장음표시 사용
211쪽
Gmoi tributo Pacis. Nimirum I 249 talentis atticis, quae emetunt sere 6o,ooo millia Ithrarum franeo-gallicarum. oris, I. e. Beli, fiummi Syrorum dei. Sic etiam diserte Strabo in hae historia. C p. III. De his rebus vide LIvIUN, xL. Namque Galli. Recte hic Iensius : α Nempe illi qui non fuerant in expeditione delphica. Nam sexaginta illa quinque millia, quae elegerat Brennus ex omni exercitu, una cum Brenno Perierant. . Plura de hac re diximus in nota ad finem libri xxiv. Seordiscos. Vide WERNsDORF., Re λMi. Galatarum, P. IS sq. , 87 sqq. , Io sqq. Prineipes veterum loei sunt de hae historia et auro mi sano, Livius, XLIX, 8 coli. xxxx, I8, Cicero, de Nat. ori, III, 3O; Gellius, Noct. Au., MI, 9. Res gesta est Q. Servilio Caepione et Atilio Serrano consulibus, a. U. C. 648. De summa auri, quae mox indicatur, quaestiones instituit Budaeus in lib. xv, de Asse, P. I 52. Excidii. Mil. anno post in cimbrico bello. In sequentibus tempora miscuit Iustinus e tumultus cimbrici Betii non est insecutus, ut ait, sed tribus quatuorve annis p-cesserat. Incidunt hare in
annum victoriae Marianae. Istronum gentem. CL STRABONEM, V, P. I 49, qui de Pola, Istriae urbe, haec resera : Κτίσμα ἐστὶv ἄρχαῖο, ἐπὶ 'ου Μέδεια. ἐκ τερ ε τω, , ἀμαρτοvτ- δὲ της καὶ xατανοουτ- έαυ- Tia. τυ- c. De reditu Argonautarum vide HETNiuia ad Apollodor. ,
Quo a mari concesserant. I. e. in an Stius spatium sese contulerant. Vossius correxerat: quo a Narseo s vel a Namm) concesserant; sed conjectura non congruit cum accurata narrationeseholiastae Apollonii Rhod. , xv, 3o6, 3 Q, 3IS : Iasonem Per ostium Istri Naricum, sed Colchos per Pulchrum Ostium sΚαλ
Στομαὶ navigasse. CAP. IV. Cretam. Scilicet ad Gortynios. De hac re vide Coa-NEL. NEPOTEM, in Visa Annibalis; de Strategemate adversus Eumenem. FRONTI Nun. IV, 7, S Io; de Morte Annibalis, p-ter Plutarch. , Flamin. , c. 35; et Appi Nuri, in Syriacia; LIVIum, xxx Ix, 5 I. tamdem in Satim περὶ ἐξα - memoraverat Varro, cujus haec verba ab Xonio grammatico servata sunt : a Quaerit
ibidem ab Annibale sine dubio in orco , cur hiherit medicamentum ' quia Romanis , inquit, me Prusiades irradere volebat. .
212쪽
Infinis his annus. Est a. U. C. 569 vel a. C. N. x83 : de quo
Livius quoque loe. cit. : α Ab scriptoribus rerum mareis Iatini que... quibusdam ... memoriae mandatum est tres clarissimos imperatores eo anno decessisse, Philopoemenem, Annibalem. Publ. Scipionem. . De. no tamen Annibalis veteres dissentie-hant , quorum narrationes collegerunt interpretes ad Cornel. N potem , Vita Ammatis, c. x3.
In hac finis regni macedonici certaminumque mecorum narratione Pompeio Polybius gravissimus esse auctor debebat, sed de his temporibus tam pauca ejus servata leguntur, ut vix possis judicium serre. Romanorum bellum cum Pseud Philippo omisit
J ustinus. CAp. I. Legiones Plures numeno. . Non plures numero legiones, sed quatuor tantum conscripserant Romani, numerum vero miliatum in rivulis te onibus auxerant. Nam quum 5aoo pedites ex veteri instituto legere solerent, in has legiones, de quibus narrat Iustinus, sena millia peditum conscripsere, ut ex Livio, XLV, e. 31, tradidit Peritonius in Anima res. historicis sp. 79, ed. HarIess.), qui oscitantiae hinc accusat Iustinum. Mallem hoe in loeo negligentiam in librarios derivare, qui corrupere lectionem quam non intellexerunti Puto enim Iustinum scripsisse e temonis Ptares numeros i. e. Cohortes, ut Tacitus quoque loquitur, misi, i, 6
conscrpserunt. Haec G Eoius. Eumeni, negi Bira iviae. Iterum errat Iustinus plane eumdem errorem quem commiserat xxvis, 3, ubi vide notas nostras. Perizonius , l . cit., hoe jam notavit : Eumenem enim Bithyniae regem hic appellari qui Pergami rex dicendus erat, Attali filius, socius atque amicus Romanorum praecipuus. Vide LIvIum, xxxvri, c. 39, 41, 43. Consulem. Intelligit Publ. Licinium Crassum : eumdem tamen Paullo post Sumicium nominat, eum Publ. Sulpicio Galba pe mutans, qui hellum macedonicum prius inchoavit, at Licinius Crassus hoc alterum. Accidisse hoc dieit Perizonius, Ioe. cit.,4 Iustini animo varietate et multitudine rerum a Trogo per omnes populos se diffundente relatarum distracto. . Idem jam observaverat Loritus Gla anus.
213쪽
AE milium Paulum... creant. Sed hoc post triennium demum saetum est, quum jarn Aulus Hostilius Mancinus, consul anni 582, et Quintus Martius Philippus, consul a. 583, cum Perse rege
dimicassent. Disertius sequentia narrat Plutarchus, in Vita A DIU, c. Io, assentiente Zonara in Annalibus et quare Livium, XLI v, c. I , Paullo levius in hac re versatum esse crediderim. Praelium. Ad Pydnam factum, a. U. C. 584, a. C. N. 168. CAP. II. Macedonia... triginta reges habuit. Finiri hic possent historiar Philimiam, i. e. macedonicae, nisi SuPeressent adhuc regna
Seleucidarum, Ptolemaeorum, alia, quibus magnus Philippi filius originem dedit. In hujus igitur, ut ita dicam, regnorum Diτρο tολliae interitu paululum Subsistendum esse arbitror. Nimirum Eusebius in Chronicis reges quadrarinta Macedoniae imperium o tinuisse refert; LiviuS Vero, XLV, c. 9, viginti tantum, eodem quidem spatio, ab Carano aes Persen ; Iustinus denique triginta. Quam mirus dissensus in regno veteris orbis, si ab romano discesseris, omnium PotentiSsimo et clarissimo i Verum ut in aliis rebus Iustini errores notare debebamus, sic in hoc regum macedonicorum numero verum ab eo traditum esse jam videbimus. Numerare enim noluit nisi justos reges vereque ea dignitate lanctos : quos triginta fuisse eontinuo tibi patebit. I. Caranus, a. Coenus, 3. ThyrimaS, Perdiccas , 5. Argams, 6. Philippus, . Aeropus, 8. Alcet3S, 9. Amyntas, Io. Alexander, II. Perdiccas alter, I 2. Archelaus, 13. orestes, I 4. Pausanias nam tutorem Orestis, Aeropum, a quo ille occisus est, Pompeius sine dubio omiserat; ab Eusebio resertur J, IS. Amyntas alter, 16. Alexander alter thunc interemit Ptolemaeus Aloritas, quem
peio inter Μacedoniae reges relatus fuit), II. Perdiccas tertius, 18. Philippus alter, Amyntae filius, I9. Alexander Magnus, 2o. Aridaeus, Philippi filius, 2I. Cassander, 22 et 23. Duo ejus si- Iii, 24. Demetrius Poliorcetes, 25. PtolemaeuS Ceraunus, 26, 27. uterque Antigonus, 28. Demetrius alter, 29. Philippus, qui cum Romanis pugnavit, 3 o. Perseus. Singula in hac regum successione si cognoscere cupis, legendus est excursus quartus in Clintonis Fastis hellenicis, editione Κ egeri, P. 235-257. Annis noningentis et viginti tribus. Qui numerus quo modo es-
fici possit, haereo : annorum enim ab aliis relatorum numerus maximus ne aeacmtos quidem et grainquumnta annos excedit.
214쪽
Neque variis lectionibus eodieum quicquam hic locus adiuvatur rin textu hahes antiquissimorum et optimorum manuscriptorum ieetionem; alii codices item antiqui praebent adeo plures annos :nongentis triginta quatuor; alii non mali codices : noningentis et viginti quatuor; recentes codd. : noniventis et quatuordecim ἰMedi eas alter : noniventis et quatuor; solus eod. Pragensis et octingentis et viginti quatuor. Centum nonagintra duobus annis. I. e. ab initio regni Philippi, qui primus macedonum regum aliena aggressus est, a. 36 B. C. N. usque ad captum Perseum , I 68 C. N. Μagnus manuscriptorum numerus exhibet centum quinquagintra duobus : quam lectionem si probas, ah Alexandri morte computatio inchoanda erit. HS. Pragensis c L exhibet, plane ut Livius, loca cit. : u ab summo culmine fortunae ad ultimum finem regnum Macedonum centum et quinquaginta annos stetit. . Lems... a Paulo accepit. De quibus haec refert Livius, xLV, C. 3a et a Leges Macedoniae dedit cum tanta cura, ut non hostibus victis, sed foetis bene meritis dare videretur; et quas ne usus quidem longo tempore, qui unus est legum eorrector, ex mriendo argueret. . Nottam est etiam ex Valerio Μaximo, Macedones nobiles, qui Romae erant, quum Paulus Imilius moreretur, id sibi expetiisse, ut corpus eius, ut summorum heneficiorum auctoris , ad sepulcrum humeris suis deserrent. Ibique diu. . detentus. Hoc non aetolis, sed Achra is, accidit;
In his rebus Polybius optimus inter veteres auctor habebatur :quo usus etiam Trogus esse videtur : e Polybio vero de his gestis nihil nisi excerpta hodie exstant. Iustinus in Trogo exeerpendo omisit res Eumenis et Antiochi gesta ante bellum aegyptiacum, denique res Epiphanis Ptolemaei et Attali hellum cum Selgentibus. C p. I. Narrat bellum aehaicum, de quo multus est Pausani in Achaicis. - Constitit Achaeorum respublica, quam Polybius, II, c. 38, tanquam exemplar bene constitutae reipublicae commendat, societate aliquot urbium, eui pleraeque mox Peloponnesi Eivitates sese Edjunxerunt. Tam arcta vero harum civitatum erat conjunctio, ut veluti una civitas diverso moenium ambitu con-
215쪽
Io stans videretur esse. Communem eae habebant magistratum , ceterum singulae quoque suis territoriis iura praescribebant. Neque ulla hie inter eivitates opulentiae vel dignitatis ratio habita; minima earum aeque jus suffragiorum habebat, atque maxima, nisi Plus momenti atque auctoritatis consilia opulentiorum civitatum ipso eventu afferrent. Quandiu justitia et concordia ibi regimen suum tenuit, nullae quidem usquam conglobatae gentes illos solio suo deiicere valebant; at ubi virtutes illae in exsilium missae, et avaritia et honorum immoderata cupido animos illorum labesa Ctavit, discordia que sparsum est venenum, tandem nobilissima respublica interliti Haec sunt quae in libris suis exsecutus est, Achaeus et ipse, Polybius. Cf. etiam PhuTARenu M in Uita Arati. CAP. II. Mummio. Qui ex ea re Post Achaicus nominabatur. Annus est 146 n. C. N. In seqq. narrat proelium Diaei ducis in Isthmo, sed praeterit antecedens in Phocide commissum. Dum hine aguntur. Quae iam seqnuntur, ita narrata sunt, ut bene intelligi nequeant: praeterea quaedam non recte tradita.
Antiochus, quem hic dicit, est Epiphanes ille, Μagni Antiochi
filius, Romae, quo tanquam obses devenerat, educatus; is Ptol maeum Philometorem, sororis eius Cleopatrae, quam Ptolemaeus Epiphanes in matrimonio habuerat, filium, bello est nggressus :cuius belli historiam ex tenuibus scriptorum indiciis egregie Concinnavit Valesius ad Excerpta Petresciana, P. 3o9 sq. In eo quum ab Alexandrinis in locum eiecti Philometoris Pater iunior, Euergetes alter vel Physcon, rex appellaretur, Antiochus, regnum Philometori. quocum pacem composuerat, se esse restituturum simulans, Alexandriam obsedit : bellum igitur, ut ait Iustinus, infera segni admodum, ete. , i. e. Ptolemaeo Physconi, qui aperte hie intelligitur. Vide Post DoΗrum apud Athenaeum, Ira , p. 549, Ε. Sed Physcon, qui bello tum petebatur, non est regno Pulsus, ut narrat Paullo post Iustinus, sed repialit potius impetum Anti hi : quo facto Philometoris ad eum confugientis precibus motus cum fratre Alexandriae tandem recepto foediis iniit, ut simul ambo regnarent V. Livi Dis, xLv, c. II . Inde Antiochus rex bellum contra ambos magnis viribus instauravit, Conterritus denique ab legato romano. Apparet igitur, prius bellum, quod cum Philometore gestum est, hic confundi eum infelici oppugnatione Alexandriae, postquam fratres in concordiam re
216쪽
Holenum. Dicere voluit Ptolemaeo Philometori e sed per errorem in hune transtulit, quod Physmni, minori fratri, unice
Majoris somnis sum Aio. I. e. Cleopatrae, Antiochi Magni filiae. Ptolemaeum. Scit. Physeonem. CAP. III. Filio. Antiocho Eupatore, qui illo tempore novem
Patruus ejus Demetrius. Immo patruelis erat, Seleuci Philopatoris, Datris majoris Antiochi Epiphanis, qui et ipse regnaverat, filius. Inde procreatum est alterum vitium, quod Antiochum fratrem dicit pro patruo. Vide AppIANula, Epit. Livii xLVI, et Emerepta Diodori apud Valesium, P. 322. Rernumque ei, Occiso PMPilla, a tutoribus traditur. Tutor fuit Lysias. Is regnum non tradidit Demetrio, sed a militibus interfectus est uterque, Lysias et Antioehus, ut narrant auctor Maccab., I. I, et Ioseph in Antiq. δεα , IIII, c. I 6, et Liv. loco eit.), ex quo haec in Epitome leguntur: u Hunc Antiochum puerum eum Lysia tutore ejus Demetrius, Seleuci filius, qui Romam obses missus fuerat, clam scit. elapsus), quia non dimittebatur ah R manis, interemit et ipse in regnum receptus est. o Itaque hic in
Iustino legendum statuo : a regnumque ei, occiso Pupillo et tutoribus, traditur. v GILE IUS.CAp. IV. Prusias. Idem qui Annibalem exceperat, supra XXXII, C. 4.μι ema. Quae Diegyllis, Thraciae regis, filia erat. Et Romoe habebat. Hoc ceteri omnes de Nicomede narrant, eui insidias Romae struxerat. A stio interscisuri Anno a. C. N. I 5o. Aliorum de hac re narrationes collegis Ioarines Mi Millant, Arsacidarum imperium,
Tam pauca ex hoc libro servavit Iustinus, ut de fontibus Pompeii nihil possit intelligi. omisit enim bellum piraticnm inter Cretenses et Rhodios, seditionem Cnidiorum, quae etiam aliunde ignota est; quare Messelingius ex Diodoro, ExcerPt., P. 594, emendavit moniorum adrersus Cretenses; deinde bella aliquot De -
217쪽
metrii et magnos tumultus in superiore Asia, quos Parthi conci
CAp. I. Quaedam de chronologia horum temporum bene monuit Bartius in Dictio alae critique et historique sis voce αρ- Padocia, nota 3. Ptolemo . Est hic Ptolemaeus Philometor, qui filiam quoque Alexandro Balae in matrimonium dedit. Subornant Balam qtiem m. Hic ΜSS. habent et u subornant Propalam quemdam u; unde quidam tenui mutatione secerunt rn suti. Propolam q. , η i. e. hominem , qui merces in portu primus anticiPat, προπώλης, quo verbo Lucilius Satirographus usus est in versibus ab Nonio sub v. Primiter servatis :Siculi quum primus fieos propola recentes Protulit, et pretio ingenti dat primitu' paucos,
quod hodieque fit. Sed Gronovius, historia duce, feliciter restituit r a subornant Balam quemdam. u Ad regnum enim illo tempore maIis artihus pervenit homo incertae Stirpis, ἀλέξαυδροe ὁ Βαλαe ab Iosepho dictus, Amtiq. DAE, XIII, c. 8; UV. Dic, Lir, et aliis, quorum locos indicarunt novi editores Thesauri Stephaniani
Paris.), sub V. Βαλοή. Ne Pereat vocula Pno, quae in omnibus e icthus invenitur, possis majore cum veritatis specie scribere ea subornant pro eo Balam q. . Anti ho. Est Antiochus Epiphanes. CAp. II. Duos Alios. Scilicet Demetrium Nicanorem et Anti . chum Sidetam. Primo proelio. Hoc proelium commissum est prope Antiochiam, Syriae caput.
Fontes ignoti. De Iudaeorum gentis originibus multa ab Iustino aliter narrantur, quum lacta esse novimus ex genuinis et indigetibus eorum scriptoribus. Vide docti viri ScΗLaeallar dissertationem de Fontιbus praecipuis emorum de Iudinis in scriptoribus pro nis. CAP. I. Demetrias. Est Demetrius Nicanor. Accuratiora vide apud IosΕPuuM, Antiq. Da. , XIII, e. 4.
218쪽
raho. Qui prius Diodotus dictus fuerat. Antiocho, Demetrii Privigno. Cleopatra enim, Ptolemaei Philometoris filia, prius Alexandro Balae nupta, Post ab ipso patre ad Demetrium Nicanorem missa est : quare Alexandri filius diei poterat privignus Demetrii. - Diu. I. e. Per quatuor ferme
Antiocho. Est Antiochus Sidetes. Sub Demetrio patre. Immo jam ante, sub Antiocho Epiphane. Cap. II. Iudinis Origo Damaacenia. Vide SuPra, P. I 38. Quum in originibus iudaeae gentis Veteres Scriptores non ultra conjecturam et opiniones saperent, ut vel ex Tacito apparet, non mirum est ad venerandam antiquitate et religionum vetustissimarum copia claram urbem Damascum has quoque origines ab aliquibus esse
Eae regina Semiramide. Sic etiam alii Veterum. Ad Damaseum enim hic transseruntur. quae vulgo narrabantur de urbe Ascalon. Vide Basaiula ad Framentia Ctesiae Cnidii, p. 393 sqq. Nam quo tandem alio modo quam Per Semiramidem matrem Assyriae reges e Syria maritima et Damascena peti potuissent Sepulcrum Ariathis, uxoris ejus. Scribendum erat ATHAR Es, ut mature viderunt interpretes Iustini : erat enim haec dea Syrorum. Vide CREDEREI Symbolicam, cui uti versionem gallicam exspectamus a viro clarisSimo Gui Aut, uot II, p. 63 sq. iam teste Strabone, Ctesias oca erat Λερκετω s Vide BEER., p. 393J, matremque fecerat Semiramidis : unde factum est ut inde derivaretur regum assyriorum genus. Pater ejus Ctesiae adhuc ignotus erat, sed a posterioribus, ut in Iustino videmus, fictus. Abraham. Idem testatur Nicolaus Damascenus in Historim
unioenalis excerPtis, P. II 4, ed. Orelli : Ahiαμης εβασιλευε Λαμασκου, δε λυς οπι στρατω α ι μεvος ἐκ 'ς της τ*K bπερ Βαβυλῶvις Xαλδαiωου λεγο etc. - Quae Post haec silSa narrantur, ut in re notissima, hic admonere et corrigere inutile est.
Moses. Sic vulgo. Meliores ΜSS. omnes Moyses, ut Graeci. montem Sinae. Sive potius Synam; Pragensis : S ai, ut Iudaei ipsi. CAp. III. Quod in his tantum regionibus gignitur. Accuratiora habes apud Strabonem, xus, P. Sas, et plurimos alios Scripto -
219쪽
res, quorum locos magna CDPia Vide collectos in parisina The--tiri Stephaniani editione Sub VV. Βαλσαμος et Βαλσαμου. Inde etiam vitium cognosces quod Paullo Post eommittit Iustinus, dum arborem opobalsamum et Suecum balsamum aPpellat, quum vice versa dicere debuisset succum OPO Damtim et arborem ba
samum. Vide SALMAsIuri, in Exercietasionibus Plinianis, p. 58s. Hierichus. MSS. Paene omnes Ancus; Pragensis : Iericho, quod hic intelligitur. Strabo et I wκος, unde, quod Posuimus, restituit
Bongaratus. Primiam xerxes... Iud Os domuit. α Atqui Xerxes ritin qNam
bellum movit Iudaeis, utpote qui a Cyro, Primo Persarum rege, persico imperio in omne tempus fuerant subjecti; et plus centum quinquaginta annis ante Xerxem Chaldaeorum rex Nabuchodonosor ter domuerat Iudaeos in Servitutemque redegerat. . ΒΕ - Nnccnaus. Error Vel Iustini, Vel Pompeii, vel eorum quos hic secutus est, inde ProveniSse Videtur, quod existimaverunt Xerxem, quum expeditionem in AEgyPtum faceret per Achaemenem ducem, in itinere per illas regiones sibi subiecisse etiam I idaeos. Subeeti S ire regno. Verius Iulius Africanus, in Chronicis :... bvοδsvetae 1ουδαῖοι ri Μακεδοvωv αρU-lλε, ΠτολεF-ποτε δε ,etiolaoic Syriae reinbus) ἐτελου, -οφοροi. A Demetrio quum descisissent. Dicit Demetriam priorem, Soterem, non Nicanorem: immo iam prius illo hoc factum. Recte Berneccerus r u Iosephus in Antiq. I ., XII, e. 17, refert, Iudam pontificem maximum, PoStquam accepisset Partas a Romanis de regibus victorias, Iegatos Romam ad amicitiam jungendam cum Romanorum PoPulo misisse; senatumque dedisse quod
petebant. Postea etiam ad renovandam cum Romanis societatem
a populo judaico et rursum ab Hyrcano pontifice, post Antiochi regis obitum, legatos Romam esse missos scribit, ipsaque
senatus consulta de postulatis eorum facta recitat idem scri
C P. IV. Aualus. Cognomine Philometor. De re vide STEA- BENEN, XIII, et LIV. Dis. II. Ab Eumene patruo. Immo ab Attalo Patruo, cui ipse successit , ut recte narraverat Pompeius. Vide Prologur . Errorem explicuit Perihonius in Animadvers. historicis, p. 79, ed. HarleSS. , et ante eum Loritus Glareanus, qui ad h. l. tabula Pergamen rum regum genus et Successionem illustravit.
220쪽
2o9Matri. Quae erat Straton ice, Ariarathis, Cappadocum regis, filia. Citharistin cujusdam sta. IIS. unus Aristae, quod soret utimi Sed vide SEvisula, in Hist. de PAcademie des Inscriptions et Belle Letires, Vol. xM , P. 3I3. - Sequentia explicuit Frein - shemius in Suralementis Livii, LIx, C. 48-5I. - PerPerna in ΜSS. Iustini et aliorum seribitur Perpenna. Is Aristonicum vicit captivumque Romam misit, ubi in carcere senatus jussu necatus est, anno Urbis 465. Vide PLINII HAL nat. , Tm, c. 3.M. Aquilius. Ceteri scriptores omnes Manium Aquilium voeant, quod apud Iustinum restituendum fuit : Μ. enim Marcum, M. Manium in MM. significat; quod apparet quam facile corrumpatur.
Ponticorum regum historia ex tam paucis scriptoribus hodie nota est, ut Pompeii sontes sciri non possint. In originibus quas posuit populorum, ab Iustino magnam Partem omissis, cognoscimus hic illic narrationem Memnonis, quo auctore Trogum jam
ων. I. Mithridati Pontico Phruia ma r. MSS. Omnes Syria minor, quod historia repudiat. Iam editor Aldinus probantibus successoribus cunctis hunc errorem correxit ex sequentis librie. 5, ubi Ilithridates Eupator dicit et a Sibi pupillo majorem rutam ademerint, quam patri suo Praemium dati adversus Aristonicum auxilii concesserant. . Λdde Appiani Mithridatica,
Arianathis. Mil. Sexti, eognomine Philopatoris. Namque Laodice ex numeno. Dubitationes de hac re protulit Mylius, Dictionseire misique et hist. , sub v. Cama cia. Unum pamulum. Scilicet Ariarathem septimum. Per x I annos. Immo viginti sex, ah a. 89 a. C. N. ad a. 63, ut ceteri seriptores. CAP. II. Per ustumque te us. a Noctu scilicet et interdiu. Quod autem cometes ille coeli seu superioris hemisphaerii qua tam Partem, hoc est gradus 45, oecupasse, et quatuor horarum Spatium ortu occasuque consumsisse dicitur, id de ea uda ipsius in tantam porreeta longitudinem et solis radiis illustrata, non