장음표시 사용
61쪽
testimonia, primum a Petro Clemen . tem Petri cathedram obtinuisse afferentium. Dum enim Clemens supremam illam ac solitariam Christi in terris Vicarii dignitatem in Linum derivare conaretur , fama interim utagante, a Petro ipso morti proximo dictum est Clementem illi succei rem , vix erat qui ex momento Petri in crucem sublati non eum unicum Christi in terris Vicarium agnosceret,
quamlibet ille id fastigii a se averteret, S in Linum transferre moliretur Romam ergo sub id tempus perveniens Dionysius Clementem ut Papam salutavit, atque ab eo missionem in Gallias accepit. Instabis: Non debebat Clemens sua voluntate abdicatus pro Papa se gerere Fateor : Sed Lino Papatum a se amolientes, S in Clemen-tOm Ctorquente, vel hoc ipso stabat
Clemens in suo jure ita ut quod ipso Petri suffragio sibi vindicare nollet, Lini indulgentia 6 quasi delegatione
62쪽
. prae se ferre cogeretur. Sic ergo Dionysium in Gallias emisit, sive ut Papa constitutus a Petro, necdum plane abdicatus, sive ut a Lino post suam abdicationem delegatus , dc quasi pro P ipa se gerere jussus. Frustra isitur quis obiecerit haud legitimam truisse Dionysii missionem illam, cum sic de Clementis in ipsius auctoritate
Deinde si Polycarpo Smyrnensi Irenaeum in Gallias , Christi fidem
propagaturum, emittere licuit, cur non
potuerit Clemens tanquam Christi vel Apostolorum discipulus , Dionysium in Gallias praedicandi causa Evangelii destinare munc tandem quod ad ecclesiasticorum dogmatum fidem gravioris momenti est , suos Dionysio libros vindicare aggrediamur. Hi sunt vulgati,i in omnium manibus.
63쪽
De ecclesiastica Hierarchi, Vi De divinis Nonainibus f serip De mystica Theologia. mης
Epistolae decem. Ad Caium Monachum quatuor. Ad Dorotheum Ministrum una. Ad Sosipatrum Sacerdotem Una. Ad Polycarpum Antistitem una. Ad Demophilii Monachum una. Ad Titum Episcopum una. Ad Joannem Apostolum c Evam. gelistam una. Bipartitus est illorum cuneus, qui Dionysio Areopagitae vulgo adscript Opera ipsi abjudicarunt. Primi fuero hinetici, qui cum cernerent praecipua catholicae fidei dogmata, a quibus illi aberrarunt, his Areopagitae libris sic stabiliri, ut a veterum Patrum nemine alio firmius aut evidentius ι ob maxime spectarunt ut populis persuaderent, illos esse recentioris cujuspiam viri creduli commentarios , ad conci-
64쪽
vandam eis fidem, fals Areopagitae titulo traenotatos Tenebriones hos hunde confutarunt inter alios Martinus ebrio in Vindiciis Areopagiticis, Petrus Lansselius in Disputatione inpologetica de S. Dionysio ejusque scriptis 'S Petrus Halloi de vita operibus S. Dionysii, quaestione secunda Sic autem illorum insultus retud Tunt, ut supervacaneum putem actum
Classis altera est orthodoxorum, inter quos famam tulit Joannes Moririnus, qui citatis Areopagiticis superstes fuit , quasi post acceptam cladem reparatis copiis pugnam redint gravit. Hic parte secunda de sacris ordinationibus, primis sex capitibus; e ribsimrem est, inquit , plius viri , quicunque ille sit, Opera per haereticos orbi Christiano primum innotuisse inereticos bis usos , ut haeresim suam defenderent.
Ideo , ut istis certior augustior accederet auctoritas , auctori nomen Areopagitae
65쪽
primos indidisse Catholicos autem eorum crum antea in sontes ignaros tum reputasse, ausitos personam fortumques posita es. Tum numero XI. iiib-cit haulatim tamen Catholici librorum isorum Acrioni di enitus incumbentes, eorum soliditatem in de sensumque abso ut catholicum admirati , tandem eos amplexi sunt ti , Areopagitae nomen auctori continuarunt. Et post paucos versus et Hunc e manibus haereticorum excussum sibi vendicarunt , dici iis aria sistimonia in dei catholicae con- ranationem , elut ex armamentario in in
structissm d prompseruyt, ut saepe fecit
Martinus I. Papa, or ante eum Sophronius Latriarchi Hierosolymitanus , ut
ipse ibidem testatur post eum saepius
Concilium sextum generale. Primus Dionysiam cum elogio citasse eitur S. Gregorius Papa homilia xxx IV in Evangelii Fertur vero Dionysius Areopagita antiquus illicet enerabilis Pater,d c. In hac certe homilia quae refert
66쪽
S. Gregorius de novem ordinibus Angelorum, deque illorum officiis ad Ecclesiae totius administrationem , non omnia hausisse potuit ex Pauli Apostoli Epistolis, aliisve alterutrius Testamenti locis me dubium quin ea ex Dionysii caelesti Hierarchia deprompserit , qui nimiium Pauli magistri
sui, rn tertium cete lumi in paladisum rapti secretorum cons ius, ut observat Michael Syngelus angelica ista vel
CX ejus ore exceperit, vel etiam ipse Deo revelante cognoverit, quae apud scholasticos aeque ac mysticos tanta in
Age igitur, arcem ipsam dissicultatis invadamus Vulgatorum Dionysii Areopagitae nomine scriptorum quicunque est auctor , is cpistola septima quae est ad Polycarpum, asserit, se dum esset juxta Heliopolim , observasis cum Apollophane mirabile illud Solis deliquium , quod praeter naturae te se Cluisto de cruce pendente evenit.
67쪽
4 Dionysii etate. Se Pauli Apostolii Hierothei discipulum profitetur , non uno loco, praesertim vero cap. i. s. de divinis Nominibus. Eodem capite . Timotheo narrat se beatissimae Dei parentis Vi ginis exequiis interfuisse cum Jacobo fratre Domini Petro Theologorum antiquissima summitate , S eximio praeceptore suo Hierotheo , qui eaeteris omnibus sacris laudatoribus antecellebat, totus excedens , totus se deserens , rerumque quas laudabat, consortium patiens δε ab omnibus a quibus audiebatur ac videbatur , tam notis quam ignotis , divino numine amatus , divinusque plane laudatot censebatur Epistola, ad Joannem Apostolum , monet se DEo revelante agnovisse ireu illum e Pathmos insulae ergastulo solvendum, S in Asiam rediturum, ubi mutuis adhuc frui possent alloquiis. De Hierotheo tamen sic agit Morinus ut de homine fabuloso . unde
68쪽
M in eius laudatorem Dionyinim in insultat: mi, praeierea est isse apud eum solum , tam famosus Hierotheus Estius praeceptor , cujus lon, saepius memmit,
O mu Ito videntius quam sancti Pauli' dii tam multos se admirabiles Theologiae libros composuit; quos sancita Thimotheus non capiebat, ipse Dionysius vix caperet de quo tamen , se ejus librispud uictores ecclesiasticos nulla mentio , nun umbra busta se sicio Dionysii Opera post annos a nato Christi quingentos publicanetibus haereticis Eutychianis orbi Christiano primum innotucrunt. At praeclara ista Hieroibe opera hactenus in tenebris delitescunt nomen ipsum hacte rus incognitum sola Dion,ii narratione notum. Nulli Catholici, iussi haeretici illius unquam meminerunt. Stylus tamen
malistri, Ibis discipusi simillimus, ut ex pauculis , quae ab eo refert Dionysius ,
evidenter colit itur ovum το, lac lammis smilius cita ut videantur m ouem
Ad instituti. His dictis Morinus velut
69쪽
arma abjiciens sic concludit muris igitur tantae tamque culex stat istis Gutates in asserenda huic Auc risemma
anti uitate christiani, rena in mediis e- tinguamus. In qui que per nos de hac quaessione , ut libuerit, opinetur. At ego sic hominem ac oredior Garcris, O-rine, istum , quicunque cli, qui magistri sui Microthei meminit , qui in morte Christi Salvatoris, Solis cclipsim prodigiosam a se observatam afairmat, virum fuisse blidae fidei sensus absolute catholiciri Martinoo. Papae , Sophronio Patriarchae te . rosolymitano , Concilio sexto generali, Gregorio Magno Papae in primis probatum. Addo ego: Si non ipse est Areopagita, mendax est, impostor est, superbus est, hypocritamst , S Tacrilegae simulationis reus, adeoque probis
Omnibus execrandus mi talem ac tantum ti mi ait vir doctissimus Leo-
nardus Lessius data ad Lanstellum e- istolas credat tam putide voluisse mcn-
70쪽
tam absurda h pocrisi , famae quadam pecie antiquitatis , , apostilicae
coammtu inis mundo imposiuram facere 2 o cadunt iis in trum probum an e mentis malis minus in pientis
Mirum est autem, fictilium hominem putari a Morino Hierotheum , quem mCmorant coluntque Graeci Romani,
Hispani id quarta dici Octobris. Vitam ejus scripsit Petrus Halloi in primi taculi Pallabus multa de coMartyrologium Hispanicum Tamayi Salara , S: Bivarius in Chronicon Dextrici apud quos plurima reperies de ejus natali solo , episcopatu ego-bicnsi, rebus gestis, S sacris reliqUitS. Quod tamen ibi leges , fuisse illum Episcopum Athenis ante Dionysiitim Areopagitam , qui eo magistro gloriatur, sit intellige fuisse ilium Athe nis creatum Episcopum , non titulo, sed charactere qua ratione complures Presbyteros primis Ecclesia saeculis