장음표시 사용
801쪽
καὶ τοῖς κεφαλαίοις των νομικων στάσεων ἐπιβάλλειν γ' δυνήσεται. γίνεται τοίνυν η νομικη ζήτησις ora' or' ἄναπλῶς θητον ἐμπίπτη, ἀλλ' Oτ'- αν περι το θητὐν πῆσακινηται ἡ ζήτησις ' ου περὶ του κυρουσθαι αυτb ῆ μὴ, β τοvro γαρ τῆς ἐγγράφου πραγματικῆς ἀποδέδεικται ' ἀαεί παρα βασται ἡ Ου' ιδιον μῖν ουν τῆς νομικῆς pirήσεως τό περι ρητὸν κύριον τιν πασαν riνεσθαι ζήτησιν ' η γ ὰθ εν, φησὶν, ευρiσκεται ρητὸν ἐμπιπτον, ξ πλείω πλείω δέ ς αμεν, εἰ και εν εις δυο διαιρεῖται, και μερει 10 μἐν ό ἔτερος, μέρει δἐ ὁ ἔrερος χρῆται οταν ι ἐν Ουνἔν υπάπη τὸ ἐμπiπrον ρητόν, διαιρήσομεν Οἴτως ' ηγγρ την διάνοιαν τοὐ θέντος τω γεγραμμένω ἀντιτό τομεν, και ποιουμεν ρητὸν και διάνοιαν, ἡ τοῖro Ουκ ἔχοντες, τψ εγγράφω ἄγραφόν τι παραθήσομεν εις Ταυ- 15 τον ἄγοντες όμνότερα ' και ποιήσομεν τον συλλογισμόν οταν δῖ δυο υπάρχη ῆ τὰ εμπίπτοντα ρητὰ ἡ και ενδιαιρουμενον, ἀντιτιωντες Pii τὸν ροτω ἡ τὸ μόρος τῶ μέρει, την αντινομίαν ποιήσομεν ' περι δἐ αμνι λίας
σανὴς ὁ λογος ' περι προσωδiας γὰρ ἡ διαστολῆς ῆ τό-
κεῖ γὰρ κατὰ τοὐτο μόνον ὁ φεύγων ἡ δικηκεναι, καθω
802쪽
803쪽
διωρισεν ὁ νομοθετης' ἀπ άπλως ἀπἐέργει τον ξένου τῆς ' ἐπὶ το τεῖχος ἄνοδου. Σωπάτρο v. 'τουμεν ει, τί δή ποτε προβολὴν ρητου την προβολὴν ταυτην ώνόμοσιν ' εροὐμεν ουν, ὼς 5 ἀποδιιστὰς τὰς νομικὰς ἀπο τῶν λογικῶν τουτί φησιν' ἔστι γὰρ ἄλλη προβολὴ ἐξ αδικήματος ἀγράφου γιν μένη, ἡ τις Ουκ εστι των νομικων' ἐνταυθα γὰρ εξ ἐγ- γ ράνου ἡ προβολή. διο προσόδηκε και ρητου. εαε M. ἐμφατικώτερον τον Ἐρμογένὴν περὶ τούτου εἰπεῖν Ουτως. προβολὴ τῆ σπῖ ρητοῖ. Ovdi γὰρ αυτὸ το ρζτον προ- βάλλονται, o Mδωσι νοεῖν ἡ του τεχνικοῖ λος, ἀλMτο εγκλημα το διὰ το ρητὸν γινόμενον. ἄλλως τε δῖ και
804쪽
αλ λαις δ/-αυλσεσι προς κατασκευην του παρα, βεβασμένου ρητου. Μαρκελλίνου. Προβολὴ εστιν ἐνταυθα αυτὸ τοπαρα το εγγραφον γεγονος, οτι παρ ης τον νόμον τλ δε ποιήσας, προτάττεται δἐ των λοιπῶν κεφαλαίων εἰ-5κοτως ἡ προβολὴ, εκθεσις ουσα, ώς εἴρηται, 'του πράγμα
ἡ προβολὴ εκθεσις, ἀλλα μετὰ κατασκευης και δεινώσεως προάγεται, μεμαθήκαμεν ' εστι τοίνυν ἡ προβολὴ, φησιν, το παρὰ το εγγραφον πεπραγμένον ἀναγκαίως ' 1n' -τ6 γὰρ ἡ κρίσις. οιον, ἀνῆλθες, φησιν, ἐπὶ ris τεῖχος. τουτο δἐ ονZ απλῶς, οπερ ειπον, αλλὰ μετὰ τῆς κατασκευῆς, οτι ξῆνος ἄν, και του νόμου κατα- νοονήσας του κωλυοντος ἀνιέναι τον ξένον' ἄμα δἐ και 1s τὸ θητbν ἄναγνωσόμεθὰ δυσωπουντες διὰ τουτον τοναχροαrὴν και δυσλυτον κατασκευάζοντες τὰν προβολήν.
805쪽
γαρ η στάσις ἐξ αἰτιου καὶ συνέχοντος καὶ κρινομένω
in ὁ γὰρ νωος κελείει νον μὴ ἀνιέναι τον επι βλάβη,
νεωτερα και κοινὰ διαπράrτεσθαι ποιει ἡ ἐν τοῖς κιν-
806쪽
δύνοις ανάγκη ' ἔστι δἐ κυριώτατον ἐν τῆ της διανοίας ἐξετασει ἡ τυς αιτως ἀπόδοσις ' ου μόνον ει ἀπὸ τούτων ληφόμεθα τὰς ἀφορμὰς, αλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων
τῶν ἐμπιπτόντων καὶ ώς ἐπὶ τό πλεῖστον τ- περωτα-τικων. ενiora δἐ καὶ ἀπό του πηλίκου, ώς ἐπὶ του προ- οβλῆματος τοὐ κατὰ ρητὸν καὶ διάνοιαν παραγραφικοὐ οιον του δις πεοὶ τῶν revrῶν δίκας μὴ εἶναι. εν τούτογὰρ ἀπὸ τοὐ πηλίκου την της διανοίας ἐξετασιν ποιοίμεθα λέγονrες, orι ἐπὶ τῶν ευτελῶν καὶ ὐλίγου τινὸς ἀγων πραγμάτων διηγόρευσε ταυτα ὁ νόμος, rνα μηἄλλως πράγματα εχωσί τινες υπὸ συκοφαντῶν ἐνοχλῶ- μενοι πολλάκις, ἀλλ' οὐκ ἐπὶ φόνου καὶ τῶν τηλικo των' ἄλλοι δἐ καὶ τb καθ' oμωνυμίαν εις την της διανοίας φασὶν ' ἐξέτασιν παραλαμβάνειν ' τοὐro δἐ δοκεῖειναι' ὁμως Οὐδἐν ἀπεικὸς κἀντiaυθα ἐξετά- is ζεσθαι ' δίκαια γὰρ καλοῖνται αι τιμωρίαι καὶ αἱ κρίσεής. ἔθεν ομώνυμος ἡ λέξις την μἐν Ουν τοὐ νομοθέτου δι νοιαν Ουτως ἐξετάζομεν, την δἐ του φευγοντος καθάπαν ἐν ταῖς ἀντιθεrικαῖς. ἔτι - μόνον τό πραχθῖν δεῖ σκοπεῖν, ἀλλα καὶ την γνώμην, μεθ' ης τό πραχθἐν γοεπράχθη. καὶ ἄμα τῆ τῶν αιτίων υπεξαιρέσει χρώμεθα'οῖον οὐ κακονοία προς την πόῖαν, οὐδ' ηῖνα τι κακόν εργάσομαι η τῶν κοινῶν τινα η τῶν πολιτῶν, ἀλλ' i'να ευποιήσω. εἰ Oυν ευ ἐπoiησα, πῶς gαένομαι τὸν νόμον παραβεβηκώς ' κατασκευάσομεν δἐ τοὐro ἀνrιστατικῶς, asτην ι ἐν τελείαν τοῖ ἀντιστατικοῖ ἐργασίαν τῶ οἰκείωςυλάττοντες τόπω' ἴσον M υπομνήσεως κανταὐθα αυτόπαραλαμβάνοντες τὴν διάνοιαν ἐργασόμεθα. Μαρκελλίνου. Λιττῶς μἐν αυτη ἐξετάζεται ' πι-
807쪽
δη γὰρ δυο ἐστὶ, τό τε ρητὸν τι ἀντικείμενον και 10 πρῆξις δοκουσα παράνομος ει ξένος ἄν παρὰ τό τεῖχος - ῶνελήλυθεν, ἀμφότερα λυειν ἀνάγκη . ἀμφοτέρων ὁ ἐλυσις ἡ αυτη, λέγω M η διάνοια ' καθολιικὸν γὰρ παγάγγελμα, ἔτι τὸ ρητὸν τὁ βλάπτον τ' διανοία του θω- τος λυομεν, τὸ δῖ δοκουν ἀδίκημα διὰ της διανοιας τά
To μη προσδιωρίσθαι του χρωμένου του ἐζέν ἐστιν. OLν Ου3ἐν rose των προσδιώρισεν ὁ νομοθέrης, ἀλλ' ἁπλῶς ειπεν τον ξένον μη
dis Σωπάτρου. Ἐπὶ τούτοις τὸ μη προσω0ρίσθαι κεφάλαιον του κατηγορου. επειδη γὰρ σφοδρὰ ἡ λάνοια εκ της εις ἄτοπον ἀπαγωγῆς ' τὸ γὰρ ἄψ isti τὸ πολύ ἔχειν ευεργεσιαν δεικνίναι ὁ νεπων δοκεῖ ἀπιβῶς ἐξηγεῖσο ι τὀν νόμον και μη τοῖτο βουλόμενον, ad ἀναγκαῖον τῶ κατηγορω αἰθις επὶ την του νόμου ἀπό-
808쪽
δειξιν ἐπαπαδραμεῖν. τὸ ο, μη προσδιωρισμένον ωσπερ ἐξήγησίς εστι του νόμου, λέγοντος, ο τι τὸ μη προσδιωρισμένον τω νόμν ου δεῖ λέγειν. ου γὰό την αἰτίαν τos πραττομένου ἐζητησεν, ἀλλ' αρδην . ἀνεῶχε τὼ πρα τόμενον ' τὸ γνον μη ἀνιέναι, και ἐν ε ρήνη καὶ ἐν πο- βλεμω. καὶ πολυ μαλλον ἐν πολέμω ξ εν ειρήνη. ἐν π λέμω μῖν γαρ προδοσίας ἐλπὶς, ἐν ειρήνη δἐ ουδεὶς
Σωπάτρου. TV κεφαλαίω τω μὴ προσδιωρίσθαι φημὶ λυτικω τῆς διανοίας σε τι πάλιν ετέραν διάνοιαν ὁ 'εχτων τοῖ νόμου ἀντιθήσει ἐξ, ανάγκης, διαφέρει δῖαυτη τῆς πρώτης, καθὸ ἡ μῖν μόνου τοὐ ς εὐγοντός as ἐστιν, ἡ δἐ κοινὴ ἀμφοτέρων καὶ orι ἡ μῖν πρώτη τοὐρητοῆ εστιν ἐξῆγησις καὶ λυτικὰ τῆς προβολῆς ' ερμηνεύει γὰρ την τε τοὐ νομοθέτου διάνοιαν και την τοὐ φεύγοντος. avrv Τ δἐ ἡ διάνοια πρὸς τό μὴ υπὸ τοὐ νομοθότου προσοιωρίσθαι γίνεται, ἐξήγησις ουσα τοὐ ἀπροσδιορi- 30 λ
809쪽
ρευσαι δἐ εκεῖνο, πανταπασιν απείργων φανήσεται εστιν
810쪽
ἀμφοῖν, του τε φευγοντος και του κατηγόρου, και πάλιν
O συλλογισμός ' εἰ μηδἐν διαφέρει τό προσδιωρἰσθαι ἡ μὴ τω ἔγ- γρύψω, δ και ἄνευ ἐκείνου ἐστὶν φανερόν. Σωπάτρov. συλλογισμὸς cinis του φευγοντός ἐστι δει κνυναι πειρωμένου, orι Ουδῖν διαφέρει τοὐ διωρι-xiναι τὸν νομοθέτην τὸ σιγῆσαι παντάπασι, φανερὸν γεηρ 25ῆν. διὸ οὐ προσδιωρίσατο. περιττόν γὰρ περι τῶν πῶσι φανερῶν και ὁμολογουμένων προσδιορισμῶ κεχρῆσθαι. Μαρκελλίνου. Gθυς συνάφει τῆ τῆς δευrέρας διανοίας εξετάσει ὁ φευγων τὸν συλλογισμόν, λύων καὶ διὰ τοίτου τι μὴ προσδιωρισμένον, ὁ δἐ svλλογισμὸς τὰ δε- εο