장음표시 사용
121쪽
Ling. Collatici quaedam e dicum Belgicorum por Carolum Langium natiuscripta ad exemplar Basileense anni Iss 5; etiatur a Broterio Lugd. Liigdunetiqes editione . Issia et i 563. Lod. Editiones Lugduni Batavortam datae, prima apud Lirevietos anno xi, 35, quam nos Elaeo. designamus; altera, Viamorem seu Grono. ii vulgo dicta. anno I 669. Millis. Millertis in editione sua Plinii. Berotini. x 66. IIS. M M. Manu criptus, manuscripti. Muriae. Vstus Oxomplar a Bhenano detectum in Murbaeensi Almi ire superioris monasterio. Parm. Parmensos editiones voteres I 476 et I 481. Piaria. oiux cci lex Parisiis in collegio Patrum S. I. diu amervatus Pint. Pintiantis seu Pineiantis, qui Plinium ex Hispaniensibus e d. castigavit, anno I 544. Pr. M. Princeps edi i , quae Harduino est Bomana. I 4 Oῆ Broterio, Veneta, a 469. Ilanc uno anno anteriorem ignoraverat Harduintis.
Reaeon. Bomnieiis in Dim uisitionibus Plinianis. Asm ed. Romana editio, anno r47o. Ati iant. Codex Salmontieetisis a sinciano collatus. Turiis. Tarvi sana editio, anno I 479. Tolet. Toletantis eodex a Pinciano collatus. Torrens. Laevinus quidam Torrentius, eritis manu erillatos eodices Bolgicos ad marginem exemplaris Basileensis, is 54 , praesto habuit Bro
Vener. Apud Barduinum plerumque sic desigtiatur editio Veneia anni
i. Vora. Volorum editionum varian leel Itines sic Indigitare solot Dale- eam pius Anterdum etiam ad vetustum quemdam codicem suum respicit. Iter. Manuseriptu in bibliotheca scitieti ViciorIώ, in suburbii, Pariaciensi, ab Harduino inspectus.
122쪽
Linnos' Naturalis Historiae, novitium' Camoenis Qui- t
r. Nattiralis his oris . Titulus va- Υἱat in nonnullis ecidit. et edd. Olim quippe leetum est a quibusdam :
etc. sed profecto veruq est hodiernus titulus. quem A. Gellio, quom aliis antiqv rtim innotuisse conis stat ; praeterquam quod ipςius Plinii , in praelatione sua, testimon;G
2. Vespasiano Guriri stiri. Titias ille e t Ve pasianus, timor iae delici generis humani. qtiantiam per hiennia rogili brevitatem licuit. Huic non fratri Domitiatio. Plinianum pus inseribi, satis ex ipsa praesa tione apparet,it. Praenomen T. aut Tito, in plerisque omissum, a neaiaxonteo restitutum est ex IIS. valle. P0st; sed rectiuq abest. quum Titum Caesarem a patre et fratre nullatentis seeernat. Fratros enim praenomine gaudebant e dem . solo cognomine dispares e pater verra et
stilix mai r, ut e gnomine, ita I praenomino simileg, titulo solo dis rebant, quum alter Augustus, alter Cre ar tantum direretur. Itaque Praenomen quidem inducendum, quod in titillo codice reperimus; titulum vero Cresari, quod in pleri quo edd. d erat, ex eodd. Pu
totitio et Cratheri. I, reponendum censia mus: nam sic omnis erantro
versia tollitur, et ad solum Titum caesare ira Dunctipatio referri pote t. Εn. a. utros noturalia historio ete. Contendit Narduitius, in altera editione fria, spuriam hane esse praesa ticinem : xpiarium vero totum librum qui hodie primus cireumfertur. Quam vanis hoc stetris argumentis contondat, ex ipso melius discet. qui operam abuti volet. Praecipua quidem hoste sunt : ' Conterraneum quod Plinius ipse eastrense verbum esse nicinuit); item, ouetores pro seriptor sus. et alias nonnullas voces homo Gallus Latin latinus es e ne.
123쪽
litium tuorum opus, natos apud me proxima stetura, licem tiore epistola narrare' constitui tibi, Iucundissime' Impe-
gat; sententias quasdam eum ipso eorpore historiae naturalis pugnanistes, aut male consonantes, primus in
hae epistola deprehendit. vel deprehendere si hi visus est ; a elenelium praelationi ad textum diversis cim nino modis in MSS. exser; ptum reis perisse se testatur. Sed omissis aliis rationibus, quas suo loco trade inmus, praelationem hane tanta a tiquitatis seientia resertam sequiori sevo barbarorumque hominum ingeniis quis praeter Narduinum auis sit imputare 3 Sit mutila, sIt corrupta , sit interpolata: tamen desuperstitibus ex ea reliquiis idem iudicium seremus quod apud Phaedrum anus qHaedam de reperia amphorae testa: . o suavis anima. quale In te di eam bonum Antehae fuisse, tale quum sint reliqui rei η ita omni ex parte antiquitatem redolent ea quae iam lovibus do causis abiicietida eensvit Harduinus. De elenchotii bis hie dicem ua; alias Ioeus erit. Ititer; in valde dolemus Ilarduinum
gentius in hoe operis vestibulo verinsatum esse. Unde nos, quanquam Boazonici e piis aucti, plura tamen in praelatione quam in reliquis de nostra penu expromere eo. arti sumus. Faveat iretor, vel igno-Mat. ED. 4. Moi iam Canti is Quiritium tuortim optis. Sie infra r . Nemo apud nos qui idem tentaverit. . ED.
tur. Restituit natos, auetore Durirando . Reaetonicus. et post illum Nili erus; atquo ita ccidit. Es 'ur. et Tolet. recte, ut videtur. Luros enim
receras natos agnis nascentibus eo m-
parari innuit vox fistura ; sed quum vias Ρroxime praecederet, saei te indueti Aunt lihrarii ut natam pro natos reseri herent. ED. 6. Narrare. Iloe vectum sensu vulgari eum praeeedentibus ita conissimi potest: narrare eons filia tibi, IA
lros apis me natos esse. Nee opus est sacrare aut nunctipare in textum reis
poni , MSS. Omnibus refragantibus
Narrare nemonico est argumen tim
Ponere, ut in illo Terentii And. prol. v. 5 r . Non qui argumentum narret . a Pro habilis quidem interpretatio ; sed nostra simplicior. ED. 7. I erator. Titus captis liter solymis inter sumantes templi ruinas imperator a militibus consalutatus
est. I septi. de bello aud. VII, 3,
Reversus Romam hunc titulum contra morem retinuit, invito se lasso, sed nihilominus anti uente ire , a neque ea eo destitit parti ei-Pem utque etiam tutorem imperii agere; . Sueton. in Til. capp. 5 et 6.
Inde apud nostrum Plinium. II, ror. Imperatoribus Vespasianis , patre IV, filio iterum Coss. ; a item, VII.
5or . Imperatores Caesares Vespasiani pater sἰliusque. . et sic passim, etiam apud alios auetores. Inde in inscriptionibus antiquis, adhuc Ve
paximo vi ente exaratis, T. C Ca IMP. Vnsv xI An a vocatur . quum frater sit tantum C. An DIur Avo. P. F. DOMITIANus. Neque enim
D initianus, priusquam ad priuei
palum eveheretiar. Imperator dietus os . ED.
124쪽
rator sit enim liaec tui praefatio' verissima, clum Maximi' consonoscit in pati c) :
namque tu soli luis Meas esse aliquid' putare nuga ,
ut objicere moliar Catullum conterraneum ' meum ag noscis et hoc castrense verbum): illo enim, ut scis, ' 'per-
8. Praefario. Appellatici nomini praeposita , vox nempe illa )tie .dis, imo, quae iii Titum imperatorema contra hernali hiis summopero de malum Dinni ex parte conveniebat;
quum itit rim maximi appellatio non prasset Disi Vespasiano patri recte decorni. Regnabal enim pater, et hune honorem cum illo consenescer aequum erat. Ip e Plinitia. Harduino notante, lib. II, e. 5: . Ilae, inquit, eaelesti passu etitia liberis uis vadit. maaimus omnis aevi reeiator Vespa ianus Augustias . . ED. s. Misaim . Plerique eoAd. m imo habent vel morimo ; nullus sere main mi , quod tamen in edd. praevaluit et nee iniuria, propter sensus eleganistiam et nit rem. Restituit Isurdui nus ac defendore tentav It desperatam lectionem marimo, unde nihilaani Plicere potuit. Quod si marime
legendum esset, tu vocativo eas nacciperem. ED. r . ' iamque m so hos. Catuli. ad
GYtiolium Nepotem, Carm. I , v. . a. ED. xx. Γι obserere moliar Ciam tim. Ut saetum meum defendam exemisplo Catulli. H. an. bisere praeis
sertim de elipeo dieitur, et lite metaphora militari ad hi hi tum est. De hujus loel ieetione disputa hi trir
a z. Conterranetim metim Ex eadem terra et patria. Vero non sua sitisse
Plinium eolligunt ex hoe verbo Polycorpus Pa. erantis singulari operedo Plinii patria et scalig. iii Euseb.
chron. pag. Iso; sed illis non asissentior. Hau D. Videre est in Harduini praefatione, quibus argutiis vir docti inius. sed idem παραδρ- έο ατος, Plitiium Romae natum es e eontenderit. Alii, si non verius. at speciosius saltem, Plinium Novo-
romensibus annumerantes, conterra
notim non do eadem urbe aeeipi πω lutit, sed de torra seu regione ea.
dem , Gallia nempe eisalpina vel transpadana. Do vora Plinii patria vide nos ad Broterii praefationem.
iam leong rronem nive eo altilato. rem interpretantur) verbo, ut ipse Pliniti, do i, in eastris D si lato ἰ et quamvis minus eleganti analogicitam PD non earenti siquid ni modFrerranetis et sulf rennotis latina sunt), Auriit tuere frustra conantur. ED.
3 3. Permuratis. Sublatis per jOelim ab Asinio Marmicino, Prallionia tro. Cainll. Cariti. XII :
125쪽
mutatis prioribus saetabis' ', duriusculum' ' se fecit, quae volebat '' aestimari a Voraniolis 'Τ suis et Fabullis. Simul ut hae in ea petulantia fiat, quod proxime non fieri questus
14. . falis. setaba sudavia sunte lino se tabo quod a Selahi Hi paniae oppido nomen accopit, ut dice. mus ad ea p. XIX, secl. a. stabaa uetor Aimplicitor appellat quae Catullus stilurici se alia , ut eadurciam dixere Iuvenalis ot alii pro cadurea mkiω. Η RD. - Scrihondum sinitiis lis ex inscript Ioni hus ne numisma tis, adii tante Beet Onico. Inscript .apud Murator. r C. CORNELI Us. C.
uitis in historia Romana non ignOhilis. diu ais tua dicta, nune Sannue m. In Valentiae regno sita, a Philippo quinto ins suum armis
vindicante, exeisa est. vel certe inconibus exuta nomen mutavit, antio Iro 7. ΕΙ .is. Duritis sim, ferit. subiratus, Ossensias, amarioris ing tili voluit .ideri. Plinius alior lib. I, Ep. 36, de Pompeio Sutumino : . Praeterea farit versus, quales Catullus meus aut Calvus. Quantum illis leporis, dulcedinis, amaritudinis, amoris inseriti sane; sed data opera , molis litiseulos leviusculosque, duriuseu los quosdam: et hoc quasi Catullus
meus aut Calvus. . Ut vocem eam, diarius lam noti ad numeros, ut vi una mi hactenus eruditis, sed ad acerbitatem carminis ot aerimo isti iam pertinere manifestum sit. Η nn. Non manifestum forsitan,
sed probabile, ut in Pliniano textudi cutiendo paulo ita a monstrabimus. Ergo duritis sim hoc sensu usurparum fuerit, quo diei solor
t 6. μα voletae res imari. Hariaduinus: quoniam Dolebus restimari ea. m hae et totius lori loci itine pauli infra disseretur. ED. x . A I eraniolis stiis et Hasialis. Propter Veraniolum et Fabullum quos diligebat, a quihus ea acceperat. Η BD. Ridietile olim legeha tur a verna Is mis et fomlis; quae tamen codicum est vulgatissima scriptura. Bhenanus hanc primus p. mendavit. I eraniolus a Veranιo dori. vatur, ut sortasse Fubtilitis a Fusio. per amatorium quemdam ὐπικρρυν-μο ido iterum Catuli. Carin. XII.
Sed quoniam ad periodi finem po
venimus, monendi sunt ieetores in Dat eam pia a caeterisque ante Haria duinti ira oditi tithus longe aliter Iori totum hunc locum iam inde a verbis : tit olyisere motior. Habent enim e tit Miter emollium Corti tam conterraneum meum a. e. h. e. v. : Ine enim ut seis permututis priori sartialis, durimetitim se fecit. quum tmo lut existimuri a Veranio is suis et
Fostillis. Quod perinde interpretantur, ne si apud Plinium allatie Catullo versus ita leg ndi sint:
aliquid 'tare negas , vel . . . Nam esti sol as X os raso tiliquid moas puta.
126쪽
LIBER l. 5es in alia procaci epistola' ' nostra, ut '' in quaedam acta
exeant; Sciantque omnes ipiam ex aequo tecum vivat Ini
re; ut permutalis prioribus secuti diversus s3llabis . phalaec iis a spondeo incipiens mollior evadat. Quamvis enim frequens occurrat apud Catullum i ainbus iti primo loco, di .set teque hoc licere affirmetit Grani. maiici veteres Teretitianus Mauria', Victoi inus, Serviusque Monoratus: Iambus tameti convcnire ii ii vides. tur euiti eiu A versu A tiai tira qui inere est trochaiciis tr Imeter tirae Lycata lectus; et merito a re ratioribu
coaevisque Plinio poet s. Martiale. Si asio, alii quo, ex illa sede remotus est. Credi etiam facile potest, iam Catulli sci Ipturam a litii ari
impetito restitutam esse, quum Plinii mentem noti nssequer tiar. Sed non aequo veri im te e t Gramis
malici partes sic egisse Plinium iu irio praefationis ; quam , Dii boni, alietici loco i In eodd. quidem varie
admodum prima verba leguntur :tit Mιter molliam. tit obiee remotitiam . ιι oliore moliti P. Adinialis sero itiomnibus; Aleriensis tamen Aiatis. res iis codice suo , quem Passio-iamini vocat Beraonici A. ,etiab a ha Lisit. illique velut barbarae voci, importuna P mendatione superscri- Psit manu sua ulliatis, sed ita ut prioris lecticii s manifesta api a. TVatit vestigia. BPEI ODieus in alio
codice, Valle. 1 9 3o, stulis iuvetiit: Diarandus in Lotidineii se, sitiis; in eoeteo Periti citiuo prior pars voca 'hiali deest, sie nempe priori o. . . . sia: Hii de apparet librariis om- Dibus vocem fistula, disse iliorem se se visum, et ideo a plerisque cor-
quoniam et Melvit clatimam eia a Peria.
quod et aurium iudicio gratius sui set, ei propiti ad codicum fidem acces*isset, tibi leg; tur Pol ot eae stimis i. Sed in nullo eodice quonium. iii plerisque quam ή in solo Coib. 3 . qtitia. Unde iaciti immerito sti pecia se potest Hai duitii lectio. Et iam
olliti suspica ius eram scripsisse Plinium qu e Pol sat rest muri, quia mlectionsem licitie Optimam iti codice Lotidi nen o reperiam, iamque a Durcitidia et Millem rceoptam , uous; ne gaudio cognovi. Quae Ν qti utitur 1 rha . ut supra dixi. certissima Bh natii conjectura restitutastitit. ED.
i 8. Distolia. Quisnam illa su rit , vel qua Oecasione scripta, igDO-
i 9. Ut in quodam ac vi eaeant. Sic Putoatius et Cotheri itii codd. Agitur oti Im de libris Tito Cae ira i tititi. etipatis. Alii volunt eaerat, ut res eisiatur ad petuliantiam ista in ceu li. centiam iamiliari ii, seri hendi. qua non modo noti ossensus erat Titia iti alia simili Opistola, ut clati trae usi rii illam Omilibu innotescere. In acta . lioe est , in publicas tabulas resetti iubent . quae posteris mandati volunt, principes. Porro hae dedieati otio certius quarii tabulis scis iisque omni lius,Titi benignitas
immortalitati consecrata ost. ED dio. Imperium. Pro eicitatis His imis perio et irentius, ut serottiam pro aer OA , erritas Pro Hodias, ere. Mira tamen et insolens loeut O. ED. I
127쪽
3 periti in . Triumphalis '' et censorius tu, Sexiesque consul,
ac tribunitiae potestatis particeps, et, quod his nobilius secisti, dum illud patri pariter et equestri ordini praestas, praefectus praetorio ejus: omniaque ' haec Reipublicae : et nobis quidem, qualis in castrensi contubernio. Nec quid
quam in te mutavit fortunae amplitudo, nisi ut prodesse 4 tantumdein posses et '' velles. Itaque, quum caeteris
I a. Triumphalis et censoritis itis resque constit, etc. Turnetitis legit triumphati et remoriam . et ita distinguit, ut haec epitheta ad imperatim referantur. Pro Maies . Vet. Martiis; vet. Chalderii, sep imum ἰsed utrumque malo. Triumphum Titus eum patre egit, anno V. c. secundum. Varronis aeram. 824. Censor eum patre censum egit arati 8α7. Sexies eum patie eonsul fuit
anni, 8 1 3 . 8α5, 8 II, 828. 8a9,83o ; unde patet Plinii naturalem hi toriam inter hiatie annuan 83a . annumque 83α quo Titus septimum iniit consulatum, in lucem prodiisse ; ideo suo Plinius lib. XXVIII. e. 3, ubi numerus ipso
legi iux D Cxv x, vel numeriam rotundare voluit, vel sastorum Capi-
olinorum aeram secutus mi uno an
no a Varroniana discrepantom. Tri-hianitiae autem potestatis particeps iam svorat Titus annis sex, qui min Maium desἰgnatus consulatum . quin um ageret, antio scilicet 819, ut ea inseriptione constat quam ex Iuratorio Ber uicus ad hune loeutra attulit: Τ T. Crs Ra ADC. F.
igἰtur in Italiam redux anno 824, cceperat hane Olim plebeiam, trane principalem obtinere dignitatem. Idem . praefecturam quoque Praetorii sustepitis teste Suetonio, an unis quam ad id tempus nisi ab equit Romano administratam, is simul patri securitatem praestans, simul equestri ordini decus, quum equostremuntis Augusti filius Don asperna. retur. Pace tamen Suetonii dietum sit : tioia prittius, sed secundus -- nato, ii ordinia Titus praetorio prae- scelus fuit, quum arit a dignitatesviliane Mucianus Clementi detulisset.
I a. Omniaqtie ho Reip. et nosis quidem qtialis in castrensi contulernis. Tantus quum si reiphl. respectu, nobiscum , inquit. ex aequo agere
non dedignaris. C titubernali, illa familiaritas. quae amplis imam Titi
fortunam temporum ordine praecesserat, ut ex sequentibus patel.
nasei potuit in Gρrmania, ubi Titia
adolescens prima stipendia fecerat. Plinium enim in ea rmione me ruisse constat, nee in Britannia aut in Iudaea euin Τito unquam miliista e videtur. Haud aliter sensit
in textu vocem hinc Post omniaqtie nescio eur omisit. ED. α 3. Ει -ltis. Harduintis , ut Pelistis, ex NSS. ut ipse ait. Plerique tamen codd. hah nt. et et eues, eamque scripturam Dat eam pius et veter ex va, re. Quidni enim ι--ιiamdem cum ot construatur, ut in
128쪽
iti' venerationem tui pateant omnia illa, nobis ad Cesen dum te samiliarius audacia sola superest. Hanc igitur tibi imputabis, et in nostra culpa tibi ignosces. Persei cui ' saciem, nec tamen profeci : quando alia via Occurris ingens, et longius etiam submoves' ingenii fascibus. Fulgurat 'in nullo unquam verius dicta vis elo
quentiae, tribunatiae ' potestatis facundia. Quanto tu Ore spatris laudis tonast Quanto fratris amast Quantus in poe-
illo Horatii lib. I, Sat. 3, v. II 5 :. Nee viticet ratio hoc, tantumdem
ut peccet ideinque, Qui teneros caules alieni fregerit horti, Et quiti turnus Divum sacra legerit. Ingrate praeterea iterat Marduinus voculam tit, quae proxime Praeces erat. Caeterum bene et ad rem huc
attulit similem Plinii Iunioris locum , Pan. ad Trai. 6i : . Ut enim selieitatis est quati tum velis Posse :sie magtiitudinis velle quatit iam
2 4. In menerationem. Veneratio hiemaximo illo gensu adhibetur, quo apud honos scriptores; cultuinque dixitium significat. . In primis venerare Deos. . Virg. Georg. I, 338. ED. i. Perfriatii fariem . nee tumen Pro feci , quiando , etc. Etiamsi, inquit . dobitam licinoribus tuis reverentiam exuerim , alia taliten in te coisgor agnoscere quae majorem mihi venerationem iiij ieiunt. Persei reatitem faelem aut frontem, est pudorem otianum exuere; notissimiam Proverbium, cuiuΑ stipei sua sint exempla. Nola paulo infra, tibi tiras cum Dalceam pio legimuΑ qtiundo Marduinum ex MS. legere quoia . eodem x tisti : quod obiter monui se susticiat. ED. I. ιμι , Me mi fisae ιιι. DM-cta metaphora a lictoribus plebem
submoventi hus. Alii facilias legunt. et pro Digurum dictum Putant .
ob proximam vocem fulserat. ED. 3. In ntillo unquam meriti, Pieria ii eloquenlta. Frequenter apud scriptores Occurrunt verba haee : Via eloquentia , iis orationis, ita di nui: nunquam tamen verius dicta qua inde Tilo . si Plinio adulatili sides. Modestiori quidem elogici SuetonitiΑ Titum doctarat iri oriando Promispitim et facilem fuisse e sed Eutropius eii in Plinio consentiens Detinuissi
4. Trutinisue potestatis Detinaea. Tribunitiam potestatem Romani Principes consulari imperio adisjunxerant, ut non inodo leges, sed et . si quando opus e set, Plebi selia ferre possent; videnturque , saltem pri inis imporii temporibus , saepe hoe nomine apud populum egisse, popularitatem parvi emptam salva dominatione quaerent s. Ei . s. Quanto fratris amas ' Quanto ore fratris quoque laudes tonare amasi In aliqua sortassi orationen pud populum arit in sotiatu Da trem laudaverat Titus : quod, velut
immensum fraterni amoris testimonium. admiratur Noster, et cum lamatione Priodica . ED. . a
129쪽
tica es t O magna foecuti litas animi l Quemadmodum fratrein ' quoque imitarcris, excogitasti. Sed haec quis possit intrepidus' pestimare, subiturus ingenii tui iudicium, praesertim lacessitum p Neque cnim similis est conditio publicantium, et nominatim tibi dicantium. Tum ' possem dicere : Quid ista togis Imperator Humili vulgo scripta Sunt, agricolarum', opificum turbae, denique' ' studiorum otiosis. Quid te judicem lacis 3 Quum V hanc operam con-
imiliareris, Oeoxilua l. Talis quidem laus minime aulleum redoleret. si Caesar aut fratris minus amans sui fiet, aut verae laudis mitius intolli agens : quam sane noti ex poeticis
ludis, sed ex omnino diversis viris uti hias quaerebat. Domitiatium allia quando Musis indulsisse constat ex Suetonio , qui in ejus vita . cap. I :. Simulavit inquit, et ipse inirem Odestiam ; inpii mis poeticae studium tam insuetum autea sibi quam post 'a spretum pt abiectum. . Hoc titium erat quod Titiiq in fratre potuerit sine mendacio laudare ae sine pudore imitari. Imitatus est verti praesertim in carmine de Aeontiis, cuius meminit Plinius t h. II,
7. Arreptatis resti mure. Id e i,ine timore ullis perpendore, tit, libro XV, in sitie. intrepide miranti. Mox quum fuerisitum dieit, intellige
8. Ttim. Si non dedicassem. ED. s. Agricoliarum . DPiscum tirlin. Nodia enim volumina de plantis ei agricultura, extrema de artium proventibus agunt. De agrieolis recte monet Remonicus secum hone constare Plinium nostrum, qui lib.
XVIII, cap. s. . Dicemus, inquit, et sidera sid rumque ipsorum terrestria signa dabimus indiabitata , quandoquidem qui adlinc oti diligentius tractavere, quibusvis potiusquam agrieolis scripsisse posςutat videri ; et eodem lib. XVIII. ii 8 1. quid te rusticum quereris 3 non Per me stat quo milaus caelum intelligas . . De Opiscibus pariter lib. XX XIII, tibi chr1 etillae mentio sit. . iud cla, inquit, Opiscum turba tribus eam generibus distinguit . . ED. IO. Denistio sitidiorum o/iosis. Iis qui . circa littorax et hujusmodi studi aversati, aliquid voetii et stilia eisivi temporis huic lectioni volenti inpendere. Sitidio m otiosis , ut infestae ianimi et multa similia. Male
Ouum hoe opus in me susciperem ;videturque metaphora ducta a reis demptori hus, qui faciendum ali. quid conducentes, operam suam Pro certa mercede condicunt. Logunt alii eonMeerem I quod eodem redit.
hus te meis non adnumeraveram.
Alsum Ddietim vel paries dealbatus
130쪽
quam ut descensurum litic putarem. Proeterea ost quic-dam' ' publica etiam cruditorum rejectio. Utilur illa olM. Tullius, Oxtra' ' omnem ingenii aleam positus, et, quod' miremur, per advocatum defenditur :
Nee 'si doctissimum omnium MPersium haec legere volo, Iunium Congiam viati. et tabula erat, qua nomina continebantur eorum inter quos judices vel a praetore Qligi , et sorio duci oportebat. Apud Suet. Claud. is, splendidus quidam vir, quod latini sermonis ignarus esset, auo judia tim erasus suis e dieitur. ED. 3. ni uti iam pulliavi estiam eru- δι ortim resectio. Quum rei possint
Oblatos sibi iudices quibusdam de
causis reiicere, idem si hi juris vitidicare possunt qui scribunt, ut lectorum nimis eruditoriam arbitrium detrectent, Ptisneum saepe dicitur quod communis est juris, tit apud Horatium, Art. Poet. 13i: . Publica materies privati iuris erit. . Plinius ipse ititilio saepius quam quivis alius Pullicum pro communi usurpat. Vide itidie . ED.
positus. Cuius itigenium nihil d0buita iudicibus quibuslibet timere. ED.
15. Otiod miremtir. Mirum fiane, Cicercitiem advocato uti. qui tot reis ipse adsuit. ED. 16. Me Getissimum omniam Perisitim hine legere et L. Lectii item odiistionis principis per timnia sere restituimus; quod in re incerta visum est probat,ilissimum. Variant enim seripit et editi : nee multum praesidii ab ipso Cicerone exspectandum , undo Lucilii verba do umpia videntur a Plinio. quum in fragmentis librorum de nep. Dupor a cl. Atig ira Maio dotectis hie locus nota exstet. Caeterum non semel in Oporibus stiis Tulliu- ad istos Lucilii vor tis allia inrat. ip tim' enim loquentem audire oportet, lib. I l, de Or. . Nam ut Caiti, Litellius homo doctus ciperurbanus dicere solebat, ea quae scriberet neque ah Indoctissimis .
neque ab docti imis legi velle, quod aliori nihil intelligerent, alteri plus
soriasse quam ipse de se : quo etiam scripsit: Persium non euro D re hic enim stili, ut Dora imis . omnium sere nostrorum hominum docti iniust, Liellam Decimtim voti, qHem cognovimus virum horium. Di noti
illi ieratum , sed nihil ad Persium . . Idein Cicero, Briit. 99 : . Alii a C.
Persici liii raio homine scriptum esse a Phatit. illi, quein signifieat valde docium esse Lucilius . . Idem de stilliu . I, p. . Nec ruero, ut noster Lucilius, recusabo quominu Aomnes mea legarat : tilinam Psset
illo Per ius i Sei pici vero et nutiliu multo etiam inagisl Quorum illo judicium reformidans Tarentinis ait se et Co ni Dis et Siculis scribere. Facete is quidem sicut alia, . etc. Ex his apparet non Persium modo, sed et seipionem et nutilium doctissimis annumeratos esse a Lucilio . quihus haud adeo veri imito mi A lum Laelium Decimum capi' -