장음표시 사용
181쪽
is exertere, & notanter in Sacello Venera-- bilis Sacramenti , ubi Parochianis diibu se buitur Communio Paschalis, diebus 9. & io. Hujus Aprilis 1 22. variis is Parochianis dictae Eeelesiae eandem Comis munionem distribuisset in formalem eo ,, temptum supradictae inhibitionis nostraeis Citato intimatae die to. Ianuarii r72I. Decreti D. olfietatis 3r. Ianuarii is eiusdem anni ae in vilipendium At
si thoritatis Superiorum suorum cum V
- vi Christi Fidelium scandalo & obi
is quio. DId unum itaque examinandum restat , mirum Communionis etiam Paschalis distributio a umeranda sit funditionibus P storalibus, ita ut Citatus , praetense ime di eius a functionibus Vieepallorialibus, te feretur eontravenisse huie praetentis Decreto , & functionem Pastoralem exercuisse, prout in sententia suspensionis a Divinis , nate sola eausa suspensi s Ex PREss Eeonscribitur. Utram vero magis Theolomrum prout hi Iurium Licentiati praetendunt quam Jurisperitorum sint partes, judicare et utrum M. Eucharistiae distributio sit iunctio Pastoralis vel tantummodo Sacerdotalis , m Tito dubitatur : eum enim ad disciplinam pro temporum 3c loeorum ei reumstantiis variam pertineat , per quos aut quibus in locis Communionis distributio fieri debeat, hoe examen potius ad Canonitas , quam Theologos spmare videtur. Ad haee quae sint iunctiones Pastorales ex Canonibus , Decretisque Ecclesiasti eis petendum est , non ex privatorum arbitrio aut ordinatione, prout non sine iuris errore supposuit ossicium Fistate in Casus postatione, ubi arguit Citatum, quasi aggressus fuisset exercere functiones μι-ρaftoralis , dum a. Maii 1723. voluit celebrare Sacrum' solemne ad Altare B. M. V. de Coneordia in Ecelesia Μetropolitana fundatum per quemdam lanionem ad opus Ui- pastorum D. Rumoldi. Quasi vero celebratio huius Missae s lamnis annumeranda seret functionibus Via rapastoralibus , eo quod hie lanio eandem per Vieepastores celebrari voluerit. Quidni igitur eodem titulo funes onibus antidiare tas esset annumeranda cel
bratio Missae .lemnis , sue anniversarn , si quis Fundator voluisset suum anniversarium sub pingui honorario celebrari ab ipsα- Archidiacono. . Hanc interim Advocatorum haestationem saper resolutione hujus quaestionis animaia. vertentes quatuor Theologi una eum D D. Vicariis da gremio Capituli Metropoliatani Canonici existentes , & quibus aeque, ae ipsis Vicariis animus erat sententiam suspensionis provisionalis a Divinis sustinere , ultro assumpserunt resolutionem hujus stiaestionis e tarum distributis 5 S. Eucharisia si functio Poto sis, an ad δε--mum , Sacerdotalis . Cum vero , praeter Scholasticorum & Casui starum turbam, nullam Canonem aut Iuris Canonici authoritatem pro adstruenda sua Resolutione adducant , manifeste probant suam in Can nibus & Ecelesiastica disciplina inscitiam. Quis enim nescit , non ex Casuistarum, aut Scholasticorum placitis petendum esse, quae hie & nune sint functi es Pastorales aut Sacerdotales ; sed id potius statue dum esse ex Canonibus & Decretis Eeclesiasticis, aut etiam ex eonsuetudine vim legis habente petendum esse
Si hi Theologi , seeuti suos Casuistaς,
id dumtaxat praetendant , distributionem SS. Eucharistiae ex se, uti & caeterorum Sacramentorum adminii irationem esse synctionem Pastoralem , sive ad solum Par
chum jure proprio pertinere , non reisag bimur , nee ut id probetur, opus erat tot Theologorum citationibus chartam implere.
Ad id enim probandum situs Textus
Coneilii Trid. sess. 24. Cap. 13. de R M . sumetebat, quo mandatur Episcopis, ut distincto populo unicuique suum perpetuum peculiaremque Parochum assignent , qui cognoscere valeat populum sibi com
menta Iusti at. Neque D. primus eonsultus , quem in hae sua Resolutione aggrediuntur & a guunt , iimquam negavit huius Sacramenti distributionem seu administrationem ex sine iunctionem Pastoralem , eamque jure proprio Parocho competere ; sed id unum contendit , eam hodie e tacito ut minus o sensu Paroetarum factam eta stinctio
182쪽
m Hsenmme intra Iunia. Ge. Gen. ω' me. r eis nem sacerdotal , in quantum nimirum ex Parochorum ἐκ Praelatorum consensu sub
Parochia & in Parochiali Ecclesia perini tuntur Presbyteri , publieas , id est ad quas populus venire permittitur , Missas
celebrare. Dum enim Millis publieas Glebrare pe mittuntur , ipsis eo essa eensetur Saerae
Communionis distributio , tamquam ipsius Saetificii pars. In huius probationem adduxit praefatus primus Conlultus Decretum Concilii Trid. quo ait, is se optare ut in singulis Missis is Fideles adstantes non solum spiritualiis assema , sed saeramentali etiam pem
Videamus quid eontra hane probati nem dicant quatuor hi Theologi se nihiι
is a d citato loco, inquiunt, Mor xis nodus , suam ut Fideles communirent in ,,-- su, non determinans ex . -- RUM MANinus Us e municam δε-
Quid magis Magistrale & arrogans , aut a Deereto hujus S. Synodi magis ali num i si hoe non sit illunte mereto Synodali, taeseimus quid erit. Quando Conei lium optat ut in sin 'is Missis adstantes Fideles Sacramentali etiam
perceptione communicent , an forte voluit
it singulis Missis Saerifieanti adesset Parochus aut alius Saeeris, , qui ad distribuendam S. Eucharistiam a Parocho lieentiam hab
Ter, e euius manibus eommuniearent Nee minus instillam quod addunt e certemon voluit Trident. NTRA TETERES CA--,res ius rime ημm Iadere.
Hie si ullibi manifeste produnt sum v terum Canonum aedisciplinae nimis erassam timorantiam. Si enim vel minimam de avita atram disciplina notitiam haberent, scirent indubie quod Comsiuin Trid. iam optavit
aer Fideles Hyantes is singulta Missis δε-
eramemali etiam peree ι- communicarent, una optaverit, ur paulatim restitueretur pri-
lina Patrum praxis , qua distribuebatur S. Communio per ipsum Saerifieantem , postiquam ipse iub specie vini eommunicasset, atque ita Fideles eum Sacrificante de S erificio participarent.
Et hie quidem ritus religiose per dum decim di amplita secula servatus ruit teste
Morrino lib. 8. de Poenit. Cap. 24. Num. a. additque: ,, nee in Melesa conservaba-- tur Corpus Christi alium in finem , quam is propter infirmos, una scilicet ex paneis conservata particula , quocirca sanis non 'is erat extra Merificii inionem communiis eandi loeus. Consuetudo moderna Corpus
si Chrilli propter Didelium Communionem is reservis di recens est, a Μonachis in is dieantibus primum introducta , deinctis ab aliis plerique usurpata, quae nondumis tamen Romam ritus Rubricas expungeis re potuit. H.Quod de RAbneis hie alserit Morinm, v rissimum esse evineit rubrisa Ritualis Romani Pauli V. quae titulo 'demeramento Eucharistiae tam seribit is Comm is a se rem populi intra Missam itatim post Comis munionem Sacerdotis eelebrantis fieri do.
- t nisi quando ex rationabili ou. - post Μisam si accipienti eum orati is nes, quae in Missa post Communionem
is dicunturia non solum ad Sacerdotem , sedis etiam ad alios eommunicantes spectent. Quis igitur ambigat, quia Patres Concilii Trid. optaverint restitui Sanctissimam illam Eeeleuae disciplinam , ut una cum 'Meerdote celebrante adistantes Fideles etiam Meramenti pereeptione communiearent , atqye ita omnibus Sacerdotibus celebranti--bus ficultas esset S. Eucharistiam adstantibus distribuendi. De hae Patruis mente QMIme instructus S. Carolus statuit in tuo Concilio V. Part. I. Tit. 9. is Hoc institutum , is quod antiquissimi ritus est, Sacerdos reis is ligiose servet , ut . inrra Missarum so-- lemnia, post Uam stili et Sanguinem ipse is sumpserit , Fidelibus Meram Comm
Manifestum itaque est , quod dum optavit Co ilium Trid. ut in singulis Μisset
adstantes Sacramentali .etiam pereeptione communiearent , una supposuisse Presbyteros admissos ad eelebramus publicas Missas, ad quas pulus eonfluit, posse adstantibus Sacram Communionem distribuere; ac proinde D. Melchir primo eonsilitum . solide eonclusisse ex Decreto Concilii Trid. distributionem Eucharistiae non esse fimcti nem Pastoralem , sed ad summum Sace dotalem. Unde
183쪽
Unde nee e redirer ulli Sacello aut Μωnasterio directe coneessum umquam esse , ni ibidem distribueretur Sacra Communio,
sed ut iis in Ioeis Missae Sacrificium peragi posset , qua data facultate , censebatur reeelebrantibus data facultas dii ribuendi S Eucharistiam Sacrificio Missae adstantibus. Videntur equidem hi Theologi persperietum habuisse , quod licet distributio M. Eucharistiae μου Ie & jure proprio spectaret ad Parochum , illud tamen non esse suffieiens ad iustificandam inflictionem provisi
natis censurae, de qua agitur. Idine pag. q. suae resonationis descendant ad distributionem Communionis Paschalis, uam saltem elis suestionem etiamnum ho-ie pastoralem .adstruere nituntur. ' Et quidem ad eam adstruendam adiueunt authoritatem secundo Consulti L. B. va .
Tom, quasi ipse in suo jure Eoeles. Art.
I. Tit. q. Cap. I. Num. 22. 23. 2ψ. assedi
feret, distributionem communionis Pasch)lis etiamnum hodie esse iunctionem proprie Pastoralem , non Sacerdotalem. Huie temerario asserto confidenter is iungere non verentur e M Judicet nuneis aequus Lector , an dictus D. vau-Eoenis sibi ipsi non contrarietur, dum in sua is consultatione , quae subiequitiar illam ,, D. Iurisconsulti audacter resolvit, Comis munionem Paschalem non esse iuncti ,, nem Pastoralem . is In primis non dixit secundo Consultus in sua consultatione Communionem Paschalem non esse iunctionem Pastoralem : sed id unum dumtaxat asseruit , censuram sit spensionis a Divini; esse injustam ex parte
materiae ; eo quod certum se sit , & ab
is omnibus receptum , adeo gravem cenis suram . qualis est suspensio a Divinis, is non polla instigi , nisi ob crimen momis tale , & quidem enorme , quale nec in se speciem dici potest commissum esse peris Citatum, distribuendo Saeram Commu-
nionem ante vel post Sacrum tempore Pa- ω sthali in Eeclesia Metropolitana & Pa--.rochiali S. Rumoldi. ,, Atque in probationem illius addit: Cum hacteuιιs nullo Canone, nulloυe etiam alicujus Disopi Decreto inhibitum sciatuν, praesertim sub poena inis .ce uiae, Presisteris nullam rem animarum habentibus , disrab sere etiam
sue licentia Paro i Sacrum Euchari iam tempore Pas Hi o ne e hanc diseributi nem inter functiones Pasinales ese relatam. Hoc igitur ineum, Theologis, ut vel unum Canonem, aut alicuius Episcopi Decretum proferrent; quo Presbyteris nullam curam animarum habentibus, quibus tamen facultas est in Ecclesia Parochiali tempore Paschali celebrandi , inhibitum sit eodem tempore Sacram Communionem distribue re, praesertim sub poena talis censurae, vel quo distributio Sacrae Eucharistiae tempore Paschali inter functiones Pastorales sit no
Sed nee id verum est , secundo Consultum in suo Iure ricles. locis per hos Theologos ei tatis scripsisse, Communionem Pasehalem esse functionem Pastoralem. Verum postquam ostendisset . quod sensim invaluisset , ut Sacra Communio non tantum in Ecclesia Parochiali , sed in omnibus passim Μonasteriis , Sacellis , ac oratoriis distribueretur, eo quod cqnsuetudine invaluisset , ut in his omnibus locis. Misae publicae, seu ad quas populus publice 'admittitur , celebrari permitterentur, eonclusi r tandem jus Ecessae Pare talis ad solam Communionem Paschalim i Parochorum ad hujus, nee non natici adminias rationem redactum creditur. Nonne hine sat compertum esse debe-hat hisce Theologis, Doctorem vav-Eoeuid dumtaxat voluisse significare, quod, licet consuetudine tandem invaluisset SL E eharistiae distributionem fieri in omnibus Monasteriis , Sacellis, & oratoriis , iaquibus Missae , ad quas populus confluit, celebrantur, ius tamen diuribuendi S. Communionem saltem tempore Paschali Par ehiali Eeclesiae esset reservatum, sive quod Fideles. S. Communionem semel in Anno tempore Paschali in Ecclesia Parochiali recipere teneantur , quam extra tempus Paschale ipsis jam liberum videtur in ali. Eeelesis, Sacellis , aut Oratoriis reci re Hoc autem Author, esse Ius P ne virum, idcirco dixit , quia . Parocho , titulo sui Beneficii Parochialis, censentur competere omnia iura Ecclesae suae Parochialis. Et tine videmus , quod Synodi etia, nostrae Belgicae , dum hoc praeceptum an- suae Communionis urgent, id unum declar
184쪽
'De discrimilae istis B.risu. Visi Gen. U Ossi. 161rent, Fideles tempore Paschali teneri communieare in Ecclesia sua Parochiali : Quia Γbet Annos discretimis se habens comm nicare debet, ut minimum in Paschate' in Eeelesia sua PARocili ALI, ait Syn dus P. MechL Tit. 7. Cap. 3. cui cons uant de reliquae Synodi. Addunt quidem DD. Theolo ex nescio quo Castalia , aut Scholamico quod is ad licitam Eucharistiae distributionem is ordinis potestas omnibus Sacerdotibus is communis non sufficiat; sed desuper reri quiratur potestas Iurii dictionis , aut sal - tem licentia eorum , qui Jurisdictionem is habent . Sed quam hoc est frivolum i ubinam quaeso unquam legerunt , quod ad distribuendam S. Communionem , 'alia requiratur Iurisdictio quam ad celebrationem Missae Nonne qui potestatem habet publice cel
brandi , una censetur accepisse potestatem distribuendi S. Communionem tamquam Pa
Quapropter cum, ut supra notatum est,
ostendi non possit , quod ullo privilegio Monalteriis, Sacellis, aut oratoriis expresse indultum sit , ut ibidem S. Communio distribuatur, sed dumtaxat datum sit privilegium vel facultas publicas Missas celebrandi : qua iacultate data , sufficienter dataeensebatur iacultas distribuendi S. Com
Quid sibi volunt ea quae ulterius προ-
serunt i se Sacerdos , inquiunt Theologi, is qui sne tali licentia , & quod gravius
is est, plane invito,. & expresse inhibenteis Superiore vel Parocho Euehari illam diuis liribuit , peccat mortaliter . - Ratio est , quia talis Saρerdos mittitis salcem in mellem alienam : officium alieri num usurpat , ius alterius invadit in reis gravi . Proprius enim Sacerdos jus ha-- bet pascenda oves suas , & ne alieniis pascant .
Haec enim quam i pertinenter & inepto huic calui applicanturi & quam sunt --nifesta contra Citatum exorbitantis praeventionis indicialaui et enim credidisset han tam mommia applicatum iri Sacerdoti , publice in ipsa Ecclesia Metropolitana dc Parochiali S. Rumcidi quotidie celebranti , nimirum
. . Gu-E en Supplem. Tom. I. propteri distributam S. Communionem ante
vel post Sacrum tempore Paschali ; idque
populo S. Communionem cxpetente & D territore aut Presbytero ad Communionem deputato non praesente . lHocne sane est, mittere. falcem in messem alienam, inficium alienum, juga terius i vadere in re gravi PNonne hau distributio Communionis in tali casu potius reputari vir isset inter officia chasitatis, utpote qua Fidelibus promptius de Sacra Communiori providetur,& qua ipsi Parocho , maioribus suestioni bus impedito, succurritur
uia porro magis a ratione alienum,
quam dicere hie invadi jus Parochi iure gravi . Cum omnibus notissimum sit , distributionem SL Eucharistiae esse unam ex facilioribus functionibus Sacris, ideoque& eam passim committi Presbyteris ad finiactiones Pastorales vel parum idoneis , vel
ab iis abhorrentibus. Imo constat pluribus saeculis eam comminiam fuisse Diaeonis , uti notatum in saepe allegato iure Eccles. Part. r. Tit. 4. Cap. i. ut interim Episcopi & Pre,byteri gravioribus sunctionibus intenderent.
Igitur si Theologi nostri suas illas qua-lificationes potius applicassent iis , qui
extu privilegiorum , aut nescio curus praetent, possessionis , invitis Parochis invadere attentant Sacras functiones, ut sunt annuntiare verbum Dei , Confessones e
cipere, probabilis videri posset zelus, quem prae se serunt pro iuribus Pastoralibus ,
ct ab omni praeventione liber. Nunc autem ut hanc per D. Citatum factam Eucharistiae dii tributionem tamquam
crimen euorme &. tali centura castigandum , quoquo modo colorent, Decretum accer-lunt iub nomine Clem. V. in Concilio Viennensi , relatum in Clem. I. de privilegiis. Verum si proprius expendatur textus huius Decreti, iatis apparebit, quod admini stratio Eucharistiae hie conferatur cum administratia Extremae Unitioni , quae non nisi infirmis administratur: ut proinde censurarum comminatio , de qua in hoc De
ereto, praecipue dirigi videatur ad Religiosos, qui limites suorum Privilegiorum excedenter, Sacramentum extremae Uncti
185쪽
nis , & Eucharistiae infimis intra easum necessitatis , sine licentia Par hi administrare praesumunt. Quapropter noa legitur , quod Synodi nostrae Belgicae hane eensurarum commin tionem impenderint, nisi in Regulares, qui Euchartitiam extra lina sui Monasterii publice vel occulte ad infirmos sine lieentia Parochi deferre auderent ἔ uti videre est in tam citato Iure Ecelec Part. a. Tit. Cap. . . ubi num. XI. refertur responsum qu tuor Doctorum Lovaniensium de Anina 66 - qui postquam ad interrogationem P storum Civitatis Antverpietas res-ὰ runt, vetitum esse Regularibus occulte .d serra Eucharistiam ad infirmos, addiderunt: misse , imo & teneri Eρiscopum prohibere delationem occultam. huius Saeramenti sub poenis vi diei. Clementina expressis ; signa ter quando leviores poenae iudicantur non sitficere ad obviandum incaeiter abusi x
Quod denique proserunt in fine , ex Pasionali Mech liniens , nihil pertinet ad
caium praeientem ἱ non enim praecipit P storale , ut Fideles M. Eucharistiam tempore Palchali sumant de inma Parochi, aut Presbyteri ab ipso speei iter deputati : ses solummodo monet si ut Pin rari descripta habeat nomina suorum Par is chimorum in libro status animarum, &is qui dicto tempore non communicaverint, is A poli octavam Paschae saepius iam is niti , pmprire salutiς immemores , prinis cepto huie satisfacere neglexerint, eos is graviter puniendo; indinario suo deis
Ex quo manitatum est , id unum v latis e Pallorale , ut Pamehi solicite eurarent, ut Decretum Coneilii Lateranensis
de arma communione rite observaretur ,
& defectuosi , ae si ius moniti , & non
obedientes, Ordinario denuntiarentur. Medium autem , quo id assequantar, suggerit Pastorale , stillare ut Parochus dei eripta habeat nomina sirorum Parochianorum in libro status animarum is Porro hoc medium a Pamchis , ac no tanter in . hae Ecclesia Μe politana ob nimiam numerostatem Parochianorum nouimpendi , sat norunt ipsi Theologi huius Ecclesiae Canonici. Sed di eunt , aliud medium ibi impe
di , hoc nimirum , ut distributio Comm nionis Paschalis committatur uni speciali Presbytero , quod di incaute sareri primum D. eonsultum in sua consultatione dicunt, atque insuper sua eonislsionestisque verbis seipsum iugulare, viro illi exprobrare nou dubitant. Ibidem praefatus Consultus aliud non dixit, quum , quod praxis notoria etiam iariclesia Metropolitam habeat , quod vix acmquam aut ejus ricarias, sed certas misere ad hoe e sitiatus illo m nere fungatur. Quasi vero, quia certus Μinister constitui tur in adiutorium Parochi , ut hoc munere fimtur , idcirco aliis Presbyteris in Ecclesia eelebrantibus hoc munus esset
Falsum est , quod hie Minister eonstituatur , is ut obfemer oe in guet , auis omram Parochiani Ecclesia praecepto sa-- tisfaciant , ut M uadere volunt The
is logi, nee id asserit m Melchior o Sed eonili tuitur simplicioer, ut per imium Anni circulum S. Commmonem in lablavamen Parochi & Uicarii, functionubus gravioribus D upatorum, pra comm
ditate 'li distribuat, idque sub eertoe
honorari o ad hoc constituto. Sed supponatur Presbyterum aliquem specialiter pro dii tribuenda Commuruoris Paschali a Paracho esse multitutum , ut
invigiIet , di observet, prout dimat hi ThMogi , an omnes Parochiani Ecclesiae
praetento latisficiant , nequaquam medium hoc ullatenus sufficiem ess t ad finem eoa. sequendum , notanter in hae Ecclesia MN politana & Parochi alit eum enim Con-eilium Lateranense Fideles adi ringat ad annuam Communionem sub hae resilire fiet Nis forte de eumsilio myrii Sacerritis, ob aliquam rationabilem eo am, ad temptis ab ejus perceptione duxerit iasimendum rQuis non videat , in tanta multitivii ne Consessariorem tam Regularium quam S eularium qui hodie sub ncimine proprii Sacerdotis veniunt 3 pene esse impossibile, quemquam eo incere , quod non satisfe-eerit praecepto Concilii Lateranensis, nomiis nando Conlassarium aliquem seu Rea
larem , seu Seculum, de cujus consilio
186쪽
Non est dubium, quin haec , aliave maiora incommoda oriantur ex tanta multitudine Consessariorum tam R egularium quam Smularium , nee non eo promi leua illa s euitate distribuendi Satram Communionem extra Eees as Parochiales ; sed Superi rum est , ae signanter Episcoporum , pro tempore , & loeorum ei re minitis, hisce remedium adferre.
Interim si Parochus iudicet, se posse
notitiam assequi non eommunieantium in Paschate , & praecepto Ecclesiae de annua Communione non satisfacientium, sbi aut suo Vieario reservando tempore Paschali distributionem M. Eucharistiae, non dubium, quin illud medium impendere posiet. Hoc tamen certum est, quod Presbyter huie reservationi non deserens, nequaquam diei posset praecepto aut legi Superiorum contra venisse , ita ut saltem ob hane eontraventionem poenam in foro existerno incurrisse censeretur: sed a superi .re legislativa potestate , & iurisdiitione Bri eontentios instructo, hujus reservati nis petenda Hisset approbatio, eum appositione alicujus poenae in foro externo pereontra nientes huie Superioris Decreto,
Unicuique iam uelle iudicare erit, nullauraeventione prae eupato , quam vana sthorum Theologorum gloriatio , quamque intolerabilis eorum arrogantia , dum per modum invectivae in D. primo eonsultum suam retaurionem in hunc modum eo
eludunt i is ξx iam allegatis aequus rerumis arbiter nullo negotio dispiciet , quam is singularis , di infundata si opinio D. is Iurisconsulti, quam futiles & stramineae se rationes , quibus illam roboravit, &is quam meliori iure ille inexeusibilis j
is ris e ris argui debeat . Nonne potiori iure dici posset, non nisi sutiles esse & stramineas rationes, a praeventione & passione eontra Citatum excogitatas, qui sus metensam hane eensuram eolorare laborarunt . γNam quid impotentius, quam in gravamen meessias a Citato praetense eommim, dum Saeram Communionem P. & Io. Aprilis hujus anni distribuit , allegam se malem eontemptum Sc vilipendium Sup riorum , & grave Fidelium scandalum
Quis enim umquam Superior D. citato interdixit distribuere Sacram Communi nem tempore Paschali dieitur quidem in casus positione D. Batsol res Deservitorem , admonuisse eum , ut a distribuenda Communione abstineret , 'addens , se quoreus a siturum apud Superiares. Utrum dictus D. Deservitor querelas suas deposuerit apud Superiores, nescitvrrhoe scitur , Citatum numiram fuisse m nitum , multo minus ipsi interdidium a Superioribus Sacram Communionem distribuere , ut proinde id quod de se ali eo temptu& vilipendio Superiorum inclamanthi Theologi, aliud non se, quam inanes larvae & vociferationes ad commovendos rudes eonfictae . Uti A illud uuod addere non verentur de gravi Fidelium standalor quasi vero cederet in grave Fidelium sta datum ; quod Sacerdos, qui per sex A nos in hae Ecelesa Metropolitana Par ehiali tamquam Vieepastor iunctiones Pastorales laudabiliter obierat , Missam cel brans in praefata Ecclesia populo adstanti,& communicare expetenti M. Eucharistiam distribuat in Sacello SS. Sacramenti pra latae Ecclesiae , ubi Mera pyxis in hoc ex--sita erat , & ubi Citatus hueusMς cel
Id ipsum diei potest de Causarum Patronis dim pag. I 2. suae eonsultationis huie casui applicare ncm verentur illud solemne uti aiunt, tam starem effatum, etiam istis jure suspensumem imari ob mauisesum eri
Quod praeterea subiungunt: ELA masn pere mi an-m , quia DD. e fulti censeant f citarum non debere parere. Sane nescio quod hie magnopere mirandum , quod Consulti, ac notanter primus, dixerint Citatum sitispensoni parere non debere, quandoquidem ex ipsorum resolutione norisse poterant, ipsos hane eensuram existimasse non tantum esse injustam ex parte materiae, sed & notorie ae mani-
seste nullam, tum ob defestum Iurisdictionis in proferentibus , tum ob multi olices dosectus ordinis Iudietarii , quo casu ει mili eensurae non esse parendum , X a nimis
187쪽
nimis est Canonistarum & Theologorum suffcienter indieant, ubi in eiusdrin quaeis sententia . stionis reiblutionem, & sui dicti confirma Neque de hoe casu loquitur D. Heri- rionem addiderunt γ 'tiri , ovibus auia inuri loco per Causarum Patronos citato, rhoritatem quore suam jumerent Prive pes sed de casu , quo censura , servato iuris nuseri in ius ei ilus Dyremi Seuatus ordine, per legitimum Iudicem est inflicta; Tit. des REQUET ET p Roursio υς DE
quam obseri ari debere ex S. GregoriO JUSTICE. Anis mutillimo ultimo, bui aece
reste adiltuit ibidem dictus Author , ta- dit Greetum receus 7. MDemoris metsi censuram passus certo sciat , aut No is editiovis sin 32 Lltem stire putet , esse injustam ex parte Ex ordinationibus Principum per his caula: , ne ex non observantia scandalum Patronos hic citatis & adductis , nequa Fidelium , aut contemptus clavium & Iu- quam obscurum est , hos causarum Patro dicis oriatur . nos intendisse , quod Citatus debuisset ii, Nihilominus ut Citatus, nee in speciem his circumltantiis se submittere Iurisdicti DD. Vicariorum, sub quorum nomine haec ni & iudicio Vicariorum, non autem recur-
censura lata erat , authoritatem contemne- rere pro remedio adversus inflictam eensure videretur, ei usque in hodiemum diem ram, ad Regium Partamentum ipsoseue paruit. Doctores Lovanienses male consuluisse , PMdicti ea iserum Patroni existimantes dum Citato pro remedio adversus hane een se abunde satisfecisse prioribus duabus quae- suram suggesserunt recurium ad Partamen-llionibua, sibi per Officium Fi sole propota tum Regium pro imploranda Regia pro-tis , ad tertiam quaestionem , quae erat, tectione adversus hane via filii si .e ne-ςkiu Citato in his circum lautiis facisndum glecta ruris ordino indictam censuram o fuctit secunatim jura n. Can res, re- Uerum sit citatae ordinaticines Princi--ndent oad tertiam . il est quod ad- pum rite attendantur, non amplius probant di p. se uoluidimi Itisin ani Constitutioni assertum D D. Causarum Patronorum, quam in Ia Elia 8ῖ. exhibemus textum ceto dia Constitutio Juitiniani ,& Canone ad quos κ-m . Si eteto Eecissasticum sit delictum, provocant . anquit, esens castisatione Ecclesiastica , I primis enim ordinationes Partamenti, malua Deo amasitis Episcopus iae Δίεν- eitatis articulis , aliud non volunt , quamnat, nihil communicantibus Hari mis P - praecavere, ne per appellationes tamquam vinciae Iudicibus, neque euim is mus talia ab abusu , aliosve recurius , Ecclesiastici negotia omnino ire cibiles Iudices : eum aliive subterlaaiant processus in materi, m oporteat talio Ecclesiastra examinari oe rum , aut destrinae per Episcopos aliosve emendari animas delinquenisum per Ecclesim Su eriores inchoatos L Uerba articuli iunt si eam mulctam secundum sacras, Di- Aurce ques li x oti ton est ac titumivinas regular, Fas etiam vostra sequi admetire appellations eu eas dabus, νὴ dedignanitiν leges. Aura Paυausent aev Re des praee res
Addunt i do Camnibus non potest esse Aer iuges Ecclesiasti ex comme sabus, sae
tio, nec non Sacri Canoneς, ad quos pro- crimes , ω si es ne reti enevocant, ad praelatae quaestionis relislutionem Ierdites πρesiarruns , ou ames lex Moi faciant, vix percipi potest . Quiς enim releessetis laserat tomber em mirervcisin.
inficiatur , quin ex Iuliiniani Conitituti Similiter Decretum Regium de r. renibus & SS. Canonibus Cleriei in cri- vembris I 69 . confultatione a DD. minalibus Jurisdictioni Episcoporum sub a- Causarum Patronis reclamatum unice praeceant , praeisertim si de crimine Ecclasia- eavet , ne lub titulo posseuoru aliovestico , per poenas Ecclesiasticas eastigan- simili Ecclesiallici sistant executio m De-do agatur Neque id ipse Citatus, aut cretorum, aut ordinationum, quas Episcopi DL . consulti umquam negarunt. Verum in materia morum & doctrinae edidisIint,
aliquid amplius vescisse causanun Patronos, aut in futurum edere vellent, in vomis τ
188쪽
Quid igitur evid inius, quam hara usque allegata in probatione ad tertiam quatili nem a causarum Patmnis , esse ad easum praesentem omnino impertinentia Neque enim Citato vel umquam incidit, processum contra se legitime institutum coram legitimo suo Iudice in materia m rum aut doctrinae , per recursum ad Regium Partamentum iistere , vel ordinati nes sui Episcopi in materia morum &fidei titulo possi orii , aliove simili, suo
Si enim authoritate sui legitimi iudieis
D. Le echev suisset in materia morum aut doctrinae juxta istylum ordinarium citatus, processusque advertus ipsum ordine judiciario formatus, nihilque via facti, vel ordine juris neglecto attentatum , numquam Citato incidisset, habendum recursum ad Partamentum Regium , nεque censuissent Doctores Lovanienses, pro remedio adve sus praetensam Censuram , ad dictum Regium Partamentum ei se recurrendum.
Notum enim erat Ec Citato 5c Consultis, recursui ad Tribunalia Regia pro imporanda protectione locum non patere, siudex Melesiastieus, praesertim in decerne da Censura , processerit ordine iudiciario per omnia servato, nihilque per violentiam, siue ita facti attentaverit . Primum enim, quod in hoc recursu pr tandum venit, est violemia a Iudiee Ee-elesiastico per inflictionem emiturae illata,
uam violentiam authoritate Regia tollam pol halat recurrens , uti uno eonsensu testantur omnes , qui de hoe recursu ad
Tribunalia Rmia scripserunt. Ae inter alios Didaeus Couarruvias Pract. Φλq. Cap. 33. Num p. tractans de hoer ursu adversus Iudices Delesiasti eos, qui pendente appellatione ad Pontificem non vereatur suae sententiae executionem per i nictionem eensurarum urgere, expresse m , net, quod Consiliarii Re ei. NON COG-sCANT DE JUsTIT A appellatAnis ad Sumia. mum Pontifcem deserendae ad Me ut ab ipsissententia e metur ei retiscetur; SED TANTUM AD HOC UT TOLLATUR VIS
ILLA, quae a Iudice Ecelsastio injus4s-
dex pre executime sententiae , quae nongiam transivit in rem ju catam, pendente avel- Iarime ad Summum Ponti em , opprimit.
Vel uti loquitur Francileus Salgado de
protin. Regia Part. r. Cap. I. Pra ud. r. Num. Judex Rerus dumtaxat cognoscude violentia, ut ubi de illa coustiterit, authoritate Regia,tam PROPELLAT,PROPULSET, OPPRESSUM SUBLEvET, ET ECCLESIASTICUM REDUCAT AD VIAM IUSTITI E , ET
Hoc eum suum assertum ex dimi nati ne eitatis Authoribus confirmasset , m
net in primipio dicti praesudii quinti, quod
hoc si credo, seu potius columna fortuima, suo qua totum hujus recamus Pudus,
fiam propugnaculum impenetrabile , ervati .resseruia , ore. Contradictio, insidiae seu argumenta, de quibus loquitur Salgado, indubie sunt e-- tradisiones, insidiae seu argumenta, quibus non illi Praelati aliive Judices Eessilivitiei
huius recursus ad Regia Triuinalia apud Reges de supremos Principes suspectum de odiosum reddere moliuntur , quasi per hune meurshm Cleri ei a correctione seu virga Pastorali suorum Praelatorum te su ducere o ellent ; ipsique Regia Auditoria
similem recursum clericorum recipientia , authoritatem Episcoporum in corrigendis excessibus suorum subditorum, ac notanter in usu Cumum seu serendis censuris E clesialii eis , infringere attentarent , mu remque , quam sibi comperat, authotit tem in rebus. Feciesiasticis arm re , '.&manum suam. ad inuribulum extendere .
Non dubium , quin hisce argumentis ad reddendum hos recursus odiolos apud
Princim , utantur illi praeeipue Praelati, de Iudiem Ecclesialliet , qui non plane liberi sint 'a veneno , de quo monendum
189쪽
consuit Eugenium III. Papam S. Bernar- subditos; quapropter praedictus Salgado de
Nulltim venenum tibi magis rimes quam protiatione Regia P. r. Cap. r. Praelud. ιibidinem dominandi. 2. Num. 76. tamquam indubitatum asi Verum absit , ut Principes & suprema rere non dubitat e te tur tam Cisraras Auditoria , Iudicum illorum e tradicti o Ecclesias , quam Laistis mori , eum με nibus , insidiis seu argumentis moveantur, pars, membra, Re Milea tempor
ut subditos sitos seu lai eos seu Ecclesiasticos sis, quae sub ιMela Ruis es. a se repellant , qui unice protectionem Imo , uti recte citatu Salgado ibidem Regiam contra violentias & oppressiones reflectit Num. a. Defensio Rasia potius potentiorum humiliter implorant. comenit Eceti GAesas,eu Personis Noverunt enim , ad Prinei pes perti- quam aliis , quis arma inm seram. Atque nere illud Ieremiae Cap. aa. Facit a Iuἀi- ibidem ex Bel iuga N 77. MDius Regia mu-eium ρο 1initiam, ο ιiberate vi oppressum rus est Ecclesiae, pax CLERr RUM , fatus de manu calumniatoris . Ad haec verba ργuli, vita Hoblionam, Caput fu it dirum, reflectens S. Hiemnymus dicere non du- Turor Rrim ea , Propugna iam ct Praebitavit : Regum licium es proprium sace- Mium Chrisianae Religiovis .is judietum initiam , ct liba aere de Reflectit & ibidem Salgado Praelud. 4.manti calumniatoris vi oppressos. Apud Gr Num. I91. quod si violentiam Clelieis intianum Caus a 3. q. 3. Can. aa. ipsomet Iudice Ecclesiastis insem eontige-Quapropter recie notavit saepe catitus rit, tune vel maxime necessarius saepe erit Franciscus Salgado de resec. Ruia Parti recursus ad Regem , ut ab illa si retur x. Cap. I. Praelud. l. Num. IIo. ρυ- ω- oppressus, & potentiori deis e muni
mitio de violentia oe oppressione subditorum tur . Caeteris enim violentiis haec non eo et at Regibus supremis ex priuilesio eua a Iudice fit , malis es in atractis, Romani Pontifris ,sed ex juris naturalis 3m cum sub seraero, superioritatis, ae iuri istinctu, ratume, principio: naturiste attria Elimis praetexis facilius destiaraia possit, adlatum es, est, propriumque Regis incium hujus di vim i mradam. nhaerens regimini , a quo melii non potes , Et nonnullis in assimi sui pinationem nise simul ex iis eaos , quibus Rasiman aiauctis, emcredit: Igitur cum Iudicra tu Regnum tolli potest, o tunc non γε se intolerabiles violentias in oppressis- , fuetollitis; sed tanquam substantia , mentia, majoeritatis ρο iurisdictic soccasone, rammi
anima , o qualitas totius fui subjecti . taM , justusmo multo fortius poterit Rex il-Quia hie Author in tractatu δε ώntia sis ne flere , σ oppressis se ratem doens
eatiora ad Sanctismum Parte I. Cap. r. xum praefura, cujus proprium licium est. Num Io9. notat post Cancerium, Cova Nou mirum mi Me, hunc recursum aἐxuviam , aliosque ibi eitatos, quod Reg Regia Auditoria in omnibus passim Primitas , quae eompetum Regi , in signum cipum supremorum ditionibus, esse rece- supremae jurisdictionis, ut ad ipsum appel- ptissimum. letur, & per inmusos ad eum recurratur, De quo testatur Didaeus Cova vias Princeps a se abdicare non potest,& sic sunt Pract. q. q. Cap. 33. Num. 3. qui a dueem
impraeloi ibilia e additque Num. IIo. ex tis ei reiter annis scripsit ', poliquam enim
citatis ibidem Doctoribus: Regem non posse dixit, quod in Regia & Ca ana Reisti auferre supremam Re aliam recurrendi mesim hie recurius sit usitatissimus, ibidem ad eum , nisi Ragia Sedi renuntiat. subiungit et His vero Drensis usus non tam Hanc autem prolemonem , non minus tum in his Casellanis Regis Hispaniarum Clericis quam Laicis . contra violentias diti ibus o Principatibus , sed σ apud de oppressiones impertiendam esse , quis Gallos, aliosve Chrissiavi Re uesica δε- dubitet . Iaros principes es receptissimus . . . Certum quippe est, etiam Clericos, li- Quin & dicere non veretur. Covarm. et specialiter uel & Ecclesiae servitio vi vias loco citato et sista s quis contenderit. suae vocationis adstrictos , manere Rei - a Procipibus o Iaritas Lane tollere pote-blicae membra ac partes , Principumque flatras , satim , non tum δετε comperier
190쪽
experimemo manifestissimo, 'qua m calamitatis Reipublieae invexerit.
. De hoc receptissimo usu apud Belgas, eius ue necessitati testati saere iam pridem Regii Magistratus et ubi de promulgati ne Coneilii Trid. agebatur. Μilla enim fuerunt ad Regios Magistratus per Μa
retam Belgii Gu matrirem Decreta rem mationis Concilii Trid. ut ea examinarent,& si quid in iis deprehenderent Iuribus R.
giis aut Vasallorum, vel inveteraris moribus Provinciarum contraria, ea annotarent,& remitterent . Plura autem annotata suilla sciuntur. , quae silmmatim recitat Antonius Anselmo in suo Triboniano Belgico
Cap. 32. Atque inter alia refert , quod ad Cap. 3. versiculum nefas aiatem sest. 23. de re- m. his notata fuerint i Magistralibus omnibus smere immicitur, ne ex m----riones Eecusastra potostatis in iant, aut iam titas rei ori manaem . Me νυ sis plerique obloquMntur, Dices Retios hae Amtiaritate ab omni memoria in Belgis usos , ωt tensi as impedire pollint , -ι ad Μυ candum regem Ecclesiasteos , remedio immissonis in eorum temporalia , quando e
ressui oe abusus id pose lauit alioquin tolii
FRIT , ET AUT RES , qua sua confultati ne aiunt malanti peie Ma esse auxilia
ruenda Regia dignitatis, oe senium se Mi
Refert quoque Berthrandus Loth Dominicamς, 3c apud Duaeenses Doctor The logus in suis reiblutionibus Belgicis Tract. a. Alet. P. N. I 6. quod eadem occasione ad eitatum Ioeum Concilii Tridentini ann tarint in sua eonsultatione Arthesiani, νώDdico Lata δε- ARRESTAR NT BONA TEMPORA . A Di oporem , metariorum, σ generasitis omniam Judicum , Ofriari rem, marum Ecclesiasticarum, euires eumque a gnitatis o conditionis fuerint ,
er re eundos illas 'qtiae per sis declarat exemtioni mandata fuerunt, quando ipse Laiei Iudires id expedire judicaverint. Indubitatum est , hoe esse unum expunctis , cirea quae Concilium Tridentinum, hic in Belgio restrictionem quamdam in ipsa publieatione accepisse censetur, per clausulam insertam litteris Ducissae Parmenia Belgii Gubernatricis, scriptis nomine Regis, pro executione dicti Concilii ad Regia Consilia , aliosque Magistratus ; qua declaravit , mentem suae Maiestatis esse, Concilium hoe executioni mandandum ,siavis juritas sua Majestatis, fustrum Hassi
rem, Statuam, aut subiectorum , cuius cla sulae supra meminimus. Quapropter citatus Berthrandus Loth , relatis annotationibus lactis per Magi iis
tuet Arthesiae , subiungit : Conciliam Tria deuriatim quois dicta puncta uon fuit recoptum in Arthesia. Hune recursum ad Auditoria Regia iam pridem & etiamnum hodie receptum, S uIitatissimum esse apud Gallos , adeo
notorium est , ut supernuum videatur ,, in eius probationem authoritates adducere.
Unam tamen Ludovici de Herimuri, qui de hae Galliae praxi .reeenter sat accurate seripst , hie adducendam duximus , pr sertim , quia th ipsi causarum Patroni ad eum remittunt , ut cognoici posset , qu modo Citatus post hanc infliciam cecisuram se gerere deberet. Hie igitur Author post rapitis a Marticulum 48. per eaniarum Patronos ei ta- tum , exponit artieulo II. quod licet e communicatus per suum Superiorem sit eoi vittis , excomuunicationem es e nullam
vel injustam , & consequenter in sono i teriori non ligare , nihilominus in foro exteriori se gerere debere pro excommuni cato , tum quia nemo potest esse Iudex in ria sua causa , tum si se in foro