장음표시 사용
151쪽
istos qui obtrectatione alienae scientia' famam sibi aucupantur. Quid onim ait in eo volumine P a Scio ogo, qua Scripta sunt, si palam proserantur, multos fore' ' qui viti. litigent sed hi potissimum, qui verae laudis expertes
sunt ''. Eorum ego orationes sino'' praeterfluere. n Nec
Plancus V illepide, quum diceretur Asinius Pollio V orationes in eum parare, quae ab ipso aut liberis '' post mortem Planci ederentur. no respondere posset: acum' mortuis nonnisi larvas luctari. v Quo dicto sic repercussit illa s. ut apud cruditos nihil impudentius judicetur. α 5 Ergo securi etiam contra vitilui Ion , quos Cato cle
ganter ex vitiis atque litigatoribus composuit quid onimilli aliud quam litigant aut litem quaerunt Z), 'exsequo mur
17 Imiros fore. Ambros. uterque. osse pro fore. BEZR.
licent qtii ita reprolem tit eligant; qui inuiti legant. Sed post Cameit met Hermolaum. hone hunc locum interpretantes de v ra ieetione duia hi tandum millime fuit; hane otiim
mustitia confirmarat : . Ergo sociari ei iam cotitia viti litigatores, quos Catri, etc.. ED.
I9. Eapertea atini. Ex nicardi no, Londinensi. Marduino et Durando. Iii Ambrosiauis reliquisque eod. . et: ιυΛι desideratur. BPER IO. Sias printerstiere. Ambrosiamoi Donnulli codd. ieiuno sensti L. hetii sui pedetereor hoc ex compendiosis nolis quibus sino ρωι stiore in primipeuiis exemplaribus redde. halur, procul dubii, matiavit. In I Mndinen ibus memhranis, Omnes a. Puteo. Cierio, Tusciat. lib. V, cap.
33 , de voluptate , iisdem Catonis
dii. se Plonetis. I Deius Munatius Plancus Orator, et idem Cie rotiis auditor, qui eum Caerare in Gallia militavit. II BD. - Idem a Plinio saepe laudutur dux egregius et liis consul, annis post U. c.
α α. Asinitis Ponto. De quo mox agetur in Auctorum ullatio Vir magnus suit, prono lainen ad Ohir istandum ingenio, quod arguunt ejus eum Cicerone simultatos. ED.
23. Aut lil L. De Ptallicitiis liberis , inter quos eminuit Asinius Galliis, vide Setieram Controv. IV prooem io, et Lipsit notam ad Tacitum , Atiti. III, 7 u. ED.
I 4. Cum montiis nonnisi Iuroas Letori. Apud Rhodis. c. 3 I, II, Philostratus .haia iiD Sophistae moria iiii Gitiuidi aecusatiouem Paranti, narcilii ramin se dixit, xl xi mn ae-
152쪽
reliqua propositi. Quia vero' occupationibus tuis publico bono' parcendum erat, quid singulis contineretur libris huic epistolae subjunxi', sumniaque cura, ne legendos' eos haberes, operam dedi. Tu per hoc et aliis praeὲtabis, ne a 6 perlegant: sed ut quisque desideraverit '' aliquid, id tan-2. Quia et ero. Codd. plerique et non habent. quod et Barduinus omisit. sed Ug lotus, Iovius, et ipso Daloeampius testantur 1, e in in m tirant A quihu dam legi, et inhrevinriti Vallicelliani, Borionieti .
3. Ptis Teo hono. Pul item titit Itatis eausa. Sic LiviuΑ XXXIV, 3 1α Aeeipe, quoti id socerint, et quidem semper hono publico . . Pliniti Horatium videtur imitari. lib. II. Epist. r. r. ad Augustum r. Quum tot sust tiras et tanta nogo tia A lus, . . . in publica rommoda peccem . Si transsci sermone morer tua tempora, Caesar. . ED.
4. Sti tinaei. Quid Plinius opistolae addiderit, re ipsa patet, nempe elenchum librorum Omnium XXXVI, quaequo in iis essent praecipua, suo quaeque volumini adscripta; rerum. historiariam, ohservati Dum summam. Auctorumquo in latinos externosque distributorum nomina. Pagitiarum etiam numerum nran omisisse credi
Potest, Di omnia ne iliori negotio Titus inveniret. Inde amantienses naturalis histrariae libris foetiones seu capita improbe addiderunt. Quamvis in praestiti ne tot sustul vim errata, Doc minora in attexto Incliee lateant, quae adhue supernunt minime corrupta Harduintanitidieii Iniquitatem argutant, quum primum Plinii librum piooirsoris aevi figmon in in vonditavit. Qui enim harbaris sareulis tam doetus esse potuit . ut similia MDditioni, ot sapientiae resertissima e sariaciens nusquam prraret 8 Qtiistiam Plinium Valerii Sorani Aoqui moisth dum nosset, nisi ip o de se talia assIrmarot 3 narκon Addo quod antiqui seriptores quotiescumqti Plinium Maiorem citant , ex eiu quo libris fragmenta produerant . osdem ntimeros indicant, quos etiam nune hahemtia Quod At lihoe Primus suppositus e sot , qui hcidio tricosimus septimus titim trie initis sextus suisset ς itemqtie de reliquis. Rem autem aliter se habui ne patet ex Veterum testimoniis quae attulimus. ED.
et editt. Perlegendos, quod ex proximo verbo perlegant attractum viis detur. Sed eodd. Aml, siani, E eorialensis, Londiti tisi , legendos habent, quod post Bea N Jcum praetulimus; nobisqui in Plinii sententia acumen id ni esse videtur,
quod in hoe Gallici cujusdam scriptoris dicto, quum siletoni ei diligoratem regni adminiςtrum lauda ret : it tro octilia is totis Ies jotira a serendis intit. . Latino dixisset : . Id satagebat in dies, ut so sacerei ἰ titilem. a Plinius pariter operam se dedisse ait, ut libros suos ne legetidos quidem haberet Titias r per
Iegendos miratas esset actitiam. ED. 6. Desideraverit. Manias . spud
153쪽
tum quaerat, et Sciat, quo loco inveniat. Hoc ante ine Deit in literis nostris Valerius Soranus y, in libris quos empti fon' inscripsit'. Vale '.
Vatinius Sorantis. Rursus de illo Plinius . III. s. Plura conseis rentve in Auctorum Indi m. Sinis gulare vero argumentum est Plinii verecundiae, quod ne in minimis quidem plagii vult agi reus. Nineotiam colligere euin B Eonteo possumus, hanc praelationem vero Plinii es e et non , ut Harduino visum est, alicujus neoterici Retum et quis enim medii aevi interpolator Valerii Sorani memini et 3 M.
hendam ptitavi latini operis inseriptionem, quamvis apud Gellium
laudato supra loco, ἐπιrdiri δωv graeeelegatur, editorum sorte incuria. o ριides sunt quasi areana, a mysteriorum inspectoribus qui graece otὀ- rosci; vprtium videtiar eadom anais logia formatum , quo ephemerides. Itaque Bearonieci non adstipulor. legonti μιατείδω,. ED. s. Inseripsit. Puteanus et Co herlinus I, quos ad manum habui. r*sile nee male forsitan; verum ex utraque lecti ne idem sensus exissistit. ED. Io. Vale. Hatie vocem rorip utite diem Ugoleti, Iovii, autographus Palmarii, et plures votustae edi tiones ; et, quamvis a recentiori stypographis Omissam, videtur exposcere titulus e C. Plinius see dvis T. Vespasiano suo salutem , quaeque I enliore epistolia amico Caesari narravit. ΒΕΕΣ. - Becepimus et uos, auetore Reamnico . hane vocem. quae in Daleeam pio, Marduino eae. teriaque deest. ED
154쪽
Liano II continetur de Mundo et Elementis.
An finitus mundus. et an unus. C P. I. De sorma ejus. H. De inotu. Cur mundus dicatur. m. De elementis et planetis. IV. De Deo. V. De siderum natura. De PlanHarum motu. Vl.
I. Et nchos. Index tale In nullo exemplari manuscripto est integer ret qui locupletissimus ex iis reperistus est, a nobis nihilominus augenis
diis multis locis suit, Id quod Ita.
I eo eharaetere seeimus. Ex eo auistem indiei apparet, iure non viis deri exin hune Plinii, hoe est, aeriis Ptoris perquam accurati scetum. ΗΛ D. Immo verissimus Plinii se. tus est elenestis iste , sive ina Plinio dieitur olen os . graeca termina. ti no); sed misere deformatus ad nos pervenit, ineraria et fastidi librarim runt. quihus iri una sorderet nomen. Olatura. Harduino quidom non hii ae; am Plin anae praeiat Ionia testim nium , in qua compendium hoe imtius operis diserte ae duobus loeiΑ praenuneiari vidimus; nam Har. duintis ne praefationi quidem pareit, eamque velut constelam et spuriam inseetatur. Verum Plin Iua loco non edintroverso, lib. XVII, a : . Aquilonis situm , inquit, ventorumque reliquorum nos diximus seeundo rutilumine. . Idem lib. XVIII, .ὰe Lunae aspectu disserens anaeque. ait. Aellior εα observatio ac iam dieia a nobis speundo volumine. . Passimque alias seeundum vocat. qui ncibiΑ secundus est lἱher. primis
155쪽
De Lunae et Solis desectibus. CAP. De magnitudine siderum. Quae quis invenerit in observatione caelesti. Quando recurrant Solis et Lunae desectus. De Lunae motu . Errantium motus, et luminum canonica. Quare eadem altiora, alias propiora videantur. Cur motus dissimiles eadem habeant. Catholica siderum. Quae ratio colores eorum mutet. Solis motus et dierum inaequalitatis ratio. Quare fulmina Iovi assignentur. Intervalla siderum. De sideribus. Musica.
certe dicendus, si spuria essent prae satira et Plenchos. Ab antiquis itematietoribus Gellio, Charisio. Pris eiano, allia, libri naturalis historii eodem ordine Teeensentur qriem nune hab mus vido illorum Testiis monia ; Caecilius denique triginta septem libros ab avnticulo scriptos ait, qui omisso elencho triginta sexti timerandi essent, teste ipso Plinio In praelatione sua. Restat ut periIsse verum Plinii indicem et postea suppletum suisse dicas ah aliquo recolati mina; sed quis inter neotericos tot auctorum Domina vix doeti simis nota in singulos libroseonges erit 3 Et ecco Plinius ad eleti. um D strum ipse provocat. libro XVIII. 5. tibi complures magnintiminis auctore de agrorum eultura scripsisse commemorat, a quos
sequentes, inquit, praetexuimus Inhoe volumine, non ingrate nominando M. Varronem . . Enimvero in hoc elenetio ad librum doeimum octavum M. Varro nora Ditiis v II. vIII.
Primum ergci librum a Plinii manu prosectum eme nemo sanus dubita. I, t . frustra Obstrepente Harduino. Caeterum duae hujus oditiones ad . modum diversae circumseruntur Vetustiorem illam , quam Dat eam. pius satis prohe constituerat, Haria duintis multis in loci re eit: rapi tram numeros, textum ipsum saepe mutavit; quaedam addidit do suo. salva tamen fide, quon Iam his diverso charaetere seripsit. Porro quum se manuscriptis optimis Osum testetur, ac plerumque illi adhω- rere AOleamus, ne in hac quidem parte descere a duce nostro ausi sumus; priscum tamen Daleeam pii textum in fine Pliniani operis inter indieos edendum eurabimus . ut utrasque lectioues Aelle quiuia conis serre possit. ED.
156쪽
De inundo , Geometrica . CAP. XX .m repentinis sideribus, seu cometis.
Natura , et situs , et genera eorum.
Hipparchea, de sideribus. De caelestibus prodigiis , per exempla historica .
Τrabes caelestes, chasma caeli.
De caeli coloribus, et flamma caelesti.
De stellis quae in terris marique existunt.
Vis temporum anni stata De incertis tempestatibus et imbribus. et qua re
Ventorum observationes diversae.
Τurbines, presteres, vortices, et alia prodigiosa genera tempestatum.
Do sulmini hus: quibus in terris non cadant, Pt quare. U. 3
157쪽
Genera fulgurum, et miracula. Etrusca observatio in his, et Romana. De sulminibus evocandi S. Catholica fulgurum. Quae nunquam seriantur. Lacte pluisse , sanguine, carne , ferro, lana,
lateribus coctis. Armorum crepitum, et tutae sonitum de caelo auditum.
De lapidibus caelo cadentibus. Anaxagorea de his.
Natura grandinis, nivis, pruinae, nebulae, roris, nubium. Proprietates caeli in locis.
De sorma ejuS. An sint Antipodes. Quomodo aqua terrae innexa. An circumdatus terrae OceanuS. Quae portio terrae habitetur. Mediam esse mundi terram. De obliquitate ranarum. De inaequalitate climatum. Ubi eclipses non appareant, et quare. Quae ratio diurnae lucis in terris. Canonica de eadem re. Ubi, et quando nullae umbrae. Ubi bis anno : ubi in contrarium umbrpe serantur.
Ubi longissimi dies, ubi brevissimi. De primo horologio.
Quomodo observentur dies. Disserentia gentium ad rationem mundi.
LVI . LVIII. LIX LX. LXI.LXII. LxIII. LXIV. V. LXVI. I xv I. LxVIII.
158쪽
De terrae hiatibus. CAPSigna motus futuri.
Auxilia contra motus futuros. Portenta terrarum semel tradita. Miracula terrae motus. Quibus locis maria recesserint. Insularum enascentium ratio. Quae et quibus temporibus enatae sint. Quas terras interruperint maria. Quae insulae continenti adjunctae sint. Quae terrae in totum mari permutatae. Quae terrae ipsae se sorbuerunt. Urbes haustae mari. De spiraculis terrarum. De terris semper trementibus: et de fluctuan
tibus insulis. Quibus locis non impluat.
A cervata terrarum miracula. uua ratione aestus maris accedant et recedant.
Ubi aestus extra rationem idem faciant. Miracula maris. Quae potentia Lunae ad terrena, et maria.
Ubi altissi inum mare. Mirabilia sontium et fluminum. Ignium et aquarum juncta miracula. De malitia. De naphtha.
Quae loca semper ardeant. Ignium per se miracula.
Harmonica mundi ratio. Summa: Res, ct historiae. et Ohscrvatione,
LXXXVI. LXXXVII. LxxXVIII. LXXXIX.
159쪽
Ex Auctoribus :M. V arrone, Sulpicio Gallo, 'Tito Caesare Imperatore, Q. Τuherone, 'Τullio Τirone, L. Pisone, Τ. Livio, Corn. Nepote, Statio Seboso, Caelio Antipatro, Fabiano, Antimis, Μuciano, Caecina qui de Etrusca disciplina scripsit, Tarquitio qui item, Iulio Aquila qui item, Sergio Paulo.
Externis :Platone, Hipparcho, Τimaeo, Sosigene, Petosiri, Ne cepso, Pythagoricis, Posidonio, Anaximandro, Epigene Gnomonico, Euclide, Coerano Philosopho, Eudoxo, Democrito, Critodemo, Thrasyllo, Serapione, Dicaearcho, Archimede, Onesicrito, Eratosthene, Pylliea, Herodoto, Aristotele, Ctesia, Artemidoro Ephesio, Isidoro Characeno, raeopompo.
Linno III continentur SitUS, genteS, murin, oppida, portus, monteS, flumina, mensum, populi qui sunt aut suerunt,
ΜsS. mos vidi. At Parm nais Mi. tio, aliaeque veti. Tullio Cieerena rid quod sortassis sineerius est : plurima eerte quidem in Ttillianis li-hris similia esse hoe oporis Pliniani seeundo volumine, sumus ostensuri saepissime e quid a Tirono aceeperit. disseilo est eo ieere, praeter loeum sortassis unum . quem seel. 39. hujua libri indicaturi sumus. Η D. a. Tiso Comare. In eodd. Nss. T. Cresara I . quod imperiti de Tiberio acceperunt, atque ita in laris ediderunt, qui hactenus sunt typis impressi. Vide quae dicturi sumus lib. II, cap. I a. In veterihus nummis et inseriptionibus, T. Titum , Ti. Tiberium signis t. Η, . Ilio Drono. Ita quidem
160쪽
Hispaniae citerioris. IV. Narbonensis provinciae. V. Italiae. VI. Nona Dalio regi. VH. Septima Latine regio. VIII. Prima Balim regio : Tiberis, Roma. IX. Tertia Italice regio. X. Insularum LXIV. In his, Balearium. XI.
Sardiniae. XLII. Siciliae. XIV. Magna Griaecia. A Locris. LV. Secunda Baiam remo. . XVI. Quarta Ita in regio. . xvII. Quirita Daiare regis. XVIII. Sexta Italiae regio. XIx.
Octam Dalire remo : De Pado. XX. Uniscima Italire regio : Italia trans Padum. xvi. Decima Baiare regio. XXII. Istriae situs et populi. XXIII. Alpium , et gentium Alpinarum. XXIV. Liburniae, et Illyrici. LXV.
Dalmatiae. xxVI. Noricorum. HVM. Pannoniae. xxVIII. Μoesiae. XXIX.
Insularum Ionii, et Adriatici maris. Xκ summa : Oppida et gentes'. . . .
Flumina Clara . . . . a Montes clari. . .
. OPPMia ει gentes , ete. Deest quum plerique numeri in hoc eleo. naimerus in omnibus HsS. Η aii. eho turpiter depravati ad nos per--Minime est dolenda talis iaetura, venerint. Eu.