장음표시 사용
4쪽
DEI ET APOSTOLICAE aEDIs GRATIA
LIBRI IV. NOVA EDITIO UENETA OMNI O AD INSTAR ULTIMAEAb Auctore reeognita et Additionibus
SUMPTIBUS IOSEPHI GNOATI QU. SILVESTRI
5쪽
Θid adhue quaeris exampri, quod apud Sedem Apo
stolicam factum est pS. Augustinus 'Oper. impers contra Iulianum lib. a opp. tom. Io col. 995 essit. Maurin. Venet. 3753.
6쪽
De Iudiciaria Ecclesim Potestate.
. Omnis bene constituta respublica suos habet magistratus eum impe orio, et iurisdictione. a. Ecelesia distincta est a eivili ra- publica, quae suos habet eum imperio, et iurisdictione magistratus. . Potestas Iudiciaria pars est hu iuimperii, et Iurisdictionis. 4. Eam habet Ecelesia non hominum beneficio; sed suo imperio, et lurisdie ioni eohaerentem s. Iudici4ria potestas vel in personas, vel in res, quae ad rempublieam pertinent. 6. In quibus aequa rit eccleriastitae,
civilisque reipublieae eonditio ; in quibus haee ab illa differat p
et 8. Potestas a Christo Melesiae data tum in interiori, tum in exteriori foro:
IO et II. Potestas, quam Apostoli exereuerunt. . ra. Pauius eeeIesiasticum Iudietum
23 et I . Apostolorum Sueeessore Ethni eis dominantibus, non solum in interiori, sed etiam in exteriori foro ludicia exere uerunt. ιν et 36. Atque hi riuidem veri Iudices erant, non arbitri litigantium voluntate electi; i et et 8. Eorum Iudieiis nihil deerat, quod verum Persectumque 1udicium requirit. ε39. Concordia Sacerdotii, et Imperii sub Christianis imperatoribus. io. Utriusque Potestatis regimen et administrati .a . Eeelesiae coemitio. ar. sudieta Ecclesiae sub Christianis Imper toribus. as.. Leges Principum Christianorum de clericorum . cautis tantum abeeelesiasticis judicandit. a . civiles quoqne laicorum eo latro. versias Episcopi indiearunt; verum ex voluntate litisantium. as. Cur eeclesiasti eum sudicium inpea forensi distinguatur las. Ordo indiciorum a lare Canoni eo constitutus etiam in toro ei vili
. i. Ecclesiam visibilem osse societatem, & Ideo visibili regendam esse gubernatione, sine qua nulla hominum societas diu stare, dc conservari potest, supctriore loco de- 'monstratum est νὶ . Iaec autem gubernatio non tantum pertinet ad serendas leges, quibus jubeant ut, quae facienda Sunt, prohibeanturque contraria , sed otiam comprehendit jus curandi & providendi, ut hae leges vim, atque exitum obtineant. Frustra enim leges feras, nisi etiam cures , ut his obtomperent & obediant, qui societate continentur &frustra cures, nisi imperium & potestatem habeas, per
quam repugnantes ad parendum cogas. Quare in omni bone constituta republica magistratus esse oportet, qui non tantum cura & providesnlia, sed etiam imperio di jurisdictions faciant, ut ab omnibus observentur leges, quae Sunt ad societatis commodum, utilitatemve comparatae. i) Conser ea, quq diximus is, Doletomenit cap. I β. 4
7쪽
g. 2. Christus Ecclesiam constituit ad instar reipublieaea civili distinctae U , eique dedit magistratus, qui huic hominum societati cum imperio praeessent a . uuare in
hos magistratus Omnem contulit potestatem, qua opus est, ut recte administretur, regaturque respublica, atque ut Optimis abundot legibus, quibus cuncti pareant, & repugnantes etiam in officio pinnis coerceantur. Nam quomodo Stabit respublica sine magistratibus, aut cum magistratibus otiosis & inanibus, qui jurisdictione, imperioque careant λ i in Consule, quae dista sunt in Duo m. c. I β. 6 p. 6 G teq. ω& quae complexus solide, copiose, diligenter est doctiss. Mama -ehius in ep. ad. Febron. II V. XVIII seq. p. 265 seq. t. I eae Rom. an. . II 6, et Antiqtiit. ci istiano . l. Ι c. III p. 27o roq. t. IT
a) Magistratus a Cujaeio ad tit. 2 δε οεθ. ivr. opp. t. I col. 629 ed. Ven. I 758, definitur qui iuν dicendo, et assidua furisdie tono servando praees p. Atqui hane a Christo Episcopis datam in Keclesia potestatem constat; & huc etiam spectat Apostolus ad Ho-ώγaeor XIII 17 Dialis Daeparissi vortμJs, et subjaeet eis. Ipsi enim pervigilanx, quasi ra: ionem pro animabur vestris reddituri. Quibus quidem verbis imperii potestas in Ecclesiae Praepositis sine dubio continetur. Nam si Christiani obedire & subiacere iubentur Praepositis suis, in his certe imperandi potestas esse debet. Similium praeceptorum plenae sunt literae Ignatii Martyris, qui in Ioan . A post. disciplina fuit studeamur, inquit ipse in ep. ad Ephes. n. I, apud Cotelerium ra. Apostol. t. a p. IS ed. Antuerpiae i698, Episco po non ν rirrere, ut simur suberiti Deo. Magnesia nos similiter n. I Sp. 2I vult rubjector erro Episcopo, ut Christus Patri, Θ Apoctoli Christo. Iisdem pene verbis alloquitur Trallianos n. I p. 22, Philadelphenos n. 2, 9, p. 5 I, 55, Smyrnaeos n. 9 p. SI. Atque aetate quidem Origenis, quae pertinet ad exitum saeculi u aut initium Ili, ita certum, atque exploratum omnibus erat, Episcopos in Ecclesia Serere magistratum, & habere illam, quae magistratus propria, iurisdictionem & potestatem, ut id tamquam certissimum ipse Origenes adversus Celsum proponat, Ecclesiamque conserat:
cum republica, & cum civilibus ecclesiasticos magistratus Contr.
sie imperium 2 magistratus S. Gregor. NazianZ. orat. 27 n. ISopp. r. I p. 27I ed. Colonia I 69o. Vos quoque, inquit, imperio meo, ac throno tox Gristi subiicit. Imperium enim nor quoquegerimus, ad do ei am praestantist ac perstitur ; nixi vero aequum est, spiritum cssmi fasces submittere, et caelesιra terrenit cedere. Huno ipse Gregorius ep. 46 M Dano M7 Episcopatum τm ἄναιμακ' - αρχΗν incruenIMm mcliti artim di S. Ioann. Chrysostomus HomiI. 5 in M. ad Cotis r. r. II p. 949 ed. Momfaucon. Paνir. I 734 πνευμ α
τι χην αρχnν spiritualem magisινatum, Vocat. Quin omnes univer
se Graeci Patres Upiscopatum α hoc est Misgistratum aue 'incipatum appellant. Similiter omnes Graeei & Latini Patres ex divina institutione repetunt hunc ecclesiasticum magi Stratum, e
iusque potestatem & iurisdictionem. Quare nihil agunt, qui tantum poἰessarit, ex ouctoritatis, non item furisdiationis vorabulum
8쪽
xl, Leelesia usurpatum putant ante aetatem S. Greg. Magni, qui
certe eo vocabulo usus est est. 8 I. ore. t. 1 coL 266 ed. μανλ. Parii. ITo5. Nam si Ecclesia ipsius Christi voluntate Ex instituto semper habuit magistratus cum potestate condendi leges
coercendi, infligendi poenas, habuit certe iurisdictionem ; nihil
autem refert, num Ecclesia ius suum potestatis, di auctoritatis, an potius jurisdictionis vocabulo explicaverit. Modo bseelesia detur, quod certe habet a Christo, otiosum est de vocabulis di
. 5. Haec autem jurisdictio, quam habent in republiea magistratus cum imperio praepositi, sine dubio comprehendit judiciariam potestatem. Nam qui leges condit atquEab omnibus observandas curat, imperioque tuetur , qui in subditos habet jurisdictionem, is etiam suam explicat po- esstatem in judiciis , in quibus ortas inter subditos controversiae dirimuntur, legumque observatio praescribitur. Itaque judiciaria potestas non cujusquam hominis beneficio data est Ecclesiae, sed penitus assxa, atquct insita est in potestate condendi leges, in imperio, atque in jurisdictio-ns, quam christus in eam contulit. 4. Qui hanc potestatem aut Ecclesiam habΗre negant, aut eam ab hominum beneficio repetendam putant, ii magistratus et omnem jurIsdictionem Eeclesiae adimant ne cesse est i). ξNam pugnantia haec sunt, esse in republica magistratus eum imperio, ac jurisdictIone , et hos magistratus non habere judicandi potestatem , quae eorum juriet officio cohaeret, quaeque in primis est hujus imperii et iurisdictionis propria. Atqui Ecelesiam habere magiνtratus, quorum administratione, cura, potestate, imperio illa Christianorum hominum societas, illaque a civili distineta rhsia publica regenda sit, hoc est Episcopos a ChrInos constia tutos, Inter catholicos omnes constat. 1 prImus aetius omnem Delesiae iurisdiatonem, & IerisIa
tivam potestatem eripem conatus est; eius errorem sequuti sunt
Valdenses, Ioannes Hussius. Marsilius Patavinus, jandunus, Luttatus, Calvinus. crotius, qui salso putarunt, nullam Eo etesiae esse iurisdimonem, sed omnem eius in dirigendo & suaadendo positam esse auctoritatem. Horum exemplo Protestantes omnes, qui ius principis in sacra tuentur, Ecclesiae adimunt iudieiariam potestatem. Qui eum Pussendorfio Ecelestam non
distinctam rempublicam, aut tratum, ut inquiunt, sed tantum eollegium esse eontendunt, ut Moshemius, Bohemerus, Budius, aliique, omnem Ecelesiae esse negant iudiciariam potestatem ,
sed hane ad jus majestatis Principis saecularis pertinere arbitran
9쪽
tur, atque Ecclesiae tantum ius collegiala tribuunt. Ioannes Bo-dinus I. 5 do R pubile. ecclesiasticae jurisdietioni, ac soro vehementer adversatur, atque eum sequutus est Carolus Loysaeus in suo
Traiiέ des Se igne uries. In eodem luto haesitat P. Ia Borde, qui opusculo cut titulus Principes fur Persence, la distinction, et Iorlimiter der deux mistances spirituet is, rem 'eue, datam a Christo Leclesiae potestatem non solum dirigendi per consilia di tua siones, sed etiam iubendi per seges, cogendique, & plena coercendi eos, q*t poena sunt digni, labefactare , ac tollere conatur, atque ecclesiasticum ministerium ita saeculari potestati subjicit . ut ad hanc pertinere contendat de externa omni, ae sensibili gubernatione cognoscere , ac iudicare. Pravum, ac perniciosum
opusculum damnavit Benedict. XIV Conri. Ad assidua ι 4 t. 4eius stillar. p. 165 ed. Rom. seti Uenet. 1758 , & similis Marsilii Patavini, & Iandunt error mutro ante damnatus est a Joan. XXII. Const. Licet juxta doctrinam apud Raynaldum r. I p. 547-Luca.
Morinus in opere de Poenitent. administr. I. I c. Io serum contentiosum Ecclesiae non distinguit a soro poenitentiali, atque illum tantum post XI aut XII saeculum Ecclesiam habuisse putat. Cum Morino sentit van-Espenius Iur. eccles. univerr. i. 5 Iit. I. Favretii celebre est opus is Abusu, quo ipse occlesiasticam iurisdictionem iudiciariam potestatem acriter insectatur. Inde
du-Pinus is Antiqua rarier. disciplin. Dirr. VII g. ult. judicium
ecclesiasticum in civilibus & criminalibus clericorum causis, di potestatem ex Principis permissu repetit. Petrus Giannonius ira II icto . civit. Retu. Noapolis. l. 2 c. tiis. r. I hostis insensissimus contentioso Ecclesiae soro, omnem ejus potestatem in docendo, Ora 'do, suadendo, di per censuras corrigendo ponit, de Morino etiam
eius in Paratis. Coae de Episco I. audien. opp. r. a col. 5o eae Ven.
i 53 iudiciariam Ecclesiae potestatem negant. Novissime Canonicus Litta in opere iterum edito Ticini an . a 85 Mi Disitio di ἀ- sporro OP impedimenti di imenti neI matrimonio , a di dispensare Tom. LI p. ia5, Morini sententiam ad VIII saeuium contraxit, atque ante hoe tempus Ecclesiae veram iudicandi potestatem so lum in rebus Religionia adscribit. Plures viri docti hane Ueclesiae potestatem vindicarunt, quos inter praestant Ven. Moneta Ado. Cathar. ου Ualden. l. 5 e. i5 . 5 Θ req. p. 552 ed. Rom. 17 5, Dandinus Alta serra in opere do I υνird EI. eccles. adversur Hvre rium , di in libro peculiari adis rus Gotb νodum, Io. Antonius Hiane hi Delia pol orta e dolia politia delia citer a I. t e. 5 , Ioannes la Gendre Iudicium Disco ais ad νtur ealumniat I. sotho-frdi aceνγimo Dindieatum. Doctissimus Mamaehius Ep. II ad Fe-b8onium β. XIX seq. p. 235 Πω. I O p. 5oo seq., ct Auctor operis Le storre Ideo radiirrate eap. 6: videndus est etiam Fleuryus dii c. 7 ru P mst 'ire Geur. Eo Ia Iurisae essent. a ι' Faliso.
. 5. Iam voro pars haec jurisdictionis, quam judicia
riam potestatem vocamus, in omni republica vel in ress, vel in personas a magistratibus explicatur. Nam qui rei publicae crim impello praepositi sunt, in omnia, quae ad
10쪽
rempublicam pertinent, habent potesta em; hoc est in
personas, ex quibus ea constat, atque in res quibus utuntur fruuntur personae ad vitam traducendam. Quare
es iam Ecelestae magistratus in res & personas suae reipublicae habere debent judiciaria potestatem, quam tu res& personas Suarum rerumpublicarum habent ceteri magistratus.
g. 6. His in rebus aequa est conditio civit Is & eeclesiasticae reipublicae, quae utraque imperium habet in res de personas suas; Verum ecclesiastica respublica habet etiam praecipuam spiritualem potestatem, qua civilis respublica prorsus caret. scilicet Christus non tantum Ecclesiam instituit, quae esset persecta respublica, & ideo juribus frueretur ceterarum rerumpublicarum, sed etiam ejus unius esse voluit praeesse rebus sacris atque divinis, & curam gerere eorum, quae ad aeternam hominum felicitatem pertinent. Itaque Ecclesiae potestas non tantum est potestas
propria cujusvis reipublicae ; sed etiam sese exerit in stabiliendis fidei, morumque regulis, in sacramentis admi nistrandisi in cultu Religionis, in sacris ritibus, in ceteris genaris ejusdem. . 7. In haec quidem omnia Christus expresse dedit uni Ecclesiae potestatem; & vero ita dedit, ut in ipsum Christum contumax haberetur quisquis Ecclesiae praeceptis non obediret r . Haec autem potestas a Christo data duplex est: altera, quae in interiori altera, quas in exteriori sero exercetur. Primam expressit Christus his vis-bis: quorum remiseritis peccota remitxuntur eis, quorum retinueritis, retenta sunν aὶ; alteram his: Si peccaverit . in te frater tuus, vade, se corrips eum inter te et ipsum a lum ; si autem re non audierit, adhibe tecum adhuc urnum vel duos restes; si non audierit eos, dic Ecclesiae hoc est Conciliis aut Episcopis, accepta eo loco Ecclesia ex sententia Judaeorum, quales erant Apostoli, quos Christus compellat; audaei vero Ecclesiam appellarunt aut conventum in Synagoga habitum, aut Principes Synagogae Si Ecclesiam non audierit, sit tibi sieut ethnicus se publicanus i3ὶ, quos Judaei synagoga excludebant. Habes hic omnia,quae sunt exertoris judicii propria, accusatorem, reum. ludicem, causae cognitionem, sententiam, coercitionem.