,s notitiam principioris,quae dr intellectus,& notitiam conclusionis,quae dicitur scientia,& ita sapietia vide: ur distere a scientia, non vidi spera tua dii perato, sed ut totum per accidens ab una sua parte. I Et nota, ut patet ex definitioneia,
sapientis, si illi duo habitus debent
appellari sapientia oportet, quod sint circa optima entia. Vnde sie Arguendo omnis triangulus habet tres,Isocheles est triangulus, ergo habet tres, non est sapientia intellectus & scientia,quia deficit illa coi ditio, quia non versatur circa diuina. t Ad argumentum, rhdet Tata retus s ctator MOti, in I . q. logicae super porphyriuin quod sapientia est unus habitus numero, sicut alii habitus intellectuales,& dicitur intellectus Si scientia simul non serinaliter, nec idemico, sed lblu equi ualeter,& obicctiue,quia habetur de illo de quo habetur scientia,& de illo de quo habetur intellectus,& generatur in nobis ex sequetat ione actuu, quorum qlibet est circa premissas coclusiones u sum lota pist uelligia
848쪽
Imeritarctus, &sit patet primus
modus dicendi. SE'C v Nous modus dicendi, est Pauli Soncinatis in met. q. I7. qui accepit ab Antonio Andrea primo meζ.q. I. scilicet quod prima passo, scilicet unum immediate insitenti,&aliae tantum mediate, de id aliae per primam possunt demon strari,&dcit, qa ad hoc, quod aliquid sit medium, sussicit, quod sit prius
natura illos, & tunc demolliatio talis erit per causam. I Sed contra primo sie medium in demostratione era propter quid,debet esse per causam,& in esse, & in cognosci. I Secundo, Scotus in dist. 39: primi dicit, quod omnes passiones conuertibilem eum ente immediate dicen turde en te,ergo una per aliam de . monitrari non poterit. Et quod ens
habet conceptum simpliciter simplicem, S ita non potest esse medium inter ipsum, & passionem suam. Tertio, dicit ibi Scotus quod ens, di suae passiones sunt simpliciter simplicia secus est de passionibus ins .riorum ad ens S nullum eorum potest demon lirari nisi alterum eo non esset dissini bile,quod non contingit eum utruque sit simpliciter simplex Scotus in 3.di.primi. q.3. dicit quod omnes vltinaae disserentiae sunt simpliciter siniplices .&simit iter passiones entis, passiones enim insertoru,s non sunt definibiles, saltem sunt descriptibiles , sed entis passiones nec sunt desii ibiles, nee descriptibiles. Quarto arguitur auctoritate
Scotuin 3 9. primi,ubi dicit si etiam
eset aliqua passio entis non prima, dissicile esset videre per quam pri rem,& per medium possit concludi de in te, quia nec secile esset videre ordinem passionum entis. Nec si ille ordo cognosceretur, propoliti nes assu ruptae ab eis pro primissisessent multum euidentiores conclusionibus , S sic vides quomodo Scotus apertissime declinat ad hane partein,quod omnes passiones sinisplices entis, immediate ei in sint. Et si diceres, Otus in II. dissi prima.'. I I. tenet istum ordinem, ubi
sic dicit, idem subiectum, in quo est
necessario determinatus ordo,quia una immediatius consequitur subiectum quam altera & LMetaphys. q.9. expresse tenet istum ordinem.
Dico primo quod & si de hoc sum rit semper dubius, quod ibi loquiatur exemplari ter, siue conditionaliter. I Secundo dico, quod ibi non. est proprius locus talis materiae,&ideo loquitur communiter, sed proprius locus est in 39. primi. s Te tio dico, p Scotus in dist. i . pri midicit hoc in parte, in qua arguit ad partem negatiuam,& hoc patet, sta argumenta, quae ibi sunt soluuntur
ab eodem in illa quaestione in serius. IEt ad illud quod adducebatur in s.Metaphys. q. s. primo, dico quod Scotus ibi non loquitur de passionibus entis,sed de passionibus quanti 'tatis. Secundo dico, quod Scotus ibi posuit hoc verbum c videtur &ita non loquitur asser ituri s Tertio dico,quod Scotus in logica, & Metaplusca semper fuit secutus opini
849쪽
nem com munem, ut patet discurredo per omnes materias.s Eoi dicere,,Νc. in prologU. q. l. & in. 3. di. I q. l. 2. dc in 3. S in quolib. I. I ari, in pruno Reportationum. q. I dicit, quod passio pollerior poteit per priorem demonstrari. I Respondeuir, quod in omni b. iii is locis loqhitur exemplVires,vel
conditionaliter, etiam inIllis locis non est proprius locus materiae, R ideo communiter loquitur.Nam
proprius locus,vrdictum est, est in 39.disti primi libri lentent.& ideo suae sententiae ibi istandum est, ubi
vult, quod omnes passiones conuertibiles in lint immediate. I Et nota, Quod Antonius Andreas, alii, quis quutur eristi erat prSceptor meuFD ad ius haberiti dicere, quod noeltprdo causalitatis, ted effectuum, vel quali enectuum, de quo ordine esse-ctuum iacit mentionem Motus in primo diit. 27.S in v.dist. I. q. I.&
I.q. 6.& in 7. qui ilioni quolibetes i. Et sic cum, ilia dillinctione potest saluari opinio Ai tonii Andres, s Et isti habens diceret , quod dum Scotus dixit, ouod passiones entis, omnes immediate insunt, intelligi de immediatione causae,&non de immediatione effectus,vel quasi es sectus. Et sic dicentes habent dicere,quod non eli demon liratio simpliciter, quia in demonstration simpliciter, praemissae sunt causae inessendo,& in cognoscendo, quod noesset ibi, quia praemissa ibi Iantum essent causae in cognoscendo, & non
in essendo,&sic tantii est demonstiatio sequndum, quid. ' Iterum dicunt, quod Scotus dixit,quod premmis lae non sunt multum euidentiores, non ergo negat ibi aliquam euidentiam, sed per illud verbum multum innuebat,quod tantum, ut 'uasi effectus&non ut causae est ordo, ut lain dictum est. Et hoc etiam intedebat, dum dixit, quod difficile est videre talem ordinem, sed illo ordine posito de quo est dubium, tunc adhu praemissae non essent multum euidentiores, illo ordine nega to, nullo pacto essent euidentiores. Et via Antonii Andreae potest confirma ri per doctorem in pri mo, v bidicit. l Intelligetam,quod ubi subiectum non eli distinibile, sicut necens, oportet passionesee ordinatas,
ita quod una demonstretur per alia aliter enin plures essent i duplo pro post ii o nes im med late,quam conclusiones Haec ille ruin 3. q. prologi soluedci principia primi qonis illius totalis tertiaeqllioni sic dicit
'Quod dicitur de principio subiecti,dico quod non oportet principia
scibilis eise principia in se ipsius subiecti, quia entis inquantum ens, quod ponitur subiectum Metaphysicae nulla sunt principia, quia tunc essenticuiuslibet entis, sed oportet cuiuslibet si biecti esse principia perquet demonstrentur eius pastiones, de eo exquil, hs principiis tanquam ex mediis de monstrationis formantur principia complexa, sicut propositiones per se noti, lxoc modo cuiuslibet subiecti pollunt es e principi
850쪽
quantumcunque in principiati re- unica .art. primo, notabili secundo. spectu suarum passionum haec Sc qui l=onit quinque propositiones. us ibi. IEx quo patet, quod sit ne- 'Prima,omnes passonesentis sim tesse venire ad illam dii tinctionem plices, sunt aequae immediate, S una de duplici immediatione, videlicet per aliam demonstrari non potem causae,&esserui S ad illam dedu- Secunda, omnis passio dii iuncta plici demonstratione, videlicer, cu- dicitur immediate de ente, & non iuς principia sunt causae essendi, & potest demonstrari. I Tertia,in pancognoscendi simul,& cuius princi- lione disiuncta extremum nobiliuspiam ni rin cause cognoscendi, sed per ignobilius poteli a poster lora de non ellen d ,S sic conciliabitur 1 - monstrari. I Quarta non omnis scietus, nili velle, dicereia, 'iiod in illis tia habetur per demonstrationenti duobus locis citatis loquit r cominu 'Quinta, Metaphysica est scientia, niter, cum non lit locus proprius il- quae habetur de propositionibus imitus naateris,uidetanam in scriptis mediatis. Hi cilicis Hic Modus di nostris super tertia quaestione prolo cendi quantum ad tres primas progi, quamdam glosam, quae est Vige positiones bene dicit, sed cotra eumrii, sed illa gloJa primo videtur ex- arguitur quamuin ad duas ultimas torquere literam Scoti secundo tan- propositiones, quia tunc sequereturrum siluit illam auctoritatem,quae quod Metaphysica, non erit stientia habetur in ρ. prologi, sed non illam, quantum, ad definitionem scientie, quae habetur in prima, quςstione pri quam dat Aristoteles primo poli. yrii repo rationum,immo sibi contra nec secundum quod ab omnibus de dicit. Evortitius eii tenere illa, duas scribitur, nec secudum quod descridrili octiones, quas iam dixi, ut ton bitur.6.ethicorum. i&λ ubi dici sicilientur omnia loca Scoti ' sed a- quod scientia est habitus demolira liud maius sequitur inconueniens tiuus, ut in resoluti uis definiuimus
sequendo imm viam, secundum it hic Aruseteles. Ex quo patet, quilam duplicem distincti mein iam di hie modus dicendi est salsus, cunictam, id elicet, quod Metaphysica non sit Aristotelicus. non esses simp iciter scientia, sed tan Qv vs S ultimus modust tum serendum quid cum in ea sint diced licui adlismo,&quem sequordem stationes secundum quid ,& eil iste, quod in Metaphysica est dunon simpliciter, quia taritum erunt pleri subiectum, cratione ad squalio demonstrationes, quo um pri : et ni, & ratione perfectionis. s Primupia erunt tantum causae incognosce e semila luantum et S. ISecundunt
do, sed non in essendo, S lixe d ista est Deus. I Tunc dico, quod ratione sint quo ad. hunc modum dicendi. primi lub ecti. sad quationis,&vni T E R T i v s Moduq dicendi est versalitatis, Metaphysica no est scietatareti super Nimo Metaoliri q. tia proprie capiendo scientia in . Et