장음표시 사용
501쪽
minue maria praeliis inii linibusque praestu ii in luem emittatur. Figurae aeri uicimi; tun urbes a Rus occupatas, Narvais, Molum rimariam, Elbin , Rim intinum aliasque,partiti pi lia ad Cali tu Pultavam ct relis sua inde ab anno i ozad nostra tempora repraesentant, quibus inrit descripti topog phica aeque ac historica omnium re
rumgestarum, nec non occisorum, vulneratorum captivom .
que recensus adjicitur. Non possumus vero, quinii ima tabescio mentionem faciamus , quandoqitidem in ea caput supremi Rutarum Monarchae laurea coronatum inter trophaea L insegnia artium tam bellicarum quam liberalitu conspicitur, cum inscriptione rhythmica Russica in hanc fere sententiam: Othis Hyperborei moderator, maxime Caesar. Quae Tibi bellandi gloria major erit 3 Finibus atine Tuis saevos fugasse tyrannos. An regnis Regis adseruisse sui. Etenim per saevos tyranno infideles indigitali nullum nobis est dubium.
GmGRAEPHIAE SIVE BREVIS TERRAEVM
typographia quaeMoscuae est, IIIo,'DIviditur opus in qu tu partes,quarum prima romiud lineat, ac inflecte deli allia Gallia, Italia, Germania. Belgio, Dania, Pesonia, Anglia, Hun- dc Tartaris Crina latibus agit, triumvero reliquarum contenta circa regiones Assim. Misae&Americaeve santur. Inristegomenis deglobo,cim selo aequinoctiali aequatore, etodiam, etonis, ac polis disserituri in ipsa vero tractatione dinusserumhveri cujus memorabiliae cinstituto commemorari debuissent,pauca salieni proseruntum san ideo,quodAutori non nisi versionem aliorumCompendiorum seopraphicorum hac vice adornare, ac inposteriimplui sumi Mars, insumit Inteream vel alterum Minotaro juvabit. Diuitia ' Corale
502쪽
Moscuae, IIIo, ni Alph. I pl. 84 Mg aen. o. UT meliora seligeret Potentissimus Caesar statuta ac mores equituiri,proserendis legibus instituti seordinis .Andreae, hunc librum, Amst. 699 Gallice editum, in lingvam ilicas ' insisti . novam te sonem fisturis elegantissimi ab ipso aut , caelatomim principe,quihactenusin Moscoria coni tu super illic vitam fili inexornari jussit. Nosterensione operi, 41 e state se taedestius, elim de Gallisaedili οὐ dis, himsit moni Supplemφ. 34'.
HISTORIA DEPOPULATIONIS SANcTAS
urbis Herosolymitanae per Imp. Romam
DE EXPUGNATIONE CELEBRIS ME TR
- Graeciae Omstantinopoleosper Turearum Sinin m
503쪽
Mescii ΠΗ, niensemve bria Plapi, sin m. s. TUnctim haedes o, linies jussi Cetareae Majestatis inaurem rodeunt, quamlimari ex Flavii Iosephi libro sexto de bello Judaico depromta est, posterior at id dece tae delineatio Constantinopoleos, additis numeris Ἀώbus palatia ina
ct balnea Mugnantur, aluistur. Figurae samos Hierosolymitanorim ac matrem proprios filios mactantem, varia prodigia urbi interitum taesagientia, supplicia xcruciatus aliaque ob oculo ponunt. In fine p. 3ol annexa est inscriptio Graeca,reperta in sepulchro Constantini Magni, quani Cl. Bandurus etiam Alitiqq. CPlanarum Tomo LParte III p. 34 scri cum explicati ne erudita inseruit.Tum hujus explicatio literarum seu abbrevi turarum Graecarum interprete Gennadio Patriarcha in lingua Graeca, padpinsive inscriptio Stavonice explicata legitur.
Moscuae IIIa mense Iunio, , Crea hunc librum nihil amplius monendum erit, quam quod scripta Dictyos Cretensis & Daretia Phrygii de bello excidio Trojae, tuorum editionem recentissunani inactis trux p. 4 ' memoravimus, ad mandatum Potentissim Caesaris in linguam Stavonicam translata hic legantur.
comitaeo moralessententia. Di tres.
Moscuae , IIII, 8. EX Diogene Laertio, Plutarcho, Stobaeo, Erasino aliisque prae sens collectio desumta ae in tres libros divisa est, quorvini imus muliorum Pliilosophorum sapienter diei enarrat,secundus Uaperator uin Romanorum, Regum, Ductura, Senatorun ali riunque illustrium Virorum sententias politica recensςt, .
504쪽
Calendis Novembris Almo M DCC XIV.
HISTORIA PATRIARCIIARUM ALEXAN
drisiorum acobItarum. Parisiis, apud Franciscuti Fotirnier, vis, Amiis
Tractarum Historico chrono cum dis Patriarinis j v Alixandrinis laudavitnus , simulque inena inimiis, Cl. Davidem Mikυνιι locupletissimam Ecclesiae Al xandrinae Historiam cona postillia, prelo jam paratana. Non deterritus his Cl. Eusebius Renaud tius, qui novien suum in titulo omissunt Dedicationi praescripsit, cujusque aluid opus, Histi, in
am Ecclesiasticam illuummis . /IlIp. yya recenurimus, an in publicii in enlittit praetens naultis annis elaboratu in opus, in quo se mulio plura, quam Sollerius, o certiora ex variis autoribbiis collegisI pro litetur, quae si ion totius Ecclesiae Alexandrinae, saltim partis illius, citiae per Dioscorum4 ejus siccessores a Cath ,lica Ecclela. avulla ell, lili loriam illustrent. Statim iii Praelatione sontes indicat, ex quibus Historiam sua in hausit at que adeo addito declijusque fide ex aluoi ita te tacticio. Hilloricos Orientales recent et clim editos Elmacinum, Eutychituri, Λbulfaragium, Benarrahebum, tum ineditos, Severusai Asch- moninae Episcopum, autorem Historiae Patriarcharunt Alexandrinorum, exsita Mnaud ius scribit colligi in magis e ratam rerum Egyptiacarum Christianarumhistoriam, quam ex editisseriptoribus quibuscunque, Severique continuatores, Misechaelem, Episcopum Taneos, Mauhubum Marcum silium Z raa, dc Abulbi, catum. Diei quoque sententiam suam deicise riano Patriarcharum Alexandrinorum Catulor, quem se
505쪽
ne saetitium esse & ab AEgyptio aliqii imperite eoncinnat irinseribit: tein de Jobi Luciolpisi Iistoria AEtlliopica quaIn mul-
eorun , magnorumque naevorum ream facit: denique de Wans-
Iebit Historia Ecclesiae Alexandrinae, quam do His 'conamendat. mactenus Praelatio. . Initio statim peris fatetur Autor orientalem historiam non esse semper silicet ina , sed nulliis pastim corruptam sabulis, adeoque e relaturum traditionem Orientalitura, prout eam in ipsorum scriptoribus invenerit. Sic illi de Marco Evangelista, qui primus strinx Alexandrinus Patriarcha, tradunt, eum nouJudaicae sum originis, sed Africanum, ac Baniabam habuisse patruum postea cui ineptem Barnabae uxorem dux inpetriis Apostoliis, hac occasione Marcum in amicitiam Petri re cita si binique Christianum esse. Ut minicula, quis: Huaru ui. praetereamus, porro scriblint, Marcum latile unum in 1 α Christi Discipulis, item unum ex ministris illis, is numisi; Canae Galileae celebratis hauserim aquam in vinum, rivi imCeteriuri cum Seldenus ex Eulyessii relatione de duodehime presbyteris a Marco constitutis probatum iverit, iovistem' 'U' Episcopotami &iresbyterorum, Noster sollicite eum resuta , ostendens, Seldenum ignoratione linguae Eutychium perperam interpretatum esse' quae is de eleetione dixerat evi de oriimnatione praetereaque totam Eutychii narrationem rejicit tamquam fidiamin inanem. Deciimus Patriarcha suit Demetrius, sto notis lunus origenis adversarius, a cujus aevo cum milius obscura sit instoria Ecclesiae ii a stiria lilippe a Graecis 'c Latim scriptoribus, Nos lar subinde orietat: lium traditioniam, quas enarrat, modo obscuritatem illustrat. modo fit statem detegit revi cit, e g. insulias de Origene fabulas. Inter haec alia inspergiti 28 sqq. soribus non ingrata, ut cum de appellatione Papae disserit,quod nomen cum olim .ultis' pii copis is lailiarchis esset comm 32. ne duobus tantumnacido picapri iun renian sit, Romano Nexandrino cum Arabicae haereseos meminit cujus autorem scri- ' η' bit fuisse Bel lium, ostrenum Episcopum cum Orientaliuari traditiones refert de Manete, Manichaeorum parente cum
et1 sqq. pudit, Cononc Nicaenos, quos praeterJesiuinos vi ti illos
506쪽
Orientalis Ecclesia agnoscit permittios, non quidem esse proprie Nicaenos, uti contenderint Franciscus Turrianusis fibra
hamus Echellensis; sed nec esse supposititiosin ab impos ore aliouo conse flos, sed esse Corpus Canonum Ecclesiae universae,
invitis interpolatum additionibus cum observat, historiolam p. 8 sq. de Ailia si baptistio puerorum ignotam in scriptoribus in rientalibus, adeoque non merito india, tum vocari Sedr dimus ad restoriam Patriarchamna, quorum vigesimus quintus, myrarus, Cyrilli Anti es oriani vi esser, Nestorianus fuit. M hoe Iacobinae storum Patriarcharum siccessionem dia cunt contra Melchitae seu orthodoxis luee enim divisio ab illo inde tempore postea tauravit) Dioscori siccetares daninant,
nec in Episcoporum habent numero. Hinc inviis in historia perturbatio ex successionis istius diversitate, quam explicare quidem conatur Noster, quoad fieri potest, ita tamen ut, cum 'non tam ecclesiae Alexandrinae, quam sectae Iacobiticae reste siquatur, de haereticis illis patriarchis, quoriun hucusque memoria fuit obscurissima, plura omnino, quam de ceteris,' proferat. Iacobitu autem illi, etsi aperte damnatu Eutychen, ver ris tamen Eutychiani, sive Monoptiystae sunt Dioscoro succes-st, ejecto Proterio, Thuotheus Liuriis, pariter ab orthodolia averius nec tamen usque ad Muhamedana tempora haeretici inquam integre obtinuerunt Ecclesiam Alexandrinam. Immo aruper totum ilhid tempus, quod a Iustini Justinianique imperio es fluxit usque ad captam h gyptum, non modo cathediam Alexandriae non habuerunt Iacobitae, sed nec Ecclesias, in quibus
sua sibi sacra sacerent, habere per leges Imperatorias illis licuiu de eoacti sint recipere se in I E Hismonasteria, isedem Meriint eorum Patriaresiae usque ad Benjaminem, qui demum Λ C. 6 o missis latebris emeriit, re aequalem eum orthodoxo Patriarcha libertatem lignitatemque ominuit, qua adhuc si libres gaudenti Ceterum Timotheo, quem diximus, si cetarem Jacobitae dederunt Petrum Mossum, suriosum in lib soria Mesam vir ii, quem Rircherus male confindit eum
Petro Gnapheo, qui quidem xipse sit Iacobitamim Episcopus, sed a motaenus, uouNexandrinus, Subtristam se undouaq; Patria
507쪽
r in Patriarcha, Timotheo juniore, qui&Qmolvit initIM', α ille Zanetalus, a quo Jacobis nonien acceperimi. Postea, xo, quam Muhame an aegypto sint potiti, hi communi ivseoncesseriintaeque Iacobitis ac orthodoxis. Hinc ex illo rem pore ad praesensusque duos Alexandria habuit Patriarchas, o thodoxum, qui uago Melchitarum appellatur, re haeretici Jacobitarum. Hoc ctiam inter eos intercedit discrimen,quod o inodori Graeca, Jacobitae Coptica lingua sacra faciunt. Ceterrum
hac occasione Cl. Autor non solum chronologicam Calisar Imsive Multa med anorum Principum successionem accurate Onsiluit, e g. p.ἰσγII , Ny. ala ψo,iost occ. sed etiam historiam eo. ruin diligenter perIcquit tu . Pasti in etialia enaria Muhameda. nor ulli in Christianos perlectitiones, pyclirisfinias. Uerum non
licet 1 ibis omnia persequi.Unde xllic excet psilie quaedam iussi- a 3 sq. ciat. Dignurn relatu videtur,quod sub Mari O, Patriarcha XLIX, seculo IIX Abrahamus quidam Episset,pus realem negavit prae sentiam corporis χ sanguiuis Cliristi in Eucharistia Legi etiam. merent tu, quae de Alina monis, septimi Abbasidarum, quia se A. C. 23; obiit meritis in rem litterariis praedicantur. Sic
acci are copioseque agit de Eutychio atricide, Melchitarum Moh Alexandriae seculo X Patriarcha, ostenditque Selaenum in eius historia multa peccasse, eo quod in historia Orientali, judiceqiud Nostro, Met insant:ssimus. Memorabile iunantibηus est, quod de Calis: Hul emo, qui A. Qimo obiit, lapinus. Is in vita criidelissimus suerat homo, re acerbissimila veso. xationibus Christianos erat posecutus Post ejus mortis inulti imposiores, qui eum aliquatenus reserebunt, s. um Hunientiebant ui a tque ita multi in eam ad tam opinione αλα in vivis adhuc esse Hahemum. Inter illos praecipulis sistra rutus quidam, Hakemo simillimus , qui per multos a
pluri in is pro Hahemo habitus atque cultus est, licet latuerin comitibus silentium secretum imperarit. Neque hirum eta debet, ita pergit Rena udotius, homines credulo. superstitiosos qui tu Glim hoc est, Messiam quendam ex speet bant ni illum adhuc Persae exspectant, tal bus fabulis do ptos fuisse cuca Principem, qui ex ea sanulla esse credebattur, Divitia ' Go dile
508쪽
ax qua prodire debetat blassasille seuMeliedi noetiam p. in sqq.
refert Noster traditioneinin multis relatam autoribus, quod Rex Ethiopiae Nili xuia aliam in regionem avertere possit atque ita AEgyptios in seminalia adduceie miseriain. Sed non est credulus huic fabulae, addens, altilasarem Tellegium, Jesultam inlini Historia Tilliopiae demonstrasse, causam incrementi Nili esse imbres, qui in I opia continui ac largis smi decidant mente M o, hunensem illam vim aquarturi producant , qua Nilum augeant tantopere, ut AEgyptum omnem inundet. Ad historiam litterariam pertinet, quod d 33 sq. salaheddini, qui sectilo XII imperium Egypti occupavit,
bibliotheca tradit constanti centies niille voluininibus. Non . . mirabitur, inquit Noster, imitam libror in multitudinem, qui sciet, exstare apud Muhaniet mos infinitam eorum copia in. Sola H adgi Caliae, qui ante paucos annos Constantinopoli Vivebat. bibliotlieca quadraginta & amplius millia titulorum Eomplectitur, quorum librorum plerique non uno volumine comprehenduntur. Ita ante annos circiter ducentos Ismae .
quidam Abulcacem invitatus a Noes filio Almanseris Sammboe, ut ad se veni et excusavit se, quod libros suos transferre
vix posset, quibus deserendis ouadrisonti ciuiles vix sum rent. Haec Mnaudistius. Nec praeterit Rasin Galat sive vcs AEAEmalotarchas Judae uri in AEgypto, demonstrans, quam vana sit Iudaeorum de illis gloriatis, cum Italin dotarcha --dem prope ureIudaeos regat, quo Patrinisa Christianos, cui iste a Ciero oc primoribus laicoriun , ita ille a Iudaeoriunoptimatibus d plebe eligatur, quique electio instinetur a Principem amedano: ut adeo munes a bae illi non Principes sint, sed Doetores Septuagesimus quintus Alexa Ἀχιdrinorum Iacobitarum Patriarcha suit Cyrillus,A. C. -- suus, in quo desinunt historiae Alexandrinae scriptores, quos Noster secutus est agitur succetariim ejus ad nostram usque aetatem Catalogum duntaxat exhibet, multis tamen observat,onibus distinetum, quem primus publicavit ex Abulbircat Wanslcbilis. Ultimus isque centcsinuis tertius est Ioannes
Γώwi, qui A. 37o Cluilina magno apparatu consecravit:
509쪽
id quod luce litis retro annis saetum non si1erat. Celemn subinde etiam recensentur miracula, ouae jactant Iai Mori
Fatetur tamet Noster se istis narratiossibus ina sinissitatam re maxime notanda sunt ejus verba p. - --,-- aliter arci tutis ni , quam -- -tissimum in. δελυ, qua non tam fasiori με - δε----- dis di exesitant, quam ut ori amiduri sararem in se intute emiginatos talibus nuracusis in ineis intimis, o fide Mneganda deterreant. Denique Noster Autor visim ae in fine P aefationis Dissertationes is Geld Nestoriamι qu in promissum repetit in ipso libro p. ια' ιπὰ item p. ramis ,rtationei de fide Jacobitaruma p. r. aliam de monitis: Aas i scissi Acthiopica p. inde ritibus mutemrae; nique p. Nota adlaturasias. -
RERUM HERBIPOLITANARUM SCRIPTORES IN
Etator Ceseberrimus, magnum hactenus inieracto, o Husioris nomen conjecutus, ineleganti operi hinc Minpraeiatione rationem susceptae hujus collectionis reddit M. mirum Iutis publici singularium Germaniae proviiiciamin Muin agnovit eximium tum in triuitandis patriae iustius ,
consuetudinibus , quarum occasiones ex historia patria in bene sunt cognitaea tum in cognoscenda Domini occis illinconditione, nequis plus sibi, quam par est, tribuat- mumin firmandis subditoruin Iuribus, ne illa a Domino temere pessundentur. Accedit quod sine accurata juris publici provi
vialis cognitione Mino solidi quidquamin Drepublicos Rm
510쪽
ilai, injure dati, in jure denique patrio civili ejusque cum Romano inrentiis praestare possit. Huic ergo desectili ut uni edelam aliquam, quantuinin ipso est Vir Celebei ramus pararet, hoc voluminclinctipotensem reriuri Scriptores edere coepi non quod Franeonicus cimilis aliquid prae aliis, praerogativae, sed quod primum ad manus huic bii rerum scriptores, qui histo volumini complendo sincerenti 'Primum ergo locum in hoc volumine occupat Arion Hiim traductio ad uissem mutae Orientalis historiam quae nonet ganti solum stilo,sed accurate quoque . Viro ejus ustoriae nonuplaro scripta est. Is c. I generalia quaedam de Germania printatus, scilicet de abusu illonini scriptorum, qui ab arca Machistoria ruin suartim initivan facere consueverunt, de falso denogata Germanis ingemis docilitate, quae alia hujusmodi sunt, ad generalem Germaniae divisionem ejusque populorum descriptionem progreditur, ad Orientales Francos .lo demuni. versus Ibi gloria populiumversam fere Germaniam quo dam subjugantis Romanumque inperium in se transferentis,decantatur, comparatio quoque eorundem cum Saxonibus, quos solos subjiigare non poterant, instituitur Sequuntiir ritus ipservin conluetudines tum pacis tum belli temporc paucis, sed
quantum in re antiqua satis est, delineatae. Succedit iam ipsa c. XL Francori historia, quae a Valariano Imp. usque ad Clottiarii Francorum Rem tempora deducitur.Prima nempe Francoriunapud Romanos mentio fit illa tempore, quo aliquot centum ipserum Aurelianus Moguntiaci Praeseditis nihil tale metuentes eidit dccepit salvenitempore Franci Gallia, domispaniam invadebant, varia tamen posmnodum adversis Romanos sertis. aia usi. Ubi recte Autor observat, Romanorum historicis non .seinpersidem esse adhibendam, quum certumst, nullums tuis Francorum esse superstitem,si omnes a Romanis enarratae ipserum clades verae fuissent sequenti tempore quidam ex Francis ad Impp. Romanorum aulam pervenerunt, imo M Mentius Francus liverat sinitatus est. Interea Reges, sive, ut alii, Duces ipsorum memorantur, qui, Nostro judice, natio Q ML nibus aliquot Framisis dominabantur. Primis, qui post col-