장음표시 사용
441쪽
lponte currentem Incitem, sed quibus te visum, & de
Cvia I II. calend. Septem. Casalem splendidam,
magnificam, summae amoenitatis , antiquae virtutis ,rnirandaeq; integritatis ciuitatem venissem, ubi triduo commati sumus, tum morum virorum precibus expu gnati. qui me certatim domos suas inuitabant, nihil post Rotandi Vallae salutationem antiquius habui, quare exprimarijs, illius urbem maxime celebrem, naturaque, di philosophum, magnumq; iurisconssilium, &senatorem optimum conuenire, visere, & salutare. Hoc pietatis, & mutuae beneuolentiae officio, quorum viri': abunde satisfactum est, omisso, huc deducta est iratio tua, te cu amicis tuis, penes quos summa illius nobilistimae Rei p. erat, de me conducendo ad inclytae iuuentutis Casalensis cruditionem, & in literis mori-husq: institutionem egille ab omnibusq: tibi plausium fuisse, qui hanc rem tanta cura suscepisses, cumq; de
mercede. & pentione publice dis luendae agi cu illis
c pium esset, rem ad VIII. Hs. ut nunc loquimur adducentos coronatos productam,& communi consensu comprobatam fuisse dicebas, pr ter omnium rerum immunitatem, lignoru quoddam ex veteri illius urbis more pretmium, domumque publicam ad hoc munus positam,& aliarum huius generis rerum sponsio- item. Cum tu in hoc sermone diu fuisses, sic tecum agere coepi, quod & mecum alias accurate, dilige
tar, illoq; amore,& beneuolentia, qua patriam hanc
442쪽
semper amplexatus sum. &humaniter Qui reptitaueram. Nihil ab optimo ciue indignius excogitari
posse. nedu suscipi,& agi, qua patria. ad cuius comoda dignitatemq: I utilitatem, genitus, altusq; sit respondebam. th magna praesertim illorum penuria viroru,' quorum labor in patria dignitate, maiorum l: instit seruandi per necessarius esset. Memineram enim Decios. Curtium t & alios quamplurimos, nobiles, ist enuos. sortesq: viros, cum apud alias nationes . tum
Dud ridore salate. 3e patries 3c exercitus, intrepide si ipsbs injq immorta tibiis Muohisse.' Memineram
quoq: & parentes nonnullos, humili Ioeo natos, a verberatione , natorum j. cεde pro charitate & patriae sncolumitate manus non abstinuisse. Hae prius emissa oratione. Te patriae genueram. Legeransia foeminas cstero qui gemas molissimum ad aciin Columti: natum partibus corporis inferioribus denubgatis, acri, vehementique oratione filios suos, quisain hostibus terga dederant, in hostem vertere at mae coegi sse, motas solo patriae amore, maternae naturalisque beneuolentiae oblitas. Qua adhortatione'& pudore incenses victoriam consequutos, in patriam fuantes rediisse, & eum parentibus, liberis, uxoribus.
penatibus, laribus,templis, soro, tectisq; suis, comun initia frui carpisse . Neq: in 'cius ita rerum eram quintscirem mihi eam patriam esse, quae pro alienis focis. amicorum sociorummi: laribus nulla pericula recusans' acriter dimicasset, pro dignitate sua mordicus pugnasser, quae nunquam ciuium suorum de optimis temporibus loquor sibi aduersia arma sensisset, sed potius tanquam nati nitissimum propugnaculum illoru corpo ra ad hostium iceerrimorum furores ccmiprimendos PE E E impetus
443쪽
impetus repellendos omnibus telis opposita, & obie- qa fui sie. Ad quae ..illud tritum memorabas,& obij-gebas. Vbi bynum .ibi patria. Tum ego qui hoexit, illi patria inIerdictum erat. MC vero ciues. mei amant, & filiorum suorum non ut pigrum , Ad uti diligentem custodem obisu t m η'Rer misen pidarum stirpe, si d Cremonensium genex : proi decoro patriae maxime pugnace, & fidissimo, natum visscueraἀbam. cst quj tita digni
finibus tms laborςm e Multum ierarciam,& lucri, nonotas naihi apud ciue min* est.) ammicqui fori una , quicquid literarum robis est , illis acceptum refero,ut affinitatem mihi cum Muin ano rudi antiqua, de nobili familΗ pxopter uxorem utrinq; compositam. ex qua filios quinq; iam suscepi inus silentio pripterea roris pugnant Cremonenses ad Maior u lavdcm rexi zRdanu Firtuum patriam declarandam N ad recent ludis memoriamureferendam . Ego foris euigilabollo aliorum commodis, patriae meae Oblitus pro cuius iberis alendis pie tanquam P licanum alias exposive ram nunquam id mi disertissime Cane enicies. Haec certe magnae considerationis sunt, tu ut magnus Dialecticus, & pater familias referebas. Ego contra fortasse, ut Stoicus, qui nihil a fortuna pendcrem, dixi omnes meae cogitationes in Dei be pignitate, &Cremonensium liberalitate positae,& locatae sunt, qui beneficijs nunquam ab ullo vincuntur,& qui ut optimi iudicii viri malloni, qui de Republica sua bene mereri Volunt, more militari non semel, & bis, sed frequeter Pulvere concitato , ad oli pia in metam non inter, nulla cursu deuenire, quam leui brachio se es ad di1gnitatem
444쪽
. inanique & gloriosa 'ostentatione, spem adipiscendi honoris sibi ponendam non ignorarent. Tum tu quasi contracta fronte, ut mihi videris inexpugnabilis es mitiua. MOX tuam conflantiam, ainoremq; tuum in patriam laudo ais . Nullum verbuni hac de re ampliui Nes tecum,uel curn alio agam Usi per te licebit 2 HMedem de constanti tua beneuolahtra' in Cremonenses 'mihis pe Hieronymus Vida, quo cum multos menses familiariter vixi retulit, quod eκ oratione tua accepi. Tu non verbo tantum Cremorrensis quorum proprium
est nihil simulate agere, sed antini ipsius similicatione:
testatione.& consecratione repetebas.'Piriito sese iam sermone, dixi me,& a M. Antonio Bellono viro nobili stimo, in me i: liberalissimo, & ab alijs illius ut Us pr stanti stimis ad hoc preclarum munus me adlitis tantibus literas accepisse, quae apud nos ad hoc sunt Quibus omnibus respondebam, me in patria mea eramalle Curium aut Fabricium, quam in quolibet orbis terrae amoenissimo loco, lautissime, & sine literatorum xontentione uiuere. Quare quod Vidae negaui, quod . Bellonon dedi quod alijs non despondi, quod te multis verbis. & fortasse ad tui animi fastidium disputaui, Sc me non facturum asseueraui, id tu animo squo,& coram, & ijs literis negatum feras Vale, mi doetissime & nimis tuae patriae studiose, di ut soles, me ama.
445쪽
pagella, quae tua se de me non opinio, std sine Deo.
di breui sentcntia iudiciu cognoui. Verum an is sim. quem tu me docta , S plena laudis oratione exprimis bonum videlicet, & litcratum iudicabunt ij, qui morumcorum consuetudin in aliquam habent, di qui in literis ij dem sepe nobiscum vestamur, o Id scito, me
omnibus diuit ijs., regum; opibus ps ponere , a viris bonis, doctis , laudatis Hobari. Ncquc erat, ut cum Petro Antonio tam vercclini de ageres de scribendi ad me charactere . Nam quacunq; thrm litteras tuas ad nos dederis. mihi crede, iucundissimae erunt .ι Non n. eorum solum, qui ad mi lcribunt. ex penu Q vetba, quae
ni delitescentes, v c ipo, amperie declaratos igniculos, magna cum asinia dclectatione tracto. Quare siue
latine, quod valde pno siue comuni, &'nostrate ljpgM orationςsse strapsti non vebementer laboran-,lum esse censeo. Quod tuo commodo ficti id mihi
fratissuarum,s omnium literaru Romano stylo scripta .rum instar erit, Est tamen ut te rogem ι .vesitoris ruisl ad me prius, uobis signinces, Zc notis tuis clarissinisi beneuolentiam testeris, quam Tollentino ., Non quod aegre feram, id Tollentino utriusqi nostrum amanti L. sino quanti me 'cias ante sgnificari. Sed qcia S ipse tuas ad me seorsum ab illius literis dari velim , ne si aliquid de me cum laude ad illum scripserisy qui mo, huius est, diuulget. Satis iocatus sum. Tu cumprimu ad Tollentinum scribes, me illi commendato, qui te plurimi lacit, sed non omnium te maxime obse ruat. Non. n. illi Mi ullo officij genere, vel amorIs, vel in te obseruantiae, & quicquid est huiusmodi invideo. Qianquamis unus est omnium, quos amicis fidos, α
446쪽
que omnes, qui amicitiae terminos cognoscerc cupiui, cocurrunt, Vt amori S principia undc oriantur a discant.
cursus in amore cognoscant, fines ab hoc diligentillia
N At & tu invidus,& ego ambitiosus dispari tamen iudicio, tu quidum in ossicii genere honesto cum trie utino contendis,pgo philautia,& obsequio mei rem repeto,jquam non intermittere, sed plane depon edecreueram. latine scilicet scribendi. Caeterum monitum velim sericulum esse ne & tua cum Tollerlatino in me Or udo contentio, graue inter vos disidia gignat, & mea in me indulgentia in ollictu, & morem Nertatur, quo fiat , ut tu inuidiam tuam deponere, &ego ambitionem meam retinere debeamus, si modo aequius censes bonum periculo plenum, quam malum damno immune relinquendum. Putas me iocari se Sedulo hercle, & serie ago, & liberius agerem, nisi temeritatis suspicionem cauerem, quod ad virstdoctii, vi omnibus humanitatis, studijs excultum negligere ,
go & plane supinus scribam. Pr sertim cum nec quid scribere., nec quomodo scribere debeam, ignorem Nisi forte illud satis ,& bene scriptum sit, quod verest riptu est, me rudem, te peritu, me nudum, te ornatu, ne oscitantem, & stertentem, te vigilem, & accuram
447쪽
, Danieli Barbaro Patriarchae Aquilensi designato.
QI AMAM tua si me amas, quod mZitiis studio ;mcis, ambitione, quave nostra inuidia fit, ut quod honestu est minus per nos cosequaris sit in optimulaudis iampridem incepto,& quasi iadecurso spatio colistase
Num quia te magis cum omnibus loqui. quam cum
paucis delectat hoc studium tenet non te equidei inpedio. Quod tamen si est, quomodo psilautiam tua defendes c quoue modo tibi obsequeris e nisi hunc tui ipsius amorem, di tuum,& communem appellas. IQuorsi unum Platonis Rem p. labefactat, & conuellit, alterum affirmat, & sancit, tertio locum non video. Neqi quod periculum viriq; creetur satis scio, mihi qui quondam te ad latine scribendum prolectauerim. Tollentino et blanda oratione sua,& quasi persuastrice ad hoc te impulerit, qui non minus suaviloquentia sua ad quod vult, quibus cum loquitur quam Sirenes, quae carum domos prεterueherentur, vertit, quo nihil gratius mihi accidere poterat. Legi enim tuas perhumanas, liberales,& elegantes literas, quibus nisi Tollentini ad huiusinodi partus eliciendos tam faciles pristigiae fuissent, perpetuo cariturus era. Quo ambigo utristus debeam. Tibi dicerem nisi hac mea oratione libuererer, ne Tolletinus oculi, di delitiet meae a nobis alienaretur. Habeo tamen tibi magnas gratias . illivem ingentes. Quod si inre fers caue ne iam inter vo scontentio exoriatur. Quamaemulationem,&mutui amoris contentionem vobis dirimendam relinquam.
448쪽
Nee illud prseterire pnsum , in pti socratis Demohe adhuc no de prshendi quomodo inter disputates de aliquo olim doctor u S hon Ordcosensu laudato, con-llentin oriri possit. Te ego,&Tollentinus vir mehercitutati ingenii: & iudieii, ut si eius orationi no subscribe iret, extremae demutiae iudicaretur, studiose laudamus; uterq; ad elidem fine sermone nostru dirigimus, ille titverborum, & sententiarum grauiori cocentu, sed nullansius iniet nos di screpantia. Num quia nostrum unusa Soptatas. & a iter.minime Nsi mediusfidius Socrate egenius ad Sophistas disturbandos Vtrius simplexi in aristide animi expositio. Argumentationcm tua si ρdmitteremus, doctam quidem, sed minime validam ad conclusionem, sequeretur, ut quicunq; disputant dehonesto, mutno odio inuicem morderentur quod cum
th& Philosephus,& Dialecticus sis tibi dijudicandum, rς linquimu4, pari amore, & studio te prosequentes Certe inter nouem apud Platpnem Heroas dis pulchri facie disputantes, jiore is conuiuio perquam eri egi & magnifice apparato, no tamen ulla inter eos disse so audita ad putarorum avres deuenit Sed cu quisq;
partes suas ordine ageret, reliqui mussitantes singulorum dicentium verba excipiebant, & taciti sententias obseruabant, & nos ieiuni turbam in te ornando internos tui amantissmos concierimus Quid preterea eri supinus libcnter enim verbis tuis utor & neglia pens, ego doctus, & cxcultus e sic mecum iocaris mi Daniel e quid si una essemus e Nar tu multo urbanius id mecum ageres. Quod vis tibi de me libet scribere. id me fateri decet. te illum esse qui tuo studio literatosti ingeniosos illustras, beneuolentia, quos tu ampi cleris micissimos,& hoc solo contentos. Literas tuas
449쪽
vidit, & diligenter legit noster Tollentinus , qui cum
ad illud peruenisset, me rudem, Oscrtantem,& cetera. subrisit, ut est eius mos in huiusimodi rebus mox subdit quam belle.&facete . noster Danierdissimulat. Illum rumirum Mngit maximum Philosophum, Unum scio. quod nihil 'scio. Id concedamus ramo viro, id inquam& quae ioco nobiscum agit, ea putemus illum serio agere. Id enim exigit Phedri conuiuium idest sensuum nostrorum pulchritudo. Iam ad tua doctissimas literas quid restatὸ nihil profecto. seM igitur aspristinum latinitatis tua Lcandorem, quo ueram ela quentiam siustines. Date Phil ophiae quam literarinae totam sapiunt. Date urbatulati, qua hoc gerieroseribendi mirifice excellis. Repete , D tamen literas hasce mansuetiores,& secretiores dimisisti, quod non eredo id enim ex eleganti scribendi styl tuo apparet. Nos ama, qui cum ibi lentino, d ad te amandum , t se ornandum rectis stud ijs contendimus. Vale, Cro
450쪽
υ Francisco Guae suo. S.. P. D. Non mediocri simul laetitia me affecerunt elegantes blegi, quos scitissimi Ahalaru pueri pr statissimo urbis Venetae Legato recitauerunt, eoq; impensius laetatussium, quo maiorem inimicis tuis dolorem fecit ista doctissimorum carminum editio. Est quoq; mi siuaui Diime Francisce, quod tu summopere gaudeas, quando mulorum perfidiam perfregisti,optimam qi de te conceptam opinionem apud ciues tuos plurimu auxisti. Tu mehercule hucusq; plurimum profecisti, sed nisi pergercs, ac ii in esset nihil, perge igitur, ut coepisti, hoc enim pacto futurum video, ut qui intus rumpunturtate me asperserit nominis tui gloria, cum te in conficiendo Urocardi comitis symbolo caeteris omnibus, quibus hoc onus iniunctu fuerat, pr stitisse intellexi. pollum verbis assequi, qua volup- ne asperserit nominis tui gloria, e in conficiendo Urocardi comitis