Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

발행: 1553년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

a vero aiunt mulieres nescio quas solitas prima nocte a maritis obfstere,id ut turpe, ct indecorum, ita vilita

: marum es mulierum. Tu maiorum tuorum mores,

u δ dignitatem tibi vendica,tuum ordine imitare : sinea plebeculam suis deturpatis uti moribus,& cosuetudis ire:placeas summis hominibus, placeas morigeratis: u placeas vel praxi e marito,reliqua illam tacem poli putarem damnes,' asperneris. An reris fortasse nos stratri hanc coniunctionem quicquam tibi amaritudii, nis adlaturam erras medius fidius.Si rite meminerisu animaduertere nonnunquam potuisti, quam sponsae, omnes manc surgant solito hilariores, tormosores,u iucundiores. Num haec amaritudinis coniectura eslpi, an potius suauitatis,summaeq; voluptatis caeteruia sunt anus edentula quippe quae inuidia maxime pa- grantes,eo modo virgunculas, ct nouas sponsas terria tare consueuerunt,ut qua ipse iam pridem voluptate cassae,& orbatae sunt, ea velint & reliquas priuatu iri: pallidu profecto genus, macilentum,deforme,letru, i versutum,& puellis semper aduersarium, inimicum, a damnosum. Sed dispereat vetula omnes:tu,quod na, tura docet,quod religio permittit, quod suadet volui pras,quod omnes factitant,ne exhorrestas. Noli mea, lux aduersari amplius mihi:sine te iam dissuauier c ii lumba mea. His, pluribusq; verbis longe suaui , ribus, mi Aloisi tandem germanus tuus, Vir meos quidem iudicio disertissimus, voti compos effect ,

142쪽

- LIBER oppugnabat,amich potitus est. Ex his s cile intelligis, te fratrem non in antem, & eneruum, sed eloquentem, & robustum habere, qui duelli victoriam non sine triumpho reportauerit. Tu vale, ct laetare, nam caetera quam laute, splendide, ct honorificentissime peracta sint, id

tu satis nosti, dc admirantur alli. Iterum vale meum decus. Papiae.

143쪽

ANTONII BECCATELLI

SICULI COGNOMENTO PANHORMI

LIBER TERTIUS

Illustri. S. D.

Odierno die,nec prius literae tuae mihi redditae sunt liberales quidem,& ossiciosa , ct a te sane profectae: quibus a me scire deud raS agnationem, S progeniem meam. Ego Cambi magnifice, etsi quod petis,aliis aperire eru- escerem,de se quidem dicere non decet, tibi tamen nihil no assentiri persuasum habeo Sum igitur Equestris ordinis, Henricus enim pater Eques creatus esta Martino quonda serenissimo Siculoru Rege:a qu odignitates,honores,magistratus & quidem amplissimos assecutus est. Ego vero natus sum patre Praetore,quae dignitas apud nostrates praecipua est, sororii quoq; mei Equestris sunt gradus .Fratrum vero alter praeclara sapientia Iureconsultus,alter,& item tertius ut nobiles agunt, disciplinae militari, & ingenuis artibus operam dantes.Sumus praeterea, si quid ad rem attinet,multitudine prope innumerabiles, diuitiis,c

144쪽

piis,necessariis,assinitate, gratia, absit verbo inuidia, pollentes apud Urbem Panhormitana. His Panhormit cognomentum est Bononia, illinc enim ἁ quin & nonaginta ferme annis origine ducimus,ex progenie Beccategorii: Vanninus etenim Beccatellus auus meus Bononia profugus ob partes,& Ciuium dissensiones Panhormiu traiecit. Ibi innumerabiles ferme filios,filias q*,nepotes,neptes ψ procreat, auctoq; numero, firmatos domicilio,Bononiam reuerti cu posset,noluit.Bononiae vetustissima est familia,ab octingentis quippe annis extat memoria domus nostra . Fuit ille primus auctor familiae Eques Regis Angliae orator ad summum Pontifice: sepultus eli Bononiae apud Diuum Ioannem in Monte,eius sepulchro, nisi falloriantiquius nil est in patria tua .Eorum domus,&palatia cxtant adhuc iuxta Diuum Stephanu,' plurima,& vetusta. Helena Caniculorum parens,& Dorothea Guzadinorum,ex nostra sunt familia.Extat etiaMalatesta quidam,vir bello industrius, familiaris, &amicus Principis Caroli Malalestae: in cuius aula Bononiae ostendes arma,& insgnia domus nostrae, vetustis clipeis,& umbonibus inscripta,alas videlicet,& desuper alas viperam diuoru Principum Mediolani insgne. Illorii quidem partem sustinuertit semper maiores mei, k quibus & pluribus donis exornati sunt:

cuius argumento tibi litipsa illa vipera, quae nostris eminet armis. Hinc etiam Panhormitani mei memo-

145쪽

T E R T,I V1S 4sriter,' summo cli animi desiderio, ac fide prosecuti sunt Mediolani Principes: quibus quippe pro an siquis bene meritis debent res, membra, atq; etiam animas. Et extat adhuc in nostris Panhormii quidam, cuius assectio, cuius etia audentia, ne audacia dixerim,

pro huius nostri Principis amplitudine pluribus innotuit,9 Principem fortasse non latet. Praetereo hoc loci epistolas,quas quotidie ex Panhormio accipio,quibus me monefacitit mei, uti nulli me dedam in Italia, nisi eorum domino diuo Principi Philippo Mariae, cui soli,ut eorum caetera,sc& meae musae debent. Ex quo hactenus nonnullorii ego Principum, ut ita dica. servitia,& munera repudiaui,atq; reieci:aut enim Philippo ipsi dignissimo Principi inseruiet mutulae meae, aut certe perpetuo obmutelcct. Habes igitur origine meam mi Cambi, qua in re si quid impudenter, aut inepto a me dictu est,erit quod tibi potius imputetur, qui id ipsum ut scribere exigisti,no mihi, qui viro summo,ac modestissimo, mei amantissimo obteperauerim. Aberrare quide haud poterit,qui Cambio more gerit. Tuus posthac labor erit imperare mihi iussa capessere. Vale,nam caetera fient,ut desderasc

Z j primu mihi reddita fuit epistola tua,ti

bi res sidi non quide sullabatim,ut soleo,literis presertim tuis,sed solii particular, qua pe

146쪽

tebas me progeniem,' genesim mea. Qua in re siquid in respodendo peccauerim,peteti tibi potius imputandu,quam mihi certe,qui obteperauerim bono,

ct spectato viro, mei l plurimum studiosonion quod

ex meis quicqua laudis expetam, aut existimationis, miterum est aliorum incumbere famae, sed quia tibi, tuaeq; auctoritati quavis in re mos geredus fuit Ego, si nelcis,id vehementissὶ me studco mi Cambi,ne a maioribus meis degenerem,ne ue tuum de me testimonium,vanum,aut falsum habeatur, neqi modestiae mitius mihi cura' erit, qu m musarii. Hermafroditi versus est, Scilicet impuris Pegasis unda latet. Crede mihi nou potest Poeta quisqua euadere,nis pius,& simplex animo:siquid vero in adolescentia locati,& vagati sumus, inaardam cum prima resecantur crimina barba. Postremo velim desinas de me adeo magnifice loqui: commendare enim quempiam supramo rem, non honorare,sed rectius onerare est. De his satis, superq;. Aduentus ad nos tuus mihi iuchidissimus, ct felix est. In portentum illud hominis iamdudum nihil scribo, occupatus videlicet non tantum negotiis, quantum spe,& futurae vitae euentu, quicquid tamen edidero,primus omniti leges, ac perleges. Aeneam tuum nondum retractaui, recorrigam prosectb illum vel ad fastidium, si modo morae patiens fueris,sin minus,mittam ad te interim Virgilium meum. Tu contra si Liuium meum interlegendum aliquando enae' daueriS,

147쪽

puto te illas recepisse iam, respondeas,te peto,paulo prolixius,utinam prospero,& tranquillo nunti Uaete meum decus.

2Eneam tuum mea opera recognitum, atque

recorrectum ad Christi Dei optimi natalitia tibi restituam: maiore quidem ex parte iam emendatus est, cras enim octauum librum absoluam. habui admiorem Mapharum Ueggium Poetam haud reiiciendum, interdum Catonem Iurisconsultum,nec a Poetisabhorrentem.De isthac tua peregrinatione multi multa, ac varia disseminant:tu,s re, nota est aliis,non facis amice mihi illam non renuntiare. itam si modo fas est,fac ne potius ex aliis,quam ex te accipiam quicquid ad rationem vitae, ac fortunae tuae pertineat. Haec eo spectant, ut intelligas, nihil me vehementius concupiscere per haec tempora, quam intelligere, quorsum euasurast haec tua prosectio, ouae felix,& sortunata sit.Rursum adiicias, an hac tra itum daturus sis,alioqui Mediolanii, ut te ipsum tantum videam,acceda , tes deosculer ante digressum.

Si qua ex parte prospicis me posse conducere itineri tuo,intrepide iubeas,vel capitis periculum adire non verebor,li modo tibi quiuero prodesse, saltem precibus,ac votis nusquam defuero. Uale mea lux.

148쪽

nt. Dunbor. Cambio miro Illustri. S. P. D.

Uod frequentius ad te non scribo,nolim ad' scribas negligentiae, aut inertiae, sed ita suas det eximia & prope singularis virtus animi tui, ut nihil ad te scribere, nisi magnifice, & accurate debeam. Magnum magna decent. Uerum hac te pestate ita animi intranquillus sum, vis magnop xe id ipsum concupiscam, tuae tamen magnitudini satisfacere haud quaquam confido Disperea mi Cambi,nis barbarus effectus mihi videor, di a musis omnino destitutus, est sane quod mihi indoleam, est quod angantur,& quidem vehementer amici mei, quos si certe nequiuissem , tentassem tamen immortalitati commedare.Sed haec missa faciamus,aderit aliquando vocatus Apollo. Tu vero qui me longh exuperas fortitudine,s ex mediis occupationibus tuis quicquaexaraueris, eo mihi iucundiores erunt epistolis tuae, quia ex mediis occupationibus prosectas intellia gam. Vale. it. Panhor. Cambio miro Illuriri. S. P. D. Cit ur erit tibi curar,ut domum certo die hal beamus ab Antonio Beccaria viro magno: l nam literas ad eu mitto, quibus, nis fallori flecti poterit,ie praesertim interprcte. Fac tandem ipse rescribar, nam si nobis verba darentur,eo tempo-

149쪽

risne casam quidem hic conducto reperirem. Illud etiam,quantum in te est,contendas,ut in praesenti nobis assignetur domus Mam Bartholo meo Vlpio mea hinc ad duos menses tum pollicitus relinquere. Christophoro nostro aureo adolescenti responsum rettulimus: in quibus epitaphium Leonardi clarissimi citharoedi interclusimus,de quo quid senseris tacuisti, quasi tacitus despuas quod eropalam no laudas. Iterum Lampugnano statim rescribo hortatu tuo. perfacile habes persuadere mihi quod ultro,ac sponte volo, volo autem ita,ut nihil ardontius velim, qu m ornatissimo illi adolescenti literarum vicem reddere: immdepistolis eum,ut ita dixerim,obruere,modb me mutuo diligat,ac perseueranter amet. Vale.

Cui anhor. Cambio Viro Illustri. S. P. D.

X Antonio Cremona,viro iuchidissimo tua, tuorum s valetudinem intellexi :hoc primit, nam de te semper apud me primus habetur S celebratur sermo:deinde noctem pene tota insomnem duximusde amicitia, de studiis literarum, de te maxime disserentes.Crede mihi repetiuimus a gemino,ut aiunt,ouo,cotulimus, comparauimus,ludicauimus fere omnes quos aut vidimus, aut audiuimus,&adhuc simpliciorem,constantiorem te inuenimus neminem. Nam eis ille quosdam nescio quos receseat,

vel animi sortitudine,vel rerum cognitione tibi pares N ii ,

150쪽

. LIBER fortassisan hoc ipse tamen a me nihil dissentit, amicia tiae palmam,& gloriam sine controuersa tuam esse Perge mi Cambi, ut aliquando dinumeremur intentria illa, aut quatuor amicorum paria. Ego pro virili parte nunquam defuturus sum amicitiae nostrae, im-mb verb,si fiat opus, etiam, at* etiam capitis periculum adser ut nostram hanc seruem sanctissima con

sensonem:amicitiae laus illa quidem prae caeteris perspicua,atq; homine digna est Vale. 1it. Panhor. Cambio miro Illustri. S. P. D Hilippus Rex ille celeberrimus Alexandri

pater ita,ut tradunt, in Tes elam quandam mirifice, ac perdite affectus erat, ut poculo potius amatorio,aut veneficiis occupatus putaretur, quam ex animo illam diligere: vero is rumor R gi innotesceret exhiberi Tesselam ad se iubet, quam diloquutus,ati altius perscrutatus,dispereat, inquit calumniatores mea Testela,tua quidem indoles, S in. signis modestia id ipsum est,quod amoris incantati nes arbitrantur: pocula enim tua non Pharmacis, ut aiunt,sed probitatis suauitate condita sunt. Id nunc,"idie in mente venit mi Cambi suauissime quoties erga te amore dimetior,& contemplor meum:tantus enim,tam lex cras est,ut no amare, sed insanire poetius videar,nec Pharmacis,sed egregia tui animi vi itineri humanitate.huius enim furoris rectius ἀam

SEARCH

MENU NAVIGATION