장음표시 사용
2쪽
Apud Carolum Stephan n. Typographum in n. M. Lae L v.
3쪽
4쪽
Qv i in re uendis aut emendandis M. Tulli, Ciceronis operibus hactenus elaborarunt,pianquam pauca visis praetermiserunt, Lector, quae veli in rem Latinae lint sudisorum fore,vel tuum in lege Afacilitatem plurimum adiuuare' se arbitrarentur: idinum tamen illis accidis comperio, quod iis qui flummorum e perfectissimorum operum minima quaequepem sic utar epossifacile considunt. Eten fieri non potuit, quia ex opere tam immense, quantumuis lenesac curio uerint, aliis tamen aliquid reliquerint, quod rerum antiquanum studiosis, bis vetustiorum codicum obsieruatione, in imitandarum Diuendiformularum distositioneproponeretur. Q a in ne quid a nobispost tot hominum tui dissorum diligentiam tua cause praestitu uerit A vero paucis accipito, antequam longius pnoetne Lare. Nam quod ad tariasi
chonesattinet,imprimis oreram dedimus,uibreuioris muscia ummae locum apud δε hores obtinerent, unde prioris lectionis ad alterum collationes L, utra commodior esset, animaduerterent. Id enim e verisimile, Ciceronem tantam in expoliendis suis siriptis operumposuisse, vinia hil non sepe numero castigatum emiserit atque evulgarit. Itaque quicquid deinceps in ea re controuersiae natum est, id omnescribarum aut librariorummitio, nondum reperta T'rographiasuerit attribuendum: quorum aias dubias lectionespro arbitrio inverterunt: ali praetermiserunt dimidiatassere clausulas .quidam nescio quiddesuo adiecisse repertisiunt. Quo Uane incommodum ut nobis indenam emanant hactenus incompe m fuit,sic neque nimium temere sarciri ac x parari debere te facileexistimareputo. Quamobrem hoc tibι liberum resiluisses lacuit, quo iudia cares, an prior, anterὐ ea quae ab antiqui, imis manscriptis codicibus desumpta est lectis,praepolliren omnes enim ad unam descripsis,ne vel tu quidem opinor censuisses. In indicibus,multa sunt,de quibus tu serracle nescio an iure tamen ) conqueri possis, meiquῖd dictionum ac locutionum Uum, histortis ac tentiis grauioribus admi erimus: vel quodsingulis tomisneulos indices adiunxerimus. V rum non est Ciceronis diuitiarum in iis dictionibus constituenda ratio: bona enim earum portio, adsintentiarumgrauitatem, alia adsitii temporis historiam, ac rursus a lia ad bonarum artium csinitionem pertinet quamobrem eodem haec omnia compendio describere operaepretium fuerat. Praeterea quotus qui seque est, qui vespere: e omnes tomos secum gestet, vel inimiolumine compactos in billiotheca contineat Profecto vidiuersassingulorum inscribendo ratio, atque earum de quibusnibitur rerum differentia, quae te quoque in diuersi traberepsit sic libris Rhetoricissio umitem Orationibus, autem Epistoli agri ad extremum Philis Ophicis libris siparatos rerum ac vocabuloru indices adnotare commodius fuit: ex quilus qui quidsingulis histe tomissiparatim continetur, quiuis deinceps nullo fere negotioristit depromere. Et tamen ut tibi quoque aliqua ex parte ea in resti fere in indice postremo ne quid omnino desiderarensi is) effecimus, ut quicquid in Cicerone boni succi undiqμe con)uiri atque exprimi
posse usum est, idipsum uno atque eodem loco reperias: interea dum eius Thesaurum, omnium to monum diuitias complectente adornamus quem ut propedie accipias, id cra omni dis ac dili gentia procuramus. Librorum aute antiquam di sitione in Rhetoricis, ac multo quide minus in Orationibus atque Di Alis non immutauimus. In Philosophici noluimus Scipionis somnii; alio loco quampost quinti de Repub. libri stagmenta collocare : quos utinam non ita laceros ac mutilos haberemus. nihil enim in iis est, extra somnium Scipionis, quod non mutuatum a variis authoribus,ac confuse ordine Croto ex iis ipsis decerptum esse appareat. Quamobre haec omnia fragmenta alio charactere excudere melius esse tutauimus. Quae omnia qua potuit a nobis feri diligentia ri tuam itilitatem emissa,quaeso te,humani me Lector, ita accipias,ut nostra hacte nus consiueuisti: nosique tuis ac bonorum omnium commodis addictos, eo animo complectaris, quo nos sit erurum literatori que causet tot labores dies nocte usust imus,
6쪽
oeuxi Tullium Ciceronem amplissime Cardinalisὶ non modo incredibili bene ornateque dicendi facultate, caeteris omnibus praestitiisse, verum etiam in omni genere doctrinae excelluisse adeo perspicuum est, ut de eo neminem arbitrer dubitaturum. Et tamen si quis existat tam iniquus illius vir-j tutis allimator quales nunquam studiosis desuerunt; qui id in dubium reuocare audeat: hunc vel sola eius librorum in-' spectione redargui atque conuinci poste iacile puto. Nam ut de singulari huius viri, quae hisce operibus concluditur, sapi- entia paucis hic tecum agam cuius authoritate factum est, ut ea nunc multbemcdatiora prodirentὶ illud a me vere dici posse arbitror, unum hunc, rerum ab eo susceptaru dignitate, vel amplitudine, vel earundem usu atque utilitate, omnibus Latinis scriptoribus esse anteponendum: quibus etiam rebus sui omni laude cumulatus esset tanta suauitas accellit orationi ut legendis eius scriptis utra praestet voluptas an utilitas dissicile sit dictu . In quo praestantissimam rerum omnium naturam solertissime est imitatus: qua ita est hominibus comparatum, ut quicquid in eorum rebus utilillimum, idem etiam longe pulcherrimum esse videatur. Etenim quae pars est ulla Reipub. quodue munus, oniciumque boni ciuis, quod non in eius libris descriptum explicatumque reperias Quae denique ars est. aut disciplina, cui non ille lucis aliquid attulerit &ornamenti Dicendi si te delectat artificium, id vero ita copiose ab eo ornateq; traditu est, ut huic uni Romano tota sicile cedat Graecia. non enim quasi a tyrone quodam , aut imperuo Rhetore, illius artis vulgaria praecepta proponuntur: d quum a prima aetate ad senectutem, amplissimis in causis, eloquentissimis cum aduersariis. quotidiana penc contentione, ita in eo studio versatus est et, ut inde amplissimos in Repub. dignitatis gradus fuerit assecutus:quae diu multumque dicendo expertus fuerat, ea posteris maximo omnium bono scripta reliquit. Quod si quis iam non palaestram, sed campum aciemque desiderat, quid illius orationibus plenius, uberius, ornatius dici reperit sue potesti Quantas, deum immortalem, si rages edidit in Verrem quanta vi orationis ac impetu Catilinam e ciuitate, Antonium eiecit e Senatu Quot reos denique miseros ac calamitosos, de fama, sortunis omnibus, capiteque dimicantes, non seruauit sellam , sed omni etiam culpa ac scelere liberauit Odiuinam eloquentia vim ac potestatem l O praeclara virtutis, innocentiae, in tegritatisque arma i beatamque illam Rempub. cui qui praesunt. iis armis ita sunt septi
ac communiti,ut miseros subleuent improbos opprimant. bonos tueantur ac colant.
Iam vero si quem familiaris delectat sermo, quid illius epistolis suauius. festivius. a mabilius in quibus etiam si seria requiras, tot grauium clarissimorumque virorum
7쪽
extant epistolae, partim inter se contendentium, partim de Repub. differentium, ut si paulo diutius in hisce legendis constiteris, Ronaae tu tibi pene in tantorum virorum consessu versari videare. Restant Philosophici libri, e Graecorum sontibus quibus ille exhauriedis maximam olim operam adhibueratὶ magna ex parte desumpti: quorum grauiores sententias, ac dicendi formulas ita Latinas fecit, ut iam Graecos aut ho- res, qui temporis iniuria perierunt, Latine loquentes audiamus. Quibus libris sui de his quoque paucis dicamὶ potestne quicquam aut grauius, aut vehementius ad mirabiles honesti virtut Isque amores excitandos afferri. quam quod ab eo de Officiis traditum est ac praeceptum e ad maiores denique ac sortiores animos efficiendos, quam quod Tusculanae docent quaestiones t Subtilissima autem illius aduersias Epicureos,
omnibus cum verborum, tum sententiarum luminibus illustrata. disputatione, aut potius dimicatione.quid ad veram virtutis cognitionem aptius Quod autem deorum vim, formam, actionem, libris etiam suis contingere est conatus, ex eo sicile summum hominis ingenium intelligere possumus, qui quantum humana mens assequi potuit, in caelum usque penetrauit. Qua in ob rem ut huic, aetatis nostrae homines plurimum, ob diuinam ac singularem eius animi praestantiam: sic tibi non minus ob eius restitutionem debere confiteri oportet, qui non hunc sol una. Romanae eloquentiae solem, verum etiam infinitos pene alios virtutis ac sapientiae magistros, e dens Di imis tenebris, mediisque bellorum incendiis excelso infractoque animo eripuisti: cui muneri quodnam quaeso aliud ad posteritatis utilitatem conferri potest Etenim virtus. summum hominis bonum, etsi se ipsa ad bene beateque viuend una abunde contenta est: non tamen tantum habet virium, ut se sine bonorum ope atque auxilio, aduersus vel temporis vel improborum hominum iniurias. defendere ac tueri possit. Quis enim est qui nesciat, virtutem, bonarum literarum parentem, aliquot antea saeculis spretam atque abiectam iacuisse, propterea quod Principis alicuius manu destia tuta emergere non posset e At posteaquam in Graecia Alexandrum Macedone Romae autem, oppressa Repub. Augustum ac Mec inatem reperit, tum quidem usque admiserrima de calanai toti Gotthorum tempora. illustris ac conspicua apparuit: e quorum impurissimis sceleratissimisque manibus tandem aliqua do AN cisci Francorum Regis. eiusque, ut sceptri, ita maximarum clarissimarumq; virtutum haeredis N E N R I c i benescio, ita vindicatam esse conspicimus, ut ea iam a Graecis atque Italis ad nos translata aut certe communicata nobiscum esse videatur. Ex quo satis intelligi potest, eos qui virtutis ac bonarum literarum causa Gymnasia atque Academias extruunt, omnium linguarum atque artium praeceptoribus uberrima praemia proponunt : Typographos, ob meliorum authorum volumina, virtutum ac literarum
instrumenta. omni liberalitate prosequuntur, haud ulla quidem minore laude ac gloria dignos esse, atque ipsos virtutum ac literarum authores. Quo quidem oscio. quam tu magnifice, quamque excelso animo in omnium studiosorum gratiam persilii Otus sueti, illustrissime Princeps. testis est percelebris illa a te nuper instituta. Remensis, te- sis haec nostra Parisiorum Academia. verissimum ac pulcherrimum musarum domicilium :quae te primum alumno suo delectata. pdst etiam sapientissimis tuis praeceptis restituta ac confirmata. incredibiliter magis ac magis efflorescit, stitistiisque in dies v-beriores ac laetiores adfert: testis est denique infinita praestatis limorum librorum climGraecorum, tum Latinorii copia, quae nisi ex tuis, tuique similium spledidissimorum Principum beneficiis. quasi ex solis ardore pulcherrimi surculi, nullo unquam pacto
excitari potuisset. Horum e numero.qui nunc exit eloquentiae parens, omnium quidem ille mihi maxime dignus esse videtur qui ut immortale nonacob eximias animi dotes est consecutus, sic tuam quoque. hoc est, eloquentissimi nostrae aetatis hominis memoriam omni splendore conspicuam atque in sagnem reddat. Illud enim est virique vestrum commune, quod ut ille in amplissimis Reipub. negotiis, in quibus alli-
8쪽
due versabatur, ea tamen cogitabat, meditabatur, scribebat, quae nisi magno otio exteri assequi non possunt: Sic tu, ac mea quidem sententia admirabilius cui csim Lei. pub. nostrae clauus praecipue traditus sit, ita tamen in omni literarum genere versari ut eos etiam qui id unum agunt ac profitentur, labore aediligentia ficile vincas: teque ex eo omnes ad summam Se persectam gloriam natum, de singulare Galliae nostrae decus ac ornamentum esse intelligant. Quamobrem etiam atque etiam a Deo Opt. Maximo petimus, ut qui in te omnis virtutis, dignitatis, religionis templum quoddam instituisse. Id que magna iam ex parte excitasse videtur, illud ad fastigium usque, atque ad optatos exitus prouehat. Vale, Lu- tetiae v i. Cal. Mart.
9쪽
et Anctio: Acui xxx PHILER TE BOCHIO BONONIENsa IN TIRPRETE. cic ERo Nis mauem fuisse locupletem. & spledidam vitam egis- se serunt. De parte nihil certum proditum est. Sunt qui dicant eum in taberna quadam fullonaria senitum, Se ibidem ad virilem usque aeta tem educatum. Alii genus eius usque ad Tullium Appium reserunt cla-l rum Volscorum regem. qui prunus gentis huius Cicero dictus est, des tanta laudum celebritate polluit, ut eius deinde posteros ab eo cognominari Cicerones non puduerit, imo id cognomen avide coplexi sint: ι licet hoc a nonnullis ludibrium quoddam videretur.eltenim cicer, unde id deductum est nomen, quaedam leguminum species. Nam Cicero primus a quo gentis huius origo funditur, hoc cognomen sumpsisse tra ditur, eo quod in postrema parte nasi eminens quiddam obtusum iti modum cicetis habuit. Caeterum hie Cicero,de quo nunc agitur, cum primas dignitatem Reipublicae coepisset attingere. & a benevolis suis crederetur id cognomen. aut omnino euitaturus, aut in aliud transumpturus, iuuenili quadam audacia dixisse traditur, se cena iurum splendidius Scauris atque Catulis Ciceronis nomen efficere. Siciliae Quaestor cum a Nereum quiddam diis obtulisset post priora duo nomina Marcum atque Tullium quae ia in insculpta erant, pro tertio iocose iussi opificem cicer incidere. Haec de ipsus cognomine apud historicos tradu tur. In lucem editum eum memorat nullo puerperii dolore, nullisque vreti materni angustiis, terito Calen. Ian. qua die nuc primores urbis pro salute sui principis. hostiar u litatione publica vota suscipiti t.Eius nutrici spectrum quoddam visum set ut atque loquutu. eam uniuersae Reip.ingens comodum alere Quod cum vanu quoddam somniis videretur, exteplo ille ad aetatem erudiedi prouectus, verum suisse portetum ossedit. Nam ingenio caeteros praeuenies pueros. incredibile nomen adeptus. Vnde non ulli suorum sodalium genitores ea permoti fama,scholas ac ludi praeceptore adibat.vt fas ipss esset Cicerone oculis intueri .sdemq: acutissami eius ingenii atque disciplinae captate Alii rustici magis, indocti magis ira cude suos obiurgabant liberos, cum honoris loco eos aspiceret per urbis vico Cicerone medium intra se tenere.N atus ergo tali ingenio Cicero quale fingit Plato attiu liberalium capacissimum. ad nullum literaria genus ineptus ad poeticam fluxit proptior. Eius adhuc pueri paruum licet. seruatur opus Potius Glaucus, tetrametto versi coditum. Procedete deinde aetate adeo ornatus se his curis interuit,ut non solum orator, sed Romanorum omnium poeta optimus iudicatus st. Verum Rhetoricae gloria ips nune usque se tuatur cum in dicedi praeceptis & eloquetiae copia eius institutio non parii illuxerit. Poetica aute quoniam superat et nonnulli clarissimi ingenii viti qui excelleti Tmel in ea floruersit,omnino obscura se ignobilis periit. Puerili coluetudine transiacta, Philone Academicis. quem Romani inter primos Clitomachi familiares ob ipsu, eruditione egregiam celebrat ut, & ob humanitate iucundissima enixὰ coluerunt, coueniebat: tum pariter o dinis Senatorii populares ac optimates eos viros, qui cosuetudine Mutii siuebatur a quibux institutis legibusque urbis instructus est Bello Marsico sub Sylla lepus quoddam stipedia egit: sed mox animaduertens ciuiu suorum seditiones, ex quibus Republicam in ingetem monarchia ruitura noue rat. ad quietum citrum literatu sese contulit. His simul curis erit duos quosda Graecos viros priuatim adhibuit cum quibus una erat: nec prius hune viuedi morem dimisi, quam victor Sylla fuisset. insatum quedam urbs rediisse videretur Stib hae tepestate Ch sogonuq libertus sub hasta Suellae bona cuiusda. qui ex proscriptione caesus videbatur duobus millibus drachmaru emit: quod cum Rosciusfilitis re desuncti haeres grauiter serret, ex ducentorum re quinquaginta talentorum eadem esse probasset. redargutus Sylla aegrisque comotus, subornato accusatore Chosogono. parricidii Roscium postulauit. Aderat nemo qui defenderet Roscium: auertebanturque omnes quisque syllae odium tia mens. Nudus ergo patrocinio Roscius ad Ciceronem confugit. Benevoli tunc omnes ad suscipiendam hanc causam hortabantur, velut alias nihil aptius, nihilque commodius ad primum splendo rem sui nominis essetinuenturus. Suscepto itaque Roscii patrocinio, victoriam cum summa laude nactus est. Verum Syllam rati sperextimesces in Graeciam proficiscitur. vulgo simulans quod ad rem curandam malae valetudinis, urbem egredi compelleretur: re quippe stomachi cruditate vitibus exi- suis suit, & macilentus, parcissimo cibo, eoque plerunque viscoso, in horam etiam productiorem usu est. Vox ipsus multa ac bona sed aspera ac incompta,cum eius sermo vehemctiam de affectum haberet ea ad superiores expulsa tonos praebebat. vi praecordiis timeretur. Athenas vi attigit. Acilitate simul Fe mira linguae suauitate Antiochi Ascalonitae allectus. eius auditor suit, licet ea quae ille circa praecepta nouiter agitabat haud probaret. lam enim nouam Academiam exierat Antiochus re Carneadis lectam reliquerat permotus sue actibus. sue sens bu aut vi quidam tradu t) ambitione vel dissenso ne quada aduersus Clitomachi atq; Philonis sectatores: mutatus enim Antiochus Stoicam rationem asserebat in plurimis Sed N Ciceroni placebat illa, illisque plurimum haerebat. magis etia meditatus, si omnino i publicis negotiis eiiceretur, huc ex urbe ac solo tractatus, in quieto phi-
10쪽
lbsoohiae otio vivere. post haec cum exercitatus ninna sis. re iam ad valetudinem latam deuenisse . vocemque re auditui suavem. 3e ad habitum corporis accomodatam satis effecisset 3e firmam. mors Syllae sibi nutiata est. Igitur cum adessent ab urbe benevolorum suorum sterae. quae eum ad ineunda negotia Reipublicae excitabat:praeterea cdm ipsum idem admoneret Antiochus, iterum velut o sanum quoddam Oratorias artes, quibus potentiam Reipubagitaret.perpolire magnopere curauit. antisper ergo nauigat.primumque apud Asam clarorum oratorum Xenoclis Adramyteni. Dionysique Magnes. & Menippi Carii consuetudine vias est. Deinde apud Rhodum ad Apollonium Molonis clarissim si oratorem re Posdonium illustrem Philosophum se coeulit. Hie traditur Apollonium cum Latinae linguae expers esset rogasse Cicerone vi Graece declamaret: quod Cicero. qua si existimaret hinc emendatior fieri libens c5plexus est. Cu in itaque declamauisset, caeteri in stuporem adducti.de laudibus Cieeronis intra sese cenabant, sed Apollonium serunt iam primum ex admiratione ingenti in tantam mentis con sonem prolapsum. ut illum oratem nec intelligere posset. N iacto dicendi s ne secum meditantem diu tacitum sedisse. Inde ver0 prorumpente eicerone silentium dixisse memorant. Te nempe Cicero re laudo I: admiror: sed Graecorum fortunae me mi seret, eum videam eruditionem Se eloquetiam . quae sola bonorum nobis relicta erant, per te Romam accessite. Cicero igitur spei plenus. ad curas Reipublicae pronus serebatur, ni eius impetus diuino quodam oraculo retardatus obtususque esset. Nam cum Delphis rogasset Apollinem quid acturuc gloria splendidissimuε posset fieri, responsum tulit ut naturam suae vitae ducem non multorum opi nionem ageret. Quamobrem horum memor primum reditus sui tempus consulto duxit. pigreque publicis dignitatibus velut eas quodammodo in conleptum haberet, ingerebatur Graecum 3e otiosum se audiens appellari: quae verba in ore rudium Opificum de eo crebro facileque diuulgabantur. Honori; tamen desderio cum natura flagraret, a genitore smul, amicisque omnibus incitatus. rens bus causa sese obtulit: in quibus non paulatim ad summa peruenit, sed extemplor gloria clari, hemicuit, non parum a caeteris differens, qui tum in foro obuetiarentur. Fertur re nunc primum in pronuntiatione non minus quam Demosthenem laboraste: unde omni cura re Roscium comicum se AE pum tragoedum obseruasse traditur. Hunc AEsopum memorant. cem in theatro aliquando repraesetitasset Atreum consultatem de supplicio Thyestis, ex ingenti dolore metis impotem. quendam ex ministris, quod ipse non obseruato tempore celerius aduentasset, sceptro percussisse, interse eituque.Non pania deinde licentia persuasonis ex pronuntiatione Ciceroni fuit. Aduersus orato res magno clamore uti solitos hoc schemate usus est, quia penuria viriu in clamores, veluti clau di ex debilitate me brorum equis insiliunt. Eius ingenii agilitas in eisdem schematibus iocisque pri mo facetum dulcemque eum praestitit: inde nimis insolenter his utens plerosque acriter ossendit. rein opinionem astus ac versutiae ea urbanitas versa est. Praefectus annonae cum esset, sonitusque Siciliam. iii miisione frumenti quam apud urbe agere coactus erat,pletisque siculis molestu gratiisque primum fuit: sed mox cum eius integritatem beneuolentiam. ac humanitatem expetii forent. um velitii neminem ex aliis ducibus suis sonore summo dignati sunt. Sub idem tempus non ulli ex in fgni Romanorum iuuentute. claris parentibus nati, rei ad Praetorem Siciliae relegati sunt: quod in militia molles quodque male seruassent aciem: qui cum vocarentur ad iudicium,patocinii sui ope ram praebuit his Cicero, votoque potitus est. Igitur iis magis elatus, Romam rediens, in rem quati dam ridiculam incidit. In Campania enim,cum viro cuidam claro, quem sibi beneuolum putabat. obuiam fuisse eum rogitabat quae ratio ge rebus a se gestis Romae habereturire quid ciuet de se sentirent veluti qui factorum suorum totam urbem impleuisset.Sed ad haec ille.Vbi inquit Cicero tem pii, hoc egisti Tunc veror perterrefactus Cirero est, quod in urbem tanquam in vallum pelagus seriamo rerum a se gestaria ingressus, nihil ad spl&orem nominis sui attulisset. Vnde posthae eadem se cum reputas. non parum ab honoris cupiditate repressus est,velut ad infinitu re inaccessibild queridam terminum. pro gloria sibi certandum solet. Sed nihilo minus laudu suarum laetitia.& urgen tissmu, nominis illustrandi, in omne tempus perseuerauit,saepitisque in ea re ita immoderatus sui ut de recta sua ratione plerosque terreret. Quamobrem enixius ad Rempublicam versus est: in quaeuta cum turpe ediistimaret, opifices, qui instrumenta ac vasa in animata tractarent nullius ciuis. sue nomen. siue villas,sive facultate ignorare eum vero, per quem ciuiles actiones agendae essent,eo
tundem inscium esse ac negligetem, solertem operam his impedit, unde non solum appellationes ei uiti sibi domesticas fecit. Verum loca ubi quisque ex notis ac familiaribus suis diuerteret, quos pos sideret sindos, quoru amicitia seueretur, qudque vicinos haberet, optime didicit. Quare Deilli imips suit omnem Italiam peruagati,vicinorii suorum agros ac diuersoria dicere monyrat Eque Vim opum paruam licet sed sumptibus suis cita satis concinnam faberet, admitationi est habitu, quod neque mercedes, neque mimorum quicqua in actionibus foresibus caperet, tumque maxim j eum Siculorum causam egit in Verrem. Hunc Verrem qui,cum Siciliae praetor esset plurima infanda periti iam omnem perpetrasset, non dicendo conuicit, nouum ipse comemus iudicii genus. ob ira tiam enim Vettis cum iudices ambagibus suis diu dictionem cause protraxissent,quod manitati, ni sciret ad eam dicendam id non susscete tempus, sc quoque illum integrum abiturum: stans Cicero, Non orationibus, inquit.opus est, sed productis in medium testibus.probatisquet iussit iudieri siti tentiam serre.Memorantur multa iocosa in hac causa obtigisse.Verrem Romani suem incastratum vocant. Libertinus quidam Caecilius nomine, qui cum ludaeorum cultu sentire serebatur. quic
quam verrem criminati studen per medios Siculos locum sibi quaerebat ad iudices. Circa tribunal