장음표시 사용
101쪽
lis nec sceminis Iure liberorum opus fuit unquam, si a m iue Ius patronatus habuerunt: oportuit autem , si strui illo &gaudere voluerunt, Iure trium liberorum honoratam matrem ingenuamq; suisse t ex lege Papia, Vlpiano referente. At inde quis non colligit Caij prudentis illa fi Verba, Satis g-lus. eonfiat, etiamsi in potestate sit parentis ius patronae, ni biso- P- ς minus legitimo iure ad eum pertinere haeressitatem, non sic ab co scripta, non sic ab eo sensa suisse ' quibus significatur generaliter de sine distinctione, sicut patronae liberis officium bbi illotis.& animi grati significatio a liberto debetur , ita & liberti haereditas ex iure constituto illis legitime obuenit. Quod tamen olim iam olim non fuit, nisi mater patrona tribus liberis c honestata suisset, ex legis Papiae praescripto,quae post ius praetorium nouissime rogata est, dc viguit. Itaque memoria eius deleta a libris Sc monumentis iuris ciuilis, non fatis scio, v luersiitne Concinnatores iuri Iustinianeo quam maxime sententias virorum prudentium accommodare: cum ius anti-ruum legesq; veteres usu iudiciorum & Vrbis approbatione orentes, qualis erat Papia, iusserit Iustinianus in Pandect, i Di est. e tum opus transferri. V tuam scio, quo tempori seruirent, de- . formatas a Triboniano & secijs veterum omnes pene sententias suisse: quas si reuiuiscentes oculis autores cernerent, aut non internoscerent, aut subinde illud efferretur , AgiMI PALIs ERAT, nihilo tamen minus antiquitatis
Ecautorum dignitatis habitam, a se rationem Iustinianus uti k gest con deri voluit, in quem dc suos inuectivae, proprios libros exigui. De materno Iure trium in Norumsuccessione, des S natu UTertiagiano, Lure manumissorum parentum, em bonorumpos Zone Uni x .personae, mris Diocletiani, Theodosi si in fani, Vlpiani, οὐ ini, Pausis piacitis Ac priatinae resuratis.
E T E R E s ad puerperium discrimenq; salutis, in quo mater liberorum causa versatur, ubi semel respexerunt,praerogatiuam illi tribuerunt, tam nitates praestiterunt, variat varijs casibus priuilegia concesserunt: quaedam ex ijs enarrata sunt. de reliquis via
102쪽
. trahis. deamus. Vlpianus' ait: Intestati Z haereae rasa matrem eae lege XII. Tvlularum nonsertinet o si Lus Δόerorum habet ingenua trium libertina quatuor gitima haeressit ex S at cons Tertianano. In testatorum ingenuorum hqreditates pertinent primum ad suos haeredes, id est, liberos, qui in potestate, caeterosq; qui in corum loco sunt. Si sui non sunt, adbs ost suos. consanguineos, id est, fratres & sorores ex codem patre. Sit j i , ,1 nec, ni, ad reliquos agnatos proximos', id est, cognatose l.iaeod. Virilis sexus, per mares descendentes,eiusdem familiae,inquit Vlpianus. Sic enim lex XII. habet, sint gatus montur , cui suus haeres nec extatis, Unatus proximus,amibam ha to. Ita iure ciuili, scilicet x M. Tabul. aut eius forensi recepta in te
pretatione , cum nihil fili familias habere posse viderentur, nihil de successoribus eorum cautum fuit. Quod si de manu fili j emissi fuissent, lex, ut neque omnia, cogitasse potuit, de parentibus nihil cauerat. Itaque post varia discrimina, sicut
autorem nouae legis noua necessitas implorat, Claudius Caesar edictum proposuit, ex quo in solatium liberorum amis rum, matres eorum legitimam haereditatem obtinuerunt, si vera de eo retulit Tribonianus.Dei de ut liberis honorati res flaminae pluribus commodis donarentur, quam cae quae sterilescentes inueterascerent, de his, Tertullo & Sacerdote Conss. Imperator Caesar Antoninus Pius maximusq; primceps proposuit, libello complexus quid fieri placeret, D. Q E. R. I. C. Patres, ingenuae scilicet matri, si Ius trium liberorum habuisset, libertinae si quatuor, filiorum successionem, non etiam auiae, transfereAdam: quod ex Consulis Tertulli nomine ad Antoninum ab Adriano reuoco, licet per conni-aiuli eius. uentiam illi Triumuiri ' Senatuscons Tertullianum tribuetarint. Id porro certi iuris suit in matre, quae ciuis Romana dc nata & alta cst, item dc in ea, quae manumissione cum maiore libertate ciuitatem adepta est, dummodo illa ter,haec quater vivos εἴ pleni temporis liberos peperissent. At subsisti potuit in matre Latina ingenua Ius Quiritium consecuta, quis numerus liberorum exigeretur,inde mota dubitatione,quod ipsa Latinorum libertorum filia, generis libertini maculam retineret, videreturq; ipsainet libertina, cuius maiores scruia tutem seruierant ex veteri Libertinorum acceptione , cuius in
103쪽
in superioribus suit autor Suetonius: nihilo tamen minus illi ingenuae natae trinus partus suffecit: non senim manu emisis, inquit Paulus , ideoq: ut a libertina liberi quatuor ab ea e lib. . Ω, non exiguntur : quae ab Vlpiani verbis more suo rescidit Tribonianus ibis , Sive ingenua sit mater, siue sisertina, habebit s ta nullo gortu Eam commodum. Plane matri Ius antiquum nihil des rebat F, filiocli defuncto,iam virilis sexus quam sceminini, tam x s.li AAL naturales quam adoptiui, tam sui quam emancipati, si supe essent libeti,ex lege xH.Tab. matri obstabant: ita demum ' natuscors. autem a Senatusconsulti beneficio excludebant,si legitimam
haereditatem Uijssent:omittentibus enim illis,mater ex Te hs.sta delusi. tussiano admittebatur. Praeterea' pater defuncti obij ciebatur i s. Qijeia matri, siue haeres, siue bonorum possessor existeret,si natur Iis, non etiam adoptiuus suisset: quod in auo & proauo non λ l se receptum arguunt Vlpiani Vcrba, Eneque auus necproauui in Tertia aeno matri nocent, quam fiduciam contraxerint, id est, quamuis nepotes aut pronepotes e manu trina venditione secundum legem e minuri, cum emptore auus aut proauus de remancipando mancipato conuenerint,quo sibi ipsis ius successionis manumissorum acquirerent sic cnim comtractam fiduciam eruditis iam cognitum est,& curiosis Omnia . . .
bus edito libro singulari de Fiducia planum faciaὶ nihilo ma- gis praetextu iuris, quod manumissione sibi comparare rati , sunt,auus & proauus in specie Tertulliani Senatusconsm iri nocent, inquit ille. Cur vero de patre & auo tam varia, non ab re suerit rationem disquis*sse : si per methodicos hic
omnia licent, aut decent. Iure constituto moerens pater o
dine mortalitatis perturbato, haeres filio, nisi emancipato, nunquam fuit. Qui enim erant in potestate parentum, non testabantur,quia nihil su im haberent de quo testari possent, inquit Vlpianus ': unde colliget quidam Paradoxon, filios, I ut M t. milias hodie testari licere, qui tam aduentilia,quam quasi castrensia sibi ipsi habeat. Castrensia vero & olim habuit, quae facere pocpatri non quas haereditas, sed quasi peculium ', filio inte- Tystato defuncto deserrentur :& in illis pater obstabat ' ma- m i.D.de e tri. Cum itaque fili j familias omnia sibi pater suo iure Vindi- . p . u.
caret, non habuit co casu successorem, neque alium, neque natu: e.Tein
patrem: idemq; dicendum in pronepote de nepote, ne pro- νι
104쪽
auum, aut auii haeredes habuerint. E diuerso filius emancipatus manu emistione a parente beneficium habuit bonorum ora sit par. quaerendorum': unde vulgari sorma toties' sub conditiones ... α i. cmancipationis filiosi haeredes institutos legimus, ne patri haeredin' quidpiam ex institutione acquireretur. Hic operaepretiu est d. ..hdi , mirari Iuri prudentiu subtilem per jicaciam. Filium enim pa: ' Γ ter en ancipabat vel cotracta fiducia, id est, post trinam ven-CdE bisu ditionem manumissuruS,recipiens illum ab emptore reman iussit a. si- cipatum': vel simpliciter sineq: fiducia,emptore scilicet ina a1n zz ginario illum c manu missuro illo casu testamentum filius aut gat r. i.D. fecerat,aut minus. In priore,si pietatis Oblitus, patrem aut e 4, b bi,a. haeredauerat,aut praeterierat, in arbitrio parentis erat quere-h, tamen s. lam inossiciosi instituere'. aut si maluisset praeteritus, adue n .h sus filij tabulas totorum bonorum constitutae ue partis poLVie statia sessioncm petere , quam exemplo patroni manumissio-
iure acccpisset. Quod si filius sine testamento deceLseu.Dae in. sisset, instar patroni ad patrem manumisibrem fili j intestati ta,rn a lamima haereditas perueniebat, matre defuncti submota, viris.q uian. Censuit Modestinus L Ita ex ordine legitimorum, interpretatione prudentum ad legem xi I. de libcni successione, assis l. io. D. de mulatus patio no parens manumissor iuccedordi filio eman-ses ,a. N cipato ius habuit Vnde enucleatur Constitutio Dioclet.&t ς. Eius de Maximi.' Insuro Zon Zν - communis eligeris, mi Ss' ' o soror, gus morientis, ter man missor, fui o C ad seM- sit a reus ius per tum, matri in tum Haeroditas enim ad patrem cx vcteri Iure pollinet ab intestato, quod manumia xl l &3depe sciit defunctum, ut Caius' cleganter probat. Dicitur autem xi V Ius vetus a Caesaribus, quod Ius antiquum Vlpiano, pro eo quod prudentuna interpretatio in hac quaestione, ad ius X ia.
Tabularum introduxit. Nec muto sententiam, aut nuto in s.1.sia par. et expositione inca , ob haec Vlpiani verba , Patrem autem a Miami eontris tu das sonorum Dosses, one, cr Lus anti
quod sine manumissione habebat, posse i ta sindere, Z
Lmussi sit nec enim nocerae debet ei, quod Lura patronatus habeat, cum sit m pater. Quae ut est in Idcruagianis, copulatransposita, patri sine manumissione Ius antiquum successionis innuunt. Vcrum & libri excussi & scripti vacui mendo sic habent, . Lis antiquum in suo uereo sensu, ut pater accepta
105쪽
accepta bonorii possessione contra tabulas, & Ius antiquum cx manumissione per illa tueatur,& nihilominus ex alio capite,nempe legitimorum, integrum sibi ius seruet:quod scilicet inuenit, vel potius detexit edicto Praetor, ut pater iure patrio de non manumissoris, filio possit succedere ': de illo l: vide .et Z l M. domus. Cum pater filium simpliciter, sineq: fiduciae contractu Pcmancipauerat, Bd imaginarius emptor manumiserat, quae
monis cile potuit, hicne Ius patronatus haberet,vel ex co ad similitudinem patroni manumistb succederet, an patcr natu resis. Theophilus antecessor ' scribit, suisse tempus, quo iura as.suntati: Alegitimae successionis propter libertatis dationem ad similitudinem patroni extraneus manumistor liberi capitis haberet, qui, si contigisset manumissum intestato decedere, e gnatis omnibus praeserebatur. Sed,ut ego puto, cum imaginaria emptio pro non facta sit V,qua nec res alienata videtur, b laiata. D. M
aginarius emptor in emancipatione, pro non emptore da-
bendus de existimandus suit, filiusq; illi mancipatus, pro non
alienato: adeo ne potuerit emptor in filium, de quo manumittendo cum patre conuenerat, iactanter se beneficum praedicare itaq; nec consequi iura successionis legitimς. Inde praetor bonorum posscsiinem UNDE X. PERso NAE edicto proposuit, quae manumisiori extraneo, in successione emancipati defuncti ab intestato anteirent. Hae vcro suerunt omnos usque ad secundum gradum filius, filia, nepos, neptis, siue ex filio, sue ex filia, pater, mater,auus, aura, siue paterni, siue materni, de frater & soror, quibuς exceptis manumissori extraneo locus in succesilone suit. Plane laaec neceste habui dicere cum Theophilo, quamuis in usu communi minime versentur, ut colligamus quomodo sine manumissione ius suetit latri naturali aduersus testamentum fi ij in adopti nem dati de inosticioso agere,quod Martianus scriptum re- c l. aduersuruliquit: item ut aperiamus studiosis iuris de iustitiae sine manu G Rus missione quid pater iuris habuerit in petenda contra fili j t
bulas , vel ab intestato, ut legitimus Unde X. personae, bonorum possessione, cuius meminerunt Vlpianus' dc Modesti- dd li si ara . nus in loco non nimium peregrino, t loquuntur nostri, at commentariys incognito: illorum vero in exponenda voluntate, Glossiilarij magister dc discipulus implicati, tanquam in-m a salebris
106쪽
salebris haeserunt. Hic obiter ponendum est, si filius patri ad
gnatus & proximus est, ut quidam inscienter & impudenter contendunt, proculdubio pater quoque filio agnatus erit: quod si est, quid opus suit Prudentibus ad leges X II. cxen plo patroni, Ius manumissoris patiis in filii manumissi bonis tam subtiliter excogitare quid praetori ius patrium, si extraneus manumisisset,inuenire,qui ut agnatus cx lege X II. πο-
catus succederet Restituatur itaque pristino nitori honori clie α.praed.titi suo Modestini sententia ,Filius patri adgnatus proximus noncst, & negatio temere ab Heruagianis & ab alijs desciscens, redeat iam in locum suum: pro quo tam viriliter. ante nos Alciatus magnus, & elegans Hotomanus insudarunt, ille Pa-s eap. penulti rerDon tertio , hic libro primo de. gradibus cognationum. Sed ut ad rem redeamus , si non suus horres pater cst,quo iure haeres erit,qui sine dubio non est agnatus, in simili quaerit Pagi stritto. I pinianus ': equidem si quid sentiam indicandum habet iuris rabaesi oul indulgentiam patcr,cum, si bonorum posscssionem accipiat, ter infinia Amouebitur,inquit Modestinus,sive Ius libri rorum habuerit,sive non habuerit: quoniam in patre man missionis iure stio proprio succedente, nulla sanguinis miseratio matrem admittit, sed Ius illud vetus Diocletiano,& an tiquum Vlpiano,quo patrono parens exaequatus suit: item in patre non manumissore exclusionis ratio est, quod edictum Vnde X. personae iuri paterno priori loco, & citius quam materno sauerit, sic ut plus multo quam mater, sibi patcr hi fili siuris possit vindicare. Quae producta sint de patre & matre,
ut illi, 'ndecumque acceperit bonorum possessionem,sive ut legitimus ex X. persenis, siue contra tabulas matri praefera-h d. s. si ei. tur . Contrarium autem diximus 'in caeteris manumisioribus
' uz possessionem Vlpianus admittendos censuit: illud enim vitatiatur matre superstite, quae faciet regulam perdere ossicium des ' suum: & huius varietatis disquisitio non excursus aut excecsus, sed operis progrestis, nec inutilis scitu videli debet. luiis siquidem noui mirandi prosesbres, qui lingua spirituq vcnali opibus conflandis tantum studentes, venalitiariam colunt prudcntiam, nescio dixerim,an impudentiam hinc promant necesse est Iustinianeae constitutionis rationem & intcrpretation
107쪽
tanonem de haeredibus ab intestato veniqntibus', ubi Hem ls. ebγνει.
gradus praerogata a et ut mater, inquit Accursus, auum patera' num excludat, cum patur non supersit. Sed quare constit tum illud,nouisse virtutis opus est: N si amputatio Tribonis ni & Concinnatorum libertatem sentiendi de veterum autorum scriptis non cripuit, quid mihi videatur,indicabo. Pla ne Senatus amplisiimus ordo, soccunditatis laetitia mulieres fiui desiderans, quae sontes humani generis esse videntur, ii berorum multitudine Concesila matribus bcneficium , quo etiam avis N proauis defunctorum filiorum , corumdemqi nepotum & pronepotum,in saccessione praeserrcntur: etiam si auus aut proauus manumisbres defunctorum ius succeL isionis ex contractu fiduciae mamrmissioni adhibito , prae tendis lent. Adeo ut illis potiores matres semper fuerint, nisi d ficiciatis pater,cum auo aut proauo superfuisset: qui ciusdem gradus cum matre, illi ipsi obiectus, alio manumissori desuncti ius suum conseruaret,ut Iulio Paulo ' viliam cst prudentis. m l.1.DMω- c. Quod sit auus aut proauus simpliciter nepotem aut pro 'nepotem, sineq: fiducia emancipassem, in bonis ab illo, dum
viveret, quaestis, mater vidua marito non tam ex Scnatusc.
Tertulliani beneficio, quam, ex ratione proximitatis praelata afuit in edicto UNDE X finae. Praetor namque peritissimus iuris ciuilis, nouerat ex X I I.Tabulis legitimam haereditatem proximis quibusque deserri', & illarum cxemplo , bonorum n L to. D. M possessioncm proximo cuique dedit. Ita matrem, quae primo M gradu filium contingit , praetulit avo, qui secundo , multoq: imagis proauo,qui tertio illi & pronepoti gradu fuit: Iure autem liberorum opus illi suisse, cum ex cdicto iuccederet Vmis x. nondum comperi. Ex quibys liquido apparet, cur gra- diis prςrogatiua salua sit parcntibus inter se,etiam in Iustiniani lege nouella. Sed non perinde foeliciter ac auo & proauo, adgnatis desuncto filio fratribus sese marer opposuit, quae ab illis exclusa suit, post legis verba gnatus Oximus o ι proinii
sua Hasit, in mater, atrem non mittimus. quoniam
patrem gnatus exesurit. Agnatus enim proximus haeredit, '
108쪽
tem ex lege consequitur: sed pater matrem, Ut supra expli' cuimus, ciddit: ergo & stater matrem, si consanguineus sit, puta etiam ex diuersis matribus: is cnim in bonis defuncti fiatris defunctaeue sororis , matri diametro obhcietur, sicut in iuris esumentis Triumuiri ' rctulerunt: quorum si μ mentam; V plani verbis committas, qualia vulgo circumsi runtur, peccatum hominum sciolorum comprehendus, qui Cuncta, que non in ligunt in emendandis autoribus delenirmo follographu c vcstigio secutus,excidisse negationem ab orationis & rationis stylo,. in codicibus omnibus,quos excuLses videre licuit, grauiter moleste l . tuli. Quae vero de fiatribus consanguineis, ex codem sanguine patris Unius conn j i.=.Dadse- xis & generatis diximus, ad adoptiuos ita Iulius Paulus tr mxus Tςx hit, is quis inusitatus Hoesseris, regina matre, rre comsa Tuinco, omne, quamuis re ad Nationem quaesitis, ea
dem iura in m a moriis erra ut risu senaturalibus ex-rantistis Meris. Adoptio enim ius adgnationis, familiam n , L ,1. D. d. vana ingressis attulit ', Ni iura succcssionis legitimae non silum habuerint naturales,verum etiam adoptiui, ex iure conmω iEg.ses. sanguinitatis cum his, qui in familia sunt, contracto. Sed noni, vi idςm ius in semie,sive naturali, siue adoptiua ac in fiatre ser hae Ed. vatum,magistra lectione didici, licet fine disterentia peraequEvcrba Prudentis reserantur. Obfuit olim, matri cum fratre
defuncti soror, eo iure , ut nihil quicquam ad matrem perue t d . praese- nerit,si quid Triumuiris credimus Quod si serores sine fir -- Π ire superfuissciat diem stincto statri, fiunctae ue sorori, adhuc matris liberae succestioni saltem cx parte obstiterunt. Fratronamque mortuo virilem tantum mater ob Ius liberorum
ex Senatusconsulto cum sitiabus obtinuit, scut Augustale rescriptum ad Floru P.P.interpretari nobis placet '.Diem veroteith huri. sorore, eodemq; filia,mater aequa lance cum sororibus h.& tu. superstitibus diuisit haereditate, dimidiam scilicet percipiens, altera sororibus inter cas dispertienda. Vtrobiq; vero mater Iure liberorum plenum dominium rerum , quae sibi in dimia diam obtigissent, consecuta est, nisi secundo nupsisset: quo casu illa quς ab ipso defuncto,ipsaiae destincta quaesita essent, pleno iure habitatra mater, eorum, quae eisdem liberis a patro obiicvissent, usi fiuctum duntaxat habuit. Proprietas vero
109쪽
ia superstites defunctorum Grote rediit'; quas Theodosius& Valentinianus sub illis verbis ad Senatum Vrb. Rom. in tolligebant, Pro serate Haemgus transmis rata stam ne h QTi que enim nouum fuit sorores fiatrum appellatione exaudiari . Quod ubi Concinnatores iuris tabui non perceperunt, y l. tres Da- translatum fuit in Codicem constitutionum lib.v r. 'Ib pri qinem seror, bis se trilia transenissura n s m. Id et .s.C.adse-
porro transcriptum ita non nisi' ub oblitis & immemoribus 's Terfuit, eum in Institutionibus relatum ex veteri iure legamus ', a d. praeserti cxtante aut cum, aut sine sororibus fratre, matris nullum esse
ob liberos Tertulliani bene cium. At si verum id fuit, quo
iure potuit mater cx filio , cui statres superessent, ea consequi,quorum proprietas ad alios se mortua pertineret t lasse Concinnatores quam iuris antiqui vestigijs insistere,nouo iuri , ut alibi sepe diximus, stibseruire maluerunt: in quo reuerentiam illam, qua se maiores coluisse Iustinianus videri ivult, quin rideant studiosi,nihil impedio. Haec de fiatribus & roribus ustata fuere. Sed si Massiliensium exemplo, cuius Valerius libro iij meminit, vcbin minimis quibusque rebus, omnia antiquae consuetudinis monimentit' obseruanda sunt, non fuit fiater emancipatus silentio praetereundus, cuius, quoniam agnationis iura emancipatione ', dc capitis dimi bl 3 eap. nutione amisisset, nulla ratio habebatur in statiis defuncti '' 'μμε successione, & qui si a patre communi nunquam emancipMtus suisset, matri penitus obstitisset,ab ea omnino exclude atur. Eius miseret Theodosius & Valentinianus , neglecta agnationis sablatae stropha, tertia portione fraternae haeredi in Gih ratis matrem illi cedere edita lege voluerunt. Verumtamen an non & alij fuere, qui agnationis iure matri obhcerentur Et constitutionibus principalibus secem i duos casus reperio: alter est, quo mater Ius liberorum habuit, alter quo libero rum siuifragio caruit. In primo si pati ius patruiue filius, filii uecorum usque ad nepotes extitissent, simul illis omnibus, vel singulis de gradus ordine conuenientibu adgnati desuncti mater,siij succesilonem occupas, ex SC.tertiam portionem haereditatis iussa fuit concedere. In posteriore ius e conueris receptum & constitutum est, quo patruum adgnatosue in infinitum, occupata ciccessione defuncti. matri, quae iure li- '
110쪽
berorum careret, tertiam haereditatis parte da e ius s suille,dl.i. z. . illo Constantini ad Bassum epistola nouimus' diciti primum V
Th lentinianusti Valens ad Auxonium, d Theodosips deinde cum Valentiniano ad Albinum subscripseruiit. Quae omia
filio morte naturali diem suncto viguerunt. Superaddendi porro sunt casius,unus dc item alter, de morte ciuili, violenta, quorum ne mentio quidem cst in libris ciuilibus, dc, nis' prorsus fallor,eorum contemptus arrogationis vice fuit. Si Giosis tamen, qui idem cum doctissimis quibus': seculi nostri . probant, ex illorum se moribus & modo componentes, iuris veteris inuestigatio non displicebit,cuius nouo iuri interpretando non utilis tantum, sed necestaria cognitio est. Agedum e r. de bonis ex Gratiani, Valentin. de Theod. epistola ' dispiciamus de GEλ G mortuo ciuiliter, deportato, & proscripto: cui si liberi sui, vel emancipati, item & nepotes, siue ex filio, siue ex filia si st,hLD C. peressent, semissem bonorum capiebat fi us , reliquo interd*h P liberos pro eorum iure aequaliter,aut minus dispertiendo: ita tamen nc minus sextante proscriptus retineret, quo se ab
tremae inopiae miseriis & calamitatibus vindicaret. Quod si deportatus sine liberis patrem aut matrem habuisset supe stites, vel etiam utrunque, bessem facultatum fiscus usurpa- bat,residuo triente inter parentes & proscriptu filium aequa- liter diuidendo: adeo ut illi sextan , & utrique parentum v cia bonorum cederet: at hic saecunditatis priuilegio fiuit ram matrem, tres liberos oportuit peperisse. Fauor enim lie . θ - beroru illam marito exaequauit,iusq; par N nsimile tribuit;
' quae nisi Ius liberorum trium intelligo, matribus familiarissiamum, eis non distinguant AAA.) habuissex, patri & marito
unciam alteram habenti, semunciam mater ex sua concedebat. Cum vero deportato alteruter duntaxat parentum supererat, sextantem capiebat ex triente diuiso, cum filio in serrimo: at tunc matri Ius liberorum,si pater defecisset, opus non erat,viijdem Imperatores constituerunt. Alter casui est in filio, qui ultimo supplicio affectus, morte violenta raptus
scit. Illi si quidem imprimis descendentes ad tertium usque
gradum, seruata cuiusque praerogatiua, post varios constit ita. 3. 4. c. tionum fluctus ' succedebant. V bi autem primi ordinis sit c-
- cessores deficeret, superiuribus patri,videlicet & matri, locus.