장음표시 사용
131쪽
io C. PLINII NAT. HI ST. Quod si hoc Lucilius, qui primus condidit styli '' nasum,
dicendum sibi putavit; si Cicero mutuandum, praesertim quum '' de republica scriberet : quanto' ' nos causatius
situm fuisse; ut et Tarentinis, et C sentinis, stetitisque, mediocris in. genii populis . Athenienses fortasse aut aliquem similis famae populum erediderim fuisse Oppositum. Ita. qtie Lucilii locum non integrum
ad nos pervenisAe puto, sed Cicero. Dem ex illo passim attulisse, quae kihi in mentem veniebant; neque
ipsa verba servasse, sed solum senistentiae tenorem : in republica vero ipsos Lucilii versus transcripsissct . quos inde mutuatus est Plinius. Nescio igitor, eue in illo fragmento quod a Plinio profertur e libris de
Repub. Iunii Congi nomen temere doleverint editores contra eodd. omnium fidom. Potuit enim Aimul eum Laelici nominari. Nec ignotus ille vir aut obscurus, siqui dem de illo mentio sit apud Cicero. nem in Bruto : . Fuit Deilis et exia peditus ad dicendum et vitae splendore multo. et itigenio sane pro-
habili T. Iunius L. F. Tribunitius,
quo accusante P. Sextius praetor damnatus est ambitus. A Cognomen
vero illitis, quum aliunde sit igia tum, quidni Congus aut Congius fuerit, quanaci illum cognomine cartii e non verisimile est 3 Serueismus igittar eo licum lectionem opti. mam : Itinium Con m. Restat tit deprimis Dagmonti vertiis disseramus. Editio Veneta prima : . Nee doctis imum ramnium Persium hare legero vol , a cui nos adstipulamur. Harduinus vocem seriho suba Misdiens: . tire doctissimis; Manium haec Persium legere nolo. . Dolera in plus : aliaee doetissimum Persium legere nolo. , sublatis quae morabantur voculis ; ae latendum est tantam editioniam seriptorumque e dicum varietatem Oecurrere, ut disseile
sit aliquid eorti ex tot ambagibus
expedire. Eseorialensis , optimae notae codex . nee doetissimum habet. multique a Bearoni eo citati eomeniatiunt a hane quidem ego lectionem praetuli, quod illud Pliuii a liniamtim idem mihi est ae Ciceronis
matri desertim e vide supra quae ex Bruto allata sunt. Omnium vero cur potius rescripserim quam Maniam, Priesto est causa: quum Cicero Persium hune praenomine voeet Caium, non Manium, nec susΡecta
sit in Cieerone, ut in Plinio, seriis plura. Ergo pro troelialeis metris apud Narduinum elaudieantibus,
iambos probe sonantes restitui. Et si quid erravi, pcenam non detreeto raciens enim et volens in hoe perieulum incidi. ED. t 7. SFli nasum. Id est, Satyram .
procax et nasutum dicendi genus Durissima metaphora. quam ab antiquo poeta desumptam haud invitus crediderim. ED. I 8. Praeserita quum de rv. seriis rel. Hoc enim pulcherrimum opus quum seriheroi, materiemque tr etaret sibi tam bene aceommoda. am , suarum sibi virium conseius esse debuiss t. ED. 29. Quianιο nos causalitis ah allatio
Ddiea desenaimus. Causatἰυς, id est, metiore de cati,ia ; apud Plinium alias quoque haec vox o eurrit :
132쪽
trocinia ademi nuncupatione, quoniam plurimum ' 'r seri, sortiatur aliquis judicetia an eligat, multumque apparatuSinterest apud invitatum hospitem ct oblatum. Quum apud Catonem' ' illum ambitus V hostem, et repulsis '' tanquam honoribus indeptis gaudentem, flagrantibus' comitiis pecunias V deponerent candidati, hoc ''' se sacere pro innocen-
male quἰdam Metiscitias. As aliquo νυδω. id est, noti ab omni, sed animium doeto. Pro d fendimus, alii a senaemtir aut Hylaemti, ED. dio. Ref. t. Sic Ms. apud Dalee. Ipse Daloeam pius intinest; sed male,
quum eadem vox Prope Aequatur. I i. Catonem. Uticensem scilicet.
de quo Senec. Consol. ad Helis. x3 :- Qui ignominiam putet M. Catoni sui e duplicem in petitione praetum Et consul altis repul am 3 Illa praeturae et consulatiis suit, quibus ex clat otio honor habebatur. . ED. 2 a. Amliti hostem. Qui cum civium stititum ambitu bellum gerere solitus esset. Audacior, quam fortasse decuit, metaphora. Eri. et 3. ReptiAD Onqtium honoritus indeptis gaudentem. Saepe apud antiti quos metitio de Catonis adversus repulsas constantia. Vide Senecam, Epist. 1 5,et Consol .ad Helu. 13: item Plutaret, . in vita Catonis, etc. Gauis debat enim magnus vir aliquem se meliorem in civitate inventum esse, et calamitate sua, tanquam publicaeli heriai indicio laetabatur. Unum est quod moretur DdPptis pro aeceptis usurpatum. Sed indepti ab ι- piseor, ut adeptus ab Mipiscor,
passivo sensu potuit adhiberi. quod lexi graphi pluribus exemplis docent. Ineptis apud Hard uitium et alios; inceptis apud unum aut alte. rum; apud Durandum inemptis legitur : quas lectiones paucis placituras consido. ED. 2 4. Flagrantibus comitiis. Id est . quum comitia haberentur et max; me serveret eandidatorum ambitio. Sie Ciceria, ad Att. l. IV, ep. I 5. vir deis anilitum dixit, et alibi: entelian nundinis . euiant Dalaia. ED. α 5. Pretinias deponerent eiana dati
Qui videri volebant ab ambitu alieanissimi , peeuitiam apud sanctum aliquem virum deponebant, qua sci licet multarentur, si inquam huius criminia manifesti serent. Ita Cicero seribens ad Quintum Dalrem
lib. II. Ep. t 4: . Tributi iiii candidati compriamiserunt HS quingenis in singulos apud M. Catonem deis
Positis, Petere eius arbitratu. ut qui eoiatra secisset, ab eo condem Daretur. . Additque e . quae qui in dein comitia gratuita i. e. sim am-listi) si fuerint, ut putantur, plustitius Catti fuerit quam omnes legesonanes lite iudices. . Sed alias quoque ad hoc laetum alluserat, neque enim reperitiir , in iis saltem qum ex eius operibus ad uos pervene viani , nobilis illa exelamatio : G uiatiram , M. Porri . cui assinis est
Sonecae sententia. Consol. ad Marc. . Neminem arisiarum coram Catone Peccare. . ED. α 6. me se fiacere pro innocenιia .
133쪽
tia quoci in rebus humanis suminum esset, profitebantur.
g inde illa nobilis M. Ciceronis suspiratio : O te felicem, M. Porci, a quo rem improbam potere nemo nudet i Quum tribunos 7 appellaret L. Scipio Asiaticus, inter quos erat Gracchus, hoc attestabatur, se Vol inimico judici approbari posse. Adeo suminum qui Sque causae Suae judicem facit, quemcumque '' eligit: unde Prooscatio appellatur. Te quidem in excelsissimo humani generis fastigio positum, Summa eloquentia, Summa eruditione praeditum,
b religioso adiri etiam a salutantibus scio. Et ' ideo immensa praeter caeteras subit cura, ut, quar tibi dicantur, te digna sint. Verum 'et Diis lacte rustici multaeque gentes supplicant; et mola tantum salsa litant, qui non habent thura; nec ulli fuit vitio Deos colere, quoquo modo posset. Meae quidem' temeritati accessit hoc quoque, quod levioris
quod in rebus immanis fiammum esset,
mos telantur. Aiebant nullum se majus documentum innocentiae suae Praestare posse, quam si judicem talem eligerent. ED. di . Quum recturios appelloret L. Mimo Atiat. Bis narratur a Livio
XXXVIII. 58, 59. 6o; a Valerio
Maximo IV, r. L. Scipiti Asiaticiis lactione senatorum oppremus et pectitatus erimine damnatus, quum in vineula duci jussus esset a praetore, tribunos appellavit. Illi tamen pronuntiaverunt o se praetori noniti ercedere quo minus suci potestate
uteretur. , Sed ex illorum eo legio Tib. Sempronius Graechus inre cessit, quamvis Scipioni inimieisqi. vitis: unde gratia inter illos reconis ciliata . Corneliam Africani filiam duxit. Tiberius ille Graechus, ne
cum filiis cotistitidatur cavendum est, qui post a virtutibus clari, amis Milono possuntdati si tit. ED. 28 . probari. In D utitillis eoia dieibus probari. ED. a 9. Quemctimque eligi/. Daleeam pius , quemcumque elegit; Plerique eodd. et edd. quemcumque, quum elegit ; Ilarduinus, quemcumque, quum eligi/. Dubia est ieetio. ED. 3o. Unde proo alio a mellatur.
Qui enim judicem eligit, quodamia
modo illius severitatem lacessIt atque provocat. Unde moro re et
Omeliore in iudieiis idem valet. ED.
I. Et ideo, ete. Dalec. et ideo immensa printer m Ierias stitie evim. vet. apud Dalec. et ideo curavi, til,
ete. Deinde pro te δ a legitur iti
I. I oram et Diis. Et in M. deest. Iulia quoque deest verbum suppleant, quod subaudiri potuit. Ei, 3. Ime quidem temeritati necessi hoc quoqtie. Non satis attondit Plinitis hoc tion e se temeritatis erga Caesarem , unod vel erga Deos ini-
134쪽
operae lios tibi dedicavi libellos. Nam nec ingenii sunt capaces, quod alioquin nobis perquam mediocre erat; nec
admittunt excessus, aut orationes sermoneSUC, nut CaSus
mirabiles et eventus varios, non alia jucunda dictu aut legentibus blanda. Sterili materia' rerum natura, hoc ost, x ita narratur, ct haec sordidissima sui parte, ' plu
rimarum rerum aut rusticis vocabulis aut externis, immo harbaris, etiam cum honorisy praefatione ponendis. Praeterea iter est non trita auctoribus Via, nec qua peregri nari animus expetat. Nemo apud nos, qui idem tentavcrit; nemo apud Graecos, qui .unus' omnia ea tractaverit.
moriatos lic re ae titilli vitio dari
4. Castis miratari. Codd. variatit: plerique casus; at quidam causas , Obscuriore sensu. Multi mirabiles, noti pauci miserositis exhibent. . Interpretes in utramque partem disputavere. Lis adhuc pendet. ED. 5 Suriai materiti , eic. Est, inquit,haee, ut ait Mela scimponitia in Praes. Operis sui, is facundiae minimo capax et longa incisis quam beni
mulli, quos inter Harditanti Α, aliterae nos interpungunt, sic Dempe :non vilia Itietiudia dieiti , aut legoti luti ilianda , steriti materia. Rertimna tira , hoc esι , mitia narrariar. Da- loca inpii lectionem multo potiorem secuti sumus. Nolandum hic e tnomen mira, Lensu otiain latiore
usurpatum, quam in aliis Plinii locis, tibi mores hominum vel hii
manam societatem significat: hoc enim loco omnia comprehendit, quae quotidie nobis in rserum natura
gitur tiι diarimariun rerum. PodHinsensu. Nam tit piarimiam. Graeceως πλειστα , saepe pro simplici plu-rιmtim accipitur. Raro tamen tit p&rimus pro pia ratis. Caeterum voculam tit is quibusdani maii lascripti de is testatur Dalecampius. Pa- quo nata videtur ex proxima repetitione vocis atit. Delevimus itaque, ut supervacuam et insolentem et duram nee satis sma codicum aue toritato nixam. ED.
7. Cum honoris errastisne ponen-d . Venia scilicet a lectorihus imis Petranda , Priusquam haec impura
aut monstrosa vocabula in lucem esseraratiar. ED. 8. Qui tinus omnivi evi tractaoeris.
Sie Dalrea mpius et Harduinus.
Boraonicus autem , qtii tinus ea trais clauerit , omissa voce omnia; nec eurveterem textum mutaverit nos adia monet : eodices tantum d nos itidicat . quos videtur Recutus osse.
Mihi quoque, ut verum satear, non placet omnia ea; credideri inque in manuscriptis quibusdam omnia. in aliis ii ii simu compendio na scri iaptum esse, quas lectiones simul ad m ttenda putaverint primi odit -
135쪽
Μagna pars' studiorum amoenitates quaerimus: quae Vero tractata ab aliis dicuntur immensae subtilitatis, ohscurisit rerum tenebris premuntur. Iam Omnia attingenda, quae Graeci εγκυκλοπαιδειας '' vocant: et tamen' ' ignota
aut incerta ingoniis' facta; alia vero ita inultis prodita, ut in fastidium sint adducta. Res ardua V, vetustis novitatem dare, novis auctoritatem, obsoletis nitorem, obscu-
Tes, quum vera sit Plinii loetio : ἱ tintis omnia D Moerit. In veteri hos editionibus preperam ex glossa additum erat vortium invenitur, quod aubauditu Deile est. FD. 9. Magna pars studiorem iamrentiata es quaerimus. B monteus optimo dire fretus, quem inter Ambroiasia non recenset, sitidio m Omisit, vocem caeteroqui satis hoe loco inutilem. ED. Io. Quod vero Maelata ab aliis di. etintur immenso stiliuDaιis. Ultima duo verba nune de rebus, nune de hominibias issurpato scitet Plinius
sie XXII, si , . ratio sistilitatis immensae. . Sie etiam XVIII, 7 . . vir immissas svhtilitatis. . Quibus exemplis plura addentur in verbo.
rum indi . Nune autem utrum ad Hiis . an ad die fur, an etiam ad raetuta referas, haec verba , parum interest. Quamcumque velis adis mittere syntaxim , sontentia erit: Quae nos audimus ah aliis iraetata
fuisse sim mensae subtilitatis opus l),
desidea negligimus, Obvolviqias te. nebris et Oblivione patimur. ED. I. Iam omnia attigenaa. Iam pro insuper. Transit ad immensitatem raperis, de eritis sterilitate quo tua
d irinarum omnium circulus, sam
pius in singulari quam in plurali titi-atiero Graecis adhibitum reperiatur. In plorali potitis di eunt et .rmiata,
stati. παυnυuατα : quare legendum sorte distinetis verbi τὰς ι, κυκλωπαδείας; in parum in hisee rebus valet ei leum, etsi contraria, auctoritas, quum vulgo in latinis operibus graeca nomina pessIme trangeribat imperitia lihrariorum. Video idem quoque Monagio visum, cuius notas ad marginom editionis Elae viriame manu scriptas habui. FD. 1 3. Et tamen , ete. Praeterquam, inquit, tot et tanta sunt, etiam id
habent inrora modi, quod a paueis memorata, vulgo ignorentur ; au etiam dubia saeta sint narrantium vitio , qui sempor aliquid veritati addere solent. ED. x 4. Ingeniis. Id est, narrantium artiseiti is eoin mentis. Sie Plinitia Iunior in Panegyr. 49. . Exquisita
136쪽
ris lucem, fastiditis gratiam, dubiis fidem, omnibus '' vomnaturam et naturae sua omnia. Itaque '' etiam non assecutis, voluisse abunde pulcru in atque magnificum est. Equidem ita sentio peculiarem in studiis causam eorum Ix
osse qui, dissicultatibus victis, utilitatem juvandi praetulerunt gratiae placendi: idquo' iam et in aliis operibus ipse seci ; et profiteor mirari me T. Livium, auctorem celeber rimum, in historiarum suarum, quas ' repetit ab origino Urbis, quodam ' volumine sic orsum : re satis jam sibi glo
riae quaesitum, et potuisse s PaSceretur opere. n Prosecto
6. Omniatis vero naturam et na turre sua omnia. Legunt omnes, etna tiro stire omnia. Sed , ut Opinor, omnia nariam suae reddere est omniabus natariam suam reddore. Idem prorsus valent haec verba, uti isque modo constructa e nec verisiis
milis est in scriptore admodum con eiso pleonasmu adoo manifestus. Unde nullus dubitavi stia pro sum reponere, sensusquρ hine nitidi simus elueet quem sic gallice vert rim : Rendre a ehaque Hosa in ure, et a lia natura totii ea qtii liai ρο- νIient. Ingeniose luditur in verbonattim quod priori Ioeci xumitve pro peetiliari rerum indole . posterius vero pro generali rerum naia iura; quod etiam in gallica meta. phrasi Observandum duxi. Metira vero simpliciter . pro natura rerum a Plinio frequens usurpatur. Exempla dabunt Indiees. ED. a . Itaque non asseratis, etc. N li sima sententia, quae Proportio ra
r . Idque jam oe in ahis operatis ipse feri. Praesertim in traetatu do Detiliarione equestri aut in oeto libri, de dubio sermone, quorum mentio apud Plinium Iuniorem. lib. III . Epist. 5. Nam caetera quae ibi memorantur avunculi opera Doti Dii litatis modo, a d e Iam ineunditatis amplam materi m ha b hant. Ε . a. Otias repetit ab origina urbis. Iisdein sero vortiis Livitia ipse iniistio praefationis utitur : . Facturusisne operae pretium sim , si a primordici urbis res populi Bottiani perscripserim, etc. . ED. 3. Otiodum aeolumine. Quotus ἱ te liber ineertum, sed aliquis deperinditorum , et, quod ipsa Livii verba satis indicant. tinus e postremia fuit. Caeterum quod Pi Initia LiViiverha redarguit, id magis e sua re, quam ea hono et aequo Deit: ni ismium enim geu re agit: In iis prom uisse se desinere. eto. rus apud Daloe . potitia so Asidorare ut animus
137쪽
decuit: majus meritum est, operis amore, non animi causa
perseverasse, et hoc populo Romano praestitisse, non sibi. 3 Viginti millia' rerum dignarum eura quoniam, ut ait Domitius Piso', Thesauros oportet esse, non libros) ex lectione voluminum circiter duum millium, quorum pauca admodum studiosi attingunt propter se retum materiae, ex exquisitis' auctoribus centum inclusimus triginta' sex voluminibus, adjectis' rebus plurimis quas aut ignoraverant priores aut postea invenerat vita'. Nec dubitamus,4 multa esse quae et nos praeterierint. Homines enim sui nus, et occupati ossiciis', subsecivisquo ' temporibus ista cu-
inquiete posceretiar opere . quam lecti nem ut monstrosam reiicere deis
huisset Tui Debus. na. t. Vietari milita rerum Ani hie in numeris erratum. aut salsa erit in elenelio subsequenti rorum et historiarum . et observationum summa , quae dimidio major. ΕD. a. Domitius Piso. Scriptor plane incogia itus, qui ne ab Harduino qui-dom in indire auctoriam memoratur. An scriptor fuerit, etiam dubitari potest. Eximio quidem ab eo dictum: Thesauros or et esse non liis smo. Sensus est: nunquam librum seri oportere idoo tantum ut litiorsat. sed ut ex eo tanquam ex therisauro depromi possit utilium rerum copia. noete hue attulit ReZaonicus
iunioris Plinii de Ariston iurisconinsulto tostimonium, lib. III, Epist. o e . Nihil ost quod discere velis quod ille docere noti possit: milii certe , quoties aliquid abditum
quaero, mihi thesaurus est. . ED. 3. Exquisitis auctoribtis centum.1los Plinius. in eloneho praefati nisi bieeto mira fido itidieahit. FD..i. Tristis a fore. Amram . alii. DAI RC. - Quem nunc primum historiae Plinianae librum vocamus , hic non numeratur, quod sit operia index. HARII. 5. Adjeetis. op rarum sorte eris rore in utraque eruditi Ilarduini oditione. viseelis. BROT. 6. I ita. Ilominum experientia, communi hominum usus, ut supra diximus. ED.
O in iis. Publicis nempe. qiam
cuiusnam ordinis fuerint . interiatum; nam do sola praefectura Μisenensis classis nou est hie loetia
intelligetidua. Seribit Plinius Iu
nior avuneuli sui tempus distoniatum impeditumque, qua ossetis mariamis , qua amisitis principiam fuisse. . Erat, inquit. somni parcissimi. nonnunquam etiam inter ipsa studia instantis et deserentis. An luem ibat ad Vospasianum imperatorem, nam ille quoquo noctibus ut batur; inde ad delegatum sibi metum. Revernus domum . quod reliquum temporis, studi in redd
138쪽
ramus, id est, nocturnis, ne quid Vestris' putetis cessa tum horis. Dies vobis impendimus: cum somno' ' valetudinum computamus, vol hoc solo contenti, quod . dum ista, ut ait M. Varro, inusinamur , pluribus horis vivimus. Profecto enim vita vigilia est.
Quibus de causis atque difficultatibus nihil auso pro- asmittere, hoc' ipsum tu praestas quod ad te scribimus. Haec 'fiducia operis est, haec indicatura. Multa valde pre-
eod. Regio, et Colli. I, et iii v t. itiis aeriptione apud Grut. p. IORI. Η irai. - Sed in illa inseriptione sutisici Is legitur. Multi quoque etciplimi cocta. stiis eiris legunt , vel ,Mairiois Nee iacile est eligero, quum eadem seriptionis varietas in omni istius veteris aevi monumentis deprehendatur. Sensus quidem traiiu verbi non est anahiguus: tempora innuit libera, et ab Otaciis iacua. Motaphora ducta est ah agrorum diis visione in coloniis deducendi, seri solita, quum aliqua pars sol i stitie ia fur, id est, reservabatur, quae, nulli assigilaia, publici juris sero . En 9. Pastris horis. Diurnis seit eset, quas Caesaribus se de ro dieit, ex quibus nihil audoi ad studia d eripere, nihil inerti hua Musartim
ludis dare. Hoe etaim sensu cessialtimaeeipio. Harduinus et plerique e dieri r ne quis vestram piaul his res- saltim horis, sed obscuro, aut exili setiau. Nos Dalecampium sectili sti.
mus; otii savet paulum diversa e dici, Io iani lectici haee : Ne quiu
ρtilamus. Dormio, inquit, quantum corpori eurando satis est, nihil nmplius ; et cum Morpheo, quasi eum impciritin xactore. supputo quid I
illi, quid valetudini debram. ΕΩ.ri. Musinamur. Commonia muri te, otiose scribimus, verbo, in
quit Turaehus, a Musis deducto. Ita quihem scribitur in Coth. I.
At apud FeΑitim et Nonium C. I . pag. 543. mugintimiar. Festus: . Muginari est nugari et quasi tardo conari , . et Cie. lib. XVI, ad Ait EpiΑl. xx r . De Oeella dum tu muginaris , uec quidquam rescribis. pi eonsilium domesticum. . I A D. In veteribus pictisque miraιfamias. qtiam lectionem frustra dos ditato Eonietis. Imainari vel m-rnari
nam sola dissert orthographia) gal
tom mihi praehos fidueiam . quod ad
te scribere permisisti. Di. 2. Hare sidueia, ete. ει Ainhroia,tatio Guarini Veronensis e ire, antiquis editionibus et Alexandro Benedieto. Alterum Ambrosianum memplar : a Haec fiducia operia.
Nobis quoquo favet manufer. reg.s , apud Brot ritim. Galliee verte
139쪽
tiosa ideo videntur, quia stitit templis dicata. Nos 'quidem, Omnes, patrem, te, fratremque diximus opere ' justo temporum nostrorum historiam orsi a sine ' Aufidii Bassi. Ubi sit ea quaeris λ Iampridem peracta' sancitur 7: et ali quin statutum erat haeredi mandare , ne quid' ambitionii 5 dedisse vita judicaretur. Proindo occupantibus '' locum
tu senti reeommandation de mon otiis
oram. Harduintis et Broterius, Da- lecam pio auctore, longe aliam Ie-o;onPm reeeperunt e me frietaoperis hine ost, sed indieatura , . et ipsi eodices suos prae se seruiit. Ν - suo tamen sensu melius constare erodimus sontentiarum ordin m. Indi stira alias quoque usurpabitur a Plinici pro commeMarione vel instimatione e proprie esse videtur Totius venalibus apposita pretii nota, Gallice ira margo , lutiquet e. ED. 3. Nos quidem. Paria sunt haec quae tibi ossero, ne tamen , inquit, me semper in minimis haerere eredas : equidem omnes vos. Patrem, te, fratremque relebravi justo opere ; verum haec historia post moristem meam commodius utilgabitur. Ergo omnes ad goquentia verba reisi rendum est, non ad nos quod proxime praecem i. Q id si mos qu4dem omnes legendum p xod manuis scripti volant. ED.
4. inere iusto. Opus justum . idost certis logibus eon tans ae suis numeris absolutum , qualis est Historia. Levi Operae et quasi tumultuariae opponitur. ED.
libros ante Naturalem Historiam inter avunculi opera iunior assert Plinius, illosque triginta Ct unum sui se es: sod a Deloro vivo initi in non exstitisse. vrrisimilo est. Videtur ad eos respexisso Tacitus, Nist. III. α8. Finis autem Aufinim si in tolligendus est non mors
eius. sed tempus ad quod Atias ipso perduxerat historias. Quodnam il-ltid , ignoramus. De ipso Ausissi
Basso, conser Auctorum catal gum qui mox sequetur. ED. i. Peraeto, id est absoluta, ad tormitium deducta. Hocce voeabulo persaepe utitur Plinius : . Pometa realium quoquo in medendo natura ost, is lib. XXIII, initio. BRI R. . Sanei vir. Id est, a tempore Rancti nom quamdam et auctoritatem neeipit. Tem re hunc iraeum to- tigit Hai duintis . et surritur pro san est edidit veram ac pristinam ieetionem restituit claris . BeEEonicus, nee tamen intellexit. ED. 8. Hirrisi mandore. Id n manimodestim vel alia de causa ager
soletiant Martiat. lib. IV, Epigr. 33:. Plena laboratis habens quisis scrinia libris, Emittis quare, scisibiane tithil Metit, Itier es. inquis.
s. Ne qiud, ete. Ne vivus per ambitionem hoe secimo viderer. In
pro dedisse ἰ sed malo. ED. Ici. O viantistis Aetim Doeo, Pic. Non impedici, quo minuq alii me praevertant, immo vero illi ipata plaudere paratus Roma ae ne P storis quidem invideo mecum do.
140쪽
savco: ego vero et POSteris; quos scio nobiscuin decertaturos, sicut ipsi secimus cum prioribus. Argumentum hujus stomaehi' inei habebis, quod in his voluminibus 'auctorum nomina pi texui. Est cuimbenignum, ut arbitror, et plenum ingenui pudoris, sat eripor quos profeceris: non ut plerique ex iis, quos attigi, secerunt. Scito enim conserentem auctores me deprehendisse a juratissimis' et proximis' veteres transcriptos ad verbum, neque nominatos: non illa Virgiliana virtuto ut certarent: non Ciceroniana simplicitato, qui in ' libris de Republica Platonis se comitem profitetur; in Τ consola
certandi saetitialem. Ata reps locus, o t. qiue singulari opere collegit et quem pluribus modis lὐgunt: a ii Fiat vitis Ursinus, et in igui eoin Ilerinde vero se panIιhtis ς alii : mr- moralario illustravit Germanias Va--δε mero Dee. De. svioeo et posteria. lens Guellius. Morbosus ad rem tu, Barduinu; Dale inpium sociatus stram haec reseretis : . Virgilius , est. nos IIarduinii in . ED. ait, in Eelopis Theoce tum imitatuat. Stomaehi. indoli : Gallice , est, in libria F.neidos Homerum . ti , htimor. Eia. immo ipsos latinos qui ante so seriis s. In his voltiminibus ave ortim -- pserant. Ennium. I.ucretium, Camina praeuatii. Sie libro XVIII. 5 ,. ii illum sucis tamen ita imitatu
hoc volumine. . Praetexit enimvero s. In Liris de Reptis ira B aeto Plinius Auctorum Domitia in plen- Diem duo verba, o Abris, tanquainelio praesulioni subjecto, tam laetii. Auperva a eradi iti Lot, ex eradd. gne, ut ipse ait, tam itio in titie. tit Ambrosia mi uiroqtie, et Lotidi. perverso eidumniati videantur, qui notise. Ciceronis ile Repub. libri mi sani M., illi, Di Moridiκ inonis diu dos derati, reperii novissime. t canem exprobrant, quinti pratius et magna ex parto restaurati ab ili. ipse et Diose rides ex ii dem stanti- Angelo Mai nune in omni iam maia hiis hau orint, iit diximus ad Fa- Dibus versantur: tibi lanaeti iesit -hrieti notitiam do Plinio. ED vicinium litie de Plattine frustra 3. Λ juriatissimis. Ab iis qui sua qiuexas. Sane ox deperdito libri
se ser here quovis sacramento iu- primi initio desumptum erat: nam rarent, nec alieti a se pro suis ven- in sequentibus Cicero non so ipsum. ditare praediearent; quos religiosi, sed alias personas inducit loqvenissimos et sanctissimos piate . HARD. teΑ. ED. 4. Prorimis. B secentissimis. Ei,. 7. In consoliatione sita. Tullia 5. Vi uiana et irrui . Virgili DA Qx partu moritia. Cicero fi latium multa e Graecis praesertim militiatus quaeiens lihium a multis laudat om