Francisci Zavae Cremonen. Orationes 4. Epistolarum lib. 8. Carminum lib. 3

발행: 1569년

분량: 632페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

Gp λ, e non illo Pineum stramidialaficta essent. quo nihil a limus ese possit, Tu legum studiosius, ego

humaniorum Iiterarum amator, & cultor. Tu in illaru

, rura decieto clausiam sic non ignoras .i Quoem ii fines tendant, licet admodum adolescens si non te ut admodum acutu, fugit. Ego quoq; quae meae partes sint -cη vetera prescriptione cognosse', & illas sic tracto, ut nullus industriam meam desiderare solstu In tecuilii Iigenter ex minati nullam assiuitate, nullam agna tionem, siauguinis coniunctronem nostrie ecpu he-:rimis: literarum: studiis Mopulationi Conferendam, tu IpseJucupletissimus testis es .ra iuuaretibi rem meam Mantum commendo, quantum non ex iure, sed aequi tale tiescummendari. & nostri artantissimo tradi poG.se 'idetur. Rum non explico, tu ipse, totum cogno- .uisti Ao Vale, di Francis cum tuum,i quod facis. ain

412쪽

losic Tu nundum s ut opinor I xigesimum annum in ogressus, haec vitia in Bartholo, alijsq; quamplurimimasgum interpretibus animaducietis,eos stillecti in rei stans a Pte, hi ceόdum,atinulae, Heniqhbgrb geloqui. Qui vero has humaniorcs lustras ex colum, e Iceη , rast x , digne profitentur hos

Commendo graue iudicium tuum mi Dolla; ει tibi: npmine Qinatum, qui Grammaticam cuiusqi maxim lingenuae, Ib Octrinaeis elisi mammutricCμαι ducem blandissim m Udufitentur , ratias iam a d Eel missa Achillis tabella, non est ut dicas te tantopere in amorelli Ne me uolate cupiduni eo . . arido teissu iam agnos ritη, quo omnibus modis adamandum susceperim, & si possem , multas horas in doctissimo sermone dς i andum Koncupierim. Vtinam mihi illa occasio sese Oistrat, ut de te possim ita mereri ut uis m0ri , d & nobilissima fami l la tua dignis i

amo , & ut mearnes plenistina simularis beneuolen , alae a gumma subh Mn. Tu Dpc ram dato . VI ne in raere vestro scrues, nec te cogam ullam facere, quam silia men vorsutam facies tam sarcia , ut nihil damni, perim sis facturus . Quod mihi tam diligentem operat itum polli rii, tantii mihi Mi eo, ut sol tes quid

am*plane.tibi applausurus sumήausam nostram animo c*rgin accipies πιο quia mecum tam humaneo agis, ut pihil humanius albitro meatum partimus G . l. civit Uu A A A a sa

413쪽

nobis reliquerunt. Qua in re si me audies non minus in optimo; & exararidi,& loqvfndi genere proficies quam olim Mareus Antonius N,ita admonitus a quodam literatissimo , amicissimoq; suo profecit. Cuius diuinitus meditatae cogitationes barbarie r olentes, s nec mirumcum Bartholis enim diu versatus fuerat Hoctis nauseam mouissent', nisi pectus fertilissim uni situ, & ad summas cognitiones natu, in multisq; liter versatum, iss saluberrimis eloquentiae sontibus. Nattidalioquin vir doctissimus aspersiisset. Vale, &'me auo patrihue tuo mihi semper charissimis V quanta poteris

i A του Prande disertissime Cesar Gon saga utriusq; inostrum amantissimus nihil literarum id vix crede-rbam. Hominem excussi. nihil cecidit. C tmesidaia tionis plenus salutationis interiori, mih Pnominet udicendae resertus ad nos redi jt. Ad nid enim cities Rrrimum, & si calore, artaq; , qui nunc maximus est, rene depressis, urbem ingressus, decurrit, omniaque 'facundoο 3e diserto, plemoq; ore, quae a te accep rat. mihi exposuit. In qua longa verborum serie, & mihi periucunda, te mihi ita presse, ut non simulacrum, di imaginem illo narrante corporis tui viderim, sed in Omnibus animi tineamentis,& corporis partium compositionc inspexetim. Quem mihi assidentem,q. iando Rav c .: R A audiebam,

414쪽

Tanta est mei indulatab in tamen C set si, loquetuta do mose i EI Miampridem mihi noto, biςnnium erum Glipiti Merse operam dedit, usquequaq; satisaecit:

yehin. Diipiebam'.& leghre aucbam . quibus significares, quantu mihi de te polliceri possim .,Licet mihi non obscurum sit, me si non plurimum cnon enim

cio at sestitia pudite valatin i Tu λrta si id aegre tulisti. quod tibi amico, diligeti, literato& in qualibet honestilliina ad amicoὸ nato; amicor potius fama, matione ponderanti, quam tuos in summariam latentiarum meditatibneia labores conlideranti, invistam debile, parinim leue, & v t opinor non dignum Itimato, polito te ibdicio ut liuerames literae tu ingenium postulabam domandauerim. iIes s est quod id angit, ita scripti teli te onerabo.Πssct illos dies colicis vilicationis stud ijs tuisa nccmrtasse inexplieabilibus, quamuis in astrorum cogni

tione totus sis, salutem dicere. Sod tu nosti quid petendum si ab amieo, & suibus in petendo modiniae cancellis, & verecunditi rgastum me sepire 'leam videol Vis tu i realis tibι videnda, & conigunda

demandem'. id faciam. . Accipe agitur &hanc Ora tionesn . quamori poetarum numeros , & dignitatemicirculaseribo, sed Cremonenses siliuinos viros qui haci nostra tempestate in summa veneratione , & laude vixerunt, nulli antiquorum inuidentes , posteritati adrni ma laudem admirationi,& quasi stimul is struros, quo penteillo prissim depingo in tandem curam ijs litem n6ω, adhibeto, quas addiosos amicos cladia

e Patadia tamen

415쪽

2 Ucisatanta C li teperatione frui hac insemma aeris. grauitate ὰstuq; maligno, qua debeo, i menti astino i itia. Ad vos medicax artis delicatissimos sulto res, 'obarum i ndagatores,ex tam salubri, nobili* ω diuite vitie expellis di alio quddan modo omni v v e sei rare cogi , vobisqi tam pulchris, & publicis, de priuatis rectis passim in amplissima ciuitate interdici, non possum non magno dotrix affligi. Vereor enmii ne tempus illud minc ad vos redierit,quo alias Medicii omnes,&inon nulli alij, quos honoris mei causa taceo

a Iissimi Senatus eto, Pistorum omnisi edicto, . populi iusium in Gregi s plebescito etesii .suςri tri Ad quos reuertatis,notu fugit os hic mult*Symisi morbis correpton disraui stu, ist illis x xes, ,

iacentes habena . Quorumi Medic t no mi alioquin viri diligentissimi, & plurimarum narium, Momo sa- satiores , & acutiores , intestinos ramen morbos non . percipiunt. Licin tuti sini in odore,&vestigijs morbi delitescentis indagandis occupati. Quos enim adivesperas non victuros denupciau pliatam comutaturos, n0n lxo, in

' bentes

416쪽

.lentis villimi , Sed haed hactenus tquos vexm r--morbi geri, & nullum perieuia imminpre diuum. auatomsi Irelinquam l .i i tuti omnesque mςi, bene babemust. VPruna heus tu literae noloe ad 3Janu-atini ubi quaesisὰ curastin reddendas, ut tibi mandary- cur illaru nulla mentio in tuti ad line proximis Θ illa . n5 credo latesceptas, necialiquo aduersolato perijsiς. . Tu velim excites in hoc diligentiam tuam, mihi in ς χ- turis rebus probatam in Ad te venerunt i n eodem fasciculicliterarui in quo meae ad te, & illum erant , τι accepit quibus nostris ductes di prudeo tex, ut soles, dies deso Athlanae ioves Maeciliteram accepi , qu tintelligam nostras illi redditas fesso. Quale si im

distinear, non postum tamen quo quo me Verterim, honoris nostri amantissime C li, humanissimis literis tuis non respondere. Rogas me ut Dialogu, quem superioribus diebus raptim composui, omni u iudicio exponam . & una duas orationes in lucem emittam,

quibus

417쪽

nibus amicoHI eonuicia obscurisimus, maculas a5 stersimus, eorundem institiam . petulantiam , proter- uitatem, procaeitate laser i psimus, enixe adhortaris Cosiliu tuu probarem nisi me illota infamiae ad omne posteritatem venturae hac editio poeniteret iDices quid tu his hominibus facias , qui ii aliquam maledicendo voluptatem ceperunt,si animos seribendo sustulerui, nunc in tuis legedis i titia. qua nimis diu tacitissensibus fouerunt, deponent, animorumq; praeterm dum exultantem insolentiam compriment. Aculei nostri l mihi crede quamuis acuti nihil illis facerent. Phrygibus enim duriores sunt. Reliqua nota. Quare censeo in aliud tempus & Dialogum, & orationes r seruandas. In qua praeter opinionem tuam,& amico-

tum expectatione dilatione, si ego honoris mei ; quem tu plurimi se ris, aliquam iacturam patior, & illi, qui ex illisi ut tu scribis P non paruam utilitatem assequi turi essent, si ederentur, aequo animo ferenti: Edemus tamen, di breui Brtasse, nonulla quae & tibi, & coete sis, idest bene de literis sentientibus, amicis nostris non displicebunt, & ad existimationi, nostrae dignitatem, & ad studioserum ut credo utilitatem no parum valitula . ' Ego se noh tantuni amo, quod ut faciam me rogas, qui dignus es, qui ab omnibus ameris, verum M obserito. Vale ex aedibus nostris sexto idus Aug.

. ..

FINIS LIB. V.

418쪽

Epistolarum Familiarium

V M te. conuenissem, gratia salutandi, de aduentu tuo admonitus ab Horatio Tlircccho utriusq; nostrum amatissimo, cum j; tibi, & Horatio assiedissem vobis hocidc poscentibus , statim ut sipe numero inrcr scyphos solet euenire , nouae questiones eXOretaei fuerunti,&illa primum, quo nomine latino dicamus vcxillum, quod in caminorum vertice qum undam apponitur , quodq; ventorum arbitrio undiq; agitur. Tum dixi hoc quidem leue, non tamen scitu indignum,brcueq; temporis spatium ad hoc explicandum postulaui. Et hoc eo actiori cura mihi agendum putaui, quia cum in quodam suburbano,& illo am nocum nobilissimis viris. &doctissimis. Sigonius vir ad literatos,& studiosos natus esset,& forte ad flabellum. quod in camino illius loci extabat, oculos vertissent,

a Sigonio omnes expressum vocabulum illius flabelli B B B imaginis

419쪽

imaginis expetiuerunt, qui tum fassus est, sibi noti suecurrere quibus verbis apte, & breuiter illorum inte rogationi satisficeret. Hui tum dixi tantum virum hac

in re haestasse: ris titii nulli in parte cum illo coserendus sum, id audacter scire profiteri e Hoc procrastinato,& fere comperendinato, illud secundo exquisitu. quo expressiore,& propriori vocabulo pruna quae dat-masichina passim vocantur, dicerentur. Et hoc quoq; ab Horatio iuuene summae probitatis, singularis ingenij, magnae expectationis expostulatum fuit. Tertio Ioannes Schitius non ut riuolus quidam e fonte scaturiens, sed velut magnum flumen ex se nascens, non ut

adolesce sed ut vir maturi iam & prouectae aetatis,&vt grauissimus, & pr stantissimus apud graecos Nestor, ex cuius oratione, & consilio totius greciae talus pendebat, quiete, docte, grauiter , sedate , ut eius mos in omnibus rebus est, nobiscum hoc sermone egit. Quae aetas, digne, & merito, in homine foret comendanda. Ego qui videbam has non esse partes meas, sed potius illius qui in summis, & maximis studijς versatus esset.&diuersorum opiniones, & decreta memoriter posset dicere, ad te hanc di sputationem rehciebam , quippo qui optime noscem hos flores non reperiri in grammaticorum scholijs, neq;: in rethorum fertiliori ossicina ;sed tu mihi rem a Sinitio mandatam nobis expIican dam tacite significabas. Quid ad hoc Tertium fentire non passus sum ex me diutius desiderari, & quae mihi

ex tempore succurrerunt,quam breuissime potui ena raui. Verum id ut comodius agamus ad primum moereseram. Vexillum igitur illud quod ventis in caminis ponit, i, sabellum aerium, siue aereum appellari a multis video, neq; sine ratione,cum ad ipsiun tormamδ

420쪽

Verum si cum Vitruvio linui voluerimus tritone appellabi mus, quod apud ipsu in turri Andronici marmorea liquido apparet. Nunc ad pruna, quorum varia sunt genera, ct imprimis ilia cclebrata, Amygdalina , Armeniaca, & Damascena Neq; hic expectas ut sanem Dioscoridem, contra Galenum. Num vis ut Brafauoli Fereariensis celeberrimi Mesci de Matura Damasceqnorum bellum aduersum Galenum proponam,quando tibi hic homini doctissimo patent,& ocii nostri peraria gusti no sint. Damascena igitur a loco appellant docti quae Dalmaschina vulgus nominata Quod vero ad quaestionem Schiiij pertinet, scis quae diximus ex tem poris magna angustia ι nobis videlicet illam aetatem il&quae properet ad quadragesimu annum, & quae intra clauditur, saniorem, constantiorem, maturiorem, ad honores ineundos magis Iesitimam , ad subeundos labores magis aptam;& contilio stabiliori circunsepta videri. ι Id nunc quoque confirmamus tum petitione maximo di bonorum . i AEdilitatis, pretturae, cosesa ius,itum authoritate illustrissimorum virorum, quora nomina breuitate compulsus pretiereor, tum numeri septenatij persectione, qui hac perfecti, & absoluta aetate continetur. Hac de re,& multis alijs & fortasse, eomodius alias tecum agemus Nunc ut scias me demderare in eorum numero.esse, qui te colunt, di obse uant, has breues accipe, argumentum beneuolentiae. qua te prosequor. Vale ex ardab meis t

SEARCH

MENU NAVIGATION