장음표시 사용
231쪽
rum primo commentationiin Libri H ptiores, altero VII &JIX
eum tabula generali in Commentarios, chronico scandaloso, ut titulus habet tertio demum Observationes illustrium histo corrum, Augusti numi&Dionysii Gothostedi, cum seriamin Actorum publicorum, continebantur. Accesseriuitdenium anno praeterlapti vi Supplementa, quibus majorem omnino lucem historiae temporum Ludovici Messe affusam,jure optimo maximo. dixeris, cummulta vel ratiora, vel ex Archivorum penu emendatai aucta,in unum eongesta volumen videas. Primum locum sibi indieati Gabrieli, Naudati additiones ad historiam Ludovici XI.
quibus Ludovicum XI literis apprime imbutum plurimosqi Galliae Reges earum halid fui is ignaros, adjectis insuper non paucis,quae ad historiam Ludovici I illustrandam pertinere videbantur, edocemur. Alterum occupant Arcana Ludovici XI Cabi,ut tu RoνLouis XI ubi literae secretiores, Monita scripto edita coniniciuntur, Uo collem l udio Tristani Hermitae Solierii. Tertius titit Elogium Caroli IIcceeleberrimo Brantomio confectum, in quo plurima, F quae vitam Ludovici nostri concernunt,compilata videas. Quarto
exhibetur Comparatio regiminis Ludovici XIAE XII autore Claudio Seisselio,Archi-Episcopo Taurinensi, cujus singulari eruditio ni desindustriae complura debemus scripta a Crucimanio aliisque
G passim enarrata. Quinto additur Excerptum Veteris ci jusdam M'. chronici, in quo notatu digniora, quae Gallis cum Burgundiae Duribus intercesserunt recensentur. Annexum equidem fuit id ipsum historiis taroli VI ac VIIo typographia Regia quondam in publicum emissis, ast cum multa ex scriniis Rationari Insulatu accesssierint, quibus varia historiae hujus capita ab anno i ius seu ad obitum Caroli Audacis Ducis Burgundionunt explicantur,no vum plane opus idem censeri poterit Agmen denique claudunt Va illast Annotationes Criticae dollistoricae ad historiam Ludovinei XI, in quibus tamen fidem, ut in plerisque ejusdem operibus, Eruditi desideranti mos excerptis communicandis supersedemus, quod libri non novi sint plerique, quanquam raritate sua, ni rimosi Naudarinum respexeris, utique commendata .
232쪽
RESPONSIO AD ALIQUOT ZUAESTI ο-
EPistolarum mineres usis, i descriptum,io ae mortua, de Christo secunduli earnem de spiritum unito. MAMNChristo, de Apostolorum Canone Act. v. deri
to in spiritim s. Autor, cui latitare sis schemate placet, disseruit, nexu aliquatiliae rationοvivento. Illos, quibus exEpistolamima scriptura mortua est. naa nosse christum , sed non nisi secundum carnem, existimat, quae etiam gestio mortua rem ris spiritum MDChristi produxisset, qua occasione simul cum falsi Apostoli, foetus - si scortationem Acit. Xvinpri v. mis prohibitam,prohibendo matrimonium cum infidelibus promovissent, dorc -υ in Spiriti amisimus Anti-Christus sint, ad p-- -Mampis dissertationem epistolicam dii
lutur, nomin insuper opus, cui Gavis Scripturae nomen iacere constituit, meditatus labare nonnulla juvat ex literis singulis Seripturam rivam mortuamque expositurus, ab initio statim putat,Scripturae eonsummationemri perfectionem esse Christum in Iustitia quem explicat per Charitatem,ex corde puro bonaque conscientia prodeuntem, medium mediici fructum tantisper
committens. Necans non modo, sed siunu mortua a mortuis oecisionem non facile metuimus bono tamen, ut dicitur, sensu, Seriptura utriusque instrumenti ratione pereuntium reputatur F. . non quidem in se, sed accidentaliter indirecte. Complemen εtum Sacrarum literarum arcessitur a fide, fidei ab operibus, 4b r. indigne eomam sumentibus illustratio petitur, quasi scilicet mortuum eorpus sumeretur ab iis, qui mortui in peccatis accedunt. Per stellam matutinam, orientem in legentium cordibus Pet. I,
233쪽
m; iuva misimM,Scriptura audit, donee divino digito nostris ηordia iis bus inseratur. Hoc fundament nititur Epistolasciolia, ubi cognitis Chirim secunduli carnem de si tum docetur. Expli eat hane Autor alludendo ad extrinsecaminioni am denominationem, ubi Iudaei, Graeci, Barbari, Scythaei: τ λ. GaIesu, MApostolo dicerentur nonnulli, cogniti secundum carnem, qui omes, qua Spiritum, unus sint in Christo, eandemque luine d is nominationem ait emem esse, quam animalem Christui Iob. iv, di appellitaveriti Rem paucis confecturas, summatimques tuens de re cognoscere Christum secundum carnem idem Q. perbibit, quam sperare in eum inhaerita tantuin illuminatos M. per Christum omnes esse, alicubi largitur; at veritatem, in qua Christus sinctificatus, nosque apud eumdc in eo sanctificati stamus, per mortem, mundo factam, de resurectionem gloriosam so exponiti Iesum externum destiteralem possidere saltim illos po-- - docet qui historice mortem Christideressiunctionem non
sent, citra quod notitiam virtutis 3 potentiae, quae novam g sneret creaturam, obtinerent. De Anti christo incipit tertio commemorare Autor, de quo generalius loquitur, ut diabollam quoque sub eo comprehendat. Per visibilemo manifestatum in carne Anti-Christum individuum minime, sed certum aliquod o hominum genus cupit intellectum, omnes qui a condito mundo in populo Dei mundi regnum erigere conati sint,Anti, Christi nomine notans,ut hujus stimul Prophetas voeat, quotquot carnalem Messiam praedixerint,&annuncicaverint.Omnes hincPseudapost
13 li, Paulo inprimis memorati, sub Anti-Christo continentur Auto'. hi , qui illita insuper observat, conversos Gentiles ideo Apostolos tanto studio interdixisse scortatione Act. XV 2o, 28, 2s,quia Pseu dapostoli Proselytis matrimonium cum gentilibus continuan Q. dum dissuasissent. Maximam fecisse Anti-Christum apostasiam, Iudaeos inprimis troselytos tempore belli contra Romanos, idem existimat, duasque bestias Apocalypticas, Anti. Christum falsum Prophetam, exponit per Imperatores gentiles, tum Veroo ' sacerdotes philosophos ethmicos, qui falla Anti-Christo fuerint prophetati, licet Iohannes in Apocalypsi de octo potissimum Imperatoribus, quorum ultimus Trajanus, vaticinetur. Judaei juxta
234쪽
juxta es uiles, Mihinaedani quoque pro Anti-Christo haben-
nnino, qua recte sentiunt, ope
ristin vero abnegant Devin , Niti-Christinustium inferre practimn contenditur. Religionuni discrimen non adeo probatur, pag. s. sciuidatos potius hae videntur divisiones, cum unum illud sit constellandum, ut unus smus in patre de Filio per amor 'ep cem Sinritus s. Ad decretum Apostolorum desinuoselynues Horiun ponetoammum advertit Autor ,existimans, de connubio N. AqGentilium piatoremque simul fuisse quaestionem, quod scilicet
eum infideli, trunc converso, jugum conjugale sustinendum H 7677. terius,' ex consilio Pseudapostolorum minime excutiendum Exsanguinis ela diluvio periisse mundum conjicitur modo a m aliquae hujus opinationis causae simul fuissent allatae in Peccato et in spiritums, quinto liquedisiuiritur,quod quidem cum mendacio in spiritum S. non emifunditur, per inobedientiam 4lasphemiam tamen illorum exponitur, qui rejiciunt Evangstlium, , νι.
Jesum pro Christo minime, quin pro seductore potius agnoscunt, Spirituique S resistunt omnia quae reliqua sunt peccata huic rq um Spiritum S annexa perhibentur, irremissibilitas vero illius non eo sensit assumitur, quasi illud committens, se nunquam conver .lere possit, quia alias nec Paulus aliique qui rei hujus criminis putantur' redire cum Deo in gratiam potuissent. Iudaei moderni ii, pro ejusmodi peccatoribus habentur, licet non in eo gradu, quo tempore Christit cinpostolorum viventes, ad quos scilicet Deire Due. gnum potentissime pervenillet. Nec Petrus, Chrillum abnegans, ii6. immunis, gravissimoque hoc scelere purus habetur tametsi plene illud non cominilerit. Irremissibilitatem tu hoc dc in futuro ii .
seculo exponit per poenam, metuendam hico ibi; inuno quibus Discipuli in terra oos in coelo retineret peccata, illos remissi nem nequeo hoc nequein futuro seculo trahere asserit, qua totioned piseahanc phrasin constanter exponiti ut loco conses xis.
sonisauricularisin monasteriis de ubique praxis antiqua inspectio ae vigiliniis unius ratione alterius, confessiones mutuae ac preces pro hominibus invicem vehit postliminio reducantur, no iueo. voque recipiantur usi, illud maxime desiderat Autor,precibusque&omni uirention; expetiti
235쪽
neas, varias uris Romani Antiquitates inprimis usum ejus Mirenum in Foris Germaniae, semidem , mus in Auditorii TII OMASIAΝΙ.
a Magdis. ex ossicina Renseruiia,aria, Alph. plania. I tanta Commentariorum Notariim- fertissitate, quibus a doctis ρι-in medioxumis Institutionum Iustinianearum libellum exornatum novimus, forte non gloriosus adeo, aut magni momenti labor videri poterat, post nonum & nonagesimum volumen centesimum compingere, denuo apponere crambem toties coctam. Adeo reliquum nihil hie fecit nostraein superioris aetatis ICtorum industria, ut potius quicquid ad enucleandum genuinum verborum sensum quicquid ad tollendas antinomia proferri, quicquid contra methodum di oeconomiam moneri vel in illis suppleri, quicquid denique ad usum fori nostri transferri poterat, Iarga manu exhibuisse eos posteris, fatendum sit. Quo igitur novum hunc, inquies, notarum foetum Enimvero, cum illustris Autor, de cujus instituto praefati nonnulla sumus superiori Mensep I38, Commentatores illos plerosque omnes diversa studia se .-tos animadverteret, dum alii nomotbesiam Romanam juribus patriis ubique praeferrent, alii quidem nonnisi subsidiatium illius auxilium agnoscerent, sed principia Gentium dc Gemianies Iuris haud circumspecte sitis excutientes, saepiuscule ad tandum aim quid in Romani, Legibus invenisse sibi di aliispersiaderent,quod, si propius consderes ut communemGenthini rationemsequitur, a cum Iurisprudentiadomestica aegre obriet; revocalidosuisse diverticinis in viam censitit Vir Celeberrimus, id nimis ad singulos institutionum inulas agens, ut differentias, si quae occurserini principiorum sum Romani': Germanici, de induesp- altero tribuendumsit,breviter ostendat. Id vero dum exequitur, passim ad utriusque Antiqvitates declarandas divertit, iniim thodi emendationis Iustinianeae detegi de vanitatem estimnum hinc inde ab Interpretibus propositarii Decisionumque averitareabludentium fiγntesaperit Sed ne gratis haerasseruisse
QitFam videamur,di exemplistrib dam tuebimur. P. α in
236쪽
natale, lati livide nee inii in in tauros invocatione norat,nis i iiii inmuirit, eos Fepraepostere iocie miluuia Colaffluo interpretationi,d deambularitam rem deberi asserit, quia bin, Fod inlesugerent, invocationem hanc in conventionias Maeoti vice fungi, quam in rem adducito C. TR de rimis
trinisin s de transact facillimum sierit hae sub speeie negotiis quam Civilia cognitioni suae subjicere. s. qc semvantiae diei uni vim Consuetudinis deneg t, quod hane constituant mores diuturnitotius Civitatis sive Populis .isy syc, Dd. II. Advisam vero sentetulam inde ortam eoni ei moderedulisperidadere vellent Iuris Romani assectae, hujus usum per
obseevantiam judiciorum in ora Germaniae introductum esse. Ibidem docet universam uris privati do strinam ad eum 6 Tuum revocari,& in tres partes commode dispesti posse, sive eum ubplano dicas, eam in 'acquirendo, conservando Schmnuemis eo σTuo eonsistere, sive eum Cajo statuas, omne jus pertinere vel ad persona; de moes Tuo agentes, vel ad res quatenus Meum, uosmi in iis constituitur vel ad actio=ιes persequendi eonservandi suum in judicio. P. I Iohannem Bodinum, qui Λ. 2 3 omnem inter Christianas Gentes servitutis usum sublatum fuisse scripserat de Republica Lib.Ie .s, erroris arguit,& Homines nostros propriosae Rusticos eosdem cum Veterum Germanorum servis esse contendit. Cives nostros ab infidelibus captos adhuc hodie servos fieri putat, nee hodienum valere testamentum ab iis durante captivistate conditum postliminium tamen in reversis lista aliud, quam quod inter Gentes obtinet, admittit moratauinis, ICtos,
stros, quod conditio imis ruin Romanorim nostratibus h minibus propriis de riisticis adaptari posse desperarent 1 demum liberos pronunciasse, atque hunc errorem alterum umentum, I risdictionisi videlicet Pat onialem peperiae, quamantiquam dominorum insem inpotestatem esseautumat, etsi moribus, gibus eventioribus magis circumscriptam. P. y modos manu mittendi olano: dis inim: manos adhiberi solitos exponit, omninalium, chartulariorum 4: Manseatioriundisserentias ex-midae Non possimis autemnon commendare hie sectoriis
237쪽
novo Libros tresJoactimi Pot feri, Trentoniensis, cohortispe
destris, ut semet vocat, subcenturionis, quos ille ex vetustis Germanorum legibus, capitularibus, diplomatibus, chartis, Glossariis, aliisque veteris, medito recentis aevi monimentis magna industria adornatos edidit Coloniae Agrippinae Ior,it,haud modica luce o. tam hanc materiam perfundentes. Porro noller manumissionem ex testamento in mores patrios noti convenire arbitratur p.χχα ad ob stantem Concilii Aurelianensis III Canonem et o respondet, Syn dum illam iitpote Provincialem ad Franco-Galliam saltem, non ad Germaniam etiam trans-rhenanam, de qua ipsi sermo sit, spectare: deinde Testamenti vocem in antiquis legibus saepius quodcunque instrumentum denotare, ut in LL Ripuariis tu de venditione.
Observandum tamen est, dictum Canonem segregare manumissio-Hiem, quae ex testamento est ab ea, quae ex tabulis venit, qua de re a- viderint. AE 39 ex Tacuo commemorat, viros Germanos olim
uxores sibi emisse idductis eam in remBurgundionum Max muni legibus. atque ritus antiquissimi reliquias arrham nostram sponsa
iustorum brevem perrexit iuris vitaein necis inservos periure vidis a Romanis abire th&p. 3 patriae potestatis gratitim niti gatae. Nullam liberorum naturalium legitimationem ante Imperatoriam Christianorum tempora innotuisse. pr arat p. 6. Disputationem de quarta impuberi emancipato ab Arrogatore praestam
. da, inutilem esse pronunciat, cum eis qui liber haberent aut habere possent, interdictum fuerit arrogatione, citatast . a 'adeo ut semper coincidat quarta legitima cum quarta uri um bonorum. 'ε modos emancipationum ex mente Germanis carum legum considerans, nonnisi duos agnoscit,separationem, conjunctam vel cum assignatione vel simplici restitutione bonorum maternorum, Nuptias. Relicit inde omnientum Emanmcipationa tacitae, ab iis,ut credit, confictum, quiniores domesticos ad normam legum Romanarum dimetiuntur, atque concludit, Glium etiam per solas nuptias a patria potestate liberari. Cum igitur mancipatio Germanorum confirmatione iudicis non egeat racile judicari posse, inquit, de exemplo Emancipationis Louuπι-
seisiana amulpisio a Pensoldo in modium allato. Asiel res
238쪽
enim cis emtaeo errore versitosta beris iupolini tibiis Tutoremdari non posse, atqueatio Comitem filii, ditionessius concessii muteos coram Iudi ante ranciparet,invitis legibus acconsuetudinibus patriis sola uris Rom. reverentia ductos adui Rr postquamadstruxisset, disserentiamnullam tui
iam inter curam apud Germanos intercedere, argumentumui- de deducit, Onoribus invitis etiam euratores darici verba vero in
speciem repugnantia speculi Saxonici I. D. M unbmis insipitaurum elisbel reni mem ex miliadalterum casumibidem v n, Curatores nimirum Senibus sexaginta duobus annis majoribus da .risblitos, refert. Atque haec quidem, ex quibus dereliquiijudiscium ferri poterit, delibassesiissiciat. DUCOuME O FREM THINKMG. .
DISCURSUS DE COGITANDI LIBERTATE,
scriptus occasione ortus progressus Sectae Ubeme
Cogitantes aperuiae. Londini, PI, 8. Autor, quiterni Tolandum esse nuperrime aeeepimus, in Introductione rationem redditurus,cur ipse spem non habeat fore, ut apologiam pro Cogitandit Libertate seribens bene fecisse videatur, asserit, apud illos, qui negent veritates per se evidentes, defensionem pro veritatibus illis locum non invenire, eosdemque non solum destitutos esse principiis scientiae, sed etiam principia habere eum maximis absurditatibus congrua. Illisque hoc saltem remanere, ut vel propria corrupti eerebri figmenta, vel, piod
magis solemne sit, impostorum aut vesanorum thusiast viii placita sequantur. Nam ut nemo praeter hos in rebus speculi tiria aliisviam monstrandam esse existimet, sic neminem,quiin iisdem rediis opus esse indu putet, alios quam eiuscemodi duceretigerim siqueilli opiniones, quibus olim imbuti fiterint,relinquant,nvitationem illam iisdem adhuc nitiprincipiis ipsasque opini Us aeque absirrisesse, aequas antea habuerint. Tractatio intres sectiones disiaest sectione Inimoquis
239쪽
aliquissensum propositionis, qviecutique illa se inveiure annitatur, considerando naturam evidentiae, quae pro aut contra illam faciat, de dijudicando illam secundum robur aut imbecillitatem evidentiae illius. Deinde, ut probet jus libere ita cogitandi, quinque assere argumenta. Primo, si quarundam veritatum cognitio a Deo ipso praecepta, aliorum societati utilis sit contra si igno tantia veritatis a Deo vetita, nobisque damnosa sit, nos habere jus dicit cognoscendi quamcunque veritatem in consequenter etiam libere egitandi cum non alia inveniendi veritatem via pateat.&cundum argumentum inde desumi quod perfectionem in scientiis nemo obtinere possit, nisi cogitando de omnibus scientiis. ni. Si enim aliqua ex parte cogitandi libertas hominibus adimatur,n cesse esse, ut ea ex parte in ignorantia versentur. Sique pauci quidam libertatem sibi sumant, cogitationes illorum non ita perisfectas futuras esse , ac si omnes homines illa fruantur. Praeterea omnes artes, quae ad hunianitatem pertineant, habere quoddam
numne vinculum sic de Iliade Homeri judicat Noster, quod non sit ars vel sesentia, cubunonaliqua pars relationem adulani
habeat Homeriimque non potuisse destistere carpentum vestistam earpenti, sine mentia carpentarii, hancque universiliri, nuneognitionem in uitae dispersam acer ut pro persecto operero sqq. illa habeatur siere sertasse ait, non esseisitiundo librum ita miscellineumae mmseripturam sacram tergo rectealiquis illam intelliuat op esse, ut de omnibus mensisaeam si emite Tertio argumentatur ab aestir ditatibus, quaeindessem ntur, si aliquis non libere cogitet. Inde gentiles putatinum eredi similem esse bovi, vel kli, es plantae imo multos antiquorum Patrum materialem illum stituisse, multosque omnibus temporibus Christianos Deo formam hominis tribuisse. donee cogitatio de natura Dei spiritualitatem ejus inter homines ratione utentes in omnibus Christianismi regionibus stabiliverit. Inde Mallas ataudas notiones in religione, infallibilitatem vel singulispersonis, vel Concilio, potestatem Claro in silvando dodamnando
tributam, cultum imaginum, sanctorum, reliquiarum, aliasque multas Christianis receptas esse dicit, donec paucorum s ratior aliam Christiano orbi serit Mori Denique non minus in Moralibus
240쪽
omnibus multuabsuditato sine libertate standrolini Muisse, anuliadvertit. Causim vero suam illustrare annititurabim aiolis visionis liberae, finge ocasum, quo hominesabiblute ne cessariumetis ad Winempublicam existimantes, ut omnes eandem iidem habeant circa objecti quaedam oculorum, uiaeant, ut illi consessionem pariter fingit ex articulis inevidentibusci sivis eo Rintem e. caeis lupini meare mensem quod inraepiusseri pinni ex pari a quadam pila, dce. tque data ejuscemodis fessione non tantum absolute necessariam esse ait substrinio--μα legem, ne publice aliquis illi contradicat, vel ad minimum
reseri,ut illi beneficiis provocentur, qui profitentur eredere, aut . docere illam, sed etiam Patronos illius novas absurditates addit G. ros esse, dicturos, articulos illos non contra, sed supra visum esse periculosum esse, fidem habere corporali visioni: nos debere aequiescere in autoritate illorum, qui reditus inde habeant, ut de illis dispiciant; praeterea punituros esse illos,qui propriis oculis uti velint,vel ad minimum sub nominibus Scepticorum, Latitudinaria orum. Libere videntium invisos plebi reddituros. Sed ita non Ium fieri posse, sed etiam inter gentilesin Christianos factum esse,
porro ostendere conatur, de gentilibus eam in rem adducens ora 19, .culain miracula a Sacerdotibus ad decipiendos plebis sensus inventa, teque profanorum,neque Epicuraeorum, neque postmodum Christianorum visui patentia ; de Christianis vero exemplum Graecorum4 Armenorum sacerdotum, quorum fraudi tribuit,
quando in vigiliis Paschalibus, narrantemundrello in itinerario
p. 93 seq. flamma miraculosa de coelo descendit seper sepulchriuii salvatoris Nostri. talia ejus generis,qine Graecis, ocimius tiis xime illorum, ORicautii Praesenti statu impeti mann p. M. .-8, Isr,ritantissicii item illorumque miraculis inmedium-t, et . nam taceamus. Huc etiam Pontiliciorum amerae Nostratum iuigni at de sacra Coena resert manum argumentum inde sis .petit,quod omiis inhibitio ratiocinationis& ogitationis surda, sit de γῆ itum denique, quod cogitandi libertate diaboli re a , ouin interbos inodestruatur milli mihineriectum esse ex unitis