장음표시 사용
381쪽
caros omnes habere soles, qui teamant . per humanitatem, quam tu profiteris, a te efflagito. ut has literas eo animi candore, quo te natura donauit accipias . Perfundor omni istitia cum ad te,& ad Manutium duo veteris scientiae lumina, meas lueras perserendas scribo. Amplum mihi lucrum feeisse ijs litterarum id iis videor, cum mecum rcputo tantam accessionem ad veteres necessitudines, quae mihi vel familiaritate, vel ultro, citro 3 Iitteris missis cum multis contractae sunt, ut omni u ri Regum opuletissimorum talenta superare , vel potius negligere possim. Te unice amo, id re test bor . si quando tibi id experiri contigerit. Interim noverebor a te petere, ut si ex fonte tuo aureo aliquid ad communem utilitatem scaturiet. non patiaris me dii
turniori siti confici . Tuos enim libros quos publichlegendos diuulgasti iam helluatus sum. Quod possum tibi offero. Amare hominis ingenui esse semper iudicaui. Quos bene promereri de Republica studi serum cognoui. hos obseruo. Quae ab amore &. o seruantia proficiscantur tibi notum est. A me illa e pectato, quaecum o iuncta sunt . Vale, ct mihi vel unis litterulis in tuorum amicoru amplissimo numero, me repositum esse, nisi tibi graue sit, cum tibi per octaliquerit, significato. Quo nuncio nihil mihi gratius afferri poterit. Cremo. XIII. Calen. Sept.
ε: Qv Amno homini datum esset. ut quae mente coni. templatur. O Oculis Gijcetcntur, illi hac beatitudine
382쪽
rihil diuinius contingere potuisset:..i ic quandocu nisset illos ei praesentes videre , quos absentcs colit, Mibseruat literarum munere, & Lfficio minime: Cp .esset. Verum m hoc tanto beneficio caleamus , n cesse est ι ut animi nostii voluptatem di desiderium literii expleamus, & quasi quodam Odo exhauriamus.
Quas dum exaramus, cum ijs elle,& lCquentium or tionem exciperς videmur,quonam collCquium: famuliaritatem, &copsiuetudinem assectamus. Hoc in meipso experior. Nam cum litteras superiores ad te scribebam, quibus humanitatem tuam in manes Iulij S lerni omnibus probatam,commendabam, tanta i itia afficiebar, & scribendo, & litteras illas obsignando, ut te ivtueri, &tecum loqui uideren. Quarum exd .Hψm quoties lego, toties te, tanquam in speculo conis
templisi videor. Id si pissimae facio, quoniam mihi ea expletam effigiem tuam reserunt imas si accepiasti non dubito, quin meum in te singularem; amorem probes. Sed vereor ne aliquo aduerso fato expecta, tionem nostram fefellerint .& antequam aedium tuaru sanctissimul imen attigerint, quod visere & note nostro salutare exoptabant perierint , di negligentiae culpa Tabellariorum , quorum diligentiam iiiijs reddendis desideraresolemus euanuerint .s,Vt id credam no ΔΩficili coniectura adducor. Nam quo tempore illas ad te dedi, & ad Sigissenuia,tum Brumanum . cuius ex sororibus una mihi in matrimonium collocata est, scripseram. Is nullas a me litteras accepisse cum primum in patriam ex cognitione Patauinarum & Physicarum
scientiarum redijt, mihi dixit. Quae tamen si tibi post eius discessum redditae fuissent, non is futurus eras, qui eorum litteris respondere grauareris, qui te cum
383쪽
plurimum diligant, ate amari cupiunt. Idque vel II teris tuis, vel alicuius sermone, qui istinc ad nos ve- iniunt, cognoscere exoptant. Hae tibi ni fallor res dentur . De harum incolumitate ut me admoneres, a te admodum contenderem. Sed cum mihi hum nitas tua per omnium sermones, qui affabilitatem, comitatemq; tuam optime nouerunt, penitus cognita sit, id te admonere, mihi minime opus esse video. Hoc igitur a te tantum petam, ut cum scias te a me obicruari, diligas, & in co amicorum numero me colloces, a quibus te coli, &seueri scis. Hoc si cogno- uero , nulli fortunatorum, si tamen aliqui sunt, inuidebo. Pluris enim facio hanc tecum conciliatam micitiam omnium fortunis. Tu ad eam tauandam, meam constantiam nunquam desiderabis. Si quid tuasiimma cura, & vigilijs claboratum, Λ omnibus numeris absolutum, in frequentissimis bibliothecis reponetur ne tanto munere caream efficito. Tuas omnes coprethensiones, & cognitiones, quibus doctissima tua scripta ornes teneo. Et ijs adiutus maximam lucem, fero summis scriptoribus, quos in publico, & nobilissimorum iuuenum, cum externorum, tum nostratium refertissimo Gymnasio singulis diebus interpretor. Vale Cremona X. Calen. Octob. co D LV.
384쪽
Sigismondo Picinardo Senatori. S. P. D. lmihi nonnulla Mediolani agenda
me ad egregiam, & omni laude cum latam ciuitatem istam adhortarentur, illa in primis causa valuit, qua Casalidiuerterem, ut te viserem, & ali quantulum tecum commorarer, non ut te intuendo penitus explerem animi mei propensam voluptatem, sed ut aliquando sermonis tui affabilitatis particeps fierent. Alterum ut te viderem assequutus sum , alterum vero mihi maxime desideratum, propter occupationes tum publicas. tum priuatas,quibus ita distineris ut nulla hora tibi a labore sit vacua. Hi s te ad maiora reuocantibus breuius desiderio meo mihi tecum esse licuit. Et quem tecum habere institueram, negotiorutuorum nul Ia interii sigio sermonem eripuit. Maximo igitur solatio carui. Quo ne diutius carerem has da I XX ad
385쪽
arte literas volat, quas Peum tuus. idemque mos
tibi reddet. Sed tu fortasse dices, qua nam de re m cum locuturus eras qua tibi cauere possim, cum opera meam nulli desiderari patiar ρ Id profecto est quod te oro, viproximis comitiis , quibus rerum variae mutationes fiunt,&Magistratuum vicissitudines renunciari solet, Petro meo prospicias, huius natis costulas. Quosqq,a tibi charissimos esse semper cognoui, non Ver bor causam quoq; meorum filiorum tibi comendare . Quanta sit tua autoritas cum apud omnes, tum vero apud Cremonenses quorum omnium salus tua virtute nititur, non ignoramus. Res Iiteraria in quo statu sit optime nosti. Labore hasce humaniores profitentiuantiquam existimationem ciuitas nostra retinet, patra& Decurionum liberalitatem. di rerum ex prisca consuetudine immunitate nullam experiuntur, qui tamen iam multos annos in ciues suos liberalissimi fuerunt. Rem habes. Elabora, ut ciuitati&Ornamento consillatur,laboris parentum pro patriae decoro vigilantium ratio habeatur, ut parem gratiam,qui pro patria laborant, sibi referri sentiant. Huius saluberrimi consitu multos fautores habebis. Vale, & me quod facis ama. Cremona XIII. calen. Ian.jcia 1 a Lxi .
Sigismondo Brumano suo S. P. D.
Nova hominis simulacrum, pulchram mehercle veternos,& vieti hominis imaginem ad me tanquam in Parrhasij.& Musis Tabula depinctam mittis. Macte noua virtute, ij vestri sunt ludi Theatrales .eae vestrae Menae, haec fumosarum imaginu mira,vel potius misi randa
386쪽
a Ida spectacula. Rides nunc Romae eorsi ignobilitate, qui tanqua noctuae lymphatae hic nobilitate tua nocte inuestigabant. Me miseru, qui no adsum ta oppiperis
conuiuijs . Saliarem in modum me sertasse aliquis vestrum acciperet. Nec me inertem haberet. Non mediusfidius dissimulare, vobiscu repuerascerem. Digladiarer, si opus esset exagitarem stultitiam vestram.
Specimen fortitudinis suae Detjcijs notis compunctus seruus meus daret. , Gratulor tuae Togar, qnam Dii fortunent. Accepi litteras a Matheto Rapario V. Par Summo Pontifici carissimo , meis delicijs, &amoribus, quae me admodum delectarunt. Tum quia a tali iuuene, idest inei studiosissimo , tum quia cla gantes,& sitis facetae sunt. Non enim carent illis facetijs , quae summopere me delectant . Dij boni quam prudenter hic adolestens prudentiam suam tegit.Huic nomine meo plurimam salutem dicito, & reliquis nostris, C far i Brumano in primis. Nos omnes valemus, cura & tu valetudinem tuam, ut aliorum diligentius cures, nosti illud prudentissime dictum, Medice cura teipsum. Cremona Idibus Decemb. ci i x vati
Sebastiano Regulo. S. D. Ictivo hominis liberi, in genuEq. educati, Si sapientium priceptis confirmati, verum, &germanu bonum esse mecum cum primum per aetatem,& maiorum monita sapere potui, probaui. Non alia ratione amicitias veras dici, quae virtute coparantur, quam reliqua omnia, quae vera bona dicuntur homini contingere Virtutis munere, di beneficio. Quae ratio eo me duxit utillos vere beatos, & fortunatos existimem, qui li-XX a terati,
387쪽
. erati, & ijdem hominum utilitati nati sunt . Ctteroisi
raro hominu genus, pr sentia vitae unabram, & florem mane nascentem, & vespere cadentem dicam. Qua inca ratiocinatione nec me falli credo. Nam ut una cuui corpore eorum memoriam interire videmus , quorum ignauia,& languida socordia totum vitae cui sum comitata est, sic illorum nomina extare cognosci- .mus, qui naturam suam longe aliam a bestiaru voluptate existimarunt. Qui id assequi potuerunt ut aliquo in numero ita habeantur, ut a malis penitus auersi non
sint , hos certe diligendos, di amandos suscipimus. Verum cumali qui sint, ingenio ita exculti, &ssore
tes, ut ijs natura omnia largita esse videatur, eos arbitrio nostro tam facile colendos suscipere no possumus nisi illis votist nostris annuentibus id agamus. Scito igitur humanissime Regule te ab hinc ia multis annis in animo , oculisq; meis ira fuisse, ut qui te omnium maxime Meruarunt, & voluntati tuae presentes obsisquuti sunt nemini cesseri in . Et unod presens aliquo
sequio tibi pr stiue uon potui , id absens aio effeci,
qui tuas ad Miratus virtutes, ex eorum numero esse cupiebam, qui mecum de te s pe loquentes, te de humanissinnim, sciiteratus istum, qttod etianv ex tuis Iuculentissimis scriptis apparet, non discordante Oratione, crebro sermone userpant. Sed timore nescio quo impedisses amorem erga te meum singularem literis tibiasigaificare non audebam . Ut autem audetem, effecita Simon e castro Bononiensi, qui x ir eruditus, Sacerdos astis,imis moribus, quales viros Rcligio Franciscanariumper peperit, perpolitus, omnibus iucundus, diast i. ibilis, tibi assinitate si ut ipse mihi retulit coniunctus. cum uescio quo bono genio in mentionem nominis.
388쪽
mi incidissemus, a me petiuit num mihi notus esses Cui respondi, no mihi obscuram esse doctrinam tuam, quam ipse testatam omnibus in pr clarissima luce relirituisti, & me ingenti desiderio ad te scribendi si pentu
mero exarsisse dixi, quod maximum remedium csse persuasum semper habui, ad nouis amicit is concilia dis aditum patefaciendum. Scribe inquit perhumanus est Regulus, ab eo humanissimas literas accipies. Neminem, idem est, hoc in appetendis amici iijs magis studiosim cognosco,in hisq; seruaodis diligentiorem .hNon igitur amplius verebor ad te stribere, tum Neteri beneuolentia, occulta tamen hactenus, impunsus, qua re prosequutus sum , tum adhortatione tantivirr, utriusq; amantissimi admonitus. Non dissido quominus hae literae tibi gratae futurae sint. Non propter verborum concinnitatem, & compositionem, qua tu
mirifice excellis, sed propter duas personas tui studi sistimas', quas fictinent. Neq; in his indagandis, de cocinnendis studium exactu in m sentia ponere volui. Satis enim mihi fuit, nunc solidam, & germanam meim te amoris efiigiem exprimere, cui si respondebis, s quod te facturum spero & concinne, &coinposite cripsisse, idebor i Vale, & q; etcunq; nostrae tibi residentur nitere, illas scito ab tui amicissimo tibi venire
Cremo octauo calen. Octobris . c I a I I Lxv x.-
Balde fari Salmaciae. S. D. . mui Nil Guil, rhus V Ulain ii lacii Er c v xu rio ita mihi csinvidum esset, quoties carpio ad te meas dardivi tela oculis se ex fero,tu quotidie literas nostras non bis, aurier. sed millies acci per resignares
389쪽
re signa res, legeres. Flagro enim ingenti desiderio te alloquendi. Quam sitim etsi nulla literaru frequentia& multitudine explere possem, literae tamen aliqua tutum mesubleuarent, & animum te videndi cupidu, vel potius ardentem quodamodo refrigerarent . Sed
quomodo id me Baldesar pr stare possum Na pr terquam quod locorum interuallo non paruo disiuncti sumus, qui recta istuc proficiscantur neminem habeo. Nec omnibus I i terae ad amicos perferendae fideliter committuntur. Quas sit nescientibus quanto solacio absentes ex litteris vltro, citroq: datis capiantur, da mus, scribentium desiderio ij abutuntur. Qua tanta negligutia miserae evanescunt. Qia' essicitur,ut malim desiderium per literas amicos alloquendi mecu Qv
te, quam inani studio , & ad te, & ad alios seribere. Nam si quando Tabellarijs ad absentes literas perforendas damus, & illae non perferuntur , grauius ami-gimur, quam si nullas dedi nemus. Huc nulla quotidiani, tam nocturni, quam diurni laboris,quo quanta distinear ipse optimus testis es, quem Deorum beneficio amplius biennio auditorem habuimus, excusatio
accedat. Non enim occupationes quotquot essent,
quo minus ad te scriberem deterrere possent. Scis me nullum in scribendo impigriorem esse. Non te fugit a me literis multos ad scribendum doctissimos.& literatissimos viros superioribus annis lacessitos fuisse. Quod si cininino per ocium assequi no possum. id subsecivis horis praesto. Nostrarum igitur literarum ta ditatis culpam, & loci nimis distractum diuersorium,& tabellariorum socordia sustinebit. Id emendare poterimus, si te Papiam cum Emilio Boba nostro ad
maximas, optimasci; scientias capescendas conferes ..
390쪽
Quod ut faelo rem utilitatis ruae tum nobilissim ad
lescentis causa, te vchementer,etiam atqi etiam rogo.
Ex hoc enim studio quantam utilitatem sis consequuturus, tum per te cognosces, cu has verissurias doctriamas amplexatus fueris .i Id nunc ipse experior. Calendis enim Octobris unus e Franciscana familia ricri mediocris Theologus,Philosephus minime aspernandus, Dialecticus admodum subtilis in Diui Francisci aede ludum, e scientijs maximae germanis, naturali Philosophiae,& Dialecticae aperuit. Secum duxit nonnullos adolescentes in eundem ordinem cooptatos, mirae probitatis,& summae expectationis iuuenes. In a matutinis c rimoni' Aristotelis Philosophiam naturalem explicat. Declinante vero sole ad nocturna itinera locos, ex quibus argumenta depromuntur ostedit, exorsus a nominis,& verbi significatione. Quibus singulis explanationibus di ipse, una cum peritioribus domesticis discipulis meis intersum. Haru cognitione sensus meos non parum illustrari sentio. Utinam & tu ijs lautissimis conuiuijs adesses. Nihil reliquiarum faceremus .iri rem paucis concludam. Nos sumus Papiae, Ferrariae, Bononiae, Pata iiij, & inc teris florentissimis nomine literarum urbibus. Sunt homine libero eae scientiae dignae, ne iam grauere ijs & te dedere . Litteras Manutij legeres, nisi illas Baldesar Sucius dedisset Manfreto legendas, et Mantua proiectus breui expectatur. Cum primu illarum possessor fuero exemplum ad te mittam. Nundum Sigonius rescripsit,
a Robortello quoque, & Regulo, Roscellioq; literas,
quibus inostris rescribant expecto. No patiar a te illas diutius desiderare, si ad me, ut spero, venerint. Tibi