장음표시 사용
11쪽
teritii in habiturum non fide dumta
xat, aut sacrarum litterarum arcanis,
pro certo compertoq; habemus: sed horum veritas stabili tur ipsa quoq: experientia. Progrediente siquidem
tempore quae orta sunt, deficiunt, scinescunt, in pejus ruunt, ac tandem --bis i intermoriuntur omnia . suod antiquuur,ait Apostolus, ct ne cit,prope interitum est. Et quia esse coepit mundus , totque iam annorum perstitit centuriis, quis eius aetatem actam esse propemodum non duxerit&decu fami Vt fatigetur mundus,&aruo fractus ad interitum properet, apposita similitudine magnus ille Greg. illu- ρ' 'p' ' strat. Vt aetas, ait, nostra per iuueni
Iesannos robustior viget , in senili
autem tempore crebre: cutibus mombis excoquitur, & dum diutius dintenditur ut subsistat, moriendi vice quotidie deficit per momenta Viuendi: ita etiam mu ndi tempus dum venientibus annis augetur, crebresccentibus malis afficitur: Et unde aetatis augmentum percipit, inde salutis dispendium sentit. Haec&plura iaeandem sententiam congerit ibidem Greg. Vt igitur homo minus in sen
12쪽
ii te valet, no perinde ut in nouella,
vegeta iuuetute, auditu aurium Viet, cursu pedum,oculorum acie, vium robore, succo Viscerum, mole lembrorum . sic mundus iam obduus aetate,i js non potest stare viribus, albus antea stetit, nec vigore, & ro- reeoValere, quibus prius prsualuit. aeclare Cyp. Hoc, inquit, nobis ta-Epissaδntibus,&nulla de script uris sanctis, aedicationibusq; diuinis documen promentibus, mundus ipse iam lolitur,&occasum sui, rerum labenim probatio ne testatur. Nohhye. e nutriendis seminibus tanta im
ium copia est , non frugibus aest
torrendis solis tanta flagrantia, nec sic verna de temperiei fata laeta sunt : nec adeo arbos foetibus autumna foecunda sunt, inuatur necesse est , quicquid fi- iam proximo in Occidua & ex-ma devergit. Sic sol in occa suo , radios minus claro & ig-
o splendore iaculatur ; sic donante iam cursu, exoletis cora 'ius luna tenuatur : Et arbore fuerat viridis & fertilis ,rentibus ramis sit postmo- Q. dum
13쪽
modum sterili senectute deformis. Haec sententia mundo data est, Haec Dei lex est ut omnia orta occidant,&aucta senescant : & infirmentur for- tia, & magna minuantur, de cum infirmata & diminuta fuerint, sint an tur. Mirum itaque nemini videri debet, si deficere om nia i nci piant, cu mtotus ipse mundus senectutis ponde- re pressus, ad finem iam properet &
occasum. Conquerariar nemo si bellorum atrocissimorum, ac tumul-
tuum tempestas omnia depascat: si terra situ pulueris squalida iaceat: si vineam grando cadens debiliter: a rem pestilens aura corrumpat: hominem morbida valetudo costumat: si aquarum inundatio fruges, terrael fructus prosternat est m agis,atque magis haereticae peruersitatis , dc scism tum venenata pernicies serpat: Si inquam, his & similibus plagis, angoribus, & pressit ris in dies singulos pr
mamur intensius; nam haec sutura in nouissimis temporibus ipse tem- porum Dominus , & cuius nutibus vitae nostrae momenta decurrupi, iam multis retro seculis praenuncia- uit. Sed nec existimare debemus talia
14쪽
esse qciae sutura sunt, qualia suerunt
illa, quae transierunt: nam qua praecesserunt mala, velitationes quaedam so rit, Rrauior pugna imminet & ferocio r. Haec si quidem omnia, ut ipsa loquitur Veritas , initia sunt dolorum. MAtt. τε Iram tamen Dei indignantis ostendunt, peccatis prouocantibus Irr gantur haec omnia. Malorum his tura binibus obses us mundus conflictatur,ut intelligamus quasdam velut ς-gritudines esse, quibus Vetu state attritus, quatitur&vrgetur. Et hominum malitia excrescente inualescent
ipsae, & hoc tantisper, donec homi
num peccata, ad plenum cumulum, mensuramq; peruenerint. Donec dico, impietas fuerit in summo, pietas in imo. Atque tunc hominum cominpleta malitia , nouissimus tandem
r dies ille; Deo praedefinitus affuturus est, quo admirabile hoc naturae opus distatuatur,lucis a tenebris fiat diuulsio, puri ab impuro dissociatio. Dies, inquam, ille, quo Deus Israelitas Egraui atque intolerabili seruitutis iugo ereptos, & e medio mari discissis
fluctibus, transuectos in terram promissionis transmittat. Pharaonem
15쪽
verbi& Aegyptios maris rubri fluctibus inuoluat. Quod fiet, quando in
extrema illa rerum omnium periodo iust is d:gna merces soluetur, in impios autem acerbis4 me animaduertetur.Iustos& virtutis cultores aequi simus Iudex obuijs ulnis assumet. consceleratos & refractarios in omnem aeternitatem abi j ciet. Tunc mundum hunc peccatorum sordi. hus immundum&des datum, conflagrationis igne, ut quo nona genirali illuvie mundabit & purificabit. Omnes vero mundi huius sordes, Mordium amatores, . flammis sempiternis, diuinae iustitiae ultricibus, excoquendos addicet.Vere pondus graue est impietas, quam coelum non fert, nec feret terra, sed illam tandem
in sernalis abyssius excjpiet. Enormia itaque & infinita profligatae salutis hominum vitia &flagitia huic mum
danae fabricae extremum adferent exterminium . Quippe huius diuinarum scripturarum praesignificationem & typum expressissimum nobis
subministrat auctoritas, Ut loquantur, audiamus Videns, nimirum supremus ille rerum parens Deus, quoniam
16쪽
nisest esset hominum malitia in terra, ct
cuncta cogitatio cordis intenta ad malum omni tempore, praeca tens in futurum, se tactio dolore intrinsecm: Dei ι o,inquit, hominem, quem creaui a facie terrae, ab homine usque ad animantia, a reptili et que ad volucres corti: Iarniter enim me fecisse eos . Vt igitur homi num peccatas exigentibus mundus cataclysmo absorptus est: ita ijsdem peccatis prouocantibus, conflagrationis igne peribit. Sic sacra coni santur eloquia, sic Veritas ipsa, dum iniquitatis abundantiam, &charitvris refrigerationem signis consummationis seculi adscribit, de connumerat nsinuat non obscure. Et eo citius suminum illum extremae conclusionis diem affaturum, quo magis haec hominum scelera exuberarint ac percrebuerint, Christus, totusque 1 S. PP. senatus Uno ore, Uno consensu confirmant. Propinquante, ait Lactantius lib. . capit i . huius seculi termino, humanarum rerum statum commutari necesse est, & in deterius nequitia inualescente prolabi I lacu lentius B. Augustinus: Quantum,inquit, accedit finis mund6crescunt er-
17쪽
rores, crescunt tenebrae, crescit iniquitas, crescit infidelitas. Miraris, sic loquitur B. Cyprianus, in parnas ge-i ianum. neris humani iram Dei crescere,cum
crescat quotidie quod puniatur 'Quid ρ quod&ipsi profani scriptores.
cognitionis tamen , ac veritatis diuinae inscij, hoc ipsum agnouerem ceOrum quidam nec inconcinne: A Eras parentum peior auis, tulitrios nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem. Quippe vitium cum sit secundum naturae corruptae inclinationem, usu, consuetudine,exemplo excrescit, altiusque in animis peccantium radices agit, sic de malis in mala temporis successu praecipitatur totius generis humani massa. Aliam innuit Lactantius causam Quia virtutibus ait,amaritudo permixta est, vitia vero voluptate condita sunt, illa offensi, hac d liniti feruntur in praeceps homines, ac bonorum specie falsum ala pro bonis amplectuntur. Aliter ratiocina et lib. tur B. Gregorius: Hostis, inquit, hu-
mani generis Diabolus ianto sit seo
uentior ad faeuitiam, quanto se vici
niorem sentit ad paenam ; & quaniu
18쪽
breuitate temporis angustatur, tanta multiplicitate crudelitatis expanditur. iuxta illud Apoc. IP. Va terrae, mari, quia defendit Diabolus ad vos habens iram maguam , sciem quod modicum tempm habet. Porro ut ii grauesccnte aetate fit mundus deicirior, sic& videtur seri stolidior. Hoeerro res, haereses, falsa dogmata, mendacia, imposturae, nugae, deliramenta vanissima, fabulae ridiculae,quibus est confarcinatissimus, hac mundi stulti- . tiam produnt & manifestant. At quae tantae caliginis, qua nunc mundus obducitur causa senio confectus est, senes autem, teste profano illo oratore, stulti sunt creduli, obliuiosi. A. lia, mea quidem sententia,causa sub est. Altiora se quaerit mundus & forotiora se scrutatur, pr sumptuosa quadam temeritate, lucem illam inaccessibilem , ac eius praefulgentes radios inualido mentis oculo perscrutarico tendit & penetrare, quod dum molitur, ad instar noctuae repercussus cete-cutiat, necesse est. Ferissime Sapiens: Maleuatis rutator, opprime tur agis-na. Nec insulse Rabbini, qua rarit is
fabularum interpretes habeantur, &
19쪽
nugarum egregijar hi tecti.Quicum que, aiunt illi, posuerit ingenium
suum circa quatuor, confusion creplebitur: si voluerit scire quod est in summo,&quod est in imo; &quod
fuit in primo, de quod erit in ultimo. Haec igitur velle humanς rationis capacitate metiri, aut subtilitate peruestigare, curiositatis est non tolerandae. Auditores humiles & suae voluntati obsequentes nos vu it habere Do minus, non tumidos&curiosos suae poteti quisquisitores. Et tamen omni auiditate his pervestigandi simplicatu r m v n d u s. Praecla re S.Ch rys. Ni si ii ita ut apparet, curiosum est,&auidum ad rerum obscura ru, dc reconditarucognitione, ut humana natura, hoc au te illi contingere solet, quando tenuem, &nondu absolutu intellectu in habet. Properat itaq; animus noster ad multa iam cognoscenda &coprehendenda, maxime tamen ad scienduco sum mationis lepus. Haec ille. Deus bone quot inania commeta, quot δε-
.hulos' deAntichristi ad uetu ac mu di
exterminio, cuius tamen Dominus Deus, Utpote uniuersoria iudex futu-ius, sic sibi cognitione reseruiuit, ut
20쪽
ne Angelos qui de illius conscios esse
Voluerit, excogitantur a mu ndo deliro, audiuntur,euulgatur Z Quonda, ut memoriae proditum est,Hannibal norum Imperator, cu Phormiovem Philosophia aliquot horis de imperatorio officio, deque omni re militati differentem inaudisset, interrogatus
quidna de hoc Philosopho sentiret, barbaro quidem, sed tame libero resia odit sermone, se deliros senes vidis- eled qui magis qua Phormio delira
et, vidisse nemine. QuJd enim arro-;a natus vel loquacius flari potuit, qua lannibali, qui tot annos de imperio V pop. RO.Οmniugentiu victore cedia mei Graecii h o m j n e,qui ta v nsu ah ohe, nunqua castra vidisset,pi scepta dec militari dare 3 Si Phormio ab Han-1ibale&delirus habitus est& appela tus, quod ea doceret quae ignoraret, ioniae & mundum senio iam pre Gam, & velut contritum in errores, octas, fabellas , deliramenta incon ita totum defluum, delirum vocabio usὶ In eam prorsus opinione abri-ior, Ser. ac Clem. Princeps, Vte
limem nos in illud tempus incidis- quod diuino instinctu atqueam a Prauadix, ac elua nos praemonuit B.