장음표시 사용
471쪽
, ossistissis in silesia, s este natiuinam reddens coelorusAribat, hoc ymbolo, quod nullius XVIII ostendit, usus memori-yyy bili principes Dii vietatius jusitis. Non diu post seto etiam suo obiit Ser. Princeps Anhal in in Coethen, Emanues L erat, esto M i, optimi Princeps exempli, in quem suae pi
tatis monumentum exhare voluit conjux relicta, illustriss Gisita Agnes de Rathen, Mnes de Nienburg, septem numismata scite efficta. Die M Junii exemta est vitae humanae Ser. Aina Doro in thea, Dux Saxo-Vinariensis, Abbatissa Quedlinburgica; in cujus honorem qui signati sunt numi exsequiales, repraesentant, praeter imaginem Principis foeminae,3sthim aquilani, in aerem versusque Solem graviore nilii evola asin, cui adscriptum est: duali cili adsensiι sed rate, navem plenis provectam ve- lis eui additur adversis Decor additus; re heia tandem, Solem occidentem, cui adpositum ess Abitu Dseo rur aeno. Siningula ista verba symbolica continent in se nomen titulumqudi Annae rotheae Abarissae. Hos inter lamentabiles Gemuiniae
Principum casus limge gravius premebantura ob Rheni Da --bi uectinent; quippe cumGallis Bavariae laniaeque Ele hores, oecupatam a re suevi aere provinis altim luten iis .umparte, jam inaminebant etiam uiconiae, hae mamnes; us penem turi vel inipsam Ausu uun, vel quocuniis stilis impetus. Factum est autem ninipotentis auxilio se ii,
ut arma Britannorum, cum Germanisjuncta&Batavis, evert irent*esulas praecipitatas,illata hossibus prima Elade adscties
imbergium prope Donamerdam urbem, a. a Iulii, sisteram , quae similem sui per secula multa non habuit, haud procul oppido Hoecbsau, prope Danubium,ssii, gusti mensis si
mus hie eventus visus fuit quem, ut alta mente, sic vario etianua a sq. inetallo, reponeret gratum pro tam insigni beneficio secidum 3s . Deleelabile est inventum, quo Augusta Vindelicorum, urbs imelyta, sed intolerabilem perta vim hostium nihil merita, e luit memoriam suae liberationis, quae paucis a praelio Hoechst m. diensi diebus ipsi contigit insperata. Una num an laris imago spe standum praebet coetum puellorum puellarumque orantium, sublatis in eoelum manibus incinu dinovae muraen.
472쪽
ud est, adhuc loquentibus eis, odiam; intra exstat . Miuus
,usi ram inhorium acii. altera facies nuntillaecverba habet. anni niunerum in se complexa 41m ut cum loco praelii, singulari
que hostium Vietoriain hanc incomparabilem fugamque com P Α--ην munium inimicorum excepit expugnatio urbis munitissimae. Ulmae Suevorum, imo lavariae totius, Landaviaeque adfines Mutiae, ut alias taceamus. Ceteriim arcem regiam Berolinen 378. sim num maiori insculptam admodum expresse a celebri Medaliatore, ChristianoMermuthio, videre licet, velut 'cima μαginem templi Cruciani, seu aedis, quam ornat Gymnasium principale cum seminario Theologico, Isenaci. Interim hoc ipso in anno faventem sibi belli Artunam experta est Cetare sua Majestas, oppressis ubique, αλ Iamnia potissimum, Suecorum. Imiam nure urin -- allam vero declarant mimi
his maritimum Anna Britanniaemagnae Regina. post expugnariam Elavem steti Hispanici, urbem G astar, quae γῆν est at . ii 'o ri, λψNEum,saetisque l. 4 ejusdem mensis Galliγ-rum navibus prope portum Malacensem. Quae de scedereio M'. lonorum adversus legitimum gem Auginum II iniquissimo, deque frustia electo in ejus locum Stanislao Comite L etin M, a sta sunt hoc ipso anno , repraesentantur etiam in numis ali- , quot satis ingeniose, quorum unus inhie spe standum praebet Augustum Regem cum Sole, nubes DISSIPANDO sibi oppos- tas conspicuo heicbolidem accensam, quae IN SPLENDO MO. REM RAPITVR, velut Stanislaus, cujus imago adest, ad coro nam Polonicam. Elegans quoque numus eli, honori Celsis simi S. R. I. Principis,mn. Maximiliani Caroli Comitis in LG- eiu eruinim S.Caes Maj. Consiliarii intimi, fidi liui- nam stratori.
473쪽
sinoris pavariete, desper mimini μου ejusdem Legati primi Iummitiis Ratis ne n dicatus qui molatere iussit -- :vem assabo sculpta altero tempta aperti hi,-- res leonem robimum procubantem cis Usclantennise modi l- hibet addito VIGILANTIA CUSTOS. mee preterminduasileaitio est muniis, quem Ser. Dux Saxo. eisienselsensisJo-Georous,hoc anno ciui curavit, pro nemoria instituti a
se, linis eqtiesris Cujus haec est ratio ordo hic novus, GaIlle idiomate Societ de la nobispassim, id est, Societas nobilispa ni appellattis, non aulae modo Weis enselsensis proeeribus reministris summis, sed Comitibiis etiam, garonibus, aliisque exteris fama celebribus destinatus, hac quidem lege. ut deinceps Principes Saxo-Quersurienses ordine succestionis ad regimen repraesidium quasi ordinis perveniant, posteri vero eorum, ex in 'prognat ipso nativitatis jure pro Societatis membris habeanrur. ui in laudatum ordinem cooptari desiderat, eum nobili genere'
ortum,in integra quoque fama esse op teis perpenderula imsuperomnarus membris seminerita ac dotes ejusdem, Milpossit, an dignus sithonore Societatis, Mene Irin Soci
est lana aurea, inmedio literis I asta milia micat, ornata. Pone issam exiremissime e tur,' seia candida initimi aureum gerente,circumdata. Misit:η inscripta legunturGallicaimio: Minerisum
furtensis, eum Gallica inseriotione Sinereisundis' stam situ e par I. G. D S id est Societa nobiliva aestpe Gia Georgium digem Saxo- erfuriensem. in δέ liaee Societas etiam proprio sigillo gaudet, erius anulis,
Serenissimi Autoris imaginem' taeniat, posterior moni Insigne seciale, symbolo ante memorato circumdarum ove cum scopus societatis novae sit gloria Numinis divini, commendatio virtutis, tenentur, quicunque eum ingrediuntur. in aerarium Societatis, unde milites mutilat ali queant, aliquid
ι serre, quod ii Gum singulis anni in dic Parascevest
474쪽
TENTAMEN UBERIORIS EVIDENTIAE DE
Londini, apud Ioh. Laurentium,37is,int. Plag. 8. . Rra enii nunc cumpriinis in Ai liacontroversiae dea Trinitatis mysterio, cpraecipue desiprema Filii Dei Divinit olu
c in Pand ansumeratyrus Cigrimm -- git,ut exscripturis desiimeret argumenta.recentiminis Semplis edoctus, quam lubrica sit in Patribus serutandis in errores via dcquam nulla cogitari possit tam abstu da hypothesis,quae non cum vero similitudine quadam ex ipsoruin vernisqueat defendi Di, vinitatem itaque Servatoris nostri ex Scripturis dedueturus,anti omnia brevi Introductione praeinissa monet, mysteria in Relig. Christiana rationem siperapti a nemine aequo judice negari posse ad ea vero Divinitatem Iesu Christi ΘεανΘρωπου reserri debere tanto minus cuiquam dubium esse posse, quod neque ina- possibilis illa sit, neque inprobabilis. Imposfibilem esse divinae qum humani in una Jesu Christi persona limonem nemo .iqiliam: Corale
475쪽
dixerit,eum ipsumbominem inuna persena duom .imo'. 'diin1 a se diversas naturas continere, spiritualem dc materi irim, oninibus sit manifestum. Quin ulterius pro em, stra non impossibile esse, ut duae personae distinctae unam constituant complexatii, atque adminChristo ipso persolve dum, dirim ochumana,in unam tamen personam abierint, idque tanto manssiesprobatule fieri dicit, quod alioqui, si divina natura in uiuo
cum humana ad unam personam dicatur unita equi inde vide tur, Patrem ergo Spiritum S pariter incarnatum esse. naturae enim divinae nomen omnes tres includere, cuin potius persona divina h. e. Filius Dei personam humanani assumpsisse dici possit. Hanc tamen conjecturam, cum ad Nestorii haeresin propius, quam par erat, accedere nonnemini videri possit, non posit,ve aliari, sed considerationi Theologorum proponi protestatur. Probabilem Divinitatem Servatoris nostri nemini non suturam docet qui omni studio difficultaten i divinitatem ardui redemtionis operis a Cliristo confesti reele pensitaverit. ad animum revocave it Ut vero non tantum probabilem, sed certam Oiviil noeam esse evincat, triplicem classem argumentorum Scripti
rae, quibus ipse potis animi convictus fuerit, etsi ceteroquin ea non aeque ac alia considerentur, enarrati Prima ab ipsius Clix, suratione, qua se interris gessit, petita hoc libello deducitur,4
liquae classes ab Apostolorum ae Mus denique eum, seu ei. servatorem nostrumsese gerendi modo illitiaist usinite
servantur. In ipsius servatoris nostri gessis liliati mutavi vinitatis ostendunturprimvinin modo, quo miracula ficu. --δvino. Quanquam enimnon negari possit, alios quoque g. nios malos bonosve mira posse operari, ipsisque Prosim o Apostolos nomine Dei miraculauupenda patrasse, in eo Mnvix divinam longe ab omnibus dive sam majestatem Gisimo ruisse, quod non tantum infinita iusquam e clarotinate ista signa ediderit, sed etiam iis verbis ea essederit, quae nulla Dei Patris mentione saeta ipsum supremumNaturae Domihum manifeste monstraverint, qualia exempla cum alibi frequentis me tum imprimis Marc. IV, 9, AL Matth. VIII, 3 8, 9, ad xc V. , , Luc in V, is praGapue intiba La, 8,
476쪽
'obvia producit, quo ultimo loco manisestum est ipsos pharise modum agendi prorsus divinum agnovisse & blasphemiae accusasse. Id uero Virum sanetissimul'in gloriae Patris studiosissiminum nunquamhaud dubie facere sustinuisse probat, ut omni mentione Patris omissa, solo vinu ἀυτα-uo , dicto si uisus homines eo induceret,ut vel Massaen se arguerent.
vel Deo Patri aequarent, nisi patri se aequalem esse sibi pussissetorio conscius; nec sis isse silitariam semel iacto desar tionem,quasi nila asi ipse Mere fuerat testis, quaese ressi torum delatisset praevenire, semperiine ineste M aperte nierat repetenda, alioqui non ius lutinam cum divina conjuiis natura in Christo documentum eisitura. Prophetas autem eodem ei πο-ορικρ modo oracula secisse, probari non posse; Mosen quippe vel vii dirime missionis indice, vel verbis: Da ait Dominus, superiorem potestatem agnovisse, Io- suam Soliac Lunae impe asse, sed postquam licuius fuerar ad Domini m Iosa et Elisam pliivia interdixisse Israelitis, sed asdita confirmatione Ita vivisDominus Deus I aelis, omnes albos autoritatem Dei, cujus nutu miracula patrarent, mul professe esse, unum Servatorem verbis, ei, quom us munQum. creavit,modo prorsus respondentibus, propria,hoc est,divina autoritate plerumque signa ista edidisse Eandem divinam ct soli Deo propriam majestatem Noster in ejeelione Daemoniorum a Christo facta ostendit, quae tantum abest, ut Christo velut alienae potestatis usurpatori insultaverint, ut potius diei audientiaeesserint, nulla Patris adjuratione, solo verbo Christi pulsa quod neutiquam juratos ejus hostes facturos probabile sit, nisi Deum
supremum eum agnovissent, originat a sibi, non communicata autoritate adversus Daemonas agentem. Quae unius dicti majestas convitiatores eo induxit, ut a reliquis Exorcistis toto coelo diversum,Principem Daemoniorum Bςelzebub eum vocarent,cum
ἐξουσία scilicet imperantem. Similia supremae Divinitatista cumenta divinus Spiritum S. discipulis suis conserendi oesmir eulorumpotestatem tribuendi modus nobis exhibet, in quo ea
477쪽
eia. Probat itaque N er,servatoren eam cultus ratio aliis admisisse, quamlienio nisi Deus admirem possit non ανσκυνη Πν tantum, sed plenam fiduciae invocationem a leprose Matth. VIII, a Centurione, Apostolis Ioli. XVI, iis MLa. MI,V, lino Patrem filii datationiaci parum sibi minimitein imo urgasse, Marc. XX, 22, ax quae in rimam tam sanebant. πιμ prema Majestatissilus utilet conscius, non cadant. Probat,irri initan satisfactionein, pro peccatis totius mundi a Chrilia praestandam: reipsa praesutam, creaturie vel Deo proxima vires ita excederes, ut justitiae Dei infinitae non nisi per meritum aeque infinitumh. e. divinum satisfiet i posse, vel ipsa ratio nobis. satis evidenter persuadeat. Iuccedunt denique dicta Christi, Divinitatem ipuus loquentia, inter quae primo memoratur modus, quo sutura medixit, non velut a Patre sibi revelata ad alio. rum Prophetarum instar Ita ait Dominus, dicendo, sed sua fide: Ego dico vobis, quae dicendi ratio, etsi Deo competat loqui
ιανΘροὐπρ raocili , ita sit comparata, ut merae creatura adeo Θε
πρεπούς loqui neutiquam integrum sit, ne quidem, ubi viees agit supreini Dei, quem inter xie ipsam vastistimam differentiam ubique x verbis di agendi modo profiteri creaturam, vel maxume a Deo delegatgna, oporteat. Deinde ipsa 1saia, quibus se vator nihil talii divinuit ri termisit, itosi sibi ipsi non vin sc ret, breviter, quandoquiuem ab omnitiis geri selent, peribai Amitur; v. g. JOh. X,3 , coli. 33, , II, 8, XIV. , Lare IiL 3, XVII, , , F. ApD p. II, 33, quae omnia sinu manifestat hemia tribuere sibi lilia' d potuisset, mi orto se suprema Divinitate sua ipsi constitisat omnia Capitei
.dorsu objectione ςum Arianori inimi δεος aliori Π care laborat
HISTORIA HIERARCHIAE ECCLESIAE PRA
478쪽
I tu hapuaT. Tasor Monling, Hicloneius, Via,LTRitissinaam eontroveritam contri argumenti cumprinus a doetissimo Blandesto ii iti inlisi pro sententia Hieronymi adversus Episcopatum mota aecerive consitutum est Autoli Clarissim subsidiis celeberrimi Dodvelli, quod ipse inindicii.tione gratui fatetur, minim in modum adjuto. Praemittitur Dis, sertatio praeliminaris, qua praejudiciis quibusdam adversus regi. men Episcopale conceptis obviam itur, imprimis a silentio Seris
plurae4.de huiuscemoui institutione Eam enim hae de re altum habere silentium non miratur, siquidem fictorem Apostolle rum historia iis temporibus desinat, quibus, durante adhuc extraordinaria per postolos Ecclesiasticarum reriun admittistrati ne ordinaria munera nondum erant onstituta , Christi porro intentio, Apostolom praxis , septem Mae Eeelesiis fael eonstitutio affatim in Scripturis innuantur. ae denique nussum vel Diei Dominicae vel aedobaptismi disertum indicium ibidem habeatur, quae tamen ab Episcopalis regiminis adversariis magna religione nihilominus observennu . Expenduntur deinceps argumenta Blo11delli alia,
pro seuo vocum μίσκαπο- προσβλερ in N T. usu, a nomine sacerdotum utri- ordini iuuito,ab appellatione presbyteroavi Episcopi quoque data, ab si ii inlaestas utri, que ordini conminimus denique synodinum mimi amrectini in consti rutionibus, ovibus emisistitia Episci linice videaturdelaer In sal ut uia cap Issatim Me V, ente rviet, deratur, quem electione xi ire inesse niorum 'iniuindri,aritatemin reum
ameo ninnuisse,&II XII quidem non ad tempus saltem -- easse, sed - reditum Lue X, 18. , iterata commissioli omit Uinnane existimat Cap. II Ecclesiae insemia meossidetiit, a stolis adhue se osolymae sebsistentibus, ea tamen aetate
479쪽
suerit, vita eos congyintione comprehendere,adversuseo LP Episcopos uni tantuni congresationi presectos suu vellent. observat Cap. in in Ministros ab Λpostolorum dispersione
inprimis credentium coetibus Rcra adiriinistrantes inquirit, pro babile existimans, eo tempore eos, qui πνευμtατικοῖς meis κασι pollerent, nulla alia vocatione praecedente sacris ministrata, donec succedente paulatim ulteriore revelationePresbyteri abAp
stolis primum instituerentur, quod partim exemplo Λnaniae aliorum, partim testimonio Pseudo-Ambrosii ad EphesIU, Io, qui diserte omnibus inter initia concessui fuga, evam gelizare' baptizare Scripturas in Ecclesia explanam allumat, probatur, sed ad exemplum nostri temporis es.santibus donis istis trahi posse nisun negatur. Primum Episcopalis regiminis fundamentum in matre Ecclesiarum Hierosolymitana per Iacobi Minoris ordinationem positum,Cap. Venarrat, quem in Sanet Urbe substitisse, ipsa Seriptura Act. XII, II, XV, Η, al. II, I , et XXI, 18, itinuat,
omnisque historiarunistas constinet, reliquitriclinii '-teronii doctrinae, Apostolamim vero liniri a in re ira obnoxiis, donec appropinquante Apostolariim minis, theo,Tito, aliis,inter quos ac Diotrei etsi num e suo abutentem, refert unius fere Apost intime πρὸ
riosis Apostolis conferretur, id quod Cap. iii Cutinenti totis uni pistola asseritur, quan tem p .i
ras sedes in Apostoloruin succetares habuerint. VI in Apocalyptica Angelorum adipellatione piso ou Mora Apostolico exeunte ubique constitutorum documentum 4 inibtur, eaque appellatione non alios nisi iscopos indigitari olienditur. Polt Apostolorum inatem manis stissimu magnarii de totius Ecclesiae Antiochenae pro Episcoporii in eminentia est; monium, adjuncto stiam Polycarpi suffragio indire in Cap.Vulaudatur, sequenti Asiaticariun Ecclesiariun regimen Episopale ex memoratis Episcoporum Synodis probatur, in Syriae,Palae,stinae, Graeciae, Cretae, aliarumque Regionum Ecclesiis idem obtinuisse,similibus argumentis docetur,simulque et PresbIeteri,
480쪽
is opatus ubique intromissu argumentum ursetur Carth -ν--α reliquae Africanae Ecclesiae subjunmitur Cap. X, ouantuin Episcopali dignitati testimonia Cypri ni amindanthimidoris, quamque ea omnia longe pliam i is p puram,
' qiuua quae in unam saltim congregationem ςxtendatur, loquantur, o ditur denique Cap. XI Hispanicae, Gallicae atque aliae occident lariclesiae considerantur.&Concilii a relatensiA.D. 3-Εpiscopos Britanniae nonnullos, Eborium Eboracensem,Restitutum Londinentem interiitisse docetur Ea vero occasione Cap. XII primum Scoticarum Ecclesiarum regimen examinat Clar. Autor, re fabulam vulgatam, qua ante Palladii adventum
in Seotiam jam tum alios Christiano sacra ibi administram, non Episcoporum sed Presbyterorum dignitate conjicuos, ct cet roquin monasticam vitam age ites, insitat, quomodo a
Columba,Scotonii postolo,Mlinti mos asserit,a ipso inans. la Hyi dati, inustatvmprivilegium, quo non φ -IAE occlero ipsoq; insulae iscopo superior declarabaturAM W-- praejudicio Episcopalis digni 'is, s soliti a potuerit conferri. pro enarrat . cap. X II in ciuiopiscor' uinis tum a .curatere imprunis sis relliu ----, men ante Concilium Memilium A. - in se in 'non erant, uim fuisse ipse Blandellus concesserati a clemmius Roti mi istolaiam im Oduci posse asseruerat Eos igitur proba
idoneis Meruditis documentis vere is pomon vero Prest teros fuisse, in ombyssi'e: em magnis Civitatibus subje- constitutos,ut Episc0po in vasta dis in administranda sese.
petias ferrent, ἀστύπη τῶν ἐβδομηκον , - συλ ρτουργοὶ τὸν -- -- αποιαῖς,ut verba habent Concilii Neo , --- reensi s A. D. 3-, privilesiis quoque Discopalibus gendentes.
qualia sunt ut in Synociis nomina sua subscriberent, tanquain