장음표시 사용
111쪽
.niciem animarum,& ut ait Paulus L. Corinth. i in aedificationem , & non In de structionen Unde nee ipsa divina praecepta obligant sub mortali culpa, nisi gravri materia subsit S. Bernardus tract.de praecepto de dispensat.Sul vester verb. RAuio s.
quaest.6. Lessu s lib. i. cap. t. num. s. addens hanc esse communem Doct dirum
sententiam. obedientia Fcclesiasticae institutioni rependenda tria per narum genera recitationi Divini ossicii , seu Horarum Canonicarum astricta tenet. I 'rimo, Religiosos prosesses choro deputatiis: secundδ Clericos sacris initiatos ordinibus rtertio Clericos Beneficia possidentes.Non eximuntur ab hoe ossicio sacri aut beneficiati e letici, sive in exilium , sive ad triremes , aut perpetuos carceres compulsi. aut degradati, Dixta omnes fure Doctores : non tamen his licet proserre, Dominus vobiscum. Ratio est, quia vinculo alligantur indelebilis characteris. M verδ Religiosi nullatenus sacri, ad triremes amandati . aut ex Monasteriis ejecti, ab hoc onere liberantur. Cum enim in eis istud onus ossicii ex sola Monasterioruniis consuetudine , aut Regulae lossiasticae praescripto ortum ducat, quoties Religiosi GTMonasteriis & eommuni Regula ejiciuntur , tamen; otiva castitate adhuc adfringantur,non tamen Regularibus observantiis, quippe qui translati sint ex illo statu & conditione , quae ipsos ossicio Divino tenetrat devinctos, & monasticis Aquibus amoti sunt, institutis. Ita Solus lib. io. de justit. quaest. s. art. 3. Bonacinattact. de privata Ossicii recitat. disput. I. quaest. a. punct. a. num. 3 & 6. quamvis Euarcet, aliique non pauci refragentur. Eadem pariter ratione Moniales , quae dis sipatis , sive ob extremam rerum omnium indigentiam, sive ob belli calamitates coenobiis , privatam ad sortem , & societatis coenobilicae expertem redactae sun I,
exsolvuntur ab ista Divini ossicii privatim recitandi obligatione, quatenus , statu illo removentur,in quo vigebat illa obligatio. Atque ita decerni, ac definiri vidiamus ab Episcopis& Regularium Praelatis , ingruentibus hujuscemodi calibus. Sed si aliδ communitas Montalium simul digrediatur, illa in eisdem ossicii persolve di obligatio perdurabit, adhuc perseverante resulari Inter ipsa societate. Ad hoc
argumentum spectat captu. Ex multa, g. 'od autem , de voto , lanciens uxorem quae viro suo adhaerere tenetur . non tamen hac lege teneri, si vir ad transmarina
etiam ex voti necessitate proficiscatur; quiae sic mutato pristino statu, pristina qu
in que desinit, ac dirimitur obligatioia
V ph E x est Regularium paupertas; una quidem generalis ac essentialis, alia particularis & accidentaria. Generalis ea est, qua omnesic singuli Religios , nemine excepto , astringuntur in vim comm nis voti paupertatis : de dicitur quoque eitcntialis, quia totum quod habet, ad esse aliam pertinet paupertatis & ι quist inde minuas ac demas , hoc ipso deperibit relig ola paupertas. Ar vero particularis seu accidentaria paupertas adjungit rigore & otae vantiam particularem aliquam pro Regularum & Constitutionum diversitate , . supra id quod omni rcligioiae paupertati essentiale est.
Et ita iacile contingit, ut iisdem in circumstantiis aliquis Religiosus strictiotis . ordinis,
112쪽
ordinis , exempli causi Capticinus, aut Discalceatus Carmelita, peccet mortaliter contra professim paupertatem ; in quibus tamen circumstantiis Religiosiis aliquis laxioris aut mitioris nstiti iti,verbi gratia Benedimnus, provisus de Beneficio, vehde Pensione Regulari , nullatenus peccabit. Ista distinctio plane est necessaria ad disceritendum quod liceat, vel non liceat huic,vel illi Religio Q circa professam a se paupertatem,& quodnam peculium vel iste, vel ille Religiosus licite, aut illiacite habere possir. Il.Tripliciter potest intelligi de quo tractamus peculi uin .Primδ ut sit in dominio & potestate possi libris:secundδ ut versetur in pleno usu vel usu fructu, de quo possit quis ad suum libitum disponere, atque independenter ab alio: denique tertio;
ut sit in usu & administratione,qitae ad alterius arbitrium ',ssit revocari. Duae illae priores peculii species secum involvunt proprietatem & independentiam, ideoque repugnant Regularium paupertati, c. δε on dicatis, i 1.q. t .& cap.Monachi, de statu Monach. Quinetiam sic decernit caput. Cum ad Monasteriam, eod.tIr.Nec aestimet Abbas quod super habenda proprietate post cum aliquo di pensere,quia abdicatio pampertat sycui ct custodia castitatis,adeo ann. xa est Regia . Monachali, ut contra eam nee Summus Pontifex post licentiam indulgere. Hoc intelligendum est stante voto, nee ex rationabilli, simulque urgete causa per dispensatione relaxato.Tertium pomrd peculii gentis religiose paupertati essentiali no adversatur,dum conceditur usus vel administratio per Superioris sive expressum,sive tacitum consensum; sic tamen ut ejusdem voluntare revocari queat. Talenique peculium Religiose conceditur. cap. Monachi, S . Qui verὸ, de c.Cam ad mona 'erium, g. Tales autem de stat. Monach .. I II. Tacitus Superiorum consensus plerumque colligitur ex usu qui viget in Monasterio , vel in ipso ordine, in quo peculia ista permittuntur seu tolerantur a Superioribus, aut longo usu robur acceperunt, aut etiam ubi Statuta & Constituriones editae sent circa hujuscemodi. Tunc enim Religiosus his fundatus possidena aut alienans , non possidet vel alienat tanquam dominus aut proprietarius, sed dependenter , Supetiorum,aut ipsus Ordinis concessione. Id vel δ sufficere ad coni cientiam tam Religios possidentis vel distrahentis , quam eius qui ab eo accipit,
docent Navarra, ValentIa, Molina, Sanchez,Lesiius, Azorius,& Bonacina tract.de largition , muner. puncto 6. propos 2. num. II. IV. Norint autem Regulares, nullam esse praescriptionem adversus ea quae sunt Religsoni essentialia,& cum votorum observatione incompatibilia .qualis est proprietas ac dominium .Recte verb S. Baslius Constitui. monast. cap.ult. docet omnem ad hoc astringi Monachum , ut a se omnem abdicet privatam possessionem . .
V. Clemens Papa V III. In Bulla a 8.incipiente Rilicios e , prohibet Religiosis quidquam elargiri , nisi accesserit consensus Capituli generalis . solis exceptis levioribus esculentis de poculentis, atque munusculis ad devotionem pertinentibus, . necnon pecuniis quae ad cultum divinum aut in eleemosynas magis necessarias impenduntur. Excipit autem ab hisce prohibitionibus Religiosos ordinum Milita-xium, ut Sancti Joannis Baptistae dc similes.Ista tamen Constitutio per contrariam tibique sere consuetudinem videtur abrogara. Et qui eam commentariis illustrevit Bonacina scribit. Regulares nequaquam illi contra venire, qui magnam etiam pecuniae summam impendisit de Superiorum ordinis sui. coissensu in res divini cuti Ius , aut in pauperum subsidium. VI. Verum a praedictis excipiuntur Regulares beneficiarii: si enim Bonacinae fidem habemus in eodem Commentario, pari. 1m. i. & Nava & aliis ab eo-
113쪽
dem aductis testibus,beneficia dispositioni Praelatorum aut Comennium minim G1bjiciuntur, ex quo particularibus Religiosis suere assignata. Additque jiis idem extendi ad pensiones attributas aliquibus Resigiosis per Praelatos Regularium,aut per Monasteria, ad eorum victum & proprios usus,de quibus etiam nullas reddere solent rationes Praelatis aut Monasteriis et ita ut scribat, de iis quae victui suo moderato per parcimoniam subtraxerunt, polia istiusmodi Religiosos beneficiarios pro suo libito ad quosi bet non illicitos usus impendere quod idem repetit in traetide oblig. benef .disp. partiri num. 3. ibique diserth asserit .Religiosos beneficia habentes pol se ad libitum instar beneficiariorum secularium de illa fructuum parte disponere, quam honestae suae sustentationi parcius vivendo subtraxerint. V I I verumtamen hae a tam absolute per Bonacinam & alios quosdam asserta voto solenni paupertatis dilectE repugnant: cui nihil tam est oppostum ut pro prietas vel usus fluctus independens.quae quidem nec in milit ribus quidem ordianibus admiserim,magis itaque placet Aetorii doctrina rec ipienda tam in beneficiatis Monachis , quam in Militibus Religiosis. Sic igitur ille rom. I. lib. rs, cap. q. set Iterias etiam era ritur, an Reistis raditares,v. g. merosolymitari Equises,reddia tuum ipsis commendatorum fructus sibi acquirant, eosque facia vos e libere in UM quos voluerint .impendere possint. Quidam existimant esse fructuum dominos,st pauper ratem,qua per votum astringuntur,nm NPugnare dominio usus fructus,cte. Respondeo paupertatem quam Hierosobmisani Milites ct Equites SJoannis,SJacobi, ct Cala. trava,ct Alcantara in Hispania,ct alii Commendatarii vovent,non esse aque arcta avi Monachorum est Mendicantium,hi enim se abdicant dominia ct usu rerum,qui in jure non in facto consistim illi vero Milites dominis quidem ct proprietatem dimittuntsed
non 3us ad Uum. Ordo enis concedit eis ut annuos redditus percipiant ad vita remptuita in defrumbus pom libere disponere κt iure sibi debitis quoad usum,eosque iacent
permutent, vendant onent vel arbitratu suo assumantini ex bonis fisi Ordinis es
consensu suorum Superiorum jure perceptos. Etsi vero in facto parum quoad hoc a la
eis proprietariis differaum,in iure ramen diserunt , quia Iaica percipiunt propria κλμ rhoritate quasi dominἰ : Milites veru Sacri ut ex alienis bonis jellis et ordinis sed μbi commendatis,atque ex Superiorum nutu 3c voluntate perc*iunt. H. Ehunus Aetorius.Dicendum quamvis habeant liberam fructuum dispositionem,non tamen csse
eorum dominos ,quia libera illa fiuctuum dispositio non est tamquam pro pilorum bonorum , sed tanquam bonorum ordinis, quorum dispensationem & adininis itati onem ipse ordo is sis indulse. Atque istud est tertii generis peculium , cujus sunt capaces aliqui quorundam ordinum Religiosi. VII I. Sed &hoc insuper tenendum est illam Beneficiariorum Religiosorum dispensationem ae usum circa fructus , minas liberam esse quam quae Militibus
Regularibus competit.Cdm enim horum vivendi ratio in externis nihil I ratione differat,quam sequuntur Nobiles opulenti seculares,cum quibus etiam vernii Sa-- cti Milites ordinat IE solent,eadem uti liberalitate pol sunt in rebus licitis, qua s lent alii paris conditionis Nobiles opulenti, peraequὶ ab avaritia & prodigalitatet alieni.Ubi tamen Sacri Equites per excessum peccarent,gravius esset holum peccatorum quam reliquorum Nobilium Seculi. tu quia rebus sacris, quales sunt Cώ. mendarum fructus, abuterentur: tum quia pias fundatorum intentiones eluderent; non tamen harum superfluarum de illicitarum expensarum restitutioni obnoxii cssent, cum tamen reliqui omnes Regulares beneficiarii,qui beneficiorum fruct
114쪽
malὸ eonsumpsere,teneantur vel pauperibus,vel Ecclesiis restituere. me μὰ A et
rius loco cita ac tamen narte Regulares M lites admonitos volo,ut meminertiit,&alie animo infigant Apostolica verba : Nolite conforameri huic saeculo.Et Totus munisam in maligno risit .s est. Et, Ut non cum Me mundo damnemur. Divites si culares splendiditis viventes , nec egenis erogantes, eidem cum divite illo , quem Llicas Commemorat epulone damnationi se immergunt. Sed Equitibus Regularibus sic viventibus fortior etiam instat cruciatio ex luperaddito votorum solennium uinctiori nexu.i X. Gravis quaestio est, utram censis vitalitius in favorem Religiosi constit, rus , sit licitus,necne 3 Respondeo cum Lessio lib. 1.de iust. cap. 4. dub. n. 3 1. M. Azorio tom. I. lib.i1. cap. 9. quaest.2. licitum esse, modδ concurrant simul qua tuor conditiones. i. Ut census auignetur propter alimenta tisusque necessarios, Scnullatenus superfla s ipsius Religiosi. 1. Ut administratio pecuniae censualis non
committatur ipsi Religiose sed Hiis, puti ossicialibus , per quos in usum ratis Religiosi pecuniae expendantor,juxta Decretum Trid .sessas. de Regular.cap. 2.3. Ut Religiosius cujus gratia constitutus sitit census , nihil sibi iuris in eum vendicare possit. .Ut Praelato Regulati liberum sit Illum etiam censum in alios usus destiis nare,du in modis aliunde talis Religiosi necessitatibus cerib & secure providear. X. Qitaerime praetere, . utrum Religiosius qui suam proposuit hidi gentiam cirisca necessitates suas proprio Superiori δε hic et injuste denegar,.v g. necessarium morbo medicamen,cibos,vestes. stragoia,unde grave patitur , aut proxime Imminet incommodum , possit occulte de Monasterio subripere sibi necessaria 3 Possea Ermat Bonacina trin. de restitui.disp. 2.quae si .r .punti. .post Navarram , AZO-rium,aliosque,quos ibi citat.Tunc enim Superior iste irrationabiliter invitus, MLibditus illi Religiosus habet ab ipsa naturae lege ius suis necessitatibus succurrendi.Verum tamen Religiosus usurpans sibi necessaria absque Superioris licentia,e que inconsulto,peccat mortaliter ac dupliciter,tum ratione Hrti, tum ratione sacrilegit,contra paupertatis votum usurpando sibi proprietatem & dominium. Itaque non potest Regularis quidquam pro suis necessitatibus subripete , nisi prios urgentem,quam patitur,necessitatem Superiori exposuerit, illeque providere neglexerit.
2uatenus sit bellus ad alteram Religionem transitus.
UAnus primariis regulis tota ista quaestio empeditur Primdm esse ita licitum transitum a strictiore ad laxiorem Religionem. Secundb neque licitum esse digressum ab Ordine Mendicantium ad alium ordinem non mendicantem , excepto Carrusensum ordine , sub poena excommunicationis Papae reservatae, ipso satio incurrendae tam 1 transeuntibusquὶm , recipientibus Religiosis,juxta Extravag communem. 3. de Regularibus.
I s.Constat ex cap. San. de Canonico , de Regular. Religiosum professum posse ad strictiorem Religionem transire , dummodo a suo Superiore licentiam petieri quamui.
115쪽
quamvis eam ab eo non obtinuerit, nihil obstante suae Relisionis prIvilegio de
non transeundo in alium ordinem.Docent vero Navarra consit. 3.&Sa in exemis
plaribus emendatis, verbo Religio, nuin. 38. de quolibet ordine posse quemlibet Regularem ad Cartus ensem ordinem se transferre , citra ullam Papae dispensati nem quandoquidem hoc ei Iure communi conceditur,d. Extrav. t. quae est Marti iii V. Idemque Navarra de Regula ib.comment. .num. 3.asserit. si sit probabile d bium,quaenam post Cartu siensis sit Religio strictior, debere Religiositiin qui transire in alium ordinem praetendit,stare ludicio proprii Superioris III. Et si vero persectio unius Religionis prae alia ex sine dijudicanda sit, & ex mediis p.r quae tendit ad finem,qui e :i amor Dei & proximi, piaesertim circa pro curandam animarum salutem ut docet S. Thomas; attamen in foro Ecclesiastico ubi agitur de transiitu in alteram Religionem , attenditur potius major vitae aspetitas se ii austeritas,praesertim circa silentium & solitudinem.Layman.lib. tractin.
cap. 6.num. IO. addens majorem austeritatem non esse pensandam dumtaxat ex
primitivo Religiosi ordinis Instituto, sed secundum praesentem observantiam : at que ad eb Religiosum , qui strictiorem Regulam pro Liliis sit, si iam illa Regula non servatur in Ordine , posse ad laxioris Instituti Religionem transire, in qua primitiva Regula servatur & viget. Layman. loco cit. post Panormitanum ad c. cet , notabili f. de Regular. qui etiam id probat ex vcrbis ipsis d. e. Licet , &c.
Sane de RegulariSylvestrum verb. Religio 4.num. 1. & 6. Prosper etiam Fagnanus id confirmat ad cap. n est vobis, num. 11.eodem tit .Quin etiam ante hos omnes S. Thomas 2.1.quaest. I 8 9.artita 8. in cor' qui hanc doctrinam confirmat exemplo sancti Joannis Abbatis apud Cassianum collar. I9. cap. 2. F.& 6.
axiorem ordinem.Concilium Trident.seM1s cap. i9.de Regular.etiamsi ait Na-varra de Rogularibus comment . . num. 3. in ex infirmitate ac debilitate corporis Regulam sua in servare non possit. V. Disputat prolim Caroliis Fevretus lib. I. de Abusu,cap. 3. de transsat Ione Monachi ad diversum Monasterium alterius Ordinis ; afferitque hanc esse praxin Gallicanam , ut illa nullatenus valeat, nisi ex peculiari Papae dispensatione. Utcumque res ca l t,ipse videriimon tamen recte hoc probat adducens Senatuscolissultum Parisiense, quo Abbas Samni Petri Vivi, eo quod habitum Bent dicti numitidullisi i qui biiciam Regularibus Franciscanis, compulsus sit eosdem cum Franciscano Habitu repetenti Franciscano Praelato restituere. id vetd Senatusconsultum nihil decernit,nili communi Juri Canonum conforme,quod in universa viget E cicta, luxta Martini Papae extra ag i.de Regularibus , quae sic incipit. Viam ambiariosae , qua prohibetur Mendicantium ordinum Regularibus ad alium quemcuniaque ordinem trantitus , excepto Cartuliano, citra licentiam supremae Sedis. Ea verδ constitutio non revocat licentiam generalem Canone indultam pro transitu ad austerioris observationis Ordinem , iis qui in Ordine Mendieantium professionem e iniserint. Sic non raro evenit, ut nonnulli praecipitato iudicio ad ius Galliae speciale trahant Curiarum placita prorsus Juri communi consentanea. Cum igitur Fevretus nulla alia probatione nitatur , eius testimonium , si aliud argumentum solidius non occurrat, nihil in hac re convincit de Galliae consuetudine peculiari. U i. Eidem tamen F evreto in eodem capitulo lubens assentio,quaestionem moventi de Abbatis Commendatarii potestate circa subditorum Monachorum transla--. tioilem
116쪽
tionem in diversa , se dependentia Monasteria; est enim rationi eonnua illius distinctio ista: vel Monachum transfert per dependentis , se monastici Beneficii coblationem , & sic legitima est illa tranitatio ; quandoquidem Comnielidatariis Atabatibus competit libera Beneficiorum collatio , ex qua sequitur in piovi se jus Mobligatio residendit vel Commendatarius alia , quam collationis via illam transisserendi potestatem sibi vindieaee intendit,verumtamen jus illud non aliter habet, nisi Cardinalis dignitate praestit geat. Enimvero ius illud seli competit com mendatario Cardinati; necnon I toti Claustrali, qui talus professiones sesenties
admittere potest, cui spondetur obedientia tegularis, haeret,utpote ad quem spectat interius ac regulare Monasterii tegimen. idemque ita sudicatum refert a Senatu Divionensi adversus quemdam Commendatarium , addita etiam pecuniaria
V II. Commendatarius perpetuus , quamquam solo Papa provisus hac lege,
ut per celsum aut decessam provisi desinat Commenti,titutoque redintegretrur potest nilii Iominus Commendae suae renunclare In favorem apud Papam, vel absolute ac simpliciter in manus ordinarii,qui non poterit candem alteri conferre Commendam , sed solum tu titulam , nisi si Consistoriale Beneficium , de quo solus Papa disponendi potestatem habet . Etiamsi verb post Commetidam Papae finitain dicant Ultramomani Doctores, non posse ab Ordinario provideri in titulum, eo quod Beneficium peream, quae praecessit, Commendam sit jam Summo Pontifici afti crat uni: in Regno tamen Franciae contrarium jus usu indubitato vi- r, ut possit ordinarius postquam Commenda ripae desit,de titulo providere ad 1ibituro, ut scribunt unanimes Gallicani Iurisconuilli , Rebuiliis trah. de pacific. possessi n. 6. M seqq. Guido Papae quaest. is I. Rueteus tract.de Commendis, qu. 6. Foretus lib.2. cap 6. n. 26. Qui iidem docent praetere, Gallieanam istam praxim
undari in Concordato Bononiensi, quo reservationes sublatae sunt in Gallia, tit. de reservationibus. Iidem quoque tradunt, in eodem Regno Commendas perpetuas solere permutari cum Beneficiis in tituluin collatis,hisque suffragatur in ola in cap. fin. de rerum Permiit. dc Federicus tract.de Beneficiorum permut.quaest ys. Aiseritque Rebusias in praxi , tit. de Commenda . num.13.saepius se vidi ite Ben ficium commendatum permutari cum alio ni titulum, etiam coram ordinario,t metsi oppositum jus in Ultramontanis partibus rigeat. V I I I. Clim vero ius & ratio suadeant , soluta per obitum Commenda ad vIram concess debere Beneficium in Histinum statum ac titulum resurgere similiatet si Clericus, sive sit Secularis , sive Regularis , a Summo Pontifice perpetuam habens indultam sibi Commendam,resignet dum adhuc in vivis est, hoc ipse illa, utpote dispensatorie concessa , desinet in titulum , quo potietur is, in quem sive Papa , sive ordinarius providerit , ut idem tradit Fevretus num. 1 f. I X. Quilibet Religiosus de licentia sui Abbatis potest mutari Be transferti ad aliud monasterium , quod sub eodem Abbate regitur, eandemque profitetur Religionem. Cium verti Summo subjiciantur Pontifici Monachi Gmnes, atque Monasteria pex universam Ecclesiam dissilia , s Papa conferre vel commendaret Religioso Beneficium aliquod in alio Monasterio,illius hoc ipso personam transferreti
quia unum horum ex altero consequens est. Qilla vero ad notitiam translationis Monachorum m illum eruditionis confert caput. Clim singula f.fin. de Praebend.in 6. adeo huc verbatim transferendu duxi. Prohibe .s insuperare Prian Mns,vel Eccleis
urim aso erit consuria 'er ejusdem Mon chasbi gubernari,
117쪽
guberna rἰ , committantur deinceps abstrue thoritate Apso vel Sedis alterius Moianasterii Monachis gubernamia, nec hactenus commissa dimittantur eisdem,sed i er eos ad quos pertiner idiere ordinemur ; c.m illis non liceat habere locum in disersis M nasteriis,quorum unum eb alio non dependet;nec aliorum Manasterioruminisi canoniace transferantur ad ipsa, Prioratus, Eeclesias, adnuniinrationes vel oscia gubernare. Qui vero contra mohibitionem praesentem mei tuae casero alienis Monachis commiserint, vel dimiserint jam commi ,ea vice ordinandi de 'sis sint potestate Privati, or de eis per Diarce nos si exempti non fuerint in alioquin pee Sedem Apostolicam ordinetur. Ii autem qui ea suscipere, vel suscepta praesumpserunt detinere,reddantun tellῖ biles imo jure.
statium. Bensciarii , aut Episcopi olim Religiosi, aut alii etiamo
quilibri Regulares testari pos=nt de fructibus ἀ
A s esse Religiosis possidere tertii genetis pectilium,quoad us in,
fructatri , cum dependentia ordinis, vel Superiorum,de quo possint aliquatenus inter vivos,ad pias praeserti in causas disponete,su perius docui. Verumtamen testari nec licite , nec . valide possunt, cata. Quia ingredient bus, I9. quaest. 3. & authent. Ingres, Cod. d
Sacros. Eccles. Neque ullatenus dispelisari in his potest, nisi subsit gravis & justa
causa nec ab alio i is a Papa,de iis quorum usiun administrationemque habet Religiosus.Censent aliqui dii petitationem hac in re nihil esse quam relaxationem v Oti pavpcrtatis secundum aliquam partem. Caeterum cum ad jus testandi non re quiratur necessarid dominium,sufficiatque consensus administratio cum dependentia ad hanc rem,sicut &. ad Religiosi donationem ; ideo melius censet Lessius hanc dispensationern non esse contrariam voto pati pritatis: atque hac ratione potest Religiosus contra Juris regulam, plus juris in alium transserte, quam ipse ba beat, nimirum dominium & proprietatem qua ipse caret. I l. Utrum vero Religiosus factus Episcopus solva uet ipso iure voto paupertatis, ac efficiatur dominus reddituum , possitque con .lere testani: ntum, celebris quaestio est. S. Thomas 2.2. quaest. I 8.art.8. aliique plerique quos ciear 5: sequitur Sochez in Summa, tom.2. lib 6. cap.6. num 8. negant saec fieri ab Episcopo R Iigioso posse citra Papae rationabilem dispensationem , imc argumcnt , , quia non laxantur religiosae professionis vota per sequentem Episcopatu,nisi quatenus mulieri Episcopali tanquam majori bono oblistunt. Ius enim naturae prohibet, ne eruquae Deo sancte promissa sunt, sine illa necessitate solvantur. Univc rsaque ipsa E clelia,tam Orientalis in Synodo octava cecumenica contra Phruium can. IA quam Occidentalis in Concilio generali Lateranensi sub Innocentio 1 I I. can. I 6.
Monachos ad Episcopatum promotobligat ad deserendum regularem habitum ις quae sanctio legitur di in cap.Cιerici osscia,de vita & honeit. Cler. Atqui adni inistratio
118쪽
stritio bonorum Ecclesiae quae competit Episcopo, ni bil obstat paupertati religio
is ac ablicationi dominii. III. Ex opposito, votis Relisionis immunem fieri Episcopum afirmant Do
minicus Soto lib. . de lusi. quaest.Α. artic. 2. ad ult. Vasqueet in parr.2. quaest.' 6. artic. . disp. I 6s. 8. num.' I. in fin. & cap.9. num. Io . ubi asserit Monachum
factum Episcopum, dominium verum habere, & vinculo paupertatis solvi atque inultd magis , praeceptionibus & abstinentiis in Regula praescriptis, quae uti que non pertinent ad ipsius Religionis essentiam,ad quam tamen pert net pauperiaras. Huic sententiae faver canon. Statutum, I 8. quaest. l. disertε dicens : Atimichus
quem canonica elamo a jugo Regula monastica strosissionis absolvit, ct Sacra Ordina tis de Monacho Episeopum facis,vult legitimus hares parernam sibi hareditatem postea iure venAcandi habeat. Qiloa i vero Ius Gallicanum , vetustissima de generalis in universo hoc Regno consuetudo viget, ni Religiosi facti Episcopi nulla In re pristinae Religioni astringantur , nisi ut colorem ordinis in habitu servent. Sunt quippe successionum , aliarumque acquisitionum capaces , dominia & proprietates sibi acquirunt, disponuntque tam inter vivos quam per ultimas voluntates pro libito testamenta condunt , Fc si intestati decedant, successbres habent non b Ionasteritim , non Ecclesiam , sed propinquos. IV. Prioribus quidem Ecclesiae seculis fas erat Episcopis etiam Monachici num antea professis tostamenta condere.Ex Larinis enim adhue restamenta super
fluit Sanctorum Episcoporum Caesarii Arelatensis,& Remigii Rhemensis ex Graecis verδ Gregorii Naaianzeni, dum estor, ut ibidem commemorar, Ecclesiae Conia stantinopolitanae Episcopus. His successerunt intermedia secuta , quibus valitum fuit Spi opis & Clericis restari de proventibus Eccl siae etiam ad pias causas, eanouia nos. 8c cap. Relatum, a. & cap. Cum in ossiclis , de testam. quia in his rebus succedebat illis Ecclesia. De patrimonialibus tamen ,aut aliunde quam ab Ecclesia comparatis facultatibus poterant etiam ab ipsis Eeclesiae primordiis ad libitum suu disiponere, & inter vivos, & causis mortis.Sic enim stituitur Apostolorum can. 39.& 4 6.'Ut Episcopi inquat in cyμα propria 'sorum sunt, valeant in quosumque placuerit
haeredes transferre iret tam n ad a'ios res Ecclesia minime trans ni.Et Antiochenum
Concilium Iulio I. Pontifice habitum , sancit can. 1 . ut possit quidem moriturus Episeo us quae sui patrimonii sunt, quibus ipsi libuerit relinquere,sed ipsae res qliae hibebat Eeelesae,sine diminutione ipsi Ecclesiae soli relinquantur. R Lirtur in can. Icumque s. q. r. His concinit ac suffragatur can. 8. Concilii Agathensi, δε Con ei lium I Hi alense , Sanctiisque Gregoruis Papa lib. io. epist. 41. ad in usdedit Episeopum Mediolanensem, ac Conciliu generale Lateranense sub Alexandro III. can. i s.Sed in his postremorum saeculoru faecibus concidit demum saera haed di Et
plina , invalescente contraria consuetudine , iccundum quam scribit Covarruvlaaeommentar ad tit. de testam n. 2 3.quos ibet Clericos valide testari ex ussu commu niter recepto de proventibus Ecclesiasticis, etiam in gratiam cognatorum e solosque
Episeopo; testari non posse, nisi de speciali Summi Pontificis licentia. Sed & istud cirea Episeopos repagulum tandem divulsum & abruptum fuit;& testatur Lessu, multis locis receptu esse,ut de proventibus Ecclesiasticis indiscriminatim testentur Episeopi εe alii quilibet Clerici absque dispensatione ulla. Atque hanc in universia
Gallia vigere cosuetudine cernimus.Szd no obstat perversa is a consuetudo quominus qui de proventibus Ecclesiasticis in res profanas disponunt,sive inter vivos sive per ultimas voluntat ,peccent mortaliter de aeternae damnationi se obstringant.
119쪽
V. In aliis quibusdim locis introesictum fuit jus Spolit,quo Episcopis Se benesciatis tericis interdicitur ultima aliorum bonorum quam patrimonialium dil- positio, ut his decedentibus succedat in bona ex Ecclesia acquisita non iam ipsa cui ministraverunt Ecclesia, sed Fiscus Pontificius. De hoc novissimo jure nihil legitur in toto corpore JurIs Canonici ed prima quam comperi ejus mentio habetur apud Guidon vin Papae decis. ti Vetum non est receptam istud Spolii jus in Gassia,neque in Germania, neque in BelgioMeque in Liisitania. At vexb In Regno Castellae sola Episcoporum incin autem aliorum Beneficiatorum spolia Camerae Apollolicae acquirunt . In Italia vero tam Beneficiatorum inferiorum , quam Episcoporum spolia Filio cedunt Apostolico,ut testantur Martinus Navarra tractis de spoliis , Aetorius pari. r.lib. 8. cap. V l. Valide hoc fieri quidem videmus , ut per ultimam voluntatem clerici de fructibus acquisitis Beneficiorum liberrime disponant extra pias causas , atque in his etiam succedant intestatis Clerici, sanguine propinquiores. Licite tamen ac citra dispendium salutis aeternae ita disponete de hujusmodi fluctibus Clerici no in possunt iniit de solis illis , quos parcius vivendo sibi asservat lint, cum potuissent
absque peccato propriis usibus statui suo convenientibus eosdem impendere . Distributiones autem clim persolvantur quasi merces di stipendium quotidiana Opexae ac labotis,cap. De catero de Cierion resid &cap. Lic , , de Praebend. nec linfructibus computari debentiee habent obligationem adnexam , ut ad opera pi Prorsus applicentur,non magis questi bona patrimonialia , aut ex causis proianis
quaelita ut communiter tradunt Doctores Decius consi Las..col. i. Ancharanu in Clement.unica,quaest sae concess. praebend. Rota decis. 13 . in novis : R buffiis trach.Nominationum,quaest .num. 3'.& scqq.S.Antoninus Fart.2. cap. I. Lfin Sylvester verb. licvi quaest. . Barbatia in cap. ultim. de pecul. cleric. Bonacina tract. de obligat. clari circa benefici situms , puncto Iia nummo I 8- Tarradus in amplitudine Beneficiaria , disp. 3. quaeae 1. numero LI. 11. 23. 24 Malii VII. In hac ver b quaestione dissentiunt ab invicem Doctores , utram de seu tibus qui congruum Beneficiarorum vietam excedunt, disponentes sive inter v vos,sive per ultimam voluntatem extra causam pietatis, sive ad luxum sve ad locupletandos cognatos,teneantur restituere pauperibus , sive EcclesiaeὶQuod enim graviter peccent, indubitatum faciunt multae rationes & Sacri Canones . praeseristim Lateranensis sub Alexandro II l. Concilii canon. 1 s. relatus in cap. Cwn in ομμiis e testament Dissident etiam Doctores,utram illi in quos indebite Beneficia iii contulere Beneficiorum Luctus, aut qui eos hareditate acceperunt, teneantur se his abdicare, de in pietatis usus transferre ; an vero sibi possint retinere ' Sed
has expediam quaestiones iusta Eba. ubi de restitutionibus clericorum disieteturi
120쪽
sint Beneficia , eorumque maria di i m Z de iura
commendarum. ENEFICIUM, quod etiam Praebenda vocatur, estius percipiendi si uctus ex bonis Ecclesiae , Clerico e cec
nim ob saerum & Ecclesiasticum ministerium. Duae namiaque res in Beneficio comprehenduntur cilicet fructus temporales, de Ecclesiasticum ruinisterium , cujus exercendi usa fiuctus assignantur et unde regula, Beneficium dat-- metuis cap. ulti de resolpi. in 6. In ratione Bera fieti duo illa sunt ab invicem in arabilia, ut docet canon. M quis objeceris, ro quaest. 3. Sicut igitur a Romanis imperatoribus agrorum portiones subnormne Beneficiorum militi partribuebantiir,ut hoc quasi vinculis Principis obsequio Sc Imperii militiae strictio, addicexentur, unde dc Benefletarii Milites dicebantur,quorum meminit Lampridius in Alexandro Severo zqueinia. modum etiam sub nomine quoque Beneficiorum solebant Domini praesta vasIallis νseu elientibus in frudam largiri sub hac conditione ut ad militandum pro ipsis astricti essent,quorum fit mentio libo .seu rati. . ετ - ἰώβcced. uxoria A b-U I s. & titio benefla.'ae. ct quialterstinain beneffratriu M.L. de libo . est. i 1 εc tira ita etiam riaditus de emolimenta annua sob momine Beneficiorum Clo
xieis praestare silet Mesesi um obligatione stit ei militandi Deo certae E clesiae obsequia praestat L Primis Ecclesiae saeculis ex Fidelium primitiis de oblationibus Ecclesiae Massim pecuniae colle in sportulis distribuebantur ad vi s