장음표시 사용
221쪽
de eapite ipsoque corpore est intelligendum. - Vide KEPPi.Eici Parati m. ad Viteli., P. 266. η BERNECCERUS. Qui paullo post addit ex Plinio, mat. nat. , II, c. 25 : a BreviSSimum, quo Cometae cernantur, spatium Septem dierum annotatum est; longissimum,
octoginta. nC p. III. Hae res gestae sunt R. C. N. II a.
rum. Vide supra I, c. 8; et de Zmyrione, II, C. 3, et XII, C. 2, collato ST.-CROIT , Examen crit'. des hist. ἁ'AL, p. 629 sqq. Philippiam. Ut infra xxxv m, e. 7. Paullo minus dixit IX, c. 2. Ingenti felicitase pensio it Accuratiora de locis quae in illis regionibus perdomuerit, habes apud Strabonem, V D, P. 214;XI, P. 344 ; TII, P. 382 sqq.; et apud Μemnonem in his verbis :
Καύκασου, quos Paullo PDSt τους Σκυθω, βααλεῖ: appellat. Ceterum alii narrant eum ponticas gentes prius quam scythicas hello lacessivisse. G adociam. Unde Ariobarzanem regem ei erat. CAp. IV. Quotidiana exercitatione. Vegetius de re militari, ri, c. I : α Mercitus ex re ipsa atque opere exercitii nomen aecepit, ut ei nunquam liceret oblivisci quod vocatur. . Pyliaemenem. Vide P. I 44. Addenda quaedam sunt de historia. Videtur post obitum Pylaemenis, qui Romanis in debellando Aristonico auxilium tulerat, Euergetes in regnum Paphlagoniae per testamentum Pylaemenis successisse : Sed ΕuPatore Pupillo, vel, quod verisimilius est, Asiam peragrante et ab omnibus ibi periisse credito, Papidagones defecisse : aliter enim eorum terra infesto exercitu invadi non poterat. Accuratiora reliqui scriptoros non suppeditant. Μale de hac re statuit Dannes My Valuant,
in libro de regibus Buri ME, P. 34 I. IN LIBRUΜ XXXVIII. Conferri ubique debent Arriani Mithridatica. A Pompeio Trogo
plurima hic ex Memnone hausia esse credibile facit consensus eorum, quae ex Memnone excerpta nobis servavit Photius in Bi-hliotheca . Chronologia rerum Mithridatis perquam dubia est. Quaedam rectius, quam ante Constituta fiunt ab Ioanne Ernesto, Wollersdors in commentatione ab Academia Gottingensi a. 18i3 praemio ornata : Comm. vitam Mithridatis Magni per annos si in
222쪽
UISTORIAS PHILIPPI S. arariens : unde iam supra quaedam hausimus, licet in omnibus consentire cum auctore non Possimus.
CAP. I. Sororis alterius Laodices. De hac legenda sunt quin acute disputavit Baylius in Diction ire sub voce Laodice. Curetis faleratos. Hi quales fuerint ita descripsit Cicero : . Ex summo temone hastae praefixae ferro eminebant; utrinque a iugo serreos direxerant 'gladios, et inter radios rotarum plura spicula eminebant in adversum; aliae deinde falces summis rotarum orbibus haerebant, et aliae in terram demissae, qui equid obvium
concitatis equis amputaturae. οειν. III. Tigranes. straho, xx, prope finem : Tigranes καet 'αρχὶς μὲv- ταρα Παρθοκ μειτα δe ἐκεivωου ἔτυχε καθοδου, λα- νοητω μισθοv ριηκοvTα αυλωψας τῆς Αρμεvi , etc. Qui locus Iustini narrationem magnopere confirmat. Bongarsius : u Appianus
Ariobarzanem a Mithroa et Bagoa Cappadocia pulsum seribit, et in eius locum Ariarathem constitutum; Nieomedem vero Bithynia a Socrate fratre ejectum. . Si igitur Mithroam et Bagoam, quorum mentio alibi non invenitur, pro ducibus Tigranis habebis , consentiet Iustini narratio etiam cum Appiano, Mithrid. , e. Io. Sed moneri debet Ariobaretanem in m semel ab Romanis in regnum restitutum nunc altera vice expelli; post iterum reduci per legatos Romanorum; tertium denique ab Sylla : quod neglectum ab historiarum scriptoribus ex solo Appi uno poterat reete constitui. CL UOLT sD EFII CO Em., P. 37 sqq. Mortuo Meomede, etiam statis eius. Vide APPIAN. , l. C., et MEMNONEM, P. 23o, ed. Behkeri. Est annus 89 a. Q N. Aquilius. Μanius Aquilius. Vide APPIAN. , e. II. De Maltino, cons infra ipsum TROGUM , e. 4. Legatos ad Cim os. Dubitabat de his Freinshemius, et e ca- Pite 7, ubi Bosporus memoratur, restituebat Cimmerios. Sed Trogus Pertinere ad eos videtur, qui, ut multi alii, Cimmerios partem Cimhrorum vel eumdem omnino populum esse crediderit et ita etiam Posidonius, unde jam supra vidimus Trogum multa hausisse. Vide WEMELINO. ad Diodor. V, e. 32. Ninnas. Quos alii codd. , etiam aliorum seri Plorum, Eastemnas Vocant.
CAP. IV. Quinque millibus Mace num. Vide xvra , c. 2. Quod deinde dicit, fusos tribus proeliis Romanoς, ex parte tantum ve
223쪽
rum est : tria quidem proelia commisit, sed non in omnibus pariter vicit. Pretio remotum. Vide xLIII, c. V, et DI INIUN.
Pro jure imperii. Sic exempli eausa praetor latinus iis dixit apud Livium viri, e. 4 : a Cur non alter ab Latinis consul datur ubi pars virium, ibi et imperii Pars est. . CAP. V. Quam et Proam suo Mithridati Seleucus Callinicus in dotem dedisset. Fallitur hic Pompeius Trogus, ut demonstravit Niebnhrius in OPusculis, t. I, p. 26 I sqq. Antiochus aeus ei dicendus erat.
Regem Bithynim Chreston. μα- , Nicomedis Patrem, de quo videndus est Scu WEIGΗκUsERus ad Appiani Mirariae, e. Io. CAP. VI. Quippe non delicta regum. Similia Mithridatem dicentem secit Sallustius in epistola eius ad Λrsacem regem :α Namque Romanis cum nationibus, populis, regibus cunctis una et ea vetus causa bellandi est, cupido profunda imperii et divitiarum, etc. Sic et apum suum Pharnacem. Huius rei vestigia apud ceteros scriptores laustra quaeruntur. En quid de ea dicat G. For millant in libro de Regib. Ponti, p. 5o : α Unde enim Pharnaeis illaeum Eumene affinitas 3 quae, etiamsi Eumenes grandioribus filiis caruerit, tamen Attalum, ejus Datrem, qui ei successit, excluderet Videtur igitur Eumenes parvulos tantum ex Stratonica, Ariarathis Cappadocum regis filia, reliquisse, qui per aetatem
regnum administrare non poterant. Quam ob causam Eumenis sororem duxit Pharnaces et consensu omnium affinium Succedaneus regi Eumeni nuncupatus est. Quod Attalus improbans regno succedere voluit : - quae res senatus arbitrio videtur delata. Attalo vero regnum senatus attribuit. . Abbas Sevinus, in suis Recherches fur tes mis de Pergame, hanc rem plane intactam reliquit. Hujus nePote. I. e. Iugurtha. - - . I. e. ante sedecim
Aoi. Legitur nonnullis in eodicibus patris sMasinissae); Iicet
scriptores latini Patrem nonnunquam latiore sensu dixerint, nos ex eodice Gothano et ed. Aldina, api praetulimus verbum. CAP. VII. Nicatore Seleuco. Scilicet ob proaviam, Seleuci Callini ei, sive potius Antiochi Dei filiam. Vide notam ad caP. V. Hoste varo. Nam Scythae erant ἀμαυνιο .
224쪽
IBosphorum. u Hic agitur de faucibus Cimmerii laeti squas dicunt Cimmerium Bosporum in , non de angustiis freti Byetantini. .
CAp. VIII. Finiunt hie subito res Mithridatis : ae sane non Solum Epitomator, sed ipse Trogus eas hic dimisisse videtur :nam quae jam sequuntur, ab historiae romanae scriptoribus pIuribus jam ante ipsum narrata erant. Mortuo rege Ptolemiam. I. e. Philometore, in pugna adversus Balam, anno a. C. N. I 4 7 , quem constituit Letronnius in libro celeberrimo. Ptolemiam, per legatos. I. e. molemaeo Physconi, ut videtur, vel fratri Euergetae. In exsilium. In insulam Cyprum, a. 132. Filium. Μemphilem. CAp. IX. Arsacides. Vide P. 138.
Filiam. Rhodogunam, quam Appianus narrat ipsi a fratre Phrahate datam ESSE.Post hujus si. e. Mithridatis primi in mortem. I. e. a. C. N. 136. Antiochum fratrem. Qui erat minor natu, Sidetes dictus, novem annis Post prius Demetrii imperium regnans. CAP. X. Secuta sunt CCC milita lixarum. Quidam ΜSS. solum :millia liae. ; Orosius et Paulus Diaconus, qui hunc locum compilarunt, ducenta millia liae. ; sed Excerpta vaticana Diodori, nuper ab Angelo Maio edita, ieetionem firmant, XXXIV, S 9 : Τριακαουτα
Aduenienti Antiocho. Sunt in hae expeditione, annis a. C. N. 13a et I 3I facta, quaedam quae dubitationem admittant, indicata a Frcelichio in Annalibus Syriae, p. 8o sqq. , et Vaillantio, Annalib. Arsaci rum, P. 53 Sqq.
Poenitere deinde. Adde quae infra narrantur, XLII, C. I.
Incertum ex Phylarcho haec sumta sint an ex Porphyrio, cujus excerpta habes apud Eusebium ex armeniaca versione translatum. Iustinus finit AEgypti historiam cum Ptolemaeo Lalhuro rege et alia multa omisit. CAp. I. Cleopatra socru. Redi ad xxxv m, C. 9.
225쪽
2I4 mee TrXHOne. Μirum et nam TryPhon iam octo annis ante hoc tempus ab Antiocho Sidete occisus erat; Iustinus quidem, supra, XXXVI, c. I, nihil dixerat nisi bella vincitur: at intersectum esse constat ex Appiano Syn, c. 68, et Iosepho, Antiq.Dd., c. 7. Nisi igitur alius Plane hie Tryphon eSt, a ceteris scri
Ptoribus non memoratus, errorem Statuamus necesse est: ae sane
in priore seditione primi defecerant Antiochenses, deinde alim. civitates sci. IosEPE., loc. cit., c. 5); et Apameni Tryphonis
Antiochi. Sidetis. Alexandri. Qui cognomine erat Zabinas, quod in Syrorum
lingua significat emtus. Cf. Prolog. Annus est Ia8 a. C. N. Interficitur. A. 126. CAP. II. Facetis Iociς sacrilegium circumscribens. α Ioci illi faceti, quos nemo explicavit, ita intelligendi sunL Ex veterum monumentis, Praesertim autem ex numismatibus, Constat, Iovem saepe ita sculptum aut fusum fuisse, ut Victoriae simulacrum vola manus sustineret, Porrecto hrachio. Ille autem Alexander, rem facete ad jocum traducens, Ecquid videtis, inquiebat, Iovem ipsum opi. max. Victoriam mihi ultro offerre, ac me prope invitare, ut eam e manu ipsius tollam, quae scilicet nimio ipsi oneri est euinque in sudorem dare Posset et ita grave ac ponderosum est solidum illud ex auro Victoriae simulacrum. Hic iocus,
haec irrisio sacrilegi Principis fuit. . FABER. Noti sunt simillimi sive potius iidem joci Dionysii Syracusani, quos Valerius Maximus initio librorum suorum ex Cicerone expresSit. Ioris aureum simulacrum. Hoc sacrilegium Clemens Alexandrinus in Pmremt., P. I S, et ArnobiuS A . Gentes, VI, P. 257, Antiocho Cyziceno tribuunt, a quem, ut ait Arnobius, ferunt decem cubitorum Iovem ex delubro aureum sustulisse et ex aere bracteolis substituisse fucatum. nFrater ipsius Cyzicenias. Antiochus Cyaicenus, Antiochi Sidelis, fratris Demetrii, mariti Cleopatrae, filius, ob metum Demetrii in tirbe Cyzico educatuS.CAP. III. Moritur. A. III R. C. N. Minorem Alium. Ptolemaeum Alexandrum; maiorem e Ptolemaeum Lathurum. Vide de his omnibus cl. LATRONNIUM, in Recherches ρOur semis a l'hismire de l's Pte, P. Io6 sqq.
226쪽
C p. IV. 13e lemporibus horum imperiorum vide PoRνΗvRiu M. P. Emeb., , c. 22, P. 1 7 Sqq., M. Mai. et Zohrah Recessisset. Scilicet in Syriam cum exercitu triginta millium Vide IosEPHUM , Antiq. δεα , XIII, c. 22, cujuS Sqq. capita etiam conserenda sunt cum Iustino.
CAp. V. Ptolemino. Dicit Latiturum vel Soterem, qui regnavitati a. 89 ad 8 I a. C. N. Frater. Scit. Ptolemaeus Apion, frater ex Ptolemaeo Physcone. Vide Lipsi uri ad Taciti Annal. , XIV, C. 38. Prouincia facta. Male Iustinus ad hoc tempus refert, quod triginta annis post factum est. Nam primum, Livio auctore sin uome, I.xxin, senatus A Pionis regni civitates liberas esse jussit; inde Cyrenaei tyrannis vexati a Lucullo leges aeceperunt; denique anno V. C. 686, in provinciae formam redacti sunt. Vide ingeniose de his rebus exponentem VALEs Iuri ad Ammian. Marceli., xxII, e. 16. Eodem Plane modo egit Iustinus in narratione dearchontibus atticis, de qua vide quae diximus. Creta. A Q. Caecilio Metello debellata a. 686 U. C. Cilicia. Quae septem annis ante a Publ. Servilio Isaurico devicta
Erotimus. Non novimus ex ceteris talem regem : quare Vossius eum pro Aretia habuit, qui jam ante Grypi mortem Mahum imperium tenebat et ultra Pompeii victoriam continuavit. Alius ejus emporis rex, Obedas vel Godas, ejus pater suisse videtur. Vide IOSEPH. , Antiq. δεα , XLII, 13, et STEPHANUN BYZ., VOCe Αυαρα.
Quam tenuem hujus libri particulam Iustinus servaverit, judicabis ex Prologo. Quod Pompeius Trogus in hoc libro per currit, dimidium saeculi ab a. 8 I a. C. N. ad a. 3i, ob historicorum interitum summis dimicultatibus impeditum est, quas tollere
studuerunt Foralerus comment. de Successoribus Ptolemini vir, in Gnunenti. Societatis Gotting., vol. IIi, et Cham Ilion H-ge ac , in Annales des Lagides, vol. II. CAP. I. Ptolemia m. I. e. Luthurum. Parthica societate. Parthos enim paullo ante acri bello devi-
Tranquillissimo re o. Non ab omni Parte hoc verum : nam
227쪽
hella per id tempus gessit eum Selene, Antiochi Pii uxore, alia in Phoenicia. Vide Ios pu uri, Antiq. Itiae, XIII, e. 16.C . II. Vκω. Ad Tigranoeerta, a. U. C. 685. Antioiatis. Cognomine Asiaticus. si ni scitis. Inutio nepos, filius Antiochi Pii. Vide Appi f., in S iacis, e. 49. Postea. I. e. Post quatuor annos, debellato Mithridate. Angulo Ciliciae. Commagene. Vide Fa LICH. , Protem ad Annales Syriae, P. I qq.
In propinciae formam redegit. A. 64 a. C. 69o Urbis .
Continentur in hoc libro res Parthicae et hactrianae, de quibus tantum abest ut sontes Trogi certo indicare valeamus, ut vel Iustini excerptum nobis in multis rebus pro fonte sit. Meliores quae de dimetii hac historia institutae sunt quaestiones habentur in m. S. Feri, Historis regni Graecorum Bactriani, et Ioannis For mi lant, Annalibus Arsacidarum. - Qui in fine Prologi indicantur reges, Apollodotus et Menander, non erant Indiae reges, quales vulgo habebantur, sed Bactrianae, uti nuper vicineibus rationibus demonstravit Lassenus, de Penta tamia indica, p. 48 sqq. CAP. I. De tempore, quo scythicam terram reliquerint hi exsules, Arrianus in τοῖο Παρθικοῖς tradiderat, Πάρθους ἐπὶ Σεσώστριδος
τι. Ab et risis βασιλεως καὶ LM σου ἄπο τῆς σφῶν, χιοραμ εἰς mu .uv τοικῆσαι. Hunc Iustinus, I, cap. I, Tanaum vocat. Ad idem tempus alia quoque narratio hanc rem resert a Suida servata voce
Trinis bellis, per maximos duces. Primum per Crassum; deinde per Antonium; denique per Ventidium e sed hie quidem victor
Mille urbium. CL APOLLODo GH in Παρθικcie apud Strabonem, XV, P. 4 a. Et Areos, et Spartanos, et Margianos. Uude, amabo, hic graecus populus variani R Codex mediceus habet Spamos, i. e.
228쪽
227 Pamos, vicinias Dahis Populus, a Graecis quesue nonnunquam Σπαρvoi dictus. Recte. Fines... in trantram Protulere. Vide STRABON., II, P. 354, et AMMIAN. ΜARCELL. , xx III, c. 6, 3 43 sqq. CAP. II. Signum his in proelio... γ ano datur. Vide PLUTARCH. , Vita Crassi, e. 23. Loriciae Plumatiae. I. e. ex laminis ferreis in modum plumae fa
CAP. III. Sepultura. Hoc de Hyrcanis vulgo, non de Parthis
CAp. IV. Seleuco. Scilicet Callinico vel Pogone: is autem Antiochi Soteris modo memorati nepos erat, non PronePOS, ut scribitur. Errorem chronologicum hic commissum explicavit Henr. Valesius ad Ammian. Marceli., HIII, c. 6, et Myer, Hist. De ιBactri, P. 52 sqq. Anti fit. Scit. Hieracis. Vide XXVII, e. R. pressit. Haec victoria et quae jam sequuntur, secundum
Suidam et chronographos, tribuenda sunt alteri Arsaci, Patri hujus, Tiridati cognomine. Sic recte factum ab Vaillantio, An
Quem diem. Diem jam inveniri non licet, sed Bayerus, Hist. Bactr. , P. 59 sqq. , quaestione instituta annum constituit 24o a. C. N. Cap. V. Hujus i. e. Tiridatis in ius. Artabanus, rex tertius, sed a Trogo quoque pro secundo habitus, ut ex Prolom em
Antioe m. Scilicet Magnum, Callinici filium, a. C. N. ao8. Tertius . rex. Verius ab aliis quartus dicitur. Mithridati. Quem recte Orosius V, c. 4, seatum ab Arsace regem appellat. CAP. VI. Eucratides. Qui regnavit ab anno I 8I-I46, dum Mithridates in Parthis ab eodem ferme anno usque ad I 36 a. C. N. Cf. LAMENUM, Diss. cit., P. 54 sqq. Sogdianorum et Drangianorum Indorumque. Non fideliter haec ex melioribus ΜSS. expressa, qui praebent : a Sogdianorum et Arachotorum et Drangaritorum Indorumque : . in qua lectione, ut ab omni parte genuina sit, nihil restat quam ut emendes eum Luca Holstento, in Comment. ad Steph. B ., P. Io3 et a Drangarum et Ariolum . . Ceterum horum bellorum Pars iam sub
229쪽
Menandro gesta sat, qui Eucratidem Praecessit. Vide B v Eauti ,
Demetrii. Qui filius Euthydemi erat et ante Menandrum Bactrianae rex. Vide BATERUM , l . citi, P. 92, et LAMEN. , diM., p. 5 52 Sqq. Indiam in Potestatem redegit. Anno 146 a. C. N. , ex quaestionibus Bayeri, P. 92 99 sqq, A fluo. Qui et ipse Eucratides voeabatur. Vide BAYE . Post
annum vero I 42 a. C. N. bactrianum imperium sensim in Parthorum potestatem concessit. Vide LASSEN. , P. 54. Wrcaniam... Elymammum. Vide V ILLANT. , AUM, P. 4 .
CAP. I. Phra tes. Septimus Arsaces, qui intelligebatur xxxviii, C. 9 et 1Ο. Mi ho. Sidete. Himerum. Posidonius apud Athenaeum, XI, p. 466, B :
Plura apud Vadiant. Annal. , P. 6A. CAp. III. I latium. Vel, ut alii ΜSS., AEgialium : Diodorus quoque hunc AEetae et ΙΙecates filium dicit Aγαλέα, vulgo autem Absyrtus vocatur. Vide inte p. ad CICER., de Nat. deorum,
CAP. IV. Igitur VI idates, reae P. Subito hic Iustinus ab nono hoc Arsace, Μithridate Magno, cap. 2, transit ad Arsa cem decimum tertium, et ipsum Μithridatem nomine, qui a. 6o a. C. N. imperium capessiverat. Vitium hoc Iustini, non Pompeii esse ostendit Vaillantius, in Annal. , P. 68, haec addens eu Forsitan deeeptus est Iustinus, quod uterque Mithridates hellum cum Artavasde, Armeniorum rege, gesserit. At duo certe hujus nominis Armeniae principes exstitere, unus Tigranis junioris avus, alter hujus Tigranis filius. . Crassum. A. 53 a. C. Filium. I. e. Μ. CraMum. Initia cum Labieno societasse. Is enim a Bruto ad auxilia arcessenda missus suerat; sed quum in reditu debellatos occisores Caesaris ad Philippos percepisset, in Parthos reversus est. Ibi comperta Antonii desidia, auetor regi fuit, ut hellum inciperet.
230쪽
ΗISTORIAS PHILIPPICAS. 2 I9PArahates. Se ilicet quartus sive Arsaces xv, a Plutaretio Φραορτης dietus, ah Syncello CAP. V. Post hinc. Anno 19 R. C.
Origines latinae et romanae ex iisdem auctoribus sumtae fiunt, unde sua hausit scriptor de origine gentis romanas e sed difficile est eos accurate definire. - De Massilia quae narrantur, ex Aristotele magnam Partem petita sunt. De hac urbe Praeelarum libellum seripsit Henricus rimatiae : Historia reipiscicin Massiliensium a primordiis ad Neronis lemmma, Gottingae, I 826. Liguriae origines omisit Iustinus. CAP. I. Tertio B ... Faunum. Secundus esse serebatur Picus.
Eae sua Fauni et Hercule. Pluribus hare ex veteribus auci rihus narravit Dionysius Halicam , Ant. R., I, P. 34 sqq. Cas. III. Tarquinii reris. I. e. Tarquinii Prisei, a. 6oo a. C. N. . quo anno fundamenta Massiliae iacta sunt. Vide TERNA , P 1Οsqq. Sembri orum. Adde, iis quae P. I 55 dicta sunt, ST.-ΜA TIN, Histrire des Gaules, vol. II, p. 365; BoucEIum, Ch O Grais de PnoMenee, p. 385 sqq.; PAPONEN, Hismire de Pn ence, t. I, P. 499. ptis. Apud Aristotelem ΠιτΦοι dicta. Multias colonias. Quas multo plenius et rectius quam Raoul- Rochettius recensuit rimatiae de Massil. P. 89 sqq. CAP. Iv. De eommerciis Massiliensium cum Gallis, vide TEa-NAUX , P. 79 sqq. , et quae hic illie sparsa sunt in egregio libro REGNIRE II, PEconomia des ciues, I 8I8. Horatiorum. Sie Trogus latine expressit festum graeeum it a. σταριειου. Male autem multi ex hoc loeo FIoram deam tribuerunt Μassiliensibus. Vide TE NAUT , P. 61 sqq. CAP. V. Cum Hispanis amicitiram junxerunt. Et colonias eo non paucas deduxerunt. Vide TERNAO , P. 95 sqq. B Caio Caesare. Blo ut videtur tempore, quo hic Galliarum
In his originibus Hispaniae alium ex vetustis auctorihus non invenio, quo usus esse possἰt Pompeius, praeter Asclepiadem