Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars prima continens cosmologiam curante C. Alexandre

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

LIBER II. . 37 I

IIaec, ut solida atque Conserta, assurgit, intumescenti similis'. extraque protenditur. Mundus' in centrum vergit: at terra exit a centro, immensum ejus globum in sormam orbis assidua circa eam mundi volubilitate cogente'.

LXV. Lxv.) Ingens hic pugna litterarum, contraque r

vulgi : circumfundi terrae undique homines, conversisque inter se pedibus stare, et cunctis similem esse caeli verticem . ac simili modo ex quacumque parte inediam calcari : illo quaerente', cur non decidant contra siti' : tanquam non ratio' praesto sit, ut nos non decidere mirem

tur illi. Intervenit sententia, quamvis indocili probabilis turbae, inaequali globo, ut si sit figura pineae nucis, nihilominus terram' undique incoli. Sed quid hoc refert, ,

. Intumescenti similis. Nare est recenti rum quorumdam philos Phorum iis expansioa; de qua vide jam supra laudatum opus doetis iis mi AE ais. Vet. apud Dat . male: t inremessenti similis ea utraque parte tenditur; ncin enim in duas, sodin omnes partes expandi laborat telis itis. FD. 8. Mundus. Caelum. HARD. Ve re quidem mundus caelumve, tota- qtie natura in centrum vergit. At non assidua mundi eae tua volubili. ate terra in globum aut in orbem eogitur, sed vi illa naturali, qua eor. Pora omnia in centrum tendunt. ΒΑΘ 9. Cogenta. Recentiores philoamphi satia ad Plinii montem aeeedunt, qui eorporum vires expansivas mu tuo comprimi, et ex eo libramine rerum omnium naturalem statum emei d ent. ED. LXV. r. IIIo quispent . In pto h minum vulgo quaestionem vanamo ieiente Iitteris, id est, doctorum

virorum sententiae. En

I. contra sIti. Antipodes, Mil. ED. 3. Non ratio. Dat . et Ela. Norior ratio. Tanquam, inquit, non ea doni ratione mirari possint antipodes, eur non et ipsi deesdamus. En. 4. Terram undistia ineoti. Ahsurda comparatio terrae cum Pinea nuce. quam velut inaequalibus gradibus In eonum desin ntem, homines ei cum et supra sie enim aeeipio verishum undisiael, non vero sister in colant . mirum si ulli unquam eo iatanti probabilia vim est. Non tamen

multum ahludit Virgilius , Georg.

II ine apparet terram illi quoque viis fiam suis e tanquam hemisphaerium quoddam, cujus ima Para, hominibus ignota et inaeeessa, vel aquis

vol inseris Oeeuparetur. Caeterum antipodas asseprimos in magnaGreia doetiit Pythagoras; erius opiis nionem ab eius diseipulis egregie

defensam, Ionim Meta nunquam

492쪽

3 et C. PLINII ΝΑΤ. HIS T.

alio miraculo exoriente λ pendere ipsam, ac non cadere nobiscum. Ceu spiritus vis '', mundo praesertim inclusi, dubia siti aut possit cadere, natura repugnante, et quo cadat', negant ei Nam sicut ignium sedes non est nisi in ignibus, aquarum nisi in aquis. spiritus nisi in spiri)u : ita terriB, arcentibus cunctis, nisi in se, locus non est. Globum tamen effici mirum est, in tanta planitie maris,

camporumque. Cui sententiae adest Dicaearchus', vir inprimis cruditus, regum cura permensu S montes : ex quibus altissimum' prodidit Pelion, MCCL paSSuum, ratione

aut sero admisisse videtur. Aristote. I autem de Caelo lib. II, eap. u. adeo non vulgari errore imbutus fuit, ut Pythagoricis etiam audarior contenderit, nos inserum heismisphaerium habitare, antipodas superum: subtilius sane quam verius, quoniam n e nos, nee illi supra vel infra sumus; relativa haresunt, ut dialectici loquuntur, non absoluta. ED.

5. Otitu Me referi ρ Quid resertisti eontroversiae immorari, quum aliud mirabilitia oceurrat λ ED. 6. Ceti spiritus mis. Quasi vero. inquit, dubitare possit aliquis, a rem, praesertim caelo inclusum, satis valere ad terram sustinendam l ED. . Et quo eaδει , negante. Vet. apud Dalec. non diante. Ingoniosam explieationem Parmenides primus excogitavit, terram scilicet non

dere, quod nulla stio eiens ratio sit vergendi in hane vel illam partem: quo principio Archimedes et Lei-hni tritis ad multa similiter explicanda usi sunt, annotante doctiss. BAILLY. -υ. iane. VIII, I 6. Hane Plinius non bene intellectam Ionge sesqui videtur. ED. s. Dierevinctus. Vide uuae de eo diximus in Anetorum syllabo. H.

nimirum, quos dimensus est, Thesis aliae montihus, non ex omni hia quaqua patet orbis universe. Phlion Geminiss in Elem. Astrom. Cap. I 4. pag. 55, ex eodem Dicaearcho reis fert altum esse stadiis decem , qua esset unt, ut Plinius ait, passus Μ L. Cyllenen verti Arcadiae montem ad xv, propemodum stadia attolli, eodem mens re Dicaeareho, hoc est. passus sere mCΜ. Atah3rium denique Rhodi insulae . stadiis xiv hoe est, unccx passibus. Η aD. - Stadium hexapedas nostrates habet circiter eontum. Pelion ergo hexapedis IOOo Dieaearchus

altum iudiearat; Atabyrium, ad οἰCyllenen, asoo. Quid si Alpas

nostras dimensus esset Quid si Gnarissum, quem eirciter Isso hexapedis altum praedicant 3 Quid vero si Andes americanas, quarum summa juga tribus ei reiter herapindarum millibus, unum etiam 335 hexapedis altum dimensus est elaris simus DR Hunn LDTl Multo etiam

altius exsurgere contendunt recenis

tissimi viatores Asiae superioris qriaedam juga. Quae si eo civisset D

493쪽

LIBER II. 3 3

perpendiculi; nullam esse eam portionem univerade rO- tunditatis colligens. Mihi incerta haec videtur conjectatio, haud ignaro quosdam Alpium vertices, longo tractu, neCbreviore quinquaginta millibus V passuum assurgere. Sed 3 vulgo maxima haec pugna est, si coactam in Verticem aquarum quoque figuram credere cogatur. Atqui non aliud in rerum natura aspectu manifestius. Namque et dependentes ubique guttae parvis globantur orbibus; et pulveri illatae, frondiumque lanugini impositae, absoluta rotunditate cernuntur; et in poculis repletis media maxime tument : quae propter subtilitiatem' ' humoris, molliatiamque '' in se residentem, ratione facilius, quam Visu, deprehenduntur. Idque etiam magis mirum, in poculis 4repletis, addito humore minimo, circumfluere quod Supe

exaretitis, idem tamen amerere potuisset . portionem hanc esse mini mam terrae amplitudinis. Vide supra Cap. 64 , not. 4. ED. ID. MIIam esse , ere. Vet. apud Dalee. Atilium rasa eam otiistiaenem Pro porιione ianis. ωρ. eolfigens ED.

i. Ouinquaginra mitiuus passuum. Ita id absurdum est, ut nunquam crediderim a Plinio ita sit; se seri-ptiam. In MSS. legebatur LM. Crediderim olim fuisse geri pium IIII, id o t, Mobus millitus passuum, quod satis concordat eum altitudine montis Gemmi; maxime quum antiqui altitudinem potius augerent quam

millia , liexapedas efficerent ei rei. ter is xx. Altissimus Alpium vertexta Moni Blane, vallem suis pedibus subditam hexapedis I92 a superineminet. Quare ad veritatem satis accedit proposἰta a Brotetici men- Sura, quem ante censuerat iam Beκ-κOnietis, Vmilitius pro L mihistis exserescribendum. Pliniana mensura plusquam sedecim leueas nostrates emeit: ridieula profecto et absurditati, damnanda; etiamsἰ Plinius non perpendieularem altitudinem in mente habitorii, sed tracti m p ditius emetiendum ut ab ima vallo

ad summum montis verticem a Cen datur . longo tracta . et eo longiore. quo lenius as urgit. ΕΠ.

I. Sed util . Sed aliud, inquit. ol ieiunt hominos indocti, aquaTNm

superficiem planam esse, nec Posse convexam et fastigiatam acciperesguram. ED. i 3. Propter stilla tutem humoris Guttarum rotunditas hodie melina exponitur per assti; tatem partium invicem e haerere nitentium. Item in poeuli4 cumulate plenis aquarἱreum labra depressior subsidit, ob parietum vasIs attractionem. Sed alia eausa Oceanum rotundat. aequa sedicet undique partium ejus ad terrae centrum attraetio, eum aequali aeris pre sitan . Eo a 4. Mollitium. Tolet. eodex, mol.

494쪽

sit; contra evenire, ponderibus additis V ad vicenos saepe denarios : scilicet quia intus recepta liquorem in verticem attollant, at cumulo eminente infusa dilabantur. Eadem

est causa propter quam e naVibus terra non cernatur,

e navium malis conspicua; ac procul recedente navigio, si quid, quod fulgeat, religetur in mali cacumine, paul 5 tim descendere videatur, et postremo occultetur. Denique Oceanus, quem satemur ultimum, quanam alia figura cohaereret, atque non decideret, nullo ultra 'Τ margine imcludente λ Ipsum id ad miraculum redit' , quonam modo, etiam si globetur, extremum non decidat mare. Contra quod, ut sint plana' ' maria, et qua videntur figura, non posse id accidere, magno suo gaudio, magnaque gloria 6 inventores Graeci subtilitate geometrica docent. Namque quum e sublimi in inferiora aquae serantur, et sit haec natura earum consessa , nec quisquam dubitet in littore V ullo

luiam : metera ut in vulgata. FD. I s. Pond ratis adiutis. Immissis videlicet in aquam leniter ae sine concussu denariis aliquot. Quippe tum aqua succreseit ah ἱtiteriore Parte vasis, ascendentibus guttis

quas emoverunt sede sua donariis sidentos; et sic aliquanto μtiam supra naturalem cumulum in tu mescere Potest, resistente circum labra parietum vasis attractione.

Cumulo autem naturali si gottulam infundas, illa, quum in fundum

pondere suo non trahatur, superin

sciem tantum vasis asseit, et in devexo cumulo quasi labitur. ED.

I 6. Ead m est causa. Aqnarum nempe convexitas. ED. II. Nullo titira margine. etc. Erin

go sngebat sibi Plinius Oeeanum .ish habitabili terra in convexam supersciem rotundaria quod veritati omnino eonsentaneum est. Nullum autem marginem ejus agnoscit. Nempe margines Oceano nulli essent alii quam ipsa orbis antiqui littora hine Europae atquε Asrieae, illine A im , nisi medius in hae immensitate aquarum Americae conia tinens audacthna Columbi eonj-- turis emersisset. ED. x8. Ipsum id ad miraetium redTI. Id vero ipsum rursus admirationem

vulgi movet. Chimotii eodex, in tu

ipsum miraeiatim rediit; vana emendatione. ED.

Is . Ut sint plana. Etiamsi sint plana , quam sententiam ipse paulo

ante eonfutavit. ED. xo. Confessa. Alii eomessa. Vet. apud Dalee. et sit hie naturin earum consensus. Sed MSS. vulgatam lectionem retinent; et confessa in passiva signis tione Plinianum est. vido Indices. ED. ar. In tittore titio. ete. Vet. spud

495쪽

LIBER II. 3 5

accessisse eas , quo longissime V devexitas passa sit: proeeul dubio apparere' ', quo quid humilius sit, propius Centro esse terrae; omnesque lineas' , quae emittuntur ex eo ad proximas aquas, breviores fieri, quam quae ad extreiam ni mare a primis aquis. Ergo totas, omnique ex parte aquas Vergere in centrum : ideoque non decidere, quoniam in

interiora nitantur.

LXVI. Quod ita formasse artifex ' Natura credi debet,

ut, quum terra arida et Sicca constare per se ac sine humore non poSSet, uec rursus stare aqua, nisi sustinente terra,

mutuo' implexu jungerentur : hac sinus pandente; illa

vero permeante totam, intra, extra, Supra, Venis, ut vinculis, discurrentibus : atque etiam in suminis jugis erumpente; quo, spiritu acta, et terrae pondere expressu

titium accessisse evis, nisi quo longissimaa o ius mssa sis. ED.

2 2. Qtio longissime.Quousque. ED13. Amorere. Supple ex Praeceis dentibus. docent Graeci. ED. 24. Omnesque lineias. Omnesque lineas, quae a centro terrae ducunis tur ad proximam aquae superficiem, breviores fieri quam quae ad ultimum mare a primo littore. Η .RD. Id Plinius ab aliquo mathematico male transcripsit, nec, ut opinor, intellexit. Nam ex ejus verbis nullus mihi sonsus elueet : viderint octilatiores. Suspicor tamen proaμmias aquas esse fundo proximas:

Otremm autem mare, summam

aquarum superficiem . quae a centro remotissima. Verba igitur a primis tita aut spuria essent, aut sie legenda : ae primas aquas. Sed incerta omnia. Reliqua vero hujus capitis, iam a verbis ergo totas. planissima unt, immo et verissima : consersupra quae diximus, Dol. I 3. ED I xv I. i. Ar Mea Narti . B g. l. α. Cliisu. ote. virlisa narureae. ΗΛ N. α. Multio im eati jungerentiam vet. multis eo Lati itingerentur. ED. 3. Spiritu aera. Sequitur pervulis gatam sententiam, roserenitum originem sontium ad ipqum mare, ex quo per ductus grati erraneos in montes usque. et liaca Oinnia, in quibus scaturi nos conspicuae fiunt, aqua contendat. H RD. Spiritum hie vocare videtur aspirationem quamdam terrae, qua in ejus viscera tractus humor, deinde subai-

deuiis humi pondere in altum pereanales quosdam aut siphones Ex-xiliat. Sic terra quodammodo Pulmonia officium ageret. Sed mani festo vana argutatur Plinius. Nata inen irrideas. De Maturientium in altissimia montihus aquarum oriis gine, nondum omnino dirempta lis est; quanquam nubibus praesertim imputanda videtur, quae mi ut ium

496쪽

3 6 C. PLINII NAT. HIS T.

siphonum' modo emicat: tantumque a periculo decidendia abest, ut in summa quaeque et altissima exsiliat. Qua ratione' manifestum est, quare tot fluminum quotidiano

accessu maria non crescant.

Lxvi.) Est igitur in toto suo globo tellus medio' ambitu

praecincta circumfluo mari. Nec argumentis hoc investigandum , sed jam experimentis cognitum.

i LXVII. Lxvii.) A Gadibus, columnisque Herculis,

Hispaniae et Galliarum circuitu, totus hodie navigatur Oincidens. Septemtrionalis vero Oceanus, majore ex parte navigatus est, auspiciis Divi Augusti, Germaniam ' classe circumvecta ad Cimbrorum promontorium': et inde immenso mari prospecto', aut fama cognito, ad Scythicam plagam', et humore nimio rigentia . Propter quod minime

cacuminibus attraetae, frigore denis fiatae, terra absorptae, summas illas acat origines alunt. Ε .

. Siphoniam. Siphon est canalissstula, per quam emIttitur liquor, ut in salientibus aquis cernimus. II. 5. Otia ratione. Nempe quod reis motissimos etiam sontes alat Oceanus. Sed omittit Plinius vaporationis intermedia ope hoe seri. ED. 6. Medio ambitu. Toto orbis sui ambitu terra, inquit, mari praecingitur, ceu fascia qMadam : reliqua

eminoi extra undas. HARD. LXVII. 1. Germaniam elasse ciris

moreta. De Drusi expia tionthus, et quam eo jubente tentavit Romana classis in Oceano septemtrionali, navigatiotae, confer Dionem, lib. LIV; Velleium, II, ros, Io6; Tacitum, Germ. xxxxv; Suetonium, Claud, I. De septem trionalium regionum situ, qualis innotuerat Romanis, plura Plinius ipse IV, α . sed confusa et ambigua, disserit. ED. u. Ad Cim3rorum promontcriam. Nune la potare dis Magen, in gradulatitudinis 5 v 3α Nos vero ultra Novam Zemhlam et Spitalem, atque etiam ultra 83 gradum latitudinis navigavimus. BRDT. 3. Immenso mari prospeeto. Mare

illud fuit septemtrionalis Oceanus ἔsed non glaciale mare, o pigrum illud

ac prope immotum, quo cingi eludiquo terrarum orbem hine sdes, is ut meitus ait, Germ. x . Immo si Dioni sdes, loe. eit. videtur Drusi classis non ultra sumen Albim pro-eessisse, et Cimbricum promontorium fama potius quam oculis e gnovisse. ΕD. 4. Ad Se hisam plorum. Chim MVuleum ad plagam. ED. 5. mmore nimio rigentia. O ἱ- dentales oras innui eredo, ne Nor- vagiae quidem, verum Cimbrica, Cherronesi. Ille enim volui diseerispium littus Oeeatio in terras insinuante, ac mille sinus efficiente,

497쪽

LIBER II. 377

verisimile ost illic inaria deficere, ubi humoris' vis superet. Iuxta' Vero, ab ortu, ex Indico mari sub eodem sidere' pars tota vorgens in Caspium mare', pernavigata est Macedonum armis, Seleuco' 'atque Antiocho regnanti

bus , qui et Seleucida V atque Antiochida ni, ipsis appellari voluere. Circa Caspium quoque multa' ' Oceani'Τ lit

tora explorata, parvoque '' brevius, quam totus, hinc aut illinc Septemtrio eremigatus. Ut tamen conjectum locum Sic quoque' ' non relinquat, ingens argumentum paludis Maeoticae ''. sive ea illius Oceani sinus est . ut Inultos ad-

ut non immerito dixerit Plin Ius, torram hie videri deseere superantibus aquis : et Mythira recte diei

potuit, qutian Gprmaniae ncin adiaseriberetur haec plaga. ut ne nunc quidem Alemanniae pars est. Rigentiavem, ad frigidam exii temperiona respicit humore nimio auctam : de mari conglaciato non agitur. ED. 6. Immoris iis. Dalec. et ElE. Vis humoris. ED. 7. Iuria. Item, pariter. ED. 8. Stil eorim sidere. Somper ad Orientem pergend . Siatis pro caelo aut eaeli parto usurpari stile . ED. s. Caspiam mare. Quem gitium esse Septemtrionalis oceani, sive

Se3ihiei, Veteres arbitrat; sunt. Viis do quae dieturi sumus lib. VI, cap.

1 5. NARD. io. Seleuco atque Anti ho. Vivus adhue sesloticus, fortunatissimus ille Alexandri ducum. Asiam superiorem Antiocho silici regendam permiserat, anno ante Chr. 293, quido ocim post annis univer o Patris regno suecessit. Plinius expediticinis i mpus non satis accurate designat. ED. II. Setitioida et Anti hiaa. Σεωλιυκὶς et Αυτιοχὶς adjectiva soni, quihus est subaudiendum θαλασσα,

mtitio lusore. En a 3. Oeeunt. Id est, ipsIus Caspii maris. Vides notam 9. ED. 4. Parooque greritis. Paulo minus quam totus, sive sere totus. Paroo pro erigus spolio familiaris est seriptori huic locutio: a Tam par o.

inquit, lib. V, cap. adi, distat ibi

rerum naturae diversitas. . HARD.

35. Se quoque. Etiamsi totus siteremigatus. ED. 6. Putidis amoriere. Palus Me ti a mer δ'Ἀrow. non est sinus soptemtricitialis Oceani, a quo imis mensum abest; sed per Bosphorum Cimmerium Ponto Euxino, lia mernoire, jungitur. BROT. - Adeone incuriosi rorum suarum eratit Roman I. ut Paludem Maeotieam imis perii sui snthus paene contiguam non exploras ent i Et tamen do Tanai vulgata erat apud Poptas mentio; eiusque suminis Ostia commemorabit Plinius II, ii α; VI, 7;

Tanainque nrhena nominahil. in eodem fluvio sitam, quo Pacto, nisi commerciis et navigati ne notam

Alias etiam de Maeotica palude, nec

498쪽

verto credidisse, sive angusto 'Τ discreti situ restagnatio. Alio latero Gadium' , ab eodem occidente' ', magna pars meridiani sinus ambitu Mauritaniae '' navigatur hodie. Majorem quidem '' ejus partem , et orientis, victoriae Magni Alexandri lustravere, usque in Arabicum sinum. In quo res gerente C. Caesar V Augusti filio, signa navium ex Hispaniensibus naufragiis 'Τ seruntur agnita Et I anno' , Carthaginis potentia florente, circumvectus

absurda aut vero absimilia loque. tur. Ergo, quae nune delirat, ab aliquo rudis illius antiquitatis somniatore, non ab aevi sui geographis aeceperat; indiligens plane veri et salsi compilator. et Ohi dissentiunt

auctores, nunquam aut raro sibi constans. ED.

II. Angusto aesereti sisti. Ita HSS. Omnes. Sive, inquit, palus

haec Maeotira septemtrionalis ocea. ni, modi wrrarum tractu spati quo inde discreti, restagnatio ae veluti aestuarium sit. HA D. - Septemtrionalem Oceanum et mare Cas.

pium, contigua, vel consum esse credentibus , Μaeotica palus videbatur aut sinus quidam illius amisbigui maris, aut laeus ab eo diser tus brevi terrarum intervallo, et fortasse illius undis altius atque

8. Alio latere Goditim. Alio mundi latere circa Gades, hodie

Codiae. ED. x s. Ah eodom Geidisti. Semper ad Oeeidentem pergendo r ut sumatis eodem sidere. ED. dio. Ambitu Mauritaniis. Circum eidenialia litiora Τingitanae, quae hodie Nar eranum imperium. ED. x x. Majorem quidem. Quae sequun- tir ad ea verba, Idem Ne os , etc., Martiantis exseripsit e Plinio totidem verbis, lib. I, cap. de Totunis

ditate terrae. HAED. - Alexander

Asriem littora oecidentalia non tetigit. Sed Atlanticum oeeanum eum Indico mari, quod lustrarunt Alexis

andri naves, junctum ac Contiguum

esse mox docebit Plinius. ED. xa. c. Cresare. Agrippae filio quem Augustus adoptavit. Vide lib.

VI, cap. 32. HABD. α 3. Ex Hispaniensitus navifragiis.

Ergo Hispani jam id temporis eiris

eum Ahiram ad Indos orientales navigabant, edocti scilicet a Carthaginiensibus, qui tamen explorasse hoc iter, non frequentasse videntur. Africae periplus, Alexandria florente et per mare Rubrum Indiae opes accipiente, diu desuetus, Oblivione tandem et ignorantia obliti ratus est, donee anno a 486 Lusitani hominis audacia. Bartholomaei DIAE, superato Bonae Spei promonistorio, rursus illud areanum gentibus aperuit. ED. a 4. Nanno. De Bantione et Himileone vide Auctorum Indicem. Creduntur ambo fratres suisse, patrem Hamilcarem et avum habuisse

Magonem illum qui a Iustino, libro XIX, cap. I, imperium Poenorum condidisse virtute sua diei-

499쪽

LIBER II. 379

a Gadibus ad finem Arabiae navigationem eam prodidit

scripto : sicut ad extera Europae noscenda missus eodem tempore Himilco. Praeterea V Nepos Cornelius auctor est, 4 Eudoxum' ' quemdam sua aetate 'Τ, quum Lamurum' ' regem fugeret, Arabico sinu egressum, Gades usque pervectum: Inultoque ante eum Caelius Antipater '', vidisse se . qui navigavisset ex Hispania in Ethiopia in commercii gratia.

Idem Nepos de Septemtrionali ' circuitu tradit, Quinto Metello Celeri , L. Afranii

tur. De illorum familia consulendus inprimis Iustinus, cap. eit. Et seq. Nannonis periplus vel saltem hujus agmentum, etiam eum inseripti ne Phoenis , ex qua videtur graece translatum fuisse, ah Ilud otio intergeographos minores editum est. Duorum fratrum expeditione , - - to ante Christum natum saeculo adseribendae sunt. ED. dis. μαωrea. Reliquum sere misput hahet etiam Nela, lih. III, eapp. 5 et s. Ea vero tametsi ridet Strati , lib. II, pag. 98, tanquam a Posiis

donio eonseta, vel temere credita, lento tamen suci Berodotus com

prohat, lib. IV, Melpom. docetque

Phoenices , ah Erythraeo mari solis ventes, Bonae Spei promontorium praetervectos, ae demum per columis nas Herculis in bEgyptum remeasse.

s6. Eudorum. Cyκieenus hie suit, a Cnidio Mathematico, de quo dictum est in Auctorem Indice, plane

diversus. Ptolomaei Euergetae tem poribus vixisse anetor est Strabo loco etiam, eius nimirum, cui Lais thurus successit. HARD.

7. Stia retale. Quippe, nisi sallit veris; milia supputatio, Cornelius Nepos, Ciceroni aequalis, nasci min

in Consulatu collegae, Sed

trait eirea annum U. C. DCxL, ante Christum II 4. ED.s8. Lathiaram regem. Ptolemaeus VIII, cognomenici Lathyrus, alvE .Lathiarus, sive Philometor, sive Mister, regnare coepit in AEgypto, anno U. C. Dexxxvii , ante Christum III. Regnavit annos 36. ED. ας. Carlitis Antipater. De quo plura in Auctorum Indico. Floruit eirca annum U. C. Dcxx v. non multo igitur atite Lathurum regem. ED. 3 . Da Myramtrionali tareti tu. V;- detur hie suisse titulus unius e CO

nelii Nep. Operibus nunc deperditis: qui tamen libor a nullo haetentis

interprete memoratus est. An secti

nem aliqoam Ν potis Chronteorumhoe titulo inseriptam Plinius designare voluerit, prorsus ignoro. ΕD.

debuit anno V. C. DcxCI, quo Cicero consul suit. Boe eni in anno, Galliam praetorius pro consule ad ministravi L Ge. pro Μuraena. Ipse postea consul fuit eum L. Afranio Caeeilio, anno V. C. DcxC v. idenotam ad Cornelii Nepotis Fragmenta. edit. nostrae, pag. 207, et Bro terii exeorsum ad Taeiti vitam Agri.

31. L. Afranii. In lihris hactenus

500쪽

38o C. PLINII NAT. HI ST.

tum Galliae Proconsuli, Indos a rege Suevorurn Τ dono datos, qui ex India commercii causa navigantes, tempe-5 statibus essent in Germaniam abrepti. Sic maria circumfusa undique dividuo globo ' partem orbis auferunt nobis; nec inde huc, nec hinc illo pervio tractu. Quae contem platio apta detegendae mortalium vanitati, poscere vide-ediiis C. Afranii. Manuscripti coindices praenomen non habent. Nos ex Dione, lib. XXXVII, et ex Fastis Getam appellamus. HABD. 33. A reo Aue rum. Ita Constanister libri omnes IISS. Credidit Isaaeus Vossitis, in Melam . Pag. 249, neque Suevis, neque Boiis quae postrema vox nonnullis plaeuit . t cum hie esse posse, quum sint mediterranei populi. At quum ipsa substituit, a rege Bretortim, Baelosque Batavos interpretatur, valde

vereor, ut vades conjecturae Ruest co

dices ullos probatae fidei possit afferre, aut Baetoriam nomen pro Baistavis familiare Plinio suerit. Propius

a vero ab st Suevorum regem sui se, ut scriptores toto uno consensu

assirmant, ad quem de lueti terrestri itinere Indi, qui ad oram Go

inaniae tempestate suissent abrepti. qri atra Contra exemplarium sdem quidquam movere. HARD . - Apud Pomponium Melam, loco citato, Boiorum, non Meoorum. rex dicitur ob illIA Indis requirendo cognosse,. vi tempestatum m Indicis sequori-hus abreptos, emensosque quae in intererant, tandem in Germaniae littora exiisso. . Multa de hoc saeto disputant docti. Frustra putat Harduintis Suevos mediterraneam esse nationem, quum Suevia commune sit Germaniae septemtrionalis DO-men , sinusque Codanus. L mer Bώ-tique, a Tacito Sueuicum mare apis pelletur. Quo magis servanda fuit vulgata Ioelio. Contendit ad hutiel um Porusin et DR Sivax, Gallieus interpres, Sueuorum hunc regem, ipsum esse Ariovistum Caesaris hello elarum. sed prius amiatim Populi Senatusque romani nuncupatum Caesare Consule, an . DCxcv. De Indis uero in Sueviam mari translatis, nihil credo. Americae potius incola quidam . si quos tum habuit Incolas, navigando nimium exspatiati, in Oseeidentalem Europae borealis plagam tempestatum vi eiecti fuerint. Reipsa Americae littora, iam antiquissimis temporibus, Daniae et Norve-giae navigatores audaeius in Oeea num provecti tetigerant. Quamvis otii in credibile sit, Indos olim ter- rostri itinere per Asiam septemtrionalem peregrinatos esse Catservatim commercii causa cuius rei testis osse posset Indica colonia circa mare Caspium, In urbe Astraean, nostris quoque temporibus superstes, nisi . quod verius opinor, a Tataris vicimribus et tota Asia dominantibus, deis ei mo tertio sareulo illuc translata est , tamen eos in Codanum usque sinum trans omnes Sarmatias solituditios pervenisse haud ita facile peritia deor : praeterquam quod haec coniectura virorum caeteroqui doctissimorum , cum Pomponii Pliniique

verbis minime eonstare potest. ED.

34. Diotrio globo. Eoas partes a vespertinis dividente Oeeano. ED.

SEARCH

MENU NAVIGATION