Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars prima continens cosmologiam curante C. Alexandre

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

INDEX AUCTORUM.

VII, cap. 49 , alisi sorte is Xenophon , cujus Periplum eo loci appollat, alter ab illo Xenophonte fuerit , Ephesius fortassis. cujus Ephesiaca, libris octo comprehensa, servari ait in nihl. Floreti titia Iibbeus in nova Bibl. librorum IISS. pag. 374. Xenophontis prioris exstant fragmenta

aliquot in Γεωπ iκῶ, libris, excerpta ex Opere de Be rustiea. XEADPM A L Ni facti X Us. Laudatur a Solino , cap. XIX.

Zaci 1L As Batavi ONIus . qui libros scripsisse de gemmis dicitur ad Mithridatem regem, lib. XXXVII, cap. 6 o. Ille fortassis , qui Apuleio, lib. II, Asin. aur. α 3 3- Zachias AEgyptius, Propheta primarius, hoc est,

Magus appellatur.

Zs,o i qui eitatur a Plinio. lib. XXII, eap. 44 , ei in Indice libri XVIII l. Non illum stoicae diseiplinae principem laudari a Pliniti arbitror

sed medicum Herophileum, Laodicea, quae ad Lyeum est, oriundum, quoin laudat Laertius in Zenone, lib. VII, pag. i di, et Galenus, lib. VI , κατα ravr, cap. IO. Scripserat de Notis morborum libellum . quem Aristoxenu Ilorophileus restitavit, ut docoi idem Galentis, lib. IV, de Dinor. puls. cap. 8.' Zaso Citieus, stoicae disciplinae princeps, primum platonicos audivit, deinde Cratetem cynicum, et Horaeliti simul libros legit, unde austertis

evasit et cynicus. Τandem vero ipse novam condidit sectam , pluresque

adscivit discipulos , qui ab ipso Zoiloni ii deinde autem a P coelio Stoa, itiqua doeotat, Stoici appellati sunt. Scriptorum eius magnus apud Laeristium ea talogus. Citatur a Plinio, XXV, dii . et XXXIV, 39. Z NOT M uis , T irae Zτυρρεμ.iς, Chiliad. VII, his t. a 44, v. I 63, inter eos scriptores laudatur, qui earmine aliqua tradidere de sabulosis homitium formis. I iis deinde Periplum laudat idem , v. 684. Nominii illius e ita in AEliatius, lib. XVII, Plist. uia iiDal. cap. 3o, et Scholiastes Apollonii ad lib. II, v. 967. Zoi Lus MacEDo. Amphipolites fuit, quod Mae Oniae oppidum est; l quanquam a Veteribus quibusdam Ephesius dieitur. Vivendo superavit

Philippum, Maeodotium regem. Canis Illi toricus , itemque Homero in astix in vita cognominatus, ob libros IX adversus Homeri poesin compositos, et pruricrea Homeri vituperationem. Scrip ii uita in de Amphipoli et rebus patriis. Inter Demosthenis magistros numeratur l. gono feta Es vel ZORO sTERJ. Unus hie suorii, an multiplex, non satis constat, inquit Plinius, lib. XXX p. v. Zoroastrem annis ante bellum Troianum quingentis extitisse ait Suidos, pag. O33: circumferri libros eius quatuor mlρι ευοεω:; alium περὶ λιθω, ; libros demum quinque, Pi α-

libri maxime illi argumento congruunt. quod Plinius libro XVIII pertractat, cujus in litiri Indice Zoroastres advocatur, et libro ipso X Ili, cap. 53.

Di ili

342쪽

C. PLINII SECUΝDI

LIBER II.

I si . Ivl us Dura ', et hoc quod nomine alio caelum ap-

I. i. Mundum, pic. Mundum primum appellat, Orbem hunc a pD-ciabilem , earumque rerum Uni eris sitatem . quae caeli nmbitu eotiti. nentur ; Aoindo ea tum aliquando ipsum ea mundi appellaticine par;- er censeri nos admonet: id demum quod ex utroque exsistit, numene e credi vult. Caelum ipsum mundi appellatione cen ori, apud Latinos scriptores , tralatilium est.

Apud Ciceronem legi inus, lib. IlI,

de Univers. . omne igitur caelum , sive mundus, sive quo alio voca huici gaudet, hoe a n his titin pa- tum Ait . Et Manilius, Astron. I, 9, dum Augustum praediecit ea lo diis iam , quo iam pater Iulius rece- Plus post mcirtem putabatur. ita cecinit: . Concessumque pati rinundum Dous ipse mereris. . Mela Geogr. lib. I, cap. l: . Omne igitur,

inquit, hoe quidquid est, eui ex lim undiqDo nomen indidimus, unum id est, atque uno ambitu se cura etaisque complectitur, etc. . Accepit Mela soria is ex Timaeo Platonis, pag. io 47 : S-πῶς οὐρα, c. m -- σαρ: , ἡ κω ἄλλο , ori ποτὲ ουρμαγ-

votus interpres Ecclesiastici, et idomipsius Ecelesiastici Dopos, P. Lx IV. to r . speeios caeli glciria stellariam mundum hoe est, eaelum illuminans ita excelsis Dominu . . Ntilla magis Plinio nostro familiaris locutio est . toto praesertim hoe libro; ot Pariter κοσμου plurihus modin Graeeiaeeipiunt : tum ut sit ecillerium

quiddam e caelo , atque terra et natiaris utroque comprehensis: tum ut it sola fixarum stellarum sphaera

ut diserte docet Laertius in Zenono lib. VII, et Diodorus apud Actilli.

Tatium in Phamoin .ca P. 5, Pag. I a 9. Quod ut verissimum sit atque explDratum , haud tamen assentior viri doeti conieeturae, Exi timantis oliid hane Pliniani operis frontem ita

resingendam : mundiam. hoc est, qtio Ialio nomine eorum ope re hsuit rnoque enim de caelo utara duntaxat, sed de universa rerum omnium erimplexione, toto hoc capite, atque adeo consequentibus, est instituta

343쪽

pellare libuit, cujus circumflexu teguntur' cuncta, numen osse Τ credi par est, aeternum, immensum, neque genitum, neque interiturum unquam. Hujus ' extera indagare, nec interest hominum, nec capit humanae Conjectura mentis. Sacer est, aeternus, immensus, totus' in toto, immo

disputatio ; neque reclamantibus libris omnibus quidquam in eo genero temere est at deiadum. ΗΛΗD.

Inde quod eumque pro quod ab Elaevitiis editum est. Vet. apud Dalec. quocumque , et paulo infra appelluri pro appetivire. FD. I. Te ntur. Placet quibusdam legi, e*tis eis mygeati reguntur e eta: quod raelum insorioribus rebus,te domitiari Veteres crederent, inprimisque Stoici, ut quod ratio et mons est homini, id exitivi toti

mundo velut quamdam caelestem rationem , mentemqtie divinam, esse vellent liacis Manilius secuius Astron. I, vs. 27 , eaelum appellata mundum, quo cuncta reguntur. .

Sed aliena osta Plinii eogitationibus haec emendatici.Tum enim illo dixi

set . cfias motu . ntisti , sapientia re guntur euneta , Potiti; quam circiam-s ti. Haud ita vehementer abhoris ret a mento script ris ea lectio qnam Regius uterque eodex praeseri, Pt vetus Dalee. estis eiectimserti de ni etineta e hoc est, intra cuius eonvexitatem degunt cuncta. Omnium sine rissima est recepta iam lectio, quam defendit hoc versiculo Ovidius, Metain lib. I, v. 5:- et quod legit omnia caelum. . R. Chimotii eodex: eQtis eireti Datidietini oneris conriseri. Pro circum- seis , Menagius in notis manuscripti, ad editionem Ela v. Arcti Latilegendum censet; mera tamen et inani coniectura: eire sertis hic est circularis ac circumsexa sigura. ED. 3. Gmen esse. Hoc Pythagorei,

hoe St ici docuerunt, teste Enipliaianio , lib. I, adv. haereticos, v a. 7, pag. a I. et in Anacephal. pag. x3 I.

Quae scholae veteris deliramenta, de divinitate, atque aeternitate mundi, restitare verbosius, neque est otii, nequo instituti nostri. II. - Deum , optimum , maximum , rerum omnium condit rom potentissimum, rectorem providentissimum. non novit Plinius. Delirantium ho- .minum sabulas secutus, Uradum, portent sum numen, obtrudit, cui quae Dei unius sunt affingit. Haec errorum monstra profligavit melior altiorque philosophia , et, quae

certissimum validissimumque ostphilo ophiae adiumentum atque tutamentii ni , religio. Vere autem

egregieque dixit Cl. Baetin, do

Atigmentis scientiarum, lib. I: ω Ceriatissimum est, atque experientia comprobatum, leves gustus in philosophia movere fortasse ad athoismum . sed pleniores hausius ad religionem ducere.. BR . . tistis erum. Quae sunt extra mundum posita. HanD. 5. Toltis in toto. Sic totum in se toto complexus nihil ut Oxtra xit.

344쪽

LIBER I l. 2 23 vero ipse totum : sinitus, et infinito similis; omnium

rerum certus '', et similis incorto; extra'. intra, cuncta complexus in se; idemque' rerum naturae opus, et v rum ipsa natura. Furor' est, mensuram eiuS animo quos- adani agitasse, atque prodere ausos: alios rursus, occasione

hinc sumpta, aut hinc data, innumerabiles tradidisso

mundos ut totidem ' rerum naturas credi oporteret; aut, si ' una omnes incubaret, totidem tamen Solos, totidem quo Lunas, et caetera, ut '' jam in uno, et immonsa et innumerabilia sidera : quasi ' non eadem quaestione semper in termino cogitationis occursura, desiderio finis alicujus; aut, si liaec infinitas naturae omnium artifici

s. Omnium rerum certus, etc. nes

omnes certis esseit Ρt eontinet legi sus ; eredas tamen ineorto motu rapi. Η RD. 7. Eaetra . intra. Immo vero omisnia stitit intra , nihil extra, si munis dux totum est. Sihi ergo non hene eo stat Plinius. ED. 8. Idemque rerum. Pergit po acuis

mine id profiteri, quod nunc piorum exhorrescant aures: mundum esse laetum a Domino, s; hi esse ipsum sui carasam aeternam : DeCopus, ut par erat . a saetore disi in guit, ut ait August. lib. VII, do Civit. Dei, eap. 28 , tibi hanc impietatem redarguit. Hanu. 9. Furor est. . Mirum est, inis

quit ipse, cap. dit . quo procedat improbitas eordis humani, parviat aliquo invitala successu .... aufiique divinare Solis ad torram spatia . eadem ad caelum agunt, quoniam sit medius Sol r ut protinus mundi quoque ipsius mensura veniat ad digitos, is hoc est, eaeli ipsius vastitas . immensitasque describatur.

r . Aut tine diata. Sic M. apud Daloe . Quam loeticitiem amplexus est Latius sive Laelius, Elaoviriati, editionis eurator. Et iude pr secto est vera Plinii manus. Ex his, inquit disputationibus alii subtili res philosophi oeensionem vel cupido arri. puerunt , vol si hi datam accoperunt. Apud Haeduinum . titit his diata. ΕD.

r. Tolid ni remm nti tiras. TOtiisdem ahstituta in se systemata, aut iit ipse modo aiebat, totidem titiis mina, quot mundos. I D. tu. Λυι si tina omnes in larer Aut si una Dai Dra Omnes mi Duo ecim plecteretur. In hare cuira accri.

sativo apud auctores decliviA praesertim latinitatis haud rarum est, apud Plinitim etiam frequens. En i 3. O Dm in uno. Dalec. etiam in tino. Docet Marduinuq tit jum MAS. ortum esse, quorum etiamsi dees*et anet ritas, tamen ita legonis dum erat. Ue jam in tino , id est, titin hoc nostro mundo, quom unum osse vulgci credimus. ED. x 4. Quasi non , etc. Vet. apud Dalec. qtimi non eaedem quoestiones

345쪽

possit assignavi, non illud idolia in uno facilius sit intola ligi, tanto praesertim opere. Furor est, profecto suror egredi ex eo, et tanquam interna ejus cuncta plane jam sint nota, ita scrutari extera : quasi vero mensuram ullius rei' - possit agere, qui sui nesciat, aut ' mons hominis

vidcre, quae mundus ipse non Capiat. .

i ΙΙ. bi). Formam ejus in speciem orbis absoluti globa

tam' esse, nomen in primis et consen Sus in eo mortalium ,

orbem appcllantium, sed et argumenta' rerum docent :non solum quia talis figura omnibus sui partibus vergit in sese ac sibi ipsa toleranda est, seque includit et continet, nullarum egens compaginum, nec sinem, aut inia tium ullis sui partibus sentiens; nec quia ad motum, quo subinde ' vorti debeat, ut mox apparebit, talis aptissima est : sed oculorum quoque probatione =: quod convexus modiusque quacumque cernatur, quum id accidere in alia non possit figura.

semper in tormino cogi utionis sint M.

eursurre , si deerit Mnis Histiis. En i 5. Ulitas rei. Forte , iliatis rei , hoe est, spatii illius immensi, quod extra mundiam late dissunditur , quodque mundus ipse non rapit, quum extra mundum xit. Sod nihil

6. Atit mens hominis. 31ss. Beg. 3 , a , et Coth. mal miror homines miriνου. H. - Vei. apud Dalec. titilmoreantur homines Fidere. Chis s. viti minos possisl et Mere. M. II. i. Glolatam.Vet. apud Dalee. xlo stim. ED. I. Argumenta rertim. Argumenta ex ipsia robus petita. II ARD. - Speciosiora quidem haec qualiaeumque ars amenta, quam consensus isto mortalium . qui in rebus extra sensum intimum positis nullius omai. no ponderis est. M. 3. I erit in sera ae siti ipsa tol randa est. Hoc vit, ut Tullius ait

de Nai. Deor. lib. II, plig. 97, quia

glohi seu sphaerae . partes omne undique medium t eum eapyswntes nituntur aequaliter. . NARD4. Stillari. Delendum videtur . ut glossa mor. Deinde pm verbis merii debeat, tiι moae v arebit. Vet. apud Dater. ω Hi moa v areιit. Eo 5. Prolatione. Vet. apud Dalor. prolatione hoe decuratur, in quo glossa manifesta est. sed obiter D tanda linius argumenti vati itas. Botundus videsretur Orbis, et Iamsin ara esset. vel ideo quod in spatium itidestitium porreetos ab oculis no iastriR radios . mensura descIotito . aequules videri nee se est. ED.

346쪽

LIBER II. 225

III. m). Hanc ergo sormam ejus aeterno et irrequieto rambitu, inenarrabili coleritato , viginti quatuor horarum spatio circumagi, Solis exortus et occasus haud ' dubium

reliquere. An ' sit immensus, et ideo sensum aurium excedens , tantῖst molis rotatae' vertigine assidua sonitiis, non equidem facile dixerim; non hercle magis, quam Cir um- actorum simul tinnitus siderum, suosque volventium Or-

hes : an dulcis quidam et incredibili suavitate concentus. Nobis, qui intus agimus, juxta diebus noctibusque tacitus a labitur mundus. Esse innumeras ei estigies ' animalium,

rerumque Cunctarum imprcssas; nec, ut in volucrum no

tamus ovis, lae itate continua lubricum corpus, quod' cla-

III. a. Imud Alium reliquere. Ita saltem credere debuerunt, qui temram stabilem atque immotam sibistigebant. ED.

I. An sis immenstis. Vet. apud Dalee. an aviem sit immensus. Paulo post ipse Daloeam pii A, sena iam auis

rium Deile eaeedens ; sed male, quum Prope sequatur faeιti diserim. Dosensu nihil dubium. Si tantus sit ille sonitus , auditu nostro , qui natura stilius est. insnitus ipse eapi

non potest. ED. 3. Rota a. Vet. ap. Dalec. rotatia, ae paulo post assidiatis sonitus. ED.

. An duleis qυidiam. Harmonici

caelorum motus auctores suere Pythagorei , inquit Achilles Tatius in

Phaenom. cap. I. Bidet e rum senis

etitiam Aristoteles, lib. I. do erelo, cap. 9. - Duleis quidam. Sie Bog r. a , Coth. I , Cliis ete. Id vero ipsa sententia postulabat. Minus commode prius legebatur . an dulei quidem, etc. Adiuvat emendationem Cen orinus, cap. XIII , pag. 8i :. Ad haec accedit, inquit, quod Pythagoras prodidit, hune tolum munis

I dum mustea factum ratione: septem stollas, inter cauum et triram v gas, quae mortalium genesos mode. rantur , motum habere εὐρυθαρου , oi intervallo musicis diastematis congruum , son; tumue varios reddere , pro sua quamque altitudine , ita concordea, ut dulcissimam quidem concinarat melodiam . sed δε his inaudi hil m. . HARD .

s. Effigies animalium. Quas hie approbat Plinius eisgies animalium

rerum quo cunctarum caelo impres.

sas, et inde deeidua rerum omnium semina , quae in mari praecipuo monstriscas gignant emgios. id vel memoratu adoci absurdum Ost, ut refutatione minime indigeat. Inde autem paret quam pudendos in eris rores delapsi sint, qDi Deum , natur ae parentem , moderatorem et conservati rem non novere. Iis antiquorum ineptiis commemorandis non ultra immoral, r. BR T.

6. Quod eliarissimi. Tullius. de Natura Deor. lib. II , Pag. Io, agens de figura mundi, sive cadi. . Quid enim , inquit , Dulci ius ca

347쪽

rissimi auctores di xcire, rorum ' argumentis indicatur :quoniam' inde deciduis rerum omnium seminibus innumerae, in mari praecipuu, ac Plerumque Confusis, mona strificae gignantur' emgies. Praeterea visus' ' probatione,

ali hi plaustri, alibi ursi, tauri alibi, alibi litterae ' figura,

sgura, quae sola omneu alias fguiaras eomplexa continet, quaeque nihil asperii alis habore , nihil ossensi Dis potest, nihil incisum angulis, nihil ansraelibus, nihil μminens. nihil lae uti xum. . Et Plato , a quo

Tulliuκ hune colorem est mutuatus, in Timaeo mundum affirmat esse

PlinitiΑ eonira δε egat esse laeve, lu-hri eum, ἰ nossensum, ut sunt ovorum testae : sod uti vasa sunt pleraque , signis asperum , caelatum ima ginibus. Π ApD. . Rertim arxtimentis indieatur. Ita restituimus, seeuti Pintianum , ad duetique familiari huic auctori nostro loquendi formula, qua etiam eo pite priore usus est 2 argumenta . inquit. rerum docente quam et apud Tortulliantim memini me legere.

Pliniti, ipso itorum , lib. XIl, cap.

et o : a Apparetque rortim argumen. is asperitate aquariam illas ali. . In ediiis vulgo, qtiod clarissimi aDetores Haere tenerum , arxtimentia

indieat . Quam lectionem uti deissendat Dal campitis, gemino utitur textimonio : Ttillii altero, de Na. tura Deorum. lib. II, ubi do aere loquens , . qui terram tenero. inquit, circumjeetu amplee itur. . Allero Virgilii Eclog. VI, 34 : . et ipse tenermundi concreverit orbis. . Quae duo nemo non videt aliorsum spectare, quam ad pri positum Plinianum. Η nti. Chimetii e ex teste Da

locant pio : Ierrenorum argumen is ιn.

ae stir; sed inendo manifesto. ED. 8. Otioniam indis. Fuit illa Voto rum quorumdam opinio, astrorum emesentiam omnem in res subjectas , emti vici quodam contineri corporum minutorram, quae ex ipsis deciderent : erius modi sero

sunt ea quae a magnete ea istere , aestis in serrum insinuare erediantur. Naec osse rerum Omnium semitia credebant. Geranitia si ilarum

vocat Apuleius, Asin. aur. lib. IV, pag. 369. Varr. do ne rust. lib. I. cap. 4 : . Primum , inquit , --men , quod est principium genendi. id duplex: unum quod latet nostr una

sensum; alterum quod apertum. I at et, si sunt semina in aere. ut ait physicus Anaxagoras, etc. . Eadem habet Theophr. de causis, lib. I, eap. 5. At illa astro tum ἀπορροια explosa jamdudum est ab eruditis rneque, si vera sciret, id oo argu is eniti esset nee esse esset, quod tam vehementor Plinius pugnat evincere, tales in caelis esse oportere effigies. ae figuras, qtialos in terris gignuntur. BAR D. u. Gignantur. Vet. apud Dal e.

I o. Visus probatione. Idem quod supra o lorum proliarione ; subaudi, indiea Q. ex praecedentibus. ED tr. Littisne figuris. Det toton in- ψlligit , notum astrono in is sidua,

348쪽

candidiore medio per ' verticem circulo. iv . Equidem

ot consensu gentium moveor. Nam quem κυσαο, Graeci nomine ornamenti appellavere' ', cum nos a persecta alγ-

solutaque elegantia, mundum. Caelum' ' quidem haud dubio caelati argumento diximus, ut interpretatur M. Varro. Adjuvat' rerum ordo, descripto circulo, qui signifer vocatur, in duodecim animalium ei figies, et per

illas Solis cursus' ' congruciis tot saeculis ratio.

IV. v), Nec de elementis video dubitari , quatuor ea

esse. Ignium ' summum : inde tot stellarum collucentium illos oculos. Proximum spiritus. quem ' Graeci nostrique oo-

in septemtrionali parte Signiferi,

sub emersum procedona Arietis. De quo Cieero in Arat. v. II. is Delioton

dicere Graii Quod soliti, simili

quia forma littera claret. . HABI . a. Per et erilem. Dat ea inpius ex Vet. stiper i rellaem. Semol uui hi.

Virgiliu, hoe sensu dixit a vertice , id est, supra eaput , gallice atirenBh Loeum hune Pliti ii de Ga

laxia , sive lactea via, interpretatitur omnes docti. Fia. a 3. Appellae e. Dalec. et ElE. appellauerant. Paulo infra, et . apti l Daloe dieimtis Dro illa istis. ED.

i 4.Cretam quidem.Varro, de Ling. I . lib. IV. . Cailum dictum serihil alius Gallias, quod est caelaiatum. is hoc est, sideribus distinetum,ae veluti insculptura. Et in Satyra Menippea, cui titillum feeit Doliam,

pag. 3 : . Mundus domus est maiaxima homulli, set appellatur a caelatura caeli. m. Graeco ab ornatu κοσμος, Latine a puritie mundus. . Alii tamen παρα ecus κοίλcυ ἡ τῆς κρι- λοτατος, a concavitate , eaelum diei roetius et seribi putant. HABD.

1 5. Altiotit. Nobis adstipulatur

et argumentationem nostram nova

ratiotio fulcit. ED. I 6. Sotis curatis , eie. Vet. apud

quos in Zodiaco describunt errati ea sidera. Non contemnenda lectio; immo sorsitan in textum recipienda . Vulgala leetiolae, quam secuti sumus post Dalec. Hard. Elaeu

Brol. I timeri euntis in generandi casu ponitur. ED. IV. r. Ignitim. Ignium, inquit, elen Ptitiam gummiam . id est alii ima

in sede collo tum est. Alii ignem .igri tum alii frustia reponunt; alii probabilius igneiam . DOtante Mariaduino. sed i tam in a Ditivo praestat; sie Italia spiri tis , pro quo Vet. apud Dalee. spiri m mille reser pse rat. Quod ad res attinet. vulgarem hic opitii. item de quatuor elementis tradit Plinius. ac vestigiis insistere videtur Ciceron; s, quem vide de Nat. Deorum, lib. II. Eo. a. Otiem Gωei. Cicero, de Nat. Deor. lib. II. . Hae animabili. inquit , spirabilique natura, cui iam meu est aer: Graecii in illud quidem,

349쪽

dona vocabulo inera appellant. Vitalem hunc, et per cuncta rorum meabilcm, totoque ' consertum : hujus vi su- Spenum, Cum quarto aquarum Plomento, librari medici spatio tellurem. Ita mutuo complexu divorsitatis' ossici nexum : et levia pondoribus inhiberi, quo minus evolent; contraque graVia, ne ruant, suspendi, levibus in sublime

tendentibus. Sic pari in divorsa nisu, in ' suo quaeque

consistere, irrequieto mundi I ipsius constricta circuitu quo sona per in ' so currente, imam atque medio m in toto esse terram, eam domque univorsi cardino' stare pondentem, librantem ' per quae pendent : ita solam immo--d roeeptum jam iamen usu a nostris; tritum est enim pro Latino. .

3. Totoque eonseritim. Toto inseritiam intexi linque mundo. HARI . -- Vet. apud Dalec. confer tim e et statim , enitis pro h0tis. ED. 4. Dio miratis. Elempniorum Natura et pondere diversorum ED.

s. sis inri. IIoe vorti simillius itio haud penitus aspernanda explicati Arehimedis discipuli apti l Tatium in Phaenoni. IV, pag. Os: . Ideo in tu; tint, interpreto Petavio , aquarierraeque globi e tisistunt in medio. quod si quis omnium gravissimaeorpora . piata Pl ambum nee Donalia levis ima volut Araher, ad Pondus urantile capiat, et invicem alliget, illud aeeidet, neutriam ut abali eo trahi possit. Ut si quis in mare ista projiciat, nequo subor in profundum deprimatur a plumbo , neque plumbum ad summam aquam a sti here po sit attolli: sed ex ariti uiritique tracta, suber et plumbum.

summam inter aquam si Ddumque suspensa teneantur. Quam- chrom qnum int elomonia qua-itior. accἰdit ut igi is et aer. quAExunt levissima, sursiam suapte sporate , natur ue impolia, sorantiar, ete. . ΠAna . si suo. Nempe in sede sua. Dalomini'. et Εlrov. si stiti, malo; Dam potiris mutua quam sua vi cora- stant. ED.

. Mund. ipsius. Cael i. Si spargo retur in sublimo aer, nullo sine coercitus, ipsa amplitudino spatii x dorsetur infirmior. Νutic Terra constrictu ineludonte maindo, hoe est, caelo, Cogitur in iustum robur. qm,u sussciat terra, innatanti sorsendae. Η ABD. s. In se etirrent . Circa se ipsum revoluto. ED.

9. Cardine. Bevolutionis, ut aiunt, centro. Idom Plinius Loo ipso lihro, cap. 64 , terram ea lieardinem esse dicet. ED. o. Librantem. Hoc est, continentem circum se sum corpora, DP ob innatam levitatem sursum ahe ant: dum per eadem interim sustinetur ipsa vicissim. De ruat, ob insi iam gravitatem. lla Lucanus , a M. I, v. 88 : . Dum telia se itim,

350쪽

uus bilem, circa cam volubili universitato, caindem cx omnibus necti, ciduinque ' Omnia inniti. vi). inter hanc, bcaelumque, eodem ' ' spiritu pondent, certis discreta spaliis, septeni sidera, quae ab inccSsu ocamus errantia, quum ' crrent nulla mitius illis. Eorum modius Sol fertur, amplissima magnitudine ac potestate : nec temporum modo, terrarumque, Sed siderum etiam ipsorum, caui quolearamque levabit Aer . . HAu D. - Εlaev. librantemqtie, quod ut vet. apud Daloe. ED. i 1. Eidemque omnici inniti. Turii ebus legit omnia in vii. LAin. Optimes. Amat Νoster has delicias ierborum inter se ludentium : n e i. innee i. Sic in praelatione: . Omni hus vero naturam et naturae sua omnia. . FD. a. Ε-- νιν Iti. Hoc pst in

acre, sive , ut Cicero ait, in aethere, qDod et consuetudo i quondi , et olim Pacuvius caelum interpretabatur, apud elim lom Tullium, de Νat. Deor. lib. II. . Hoc quod memoro D stri caedum , Graii perhi-hotii aei hora. . Ae Tullius ipse paulo

PO t: - nestat ultimus, et a domiciliis nostris alti linus Omnia ciningei fi et eoorceus Cocli complexus, qui idem aether vocatur, extrema ra et determinatio mundi, in quo cum admirabilitates maxima igneae formae cursus ordinatos d stiluni: ex quibus Sol, ete. . At eaelum nune Plinius postiliarem esse appellationem putat domicilii non

errantium stellarum. Ora actimque

demum opinio Veterum fuit, de

si tamen ulla fuit oti coiis i : id

enim excutero diligentius neque est otii , neque instituti nostri r sed si sitit illa ei ita uain . ab ea certeat est longi si me Plinitis : neque

tium Orbes informavit animo, quibus illa intra statos rontiuerentur cursus, non socias atques in stadio sep ta , atque in Cireensibus adduntur curipi, ut coerceantur equi et quadrigae intra finem certum. Nam si spiritus spatium totum illud est. in quo seruntur , non idem erit concretioris clijuspiam naturae est. Si in eo spiritu pendent, propria haec sopiem sidera irtute niti oportet. non alioua sulciri. Si restis dis.-M sparsis, non ea orbitius tanquam clausit iς Ariuncta ac seclusa mutuo , aiat intellexit ipso , aut vero intelligenda stitit. Ilavo. - Non in spiritu , sed in vactio pondere sidera , mathematicis nunc rationibias conis sicit et quae si medio vel tenui imo inveherentur, D eossarii, deflecte. renitir a cursu suo, nee ad solas gravitatis et multiae attractionis le-gps se moveroni. Conser Encretopaediae Gallicae partem physicam vetho miticti. ED. 1 3 . Qutim err- . Tullius, de Nat. De r. lib. II, pag. 7i: . Maxime vero , inquit , admirabiles sunt

in itis earum quinque stellarum, qtape salso vocantur Granies. Nihil

SEARCH

MENU NAVIGATION