Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

831쪽

γαρ ἔκατερος, ὁ μῖν φευγων, εἰ μη του πατρός ἐσr ἡ ναυς, αλλα του κλύδωνος, ὁ δ/, οτι τοὐτο δεινότερόν ἐστι τοὐλ ώς πατρικῶν ἀντιποιεῖσθαι. καὶ ἐπὶ τοὐ ren ειμένου τα οπλα και θ άφαντος τον πατέρα ὁ μῖν τευ-sγων ἐρεῖ, εἰ μηδἐ ἀποδοσθαι τουτο τα Oπλα ἐστιν, ἀλλὰ κτησασθαι μῆHον τoli πατρος, τῆ όoire, ) ἀλλ' οὐ

κληοονόμος κατασταθεις, ευπορήσει τυχών κρεirroa κτήσασθαι οπλα ' ὁ δἐ διώκων, εἰ μηδἐ θάφαι τον πατέρα 1ο τοὐτό ἐστιν, ἀλλ' ἐν ἰσφ τοὐ arctgον καταλιπεῖν, τηννυλακὴν τοὐ σώματος προέμενον. διό και τῆς ενεγκαμένης στερήσεται. και τῶν αυτῶν τοῖς μὴ θάφααν ἐγκλημάτων ἀπολαύσας, ἐτέροις και μὴ βουλόμενος τῶν πατρικῶν παραχωρήσει κλῆρων τῆ ἀειφυγία κατακριθείς. 15 Μαρκε Di νου. O βίαιος δρος βιαιοτέραν ἐχειτην κατασκευὴν, ανατPοπὴν εχων τοὐ προκειμένου, ώς ἐπὶ τos αποκζρυκτου. Eρεῖ γαρ ουδῖ τοὐ παrρος ειναι την ναυν, αλλὰ τοὐ κλύδωνος καὶ τῆς θαλάσσορ ὁ M

Μαρκελλίνου. οῖον εἰ μὴ δει τόν κινδυνεύοντα καὶ τῆς φυχῆς ανειδήσαντα ἀποστερῆσαι τοὐ γέρως,

833쪽

πόρνης τις ων βουλεται λέγειν καὶ κωλυεται. -υτο δῖκαι εοικεν ἀντονομάζοντι καὶ τω κατὰ σύλληψιν ορωραπό δἐ του ἐναντίου ' okν νόαος τον λιπόντα την τάξιν ἀναιρεῖσθαι, λιπών τις και ἀριστευσας ἀξιοῖ τιμῶσθαι. 5 τοὐτο δἐ εοικε τῆ κατὰ ἀξίωσιν πραγυατικῆ. ἀπό δἐ του μείζονος ' οἴ- νόμος τους καταστευοντας gυγάδας στίζεσθαι, στίζων τις ἀπέκrεινε και κρίνεται τόνου τουτο δἐ εοικε μεταλήφει τ' ἀπὁ τοὐ τρόπου, ενθαν καταλαβών τις μοιχὸν ἐπὶ τη γυναικὶ ἐμπρήσας την Dialo κίαν δ' ἀνεῖλεν ἄμνω. ἀπό δἐ του ἐλάτrονος, okν νόμος τους καταστείχοντας φυγάδας υπὁ τοὐ στρατηγου θανάτο ζημιουσθαι. στοατηγὁς κατιόντας φυγάδας ἐμάστιξε καὶ κρίνεται παρανόμου τιμωρίας. εοικε δἐ καὶ τοὐτο τη ἀποτρόπου μεταλήφει. άπλῶς δ' εἰπεῖν ὁ συλλογισμὸς εὐικε is κατὰ μῖν τό εναντίον τῆ καrὰ ἀξίωσιν πραγματικῆ. κατὰ M τό ἴσον και τὁ ομοιον τω κατὰ σύλλυφιν και ἀν νομά- τονος τῆ ἀπὸ τροπου μεταλήφει. διαφέρει δἐ τῆς μἐν κατὰ ἀξέωσιν πραγματικῆς, οτι εν εκεiry μἐν ου πρός 1ο τι εγγραφον ἡ παράθεσις γίνεται. ' ἀλω εξ ειθείας τόδεῆ τόδε ὁ συμμυλευων ἄξιοι. εν ει τω συλλογισμω ἀπὸ τοῖ ἐνανriov επιχειρῶν τῆ πρὸς τι ἔγγραφον παραθέσει, ὀ βούλεται κατασκευάζει. ἐτι ἡ μῖν κατὰ ἀξiωσιν πραγματικὴ ἄγρατος ἐστιν, ὁ δἐ συλλογισμὸς υπὁ τυν εν rue γρα7ον δηλονότι δ' ἀνάγεται ποιότητα. -υ M Oρου διανόρει, οτι εν ἐκείνN μεν ἐστι ζήτησις ιδιότητος, ἐνταυθα δἐ ὁμοιότητος' κἀκεῖ μῖν τό πρῆγμα ἄδηλόν

834쪽

ἐστιν, Oτι χρη καλεῖν - , ἐν δ/'τῶ συλλογισμω καὶ το υ του νόμου διηγορευμένον ἐστι δηλον και το πεπραγμένω φανερόν. ζητουμεν δ8, εἰ το πεπραγμένον τω υπό του νόμου διηγορευμένω τυγχάνει ομοιον. οἷόν ἐστι κἀκεῖνο, νόμος ὀνομαστὶ μη κωμνδεῖν, αυτοπροσώ- επους τις εισάγων κωμωδεῖ, και υπάγεται τ6 νόμω . ζητουμεν γαρ - , εἰ τ6 ὀνομαστὶ κωμωδεῖν το αυτοπροσώπους εισάγειν ομοιόν ἐστι. της δἐ ἀπθ τρόπου μεταλη- φεως διαφέρει, οτι εν εκείνη το μἐν πεπραγμένον ἀνευ- θυνον ἐστιν, ὁ δἐ τρόπος μόνος του γεγο νότος υπευ- 10 θυνος. εν ει τω συλλογισμω τὸ γεγονὸς αντικρυς παρα τον νόμον ἐστίν. καὶ ἡλ) μἐν υπὁ την αγραφονανάγεται ποιότητα καὶ ἐκ μόνου του κατηγόρου γνωρίζεται, ὁ δἐ υπὸ την εγγραφον τελεῖ και εξ ἀμφοτερων

γνωρίζεται των μερων. is Σωπάτρου. Ἀκόλουθος η περὶ του συλλογισμου ἐξέτασις. εξετάσας γὰρ την του διπλου ρητου διαίρεσι ητοι την αντινομὶν, ἀκόλουθον ειχε την επαγωγην. του ἄπλου δητου, O εστι τέλειόν τε και μηδεμίαν - φιμυα

εχον, ἀλλ' εἰωθεν και ἐξ ὁμοίου πράγματος την ζήτησιν, Iooπερ ἐστὶ συλλογισμός. συλλογισμὸς γάρ ἐστιν, Oτ' ἄν τοῖς γεγραμμένοις τὰ μη γεγραμμοα μηδ/ ἐξητασμένα ἀφομοιουντες ταυτὀν ειναι λεγωμεν '. δεῖ γὰρ ἡuῶς ἀπό του νενομοθετημένου ἐπὶ τὸ μη νενομοθετημένον mas ἐν, ομοιον ει τω νενομοθετημένω εις ταυτὸν ἄγειν . as

ἡλλ' ει μη περὶ ρητὀν εχει την ζήτησιν, ουει γὰρ τὸ ἐπ- τὸν εξετάζει, ἀλλὰ τω ρηrω ομοιόν τι αγραφον πειρῶται δεικνύναι, τὸ δη ποτε μὴ λογικὴ ἀλλα νομικὴ λέγεται στάσις ὐ φαμεν ου' ώς εἰ καὶ μὴ περι ρητὸν εχει τὴνἐ9τασιν τὴν διάνοιαν αυτου προναυῶς ἀνερευνῶν, ἀλλ So

Rhetor. IV. M

835쪽

ωστε κατὰ μῖν τι πρόχειρον ἡ διάνοια παρεῖται ἐξετάζεσθαι ἐν συλλογισμ6, κατὰ dirὐ λεληθὸς ἐπισκέπτεται κQὶ αὐrη. 'τουσι δή τινες, τίνος χάριν ὁ συλλογισμός καὶ 1ο από του διώκοντος καὶ ἀπὁ του φευγοντος γνωρiζεται, καί τοι ἐν ἄλλy ουλμιῶ στάσει τουτό ἐστιν ευρεῖν ἐξ ἐκατέρου ghιia προσώπου, ει μή που ἄρα σπανιάκις. ἐρουμεν ουν, ως ἀΩ ὁ ἀσθενῶν τοῖς πράγμασι ποιεῖ τυνστάσιν. ἐπει ovν ὁ διώκων εσθ' ora ἀσθενά ἐν συλλο- 4 γισμῶ, εἰκότως και ἀπὸ τούτου γνωρi ται η στάσις. καὶ Orι του ro ἀλuctio, δηλον ἀπὸ τῆς μεταλήφεως. ἀεὶ γὰρ αυru ἀπὰ τού διωκοντος χαρακτηρ tortiι. orι δἐ ἀσθενεῖ, δῆλον ἀν' ων Οὐ ' την πρῆξιν ἀλλὰ τζν περiστασιν uisεται. ἀλλα πῶς και ἐν συλλογισμω ὁ κατήγορος ἄσθενεῖ Io τοῖς πράγιεασιν ἐρουμεν' ἐν γὰρ τω taὀz- του ιμο ἀπὸ ' του κατηγόρου γινομένης τῆς στάσεως, ἀσθένειά τις ἐπὶτων π9αγμάτων ευρίσκεται του κατηγόρου, ὰς ἐπὶ του προβλῆματος τούτου ' τὐν ἐκ πόρνου μὰ λέγειν, ἐκ πόρνης τις γεγονώς φίλεται λέγειν, καὶ κωλυεται. ἐπειδὴ γαρ 'rs Ουκ εχει συνηγορυῆν τὸ ρητὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπι τὸ ομοιον κατανεύγει, ταυτὸν τὸ ἄγρανον τω ἐγγρά IN διατεινο-

ζεται, ἀσθενεῖ γὰρ και Ovrος τω ρητω, ώς ἐπι τοὐ τους μοιχοῖς ἐκ νόμου στίζοντος καὶ ἀναιρουντος. 30 Μαρκελλίνου. Περιφανὴς ὁ συλλογισμος ἐστιν, ἀγρότου πράγματος πρὸς εγγραφον παραθεσις. διατε-

836쪽

ισχυρότατον, Oτι ἐν μἐν ορω περι ἰδιότ ος η ζήτησις, και το ἴνομά ἐστι τοὐ πράγματος το ἀμφιβαλλόμενον. o ν τί ἐστι τb πραχὼ ἐν, ἱεροσυλία η κλοπη , ιδιωτικὸν 20η δημόσιον. ἐν di συλλογισμου Ουκ ἔrι περὶ τούτων, ἀλ-λα περὶ ποιότητος. διό ἐν μ/ν ορω η ιδιότης χώραν ἔχει

πρώτην . τουτεστιν τό ὁρικον κεφάλαιον, ἐπειδη και περὶ

σθαι δοκοῖν rα συνάγει δευτέραν. πρῶτον Ουν ris συλλο-25γιστικὸν κεφάλαιον.

837쪽

πλην me linia ες τῶν πρώτων κεφαλαιων, o συλλογισμὸς κατώ

.Σωπάτρου. y 3ιαιρεῖσθαι φησι τον συλλογισμον κεφαλαίοις τοῖσδε ' προβολὴ, ἐκ πράγματος προβολῆ, ἐκε λτου. κέχρηται δἐ τη μὸν ἐκ του πράγματος ὁ διώκων, V δἐ ἐκ του ρητου ὁ φευγων, τω ὁμο- συλλογισμω, Ορω Τ , γνώμη νομοθετον, πηλικότητι, πρός τι, γνώμης

ἐρωτήσει', ἀντιθέσει εξωθεν ἐκ των ἀντιθετικῶν κιν - μενη. εστι δ' Oτε καὶ στοχαστικη καὶ Oρικη καὶ ἀντιλη-

ο πτικη' πολλάκις ει καὶ μεχρι των πρός τι ἴσταται ἡ διαψεσις ώς ἐπὶ του ἐκ πόρνης γεγονότος καὶ δημηγορειν κωλυομενου, σχεαν δῖε τοῖς τοῖς διαιρουνται κεφαλαίοις ὁ τε ορος καὶ η ἀντίληψις καὶ ὁ συλλογισαός. διαφερει δἐ τν τε τάξει καὶ τη διαιρέσει καὶ αυτω γε s5πρό' πάντων τ6 εἴδει. διατί ει πρῶτος ὁ συλλογισμὁς τέτακται του δρους ἐρουμεν ἔτι καὶ διὰ τὸ Οικεῖον της στάσεως καὶ διὰ τουτο. ον γὰρ τρόπον ἐν ταῖς ἀντιλτικαῖς εἴρηται, ώς η ἀντίθεσις ἀντιλήφεωοῦ χρείαν πληροῖ και πρὸς αυτην η μετάληφις γίνεται καὶ προ της ἀντιληφεως, οντω και δε ταυθά φαμεν, ὼς τὸ πρὸς την προβολην γενόμενον ρητὸν ορου εχει τάξιν. ἴτ' ἄν γὰρ . Dry μη τουτο κελευειν τὸν νόμον osi ται. πρὸς τουτοουν ἄρ πρὸς ορον ὁ συλλογισμὸς γινόμενος εικότως προ- τέτακται του ὁρικου κεφαλαίου συνάγων ἀμφέτερα εις ab εν, ἄτε ὁ νόμος κελευει καὶ τὰ πραχθέντα ' ἐπειδὴ Nσυλλογισμου ταχθέντος εδει καὶ oρισμὸν σαφῶς τεθῆναι, ωσπερ μεταλήψεως ἀντίληψιν διὰ τό ἀντικεῖσθαι ταυτα

ἀλλήλοις καὶ λυτικὰ ειναι ἀλλήλων, ἐπήχθη ευθυς καὶ

838쪽

oρoe. ἐζητηται δῖ, τι δήποτε ορου ταγεντος μη καὶ ἀν- θορισμος ἐπηνέχθη. ερουμεν τοίνυν ' ἐνὶ λόγω, οτι τηντου αν ρισμου χρεiαν ὁ συλλογισμος πλVροῖ' συμπέρασμα γὰρ του ανθορισμου ὁ συλλογισμός ' ἐπειδη o, προτέτακται ὁ συλλογισμος, δυνάμει ἐμπεριέχεται εν αυ- Sτω ὁ ἀνθορισιιός . και διὰ τοὐτο ουκ ἐπήχθη ώς ηδηεξετασθείς. υντιθέσει εστιν O τε ' οὐκ ἀκριβῶς τοῖτο ἐπεσημήνατο ' ὁ τεχνικός' ἐμπίπτει γὰρ η ἀντεγκληματικη η ἀντιστατική.

Σωπάτρου. Ovκ ειπεν η προβολη του ρητοῖ, ουδὸ γὰρ εχει ρητὸν ἐνταυθα ὁ προβαλλόμενος, αλλὰ τb γενόμενον αυτό προβάλλεται, τουτέστιν αυτὸ το πρῆγμα. ἐν μεν γὰρ ταῖς ἄλλαις στάσεσι ταῖς ἐχουσαις προβολην τό ἀδικημα ι ἐν τὁ προβαλλόμενον ἄμολόγηται, ἐνταυθα δἐ αυτὸ τοῖτο ζητεῖται, εἰ ἀδίκημά εστι τὸ πραχθέν. διὰ τοὐτο προσέθηκεν ἡ προβολη τοὐ πράγματος ' ἱ και ast ἀντιδιαστελλων τιν συλλογισμον προς τὰς ἄU.ας νομικὰς, εν ἐκεῖναις γὰρ η προβολη απὸ ρητοῖ γίνεται. διό

rὸν, καὶ μην οὐκ ἀνόμασα Ουδενα, etouro γάρ ἐστι το κω- 25 λυόμενον.

Σωπάτρου. δευτερον κεφάλαιον τὸ ρηrόν. ἀναγκαῖον γὰρ τὸ ἐναντίον τω πράγματι ρητὀν επαχθῆναι. λυσις δέ ἐστι τὸ ρητὸν τῆς προβολῆς. ενθεν ζητητεον, τί διαφέρει τῆς ἐαι νόμον ἀντιλήφεως. κἀνταὐθα γὰρ ὁ δο

839쪽

κρινόμενος νόμον προτείνεται καὶ διὰ τουτο ανευθυνον τὸ πεπραγμένον δεικνυειν πειραται. φαμῖν ουν, ως ἐν τῆ ἀντιλήφει νόμον προβάλλεται, ον ανrικρυς φυλάrrειν δοκεῖ. OLν τον μοιχον ἀναιρεισθαι νόμος, μοιχὼν τρισ-S αριστία τις ἀναιρων κρίνεται δ δημοσία. ενταῖδα γὰρ τὸ υπό του νόμου προστεταγμένον αντικρυς ποιει, εν ει τω 348 U.oγισιιρδ αλλο τι πράττει παρὰ τι γεγραμμένον' ὀρας γὰροπως τὀ υπὰ του νόμου προσταχθἐν ἐνταυθα πέπρακται. εν ει συλλογισμω ἔτερον μέν ἐστι τό προσταχθἐν

20 ωχεται, ἐνταυθα δἐ ὁ φευγων.

στον διαφέρει.

25 τὰ την προβολὴν καὶ τὸ ρητόν. o θεν di τὰς ἀνοουὰς ληΨόμεθα εις τουτο φανερόν. από γὰρ του τέλους των κοινωνιῶν ' συνάγομεν εἰς ταυrὀν το ἐγγράνω ris ἄγρας ον ' χρήσεται δἐ καὶ παραδεθμασι πολλοις, δεικνυς καὶετέρους των νόμων ουτω παραλην θέντας' ἔπεrαι δἐ τῶ

840쪽

συλλογισμω ἀναγκαίως ὁ ορος διαιρων - συνημμένα καὶ

χωρῆων τὰς διαφοράς. νίσει γὰρ ἀλλήλοις τὰ κενάλαια

ταυτα. μάχεται' ἐκείνου γὰρ κατασκευάζοντος και λίαν ἰσχυριζομiνου μηδἐν του ro ἐκείνου διαφέρειν, ὁ ορος τοὐ- sναντίον κατασκευάσει, O τι καὶ κατὰ το πολυ διεν πεν. si γνώμη του νομοθλου κοινή. rat βουλόμενος τουτο ἐκώλυσεν δνομοθέτης, ο μἐν διώκων έρει, ora ἄνελῶν βουλόμενος r o ἄπλῶς καὶ ωνευθυνως διαβάλλειν omναοῖν των πολιτῶν, ἐφ' orω ών αἰτοὶ ἐθέλωσεν ἐγκλήματι ' ὁ δ' αὐ τεθων ου διὰ τοῖro ἐρει, ἶλλ' ἐπιστρέφεσθαι μεν αυτους δια τῆς κωμωδίας ἐβουλετο, οὐκ Mνειλε δε 10 παντάπασι et ν κωμωδίαν. υπομνήματα δε τοῖς μετὰ ταυτα γενησμμενοις η τοῖς Tora ουσιν ἀνθρώποιe λοιδορίαν περιέχοντα τῶν πολιτῶν τινος Ουκ ἐβουλεro ειναι. μὴ οντων δἐ τῶν ονομάrων, ἡ μεν ἐπιστροφὴ γἰνεται διὰ τῶν προσώπων, ἡ δε εις τὸν μετὰ σαυrα χρόνον μνήμη περι ρηται καὶ ἡ πρὀς τους ἄλλους ἀνθρώnovo διαβολή. 13Σωπατρου. Ἱσαγυσης ἐν τούτοις τροπον τινὰ της μάχης, ἐπὶ την του νομοθέτου γνώμην ἀμφότεροι τρέφονται, προς το χρήσιμον αυτ9 ἐκάτερος ταυτην εκδεχόμενος. oιον τί βουλόμενος ὁ νομοθέτης το κωμνδεῖνονομαστι κεκώλυκεν ' καὶ ὁ μῖν ἐρεῖ, ora καθαπαξ ἀνε-ro λεῖν βουλόμενος την ἐπὶ της σκVνης ευχέρειαν καὶ πάν- , δεινον ηγούμενος το ἀνευθίνως διαβάλλειν καὶ τους τv- ' χόντας τῶν πολιτῶν ἐφ' οἱςτισινουν ἐγκλῆμασιν. ἐκ το του ει κατασκευάζει, Oτι Ουδἐ αυτοπροσωπους κωμφδεῖν ἐα ' ὁ γὰρ καθάπαξ δυσχέρειαν πῆσαν δυσχεράνας δη- 25λον οτι καὶ το αυτοπροσωπους κωμουδεῖν ἀνήρηκεν. ὁδῖ φεύγων ἐρεῖ, ου διὰ ταυrα, ἀλλ' ἐπισrρέφεσθαι μῖν ' ἡ τους πολίτας διὰ τῆς κωμωδίας ἐβούλετο και σωφρονε- στερους γίνεσθαι δεδιο rας την ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν. διὰ τουτο γὰρ OvM παντάπασι την κωμνδίαν ἀνεῖλεν 3. τὸ ὀθ