Justini Historiarum Philippicarum ex Trogo Pompeio libros 44 quos notis et indice illustraverunt El. Johanneau et Frid. Dubner

발행: 1833년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Myrieanum, cujus reliquiae quaedam apud Sirationem cum Pompeii narratione bene Congruunt. CAP. I. De Hispaniae situ, regionibus et locis qua unque veteres scriptores prodiderunt, in unum collecta habes apud Ukertum, Geographie der Grieram unae RO mer, Vol. II, Part. I, P. 255 sqq. tuariisque ineant. Vide URERT., P. 3OI. Salubritris coeli. Accuratius alii scriptores aP. V kertum, p. 323. CAP. II. Viriatum. Exstat Beckeri dissertatio docta de Hiriato et Lusitanis. CAP. III. Gallorei. Vide p. Sed Callaicos Potius, graece ΚαλλαiκοM, Scribendum esse Probat testimonium Asclepiadis ap. Strabonem, ira, P. I 8. Alios Vide RP. ULERT., P. 3II. Cartha nopia. Haec quoque a Teucro Condita esse serebatur. Vide Si LinM ITALIcuM, III, 368, et interpP. Vicino flamini Minio, qui hodie Minho vocatur. C p. IV. Μulti etiam alii Titanum pugnam ad Tartessum factam esse sibi Persuaserunt, quorum locoS vide apud ULERT., P. I99, not. 23 a. Geryonem. Fabulas de eo indicavit omnes Flacherus ad Palaephati In M., lah. 25. Ex Asia. Ubi tum ab Amazonibus cingulum reginae petebat;

DIOD. SIC., e. I 6 Seq. CAP. V. Post regna. . . mmanim. I. e. Posteaquam administratio

regni et summa rerum fuit Penes Hispanos. Gaditani. De his vide STRABON. , III, P. 117 Sq. Amilcarem. Cognomine Barcam, R. 237 R. C. N. Asdrubal. Qui post sex annos adminiStratae provinciae occi-

In formrim Provinciae redeor. Anno 25 a. C. N.

232쪽

FRAGMEN ΤΑ

PLENIUS QUAM ANTE COLLECTA.HISTORIARUM PHILIPPICARUM LIBRI.

PriSeianus, VI, cap. II, p. 259, ed. Melit. Trogus Pompeius in libro VI : a Inde Scepsim petit, quo se Medias intersecta socru contulerat. Is ab Herculide petito colloquio n

Egregie haec illustrantur loco Xenophontis, Heum. , HI, C. I, S x8-II. Vide supra ad Iustin. , VI, C. I.

Priscianus, V, c. 3, p. I74-Τrogus historicus in xxi semininum a Flamine protulit haec flaminea : u Papicio Flaminea Flaminio obiit. nSic edd. Venetae et ΜSS. multi. Distat ΜS. Erlang: Hinc Flaminea Popilio Flamine obiit. ΜS. Dressi. : Pa icio Flaminea Flamini obiit. Nonnulli Flaminice, ut Gellius, Hamianica. Sed veram lectionem invenisse videtur Bongarsius, ex Gellio, N. Att., X, e. 25, restituens ς Papirius Pnopter monem Hamineae Flaminio obiit.

Apuleius, de orthographia, S I 6, p. 7, ed. ΟSann.

PyrrhUS. . . rex Epiri, ... interemptus suit a Cerere sub

mulieris Argivae specie, Herophilo Polignoque', poeta

Lege Polybioque.

233쪽

isa TROGI POMPEII OPERUMLeucea ac Pausania', in suo templo, sive in aede Diana a quadam muliere, Τrogo, Sallustio et Luceio...

Pertinent haec ad Iustinum, XXV, C. 5.

Servius ad Virgil. , AEneiae, HI, IO8. De parentibus ejus Teucri) dupliciter traditur : alii enim Curetis et Idaeae Nymphae, alii, inter quos et Τr gus, Scamandri filium tradunt. Qui Scamander, quum Creta frugum inopia laboraret, cum parte tertia populi

ad exteras sedes quaerendas prosectus est, ab Apolline monitus : ibi eum habiturum sedes, ubi noctu a terrigenis oppugnatus esset; quum ad Phrygiam venisset et ca-Stra posuisset, noctu mures arcuum nervos et loramenta armorum adroserunt. Scamander hos interpretatus hostes

esse terrigenas, in Idae montis radicibus aedificia coli cavit. Qui quum adversus Bebrycas finitimos bellum gereret , victor in Xantho flumine lapsus non comparuit :qui post a Cretensibus in honorem regis sui Scamander appellatus est, filioque eius Τeucro regnum traditum, qui cives e suo nomine Τeucros appellavit; qui post a

rege Τroo vel Τroe) Trojani dicti sunt, et templum Apollini constituit, quem Sminthium appellavit. Cretenses enim murem Sminthicem dicunt.

Sumta hare sunt ex Ithro xxxx Trogi. Vide Prologum xx x.

Servius ad Virgil. , AEneid. , IV, 37. Plinius autem secundo Historim naturalis et Pompeius Τrogus Afros dicunt pompam triumphi primos invenisse, quam sibi Romani postea Vindicaverunt.

Philargyrius in Virgil. , Georglv, 387.

In Atticis, e. s.

234쪽

FRAGMENTA

2 23

Carpathos enim insula est Egypti, vel, ut Pompeius dicit, insula Rhodiorum.

Fortasse ex libro sexto. Ceteri loci plurimi, qui apud scriptores sub Pompeii nomine feruntur, ex Iustino depromti sunt.

LIBRI DE ANIMALIBUS.

Hos libros maximam partem ex Aristotelis operibus ductos suisse dubitari non potest: nam omnia Paene fragmenta quae hodie supersunt ex Aristotele expressa reperiuntur. Plinius Trogum sibi sontem fuisse indicat in libris Histoniae naturalis vir, v m. X, X, XI, XII , T II , XIV, XV, TVM, XVm, xxxi et ubi libri de animalibus, fortasse in omnibus locis, intelligendi sunti

Charisius grammaticus, lib. I. Sed et Valgius et Verrius Et Τrogus de animalibus, hi

tres, a lacteu dicunt: at consuetudo tamen aliud sequitur. Laete igitur in nominativo pro lae dixerat Trogus. MSS. male : hiae reflacte. CL ST ME, Urere die lat. Declin. unia Conjug 1823, 3 6, P. 2O.

Plinius in Hist. ni., x, C. 33, Seet. 5 I. Tunc inter se dimicant mares sperdices) desiderio feminarum; victam aiunt Venerem pati. Id quidem et coturnicos Τrogus et gallinaceos aliquando : perdiccs vero a domitis' seros et novos aut victos iniri promiscue. Plinius, in Hist. nai., XI, c. 39, Sect. 94. Pili a cute exeunt crassa hirti, seminis tenuiores;

equis in juba largi, in armis leoni; dasypodi et in huc

cis intus et in pedibus : quae utraque Τrogus et in lepore tradidit, hoc exemplo libidinosiores hominum quoque hirtos colligens.

' Id est cieuribus.

235쪽

- TROGI POΜPEII OPERUM Plinius, in Hist. nai., XI, cap. 52, Sect. Il4. Addidit morum quoque aspectus simili modo apud nos Trogus, et ipse auctor severissimus; quos verbis ejus subjiciam : a Frons ubi est magna, segnem animum subesse significat; quibus parva, mobilem; quibus rotunda, iracundum, velut hoc vestigio tumoris apparente. Supercilia quibus porriguntur in rectum, molles significant; quibus juxta nasum flexa sunt, auster ;quibus juxta tempora inflexa, derisores; quibus in totum demissa, malevolos et invidos. Oculi quibuscumquosunt longi, maleficos indicant. Qui carnosos a naribus angulos habent, malitiae notam praebent. Candida pars extenta notam impudentiae habet; qui identidem operire solent, inconstantiae. Oricularum' magnitudo loquacitatis et stultitiae nota est. v Hactenus Trogus. Plinius, in Hist. nat. , VII, Cap. 3, S t. 3. Reperitur et in Peloponneso hi nos quater enixa, --joremque partem ex omni ejus vixisse partu. Et in aegypto sextenos uno utero simul gigni auctor est Gogus. Plinius, in Hist. nai., XVII, cap. IO, Seet. 9.

Nam solia palmarum apud Babylonios seri atque itanrborem provenire, Trogum credidisse demiror. Plinius, in Hist. nai., xxxI, in fine. Trogus auctor est circa Lyciam penicillos mollissimos nasci in alto, unde ablatae sint Spongiae.

Ultima tria fragmenta ex historiarum an ex naturalibus libris Pompeii Trogi sumta sint incertum est. De Virgilio quo-

Pro auricularum.

236쪽

que eum Scripsisse appareret ex loco continuo asserendo, nisi vel nomen Corruptum esse, vel quaedam omissa statuere dehe

Servius ad Virgil. , AEnεια, VI, 783. Animos inquabit oe m. Magnitudine aequabitur eoelo. De hoc autem loco et Trogus et Probus quaerunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION