Gabrielis Vazquez Societatis Iesu Disputationes metaphysicae desumptae ex varijs locis suorum operum

641쪽

semper dissensum hisci,& hoc modo intelle

chiis diuinus per se refertur, & terminatur ad non eris. Quare sicut voluntas ctiam Dei

per se est boni & mali huius per displicentia, illius per coplacentiam: sic cita intellectus diuinus est veri & falsi huius per dissensum, at illius per assensum, hoc est,haec obiecta ad diuinu intellectu ita reseruntur, ut ipse inde denominatione accipiat assensus , & dissensus, iuxta modum explicatum in prima notation . Secundo, intcllectus diuinus per se refertur per modum assensus ad ens, hoc est, ad vera propositionem siue illa sit affirmas , siue negans,per modu, inqua assensus, hoc est . ita intelligit esse,quod est,& non esse, quod non est,ut unicuiq assentire dicatur,& hoc per se, non cognoscendo negationem per assirmatione: hoc vero ita est intelligendu, quia Deus simplici intuitu ,quo videt unumquodq;eXtremum , videt etiam virum unum alteri conueniat, an non : scut citam de Angelis dicemus Ur. disput. 223 c. a. Est tame differentia, quod Angelus, ut ibi explicabimus, per unam speciem non potest in suo intellectu diuidere: &ita nec uno conceptu formali simplici, sed duobus; vi minimum . quia plures res pcrplures species concipit, inter quas debet esse diuisio sed intellectus diuinusvno simplici co-ceptu formali hoc est essentia sua diuina, concipit duo extrema, quae inter se quide re ipsa diuisa sunt, & sibi cotraria: ergo ea sic intelli-gςdo,per se quoq; ntelligit diuisa, na alteri

642쪽

622 Q AESTIONUM METAPH P . repugnare, & cotrariam esse, sicut re vera est,

in & hoc est, diuisionem concipi ab intellecta

diuino, seu negationem veram quod idem est;& ita non solum dicitur Deus habere propriuconceptii obicctiuu entis, sed etiam no CntiS. Neque vero Deus non ens intelligit instarentis, hoc enim accidit nostro intellectui, qui unum per aliud intelligit. Quocirca neq; nonen S,Vt chimaria, concipitur a Deo ad modumentis sicuti ab humano intellectu, qui de illo, sicut de re quadam philosophatur; ut diximus

in tertia notatione: hoc enim est figmentu quod-dem, qUod Deo tribui non potest. Cum hoc tamen dicendum est,utfequenti articulo patebit, priuationem non cognosci a Deo , nili etiam cognito habatu opposito, non tamen per conceptum ipsius habitus. Dico per conceptumcbiectivum : quia cum aliud sit habitus, aliud negatio, & Deus intelligat ea , quae sunt, aut iris non sunt,eo modo, quo sunt, aut no sunt, non potest non unumquodq; per se obij ci intellectui diuino G tam cisii formalis conceptus, qui est in intellectu Dei, ide sit utriusque, ipsa nimirum es lentia diuina. Superest, ut respondeamus ad testimonium Dionysii, qui oppositudo cui ste vidctur,que sic eXplico:Eo loco non agit Dionys de cognitione, qua Deus intelligit malitiam peccati, quasi dicat, illam intelligi a Deo per suam bonitatem increatam , sed de cognitione, & modo, quo Deus omnia entia

creata cognoscit.

Secundo,inter exemplum lucis comparatae

. ' cum

643쪽

cum tenebris , & benitatis Dei cum malitia peccati, est manifestum discrimen ; nam lux est propria forma opposita tenebris ; bonitas autemDei opponitur malitiae peccati generali quadam ratione , neque ut Opposita forma: quar neque Diori'f. adduxit ad id , quod aduersari j putabant. Tertio dico , solo eo eYemplo Dionys voluisse explicare modum , quo Deus ex seipso

notitiam, & cognitionem habet omnium rerum anticipatam, hoc est, antequam res ipsarssint, nec ab illis ullo modo acceptam. II a Ccirca Metaphylicam dixisse sat e1t. FINIS.

LOCA R. P. GABRIELIS VAZQUE 2

Ex quibus Disput. huius oporis desumuntur.

644쪽

CENSURA

Laur. Bevei linckArchipresbyter de Canonicus Antuerpieria Librorumque Cenior.