장음표시 사용
51쪽
gesimus a tribus mensibus fluens, duobus Geminis Consulibus vidit Dionysius in morte Christi prodigiosam Solis defectionem praeter naturae leges in plenilunio Paschali commissam Annum hunc mortis Christi probarunt viri docti, Antonius Capellus , Κ plerus vi denique Helisclaenius tomo I. Sanctorum Aprilis, in diatriba praeliminari, exercitatione . ex antiquis primae notae Scriptoribus , Tertulliano , Severo Sulpicio , Augustino, Phlegonte , Prospero, Idati, Victori , Cassio loro , Cedron , S aliis
Hoc porr anno aera Vulgaris 29. Crae Dionysius annorum xxv. ut ipse testatur in pistola ad Apollophanem , Scasierit Maximus in Scholiis epistolae ejus decimae, quae est ad Apostolura
Nunc annum inquiramus, quo Dionysius, Paulo Athenis praedicante , ad Christum est conversus Paulus Orosius libro 7 historiarum cap. 6. Anna
52쪽
noo ea usosper Claudium urbe Judaeosi est bus refert. Annus Claudii nonus est aerae vulgaris 49 Sequenti anno Christi so Claudii decimo conversum ad Pauli praedicationem Dionysium Areopagitam recte statuit Petavius: nam ex Actorum capite 7 S 18 hac Praeda potitus Paulus, egressus ab Athenis venit Corinthum es inveniens quemdam Iudaeum nomine Aquitim, PontJ- cum genere , qui nuper venerat ab Italia
o Priscillam uxorimum, eo quodprae cepissi Ciaudius discedere omnes Iudaeos a Roma haeresi ad eos Sequenti igitur anno , Claudii decimo , Christi quinquagesimo nomen Christo dedit Dionysius statimque Paulus Corinthum veniens , ibi Aquilam reperit inim Priscilla conjuge recenti Claudii
cdicto Roma CXtorrcS. Hinc porro numeremus annos
ptuaginta , confient anni centum viginti Passiis ergo est S. Dionysius an-
53쪽
no aerae vulgaris Iro aetatis suae II ς. quia huius aerae anno 29 aetati Cravannorum dumtaxat quinquet viginti. Anno autem ejusdem aerae Iro tertium
jam annum imperabat post Trajanum Hadrianus, nempe ex die mensis Augusti xxIx anni 117. Statuendum igitur ex praemissis passum esse Dionysium sub Hadriano, non autem sub Tra)ano, ut scribit Suidas cum Michaele Syngelo rusi apud hos auctores venit pro I r ano Hadrianus, quem Trajanum Hadrianum dictum constat ex nummis .inscriptionibus antiquis Martyro logium quod Romanum vetus putavit Rosisv dus, quodque Ado suo ipsius Martyrologio praefixit V. Nona OcD-bris i thenis Dionysii, reopagitae sib driano diversis tormentis pa*i. Ex - . cui in Dissertatione mea de ullo Dionysio , Athenis memoriam recoli Dionysiii Nonas Octobris ordinati Atheniensium Episcopi, qui deinde Parisis martyrium fecerit imperante Hadria-
54쪽
BO, II Idus Octobris. Non dubium tamen quin multa passus sit S. Dionysius sub Domitiano inde est quod Graeci plerique cum Methodio S,Menaeis martyrium ejus referant ad Imperium Domitian sed congressus ejus cum Joanne Apostolo post Domitiani interitum, demicla lis Syncelli asser tio de septuaginta annorum apostolicis ejus laboribus ad Pauli labores dupli , cogit nos consummatum illum crederes, ut diximus , jam imperante
Haliano. Sic definita Dionysii aetate enunCcjus transitum in Gallias tempori suo reddamus. Ne nihil non moveant adversus Parisiensem Areopagitam duorum Dionysiorum assertores , negOtium facessunt de missione S. Dionysii in Gallias per Clementem Papam de primis aliquot post beatum Petrum
Romanis Pontificibus Communis est Annalium ecclesiasticorum haec dissi-
Cialaas , etiam iis qui de Dionysio nihil
55쪽
cogitant. Si quaestionis hu)us fibras omnC excutere aggrediar , justi oporis argumentum erit. Qus nostri sunt instituti, paucis exequor. Primum, illis non assentior qui Linuma Cletum a summo Pontilicatu excludunt DCClemente Bellarminum magnum DO-ctorem consulo. Is in libro a de RO-mano Pontifice cap. De Petri succestare, Respondeo inquit posse rem to-tim ita componi expurari. Apostolus Petrus passione 2 imminente , beato Ctimenti sedem episcopatim reliquit. Id resamur gravissmi aucures , Tertullianus depraescriptionibus , Hieronymus lib. I. in Iovinianum, in caput a Issiae, Rustinus prafatione Recognitionum , se Inventiυ in Hieronymum , Ioannes III. Papa in epistola ad Episcopos Germaniae praeterea Clemens ne lib. .
Connit. pono cap. 37. Anactetus i-sula I i lexander epiis. I. Dama sin Vita Petri. Caeterum Petro mortuo
Clemens in de apostolica sedere noluit,
56쪽
dom vixerunt Linus Ckim , quii im beati Petri afutores in epis valiosicio fuerant . uocirca primm a Petro pontifex , non Comens biduiniis fit. Ia ita esse colligimm , primum ex Epiphanio, haresi qui ex sententia
veterum tradit, a Clemente scacm recusatam , dum viverent in o Drus.
Deinde , ex hac ipsa ambigui atri S enim a que usi contentione successisset
Petro Clemens , aut Linus , aut quicun
que alius , nusia certe quae pio de primo successere Petri extitisset , quemadmodis, de primo succcssore iacobi Hierosolymitani Marci lexandriae , t aia Petri Antiochiae nulli unquam fuit Daemo. .mia ver in Romana Ecclesia, s Petri obitum sancta contentio ex humili tate nata est unus fuit alter esse debuit primus successor Petri , inde non nulla ob curitas in hanc succcssionem in ectas Atque ex his conciliari posseat
auctores qui aut Clementem Lino , aut
57쪽
Linum Clementi anteponunt. Siquidem Irenaeus, Eusebius , Eliphanius, Optatus, ugustinus , Hieronymus dum asserunt
Petro Linum proxim Dcc δὶ se, verum asserunt; sed non negant id factam esse, quia Clcmens pisopatum illum recusa
verat. Porro Tertullianus , Hieronymus,
Aus inus rict aeteri qui Clementem a Petro successorem relistam esse fribunt,
rem veram narrant; scd nec ipsi negant, Clementem eo rempore sedem accipere noluisse. Haec Bellarminus. Ad Auctores porro ab eo citato , qui Petro Clementem successisse dicunt, accedit Beda lib. 2. Hist. Anglorum, cap. q. Marianus Scotus ad annum bonis XI v. Hugo de S. Victore in mystica Arcae Noe descriptione, iis omni bus antiquior Eucherius ad Valerianum Clemens, inquit, vetusta prosapia Senatorum , atque etiam ex sirpe Caesarum , omni scientia refertus omniumque
liberalium artium peritissimus, ad hanc j orum viam transit, itaque etiam in
58쪽
ea excellentia es ruis, ut Principis quoque pomorum succcssor exti erit. Franciscus Turrianus lib. a. pro epistolis Pontilicum adversus Magdebur-genie , cap. Io Clcmens, m Hi, Hecus, ordinatus eis Episcopus Romanus ab
so Petro, cum jam passio su in aret.
33de quia Cotus cum Lino es pos Li- m Petri in eodem Ponti carti administrando aluior fuerat, qua ratione Comens successit Lino , eadem siccessit Cloto Lino vero se esit, quia Epis pa
rum Romanum , quem Linus tanquam
adjutor Petri, cum proprio pisopo, id est cum V o Petro gubernabat, idem Clemens tanquam proprius ac principalis
Esi pus sis pic imili ratione fc sit Coi o ibi enim disserunt Aisi quod
Linus vivente adhuc Petro mortuus eis, Gerus vero non Ex quo factum est ut Clement m alii secundum post Petrum alii tertium , alii quartum numerent sintque quodammodo omnia vera, si rationes succedenssi distinguantur: Es enim
59쪽
Comens, silicet scundus post Petrum, ut principalis e tertius, ut successor Linis quartus, ut successor Cisti, qui post moseum Lini fui quoque Letri adjutor, cui successit ut principalis simens. Sic profitetur Turrianus fuisse quidem Petrum, Linum, Cletum, S clementem omnes Episcopos Romanos sed solum Petrum, Clementem summos o
tisces, sive Universalis Ecclesiae Papasi Linum porrbi Cletum fuisse dumtaxat illorum adjutores Idipsum expresse docet Hugo Flaviniacensis in Chronico suoci nempe ex illa Joannis tertii Papae epistola ad Episcopos Galliae de Germaniae, quam Baronius de plerique alii eruditi confictam esse non
Haec si dixerimus, expeditum habebimus nostrum Areopagitam, quem sub Petri, Pauli martyrium Clemens in Gallias destinarit. Sed amplectimur communiorem .saniorem sententiam, quae Linum de letum
60쪽
summos Ecclesiae Pontifices agnos ii, Praesertim propter illa verba Canonis Missa antiquissimi, Lini, leti, Curimentis, dc Damasi auctoritatem in libro de Romani Pontificibus : potius
vero citato Bellarmino adhaeremus
asserimusque missum in Gallias Dio nysium Areopagitam , cum abdicato priore suo episcopatu Atheniensi Romam advenisset haud muli post pasisionem Apost olorum Petri, Pauli, quos ille ut putabat adhuc superstites, ossicii causa visurus, eb se contu terat anno aerae vulgaris s. vel 66. vigente nimirum sancta illa contentione inter Clementem, quem summum
Pontificem Petrus dixerat,4 Linum, in quem Clemens id oneris ac dignitati rejiciebat. Hanc verbitam contentionem satis diu viguisib, ac ea stante Clementem summi Pontificis auctoritate usum, suadent gravissimorum vetustissimorum, quae protulimus, Scriptorum