장음표시 사용
91쪽
ab iisque eorrigantur , si quid deliquerint.
Ad quae accedit quod ham verba , non tamen ad nutum di si Collegii Rectoris nee ex quacumque ea a ; fed tantum ex causarm. quae nisationem mereatur, non
solum Iud eis dicti Rictoris sed etiam Amumcialis, Consultorum dicti Colluit Zce, liberam amovendi vel destituendi libertatem non importent, sed ad arbitrium boni viri apertissime referantur ; ita ut sine causa eiusque cognitione & exercitio jurisdictionis nulla destitutio aut amotio fieri possitis Praesertim eum huiusmodi destitutio aut amotio , ex gravi mula & quae privati nem mercatur , fieri non postit sine infamia ipsus Vitarii amovendi & destituendi. Itaque cum ex usu cte praxi Belgii , ac Principum Edictis , ea quae sine cogniti ne causae & exereitio iurisdictionis perfici nequeunt, non competant Rectoribus, Pr vinciali , aut Consultoribus Collegiorum Societatis Iesu ; sed omnia in possessorio reserventur Iudieibus Regiis, & in petitorio Ordinariis in prima instantia ; vel Judiei bus Synodalibus delegatis in partibus , . in causa appellationis e recte concluditur, dictam clausulam smiliter habendam esse pro
non adjecta , sive pro superflua & merissili. Unde si Rector dicti Collegii vigore
dictae clausulae , ex certis causis animum suum moventibus , quas ipse ex Iudicio Provincialis ae Consilliorum dicti Collegii iudicaret graves, & tales, quae privationem mereantur , ipsum Vicarium amoveret& alium in ejus locum surrogaret; dictus Vicarius, non obstante sua amotione, invitis Rectore, Provinciali, & Consultoribus dicti Collegii , via iuris, implorata Regia
protectione , per litteras manutenentiae posset in possessione sua manere. Nempe , ut in simili recte observat Henricus Mnstitias , Responso 83. num. . Rector Collegii Meletatis Iesu tantum praesentantis loco est , & ordinarius pro eollatore habetur. Unde sevi Beneficiatus a Patrono sine Episcopi aut horitate privari nescio non potest ; ita neque Vicarius, non habito consensu Episcopi institutoris tui etiam tamquam Iudex , vocato & a
ito Vicario ae Rectore dicti Collisi, de
amotionis causa cognoscere debet. Ita M seiatius, poli Panom. & alios, loco cit to, ubi quantio erat de Plebania Ecclesiae unitae & incorporatae, cum obligatione cuiarandi eam deserviri per Vicarium ad n tum Capituli removi bilem . Ut proinde rationes & iura ibidem adducta multo sortius militent in cata proposio , ubi ex ipsa Bulla eoncessionis
Vicarius non ex quacumque causa , sed tantum ex gravi, & quae privationem mereatur, amoveri potest.
Atque his praemissis , facilis est responso ad quaestiones omnes , occasione hujus unionis seu inco rationis, in supremo Hannoniae Constio institutas & agitatas. Etenim Vicarius a Rectore Collegii S eietatis Iesu Archiepistopo praesentatus, &ab eo per litteras institutionis in formaeommuni datas , i ipsi Ecclesiae Parochiali praepositus , eatenus est perpetuus , ut non possit nisi Canonice & servato juris ordine
Doctores enim inquit Mnsititias, loco citato Num. q. qui inter Vicarium perpetuum & temporalem distinguunt, eum Uocant perpetuum, qui a Praelato vel Capitulo , quod beneficium curae annexum habet, eum Episcopi consensu , animarum curae praeficitur temporalem autem, qui pro tempore tantum, & in locum Curati seu Uiearii legitime impediti vel absentis, surr gatur pro temporis necessitate . Unde huiusinodi Presbyteri, ad praesent tionem Pastoris primitivi, ab Episcopo Parochiae praesecti, nullatenus dependent a primitivis pastoribus, quemadmodum mandatarii a mandantibus, aut delegati a delegantibuς; sed vigore litterarum institutionis ab Episeopo in se a communi datarum, & ln-stallationis per Decanum Christianitatis i secutae , causam habent per se subsistentem; & in ipsos transfertur omnis plane cura animarum, eamque aeque ac alii P rochi tenent & exercent, vigore litterarum institutionis ab Episcopo in forma communi expeditarum : adeoque non iure delegato , sed jure ordinario , cum potestate substituendi in casu infirmitatis , vel abistiae , seu legitimi impedimenti . Itaque respectu curae populi sive animarum,
α murium Pastoralium, non nis nomine
92쪽
tenus sunt Uiearii; eo quod revera iure proprio haec omnia exercent quemadmodum
Abbates , Canonici , alii me, qui Ecclesias se unitas possident , Pastores non resed nomine sunt ; eo quod omnis functio Pastoralis sive eum animarum & regimen populi in solo Vicario resideat. Unde etiam dicuntur Pastores non simpliciter, sed eum addito primitisi : quod
est nomen adeo recens, ut nulla in libris Iuris Canonici etiam recentioribus , puta Clementinis aut Extravagantibus, ejus men
Quin nee in Glossario mediae & infimae latinitatis , quod summa diligentis & eruditione compilavit Carolus du Fresne, nulla hujus vocabuli primitisi Pastoris , mentio
habetur: argumentum admodum verisimile, virum hune , in serutandis Eeelesiasticis monumentis occupatissimum , & oeulatissimum, nusquam nomen illud reperisse. Illud notant recentiores Canonis ae &signanter semus, Consulti de Parochiis, num. 7. quod qui iam pridem dicti fuere Patroni Ecclesiasti ei , titulo unionis & in corporationis Altarium seu Eeelesiarum Paroenialium, tandem dicti sunt Pastores primitivi ; tamquam qui ipsas Ecclesias, titu-
Io concessionis & incorporationis, quasi suas& proprias acceperunt. At illud notandum , quod similes concessiones factae eenseantur sine detrimento earum Ecclesiarum in spiritualibus , utit im notant Doctores ad Cap. II. in de Uraebendis. Nota ait Panormitantis , quod
licet Eeelesia sit subiecta Religiosis quoad
temporalia, non tamen possunt Religiosi ad libitum alterare antiquum statum Ecclesiae , sed tenentur conservare Rectores seu Uiearios illarum Ecelesiarum in antiquo statu . Cum igitur nulla esset Eeclesia Par . chialis , cui ut minus necellarius non esset inuet Rector seu Uiearius, qui curam
populi haberet , etiam Monachis & Canonicis similes Ecclesias tenentibus sibi a propriatas, injunctum fuit, ut in iis Ee-ele is Presbyteros collocarent, sive Episcopo praesentarent; quod & renovavit Co ei lium Lateranense, sub Alexandro tertio, in Cap. 3. f. a. μ de ρῆυilegiis.
Ex quibus consequens est, jus Rectoris
Societatis Iesu , quod in hac concessionesundatur , nullatenus attingere spiritualia ad ipsam euram Cleri aut populi sive animarum spectantia; quandoquidem haec iura stiritualia in Collegium Societatis Iesu ex
simili concessione non transiverint. Unde nihil ad curam animarum pertianens, ut sunt verbi Divini pia dicatio, Sacramentorum administratio, aliaeve iuncti
nes aut officia Pastoralia, potest Rector hoo titulo per se vel per alium in Ecelesia i corporata , respem Cleri aut populi, exemeere , aut ei quoquo modo se immiscere sive praesente sive absente seu legitime imgdito Vieario , vel etiam eo mortuo &eelesia Parochiali vaeante ; sed hujusmodi vacatione occurrente , servanda erit dispositio Tridentini ei rea deservituras E clesiarum Par hialium vacantium. Cumque nullum spirituale regimen Cleri aut populi neque cura animarum sit penes
Rectorem Collegii Societatis Iesu, int
grum vero resideat penes Viearium P rochiae praefectum , merito a cura ista C
ratus . a pascendo Pastor , & a spirituali regimine Parochiae Parochus , a Ciero &populo vocatur ac reputatur.
Si emo Rector dicti Collegii eum n
minet Viearium illius Ecclesiae, nequaquam poterit per 'hoc qualitatem veri Pastoris disputare, vel in minimo huie derogare; sed ipsa dumtaxat hae appellatione Vicarii d
notare , quod hanc Ecclesiam teneat tamquam tipendentem a suo Collegio , eique unitam & incorporatam ; quemadmodum pansm Viearii aliarum Ecclesiarum Parochi lium suas Ecclesias recognoscunt dependentes & appropriatas Monachorum aut Can nicorum Collegiis. Id recte obtervavit eeleberrimus Iuris. consultus Claudiusti misere, distursu nono; una inde concludens, nomen primitivi Pastoris originem non habere ex cura Past rati, quam Monachi vel Canonici primitus per se in his Ecelestis Parochialibus exe
euillent, sed ex eoncessione .sve incorporatione harum Ecclesiarum ; qua mediante hae Eeclesiae ipsis, quoad ius Patronatus vel etiam temporalia, appropriatae
fuerunt ; quod vel inde inquit manis stum est , quod ius illud primitivi Past ris etiam Communitatibus mulierum &
93쪽
virorum laicorum competat . servitio dictar Ecclesae deputatis, ut e con-Nee quiduuam iacit , quod Uiearia EG tra si ipse per natus , eui Ecclesia Parmelesiae Parochialis Hallensis sorte aut hori- chialis unita est iam pridem per Urbanum tale Episcopi in titulum aut beneficium octavum Papam, non esset incorporatus Colerem non lit; adeoque Vicarius ipsam Ui- legio Meietatis Iesu , sed adhue hodie eariam absolute non possideat. possideretur in titulum per Clericum s. Nam Vicarius eatenus equidem Eccle- cularem , qui in ipso oppido Hallens rem tam in titulum habere dicitur, ut expelli deret, ipse persena aeque ac reliquus Ct aut removeri sine causae e itione non rus& populus dictae Parochialis D. Viearium possit ; & vigore litterarum institutionis, tamquam ordinarium Meramentorum Mini- ab Episcopo in forma eommuni expedita- strum agnostere deberet. rum, & installationis insecutae , Ecclesiam Praeterea cum supra demonstratum sit, non ad tempus , pro tempore nimirum va- Rectorem & Presbyteros Societatis Iesu, rationis , quemadmodum solent esse desem praetextu unionis seu incorporationis , devitores Ecclesiarum Parochialium vacantium, qua questio , alterare non polis antiquum sed in perpetuum , idest ad vitam suam , statum Ecclesiae, sed teneri conservare Ee- 'asi eommendatam habet, ac si julla causa esesam in statu, in quo ante unionem seu me titulo possideret: ita ut a solo Iudice incorporationem fuerat, illud etiam expe- competente , qui ex usu Belgii in prima ditum est in peragendis Divinis officiis instantia est Episcopus , praehabita causae observari debere rubricas Dicecessi & P
cognitione, removeri possit. rochiae, nequaquam vero illas, quae in s Generalis enim luris regula est , quod ei etate Iesu peculiariter observantur : soli eadem solemnitas, quae in creatione aut ce- quoque Curato seu Parocho & non R
lebratione actus requiritur, etiam in diis ctori hane minciam esse demandatam, Iutione ejusdem sit necesuriat ita Risi ut inscia Divina juxta has rubricas e
ritis, responso citato num. IO. & II. con- lebrentur.
formiter Decreto Synodi Cameracensis su- Unde etiam Synodi Belgicae, Manualia, pra citato. Ritualia &α quae praestribunt ritus & m-Αtque ex his evidens est, tantum abesse bricas in peragendis Divinis officiis Feel ut Parochiani dictae Eeelesae plures Cura- siarum Parochialium observandas , dirigumlos sive Parochos agnoscere debeant, in tur non ad Pastores primitivos, qui di- his quae ad curam animarum, administra- ctas Eeclesias suis Monasteriis aut Col-tionem Sacramentorum aliasve funEtiones legi is unitas seu ineorporatas tenent , sed Pastorales pertinent , ut si , quod absit, ad ipsos Viearios seu Par hos & Cura- duo Parochiani Ecclesiae Parochialis Hal- ros , quibus universum Eeelesiae regimen lensis praeterquam quod in omnem even- in spiritualibus est demandatum. tum Rector , in praetense illa qualitate Et haec quidem sufficiunt pro quindecim personae , nihil aliud praetendere posset in primis quaesitis. Choro, processionibus vel aliter, quam lm Ad 16. breviter diei mus, dictam inco eum honorificum prae reliquo clero) ma- rationem nihil novi iuris tribuere Rectori trimonium de facto contraherent Gram Re- Meietatis Iesu in praeiudieium ipsius Maaictore Societatis Iesu aut alio Presbytero stratus oppidi Hallensis; Adeoque circa di- ab eo deputato, absque eonsensu Epistopi, rectionem armarii , in quo conservantur aut speciali delegatione Vicarii Parochiae omamenta Divinae Virginis ejusque Sacel- praesecti, hujusmodi matrimonium propter li, in hoe iudicio possessorio coram Regio
defectum Parochi, indubie censeretur elan- Senatu intentato, flandum esse tonsuetudi- destinum ; adeoque juxta Decretam Concilii nibus antiquis in dicta Ecelesia, ante uni Tridentini , sess. a . Cap. I. de Reso . nem seu ineo orationem huiusmodi pr neque licite neque valide celebratum. Si- ctitatis.
militer tantum abesse, ut Rector dicti Col- Ad 17. & 18. respondetur: Cum Cu- legit , praesente & nolente Vicario , jus stos sive Matrieularius si minister Curati habeat administrandi Sacramenta Presbyteris seu Parochi, ut ipsi serviat in iis omnibus,
94쪽
uae muneris eius sunt, uti loquitur Syn us Audomarensis anni iit. 2 o. Cap.
a. naturale eit ut in spiritualibus soli Vicario, & non Rectori subtiatus existat. . Pastori enim vel ejus vices gerenti, ait Synodus Gandensis , diebus Dominicis &Fellis vesperas & laudes vespertinas solemniter decantanti , Custos in habitu de-eenti & superpellicio indutus debite assistet, pro ut & Missam solemnem vel privatam quocumque anni die celebranti; ac Paratus' erit, ouacumque hora illi a Pastore fimisi eanda , ut Pallori inserviat in muneribus Pastoralibus ipsius auxilium requirentibus: cavebit igitur, ne sine Pastoris licentia sele absente; imo, si interdum ob negotia privata domo sua abesse cogatur, mandamus ut alteri idoneo & Pastori grato vices suas committat , vel de absentia sua domesticos aut vicinos suos, vel ipsum Pallorem certiorem reddat quonam pergat: quatenus , necessitate vel occasione ut Sem te, Mile valeat reperiri & advocari: Tit.
Cui eonformes sunt pleraeque Belgicae Synodi. Adduntque Namurcensis Cap. I 2. &
neantur diligenter & frequenter a Pastoribus , ut nullas in Altaribus aut in parietibus , nee in ipso Templi pavimento , imo nee in Gemeteriis notabiles sordes p tiantur ἔ ornamenta quoque & hona Ee-elesiae sollicite eonservent , dentque operam ut sursum & deorsum in Templis omnia sint munda ae nitida; Altarium ma pas , Sacerdotum Amictas atque Albas, sacra Corporalia , priusquam evadant sordida, mutent, aut Sacerdotibus mutanda dent&e. Denique in omnibus diligenter & fideliter, quae ossicii sui sunt, praellent. Quae omnia indubie de Vitario seu P store, eui totium Ecclesiae Parochialis eura incumbit, neutiquam vero de Rectore Collegii Societatis Iesu, qui non re sed nomine tenuq Patior dieitur, intelligenda sunt. Responsum ad rq & ao. Cum soli Vi- rario totius Parochiae eura spiritualis prin-eipaliter euec immediate incumtat , elimque Parochiae illius Clem et & populus ut ordinarium & proprium Sacramentorum Ministrum agnoscere debeaat: cumque Capellani
aliique Eeclesiae Ministri assumistur , ut Parocho in administrandi Ecclesiasticis Sacramentis, & cultu Divino peragendo assislant, ratio postulat, ut Vicarius quoque & non Rector, in eorum admissione consulatur. Et siquidem admissi in explendo ossicio suo vel aliter defectuosi & negligentes existant, ab ipso etiam Uicario, quem tamquam proprium suum Pastorem venerari & audire debent. eorrigantur : praesertim s consideres , quod ius Vicarius & non Rethor, de his quae ad curam spiritualem Cleri aut populi pertinent , Episcopo rationem reddere te
Relaonsum ad et r. Cum Uieario , &non Rectori , primaria cura Eeelesiae &pauperum commendata censeatur , nulla d
bitandi ratio est , quin solus Vicarius , &non Rector , eum Scabinis intervenire deis beat negotiis illis , quae mixta voeantur; quibusque ante unionem seu incorporati nem , de qua quaestio , intervenire solebant Parochi proprietarii ipsius Ecclesiae Par chialis unitae seu incorporatae. Responsum ad 29. Cum supra ostensum fuerit, ditiam unionem seu incorporationem Rectori Societatis Iesu nihil novi iuris tribuere quoad temporalia, evidens est, quod titulo huiusmodi unionis nullum ius pret tendere possit circa oblationes, quarum administratio hactenus fuit penes ipsum in-giitratum. Responsum ad yo. Cum Rector Soci tatis Iesu, in vim concessionis seu ineo porationis personatuet per Urbanum VIII. factae, praecipuas decimas intra limites dictae Eeelesiae Parochialis possideat, nulla dubitandi ratio est , quin consormiter ad D eretum Synodi Provinc. Cameracensis , titulo de decimis, Cap. 8. renovatum per Synodum Provinc. 2. Tit. 24. Cap. I 2. ex proportione decimarum , quas recipit, comferre teneatur ; sive instaurari tantum Ch rus ti domus Pastoralis debeant, sive de integro aedificari. 4 via attinet ad 22. 8c sequentes artie los usque ad 29. exclusive, notandum est , Patronos & Pallores primitivos Ecclesiarum Parochialium in dictis Ecclesiς orieter ius Patronatus aut temporalia , subinde obtinere iura quaedam honorifica , quae t men ipsam curam populi sive animarum min,
95쪽
minime contingunt , in quorum possessi ne etiam facile turbandi non sunt e praesertim si a tempore immemoriali in pacifica possessione fuerint. Verum illud etiam notandum est, landamentum & rationem eorum honorum non
esse ius Patronatus , quod personis Collegiorum vel Monaturiorum titulo unionis seu incorporationis Altarium sive Ecclesiarum Parochialium competit , sed aliud ius Patronatus, quod Patronis sue Laicis sve Ecclesiasticis desertur, titulo constructionis, dotationis , & sundationis i plius Ecclesiae
Patronatae : uti multis authoritatibus probat Franciscusia MD, Antecessor Andega vensis lib. a. de 3uribus honorificis Cap.
Ubi etiam notat omnes illos honores Fundatori deberi, etiamsi nullam prirsentationem habeat, ima quam ris loco Religioso suam praesentationem donaverit et ei enim soli , inquit, omnes alii honores debentur, non etiam personae illius Collegii uel M nasterii; quia semper verum est eum esse
fundatorem, & semper retinere nomen, qualitatem & dignitatem Fundatoris , quam solam inspieiunt sacri Canones , ut ex ea causa pietatis & munificentiae honorem deserant & exhibeant. Unde omnes Patroni , tam laici quam Eeclesiastici , ultra ius praesentationis, habere possunt in suis Ecclesiis honorem tedis& primi consessus, ut nempe fixam dc flatam sedem in Choro habeant. Item hon rem praecessionis, ut in publica & solemni
Processione suae Ecclesiae honoratiorem locum habeant inter omnes . Idem est de
honore panis henedicti , sumtu aquae benedictae , osculo pacis & similibus ; nee alii quilibet debent eos honores invidere 'Patrono , qui locum iis dedit , in quo
etiam honorentur . Deinde Patronus Ee-elestitieus illud adhue sibi vindicare potest , ut in Majoribus Solemnitatibus loco Pontificis Sacra celebrare possit in sua Ecclesa. Haec tamen δc similia de iis soli; Patronis Eeclesiasticis intelligenda sunt ,
qui sunt personae sundatrices Ecclesiae, curus bonis & proventibus Ecclesia Patronata extructa & dotata fuit ἔ nequaquam vero de personis Collegiorum vel Mona seriorum , quae titulo solius unionis seu
ineorporationis Altaria sive Ecelesas P rochiales , aliorum sumptibus dudum ante constructas & dotatas , suis Collegiis vel
Monasteriis appropriatas tenent. His enim ultra ius Patronatus nulla
iura honorifiea in Ecclesiis Parochialibus i
corporatis competere solent, nisi dependenter a consuetudine aut specialibus Ecclesia
Unde abstrahendo ab hujusmodi consuetudine & specialibus eonventionibus, & inhaerendo soli formulae unionis seu ineorporationis, de qua quaestio, dicimus totum Ius, quod Rector Collegii Societatis Iesu titulo uictae unionis praetendere potis , unice consistere in eo , quod Ecclesia Parochiali vacante jus habeant praesentandi Presbyterum saecularem sibi gratum & erga Societatem Iesu bene affoltum ; alias tamen idoneum & debite qualificatum , qui ab
Episcopo euram ponuli siue animarum &totius Ecclesae regimen accipiat. Quod enim attinet preces aliasque solemnitates ab Ordinario indictas , certum
est quod mandata Eoiscopi per Decanum districtus Hallensis dirigi soleant & debeant
ad ipsum Uitarium, tamquam verum Curatum seu Parochum p eui proinde executio primario & immediate incumbit. Similiter eum agitur de receptione Epist
pi, ab eo procul dubio reeipiendus & ad Eeclesiam solemniter deducendus eii, qui ipsi Episcopo rationem de universo spirituali
Ecclesiae regimine reddere tenetur. Deinde eum Parochiani hune solum Parochum seu Curatum agnoscant, ad quem cura animarum , adminiitratio Sacramentorum , aliaeque Pastorales iunctiones periinent , cumque Ecclesia non obstante incomporatione , conservari debeat in statu antiquo , & principaliter destinata manserit peragendis Divinis ossiciis Parochialibus , sub regimine spirituali unius Curati seu Parochi , certum est quod pro cantandis Missis solemnibus votivis & aliis solus
Finaliter dicimus quod Rector Collegii
Societatis Iesu , titulo unionis seu incomporationis, de qua quaestio, praeter ius P
tronatus dumtaxat nullum prorsu; ius competat sive intra , sive juxta ipsam Feci sam Parochialem , sed totum illud e
96쪽
Cirea diapen . mir m. sumendum si a legibus & eonditionibus sub quibus Collegium Societatis Iesu agdielum oppidum Hallense olim admissum
sitit. Nam quod attinet ad qualitatem pers
me, eum ex nulla incorporationis ipsius pom
sbnatus appareat, dictum personatum fuisse beneficium simplex perpetuum , & personalem residentiam non requirens, evidens est quod Colle o Societatis Iesu uniri non potuerit, niti ver omnimodam suppressionem: ita in per huiusmodi unionem seu i corporationem ipse titulus personatus penitus fuerit extinctus, ejusque fructus, redditus, & proventus Coi Iegio Societatis Iesu solummouo incorporatir attento quod ex n torio usu Belgii Rectores& Presbyteri Societatis Iesu, uti & aliorum ordinum Religiosi, beneficia simplicia in titulum possidere nequeunt. Illud enim iliatum & N ne ridiculum est, quod in hae qualit te, quae mere Ecclesiatii ea est , sese separare velit ab ipso Ecclesai leo conventu , &locum honorificum affectare inter Laicos prae ipso Magistratu. Praecipue hic ubi agitur de Eeclesia Parochiali, quae dudum ante uniones seu i corporationes hu)usmodi, dotata, inlificata,& sundata fuit , non sumptibus Collegii Societatis Iesu, sed ex pietate & munifi-73centia oppidanorum , quibuς Magistratus
Imo eum Rector & Presbyteri Societ tis Iesu privilegio sibi concesso tam eno miter abutantur , consultum fuerit ut Maia sitiatus & iveolae oppiὸi Hallentis , finita ac causa coram Iudice Regio, inditate reis eurrant ad Illustrissimum D. Archiepiscopum Cameraeensem, in eum finem ut Uicaria dictae Ecclesiae aut horitate Episcopi erigatur in titulum; atque ita non tantum Presbyte ro saeculari in titulum eonferri , sed etiam ma eoncursus a Concilio Tridentino praeis scripta sess. 24. Cap. i8. de Refo . iuxta usum & praxim Belgii, in eius provisione deinceps servari possit; uti in omnibus pene Eeclesiis Parochialibus, Monasteriis seu Collegiis & locis quibuscumque perpetuo uni tis & annexis, factum est authoritate Co ei L Trid. sess. 7. de Reso . CU. 7. eo formiter ad Concit. Lateranense rub Inno centio tertio Cap. 3o. M de praebenuis Ita resolutum Lavinii hac 7. Junii IIII.
Profess. Amandus Muisexu , I. U. D. & Procordinari
De sensu horum verborum o in evntrahemiis, & in muractis Matrimoniis &α, cuiusdam Indulii Apostolici eirea Dispensationes Matrimoniales;.ubi de potestate ordinaria Episcoporum erga easdem Dispensationes.s Nune primo edita. 4
Dispensandi in 3. & simplieiti mixto
tantum cum pauperibus, IN CONTRA
cum haeretieis conversis, etiam in secum
tam pen Supplem. Tom. I. do, si pliei & mixto ς dummodo nullum attingat primum gradum,& in his eas bus prolem susteptam Melarandi legitimam. demande r. si P Gua a qui la
97쪽
La Gisen osten distis re soni tis rermes meme da nnduli: Dispensandi eum pauperibus in contrahendis. ειν is mot in contrahendis , tis Theologiens entendent des ma-νisses a faber er par in eontractis des-νiages fatis en face aenise, συμ queiquer
conversis. Donnee Mn aut re sene a res mors, in em
trahendis , in eontractis , da mansere que in eontrahendis signifie in contractis , cessun sens foret, qui ne paruit par naturet; is Papo est sense dans un Iaeduit quiduis sere elate , parier te tingage δε eom-mun des Theologiens. Si te terme in matrahendis , re reme Ineontractis, ii ne folliit pas metire celut ei: in contractis , en pariant des heretiques
stiis que tes termes , in contractis, dans Ie
ia contrahendis, a rasa, Greent ιο ouu
es misertis Mur ira mariages contractes: in contractis. sin On a j qua present, entenia res tremes in contractis, des marias es contractesp
Ad primum : Indubitatum apparet , quod in ea su praesenti Episcopus vigore huius Indulti Apostolici positi dispensare super impedimento 3. & radus simplieis &mixti . eum pauperibus suae Dicetias , non solum in e traheudis , sed etiam in contractis intrimoniis. Dum enim conceditur auctoritas dis sandi in Matrimoniis, nequaquam censetur his dispensandi facultas data in casu , quo deberet esse dissicilior dispensatio ; negata vero , ubi facilior & minor causa ad dispensandum requiritur. Porm certum est, & ipsa Synodus ΤrIdentina expresse declarat , sess. 24. cap. s. de Reismata Matrim. sae illius super imp dimento ad eontrahendum Matrimonium sis di sari, si bona fide antea contractum suit Matrimonium, & postea impedimentum aliquod fuisse cognoscatur, euIus contrahens probabilem ignorantiam habuit, ruam si dἰ satia petat ad contrahenisum Matrimonium , quod antea non fuit de facto eontractum . nec consequenter ad revalidandum prius intrimonium requi
Dum igitur per Indultum tribuitur saeuItas Episcopo dispensandi in 3. & gradu
simplici & mixto eum pauperibus in contrais fendis Matrimoniis, censetur data facultas in contrahendis Matrimoniis , non tantum quae contrahuntur ad rati Mandum seu revalidandum prius Matrimonium de facto contractum bona fide eum impedimento dirimente, super quo facilius disi'nsari potest , sed etiam in contrahendis de novo Matrimoniis, super quibus, ut ait Concilium Trideatinum . vel nulla omnino detur di spe
98쪽
spensatio , vel raro idque ex causa. Itaque haec clausulae m eontratinius Matrimmiis , non est restrictiva , sed potius extensua , utpote ipsam authoritatem dispensandi extendens generaliter ad emtr henda Matrimonia; tametsi agatur de Μatrimonio de novo contrahendo, & non tantum de Matrimonio contrahendo ad revalidandum Matrimonium de ficto eum bona fide cum impedimento dirimente eo tractum. In a. vero parte Indulti, qua datur auctoritas dispensandi cum haereticis conversi,ns a. simplici G mixto in emtractis Matria inmiis, restringitur ipsa aut ritas dispersesandi ad casum, quo Matrimonium de facto contractum fuit bona fide , cum impedimento dirimente sive ad casum quo 1uxta Synodum Tridentinam lacilius dispensari potest, i ei licet in contrahendis Matrimoniis ad revalidandum Μatrimonium antea de iacto & nulli ter contractum. Igitur per utramque partem Indulti d tur Episcopo facultas dis niandi in contrahendis Matri iis ; in priori quidem parte
generaliter is emtrahendis Matrimoniis, sive Matrimonium antea fuerit contractum, sive non ; in 2. vero dumtaxat in easu suo Matrimonium antea' fuit de facto nulli treeontractum e quod fgnificatur per clausu- Iam in eontractis Matrimoniis. Proinde oppositio inter duas partes Indesti , non tam intercedit illas duas ela
suus, in comm endis, & in contractis Ma, trinumiis p sed potius inter gradus super quibus ipsa dispensandi authoritas in se
Et quidem eum in priori parte dispe sandi authoritas restringatur ad radus reis motiores , idcirco extenditur gratia tu est trahendis Matrimoniis et in a. vero parte ubi extenditur dispensatio ad proximiores gradus, restri aitur dispensandi authoritas tu contractis Matrimoniis ; sive ad contrahe dum Matrimonium , quo facilius dispensatio ob contractum antea bona fide Matrimonium concedi potest. M secundum a Quantumvis ratio su dere videatur , quod Episcopi possint sua aut horitate in simili casu super notorio impedimento dispensare; nihilominus quia auis thoritas super impedimentis dirimentibus Matrimonii ad Romanum Pontificem se is videtur devoluta ; neque hactenus h
probatum invenitur , quod in casu oecuris renti authoritas dispensandi salva manserit, aut restituta si Epilconis, consultum non apparet, ut Matrimonium de novo conistraheretur , praevia solius Episcopi dispensatione; quia facile contingeret ut propemodum contracto Matrimonio , rursus iadubium revocaretur , cum plurium incommodorum subinde sequela.
99쪽
Ab Espenio, aliisque Lovaniensibus approbata. Utrum non acceptantes B. Unigenitus tam excommunicati possint evitari , eisque ut talibus Sacramenta publice denegari .s Nune primum edita lCASUS POSITIO. OUidam Pastor non Blum recusavit aeceptare aut publieare Constitutionem Unigenitus, verum etiam ab inficiali interrogatus , an propositiones Io I. essent
Catholicae, rei mit omnes esse Catholicas in sensu Authoris , & spemto libri contextu ; non autem prout sunt infideliter extractat in Bulla , ubi plures sunt trun
Has ob causas a praedicto osseisi adversus Pastorem istum lata fuit haec sententia et is Declaramus piarelictum Pastoremis incurrisse omnes poenas & censuras , Iari tu per dictam Constitutionem & a iureis adversus refractarios, & eos qui sustineis rent propositiones in eadem Constituti is ne damnatas. Pronuntiatum a Iudice o
D dinario Dioecesis N. Ometalitatis &e. Haec sententia fuit quidem publieata incuria officialis , & pratilicto Pastori per Apparitorem insinuata ; sed nulli bi eoram Populo promulgata suit ', nee Pallor ille
unquam nominatim tamquam excommunicatus denuntiatus est.
An vigore huius sententiae censendus sit Narelictus Pallor excommunicatus & in tantum debeat evitari ut possit publice repelli a sacra Communione, tamquam ex communicatus ὶ
Notorium est quod in Bulla insemitus, nulla specialis censura exprimatur adversus illos, qui Bullam dum acceptare renu I ii mo nee adversus eos, qui aliquam ex propositionibus Io I. per hane Bullam emiura tis sustinent aut defendunt; sed solummodo utra hos Meernatur eos ineidisse in ecnsuras a jure expressas e Cum autem in iure non reperiatur expressa excommunicatio nisi in illos , qui eum pertinacia sustinent propositionem haereticam, non potes diei quemquam vigore hujus Bullae inetis disse in excommunicationem , nisi proh tur ipsum eum pertinacia sustinuisse propositionem hmeticam. Cum autem in Casu supponatur , quod praedictus Pastor interrosatus a Iudice agnoverit aliquas ex propolationibus , prout in Bulla exprimuntur, esse falsas, & Pontifex non designet quae & quot propositiones ut haereticae eondemnentur, evidens est, quod ex responso Pastoris non liqueat quod aliquam propositionem , ut naereticam per hane Bullam censuratam , cum pertinacia
sustinere praetenderit ; quandoquidem fieri possit ut solae illae propositiones, quas ipse Pallor , prout in nulla continentur, dixit esse falsas , sint ut haereticae in hae Bulla
Praeterea cum supponeretur , Pastorem, de quo in Casu, sultinuisse eoram Iudiee propositiones in hae Bulla expressas esse vere Catholicas , idque cum pertinacia ;atque ob eam iuste declaratus suisset per Iudicem incidisse in censuras iuris in Bulla
comminatas contra eos, qui has propositiones vel etiam earum unam sustinerent vel
defenderent , nihilominus certum est quod ob hane latam per Iudicem sententiam De claratoriam, & in Curia Ecclesiastica pronuntiatam , & Pastori per Apparitorem intimatam , non possit praedicto Pastoritamquam excommunicato , hactenus saera
100쪽
α - aeceptantuus B. UnigenituS. TICommunio publice ὀenegari. suram vel sententiam , denuntiata vero ad Notorium enim est quod iuxta Extra- personam. Vλgantem Μartini U. quae incipit ad ML Itaque ut excommuniearus debeat evititanda, per univeriam Eeclesiam , etiam in tari , non sufficit quod Iudex sedens pro Gallia usu receptam & μlmillam : si nemo tribunali publice sententiam pronuntiau is deinceps a communione alicujus in S, rit, sed requiritur, ut insuper haec sentenis c entorum administratione vel ree tia sit publicata , & excommunicatus pumis pu e , aut aliis quibuscumque Divi- blice ut talis sit denuntiatus. D nis yel extra, praetextu cujuscumque sem Publicatio autem haec ita fieri debet, ut ,, tentiae aut Censurae Ecclesiasticae, fit spen- vi similis promulgationis sive publicationis se sonis aut prohibitionis ab homine vel a in eommunem omnium notitiam venire possita ,, Iure generaliter promulgatae , teneatur Unde superlaudatuς Suaresius loci cit. sest. is abstinere vel aliquem vitare. . . nisi sen- a. n. 9. dicit promulgationem sententiae eXri tentia , prohibitio , suspenso vel censu- communicationis ita faciendam esse , ut si ra hujusmodi fuerit in vel eontra peria actione aliqua publica, & communi consue-- sonam a Iudice publicata vel denuneiata tudine usitata ad res iuridice promulgandas,
is dicialiter dc expresse. ,, publicata sit.
Ex quibus sequitur nequaquam susseere, Quin imo notat idem Author . eal. ωα quod in aliquem speetaliter & expresse , Num. 8. adeo necessariam esse illam publi- idest nominatim sententia excommunicatim eationem, ut ipsemet ειν-ας; etiamsi se nis lata sive remulgata sit , sed insuper eum habeat sententiam declaratoriam factam requiri, ut a Iudice denuntiata, seu publi- contra talem personam, non teneatur illam rata fuerit; quemadmodum obseroat Suars vitare, donee publice, tempore praescripto, sus , Disp. 9. s h. a. Num. 8. additque illam denuntiet. quod licet Decretum loquatur disiunctive, Itaque censent instascripti , Parochum nisi sententia a Iudice fuerit publicata , -ι sine summa iniuria & injultitia , non posse denuntiata , nihilominus consuetudo , quae in easu proponto huic Presbytero sacram est optima legum interpres , ita legem illa Communionem publice petenti denegari , tam acceptaverit & interpretata sit ; quia etiamsi eius Superior idipsum ei mandasset; hoc est maxime consentaneum fini illius quin mandatum illud notorie iniustum est, legis, scilicet ad emitanda se Hala &e. & contra praedictam Bullam Martini U. ab Deinde haec interpretatio non discordat universali Ecclesia ubique receptam. a rigore & proprietate litterae ; quia duo Haec rasus positio rei tuta suit ab illa verba publieata vel denuntiata non po- Espento , & quibusdam aliis Lovaniens-nuntur disiunctive tamquam diversa , sed bus . tamquam arquipollentia ; nis quod partici- Anno IZI . . pium publicata , proprie reseratur ad ce