Federici Cardinalis Borromaei Archiepisc. Mediolani De vera, et occulta sanctitate libri tres

발행: 1650년

분량: 168페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

. A. T I et A. . In ist

12쪽

CARDINALIS ,

cael Mus mysterin semper fit se .

13쪽

v DE VERA, ET OCCULTA SAN .pientissimi Regis-δctam diuina hac auctoritate com notitur , Gloria Dei est caelare verbum . . Nimirum Diuina sapsentiae maluisse , detur altis dinis suae lucem, Em splendorem patefacere, tenendo mortalium genus demersum ignorantiae tenebrIs ., quam illud in ampla , aperta spatia diuinarum cognitionum educ Mo .. Atque hoc stsum Diuinae Maiestatis arcanum imitati ij somines , morem fer

me ilium haluere, ut summo silineis res sibi patefactas custodirent , idque fore Deo ipsi gratum , σ

acceptum iussi uere tegentes ea , quae mirabiliteri s accidissem . Laudanda sane magnarum anima- rudi I . n. rum consuetudo , G Iansonis illius magnitudini

propie pre , qui leone occise , flarentes de ea re suos caelavit 1, quo figentis meritus fuisse Hidetur, ut reuia sens postea leonem interferitam , scaturiginem melis in faucitas eius repepiret. Neque minor silenti' custodia Sauli , qui eum M Regni primordia oleo inunctas fuisset, oe super ea re nuncium accepisset, cum patre de rebus ali s exigui momenti collocutus , retiacuit totum illud , quod ad Regnum pertinebat. Huius silent, religis , alidis quoque diuisarum liti rarum comprobata testimoni s est; quae testimonia in

3 3 g - η se starum litterarum monumentis extant o Nam cum

dictum esse s Ii fore , ut nebulam eam irae Deus - RςP y- η fideret. Elias etiam risionis initis setisse fertur Healernaculi limine, vultumque suum veruisse falis . Ps Irofiteretur , rem diuinam ese illam , ad quam

14쪽

LIBER PRIMUM

arcederet , simul σ as ea refugeret. Illi quoque Ventis Henricae Sapientes viri cum se in Persas duci evtιuos vi xent , flatuerunt sacros ignes in rma alis, 1moque puteo esse occultandos, ne in hominum conspectu essentia Isud vero satis communefuit Γominius Sanctis. r' vellent premi silentio, si quae Diuma , eximia munerassi Messent , consei fur talium rerum magnopere rogarent, ne esserrent ilia in vustus , priusqκam ira migrassent ex hae visa - Sed Disonis Lo- istae robur anima in eo , humilitaremque admirari in Irimis subit. Ea , sicuti Stephanus Iutacus istos aequalis refere , cum forte resciuiset , Henricum quemdam Palmensem summae sanctuatis *irum ,

multa seri 1se de Caelestibus donis, quibus i a frue

retur , omnx ope contendis , ut Librum eum in pote flare haberet , nactaque codicem cremauitia Ea res,

iasuefactum quantae νirtutis fuerit, potest quilibet apud se reparando, aestimare. Fari virtute enricum senensem egisse legimus in eius vita . cum enim rarae sinctitatis T irgo, de viro illo sanctissimo pleraque scri Fet, 'Lmum grauissime i am obium gauit, ἀeinde scripta illa υ ' mandauit flammis.

15쪽

RSIT ROR Mi s. tractatum esse

nobis . quas ob cavis tantogere Deus s

tacitaruitatem amet In eorum animIIa ν

qui A. 'se 'corostia, dona .co cessori A'ὶ Nunc ad ea , cuin abbi Actasunt , isto, accedat, animaduerti singulare is cansilium in s Meuitandis illis, qua sta ira Hiis illa dona obtigerunt: . Ecflaticas quidemi mulier est a'imiauerto ego haud ferme sine miraculo diuinitus occultari , ituar nostra memoria fuerariasiquis. , cui cum in conspe .mul rum acciderene, talia , initus simul Iar,s moris,.obtegerenturi; loterant' se qua cum eis. Ies-ιantur vere in Hei dicere , oculos siti .ese sine risione ,.cr aures atrique. axditu . Inter nofrarum Hirginum. Grins ante centesimum annum fuit taeronica nomiane , quae cum Ecfatica esset, Aufus Hixisset in monasterio , -semper a gregalibus suis ignorara es cum admirabiti seo iano. Et in eius em Deronicae , ta

manu scripta legitis, ipsi Geronicae Humitus fuisse

demon ratum , .Pemadmodum magnae sinctitatis

anima quaedam alia fulsit , quam non multitudo modo reliqua , sed ipsius quoque domestici , m pro

pinqui minime cognossentes ., contemnerent, alfue

insectarentur. Esque in reu lationis fine ibi sic dia

cens Teus , Nunc vero mortuam omnes lugent, quasi dicere

16쪽

. II L IBER PRIMUS. ,

Vicere. voluisset ;'fero sapιre potuerunt. Quod si quis

requireret , quam nam ob causam ea fiant, poterit tale apte respondera , fieri ut opera diuina impleantur ag eum finem , quem ea spectabant. Nam si cara Teo capita nosceyent hominest, haberem ea in Liictys, ην amoribus i neque molesiarum, atque fersec*monum merita consequerentur. Sed alia quaedam ἔκ-y ν-

IN QUO POSITASSIT OCCULTA

OPi. . . . veritas noli si spiritus . , ,

N huius Lit, i. serie ita progrediemur,

ut naturae resa anterdum , Haquando

alia, sepe utriusque opera simul sp

ctemus . Dectabimus item extrinseca

quadam, oe alia intima nostri animi , m rursus alia, qua nos i os, quae proximos , quaeue res externas attingunt. primum omnium de sanct late ipsa generatim agemus , quam occultam, oe mi nime aliys notam appellamus . Eius deinde differentias complectimur , re Tertio loco tractabimus, si. quae propristates,m essectus , siue accidentia reliqua erunt. Primum omnium igitur hoc dico , maxima, summaque ratisne priscos illos , quorum ingeni' summa vis fuit, eruditionis absolutae imaginem fecisse quadrato saxo insidentem , quo nimirum commento declarare ooluerunt , tutam esse viam , qua ferret illuc, σ

iiston ετ hdiv rami iΤabula Cebeiatis in tertio Septo. Eruditionis absolutae imago s

17쪽

Veritas nostri spiritus a 3mua ni m

diro se e

precisa dona proposita esse id calcantibus iter . deum plane modum dicimus , magnopere laetandum fore illis , quibus concessum erit , ut spiritum hunc assequi diuinum possint, essique in hoc rerum humanarum pelago tranquille nauigaturos , quoad scilicet humanae debilitati licitum es , insidiatrices. , aduersas huius vita undas perscindere , ac sulcare. Veritatem autem nostra spiritus see gimus ex proprietatibus , cr operationum conditione, eaeoniunctae solent esse . Operationes porro illa aut a

natura manant , aut ex Vratias vemunt, aut Samonum arte constant . Quae manant ex natura, semper inferiores erunt illis , quae manant ex Vratia . Et

quamuis troae non sint , non sunt tamen perfectae , licet perfectionis notam, atque imaginem proferant interdum . Itaque proprie non possumus dormare aliquam fuisse absolutam virtutis perfectionem in Philosophorum vita ; Oirtutemque eam, quae moralis diacitur , nemo unquam sola naturae vi perfne consequetur . laemones autem jsi , cum ad mase agendum animos nostros impellunt, atque infigant, fatentur inimicos se esse nostrae sanctitati . Rursus cum eorum instinctu vocamur ad Liquid recte , atque laudabilis rer agensium , non ferinde se se inimicos ostendunt;

sed neque diu perseuerabunt in eo instinctu , nequerem Vsam fusicipient , nisi ut aliqua boni specie , nos

inextricatililus laqueis irretiant . Inde fit, ut ea. quae Daemones recte persuasere, aut mox euans ant,

aut non rectum aliquem sinem spectent. Unius Teis , sanctitatem dare mortalibus , sanctitatisque no-- C mine ,

18쪽

.IIIJ B E Io P R I M V suo stmine, non solumniatualem Datian designamus, messione en oHeliam donoram',i l cum Fraraa simul mediocrem asi ama virtutem sed intelligimus c hrisianae perfectionis astutionem cum operibus tu, adiunctis relus, auae possent admirabiles esse m n -

ῶ, - decretum esset diuino natui vi In occulto ma nerent . Haec autem occultatio pejectionum , rerum

que maximarum non est penes omnes mortales , sed se i ran recubat,imperitis tantummodo , oe a caeco 'vulgo gnoratur , ad instar filis P. xx obiectis μιαbus emiget. Ac sicuti diuturna itu es , ct nubila serenum saepe caelum de nuncω- ,δntitatium simorum obscuritates , oe renetrae pura mox . in lucidissima serenitate compensantur, ubi vitae nis venit. Interidum tamen etiam ea perriectio sio latet , Ο obseuratur , ut, sicura deinceps apparebit, ; . ab hominum conjectu , memo- ' . i.

procul.ablegata, exul esse videatur.

19쪽

DE VERA, ET OCCULTA SANCT.

in hoc negotio sint Doemonum fraude maiores. Caput IV. ITT O nunc alios euentus, aliasse disputationes ; in hoc sel.m negotio dica

pliciter , ita contingere nonnumquam , t aliqui meliores Videantur, quam re era sunt, naturae fallacia, σrursus Daemonum arte, ει auxilio. Magna ruran. que oriuntur, sed haec ne, an aliasint maiora, dubiarandum dii tur . Mihi sane, naturae fraudes plus habere discriminis.virintur , iquit e cum eae pallam imitentur magis , quam vαmonum artificia, em fraudes ; σ quo maior Militudo est, eo pracbuior est ad fraudem via ; cassaeque naturales omnI Tarmonum arte esse constantiores solentia,Fraeterea , sicuti res admotae pn sus impediunt eorum facultatem , σνsum, ria naturae *is intima nobis, ac ferme indiuidua nostrae menti, Fummum afferre damnum potest. etiam insitus nobis appetitus adeo amicus nobIliorum animi nostri facultatum , *t minus inde fu-

spectemus insidias , quam ab iis Taemone , qui humani generis hostis infensissimus habetur. Quinimo

Taemones Vsi cum laedunt , natura plerunque utuntur illius, cuius vires optime nouerunt, tanquam effficaciore instrumento is victoriam reportandam . Hanc ob causam mire admodum ab eloquentiae Parente pr

nunciatum fuit; Quam blanda conciliatrix , de quasi sit sui lena natura. I)LU-

20쪽

PLURES NE SINT NOTI,

an occulti Sancti.

decernendo pronuntiandum est. LAccia it namque in recensendo torum numero ia fere, queὰ accideret rece sentitus medicas herbas, m poma, pe in sue, oe pisces, cor aues, aut illos demum tor 'Liarum oculos . Nam si quis aliquem interrogaret, quantum esse numerum missique generis censeret , diceret ille quidem infinitum esse, sed postea re aut calculos reuocata, non peris ei repo Detur Infinita is Ita Iane, licet magnus numerus Sanctorum sit, quos nouit fama , minime tamen es tantus, quantum alia qua arbitrantur; atque tia a mare licet, numerum e um, quos fama non nouit, esse multo , m quasi ne comparatione maiorem. Iam primum Hebraica legis temperius, qui noti sanne rixerint, admodum rauci fuere, si eum illis conferantur , qui ad nostrσκtatis notitiam non peruenere ; ac superveniente ρο- flea seristianae letis insectat uine ,, agmina propemo- Christianoradum Innumeralitia ore erum Sanctorum fuere; Quod si Caesari verecundiae fuit recensera numerum eorum, Caesaris p

'Mi irae per testa ciuita oceid sit, quippe enormems ' infamem , ut inius hominis superbiae sevis fieret -lto magis pudere oportuis dbos Romanos Imper Grυ , qui ab ue uia causa, 'tantam strage--ἔ-

SEARCH

MENU NAVIGATION