장음표시 사용
461쪽
De Melef. o Athlia Potestate. p. XXXIV. Ostenilit Censuras non
agere in bona temporalia &e. Cap. XXXV. Excutit exempla , etiam veteris Testamentiti alia recentiora, usque ad finem operis. Ioannes Barciatus, in Apologia pro Patre, apud Cold astum Tomo III. pag. I98. e
eulit locum Gelasi , k a eavillis Bel lamini vindicat; & pag. sequent. textum Nieolai I.
Atietata ex Discursibus Domini Heu . Quanta solemnitate δ: reverentia , &concursu olim celebrabantur Divina --eia, & lignanter Massae Sacrificium; quam
etiam eo tempore essent pretiola ornamenta , & plures ministri assistentes deducit
Discursu a. n. s. asserit quod Epist pi suas Dicaece ses regerent per se , ideoque & Dioeceses essent exi auae . Deinde od eas regerent eum consilio sui Cleri interdum populi & Synodaliter ; ostenditque multis titulis Regimen Aristoerati eum esse praeserendum Regimini Desp sico , licet eorruptio hominis hoc magis appetat. Ibidem num. 6. discurrit de Diaeonis i& aliis inferioribus Ministris; notatque quoa Diaconi fuerint instituti ante Presbyteros ἔquodque non legatur per Apostolos fuisse institutos Presbyteros, sed Diaconos; quia hos magis necessarios reputabant. Praeterea sat bene ostendit quod etiam inseriores Ministri essent necessarii, quodque nullatenus mirum videretur , quod quis semper m neret Ostiarius &c. Quibus eaeremoniis; &quae opera poenitentiae; & quae fuerint exercitia poenitentium &c. exponit breviter num. 8. & sub finem respondet iis , qui hunc usum a ruunt, quasi homines in desperationem in-
Quis esset modus studendi, & quae praeeipue scientia requireretur in Presbyteris ,& Episcopis deducit num. XIII. Discursu III. num. 2. Oilendit qua ratione , circa finem secuti VI. eceperunt necescere studia, invalueritque ignorantia, praesertim Critices pag. ara. & seq. eaque occasione multa scripta apocrypha& sub ulsis nominibus invaluerint ; at i ter alia confictae Decretales ; item superstitiosus M. eultus & Reliquiae salsae, &Miraeula salsa ad quaestum saepius inventa. Notanda reflexio quae habetur sub finem numeri a. Vide & n. 3. Num. 3. Agit de peregrinationibus, Aeorum frequentia & abusu; & quam remotum a pristina Patrum disciplina eas in poenitentiam imponere. Num. 6. Tractat de variis superstitionibus, quas ignorantia in Ecclesiam introduxit; & quantopere essent eo tempore creduli ad accipiendas quascumque fabulas sine examine. Haec possent poni sub Titulo de Constaternit. Num. 7. Breviter deducit deradentiam Imperii orientalis, & quibus mediis &artificiis Musul manni regnum suum extemderunt , & suam Religionem stabilierunt. De coniunctione utriusque potestatis , Temporalis & Ecclesiasticae , in eamdem
personam agit num. ro. & quae eonsecuta
mala , & inde Episcopi, etiam in Reges,
authoritatem assumpserint. De utriusque potestatis eonfusione, num P.
De affluentia divitiarum, & inde secuta disciplinae eollapsione, num. II. De ineontinenti a Clericorum ἰ item vi lentia & rapinis laicorum ; item de simonia unaque de variis poenitentiae generibu quae sedulo Io. & II. invaluerunt, agit n. 2. I 3. Iq. II. & I6. De Censuris eorumque excessu ; nec
non de Censuris in Reges; & huius occasone de arrepta potestate per Episcopos& Pontifices deponendi Reges &c. diate
discurrit num. II. & I 8. Num. χχ. Tractat de Μonaehis ; &quantopere a pristinis deflexerint recenti res; atque ad hoc servierint divitiae k studia. Num. 23. Oitendit quomodo per caeremonias & sormulas confirmata fuerint Religionis Mysteria, & disciplinae antiquae
Num 24. sat suis agit de Legatis, sive de Missionariis ad varias nationes, ad prindicandam eis fidem; multaque obseritat, in uibus hae a pristinis ditiarent: quae merito
462쪽
Discursu IV. num. q. Ostendit trami tionem Episcoporum item Episcopatuum
i altitutionem , nee non eorum unionem ,
ante exortas falsas Decretales fuisse factas aut horitate Episcoporum; idque fuisse eo
Num. s. ostendit qualiter per salsas D
cretales inductae stat appellationes ad R. P. & quod earum frequentia , etiam impediret executionem mandatorum Papalium; atque idcirco inventam tandem elausulam remota voellatime: ibidemque observat S. Bemardum non suisse ausum negare hoe jus avpellandi, quia ei nota non erat falsitas Decretalium.
Num. 7. pag. 4r8. Agit de Clericorum immunitate, observatque quod ea quae de hae immunitate habet Cratianus, assumpta sunt ab Innocentio III. in Epit . ad Imperat. Conflant. relata in Cap. solita 6. de maioribus; ostenditque Innocentium turpiter abuti verbis S. Scriptura . . Et num. 8. Observat quam esset ineptum similia scribere ad Imperatorem Graecum, eui similia principia toti antiquitati adve sa hactenus erant ignota; neque falsae Decretales , aut Decretum Gratiani Orientalibus notae erant . At Principes Occidentis ea aetate plane ignari , facile in
similibus recipiebant, quidquid Clerici ipsi
dicerent; qui eum omnes passim soli D ereto Gratiani studerent, etiam hisce prin-eipiis erant induti . Sat bene Fleury; m netque quod ob non receptas in oriente falsas Decretales , disciplina Patrum ci ea praecipua manserit integra quodque ignotus ipsis esset recursas ad Papam pro translatione Epicoportim &e. quod recemtius esse dicit quam vulgo creditur. Num. 9. Agit de temporalibus Ecclesiae, monetque Donationem Constantini seculo VIll. & IX. usque ad seculum XU. fuisse generaliter ut genuinam agnitam ab omnibus; etiam a S. Bernardo , qui ali- thoritate hujus Donationis dixerit: Pontificem non tantum esse successorem Petri, sed etiam Constantini t L. IV. Cons. C. 2. Ep. 2 3. & 244. ibidemque agnoscit non
recte sensula Amaldum de Bressa , qui sustinebat quod Eeelesia non posset habere
toparchias &e. ouem consitavit S. Bema
dus ; sed ait Fleury , quod optaret fundamenta , quibus satisfieret argumentis Amaludit Epistolae enim Bernardi sunt potius deinelamationes quam refutationes.
Num. X. Valde bene & suse exponit m Ia, quae ex hac temporalitate Ecclesiae orta sunt; & quod sensim hine eonti erit, non tantum R. Pontifices, sed & Episcopos a thoritatem in Reges assumpsisse; eorumque negotiis publicis immiscendi. Et pag. 43o. notat quod apud Gra eos non legamus Episcopos simul esse toparchaia Num. XI. Agit de Legatis Apostolicis satis bene ; advertitque per hos Legatos tandem Synodos Episcoporum suam amisisse aut horitatem eum summo disciplinae detrumento; quodque ignari Episcopi ambierint
titulum Legati ; atque etiam ordinariam suam authoritatem deprimentes, & Ponti fiaetam extollentes ; denique sub finem monet quod sub idem tempus peteretur a Sede Apostolica confirmatio donationum &e. Num. XII. Agit de subventionibus pe-euniarum , quae primum circa seculum XII. fuerunt v luntariae; ae demum derivarunt in coactas; ibidem olfendens quanta inter antiquos de recentiores fuerit in hac re dimerentia.
Num. XIV. Ostendit modum, quo post rioribus seculi et procedi cinit contra haer ticos, esse omnino oppositum pristinae disciplinae, & contra spiritum Ecclesiae. Num. XU. & XVI. breviter & erudite agit de mutatione inducta circa P nitentias & Indulgentias.
Capite r. Ostendit potestatem Clavium immediatiuς esse datam Ecclesiae, sive totiordini Hierarchieo, quam ulli singulari personae, idque hoc argumento: Deum di naturam immediatius atqui prius ad totum suppositum quam ad aliquam ejus partem
etiam ab His addi possunt quae habet Richer Lib x. Def. Cap. a. di a. die. Cap. a. S 3 Se Item laeus citatus ad tit. de Cura Diicopi , ad pag. 4 . Textus Culini de anima in toto ; & T
stati , de iubio mistiat. mater.ae retorati P. I. g.
463쪽
De Oelis O' Politica Potestate.
etiam Nilissimam intendere . Inde con- Num. 6. pag. .lulenς Cliristum toti Ecclesiae immediat ius si principalius authoritatem contulisse quam Petro; itaque Petrum oculo cor is comparat, quo tamquam ministro visus, homo utitur . Haec bene sub initium T . a. Def. p. I. dc 2.
Et Cap. a. Ostendit, quod eam potestatem tam iurisdictionis quam ordinis Christus contulerit ordini Ilierarchico in communi per immediatam Sc a tualem Amit Iorum & diicipulorum missionem quod constare ait ex Cypriano & Augustino . Uerbis apud Gratianum 2 . q. I. Can. o Leumque; Can. Loquitur, & can. Alienus
y iis D monstratione Capitis a. quae
incipit pag. I. num. I. fusus ostendit quod per immediatam Missionem Apostolorum ἰχoiscipulorum fuerit data omnibus in comis muni iurisdictio, non extraordinaria ut Laetendunt Turrecremata, Caletanus, Bel- rminus, & alii sed ordinaria. Deinde late probat usque ad num. I. pag. IO. Omnem potellatem atque iurisdictionem derivari a Sacerdotio Christi; atque illud in ordinatione Presbyterali integrum communicari in habitu . atque in omnibus inesse ; quemadmodum anima eli tota in toto , & tota in singulis membris ; nc tarque ibidem quod Sacerdos, dum abibluit aut baptirat, non dicat , se id facere authoritate Episcopi aut Papae &c. Num. 3. a pag. I profert Ss. Patrum& Doctorum sententias , qui dicunt Claves & jus regendi Ecclesiam , prius toti Ecclesae esse datas quam Petro ; &signanter id astruit ex S. Augustino, profertque verba eius, quibus docet quae Petrodiita non habere lenium illustrem, nisi de Eeelesia intelligantur. Et pag. 12. po: quam adduxit resoluti nem Facultatis Parisiensis, adscribit notabilem textum Tollati Episcopi Abulensis, optime & dilucide hane rem exponentis; nonnulla aliorum testimonia, ut Gersonis, Cusani, & finaliter Bellarmini adducit; &in fine addit haec : aequalitas Sacerdotii inomuibtis Amsolis xi hiio mo is Primatui RPetri oscit , quam aequalitas Doctoratus Theolo ii in omnibus Docioribus praerogatra mea Theologiae Δ:rahit. Utque ad num. I. pag. II. I probat ex Gersonio& aliis, Chii istum Ecclesiam sive ordinem Hierarchicum in communi constituisse Tribunal , Matth. I 8. per haec verba : Die
Getesa. Num. T. pag. I 6. exponit & vindicat Canones apud Grat. 24. q. I, ex Cypria no & Augustino desumptos. Num. II. pag. I9. exponit quo senis dixerit , adversus sacros Ecclesiae Canones non currere praescriptionem . In Demonstratione Cap. 3. num. MNg. 22. ostendit Regimen Ecclesiae ex Ari- istocratia temperatum; & num. q. Regimen Arillocraticum esse convenientissimum ; &num. q. pag. Σῖ. Ecclesiam esse unam Zeintegram Papa mortuo, utpote tantum Capite ministeriali & accidentali privatam . Num. 3. 6. & 7. probat Papam esse duntaxat Caput symbolicum , imo praec plum habendi Pontificem esse duntaxat alii mativum ; &post mortem Marcelli, Sedem
Apostolicam vacalla I. annis. Cap. U. n. I. pag. 27. & 28. statum Ecclesiae distinguit ab ejus regimine, atque hoe Arillocraticum esse . Num. a. pag. 28. Collegium Cardinalium ad regimen Aristocraticum spectare. Num. 3. Nativum regimen Ecclesiae esse Aristocraticum Num. q. pag. ῖα Presbyteros una cum
Episcopis debere regere. Cap. VI. p. 3I. ostendit insallibilem decernendi iacultatem nou uni , sed toti Ordini Hierarchico collecto esse datam , ex textu Math. i 8. & in Demonstratione pag. 33. exponit Cana Majores . Causa
Cap. VIII. Late demonstrat pro recto Ecclesiae Regimine frequentem Synodorum celebrationem esse necessariam; neque De cretales RR. Pontificum obligare , nisi sint receptae ; coque titulo Hincmarum Rh mensem& alios Episcopos Galliae tuli inuisse contra Nicolaum I. Decretales sub nomine Pontificum , ante Synodum Nicaenam editas , non obligare ; notatque in sexta Capite , quod reprehenso Potri facta per Paulum, iuerit, ex lententia Gersonis, speetes appellationis ad Concilium Generale pag. qq. sub finem. Cap. t X. pag. Αο. agit de plenitudine,
464쪽
m Deteri re Polit7ea Potestate. 44 potestatis Papalis ; asseritque quod usque
ad translationem Imperii in Francos, Ponti fices se semper dixerint simpliciter exo ia
In Demonstratione huius Capitis ostendit eum vi , in quibus prati ipue versetur Phuitudo potestatis Pa . . Num. 2. pag. I. & seqq. de natura Ism , a quibus serantur , & de earum ci
Num p. 3. agit de forma , quae in Decretis Conei liorum observatur nova& antiqua . Theodoretum non fuisse admissiim ad coaemunionem Ecclesiae universalis , nisi ejus causa prius esset in Coneilio Chaleetanensi examinata; tametsi esset in commuis nionem Ecclesiae Romanae receptus per Le nem, probat Richerius in Hiit. hu)us Con-eilii Cap. 8. n. 22. Ex verbis S. Leonis Ep. Iv7. eruere
volunt , Petro , non aliis Apostolis, datam plenitudinem Sacerdotii ; sed id ex his erui non pota probat in Nota Qualiter si una Eeelesa & unux Episcopatus, repraesentatus per Petrum , ex
m T. & 8. Romanum Pontificem non habere imm diatam iurisdictionem in omnes Ecclesias ostenditur in App. r. & a. Protestationis
assertae Eeclesiarum Belgii Foederati &confirmatur in Protestatione denuo freta , I 4. I 3. I 6. & seqq. & notanter s. t resert notabilem textum Colleri. Id ipsum ostendit Bella inus Monachus. in Trasside Prinei patu Papae , apud Goldinum T. I. Μonarch. p. 2 3. adde locum S. Greg. L. II. Epist. 37.
Potestatem Ecclesiae totam esse spiritua- Iem probat Μ. A. D. L. 3. Cap. I. &Cap. 2. Eam esse ministerialem non coacti- vam ; & Cap. 3. ipsam tamquam quamdam Rempublicam debere haiam suos ministros, qui eam dirigant, & ad finem, quem Zan- mn Suvlem. Tem. LViri Richer. L. f. Cap. a. T. L. Dec di eum di politicum. .
intendit , perducant O . Idem ostendit Richerius. T. 2. Def. p. 8 r. & seqq. Et quod potestas Ecclesiastica non possit insuere in Caput Mysti eum , sicut politica ia
. an aliqua sit Ecclesiae jurisdictio. De potestate Principis circa externam Melesiae disciplinam & libertates Ecclesaiarum Ita Richeri T. a. Def. Lib. s. Cap. r. & seqq. a p. 3op. Lib. 3. Tom. r. Cap. I. & a. respondet Richer. ad arguis menta pro Monarchia Papae, & signanter S. Thomae, quem dicit primum e Schol stiuis pro plenitudine potestatisJapalis pugnasse ; & Cap. 3. respondet argumentis Cajetani. M. A. D. L. 3. Cap. I. num. 3. ut ostendat Ecclesiae aut horitatem esse omnino spiritualem , & omni eoactione vacuam , exponit latius textum Evangelii Reges gen tium &c. Luc. XXII. v. a 3.ὶ ostenditque
Christum ibid. loqui de legitima Principis
authoritate, non aut m de Tyrannica. Et num. 32. ex Hieronymo ostendit quod Rex notentibus , Episcopus volentibus im- et , et late ex Chrysostomo num. 13. I . Et num. I7. ex S. Bemardo plura congerit eamdem in rem. Num. 29. probat penes Eeelesiam non
esse veram & coactivam iurisdictionem &auctoritatem ; eo quod possit per primas temporales & eorporales cogere ad ob diendum - Et num. 3α ostensi ad similem poenarum instimonem Praelatos habuisse reis cursum ad Principes. Et num 3I.& 32. sat bene ex Cypri no 3c Chrysostomo. Num. 33- idem probat ex Canonibus apud Gratianum relatis. Num. 39. allegat loca S. Scripturae quae eontrariari videntur , quibus num. M. &seqq. respondet.
Num. 7. & seqq. ponit & respondet argumentis Bella ini. Regimen Aristocraticum . Papam olim nihil gravis momenti egisse, fine Concilio, orobatur in Libello eui Titulus: Detix actes ae ομι uti P. Z pag. 24.
ibid. distinxtionem pinit regimen inter
465쪽
& seqq. Ibidem etiam dicitur Sedem Ap
stolicam non esse Iolam Papam. Regimen siilocraticum esse conveniemtissimum , quodque Fam non sit verum Caput Ecclesiae led Christus . Richer. Lib. 4. Cap. I. n. 7. Io. α m. 2.9. & seqq. t ibidem Richer. num. 2 . pag. 2 & seqq. monet quod primus, qui dixit Pa-ium.& Episcopos influere vel influxum dare , fuerit S. Thomas; quamvis revera cum antiquis conveniat. Ibidem lat bene ostendit Papam nec Episcopos proprie influe-
re, sed duntaxat externum Ministerium erahibere. Et num. 22. p. 26. ostendit variam esse Capitis significationem uti & influxus . contenditque quod Rex Franciae moraliter influat. in Magiitratus, non ita Papam. Num. pag. 27. invehitur in vallium praetendentem Sede Apostoliea vacante E clesiam non posse condere mereta. Num. 23. p. 28. & seqo. agidi de dii turna vaeatione Sedis Apostolicae post mortem Marcellini. . . - XIV.
DE IURE CIRCA SCRIPTURAs SACRAs
n. Gan. fessore, inprobatum σ adoptatum . Approbatio sequentium Thesum a Cl. D. T. B. Ua Espen. INPUrejtus sedulo eriminata o perpendi scriptum , eui tἰtutur , De iure circa seri mitras Saetas, communi ae speciali Sacerdotis, Principis &Plibis, THESES, eum Annotationibu . se Desibus autem illis per varia Capita runcinne diresis re cincinas is an iis, reperi faris felix Oerimm 1mis publici Hro Iibris Sacros, quale qum memini antehae ab Aiis fuisse tentatism. giis ore men sicut aequibimis rationibus subnixi m es , ita non
uti Mem mea Maiestatem Divinorum Codicum spirat relisionem, eum si uri o6ervamia erga βαι ruatem Maesiasticam Civilem: nec mirum, cum omnia ibi exi is Ser ruris, Conrilliso Patribus , ali issis monimoris idoneis emetuista, valde predenter m modeste contemperatas N, nec mmussolidet stabilita: id ρνιd fatis demonstrantemditae annotationes. quibus Thesestinuique eonnexae communitae sint. Uni hoc scriptum Ecclesiae perutile luce publiea dia a m judico. Qκin fur rum arbitror, ut ab omnistis dialis cordatisque Theclogis, nec noria Canon is ali re Intellisentibus, musno platifu fuse latur. Ita saxit Dominus Deus, ad majorem Verbi sui Maneetiei propagationem O gloriam. Datum Lovantio. Nomembris i 7 26. ι Et erat signatum L. B. Van-Espen, I. U. D. & M. Can. Professor. Adoptio earumdem Thesum a Cl. D. Z. B. Vm-Espen. Sestuos βήγι- , quod: cribitur: De hire circa Seripturas Sacris eommuni ae speciali. M.
466쪽
Grea Seriptκρυ nou. μῖ&α - suum magoeperest tantis , Aut iam stia μν Declaratuum inam issexta N - ανmbris i 726. , seu idem etiam is in m accipiens lubenser adopto , o reliquis meis odis sis segregari cupio: idque pricipve propter dii causas. I. Theorii Belgae ex eo perspiciant, qua ratione faene componi Peat tritiis illa π noxia emtroversia, quae Ater ωas hue operesse vide- ναν Hecal Hioriem Scripturae Sacra in lingua vulgarip quanti e momenti res D ut Ititaikm Dia. vinarum Scripturarum m Cler', eam Me veneratio cum fasitari V. in populo, omni modo σcura instaurentur edi' aveantur. 2. in ipsi iuris sudiosi ac periti, ure nois Magi arus emitestana m tutelligant Sacrarum Litteraerem Ventiam , non tantum ad Relixionem vitamquaCMisianam necessariam e isse, sed ad Presessionis etiam eorum munera σdadiditerque obeunaea, plurimum conducere. ἰ adeo ut celebris quidam Ahoeatus, ante innes
Histior, in scholae nosra fusinere non dubitaverit o Etiam in foro & praxi prima et parem esse Sanctarum Scripturarum: quod assertum audivi laetus mutiorum iam . uti ex .rientia caepisse comprobari. signatum Z. B. Z--Ε pen. f
ct Propugnatu Thesea adoptatis , ae 1- ω ciens Espenius . vindicias dierae nititur pro mesinelliana sante tia, seu potius errore ab Melesia id Constitutione miseni s Clem. TI. eonfiao , qui impium pronunctavit Mostumaua a Seriptum. tiam lectione compescere . At umnam Emesa libros lanctos suis Fidelibus intereipit qui inoia eorum lectionem singulos adhortatue . suadet; di si quando illM in vulgari lingua versia , matigete inhibet , imperito im bono consulere intenis die. ne indam Setinutarum sentemiae Measonem prubeant, aut tu fide , aut in moribus errandi, ueluti c inσω.ε. Λεινώ, . Stim a christiana par. r. - . 3ν. biicita Mater , quae insantulac adhue teneros . A im eines , ma sinit panem deis in e , ne is latet deserandum laedane , sed ipsamat concidit . imo saepe mandit, ct manum in os pu- suorum laserit, qui gingiua ad a laetia, ipsit Magere ne u nt .
seripturae saerae sint Libri Divinitus inspirati a , & ab Hagiographis , quas Det
manu aut digito b ad omnem o creaturam perscripti ; ut credamus quia Ieta est Christius Filius Dei , di ut credentes vitam habeamus in nomine ejus. ωγ
S. August. in Ps. VIII. Vide ibid. num.
Non aliter Helpist. quod narrinrtibus Dis,puIis in F velis segerit , quam si 'sam a m Domini , quam in proprio corpore g flabat, scribentem eonspexeris . Idem de Coos. Evang. Lib. I. Cap. 33.
ctavit. Greg. M. yres in m. Ita. o setipturas L seriptas esse omnibus, si ad omnes communiter dirigi, evidens est eum ex sese, tum ex eo , quod omnis Seriptura spectet ad CY istum &ad Evangelium ejus, omni creaturae annuntiandum . Estque hie omnium Patrum ac Doctorum consensus, per petuo Melesiae Catholicae usu manifestus. Vide interim EMd. XIII. xx IV. Lem I. Num. U. Ul. Deutar. U. x VII. B. XXXI. y - 13. XXII. r. ubi omnibus proponitur. Item PDt. XLVIII. r. a. ubi Propheta omnes omnino compellat; atque ita Prophetae nassim V. G. Isai. i. Σ. xxx IU. i. 16. Item pridiis. VIII. uia Saotentia ad omnet et amit; adde meli. XXXIlI. i8. I p. Item Minae. XVI. xx. cum M . XXIV. --. G. Etenim lex&
467쪽
Evanetelium Regni etiam erat seriolo publicandum. item R s. III. I p. LV.4. ubi omnia omnibus scri pra esse, asseritur . I tem I. Cor. I. a. inia scribitur enim omnibus Christiani , sicut &Epistolae Catholicae. Item Aloe. I. l. q. ω II. ubi in septemplici Ecclesia , universalis reprae. sentatur. Ibid. XXII. 6. Io. 6. Hi ne & unumquodque Scriptum S. primitus seriptum est idioniate gen i ad quam diutinebatur . Vide infra Th. IV. UI. Consule insuper S. Bani. Dis. ad Chia. A reh. veria fuς finem S. Hieroia. in Psal. LXXXVI. vs. 6. S. Thomam I. r. O. I. Art. p. Item
hujus Cap. Ibes. IV. 9 V. ac Cap. II. Thes. III. U. IX. XI. XIV. ae speciatim , mis
THESIS II. Universarum scripturarum A. & Ω. Alpha & omega γ principium & sinis , co
argumentum b & lumen e est Christus I. siquidem ibi omnia, verbo Dei firmata Oh, referuntur ad mysteria , ad legem, ad bona, ad gloriam regni Christi & Dei. H a) Aloe. XXII. II e bi Id est summa vel obiectum . pDLXXXIX. I i. cum expian. Beuarmini. e) Mart. XVII. a. 3. II. Cor. III. I 4. t S. IV. 4 - Colos II. I. 17. Apoc. V. s.
teris quoque Testamenti scripturae , Christianorum in primis propriae sunt ip rim causa ministratae a & mirabiliter custoditae, ipsis cooperantibus inimicis. di
a1 I. Cis. x. Ir. II. Cor. III. r4. t 6.1. Pet. I. it. la. His adde loca ubi adhiben. tur testimonidi Veteris Testamenis ad stabiliendam Christi fidem aut doctrinam . V. G. Matth. XI. s. 6. XXIV. i I. Ge. IV. i5- II. XXIV. x . Joan. V. ap. 43. circ. Act. VIII. 3s. XVII. ix. xa. II. Pet. I. Q. Viis de etiam quae de Versione LXX. docet Euseb. de praep. t vano. Libae Cap. r. rab. II. 4- ε. U. II. 28. XXIII. 2.3. PDι. Cl. I9. Proserimur redires ab inimicis, ut confund
de eradat ChristanM. Librarii nostri facti sane quo modo simi se υἰ post dominos redires ferre. M ilii portando deferant. tui tetendo' iam.
S. August. in P LLUI. n. s. Vide eundem in Nat. XL. n. 34. Item de Cis. Dei, Lib. XVIII. n. 46.47. Item de fide rerum v e - videntur, Cay. g. Constat iudaeos, qui Romae habitant, unicuique Papae elacto, dum solemnites d duritur ad Ecclesiam Lateranensem , osti truexemplar suae Legis. Wide Humbrarum Moriam, de S. Unctionibus L. I. Cat. 8. g. 38. Item , Soranum Caeremoniarum sancta R. Feelestae. Lia. II. Tit. a. s. Iudaeis o
Inenarrabili Dei elementia Si dispensatione Codiere steri in omnium gentium linguas &terras tran, lati atque vulgati sunt a) , tanqin m salutare Dei , paratum ante iaciem omnium populinum to , lumen ad revelationem genuum so , & gloria plebis eius Israel
468쪽
a Huius rei prolusio dici posse videtur, titulus seu inscriptio Crueis XIX. 2o. omnis enim Scriptura praedicat Christum Salvatorem& Regem : Item prodigium linguarum auodaoparuit magno die Pentecostes, II. μη. . 2 o. adde, Rom. X. 8. eum S. Nat. VIII. n. 7. Aersa enim quae est sub sole terea his fremouibus referta , ct vox H Marca non in Graec um modo linguam versa est, hae eι tam in linguas omnes, quibus ad hune
dism nationes utuntur. Neodoret. Serm. s. --
ratioσis G e. aD62. Uide Lis Long. Biblioth. I mera praef. in fine. S. Aug. Lib. a. de doctr. Chr. C. U. Romae cura Congregationis de Pros
nan la imprimuntur Biblia & libri litur ei linani. diversis quadraginta. b s. Hilari Pict. in Nat. CXVIII. GLao. n. s. S. August. de doA. L. tr. Cap. Divinum bu verbum a supremo rerum arath re ae moderatore revelatum , a Prophetis vero
in Ammias primitur proprio sua gentix , NAtilius au quam misi fuerant , idiomaro risera.
petum , in varias deinda linPar translummes; Me omnes agnosterent , quod ad omniam , num D semus traditum fuisset . Congri de propag. in praef. versionis Arabicae , Roma i67r.
e Fus b. do lauta. Constant. Cap. II. ουὶ Rom. III. 1. IX. 4. 4 εὶ Psal. xxi I. με. XXXIV. B-is paseua libri sunt scripturarum .... Bis passovis grex Domini fa/inatur. S. Ambr. in Psal. CXVIII. Serm. S. August. Serm. 46. n. 24. N. Edis. Ad horti similitudinem pertinet, Ferii. IV.
Ab omnί .eto liueno Paradisi escar mandueabis, ais Spiritus Dei , id es , ab omni Scriptura Dominica mandracate S. Iren. -υ. Haeres. Lib. s. Cay. 2 o.
hae una ratione a Piritu S. eonyripta astruitur, ut ex ea, haud secus atque e eommuni quapiam curandarum animarum O.Mina , medelam suo quisqua morbo salutarem aeremmodam queo setigere. S. Basil. prooem. in Psal. Audis , Obsecro fe lares omnes, comparate ust
Scripturarum Iasius Deus per Isaiam Πο- mitti
469쪽
Seriptura divina uti omnibus scripta, η ira universim omnibus aemum ata. ιγ est, inritam omnes ad mensae suae delicias , Rique suorum arcam penetralium 1 p cipue autem insinuat se ae blanditur parvulis O manssimis , , pauperibus e spiritu.
Vide supra ad Toesia I. 1n not. C.
omni hominum generi aeremo risu, Viae praeelarum testimoruum Lupi insta ad TH.
ad muri IV. 2. Psat. XL 7. XVII l. 8.
XXIII. Ep. II. Esdri VIII. F- xx. Matri VIII. i5. Ge. XXIV. qa. Rom. I. I6. I. Coν. I. 18. 24. Hebr. IV. I a. - Sunt vere sacrae Litterae quae saeros ἄ-- ciunt & deificant . is Cisnrens Atex. Ex εον. ad gentes . U. S. Bemari Serm. 24. de disersis. Hue spectant varia miracula 3 item conis
velfiones infidelium aut peceatorum, victoriae de tentationibus &e. quae itidem leguntur in Hs. EM. & Asir M. ut V. G. S. AMMA Confess. ω. VIII. i) Ge. VIII. Ir. I s. Mare. XIII. s. m. IV. I. 6. Ian. I. I8. 2I. I. Pet. I. 2I. 23. Ceterum de his omnibus eonsule S. cir sest. Hom. a. in Mart.
470쪽
deat, pro inditate attent Ox terreat , veritate ma
Nihil potest ea, In hoe genere esse suavius M aut admirabilius Q, nihil salubrius aut utilius co , nihil solidi vi aut fi liis co nihiI optabilius aut magis necessa
Tor. III. Cam. V. 6. Meli. XXIII. 1 .XXIV. 2o- 2st. Ierem. XV. 16. - Sint castae dolietaeis meae Scripturae tuae ' S.August. Config. Lib. z.Cap. II. De mine Oeli morum edi de mi G-mine . Ibi d. m. p. Cap. 4. Vide eundem δε - Relii p. II. s. Himn. D. Mi Paulam Aure minas Tom. a. N. Edit. Pag. m. Locus eximius.