장음표시 사용
431쪽
dis difficulter assignari possunt regulae generales , quae in generali sua ex prellione sint adaequatae, eo quod intellerius humanus sit nimium limitatus, ut unica regula queat adaequale adeo multa particularia facta, qualia solent lub generalibus terminis contineri , circumscribere , natum est fierint regula verbis indefinitis vel quae tam non includenda includat , vel non excludenda excludat ; quod ipsi Iuris Coni ulti
intellexisse videntur; dicit enim unus eorum:
omnia desinitio , id es regula , in jure ri-rili, es perni λος rarum es enim ut Dbverti non misi. L. zo2. de regula iuris ;quasi dicaret aliqua verbis genenatibus re gula comprehendi , quae comprehendi non possunt ; ac proinde ex eo capite lubverti pollunt; quia , ut dicit citata le1. I., reia quia Iemei cum vitiata Iuerat perdit cium suum. Dum igitur in omnibus pene regulis sub terminis generalibus aliqua contineantur , cuae excipi debent, nec tamen quaenam illa sint in regula exprimatur , non difficulter intelligitur qua ratione factum sit ut in talibus multi errores de renitis iuris originem sumpserint ; quia nimirum regulae illae applicatae fuerunt aliquibus casibus , quibus applicandae non erant, ut ex sequentibus patebit.
regulam 1 . in sincienti Ο sentire ii nim fit injuria ς & leg. I 3. n. de rem Juris nemo videtur fraudare eum , qui seisit consentisit.' Regulas iam traditas in sua generalitate acceptas, admodum periculosas esse non
difficulter intelligi potest , ex his enim facile persuadebitur homini litigioso fhilieitum esse accipere pecunias via transactionis ab eo, qui sciens & contentiens , imo ultro et eas ortere ut se ab iniusta litis v xatione redimat; Advocati quoque & Pro curatores intelligentes causam suae Partis non elle landatam, credent sibi licitum esse inducere alteram partem ad transactionem, nullam nimirum parti illi fieri iniuriam, quia sciens Se contentiens summam pecuniae dare videtur.
Similiter Receotores Regii ei vitatis alteri ut e Communitatis aut Principie, creditoribus suorum principalium non son entes aut saltem solutionem notabiliter dii e- Pentes , nisi a creditoribus munera aliqua offeramur, per huius regulae generalitatem, munerum illorum susceptionem mitificant ;quasi cr*itoribus nulla fiat iniuria , tamquam scienter & voluntarie illa onerentibus . Idem esto iudicium de aliis Off-cialibus Laicis sive Ecclesias teis, qui in expediendis negnitis sibi ereditis se morosos
ostendunt, quoadusque ultroneam munerum oblationem incitem dc extorqueant . Hujus quoque regulae gener4litate securos a tumant qui res tuas tullo carius vendunt ,
scientibus de volentibus , qui necessitateres illas habendi ipsos premi noverunt , aut sciunt illas emptoribus esse admodum necessarias . commodas ae utiles , tametsi nee in se nee in ipsis vendentibus res illa
Reperiuntur etiam nonnulli , qui eum operariis & famulis indigeant , credunt se tutos, si vilissima qua possunt merceda oeeras conducant, modo operarii in illam condescendant , quasi scientibus & volentibus non fiat iniuria. Nihil denique ustatius quam hac regulae generalitate se ab iniuilitia & smonia is
euros credant collatores beneficiorum , aut
ea resmpntes , qui titulo gratitudinis accipiunt ; quas scientibus & plane consentientibus operantur. Porro licet hi omnes casu ς sub generalibuq regulae terminis eontineri videamur, minime tamen in eorum mente comprehenduntur ἔ verba enim illa , scienti &consentienti, intelligenda sunt proprie ; nimirum de plene sciente & libere eonsentiente , nimirum quando sponte & libero animo quis sciens consentit. Quod vero in allegatis casibus dantes &offerentes non plane sponte dc libere eo sentiant, facile est videre , quippe prioribus casibus pecuniam per metum iniquae litis , aut iniuste recusatae , aut dilatae solutioniς vel prolongationis negotiorum a Prtibua extorqueri cladum est; similiter duobus subsequentibus casibus , ipsi emptores vel operarii in pretium illud vel mercedem, non magis libere ac spontanee con
432쪽
s reuiunt quam in usum eonsentiat ille qui
in necessitate constitutus illos promittit &solvit alias mutuare nostenti. In postremo denique casu , tametsi m nera illa ultro aut spontanee collatoribus aut resignatoribus offerri videantur , si
quis tamen munerum quantitatem , pers
nas dantis & accipientis, modumque offerendi leviter attenderit, illa non sponte &libere sed ex quadam inustata obligatione di piatione selvi mauiselle deprehendet, ut latius in Tractatu de fimonia circa Benef.
Hane regulam si nude inspiciamus in sua generalitate defendi non posse , ac
proinde ad certas species eoarctandam essereete oblervarunt interpretes. Multis qui in casibus accidit ut tacens nec postive nec interpretati ve contentire videatur . Varia enim frequenter occurrere possunt , ob
quae aliquis silentio dissimulet, quae tamen nullatenus probare, nee illis contentire intendit , quae rationes tacendi s iustae & legitimae fuerint , tacens ne quidem inter tative dicendus erit consentire, hinc Iuris C. leg. 8. iis quibus modis pignus solvitur idicit , non videtur consensisse creditor , qua fetense eo debitorem h othecae obligatae vendiderit , cum ideo passus est venire quod sciebat sibi ubique pignus durare ; quasiaiceret, non videtur creditor tacendo con sensiste, quia rationem tacendi sive non contradicendi habuit.. Cum igitur haec regula plures patiatur exceptioncs , quae tamen terminis indefinitis & universalibus si definita , quid miris plures inde errores originem sumplerint, dum nimirum in tua generalitate allum a illis casibus applicata fuerit, quibus ex men te conditori et cu Legislatoris applicanda non
erat : viqiae plura Omittam hoc unum notandum generali applicationi huius regulae merito adscribendum esse pessimum & pe niciosum illud argumentandi genus , quo nonnulli Suportoriim omnium maxime ipsiuet Romani Pontifici; non contradictionem seu
Ra Eum Antem. Tram. I. flentium pro eonsensu interpretantur, hos similive modo argumentandor illud illud de publiee practicatur in Italia aut etiam . in Curia Romana , & Ponti sex tacet , ergo
contentire videtur ; ex quo ulterius confiaciunt : erM licitum est. Hoc argumentum
eis admodum debile multiique titulis defectuosum non tamen ab heri aut nudius teritus, sed a multis retro seculis in defensionem abusuum sumptum fuisse eo stat i seculo enim XI. seribente Ivo Ca nutensi , quod cum repugnaret & interdicere Decano, Cantori aliisque mini stris Eeclesiae , quaedam pro consuetudine antiqua publice exigentibus ab his , qui Canonici fiunt , ipsius Romanae Ecclesiae consuet dine se eefenderent, in qua dicunt Cubie larios & Ministros sacri Palatii multa exigere ex consecratis Episcopis vel Abbatiubus , quae oblationis vel benedictionis a
mine palliant, cum nec calamus, nec charista ibi gratis, ut aiunt, habeatur έ & hoc quasi lapide atterunt frontem meam cum non ha am quod respondeam nisi Eua
gelicum illud , quod dicunt servire fricite . sed si id vin faciunt, secuudum opera
inrtim nolite facere . Epist. i 3 A sexcentis proinde annis SS. ac vigilantissimo Praesuli, simoniarum pravitatem penitus exti pare studenti , praetactum argumentum objici videmus , ut una intelligamus quam parum ilii eruditus ille Antistes detulerit. Et merito ; multis enim ex eapiti hin vitiosum esse facile ostenditur. Certum est in primis , ut jam notavimus , tacentem non videri consentire ne quidem interprotative , si tuliae rationes ipsum ad tace dum seu ad non contradicendum moverint. is vero ambigat quin ex parte erroris etiam Romanis Pontificibus interdum possint esse jullae rationes, ob quas aliqua pro tempore dissimulent ut mala maiora praeeaveant: quid enim si ea sit tempe rum conditio. ut si omnia reformare velint perieulum sit ne oninia perturbentur λ Qtiis credat his circumitantiis occurrenti huς Superiorem pro hono Ecclesiae ad tempus diis-mulantem habendum esse pro consentiente' Ad hae e quis dubitet quin revora Romano Pontifici huiusmodi temporis duri. tieς occurrere queat, ut G iam in sua ipsa Curia aliqua pis tempore tolerare tenca
433쪽
Dir , ut maiora mala eviter Certe talemesamitatem seculo proxime elapis reperisse, alteque deplorasse Adrianum VI. plura lunt , & inter alia conlut ex illis, quae Francilio Delegato suo ad Principes Ge maniae iniunxit. Dices , inquiebat ad Lertum suum, ms insen e fateri ει- αι saue persecutionem Ecclesie frie inferri pe
;n hae sauciis Sede aliquot jam amnis multa stimi uanda suille , ab us in s risuini s , excessis in mandatis , oe omina denique in
perversim mutata . Nec mirum , se aegritudo a l. ite ;n membra, a Summis Ponti fiae bess in alios inferiores Ecclesiae Praelatas δεν emierit . . . . Qua in re quod ad nos artinet , miliceberis nos omuem operam adLLhithres , ut primum Curia haec , unis forte omne hoe malum 'g' , ormetur , ut 'ut .nus coinruptis in omnes . eriores emin est ita etiam M earum sanitas ρο ν μα-
matio omulum emanet.... Q amquam um
,no mirari debebiat fi mis satim omnia ariota , oe abusus omnes per nos emendatos Maerit. Inveterottis nimium morbus est , nec
sim u.κ sed varius o multiplex ς pedetentimis eius cura mocedendum es ς oe prius graiioeius magi xe periculos occurrendum , --. a pariter reformare tulentes ommia ρε
disiemus . Nec tantum Adrianus , sed& tota Generalis Tridentina Synodus similem tem ris 4:fficultatem ostendit. Quare plura non protianda ad tempus dissim lare de urit, quod licet in plurimis locis obscure inlinuet , apertius tamen in ultimis M. expressit έ eum enim desideraret Monasteria , quae ex mala administratione Prauatorum tam hi spiritualibuς quam in
emporalibus non levia erant passa incomminra , ad eongruam monasti eae vitae disciplinam revocare, ingenue salsa est , verum adra dura disivsque vi praesentium tamporum conuitio , ut nec satim omnibus nec inmmune utique quod optaret remedium pQ adlibra. M 23. de Ref. Cap. 2I. Nullatenus proinde sequitur , haee illave Pontifex aut Ccincilium Generale tacendo dissimulat ; ergo contentire etiam interpretative videtur . In iuver praedictum argumentum ex ipsae Superioris taciturnitate,
Hane Adi i iaminionem videre est T. a
non tantum conse sum interpretativum, sed positi in illius approbationem & conse uim importat. Alanifestissimo rursus ex hoe rapite Iaborat defectu ; verum namque est Praelatos Ecclesiae dissimulantes nee corri gentes abusus, consequenter illos consentiis re interpretative cenieri , quia enim exossieto impedire & extirpare abusus tenen
tur , si id ex aliqua humana timiditate aut hominibus placendi studio, adeoque per verso affectu praetermittant , quis dubitet quin ipsi abusus saepius sint voluntarii iaeausa A consequenter illos interpretative
approbare censeantur. Unde tamen nullat
nus sequitur, quod illii idem Praelati positive illos abusus approbent ἔ imo saepe eo tingit ut illos e em tempore positive imis probent , quo4 interpretative probant, quia nimirum tolerant quos corrigere & extir pare tenentur . Quis enim ambigat ,
tuin plures ex praedecessoribus Adriani VI. ub quibus in Curiam Romanam plura ab minanda , abusus in spiritualibus , exeinus
in mandatis , intraverant, non se opponendo aut nimium connivendo interpretative in illa consenserint , qui tamen illa nullatenus approbarant aut approbare v luissent . Invalida proinde est haec cons quentia r Praelati Eeclesiae tenentur exossieto suo hule aut illi praxi se opponere,& tamen tacent & dissimulant ἔ ergo p sitive illam approbant in Denique ut demus aliquam praxim Praelatis Eeel ae imo & a Summo Pontifice ut particulari homine ψ non tantum interpretative sed positive etiam probari, male tamen insertur et Ergo praxis illa licet ἔ consequenter illo ex capite praedi margumentum id inserens , manifesto laborat defectu . Quis enim ambigat , quia Eeelesia non tantum in Cathedris Epist palibus, sed etiam in ipsa Petri Sede intem dum conspicere di tolerare coacta suerit Lupos & metaenarios , cujus rei utpote manifestae ut plura testimonia omittam , unicum Cardinalis Baronii calamitosum E elesiae statum seculo io. describentis suHelei r Pix aliquis credat , inquit , hm nratiae quHem si crediturus nis suis in pistae
, Fasci euti retum expetendarum , I g. s. i. st iis
434쪽
o Apollitica Sedes , cuius cardine unive I. Ecclesa vertitur , eum Priuci s seculi hujus quantumlibet Cisistiani hae tamen ex parte dicendi t anni Leoismi, arres erunt sibi utannica electiωem Romani Pontimis quod tu i ab iis, proh dolor I tu eandem Sellem , Angelis reverendam visu horrenda intrusa sunt monstra. QMot ex iis orta snt
mala contummatae tragaediae ad initium a
ni 9oo. Dicemusne sorsitan licitum quidquid veri quidem ted indigni Petri successores , vembo vel facto in particulari probarunt Quis denique unquam e idit illam S dis Apostolieae praerogativam , ut ii qui eam legitime alcendunt omnibus humanis flectibus & pallionibus ira dominentur, ut nunquam illis indulgendo, illicitum aliquo
facto aut verbo probarent ρ Quod Roma- morum Pontificum humilitas frequenter publice orosella eit . Utque iis plura silerem exemnia , obvium illud Clementis quinti in Extravag. 2. de Praebendis , in comm nibus, in qua Palam profitetur plures Ec- Heliarum Cathedrali lim dc Monasteriorum Commendas ex humano quodam affectu &camali amicitia erga quaestam personas ale sui isse concessas, quas omnes ibidem tanquam Eeclesiae valde peruitiosas revocat &annullat . Ut igitur concludam tribus γ' tissimum titulis argumentum prati ictum vitiosum cli, I. quia nullatenus sequitur: Superior tacet , ergo contentire videtur, etiam interpretative: 2. non sequitur: S perior tacendo consentire videtur interpretative f ergo positive actum probat et 3. denique ex positiva Superiorum etiam Romanorum Pontificum approbarime, non recte concluditur, ergo licet .
Hinc una intelligere licet quam parum4it fundatum illud a quibusdam Iuris ritis traditum principium : actus omnis i -stificatur propter scientiam & patientiam Superiorum. Barbola in principiis Ec Ioela
communibus utriusque iuris , littera .. A. principio M.
ommenit amplifieari . Veritate ae utilitate magna gaudet haee
regula, modo quid per odia , quidque per favores intelligatur rite perspectum fuerit. Odia sive odiis in hae Regula proprio diu
euntur illa, quae iuri communi sive sacris Canonibus opponuntur; praecipue tamen illis, quibus Ecclesia adhue florens S libera, id est necdum abundantia vitiorum aggravata, aut filiorum suorum fragilitate aut d ritia inclinata , melioribus temporibus libere declarare potuit , quam in Ministris suis eruditionem , & morum puritatem , quam erga Superiores: N praesertim Epist pos obedientiam , quam erga divina mysteria, reverentiam , & in eorum receptione vitae sanEtimoniam , quam in peccatoribus poenitentiam , quem vitae rigorem contra Vitia , quamque in ceteris servatam disci
plinam desiderat ; quo Cancines Sanctus Leo , Edist. 84. appellat Cano ues spiritu Dei eonditos ρο ιotitis Ecclesae revereus a
conse atos. Hoe modo stimendo OAlia fit eoui a , redie dicit Regula : vilia restriasi convenit; quia siue ipsum usum sive in te pretationem eonsideremus, semper restringi oportet, quidquid a iure communi sue sacris illis Ecclesiae Decretis , quibus verus Ecclesiae spiritus continetur dc exprimitur, recelit. Continua Ecclesiae fuit consuetudo , ut nunquam, nisi necessitate cogenti, a Canouibus illis recederetur , mrumque rigor seu authoritas labefactaretur . Brevia talis causa illius explication m om. Itam,
quae partim in Thesibuς de dioeuiarim bespro repetitione 1uris jam pridem Q d, sensis; partim in librito is simmis cires Beneficia parte prima , Cap. IO. para
435쪽
grapho quarto, videri possunt .
uod vero attinet ad interpretationem e rum , quae sacris Canonibus contrariantur, in primis omnium Canon illarum lententia receptum est, nihil unquam sacris Canonibus contrarium esse admittendum , nisi clare probetur per authoritatem legitimam pro tempore dc ex cauta , contrarium elis indulis tum sive concessum a secundo omnium D ctorum calculo probatum est illa, quae ia- aeris Canonibus advertantur, ita explicanda
esse, ut nun uam ultra tenorem, eorumque rium lentum extendatur ; ita ut quantum fieri potest maneat Canonum illibata authoritas. Ex his certissimis principiis plures non inutiles in variis materiis eonclusi nes elicere possemus; sed obbrevitatem temporis aliquas tantum elucidandae materiae admodum hodie intricatae & controversae, nimirum exemptionum Capitulorum, Unuverstatum , Montiferiorum a iurisdictione ordinariorum lublervientes hie proponemus. Exemptiones illas a spirituali Episcoporum aurisdietione saeris canonibus contrariari nemo dubitat. Hine ex praxlictis primcipiis sit conclusio.
. Episcopus iure communi fundatur , t taurisdictionem in Capitula , Universitates& Monasteria exemeat, quousque de legitima sua exerrintione plene docuerint . Habetur expresse in Cap. 7. de privit alis. in 6.
Secundo : In iis, in quibuet iurigdictio dubia , Episcopus sua iurisdiltione uti
potet . Tertio : Exemptiones utpote odiosae ultra ex prelliam & proprium verborum tenorem Don itini extundendae e quam regulam in hae materia ibdulo ab Episcopis oblematam voluit Synodus Tolosana, anno II Vo. par te Cap. I 6. f. I. Q iario: Exemptiones de persona in Pe sonam, vel de loco ad locum , vel de re ad rem , extendi non Pollant. Quinto : Si in eandem personam concumrunt duae diversaequalitates, exemptio competens in ima qualitate , non concurrit ad ea , quae augentur in alia qualitate . Consormiter ad has conclusiones respondi: I
noeentius tertius in Deeretis, GM C pelta , Extra, de privilesiis , probato per Concilium Tridentinum is. 24. Cap. XI.
de reformatione. Non obitante exempti
ne competente Canonicis Episcopum posse officii sui debitum in eosdem libere prose-qxii , in quantum Parochianarum Ecclesia. rum , vel alias Iurisdictionem ipsius despicere dignoscentur . Cui eonforme est quod S Synodus Tridentina ibidem declarat et privilegia , rementibus in Curia Romana risore Eugeniauae Constitutioms , aut familiaritatis Cardinalium, comperere solita, in iis quι Beneficia Ecclesiastica obtinent , ratione maditiorum Beneficiorum minime n-
Eodem pari fundamento declaravit Syn dus Lugdunensis , in Cap. t. de priuilegiis, in L Monachos exemptos, si ad Prioratus
Monasteriorum suorum non exemptos mitis tantur , ut ibidem eorum curam gerant,
ratione eorundem Prioratuum ordinarii I ei ςdictioni esse subjehim. His si recte expenderentur & observa rentur , non dubium quin plurimae quaestiones in materia exemptionis, quae hodie non exiguam in Eeelesia turbationem excitare solent , facile sopirentur. Hinc enim apparet , quod Academicis, Religiosis aut Canonicis indulta exemptio restringenda sit ad ea , quae Aeademicos ut Aeademicos, Religiosos ut Religiosos dici
concernunt, & consequenter non esse extemdendam ad ea, quae eosdem in qualitate alia disparata , mesertim quae ipsi eertius Episcopo sub iciuntur , tangunt . V. G. si in Academico simul concurrat qualitas Sace dotis, Confessoris , librorum Censoris iuecta exemptio concessa Academiae, nullatenus adfiinctiones in hisce qualitatibus exercitas pertinet . Similiter de Regularium ae Cynonicorum exemptione ratiocinandum e ni
mirum ut intra limites disti plinae Re laris 3ι Canonicalis contineatur ..Ex praekctis quoque apparet quod si casu aliquo dubitaretur, num Regulares , Canonici &e. Ο dinario subiiciantur , pro aut horitate Episcopi potiuq esset judicandum; utpote jure communi fundata , quousque sene probe-.tur exemptio.
436쪽
Ad n nullas rit sotes. 4 3VIII.
Ad nonnullas Extravagantes inter Communes.s Nune primum editae . I
AD Extravagantem: Superi De Consu
tudine . Inter Extravagantes Communes , una notabilis occurrit 1 ub nomine
Ioanniς Papae XXII. sub titulo e de Com
In hae Constitutione in primis tanquam indubitatum asseritur, qu ad Romanus Pomtis ex oper gentes or Regna a Domino st
Post haee aserit , quod eum persuasite singulas regiones circuire mn possit, nec ci ea gregem shi credittim oram risonalis follicitudinis exercere dce. Hie non obicure signifieat Pontifex suam euram Pastoralem se extendere ad omneς totius orbis Eecle-sas, adeoque universum orbem Catholicum suae Epileopali curae esse subiectum i e
que titulo omnem authoritatem Epitc palem a plenitudine potestatis in Romano Pontifice residente, reliquis Episcopiς communicari ; ita ut hi in partem duntaxat sollicitudin s centeantur vocati , ipse vero Pontifex Romanus solus in plenitudinem ipsius potestatis. Cum igitur hane generalem curam Pa storalem, sive plenitudinem potestatis , per seipsum omnibus personaliter impendere ne-ueat , infert , quod nece se habeat inte tim ex debito impositae semirutis , suos addimeros muncii partes prout nece states emerserint ) desinare Legatos , qui viceripsius supplendo , errata corriflant, aspera in plana co= errant , σ commissis Iibi populis salui s incrementa miuiserevt. Deplorat autem quod alio i hui, modi eitim Ο potestatem ipsius Romani Pouti-fris , quam nou ab homine , Ied a Deo recepit , sub suo arbitrio redigere molientes , Ie atos ἐν sis n si ab eis petitum fueris . . . ingredi non stermittunt. pag. To. Post hau subiungiti nos hujusmodλ α --
Qti in & addit , nee eod. praetextu cujusvis eo uetudinis impedire posse in
eisdem .imo declarat, quod hi qui de cetero praeis summerint impedire dce. perstiendum &e Denique declarat ita haec observanda
esse non ob antibus quibuslibet . . . voluis 'mus Inoagari. Euidens eis in hae Constitutione Pontiis fiet asseri Plenitudinem potestatis per totam Eeclesiam Catholicam , ut supra o servatum est ; ipsumque posse ad omnes Provincias & Rcgna Legatos suos mittere ;idque sine assensu Principum : quam Constitutionem extra Italiam & Provincias temporales Ponti fiet subiectas , ae notanter iuhoe Belgio , atque Regno Galliae . ae viis cinis Provinciis, non esse receptam, ostendi iure Ecclesiastico parte i. tit. de Legatis Apostolicis . Et in Regno Galliae ostendit Carolus Ferietitis, in tractatu deabusu Lib. 3. Cap. a. & novissime notavit D. H rieoure in Ana si , ad titulum Deeret,lium de Consuetudine.
- Ad Extravagantem : Injuncta. De Et
In hae Extravagante edicitur ne quis Eoi icopus aut Praelatus , qui Provisionem aut Confirmationem Ohtinuerit a Pontifice in Curia Romana, ad Ecclesae suae admini irationem , imo nee ad eiuς dignitatis pollellionem admitti queat , nisi ol,lentis Litteris leu Bullis in Curia Roniana ex 'Miri
ovi, R ia ius novissimum, tacta Lovanis, anno a 31.
437쪽
oediri solitis lisque exhibitis : de qua
Extravagante actum est in Suppsemento iuris Ecclesiasti ei parte ΙΙ. tit. XXIV.Cap. 4 ubi & notavi quod occasione huius Constitutionis adverterit Natio Galli eam , Provisionem Episcopatuum & Abbatiarum , aliarumque .dignitatum rei pia non expediri , sive non habere ellectum , nisi prius solutis temporalibus sive Annatis, eo quod Litterae seu Bullae Provisonis non relaxentur , nisi Annatae fuerint rei pla lutae ; quia sine iis Litteris seu Bullis previsionis , non potest Provisus accipere administrationem, seu possessionem suae di-snitatis , conformiter ad hanc Extrav iantem.
Ad Extravagantem: Unam De majori ate . Obedientia ἰ & Extra vagantem e Mertiit. De Pinilesiis. Admodum famosa & celebris est haee Constitutio Bonifacit VIII. edita durantesimoso ac diuturno dissidio , inter hunc Pontificem dc Philippum Pulchrum Regem Galliae. In hac Constitutione primum adstruit Unitatem Ecclesiae Catholicae ; ac dein hujus Ecclesiae seu eorporis unum a Christo eile coniti tutum Caput seu Vicarium , nimirum Petrum eiulque successores ; ac proinde Ponti fiet Romano tamquam Petri successori , omnes Omnino fideles, cujuscumue sint dignitatis , tamquam tuo Pallori ebere obedire ; atque i tum esse unicum Pallorem in terris, cui ovile Christi sit commissum . Ulterius asserit : in hae , ejusque potestate , duos esse gladios , I ritale u IcLiicei tempαralem Evangelieis dictiς ἐπ- fruimur in cuius asserti sui de duobus stadiis probationem subiungit : nam dicem libus . . . sed satis. &e. Quin imo ulterius non dubitat tamquam indubitatum asserere , quod non Iantum gladius spiritalis sed & materialis suerit achrillo Ecclesiae sive Petro concelsus; imo& qui hoc negaret, textum Evangelii non
recte intelligere dieit in Uerbis et male Tembiam atteisit Domi vi proferentis ἰ converteeladium tuum in vaginam. Tandem multig probare contendit, Po-
testatem rem ratem debere subesse spirini li, atque ah nac dependentem esse , ae fin liter concludit subesse Romano Pontifici. . . omu uo esse de necessitate salutis. Quamo-re haee Bulia , sive Constitutio Bonifacit VIII. aliaeque smiles Constitutiones ab hoc rivitifice evulgatae , quibus declarabat Reges oc principes, etiam quoad temporalia suorum Regnorum subesse Romano Pontifici, eorumque jura ab eo depe dentia , Regem Calliae ejusque Regnum turbaverint & irritaverint , ex hii toria eiu dem dissidii abunde liqueat , & latius ostendi in Distertatione prooemiali ad sextum Decrexalium ; ubi una ostendi, occisi ne huius Alli dii hunc librum Decretalium, nomen Boni lacii VIII. praeferentem, aegre fuisse iam illum. Ceterum dc hoc certum est, hane Ex travagantem , aliasque Ponti fieum Bullas seu Decretales , quibus Principes in temporalibus Pontifiei seu Ecclesiae subjecti declarantur, nec in Belgio , nee in Gallia, neque in Regnis seu Provinciis extra it Iiam, Sedi Amilolicae in temporalibus non entibus, recognosci . Et quidem singu-tim de hac Extravagante notat Ludovi-eus Heri couri , in Analus ad Decretales, tit. de Majoritate oe obiacentia. Poliquam enim compendiose huiuς Ex. travagantis Analysim expressisset , ερ annotali et Bonifacium ex hiet omnibuq co elusitIe esse articulum fidei, omnes fideles subditos esse tam quoas spiritualia , quam temporalia Summo Pontium subiungit: De Franfois .... p. 83. in Analysi ad Decretae; ἔ columna I. mur le temporet. Ad hane Extravagantem spectat alia Exia travagans, quae incipit et Meruit , relata i ter Extravasantes Communes, sub titulor
in Priυilesiis , sub nomine Clementis riper quam in favorem Philippi Pulchri Rogis vranciae , ejusque Regnicolarum , hie Pontifex, savore hujus Regis ad Pontificatum promotus , declarat ner dictam C stitutionem seu Extravagantem Bonifacii VIII. , quae incipit Uuam saucium, Regem Galliae ejusque Regnicesas, non mavi iub ici Romano Pontifici seu Sedi Apollo-lieae quam suerant lab ecti ante hanc Constitutionem 4
De hae Clementis Declaratione , seu
438쪽
Extrarigante & qua Measione edita fuerit, videri poterunt ditia, tum m Dissertatione prooemiali ad librum 6. Decretalium , tum in Disserti ad Concilium Viennenio lubClemente V. ejusque Acta .
Admiatim ulla retanda haee Extravagam seu Constitutio Joannis XXII. in qua in primis describitur modus , quo Divinae laudes seu Divina misi a decantari seu perlolvi debeant, ut debitus Deo Cubtus exhibeatur. Ut enim recte monet As ore meum MLssis reserare Amur; duleis quippe omnino isnus in ore psallentium resonat , cum Deum corde suspiciunt , dum loquuntur verbis .
De hae interiori & pia dispositione in Resolutione Divini Omeii latius egi in
Dissertatione de Horis Canonicis Cap. VI. Et merito videndus libellus idiomate Gallico scriptus, sub tae titulo e Trait/ de iapriere publique. Deinde ostendit per eantum seu solem nem persolutionem Divini Offeii , si tute& cum ea reverentia. quae oportet, pertavantur , fidelium corda ad devotionem in
flammantur ,rmis eremm ait a m Missis almodia e tori praee huν &αHie habemus quod etiam aetate huius Pontificis, stitieet Seculo XIV. non duhitaretur , quin Divinum ossicium noctu mim N diurnum , quod hodie offetum Canonicum dicitur , non tantum ad Cleri , sed & fidelis populi devotionem exei tandam persolveretur ; quodque ad illud populus conveniret ἔ & una cum Clem ad illud eantaret , prout id ipsum in allegata Dissertatione Cap. III. latius ostendi. Ex hae insuper Extravagante seu Comstitutione , habetur quod eo tempore ineantum ae sgnanter in Muscam talia i repsissent, quae magis audientes a Devori ne avocarent, imo ad lasciviam invitarent, quam ad veram devotionem ; quae hae
nititutione ab Eeelesa sive Diuinis - eiis auferri praecipiuntur: quos abutus singulatim γ expressimus in praecitata Dissert
'II. tit. V. Cap. IX. Et quid contra eos abusus statuerit tum Synodus Tridentina, tum Synodi Episeopales post Concilium I ridentinum eelebratae, fusius deduximus.
Ad Extra vagantem r Ea svema. MAH is Dignitatibus. Admodum notabilis est hare Clementi U. Constitutio, qua hie Pontifex abusum Gm
mendarum, ob multiplices abusus de moramia scandala , quae ex earum concessioneta Eeelesam irrepsisse videbat & deplor bat , totaliter abolere visus fuit 1 de qui intabus bus, ut de earum Commendarum oris gine actum in Iure Eeclesiastico , parate i. tit. XXXI. Cap. VII. ubi di de Cleamentis V. Constitutione, seu Extravaginite actum est.
b d ι Dignitatibus. Certum est circa tempora huius Pontificist Ioannis XXII. usitatum fuisse, ut Ponti Mees sibi authoritatem vindiearent emos
ventus vacantium Benefieiorum , pro certo tempore aut quantitate, reservandi, aut Cain
menae Apostolicae applicandi ; hare praesens Constitutio modum eolligendi , & de quubus Beneficiis nee non proventibus essent colligendi , exponit. Una dubia nonnulla super his per Commissarios Apostolieos ad hane collectionem destinat et pro sta resUσvens . Plures huius Pontificis Constitutio nes inter eas Extra gantes Meurrunt, dahae eollecti e proventuum vacantium B neficiorum ; uti recte notavit Sinritatin,
in Analysi , Tituli de Praebendis & Dignitatibus : una tamen monens , quod in Regno Galliae non mei olantur huiufinodi eollectionet sve reservationes fruetitum B n eiorum vacantium ι sed unice vigore Concordati inter Leonem X. & Franciscum I. vacantibus Dignitatibus Consi m
439쪽
Ad Extra vagantem e Ratio recta . De Meligiosis d-ι s. iIn hae Extravagante seu Constitutione recte advertit Pontifex ,
non patiatur , ut innocentes ad paria cum nocentibus iudicentur.
Post haec exponit quod Clementi V. suo praedecet ri de Mulieribus , quae μοι mulgariter nunctasiamur, mmmua et Diis erit, praeripue de Allemania pandas insinuata senis . . Errores, de quibus hae mulieres ut su- spe tae apud Clementem erant delatae & insumatae , hie recententur : atque ibidem enarratur quod ob has de mulieribus illis praesertim in Allemania degentibus . . suspiciones Clemens U. Beguinas, leuearum statum generaliter damnaverit ; sive in illas , quae Ilatum hujusmodi -υiter assumptum , sectarentur ulterius : aut quae illum
de novo assumerent Excommunicationis sentantiam ρmmulgavit.
Ham Clementis Constitutio resertur in Clementinae Cum δε quibusdam . De Religiosis Homibus; cuius oecasi ne etiam Be-guinae Belgicae , licet innocentes , plurima perpessae suerunt; quasi de his erroribus lu- spectae ; quae & traductae fuere et uti latius annotavi in Iure Ecclesiastico pari. I. tit. XL XLII. Cap. III. Ibidem annotaVimus , quomodo Episcopi, praesertim Cameracensis , Ultra iehiensis & Leodiensis , seripserint ad Ioannem XXII., Clementis V. immediatum successorem , mulieres, quae vulgo dicebantur Beguinae , & quae plures erant in hoc Belgio, nullo ex illis errori-ribus esse insectas, aut de illis sui pectas ,
sed vivendi Regulam admodum laudabilem
seistarit quibus permotus Pontifex hane edi Adit Constitutionem, qua declarat has mulie . tes sub constitutione Clementis, quantumvis generali , non comprehendi : Estque ham Conlli tutio , quae in hae Extravaganis te referturi, di quae statum Beminarum in Belgio, aliisque Provinciis nonnulliς conservavit ἔ uti in Iure Ecclesiastico stllegato
Ad Extravagantem: Vis Electionis. D.
Joannes de Pollaeo, Doctor Parisiensis, dicitur docui ila I. quod G ses Fratribus ,
seu viris Reli8iosis . . . teueutur eadem . . .
confiteri proprao Sacerdoti. litos Articulos in hac Extravagante, Joannes XXII. omnes & singulos . . . . reprobavit.
Primum Articulum, qui est quod confessFratribus habentibus licentiam generalem auiniendi confessiones , tenentur eadem mccata ,
quae confessi fueraui, iterum musteri proprio Sacerdoti, sat aspere reprobaverat Benedictus XI. in sua Constitutione seu Extra vagante, quae incipit: Inter crencias. De Pri-xilegiis, inter communes. In hae Extra vagante expresse declarat , eonfessoς Fratribus ad eadem peccata proprio Sacerdoti rursus confiten)um non teneri : neque Lateranensis Concilii Can
nem id postulare. De his Extra vagantibus plura dixi in supplemento ad Partem a. Iuris Vol versi, ,
440쪽
- circa ius Plaeiti Regii, sive Litterarum patentium , Measione Brevis . Ponti fieti ad Faeultatem Theologicam Lovaniensem,
Ia quo meretum, 12. SMembris eiusdem anni , - veter; ae si sie; iis. menso anni i6ω. eonstituto sandum esse ramitituitur, eum omuibus inrisecutis pro non facto habeseum esse, Wisinam vero ιυliberationem anni i oes de exigendo iuramento iuxtra mentem in . Constitutione, vineam Domini Sabaoth, enuntiatam . omiam semandam ese, praecipitur, I .
s Nune 'Imum edita . I . λREFLEXIO I. AB antiquo invaluit ius Prineipum non
admittendi Bullas Romanas priusquam in Regis Auditoriis essent examinatae &plaeetatae . Omnium Nationum Authores , vi , hoe iure testantur , reseruntur in1ure Belgarum Cap. 2. Item apud Franciseum Guado , in Triat. de Supplicat. ad Samctissimum, parte I. Cap. 2. Et specialiter de hoc iure & usu amul Hispanos, teitatur Covarruvias Pra9.qq. Cap.
Apud Belgas constans suit usus istius Plaeiti , atque de eo testatur Ludori Gulaeiaiaharus, in descriptione Belgiit ver-ha ejus referiintur in Trare de Censiris, Cap. I. f. 7.
Hoe Ius landatur in iure Prineipis pra emendi omnia, quae Statum eius turbare , vel iura Regia aut Vassallorum , nee non inveteratos mores, & Provinciarum Pri vilegia laedere possent: quod praeeaveri non posset, si novae Leges ab exteris Potestati s in suas ditiones , sine eius consensu
inferri & promulgari possent. REFLEXIO III. Ex instinione huius Iuris Respublica. Rem Pen Supplem. Tom. I.
multis ineommodis exponitur , uti remiactit author iuris Belgarum Cap. 2. n. 19.eitatis his verbis C arruviae: s quis eo tendat a Pr naequus Chrisianis hane tollere
potestatem, satim eam eriet eoo meuro maianifestissimo quantum calamisatis Respublica
Prinops hule iuri renuntiare non potest. nisi euram tranquillitatis Reipublicae, Prin- ei patui essentialiter annexam, a se dimitteret, uti bene deducitur , in Itime Beseartim 'Cap. 2. num. I 8. Et refertur ibidem, num. 9. pag. 27. Editionis 2. Cap. q. quod eum Lusitaniae Rex huie juri renuntiare vellet, oestiteriat Primores Regni. l
in Belgio, ut hoc ius integrum servaretur. Et quidem seculo praeterito cum ageretur de publicatione famosat Bullae Urbani VIII quae ineipit se eminenti ; & huic Bullae insertum esset Decretum inquisitioni eum elausula e quod Roma pulluatum a quo'uheriori Dblieatisne omnes MLique obrigarerruti habetur parte 3. Ediet. Brabantiae pag. 3 a. ubi ipsa clausula habetur: si Archi dux A Iramidus poli multas instantias & eonia