Decii Iunii Iuuenalis Aquinatis Satyrae sexdecim; et in eas commentarii Isaaci Grangaei gymnasiarchae Vindocinensis, Bertrandi Autumni Nitiobrigis in senatu Burdigalensium patroni, Domitii Calderini Veronensis ... additus est rerum ac verborum index

발행: 1614년

분량: 340페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

me refelli possunt. nihil enim diximus quodvel ab autoris sensu alicum iri

sit vel teste carcat, sed alteram tantum sententiam probat. ut dicas cor quod es quia imprud cns es: a nobis scri tam fuit lon iurei est, ac pro sua recitat. O insignem calumniam l o :mpudentiam ante hunc dic minaaditam Sc xcenti sunt codiccs commentariorum nostrorum qui prome testimoniu dicit . En homi ncm dignum quo cum an tenebris mices,quii tot tabellis obsignatis pala inficiati non erit bescat. Sperasti te furto abusurum, at deprchensum t st te coarguit derideris,& tame eadc temeritate ver a mea illic de Alica scripta cos undis atque in uertis nam de eo quoq; loco non milii est scribendu. Longa,co tumeliosam superbiae plenam epistolam coposuit,qua obiurgat quod aqua multam in tanto precio esse tradiderimus,utVarro in Gibu regiu dictu scribat quod ea prcci sitimo remedio curaretur. Vbi hoc legisti incoinentariis nostris turpis- sine i r quaricator. in tu nos ignorasse quod tribus in locis coinc latario. ruperi cripsimusὶ De Alica quod affrmavimus ea dari solita aqua mulsa' elotam. Plin. secuti sumus autorem ita scribente,. rara rei Romana est, non pridem excantata: M Ox, dum arbitror Pο ιθ magni aetate in 'seu vile, eam es e sua eximie ille nemo dubitat iue elota detur ex usus niti a me in . bitrantid c ia. Haec Plinius. Nos vero ita in comm cntariis. rtica ab alendo diciturdi scribit rism: tum aetate remps, magni non erat in V. Vidu tamen haί ita est sal Lerram. : surperanda daretur in m dum ptisana, ut aqua mulsa elita.

Mox,quum esset explicandum id verbum disticni.' - mullum poterit tibi mittere diues.

H c verba subiecimus η tanto pretio erat ut Varro 'cribat morItim regium diadium εἴ se quod mul ε preciosissimo remedio curabatur. licet aliter antia di tam tex siente a Cornelis Ces. Require praeterea haec in commentariis nostris scripta in tertiodecimo: ubi de mulso haec quum de pat' o scriberemus, Dulce hoc quidem iam instrD precis qua mul*m , ut Varro, Ic. Ac ne omnino dubitares nos plane quid sit multum intellexisse. eodem libro ille locus te monere potuit,ubi ita scripsimus. Mulpum vinum de quo paula ante est

dictum. magno impendiolabat, filico m de temperatu. huius confecturam δε et

olum Ea σ Pim. Nemo est,ut arbitror, qui ex his verbis non plane in- telligat me quid inter aquam mulsam & mulsum intersit cognitum habuisse. Protheus vero ita verba mea recitat ut non tam error meus in iis appareat quam eius nefarium calumnii: scelus. In tanto preti. est aqua mutis,ita non scripsi nec in commentariis meis est, salsarie impii scri it me, sed quum mulsum interpretarer illi id addidi.- n tanto pretio erat . di Varra Nec illic cst aqua mulsa, de qua paulo ante eodcm disticho scripseram. Ex Plin. non modo auctoritate, sed verbis, ut ita doc

rena, quare mulsum cum alica mitteretur. Non potcst enim non videri commercium mulsum cum alica, lulam ea cluero tur aqua etiare mulci.

Tu vero homo ad inanem doctrinae iactata tiam quam nullam habes co- paratam verba Plin. tota pagina recitas, Quid sit mul sumiquid melliles 3 de Pollione Romulo, quid Augusto responderit nec tamen indicas undeca accepcris, ut inuentorum gloriam S docti inae lauilcm Plinio praeripias. Nemo est qui impudentiam tuam non aceus et, iactuatiam non

332쪽

oderit,furta non derideat. Ego vero de mulso satis habui digitum ad son.

rem intendere,vnde haurirent qui Vellent ea omnia quae tu tanquam libris Sybillinis legendis quindecimvir creatus recita ,&pro tuis arrogantii sine vi urpaς. Equidem omnem tibi accusationem hoc loco remitto, tametsi ea obiicis quae sine flagitiorum tuoru reprehensione diluere non

solii m. Nam vi me de mulso recte sensit te & scripsisse demonstrarem c umnia tua indicanda fuit, qua verba mea in commentariis peruertisti. Illud vero quam stulte obiicit& accusat quod apud Iuaenalem ita cat men illud legerimus.

Contentus fama iaceat Luranus in hortis

ZIarmoreis,cr Serano tenuique Saleia

Gloria it iantalibet, quid erit,ioria tantum σε Ipse enim salina legendum contendit: credo ut Fidentino blandiretur,ad quem scribit quem iure&merito vatem suum appellat, is enim Thersites tali Homero dignus est, aut cerre homini fratiam referre voluit obi aradoxa & portenta in iuuenalem ei quae inscripsit & dicauit, homo iteratorum ludibrium, triuiorum dedecus, ex Academia Romana risu& sibilis iamdiu explosus. Sed quid me angit si uterque insanus est 3 si alter alterum ita extollit, ut uterque ab omnibus contemnaturi Nos quod in eo I uuenalis carmine interpretando secuti sumus, vel inimicis iudiciabus probaturos confido. Atque ut inde incipiam, Codex meus perantiquus quem ex Gallia attuli, vobiscue ac multis aliis iam ostendi, saltioscriptum habet, non vidistis alterum eiusdem vetustatis & fidei li brum, quem Manilius auditor meus vobis aperuit, ubi eadem dictio ita ut in nostro legitur. Iccirco in commentariis nostris in Iuuenalem ita dictauunus. Poeta diuitibκε restondet, qui cosuerentι cr indignati nihil Poetis dari, obiicere poterant, quod e s laude contentra es opponeret: diuitem Poetam, qualis fuit Lucanus, fama contentum ess epos inter opei, quum rebus ad ictum necessariis

Iraeterea nihil habeat. Seranus nomen Poeta temporum Juvenalis, cuiuspr t. ad nos non peruenerunt, ut Pasii. V kbra, Caluini, multarum praetera quos Martialis nomin/t. salii meminit Quintilianus in Comebus qui quum eum ostendat maxiam, in honore apud Vsa ianumsuisse maec suaque is eoim ait. Securus sit Apercr Salesui 3 sui, r quisquis alii istu ium Porticae crς rminu loriam suet Brotheus vero ait salino sarano id est, vitreo contentum esse oportere Lucanum in hortis marmoreis. Enimuero Brotheu isto salino tuo nihil insulsius est. Quin istam vocem compescis ignorantiae indicem, stultitiae testem8Si Lucanus diues est,& in Poetae diuitis exemplum affertur, quomodo salino vitreo &tenui debet esse contentusὶ quasi vero victum Lucano I uuenalis illic praescribat,& eius diuitias operibus paternis quaruetiam Tacitus meminit non potius commemoret. Vbi apud Poetas i gisti unquam salinum tenue pro incnsa diuiti si omitto Horatium, Papinium & alios apud quos salinum de frugali & paupere dici legere potuisses. nisii prouincialium negotiorum quaestus te occupasset. Quid praeterea conueniunt salinum vitreum & horti marmorei r O perditam audaciam & multorum annorum in unitate c*nfirmatam. Tu nobis in-

333쪽

terpretandi leges scribis 3 Tu tanta dignitatis tuae iactura de Martiale non tandem disputare coepisti, in quo mihi crede pariuii vidisti, quid te

aut tuum ordinem deceat, cuius nisi rationem ducerem maximam , ea audires quae a verecundo inimico vix commemorati pollent. Sed iam ad ea quoque epistolam respondebo, tua eius versiculi. me liuem cursu τι re quam tam . interpretationem nostram carpit dc oriurgat. Ea est sta puer fuit qui ' pana censete a meridie ad vesterum septuaginta quiniue millia passuum cucurrit magna omnium admiratione: meminit historia Plin.omisso putrinamine. Si Plin. inquit nomen omisit quomodo potest augurari Domitius

Atam illum esse de quo Plin. scribitὶ Ego ita suspicor,quoniam id ille pro

miraculo reseri,& ait nuper, id est, intra hos annos : haec autem erant Martialis tempora,qui quum velocissimum nominare vellet hunc masnae admirationis accepit. nec mirum si nomen ille superesst, hic retulit,quod in multis aliis neri videmus: solent enim Poetc studiosissime nomina vel representare vel pro veris fingere. Atqui inquit Brotheus nomen ab Ata deductum putat, qui ut Festus asstinat terram vix summis vestigiis attingit .Nec in hoc mentitus sum, nonne ille ita scribit, tae sui attingunt magis terra quam ambulant iid inquies accidit propter vitiu crurii. nec id me mouet. Ego hoc tantia accipio quod ait terra magis attingunt sua animant, quod in altero propicr vitium in altero velocitate accidere potest: vi Solinus ait, Lada Alexandri cursorem tantae fuisse agilitatis .ut harenis pendet ibus nulla indicia relinqueret vestigiorii. Ego antiquoru se quor auctoritatem,tu nullius: ego quae Poetae sensui conueniant, tu quae

absurda & alienillima sitiat. Pudet enim referre quod scribis legendum esse Atiam,& hac suisse filiam Scinei.Vbi obsecro legisti unquam Atiam, ubi Poetarum omnium hostis de ignare ὶ Atalantas duas fuisse, alteram Iasi. alteram Scinei filiam , ex Apoloni j interprete in Properiij commentariis recitauimus. Atalantam Apolonius in Argaunotis, Ouidius, Poctae omnes Graeci Latinique dixerunt. Tu Atiam inculcasi tu Atlaaudes proferreὶ tu Atiam nominas'Sed demus hoc infantiae tuae, versum quoque faciamus longiusculum, atque ut vis legamus diue leui curru incere quaeras Atalantem qui erit Poetae sensus)Certabat ne Mart. amicus vincere Atalantem, quae post tot hominum saecula vix ex fabula agnoscebaturὶnimis urgeo,iam ut puto erubescis. An ubique Brotheus vel calumniatur, vel suam prodit ignoratiam i Illud me quoque ad risum imprimis prouocat, quod ubi pueriliter gestit, ubi sibi ipsi applaudit, ubi de curru victoriam s luat, in eo potissimum est ridiculus, nec ab ignominia vllo iraesidio Vindicatur: id quod stultis accidere aiunt, qui tum sibi maxime

pere videntur, quum plurimum insaniunt: idcin niti de Brotheo omni luce clarius demonstro, me de tota causa deiectum ludibrio haberi facile patiar. Per longam epistolam scribit in expositionem nostram illius loci,

334쪽

Vbi nos ita scripsimus.1 thnites lapia sunt a lucernarum II redicti, tu mprae si serrant. contra lych tra dicitur maris in quod lucernarum lumine ub terra fodiebatur. Varro auior cr Plin. adex antiquus habent lychnitemque torumctum ego autem legendum puto perunctum , hoc est nitidum G maxime silendentem. Nam λυχνοι Graece Latine dicitur lucerna. Unde m lapis bchnites dicitur. chnus autem 1iue lucerna qua magis ncta est, eo plus sanima mittit. Ex ea igitu=metaphora 6chmtemperunctum id est, flendidum crylammas lucernae peruncta

emittentem app. kai ιn distiι his. mn notat partos ncta lucerna patres.

G mma, id est smarardos. Denique illud addidi, lac ismarandas ADPeri. Quid hic accusas Brotheus 'an quod smaragdos illis verbis detisnari ius

picarii Mim,dua tu similes albus m ri gemmas, potius quam rapityros, ut tu censes intclligendum)cur ambigendum mini non imit. nam multae sentinae similes illictibus inaris esse possunt : amethystus quum mare purpureum dicatur,saphy rus, tuum caerulea sila smaragdus , quum viri diu Nam caeruleum dixi non tam vismaragdi colorem, quam ut maris significarem: frequentius enisti in re caeruleum, quam vel purpureum,vel

viride legimus. Quum autem tiaragdi a Martiale saepissime inter preciosos lapillos numerentur, saphyrus nusquam apud eundem Poetam legatur, malui de smaragdis quam de saphyro interpretari. Sed hoc non te mouet Alrud accusas quod lychnici scrinscrini, pro luthmie. Ego non ita scripsi id quod multis statim ostendi, a Plin. ea accepi verba. in nullo autem Pliniano codice lychnicus est, sed lychnites in omnibus. Qui igitur potui aliter referre quam Plin. Ex cuius praescripto ea docebam. Illud tantum Oxplicaui ditatis; de causis marmor & lapillum lychnitem dici, quamuis utrunque lychnoid est lucerna deducatur, quod alter itan

mas litternae prae se serat, alterum lucernarum lumine,ut Varro tradit, sub terra fodiebatur,plin. Ex ten re ardentium lychnites appellata a lucerna

einu locis o probat ima in indis,3u im quidem remi 'orem carbunculom esse dia ruret. Sed in hoc non versatur Brotheus, alibi habet accusationis arcem , ex qua totam caiisam agit .alibi est iurgiorum caput alibi eius sutoris sedes, quod eum versiculum Sardanica erum lychnitemque perunctiim, ita leserim ut verum,& perunctum pro epithetis gemmarum exposuerim, lardona ca scilicet verum,& lyc nitem perunctum. Hic clamat, mul tis ite contumcliis vociferatur , Verum & Perpnctiim esse propria nomina a quibus se gemma accepi isse dicebat Mancinus, a Vero sardonPcem a Terucho lychnitem. Dicus oro interpres, Verus quis fuit Zan Imperator Z an qui nunquam mentiretur ὶ Aut certe tandem expedi si potesquis hic fuerit Haeres, os componis, manus dentit lis. O ineptum homine nil Nonne vides sardonyca frequenti epitheto verum a Mattiale stici, sitas primae sortis in suo genere, tuum inulti reperiantur non veri nec eiusdem praestantiae λ υνο anquit, Plin. non omnino sardan eas nasci. Idem de Onyce, unde nomen deduxit sardonyx, veram autem Onycemllurimas γή-N.Aue cum lacteo Totus sub re et raras idem Poeta alibi,

335쪽

Non vides inquam per epitheton a Martiale sardonyca verum appellarii Non audis; quod si Mm si ovis per epitheton legitur, ne tu quidem aduersaberis quod sequitur, lychnitem e perunt iam, eodem modo et se accipiendum: siue aut per unctiim, siue terunctum legas,rihil impedio nam utrumque vim superlativi habet, modo admodum splendentem ex me thaphora ut diximus exponas. Nam lychnites la- ullus a lucerna dicitur, cuius accensae fulgorem praese fert. Inde quoducetnae conuenit, ad lapillum qui ab ea nomen est sortitus, Poeta transtulit. Q Idi inquies. vestes perunctas dicemus lucidis3 Quidnisi eaedem lychnitae appellaremur. Non enim perunctum nitentem ubique simpliciter expono, sed vel in lychno idest lucerna vel in nomine ab ea deducto. Hic est ille locus in quo me tantis contumeliis onerasti. Vbi triumphum tibi finxisti ubi si deo placet etiam in me deriden. do facetus este voluisti. Nam perunctum inquis hunc appellabimus. Mitor quum tam mihi infensus sis tanto odio, sponte tua, nulla quidem culpa mea suscepto insecteris: cur peruncium appelles nominel roximo tuo gentilitio. Nam perunctus & perosus finitima admoduunt,atque eadem . I inino hoc plane tuum est. Nam Pogius vir eruditissimus,quum in te olim elegantissima epistola inueheretur, peruncium appellauit, alia ut puto de causa, quam ut splendentem significaret. Epistola in manibus est tuarum virtutum testis, & aestimationis.

Itaque quod Posius tibi honorifice detulit nimium liberaliter ad alios

remittis. Nam n est honestum, cur te eius pudeati Si contumeliosum tibi tantum conuenit. Vel ob nomen genti litium, quod paucis litteris immutatis idem est. Haec septem in commentariis nostris accusat Brotheus, in quibus satis, ut arbitror,hominis & prauitatem resellimus,&indicauimus ignorantiam: in quam mihi, credite nunquam tam turpiter ei set lapsus, si ab ossicio non discedens mecum de his disputa lex aliquanto, ut quo tridie solebat , quamprimum e prouincia rediit: Hectorem enim Pomilionem suum singulis pene horis ad me mittebat,

consulebatque de rebus nonnunquam in quibus docendis me eius vicem pudebat, adeo peruulgatae erant, & pueriles.Nam vel negociorum occupationibus oblitus esse, vel quod magis existimo, nunquam didicisse aliquid videbatur. R. e nunclauimus ei more maiorum amici tiam quod an ipsius culpa an certa consilii mei ratione acciderit, ali- uando explicabimus. Nunc aliis eadem hac epistola responderem ni- ad grauiorem illam actionem redeundum esset, ubi toto agmine non modo leues Brothei incursiones repressimus: sed omnino victum ac fugientem castris exuimus : penetrauimus enim in com-imentationem illam Plinianam, ubi tercent una ex locis irrupimus, quae sua imperitia penitus concus terat& profligauerat. Quo in genere nuctantum septem proponam,ut causas agere a nobis dii eat: nam iudiciorum & sori rationem non satis perspeciam habere videtur, quum ea

336쪽

aduersatio obii sat quq & facillime dilui possint & ei; grauioribus ea

minibus reu agant, id quod in p:ςsenti causa demonstrauimus. Si quem accusare vis Brotheu, quod a puero adamasti, ea tibi colige da sut crimi na quae nulla translatione, inficatione.disputatione iuris,denique nullo defensionis genere vel euerti pollini, vel debilitari, ne odio & nefario tuo instituto potius qua honesto studio in causam descedisse videaris,& non tam potuisse accusare. quarta voluisse, quod ab omni viri ossicio alienissim uest, in te vero etia impium: Haud quasi inpliciter nos in te agemus. Plinium a doctissimis viris emenda tu, tu in ducentis & si ptuagintaquinque locis peruertisti. A prooemio orsus, libris de cos. mographia interm illis,qua vix attingere ausus es, ad septimum accurristi: inde ad operis usique exitu, alia in uertendo, alia demendo alia addendo, pulcherrimam historiam depravasti. Negas te in eo laborasserat manus tua in margine codicis Pliniani est . quem librariis pro exemplo tradidisti. Hic apud me est in tuae ignotantiae testimonium, multis ad me venientibus saepe profertur: Inficiarisὶ At quandringenti codices, qui ex tuo exemplo manarunt, testes sunt. Itaque aut quae commisisti defendas necesse est. aut culpam fatearis, quum nullus inficia

ti locus relictus M. In principio satim prooemii ubi de Catullo. Haec Plin. Ille enim vistis permutatii primbus syllabii duriusculum se ficistulam dolebat exi Amari a tuis dernaculis Cr famulis. codices omnes ha-ent, & legendum est. Nam quasi Pli. Catulli exemplo, qui duriusculos versus fecit: ut alter quoque Plin. in epistola scribit, sui operis obscuritatem a familia imperatoria abhorrentem: cui exposita & facilia praeponenda erant,excusare velit. Illius obiicit & proponit versus, sed

mutatis numeris non. n. eo ordine versu recitat, quo ille scripsit, Hic

ait, ille permutatis prioribus syllabis. ocusabit inquit citullus duriti meam, qui cr ipse durauliculi siribit, quam a tuis )rrnaculis cm famulis existimari talet quasi dicat & ille dura scripsit,& insolita tuis famulis & ve

naculis ut ego. Tura non dixit, ne videretur aut poscere ut legeretur ab Imperatore, aut illius ignorantiam damnare, Brotheus vero supercilio censorio, quum totum sensum ignoraret. ita in uertit, quam volebat existimari, a vernaculis suis, quod aute tequebatur. famulis, deleuit. Ostultum hominem, scribebatne Catullus vernaculis suis, an ciuium auribus Totum Pli. sensum eo errore consit disti. Sed hoc & reliquos in prooemio errores omitto: in libris qui de cosmographia sequuntur, pauca quaedam immutare ausus es. quae Vtinam preteriisses: ne in tot libris deprauata legerentur. In tertio Praclyta; inquit Plin. non ab AEnea

nutrice. sed quia profusa ab Ainaria erat. Apertum est quod sentiat Plin. Proesytam dici a quid est profundo. Fuit enim pro suis & diu ulla ab AEnaria: que eadem Inarime de Pythecusa dicitur, quod & ipse alibi scribit,do docet Strabo. Non autem nutrice AEnea, quae Proclita dicereturὶ Huius meminit Dionisius Halicarnaseus. qui ait a Proclyta

muliere Troiana Proci ta insulam dici: cui sententae aduersans Plin. occurrit Brotheus ita scripsit. Prachia mn a Caina aeneae nutrice, Vide ho

minis imperitiam, qui putauit fieri posse ut Caieta Proesytae nomen

337쪽

dicatur. Quae malu hic Caietae mentio est, aut quae cit Proclyta liter

rum cognatio vel similitudo Caieta uideat, i ncae nutrice Caieta di cia est, non aute Proclyta. Tain etsi illac uoq; Ca: etam. non ulli auctore Strabone appellata putat ut quod curua Lacones dicat, qui illic Phormias in litore curuo codideriit,& paulo post Piliae inter Pau-Ab um velim Me aris. Brotheus vero ita in uertit. Inter Pice Anum sinum qua in Neapolis. Nimirum Pausi typia nusquam terra melle putauit homo adeo locorum omnium ignarus, ut nec ubi teri arum . iit satis adhuc nouerit, quum tamen omnes codices Pausi lupum pro sciat,

quod si de Pausilis o adhuc dubitas: lege Plin. in fine noni libri, ubi

haec reperies, Pausillupum disia est cam niae, haud procul a Neapoli. In ea in Caesaris piscimi a Pollione Vedia coniectum pisce exage imum 'bi annum expi- Moesicribit neus Seneca. Iam tuum errorem vel inuitus agnoscis. Hoc non est a Domitio in epigrammatis interpretatione dissentire, qua uis in eo quoque turpiter labaris, ac non accuses sed tete accusandum onferas. Pliiiij verba peruertis, quae non intelligis, ut quum illic sententia aliquam vel ridiculam proponere possis, hic ignorantiam tantum fateri habeas. Sed iam ad septimum venio, ubi tuae deprauationis initiuest, quod eadem temeritate in totius operis calcem perducitur. Plinius ubi de homine generando de pariendi tempore scribit. haec tradit. . Gieseptimum mensiem raud 3nquam vitalii Useptimo. non nisis ridie ρι- stera epleniluny die, aut interlunio concepti nascuntur: transtititium in Aduraeia, cr octauogigni: iam1uidem in Dalui tales partus esse itales. Partus inquit octauo mense letnalis est. Ita enim est intelligendum, sed tamen in AEgyptio indifferens,quod nec in aduersum nec in prosperum magis accipiat euentum qua si alio tempere gigneretur. Iam, inquit,& in Italia indisserens est tales partus ellet vitales. Nam non habetur miraculi loco si octauo mense nati vivunt. Translatilium indifferens significat, quo verbo Gellius utitur & Tranquillus eo loco. Sed aduersante cenatibus suis.acan cntonia conbule quem delpraecipuum adiutarem sperauerat, aene publicum quidem cr translatilium diu in re sdisine pactione grauissima mercedis ι artiente,ad utimates se contulit,ubi tria flatilium pro indifferentem dixit. Nec me fugit Paedianum ita scribere, translatilia, utres dis runt non noua nec nuper ιumenta sed abui de translata, ut etiam apud Plin.pro nouo possis accipere translati iiii, quasi dicat nuper obseruatum . nam

pro nouo accipi testatur, Paedianius, quavis antiqui res aliter accepit Ieidem assirment. Haec quoniam Brotheus non legerat, non intelligebat, ita immutauit. Diatum in Agapia est cr olust gigni: quam quod a Pli. sensu alienum sit, aliorum sit iudicium. Tu Brotheu codices omnes ita scriptos perueriis magna studiosorum iactura, peracerba Plinianae dignitatis iniuria, grauillimo tuo dedecore de infamia. Eodem volumine Plin. corporea sco esse sed eximiis viribus. Veiacum quid sit Festus docet. Vesicum tuetuit pro pusilla viebantur, quamuis Lucilius edacem Vescum dixerit. Mart. Vescum exiguum interpretatur & minutum. Gellius. Ouidiua idem. Brotheus quum Vescum

338쪽

quid esset, non intelligeret, ita in uertit. Cerpare nerusitan ates' ex iniis viribus. O temeritatem l tu verborum Solini quae non percipis umbram quandam secutus, a Plinio recte scripta in tuae ignorantiae leges ducere audes. Si me audies operam dabis ut quae ex tua deprauatione sunt edita exempla omnia vel co burantur. vel si quis tantum labore ferre pollit, emendentur, ne Plinianae, vigiliae sua dignitate per tuum flagitium defraudatae in posteros propagentur. Equidem vereor: ne si omnia eius deprauationis testimonia ex septimo tantum libro nunc suinpsero: de reliquis silere videar, quod bene emendauerit, quum multo grauius in sequentibus peccauerit, ubi Plinii historia& magis recondita est, & exquisitioris doctrinae at tibus init ructa. Sed ita profecto res habet, ut initio scripstinus nos hanc epistolam quasi seriantes & ludentes scriberemam in altero opere quod paulo poste- detur tota actione singuli librorum omnium eius errata persecuti sumus. Id quum nuper Brotheus ex quodam cui operis particula ostenderem: audiuisset, fuissetque ab eodem monitus, ut locum undecimie mandaret, cuius reprehensionem in libris nostris forte ipse legerat statim trepidus ad malas artes confugit, & dolum nouumque commentus est mendacium, epistolamque quam primum edidit, qua me in eo accusat, in quo ipsum non modo reum habeo,sed damnaui cunci is doctorum hominum suffragiis Nam in undecimo ubi de apibus Plinius ita scribit. Tunc ostenta faciuntprauata σpublica, ira dependente in domibus templisue, sepe expiata magnis euentibus. Protheus no intelligens quid sit vita in apibus: ita deprauando supposuit Dia dependentes, pro uva d

pendente. Hunc autem locum apud Iuvenalem explicauimus eo versu. Examenque apium longa consederιt uva. culmin. delubri.

Vbi haec auditoribus dictauimus,recitatis primum Plinis verbis, i mapes facere dicuntur, quum connexis pedibus in racemispeciem dependent Virg. de apibus. Jmmensa ruetrahi nupes iamque arbore summa. Consuere in densis duam demittere ramis. Columella,animaduertito an totum examen in speciem unius vi a pendeat. Tu

vero Brotheu in margine codicis Pliniani qui apud me est dii a d rendentes scripsisti. Quadringenti codices istis mendis tuis impressi ita nabent.Theodorus vir doctissimus. Ioanne ςalleriensium praesul, alij praeterea etiam tui assectae, hoc sciunt locum hunc legerunt, damnarunt ignorantiam,& tamen tu audes mentiri calumniandoque amr- mare, vel te non ita scripsi isse, vel me pei peram auditores eum locum

docuille. Sed ad septimum redeo. Eodem libro quum de prodigiosis

partubus scribere vellet, ita exorsus est. Tergeminos nasci cerium est Horatiorum Curiatiorumque exemplo Syra Diter ostenta assilucitur, praeteri uam in Egipta . bi faetifer potu Nilus. nam illicosi ine sinta. t Solinus, expressi nascuntur. Vt vero Plin. demonstraret plures tribus eodem partu nasci

ostentum esse, addit. proxime, tremit iliai Augi ι annii fausta quadam

339쪽

; plebe Omae dis.1 mares toti em famino enixa, famem suae secuta est, portendis baud dubie. Atque Brotheus, qui musas ore suo locuturas suille, si ore humano loquerentur existimat: nec Plin. aliter scripsisse, quam ipse solet: ubi Plin. aut ira, hoc est ultra ternarium numerum inter ostenta a

duratur. deprauando ita scripsit , sed hac inter ostenta adducitur : non vides tantuin abesse, v t quae vult Plin.sentias,ut etiam aduerseris. Nam quod ille ex historia allirmar, tu per ignorantiam negas: Tergeminos inquit, nasci non est portentum; nam Horatios, Tergeminos de Curiatios in hiltoriis legimus: Tu vero 1 Plin. dii sentiens Tergeminos quoque nasci affirmas et se ostentum. Estne hoc Plinii codices emandare an eum Vocare in ius,& ignorantiae accusare, quod ex tua sententia non

scribat Quidὶ nonne quum de ratione partium eodem libro preciperet, tu quasi nouas naturae leges ex AEtruria accitus aruspex promulgares 3 ita eius sententiam sustulisti, ut nec quid ille voluerit, percipi possit, neque quod aruspicina tua praescribat, ulla ex parte intelligamus. Ille haec de dentibus in septimo. quibus in rixtra partegemini supernea canibus ciet nominatι fortunae blandamenta porcentur, sicut in Ouri pina Γε- milii Neronis matre, Contra in leua. Quid sibi velit Plin. satis percipimus,

nisi tu haec deprauauerisὶ Nam quu in homine,qui sunt inter molares de Iriores dentes tendentes,in acutum canini dicantur, qui hos inquit Pli. abent geminos supernae in dextra parte fortunae fauor his portenditur. Contra qui in leua. Idem Solinus ex Plin.verbis ut solet,quos Cynodonias vocant, quibus gemini procedunt a dextra parte fortunae blandimenta promittunt,quibus ab leua versa vice. Brotheus hunc locum una verbi labefactatione totu euertit. nam ita homo rudis emendauit: quibus in dextra parte genuini si perne a canibus cognominati: ubi uno vulnere duobus

locis Pli. cosodit. na si in dextra parte genuinos habentilae sortunc fauor portenditur, quis erit qui aliquid non spereti Nemo enim est, qui vel genuinis careat, nisi quibus vel aetate vel casu aliquo deciderint. Omnibus praeterea tam in dextra parte quam in leua sunt genuini, ut iisdem ex Prothei sententia,&blandimenta fortunae, & iniuria protendatur. Oignorantiami nec genuini , canibus nomen acceperunt, ut Protheus Plin.affirmare cogit. De caninis eum loqui vel uno verbo Solinus te monere potuit nam Cunodontas dixit quasi κυνος ολολ, id est,canis dentes. in his portenti discrimen est, Si aut in dextra aut in leua genuini fuerint, de tamen tu genuinos duobus in locis , ut multi apud me viderunt . in

media pagina & in margine scripsisti , de quidem grandioribus literis,

ne omnino dubium relinqueres ignorantiae tuae & temeritatis: sed nescio quo pacto propositum tuorum errorum numerum non seruaui. Nam qui septem tantum promiseram, nouem recensui. nimirum hi duo me imprudente de inuito ex tanta turba elapsi sunt: properant in lucem venire omnes. Sunt autem ducenti&septuaginta quinque, ut cito audianturmam incredibili consensu conspirarunt, ut te tam praeclari authoris Sicarium accusent de damnent, id ut celeriter fiat operam dabo.

Ollas nostrum iam pene absolutum est, quod simulac editum fuerit,cir-

340쪽

cula stabunt irati,& tanquam Eumenides, ut in fabulis est, saces admouebunt, ac flagitioriam tuorum conscientia te torquebunt & cruciabunt. Ego me his patronam profiteor, his adero, tam piam&iustain caulain non deleram, in qua non tam doctiinae aut ingenii seu tus a me quaerendus est quam osticii in ciuem meum de pietatis, quem per leno.rantiam de pristinae laudis dignitate deiicere conatus es. Vos vero Helici: Marce Phosphore dabitis veniam. sit Brothei insolentia me a . bis abduxit: ut quum ad vos scripserim, in hunc tamen unum omnem serme contulerim orationem. In qua . si aliquando acerbior fui, testor virtutem iplam, me id non sponte. sed necessarid egisse: non quidem quod illius contumeliae, quibus me insolentii si in E insectatur quotidie, stomachum/liquem secerint, qui vel ipsa iniuriarum diuturnitatem eo ianii hi penitus conuulsus est,sed quoniam ea quae vel obta cit, vel commisit eius sunt generis, ut aliter nec refelli posse, nec accusari debere,

FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION