Francisci Zavae Cremonen. Orationes 4. Epistolarum lib. 8. Carminum lib. 3

발행: 1569년

분량: 632페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

Dullia, medij foris dirumpantur. Vale. & Caelium tuum c quod mutuo facies ama. Ex Ioan. Baptistae Stangae Comitis aedibus.

LAURENTIVS CAELIVs

Franciscotiuae. S. P. D. D I A L o G v M tuum numeris omnibus absolutum, una cum orationibus elegantissimis libentissime legi, meq; meae plurimum piguit negligentiae, quod talium scriptorum lectionem ad hanc usq; diem distulerim. Cum pr sertim liberalis eoru copia mihi iampridem abs te facta fuerit. In ijs, ne sim longior, nihil a me desiderari potuit, quod ad summum dicendi artificem pertineat. Nam praeter quam quod singularem ver- horumelegantiam, sententiarum grauitatem,& totius denique orationis structuram vehementer admiratus sum, quam maxime etiam suspexi eximium ingenium tuum, summam 4; industriam maximis extuli Iaudibus. Quare etiam, atque etiam abs te peto doctissime Fran- cilce, ut pro nominis tui dignitate , pro communi hominum utilitate , c quibus quantum debeas, tibi ex Platone tuo satis didicisse licuit pro incredibili aemulorum dolore, dialogum, & doctissimas orationes in lucem quam primum edas. Hinc te virum esse sentient inuidi, tibi gratulabuntur omnes laudum tuarum studiosissimi, remque ijs omnibus pergratam facies , qui malevolorum dicacitate repressam cupiunt. Vale, & Caelium tuum, quod mutuo facies, ama.

Laurentius i

452쪽

- , , LANRENTIUS CAELI vs

Francisco divae suo. S. P. D. - Cocir me ratio fateri Francisce Cremonae decus, id quod Stoici voluere, fato fieri omnia. Nam cum in urbe essem, huc cogitans, statuebam, ut par erat θ te primum omnium visere,& salutare . Nescio tamen quo fato salutationem hanc meam in hunc uso; diem distuli, & quod facere coram debuissem, fecissemove libentius, per literas ago. Fatis itaq; agimur, rata nullo mortalium consilio mutari possunt. Sed ad te profecisci, cum id libens, volensque multis de causis recissem, primum, quod nunquam ad te accedo, quin abeam doctior, melior, sanctiorque. Deinde quod curis omnibus leuari mihi videor, dum tui sermonis suauitate me detines, dum tuo iucundo fruor aspectu, dum ultro, citroci; habetur sermo de virtute. Qua nihil

pulchrius, nihil amabilius, nihil quod magis homines

ad amandum aliciat. Mitto tranquillae,& serenae fio tis tuae hilaritatem, animi tui mansiuetudinem, humanitatem, qua me, quoties ad te venio, excipis, collia gisi amplecteris, ut aliquando erubescam, cu videam longe me pluris fieri, plus honoris, plus authoritati/mihi abs te deserri, quam merear . Mitto vernaculae testiuitati* iu nditatem, latini sermonis tui leporem . Quibus adeo capior, ut dum tua utor consuetudine. Deorum nectare, ambrosiaq; frui videar. Mitto simi--m acerrimi ingensi tui vim, qua recondita Iatinoringraecorumque scriptorum lens a miro quodam modo a nitus eruis, & nodos solvis omnes. Mitto suavis, limos mores, singularem probitatem, atq; constantia,

453쪽

paras, malos id admirationem trahis. Hete omnia ita

me delectant, ita mouent, ita alliciunt,ut nunquam notecum esse velim, cupiamq;. Vtinam quod mihi vitae saperest, tecu agere liceret, idest tibi inseruire,& commodis tuis adesse. iniicum possem vivere iucundius, qua tecum Ohim hominum iucundissimo, suauissimoq;

quem natura omnium virtutum numeris cumulatissimum esse voluit. Cuius egregias animi dotes,bpes mingenij maximas, in rebus perspiciendis acumen , in iudicandis acre iudicium, in dicendo vehementiam, in legendo gratiam, in scribendo leporem, in loquendo munditiam, dignitatem , elegantiam . in concilianda pace studium, in componendis litibus diligentiani nemo non admiratur. Transeo. qua prudentia, iustitia, animi fortitudine, teperantia sempcr vixeris, vivas b. Qua morum simplicitate, & summa literarum cognitione contubernales tuos, & Crcmoncnsem iuuenti rem formes , id norunt ciues tui omnes, Mediolane ses, Placetini, Bononicies,& uniueis a fere Italia. Quasis accuratus Rhetoru interpres dicat Gambarinus , &caeteri viri praestantissimi, qui te Cremonae auditioiat. Qui cum felicius vivere liceat, quam tecum quem in prosperis elato animo, in aduersis fracto nemo vidit Vnquam. Sed quorsum hec commemoro in Cum nulla oratio laudibus tuis par esse possit. Nec tu fortasse laudes tuas libenter audias, eas igitur in aliud tempus omittam doctissimis, & eloquentissimis viris commemorandas . Has addam, me locutum fuisse de dialogo,& de orationibus tuis cum Iulio, & Ioanne Francisco Stangis ciuitatis tuae primatibus,& quas ad me misisti,

eisdem ostendisse lucubrationes, qlias cum auidissina perlegissent, a me etiam, atq; etiam petierunt , ut o

454쪽

Io Timea in te singulari ob Rruamisi ad ea quam primum iu iacem pdenda te hortarer, mortis igitur tantorum virorum authox ita , , cript illa in vulgus emitta S , te

Francisco Diue suo. S. P. I

NO M sicae magnete ferrum trahitur i, uti l am et quasi fatali, di germam, doctissme iuxta,& disci tissime Zava ad te amandum omnes , qui bene re nouerunt trahis, inuitas, allicis, Nam cum tu prisenxia antea mihi ignotus fuisses, fama autem & nomino iam naufrsos annos notissim ii ι, in ob excutiunt studitionusuam, tum ob candi s minus kqqo Ga jo se audi sieram, eunti i luam uia erga stud; 0ὶ hs a nitatem, inomitatemqiri expkratam: babuissen , idque ex varijs angenii tui clarissmis monuinculis , quae has simul, N. Alias virtutes apertissime testantur, tamen ab eo tepsere uo Bodul, apud in diem unum fuisti tuan in omnes hilaritatem dacilitatemq; propjiis declarasti. IIa,'. humaniani in comem te nobis praestitisti vide quid agat hominis pressentia onrtingens cunctis te amandi, colendiq; desiderium re Iiqueris. Quod effecit ut minime mirum sit, si de literis.&moribus bene sentietes,

omnes uno: orc Lauam laudant, pr dicant, unum vere

doctum, , ninnmodestum, dulcemq; amicu dictitantismi q. diuinitus contigisse putant, quod tua no solum pr sentia uti, scd oquae tua est affabilitas familiaritate etiam frui uiquando potuerint, praeterea abs te mihi ,

455쪽

te amicoHim litteris crebris reddita salutatis

plenam tui erga me animi, & amoris lignificationem penitus demonstrauit, visite vieissim non amassem, amaremst: abliothinucὀnsimi' omnino excludendus essem. At lati emna vi suandam lila deprehen Hliceo multu inter me & te interest. Tu . n. me diligis, quod vere talem me esse credas, qualem alij me tibi pr dicasunt, dost ales prisertim ciue , quos de me ita. honorifice apud te loqui carcus mor patesar induxit. Atqui ego te amo quod t*to pectore virtuti, quod honestis' stud qς fabeas quando horum gratia sola 6pinione conteritu mihi quoq; Hues,' non quod his prς-ditus sim, sed quod tibi persuasem sit his pr ditum esse

me. Proinde cui binis tuis literis nunc respondeam θsuod de iudicio meo tam bene opinaris,& lentis, esset quidem quod laetarer, mea laudato viro laudati, si res ita esset ut scribis, sed ita fit, ut dum alieno sermonestinaceris falsum desiliis iudiciGiudiciu feras. Certe honesta studia, pr ssertim canuae ad humanitatem pem tinent adamare semper conatus sum, sed iam triennisi ea intermisi, Mathematicarustientiaru studio captus,

4ta ut nullos humanitatis authbres praeter admodum paucos, quos extem re interpretari cogor, non haseam puluere obsitot .s Sed finge etiam in istis studiis

Chie recentem esse, putas ne tamen ineptum aut imprivdentem veluti Agficolam: aliquem ectino, qui itis, facissimi agri tui ctuberantem segerem no incidentem Eleem meam stultua immiteremi pereamii non grauiter peccares, si me talam haberes. DNam ut tecum nihil ditanulem ; sed onmiaiaperte agam 2 quale te audicium mouit . Vt quod tu alioquin oculatus licino, vel argeis oculis ex minasti ipso lynceo perspicacior sis alterius

456쪽

alterius iudieio te submitstres Veruntamen s tibi ita

placet ut meam sententiam exponam, dicam libere. Equidem maiorem in modum me delectat stylus ille tuus simplex, & naturalis, verba non ascita, sed unicum ipsis sententijs coherentia, sensus sani, ac solidi , nihil hequn verbi sineq; in sententijs aut poriciosum, aut distortum, an coactum, aut imminutum deniq; aut redundans. Caue in literis quas ad te scribo,& in his prisertim me logodedalum agere, idest no simplicem c syncerum, sed fucatum & dissimulantem, de me . n. sic stat s. velim ,iqihil mihi aeque ac hypocrisin esse inuisam, neq; ipsum me apud amicos fingere quicqua, neq; figmentis alienis delectari. Ego tamen optasse nalibentissime, ut Gogaua noster iudiciu suum adhibuis set , ut quod de Pyyagora suo Philosophi illi veteres rςferebant in disputationibus suis, id& nos non enim

aegre te laturum puto in re nostra asseuerare tui possemus. Ipse dixit. Sed & febri nunc correptus est, ut ex eiusdem literis ad me missis, quas ad te dedita opera

pariter mitto, cognoscere poteris, & cu valet, omnem

operam principi pretstat, ut ad gallicinium usq; c forte enim intelligere potuisti noctu secum de bonis literis

agens moretur. Itaq; doctissimam, & facundit Iimam

oratione tuam ad te remitto, tum arte mira coposita

tum satis per te acute examinatam, ut nulla c iudici inco egeat expositione. Caesarem, Gonsagam, Sic phanum sue Magnum adolescentes optimos, ad sum' mam eruditionem natos, etiam tibi comendo, impria iiiisq; ut Gonsagam ad isthic tecum diutius comora dum, si non pr cario , at vel vi compellas obsecr0 - . Maiori enim tum eius utilitati, tum etiam honori idi essurum non confido, sed assero. Quam verbosus hac

457쪽

mea epistola fuerint certe sentio, sed χotidiabis nini

semper cruditas Oportere legi epistolas . Tu qua leniscunq; dedimus a tui amantissimo profectam tibi percsuadetoo Vale VII. Idus Augusti

. t Io. Baptistae Dulcerio . S. P. D. l

E c o cum ex urbe multarum rerum studio defessus no minus cupide euolare desiderarem, quam Platonis auis, qua tempestate inuitus apud Dionisiuiti tyranum comorabatur, In villam tuam me recepi. In quam me sepe inuitaras, & omnes tui me studiose expectabant. Quo cum primum venissem , Vna cum duobus maiori bus natu. filiis Ioannis Petri Ahalae optimi,& nobilis: simi ciuis, Pauli Senatoris, quem ad perpetuam memoriam patria haec cum omnium ciuium maxima laude genuit, fratris, ex te duas contentiones, nec reru leuisi discrepationes inter te , pridie eius diei, & Rufinum σΩpilum, nepotiunq; tuorum summa industriae,&dili gentiae prsceptbrem exortus fuisse, cognoui. Quarum una erat, qsosdam Venetos intelligat, quos Ct ar scribit in tertio comentario rerum Gallicarum , haud difficulter victos fuisse. Altera quo tempore Olympias,& a quo c perit dici. ijs salioq; Iaddebas, quaesitusti;

dc qua' nominis esset interpretatio, devsiis. Halc cunxisse diligenter enarrata attente alidi uissem prirno dixi in Aqui nigrae hoe nillila: tu te nomen est gratulari, quae prster loci amenitatem, & ubertate, aincni Limis rue, &vberrimis ingeni js abundaret. I, indelae Xaminare, explicareq; coepi, ex diuersbruinarithoritatibus sesiptorum. Quae tameti dixi, cum iri

458쪽

amaltheam meam rediissem, malori cura illastratur M& statim controuersiam omnibus modis explicitam , literisq: testatam ad te missuru. Vt igitur mi Ioanne, Baptista ordine proposuisti, sic tibi ordine resipodebo, neq; te hic longiori oratione, &sermonet retinebo, Venetos igitur . de quibus agit Caeser, recte, & perite .mecum cognosces populos Galliae Lugdunesis tuisse. De quibus Plinius libro et v.:&cap. xvi ita & Xumi. eiusdem lib. agit. Et Strabo apertius lib. iv. disputat. Quos inter Belgas ad oceanum recenset, & quo modo a Caesare. Nauali praelio victi fuerint, breuissime idem diligetissimus scriptor docvio Qui Troi, eversa, Duce Antcnore . cum LX paphlogonia ob scditiones ciecti fuissem, oras illas tenueriint, quas Aquitaniae conlinc graphi ascribunt. Quam rem , & Liuius tetigit libro primo Decadis primae. Illos non fuisse, quos Caeservicit, qui annis multis post amplissimam , locupletis sima, Drentissimamq; urbem Vcnetias condiderunt, nullo modo esse docti di prudenter censes, nec minus impigrc argumentaris. II enim, ut asseueranter disputabas, nouae urbi fundamenta iecerunt, a Seruatoris humani generis felicissimo, & nobilissimo illustrissimo, maximeq salutifero natali, anno quadrigentesi mro, & quinqiuagesimo quarto. Quod magnum tem poris interuallum fuit, a Venetis subactis , & in Pop. . Rom. ditionem a Caesare redactis. Bellum enim in Gallos, Vcnctoso & reliquos de quibus agit Caeserranino sexcentesimo, nonagesimo, sexto ab vibe codita gestum fuit. Natalis Christi anno 73 i. a quo tempo c.ad Venetiarum aedificationem tot anni enumerantur,

Aluot supra ostendimus . Ex quo quisq; iam supputase poterit, de quibus Venetis apud C siarem intelligendi

459쪽

sit. Hos Liuius cum Homero Henetos appellat', nos dulciori pronunciatione Venetos Pserimus. Ad hanc quam secimus distinctionem concurrunt & Historici.& Geographi omnes. Quamobrem me nunc refero ad altera disceptatione vestram, quae mox de olympiade inter vos instituta fuit. De temporis spacio, quod Mlympias com pGhendit, perrtevterq; quando cum Rufino putabas, quinq; annorum olympiadcm csse.I. Nec non zx quorundam opinionem quatuor iam findi aurum, quinto incipiente. Id verum este coram confirmatii . Sed quare olympias & a quo dicta sis, quoue repore apud Latinos pisicrtim quaercbatis. olympias Crgo ab Olympo monte , ubi Hercules olympia insti-

vult. appellata cst. qtiam a num cro quinq; fratrum dici voluit. Cuius rei Rhodoginus libro X m. capit. XVII.

author est. Alij a quinquagesimo mense, ut idem scribit eodem in loco. Vbi utranq; sententiam coplexus est, quod qui'. facile subducere potest. De ijs quoq; Plutarchus invita Homeri. Olympias igitur prima vi Herculem missum faciamus dici cspta est Amulio Latinorum ultimo rege, qui rcgni Latini annus fuit qos.

quo anno ad Olympiadas annorum numerum reuocarunt. Cum prius singuli anni numerarentur. Sex Olympiadas sub Amulio pineriere. Septima oly- .Piade Romulus regnare cs pit. Quam greci olympiada nominarunt, latini lustrum dixerunt, peractis n. quinq; vel, ut alij colendum, quatuor annis,quinto incipi cie, ad cessem Romana ciuitas cogebatur. Cuius rei pleni di libri. Habes a Francisco tuo maxime occupato, 'u04 Venetos Caesar vicerit. Oceani Acolas,scilicet, . ilicosissimos, rei nauticς periti ssimos, maximae apud

Guinnos populos gratim & authoritatis. Aquitania,

460쪽

stro

vel si mniis celticam hoc enim parui facio, cognito

per illius regionis consimographos situ incolentes . Et h. cc tibi ingenioso, acuto,i: s uis esse debent. Plut fili j. nepotes i. tui a me accipient, quando opus erit. 3Tu vero opera nauato tuo iampridem instituto studio. ex quo magnam voluptatem capio , & omnibus tuis me coincndato. Bartholos una familiae vestrae colu naen, & totius domus maxinnum decus, mei vel potius omni u literatorum studiosissimum verbis meis saluere jubebis. Rufinum cum ingenti liberoru , nepotumqrtuorum turma expecto. Vale mi acutissime.& omnia dulcissime Dulceri, & Aquamnigram tuam nutricem tam fertilis ingenij colito, & amato. Cremo.

. I Scipioni Aglacio. S. P. D. -

NON erat mi Scipio, ut scribendi ad te occasioflemini hi dari exoptarem . tot enim erant, ut illaru qu libet me ad scribendum impelleret. Io. Francisci, Angeli

tuorum fratrum adolescentium eleetissimorum in me singularis amor, & quaedam admirabilis obseruantia, Lua cum primum me nouerunt, non me sotu amplecti, sed colere quodamodo visi fuerunt. Perhonorifica quoq; in uxor , liberosq; meos omnes matris tuae. honestissitnae foeminae liberalitas, qua illos ita sibi o strinxit, ut nullo temporis utriusq: fortunae vis, & potestas sit eam e nostris animis deletura. Cui si pares gratias retorre non poterimus, eas tamen semper habebimus. Huc. quod semper maximu duxi, tui ingenii facilitas i modestia. optimi, suauissimiq; mores accendunt, quorum integritate, & te omnibus amabileae

SEARCH

MENU NAVIGATION