Opuscula

381쪽

est quod demonstrari nequeat, Si quis habere t stes, quam bonos habere satius ducat. Id accidit inmensura in particulae, tum eius, quam potentialem, cant, tum illius, quae ex ἐάν contracta et ἄν et se pronunciatur. Et in illa quidem per miti ac promis incredibile esses, si brevis esse syllabae, Mae ex eo

tractione naia est, praesertim quin ipsum ἐάν quod primus ii iiiversi diluviuissimus latim remini

vaior P. Umurius, ultimam habeat produciam. Id exemplis confirmavit G. Diudorsus duabus in editionibus Aiastophanis ad Vespas V. 22S illa, quae a IS25. Prodiit, et copiosius in novissima. Addi possunt alia exempla, ut in Appendice ad Stobaeum apud Gai sordium vol. IV. P. z6. et quae infra asserentur. P

te ergo quibus Pedibus incedat hic versus apud Si baeum XXVII 8, 3. Itaque Plulanionis emis apud eumdem XVI. I. in quo

ιαν legebatur, c scribendus: Idem visum XIV. 3. Euripidis libri meliores, Nserentes, removeritin Tollendum etiam ex alio Phia

382쪽

o D MENSURA TRIVS Ε ἄλlemonis fragmento VIII. 35. quod sic emendandum videtur:

πολλ' ἔστιν ἐν πολλαχιν οἰκίαις κοικά, Hoc titur ἀν in ἄν contractum corripi credid

mintra eathius, Brunckill R, Iacobgius, novissime Rute II, quod ego quidem iliciain, Schae rus qui in indice Homeriis. I T. quum eathium et Bruns, hi iura auctores nominavit, iure memoravit Brunai adnotationem ad

Aristoph. Plut 482. non item aliam ad sententias comicorum p. 336. sive secundae editionis P 269. in qua dein sinis pede irimetri sermo in uetur autem correptionem istam Schaeseriis uiam in quae incidera exemplis, uno Euripidis in Iphig. Aut 11m. He

inii probans conieci Mn:

παίδων αυτων προθέμενος κτάνηὶ τινά; altem, versu 'heriam, quem ex Plutarchi M. T. LP 90. d. Hiiei . i. e. ex libro de audiendis poetis P. 24. C. asteri: ς γάρ ο νεμέσα, ἄν ἀμώνονι φωτὶ μάχοιτο. De Euripidis versu, in quo libri omnes ἀν habent, non meminera quid Porinnus coniecisse ad Phoen. Iaza Sed tamen soloece Porsonus. m. I indormis in

novissima editione Aristophanis eo quo dixi loco VerSun illum una cum aliquot aliis ala indocto illo homine scriptum exiStimat, qui tot alia in illa fabula turpiter interpolaverit Milii haec expeditior quam tutior ratio videtur, assentiorque Orsono atque Elmsteio, haec non in interpolationis suspicionem trahentibus. Elanslatum,

qui ad ed. Reg. 460. D αυτῶν προέπινος κτα-νsi τινὰ coniecit, quod repeiens ad edeae 1019. not. d. audacter se προεμενος, dubitanter ν' me dare dixit, ego quidem non debuisse προθέειενος mum

383쪽

DE MENSURA TM QVE M. araiare, autem οὐ vitiis positurali fuisse, a recie perspectam habuisset lori illius rationem, arbitror. Sed id alibi explicabo. In epici vero poetae versu, H meri autem si, quis non statim, qui aliquem epico-

eorum Semnonis usum habeat, sic videat scribendiun

Atque ii distincte scriptum rosia in illo versu non solum apud Aristotelem Rhet. H. s. et in libro de vita Homeri, qui Plutarcho tribuebatur,4 2II. M. Ernest.

sed etiam in illo ipso Plutarchi libro, unde eum asseri Schaeserus, aliquot paginis post, . . . sive ed Hiieniuis Iaa. Hinc cum recepto, uti decebat, τinserui Wolfius Iliad. l. 543. videntur haec fugisse

Schaeserum etiam quum ad poesin nomicam P. I. manens in sua sententia meque, opinor, dicens scri- Psit sunt qui praefracte negent quo iure, ipsi viderint et mox niιnc addo ex Anthοι Palat. II.

F. 3 3. n. 74. v. s. ξος ιν αλήσω. At hoc quod addit exemplium, quod Lollii Bassi est, pridem ego indissertatione de praeceptis quibusdam uicisiarum P. 13. Opusu via L p. 286 ui corruptum, una eum alio Palladae, pigr. 3T 4 in Branchii Anal T. II. p. 436. repudiaveram. In Palladae quidem πο--mate Brunckius ex Ianude dederat:

μυ αν Ἀσοκράτεος, Πορικώτερος Sed codex Vaticanus emendate: μηδ' οτ' ἄν Ισοκράτου ρητορικώτερος Itaque ad solum redacti sumus ossium Bassum, cuius in vigrammate, quod apud Brunckium mimero sese sum est T. IL p. 160 seq. scriptum illud in anum

surdam, quae quidquid mandatum esse exsequeretur PerVersisSime, line leguntur:

384쪽

DE MEMVRA TRIVSQVναν Sicelii vero seripiasse poetam istimi ere liniis A ducatur Orsilan aliquis . eum rideat vocali sequenisse dicere v. a. se uot τορους ἀπαλους στωμυ ἐνέρου, et magis etiam, i consideret hoc, . .e μὰν - σω δοκὸν εἰς νέρει αν, '

At hoc quidem in disticho codex ono αιτήσω, ut iPSese Poeta, si corripuisset ἄν iri versu qui sequitur, resutasse videatur. Quare quid dubitabimus, quin librarii, non poetae ista scriptura iiii Corrigenda ea, tuin lallor, hoc modo: οιος αν is si, τορον φέρει α δ το τοξον,οξος. Patet αλῶ, ut in re quae quotidiani usus est, recte dici Deinde codex. δε τοξον. Bono ergo iure videmur eo tendit se, produci αν quod ex ἀν factum est. Quod quo minus quis uno alteroVe corrupto Versu impugnare

aggrediatur, aliques placet producti exempla afferre. fragmensis apud Athenaeum haec notavi p. 100. D. IIs D 2 8. B. 292. C. Q. E. 336. C. D. A. 3o A. XI. z8I. F. M. D. p. 1036. 1038. λrandors 5is A. 595. C. Apud Mobaeum autem III. I. V. II. IX. D. XIX. 2. XXII. I9 26. XXX. 4, I XXXV. . LXII. 28. LXXVI. I. XIILIO, 3. CXUL 35 2. XXI. I3 et in Appendice apud Gaisloidiumvol. IV. o. Reponendum pro M CVLAE, I . in Menandri Versu θεοφοροτμένους

385쪽

DE MENSURA TIUUSQUE αν. aride quo monuit nuper Dindornus ad Aristoph. V p. 228. Tum CXVI. 35 s. in Apollodori Lacaena: τω δὲ πατρι προ τον οἰον, ἀνάγνωμον Item XCI. 13, 3. tame motus Πτέγειν:ἀροτριον ἐστι τουτο δ' ἀνίχόης, λεν 'nia quis ibi praeserat illumitior incavelliana sectitiaran τουτ' ἀν In Sotais versu XCVIII. Istque non recte emendavi in Iem docis metri Pag.

. T. in quo legitur ος ἐἀν scribendum videtur: αγαθος, ετφυῆς, μαιος, υτοχῆς ἐἀν certe hoc veri similius, quam quo ipso quoque Mares metrum, vori τις αν l. Sed salis de quaesiisne pene ridiculi Progredior ad αν polentiale De Hus mensum

non arrepto temere uno atque altero exemplo, sed di- . genter collectis similibus adhibitaque fide librorum dubitationem movit . indorsius primo in iis quaera phocli p. 56 seq. lim quae Aeschylo praelatus est . 5.

nuper autem lenius atque explicauus in praelatione poetariun scenicorum P. et seqq. Aique attulit hic e empla productionis duodecim, speciosa omnia, unum autem eiusmodi, ut vel audaciorem criticum absterrere ab emendando postit. Sed tamen . vel duplicaretur

iste numerus, quid tam pauca exempla adversus mirulena illa valerent, in quibus particula ista correpta invenitur Est hoc ita comparatum, ut omne veri similitudinis fines excedat elevaturque etiam eo, quod non pauciora aliarum reperiuntur particularum exempla, quales sunt ιέν, γαρ, πρίν, quae scripturae perturbatione hic illic sic positae sunt, ut pos in aliquando Pro lam in habitae videri. Sed tamen, inuis analogiam -- .ideres, eas quidem quae natura longae sunt corripi

interdum, ut νυν, deprehendet, non autem quae M ves natura sunt longas fieri, nisi forte apud epi salicubi propter mei rationem. Sed operae Pretium

386쪽

est accuratius considerare exempla illa, in quibus productum esse ἀν videbatur indoriis. Id faciam, sed mutato ordine eo, quo sunt a Dindorso numerata, ad tectisque duobus aliis, quorum in uno quum ipsi Dindorsio productum debeatur, aut oblitus eius esse, aut nunc aliter

de eo statuere ridetur. Eienim permirum ea, quod de illis duodecim exemplis septem - αν habeni quorum irrubus, quae millime corrigi inseri prono ne possint, Undorsus ipse non multum inbuelinc Ab his igitur initium faciamus. I. D . Dind. In Helena Euripidis enelaum i ter ei Hesenam haec disceptantur, Io s. κτάνοιμ' ανακτα τμε λοτομφODκ ν GH ἀνασχοιτ , οὐδε σιγγ σειεν ἄν μωοντ' ἀδελφῆ συγγονον κατακτενεῖν. Aio ex Pori emendatione editum Libri ου ἄν ἀνα- orori'. Et quis non verissime emendasse Portum coiis cedat pII. X. In Hercule serente quum mori conssim sei Hercules, ita colloquitur cum Theseo v. 1253. Oid Oudi εὐφελουσί μ' άλλ' 'Hρα κρατει. α -- ανὰ ἀνασχοιθ' Ἐλλας μοι νεῖν.

Sic Bari est , COIigi iitieritibus ut atuitae nescio an ex comparantis silentio refert, codd. Ioreminis. In edd. veit abest ' Et luc quidem etiam necessarium id in Pronomen, ut de veritate emendationis non si des, tandum.

Sic cum Bameia edidit Miltiae, oblitus dicere ei vium quoque iac scribi iussisse, in edd. antiquis autem

387쪽

esse υκ αν γ' ἐπαινεσειεν. Potuit hic quidem pronomen poni, sed potuit etiam initii. Quare nescio an hic locus iis adnumerandus sit, de quibus nunc dicetur.

Cod Veneius Bessarionis v άνελοντες. EX Farnesiano, qui Triclinii recensionem exhibet, editum is ἄν, Ἀλοντες, nec duo pare videntur edimus et Flare liniis liber. V. II. In Sophoclis Aiace v. 336. sic loquia iis Vlixes. κἀμοὶ γαλῆν πόθ' ου τος εχθιστD GTρατου, ἐξ ου κράτησα των 'Aχιλλείων Gutis

ἀλλ' αυτον ἔμπας οντ ἐγω τοιονδ' ἐριο ου ἄν ἀτιμάσαιιι αν, ωςτ ιιῆ λέγεινεν ἄνδρ' δειν ἄριστον Ἀργείων, σοι Tροίαν ἀφικομεσθα, πλην Ἀχιλλέως.

Sic Laur. a. airima manu, Laur. h. duo Florentini apud Dii ornum, Brunckii codices Praeter membranas, e de Palatinus. Sed membranae Branckii, eodd. osc. a. Dr d. b. edd. Aldina et Iuniinae ἀκουν. Neque in iligna memorai Boilui coniectura est, prolata in Annalibus Vindobonensibus usi XXXVI. P. D. ου ἀντατιμάσαιμ' ἄν.

IV ML Euripides inmedea v. 866.

ου ἄν ἀμάρτοις τοιδέ γ', ἀλλ' ἀκοοσοριαι τι χρωα βουλε καινον ἐξ ἐμου , γυναι.

388쪽

Sic ed. Lasearis eum novem codd. et scriptore Christi patientis v. 1983. metro consul in Aldina duee Per un

quinque vel sex exemplis optimi et veterrimi libri eam scripturam praebent qua metrum vitiatur. Ex quo quamquam facilis est coniectura, si iii recentioribus vel minus bonis libris υκουν vel ovκ ἄν ν invenitur, id metricorum deberi industriae, tamen non sequitur, quod vitium illi se emendare crediderunt, non esse viatium immo, quum non si credibile, particulam, quae apud omnis generis poetas insimus loris corripiatur, Usce iam paucis in exemplis productam esse, de eo

tantum videtur quaeri posse, rectene emendaverint, trici, an melius quid et probabilius possit inveniri. Habent exenipla ista Ioc commune, quod et restrictionem omnia et asseverationem adnititunt. Quocirca qui in omnibus i reponeret, non faceret quod aut sententiae verborum non conveniret, aut, quum etiam

optimi atque antiquissimi silai saepissime vel nullanimale vel addant particulas, non valde probabile vid resur. Illud enim, quod iis in locis, in quibus aliud

γε accedit, eam iterationem quidam invenustam esse dixerunt, Perperam iudicatum esse monui ad Antigonae

389쪽

αῖματος ἄσαι Αρ Sed antinum tamen advertit hoc, quod, quamvis non magnus sit numerus quinque vel se exemplorum, tamen, quum inter se simillima sint, in omnibus peccatiim eodem modo es Ex quo veri simile est, quum γε illud millam ab antiquis libris fidem habeat, alium esse com--wmcisiis laris omnibus sentem erroris. Et prosecis, quando nullus eorum est, in quo non aptissime assever

so quaedam accedat, quod in uno alterove eorum Porgonus atque Elmsteius reponi Voluerunt, υτῶν, accommodatum est omnibus. Patet autem qua caussa in οὐκ ἄν mutatum fuerit nam quum oυτ' ἀν scriberetur, idque videretur υτε ἄν esse, nec tamen sequeretur aliud υτε, inuisium est sic, ut sensus Postulare putabatur. Et in eo

quidem exemplo, quod ex Antigona allatum est, τοὶ pa scula ui plerumque, hi Principis sententiae est. In cae-ι- ουτοι apod in iunipii, quod quoniam ratius si, iuvabit, ne quis dubites, haec apposuisse ex Oedipo Rege v. 5I5. εἰ γὰρ ἐν - γμφοροις ταις νον νομέω προς γ' ἐμοὐ πεπονθέναι λογοισιν is εργοισι ει ρλάβην φέρον, ουτοι βιου ii, τοὐμα αἰωνος noθος,

φέροντι τήνδε μιιν.

390쪽

σας hi inero versu autem duo διολωλεν, unus λωλε, duo διωλεσεν, et Post φοβερον tres addunt ιιοι. Tam Perturbati loci perexigua ad probandum vis es Sunt hi duo versus, ut Silol laici monstrant, catalecti. Non est autem obscurum, non opus esse dici τά ἄν ειη φοβερον, quum unus militum, qui ibi inter se colloquuntur, de

longa absentia exploratoris sollicitus modo dixerit: ταρβῶ χρονιος γἀ ἄπεστιν. Itaque, quoniam iam ad diluculum vergit nox, ut oris Iuce quid rei sit cognitum iri speretur, in opusc. via. III

P. 30s scribendum censui:

ἀλλ' ἡ κρο-ον λοχον εις παίσας διολωλε τάχυν δ' ει' φανερόν.

Periurbationis quum variae excogitari caussae possint, una earum haec est, uti veli in εἰ depravato, φανερον mutatum fuerit in φορερόν. Sed quidquid de hoc loco aliquis statuat, tamen illud consessurum arbitror, non posse hoc exemplo Productio lem Particulae demonStrari. Nam etiam si quis φοβερον uenilum Putabit, in promptu est, Poetam Vel mediocriter exercitatum scripturum fuisse,

αδε ἄν τι πέλοι φοβερον. X In In Sophoclis Electra v. Laur . unus Florentinorum apud indoinum, Aug. b. alat. Ald ei aliae edd. veru sic:

ἡ δ' ἄν ἐγὼ ρσουσα φιαλλον ἰποτςτ- σους ἱκοίμην, ειπερ ἄδε ταυτ' ἔχει Proxime accedit ἡ δαν, quod in Lauri a prima mamis scripsit, et O αν lare ni T. Sed secunda manus