장음표시 사용
501쪽
LIBER II. 38 itur, ut totum lioc, quidquid est, in quo singuli '' nillil
satis est, ceu subjectum oculis, quantum sit Ostendam.
LXVIII. Lxviii.) Jam primum in dimidio' computari
videtur, tanquam' nulla portio ipsi decidatur Oceano:
qui toto circumdatus medio, et omnes caeteras landens recipiensque aquas, et quidquid exit in nubes, ac sidera ipsa tot et tantae magnitudinis pascens', quo tandem amplitudinis spatio credetur' habitaro 3 Improba ' et infinita debet
esse tam vastae molis possessio'. Adde quod ex relicto plus abstulit caelum'. Nam quum sitit' ejus quinque partes, quas vocant ZOnas, infesto rigore et aeterno gelu premitur omne, quidquid est subjectum duabus extremis, utrinque circa vertices, hunc qui Septemtrio Vocatur, eumque qui, adversus illi, Austrinus appellatur. Perpetua caligo utrobique, et alieno molliorum' Siderum aspectu, ma-35. In quo sis lis nihil ratis est. Propter insatiatam hominum cupi ditatem. ΕD. LXVIII. i. In dimidio eo vita
ri, ere. Pro dimidia, inquit, orbis
parte habeti terra solet. ED. a. Ta m. Tanquam non . sic ccimputando, multum detrabamus ex Oeeani magnitudine, qui certe multo plus, quam terra , obtinet spatii. Sensus clarissimus. Creterum ante Dal amplum, quem per omnia seeutus est Barduintis, multum
variaverat hujus loci lectio. Veter. apud Dalis. Inis mihi disptiliandiam videtur, quernam portio ipsi deeediat Oeeano. Alii, prohante Pintiano, nee multum abscedetite Chimetii eodice: Indis mihi disptiundum via intur, quonam portio ilitas imi Aeedulmeano. C ex Salmant. et vetus editio Romana r Inde mihi ἀνtituri videliar, quum ntilia portio, ete. Beetius multo Daleeampius. ED. 3. Sidera ipsa pascens. Vide
supra, Cap. 9. ED. 4. Sparia... hali ore. Spatium t nere , occupare. ED. 5. Imprehia. Mens. iam non admittens, nee sine audacia quadam aggredienda. Supra cap. 2 4 : . Ausus rem etiam Deo improham. . ED.
6. Possessio. Spatii comprehensio. ipsum spatium. ED. . Ex rellato pus abstulit e plum. Partis illius, quae resecto Oceano superest, plus quam dimidium nobis adimit meli intemperies. ED. 8. Nam qtitim sint. Quae sequuti tur usque ad caput seq. ea sere totidem verhis Martianus exscripsit, lib. VI. p. t 96. Attigerat ea muli antea Virgilius, his vulgatis versibus Georg. i. α 3 3 : . Quinque tenenteaelum Zodie, etc. . II Q D. 9. Mestiorem sideram. Siderum qui eatore et luee eaelum emolliunt;
Sol praecipue videtur intelligi. ED.
502쪽
ligna, ac pruina tantum albicans V lux. Media vero terrarum , qua Solis Orbita est, exusta flammis et cremata,
cominus vapore torretur. Circa duae tantum, inter exustam et rigentes, temperantur : aeque ipsae inter se non
perviae, propter incendium' ' siderum. Ita terrae ' tres partes ahstulit caelum : Oceani rapina in incerto est.
3 Sed et relicta nobis una portio, haud scio an etiam in majore damno sit. Idem' siquidem Oceanus, infusus in multos sui dicemus ') sinus, adeo vicino accessu internn maria allatrat', ut cxv millibus passuum Arabicus sinus
xo. Auleam La. Media mero. In Chim. et aliis e add. praepostera inisterpretatione legitur : at eam. I avem media . eie. Mendum corrigii Martianus haec exserit,etis ae leviter immutatis l. VI, e . de ratiis terrae: a Nam duae, inquit, quae ari utrique eonfines , algore immenso et frigoribus Oeeupatae, desertionis cauissas pruinis ninguenti hus praehuere. Media vero sammis atque ardori
Mirum fortasse alicui videatur imia Perviam dici Eonam torridam ah
eodem Plinio qui paulo ante de
periplo Asrieae loeutus sit e verum antiquia in mentem eetidisse videtur, Ahieae Iittora, paucis supra Tropieum gradibus, citra aequin
etialem eireulum eurvari, et ad ruishrum usque mare porrigi. Asiae autem ab illis cognitas nulla sere Para
igitur. saltem illam quam incolimus, sub gona torrida dos rea alteraminque temperatam Unam conjectura
quidem exemitari. sed nullo modo adiri posse exedetant. ED.
mediam, extremasque duas gelu et rigore infestas. HAED. I . MPm siquidem. Fortasse Memdelendum est. ED. u. Ut die mus. In geographicis libris , qui hunc proxime consequuntur. Ita IisS. omnes. HAED.-VEt. apud Daleeamp. ωι disimus; supra scilicet, cap. 6s. ED. 3. Aliatrat. Cum sonitu undarumae suetuum a edit. Ita l. IV, e. 9: Tot sinus Peloponnesi oram laneinant . tot maria allatrant. . Sie Κ- ἱos Italiena non semel, latren istis
unais ; et Claudianus, de raptu Pr aerpina. I, a 48 : .Hine Iairat vieina Thetis. . ED. 4. De eemum quindoeim. Boe it rum repetit lib. V, cap. Ia , crimhae eleganti exclamatione : . Tam parvo distat ibi tanta rerum naturiis diversitast . Neque existimandum est a s ipso Plinium dissentire, quum illis ait a Pelusio ad Arsinoen Bu-hri maria Oppidum , Cxx Passuum millia ab Agrippa tradit nune vero v. Propiorem enim Arahiel sinus eam spectare videtur hoe Meo,
qtiam ait illud Arsinoes oppidum.
Hann. Illa exv millia passuum mismanorum ciretiis 38 leueas nobis
503쪽
distet ab AEgyptio mari : Caspius vero CCCLxxv millibus a Pontico. Idem interfusus intrat per tot maria, quibus Africam, Europam, Asiamque dum dispescit', quantum
terrarum Occupat Computetur etiam nunc mensura tot fluminum, tantarum paludum : addantur et lacus, et stagna. Iam elata in caelum, et ardua aspectu quoque' juga: jam silvae, Vallesque praeruptae, et solitudines, et mille causis' deserta detrahantur. Nae tot' portiones terrae, immo vero, ut plures tradidere, mundi punctus neque enim est aliud terra in universo , haec est materia gloria nostrae, haec sedes : hic honores gerimus, hic exercemus imperia, hic opes cupimus, hic tumultuamur ' humanum genus, hic instauramus hella etiam civilia, mutuisque caedibus laxiorem facimus terram. Et ut publicos genti uin , furores transeam, haec in qua conterminos pellimus, surtoque vicini cespitem' ' nostro solo ad diinus' '; ut, qui latissime rura metatus fuerit, ultraque '' fines exegerit
emetunt; hodie tamen hoc interis vallum, Pisthma H M a, viginti tantiam leueta aestimat.r. Vetus apud Dalee. Post Passtium addebat advexis
merum passuum ex quorumdam senis
tentia reeitat, lib. I, cap. II. HARII. - Distarent ergo haee maria I eis ferme I a 4. quales hexapedia nostra. tihus αα8 a conficere solent geogra phi. Beeenitorea haud multum ah hae aestimatione abludunt. ED. 6. Dum aes Mil. Barduinus vo eulam dum misit. Manuaerἰptus apud Daloe. Δm dispertis. Ipse Da Ierampius: Etiropam Asiamque dis in
. Asmetuquoque. Supple: quanto magis ascensui ED. 8. Et mala e sis daeserta. In Ela. deest eopula eι. Volebat Menuius deserto, ut ad solittidines referri po set, omissa etiam eoptila. ED. s. Tol. Ironice dietum. Quam paucae enim supersuntl ED. Io. Mundi pianetus. Acutum illud est Seneeae dictum. Natur. quaest.
lih. I. in prooem. pag. 83r e .HOeeat illud punctum, quod inter tot gentos serro et igni dividitur. Ο
quam vidi ii sunt mortalium teris minit eis. . Ha D. II. Tiamtititiamur. Ita Chim. emdex, et I arduinus. Male Dalec. et
I a. Cespitem.Agelli angulum. ED. x 3. Ad aemus. Hoe est, addimus. adjungimus, annectimus, ut una
504쪽
accolas, quota terrarum parte gaudeat 3 vel quum ad memsuram avaritiae suae propagaverit' , quam tandem portionem ejus ''' destinctus obtineati
LXIX. Lxix.) Mediam esse ' mundi totius haud dubiis
constat argumentis : sed clarissime aequinoctii paribus horis. Nam nisi in medio esset, aequales dies noctesque haberi non posse deprehendunt' et dioptrae', quae vel maxime id confirmant : quum aequinoctiali tempore ex
eadem linea ortus occasusque cernatur, solstitialis' exortus per suam lineam, brumalisque occasus. Quae accidere nullo modo possent, nisi in contro Sita esset.
LXX. Lxx.)Tres autem ' circuli supra dictis Eonis implexi, inaequalitates temporum distinguunt: solstitialis a parte Signiferi excelsissima nobis, ad septemtrionalem
uti aque famam; nullo sensu. ED. I s. Propagaperit. Suppl. landum
I s. Pontonem ejus. Rus videlicet fundi. ED. LXIX. a. Mediam esse. Chim. et
Vet. apud Dalec. mediam esse terram. Sed tisrom facile subaudiri potest. E. u. Deprehendunt. Dat . et Elgev.d prehenderant. ED. 3. Et dispiris. Martianus. l. VI, cap. de Positione terrae, Pag. I95, hoe eaput exserihens : . Μedia igitur credenda est, inquit, quod praesertim aequinoctialis temporis in. terstitia manifestant e nam pares horarum metas, tam antemeridia. lium, quam etiam postremarum , et
tam diei quam noctis , horologia
manifestant. Quo documento elarum est, tantumdem randique secus ab terris abesse eaelum e quod idem duobus eireulis Moeetur, solstitiali et brumali. Nam utique quantum
interstitii dies habet, quum caeli eulmine Sol elatus illustrat, tantum spatii longior nox, quum Sol in
brumam decidens repraesentat,etc. Haec paulo explanata uherius a Μariatiano , lucem miram assorunt Plinianae hrevitati. HABD. -DIurru, graece λοπτρα. instrumentum est geometricum, tin quiari des cercle, quo apparentes rerum inter se distanti an
anguli apertura diiudieantur. Perhoe dimetiri possunt astronomi. qua horletontis portioue disserat exortus aequinoctialis a solstitiali bruia malique. Porro quum ab utroque aequali distet intorvallo, gradibus Milicet di 3 eum dimidio, sequitur, inquit Plinius, terram esse inediam exsir melius dixisset, mediam inter tropicos iacere. Martiani exemplum ah Harduino prolatum . huic interpretationi non repugnat. Eo. 4. Solstitialis. Dat . et Elaeu. et solstitiatis. FD. LXX. i. Tres viti&m.ΤrOp;ci duo, eum aequinoctiali circulo. Η BD.
505쪽
plagam versus'; contraque ad alium polum, brumalis: item medio ambitu Signi seri orbis incedens, aequinoctialis. LXXI. Reliquorum, quae miramur, causa in ipsius terrae figura est : quam globo similem, et cum ea ' aquas,
iisdem intelligitur argumentis. Sic enim sit liaud dubie
ut nobis septemtrionalis plagae sidera nunquam occidant:
Contra, meridianae nunquam Oriantur : rursusque' haec illis non cernantur, attollente se ' contra medios visus
terrarum globo. Septeintriones' non cornit I roglodytice, et confinis AEgyptus: nec Canopum Italia, et quem vocant Berenices' crinem; item, quem sub Divo Augusto Cognominavere Caesaris thronon ': in signos ibi stellas . Adeoquo
a. Versus. Haec vox in ElE. d est, De cio cur omissa. ΕΙ . LXXI. r. Aquas.Vet. apud Dal c. aquam. ED.
di. ΠΛ e. Nostri pcili sidera. FD. 3. Attollente se. Globo terrie Ohis stante, ut dixit, eap. ro. Vide quae
4. Septemtriones ete. Quae deinceps tractantur, ad ea verba, -- gantium itire maime, etc. erhum
verbo transcripsisse erodas Martianum Capellam, lib. VI, eap. I93. N BD.- Troglodytice, de qua bieet alias apud Plinium mentio, sinus Arabiei litius Oeeupat Oecidentale ultra tropicum : hodie Nubim et Ah1 siniae adseribitur. Septemtri isne, hie sunt Major Ursa, quae tota svh horirontem descendere Troglodytis videtur. ED. 5. Nee Canopum. Canopus stella est in Argo navi, in temone austrino, primae magnitudinis. Do hae Manilius Plinici consentiens, i. I, vs. I I s.
I s. Berenises. Fuit Berenice Ptolomaei Soteris sive Lagidae coniux , Immci verti Ptolemaei Euergetae sortir et coniux. ED. eritiem .hi Plinius, inter sidera mathemavit ei retulerunt: Conon in primis. si fidess est xclaoliastae Arati, a quo
Ψο, Βερε, κης Βοστρυχ , M κειvae πῆixi, Detra θεοῖe. Vide Catulli earmen xxvi. Sed longe est haee stella quam Plinius hoc loco commemorat, quaecumque demum ea sit . diversa ab ea quae vulgo eoma Bereniem vocatur. et a Callimaeho Catulloquo deseri hitur, et situ, et
sorma, et nomine: nam et austra lior est, et unica. et Crinis nominatur, non Coma. HanD. 7. Cresviris thronon. Non est haee in albo eensuque stellariam, quas
aqtronomi recentiores numerant.
Nempe multo plures in caelo stellarum rite Plinius agnovit, quam ti stri hodie in numerato h hent , iit alias diximuK. H. an. 8. Insignis, ut stetias, Canopum scilicet, crinem Berenices, et Thro-
506쪽
manifesto assurgens fastigium curvatur, ut ' Canopus quartam sero partem signi unius supra torram eminere Alexandriae intuentibus videatur; eadem a Rhodo' ' terram quodammodo ipsam stringere; in Ponto Omnino non cernatur, ubi maxime sublimis Septemtrio. Idem ' a Rhodo absconditur, magisque Alexandriae. In Arabia novemhri mense prima vigilia' ' occultus, secunda se ostendit : in Meroe solstitio Vesperi paulisper apparet, paucisque ante exorium Arcturi' diebus pariter cum die cernitur. Navia , gantium haec maxime cursus deprehendunt, in alia adverso' ', in alia prono' mari: subitoque conspicuis, atque ut e freto emergentibus, quae in anfractu μ' pilae latuere,
4 sideribus. Neque enim sui dixero aliqui '') mundus hoc
num Caeraria. Ibi insignes, id est, in AEgypto consΡicuas. ED. s. Ut mmoptis. Ilare quoque de Canopi visu Rhodi et Alexandriae , Geminus in Elem. Astron. ea P. II, pag. x3. At Petavius in notis ad Geminum, pag. 4o7. non sere quarta parte signi unius, sed quadrante
toto, hoe est, gradibus septem cum emisse, elevatum esse supra hori. Eontem Alexandriae probat, tum exHipparcho, tum ex tabularum epilogismo. I A D. - 1immo ob refra
eti num vini, Gadibus conspieitur; teste Marea δε Solvitor, Antiquitat. Gadit. I, 6. B DT. o. Eadem a Rhodis. Ita Eustaiathius In Dionys. v. 13. Ila D. r. Idam vi Rhodo asse δειν.
Septemtrio, sive Major Ursa jam ah inxtila Rhodo . latitudinis tri
ginta sex gradus numerante, ah-Mondi , id est. Oecasum nosse inei. pit, aliqua galtem sui parte, nempe inferioribus stellis si in extremaranda sitis, contra vulgatissimum
illud dietum, quod apud nos et in
Italia ae Graecia verum est, populis autem australioribus salsum : . Arisetos Oeeani metuentes aequore tin- . . Depressior etiam Arctos Alexandriae, quae latitudinis habet tantum 31 gradus. FD. I u. Prima ligula. Nox in quatuor partes aequales, seu vigilias eastrorum dividebatur, quarum singulis ternae sere horae cedebant: et prima vigilia ab Oeeasti Solis ecepta, desinebat post tres horas; inde Metati inda incipiebat, usque ad mediam novi
Mart. Vido lib. XVIII, cap. 65. II.
x 4. Adoerso. Ascendenti, ad polum Milicet. ED. 3 5. Prono. Ad austrtim devexo. E. a 6. In anfraetti Pilae. An metum pilae voeat tumorem globi terraquei. Sidera, inquit, quae propter tumorem terrae conspici non poterant, subito comparent , velut ex freto emergontia, illo anfractu pilae seu
507쪽
polo' ' excelsiore se attollit; aut undique '' cernerentur haresidera '': verum haec eadem quibusque proximis sublimiora creduntur, eademque demersa longinqui : utque nunc sinhlimis in dejectu' ' positis videtur hic vertex, sic '' illam terrae devexitatem transgressis, illa' ' se attollunt, residentibus quae hic excelsa suerant : quod nisi in figura pilae , accidere non POSMi. LXXII. Ideoque ' desectus Solis ac Lunae' vespertinos
orientis incolae Non sentiunt habitantes: meridianos' vero
jem libri de Ilist. Philosoph. apud
Galen. tom. II, cap. II. NA D. I 8. me polo. Septemtrionali. Fuit illa mens ignarae vetustatis, ac Poetarum maxime, quihus ascend re dierintur ea sidera quae supra I, νἱEon μm a se Ostendunt. Ad eam se mentem Virgilius accommodat, lib. I, Georg. v. a
Ide etIam Manilium, lib. I, Initio: . Pars eius ad Arctos Eminet, ete. II. I9. Atiι -δ0M. Aut idem valet quod otioqui. Sie lih. XIX. eap. 3O:. Effodiuntur buthi ante ver, aut
deteriores illico sunt. . Η BD. α O. mpe sidera. Nostro quae sunt polo proxima. ED. x x . In a seetia posisti. Nohis quitati polo subjacemus. et ejus re speetu quasi in devexo sumus. G-- metrieam in verbis diligentiam apud Plinio m ne quaeras. ED. di I. Se illam. Elgov. in ilium; non male, sed sines auctoritate. ΕΟ.α3. Iura. Australi ea sidera. Eo. LXXII. i. Ideo. με Martian. I. VI,
s. Vespertinos. Melius dixisset ridentales, i. e. qui nobis ad occidem tem videntur e nam Lunae defeetus vespertini ad orientem sunL Eo. 3. Mia linos. Qui nobis in orieti tali parte caeli cernuntur. ED. 4. Meriaianos. Qui nobis medio caelo apparent; sic enim Mis p pulis ad Decasum videntur. Oceiis dentalibus vero ad ortum. ED. 5. Soepius. Iuvat hoe loco inere. dibilem Martiatii hallucinationem observare, qui quum hune Plinii locum m ridianos sopitia r noliti apud Aria3iam , etc. cursim raptimque transeriberet, legit: Meridianos s/oius Nobilis apis, etc. ac deinde quae do hae defeetione narrantur a Pli' nio, ea Servio Nobili, auctori plane commentitio, vindicat. BARD. 6. Nobili aptita Arhela. Operae Pr tIum fuerit anticitare in e d. Reg. I. I, Cic. atque in vett. Mitis legi via Arusiam e in Martiani libria item, in Arialia. In Arhelitide tamen Alexandri magni vietoriam eoniugisse , praeter innumeros alios scriptores ipse Plinius testatur, lib.VI. cap. r6. Quam rem neglectis eo
508쪽
Magni Alexandri victoria , Luna defecisse' noctis secunda hora prodita est, eadeinque in Sicilia exoriens. Solis desectum', Vipstano' et Fonteio Coss. qui fuere ante paucos annos, iactum pridie Calendas' ' Maias, Campania hora diei inter septimam et octavam sensit: Corbulo ' dux in Armenia inter horam diei decimam et undecimam prodidit visum, circuitu globi alia ' et aliis detegente et occul-α tante. Quod si plana esset terra, Simul omnia apparerent
cunctis, noctesque non fierent inaequales : nam aeque '' aliis,
dieitiis, IISS. prioribusque editionibus seripsere hoc loco posteriores, a d Mola. At nobis religio est quid. quam mutare : quum verisimile sit Athola Arabiae attribula suisse, velle Plinium indieare : iit conjie re est ex his quae de amplitudine Arabiae seribit, libro VI. cap. 32. Η . - Prosecto similitudine Dominum gravis error Plinio ingestus est, nee dubitavimus Hardoinum hie deserere . ae veterum editionum lectimnem . apud Arbela, etiam invitis e teibus. restituere. ED. . Luna defeeisse. Nane Lunae defeetionem retulit Petavius. lib. X, do Di,etr. Temp. cap. 3 5. ad annum secundum OlymΡ. II , quo Archontem Athenis suisse Aristophanem serihit Diodoros Siculus rnoeio xx diem Septembris inseque te. Consentiunt Sealiger, et Bi io
ubi Ciectonem, Plutarchum, et Arrianum erroris arguit, in assi. gnando desectionis hujusce die. II. Antio igitur U. C. CoaxIII , ante Chri tum 33i : nee scio, cur deinde Barduinus, sub ejusdem annotatio nia finem. septem annis posteriorem fuisse hune Lunae desectum con tenderiti ED. 8. Solis defeetum Tacitus, i. XIV Annalium hane desectionem Solis annumerat inter prodigia Oh noeatam a Nerone mair m Agrippinam.
s. Vipstiano et FonDio Coss. C.Vipstantis Apronianus, C. Fonteius Capito, consules Nerone imperante suerunt, anno V. C. DCCCx I. P fit Christum anno 59. Harduinus et plerique a et res. Vipstinio; male. Vipstani e patieissimis Romae sami. liis suerunt, quie nominibus in M, non in itis terminatis gauderent. Primus h e animadvertit Ursinus . et post illum Norisius, Muratorius. ete. Observante BeEEonico. ED. io. Priuia calendas. Ita Beg. r.eodex, totidem titteris. Beg. alter.
epitomen Deit, M. Catinam : mu tata arithmetica numeri nota Ara hiea in Romanam. Sed hunc errare admonet Bieeioltis, Almag. t m. I. pag. 367. ΗΑ D. r. Coritilo. A Nerone in Armo. niam summo euin imperio missus.
Vide Dionem, lib. LXII, pag. 7 ID, et Tacitum. lib. XIV, Annal. Capp. 6, 34, et seqq. I ABD.
509쪽
quam in medio sitis, paria duodecim horarum intervalla CPPI Prentur, quae nunc non in omni parte si initi modo
LXXIII. Lxxi.) Ιdeo nec nox diesque quaevis eadem itoto orbe simul est, oppositu' globi noctem, aut ' ambitu diein asserente. Multis hoc cognitum experimentis. In Asrica IIispaniaque, Turrium 8 Hannibalis; in Asia vero propter piraticos terrores, simili specularum praesidio cxcitato : in queis' praenunciativos ignes sexta hora diei
dex . niam vitiis e caeteri neque, Per notarum compendia, Pro nam reque,
ita loei postulante sententia. NSSdeinde omnes. editique, nuric non an omni parte exhibent, ante Frohenium, qui prior non expunxit. Η.- Rectes correxit Barduinus vitio. sam Daleeampii caeterorumque seriis Pturam , quae talis erat : Neque alias quam in medio sitis, mrtia δε
deeim horarum inter ilia cernerentur, quin nune in omni parte, ete. Nullo aut 'absurdo sensu. ED.
LXXIII. I. O posιtti globi. Quum globi terraquei era situdo interposita solis arcet radios ED. u. AMitti. Quum nostra huius globi pars a Sole ambitur. ED. 3. T rium ti nitalia. Quarum illa, quae in Ahira fuit, inter Actollam et Thapsuin a Livio, XXXIII, 48 ponitur. Iustinus au tem , XXXI, a, 3, rus urbanum quod propter littus ma is habuerit, appellat.
4. In queis. Igues, qui piratas adesse nunciahant, meridie in illi,
t eis necensos. saepe comperta mest, tertia noctis hora visos esse ah
tillimis navibus, qliae ad persequendos piratas ex Africa Hispaniaque prosectar meridie, quum ibi igraesilli aecenderentur, et versus otium pergentes, Post tergum respiciebant. postquam illis novena horis leuea, totidem . mari consecissent : atque idem compertum est de his, qui ex
Asia solventes versu Casum, Post
respicerent ignes ibi aeeensos me. ridie, quum inde discederent. NA u D. Frustra desudavit Harduintis ut sanuin aliquem inlisum ex illiΑ Pii. iiii doliramentis excuteret. Sensus apertus est: dispositos quippe longa serio per totum littus ignes praenun elativos, qui signa invicem transmitterent; atque ita signum meridi datum, tertia noctis hora aecendi vi-,um iis qui ad ortum ultimi essent. Quod sane fieri potuit. Ob nee Misrias singultu intervallis morias . dum intelliguntur signa, duin accenduntur ignes, ste. Sed ad cursum Solis hoc referre, dementiae est. Nam ut tanta horarum disseretitia intersit.
si moram omnem in speculandis ac transmittendia si is sustuleris, ne-eesse erit observatores illos ultimo,
i 35 gradibus, id est, sesquidimidio
hemisphaerio, a primis distare turistibus. Reete igitur ineredihilom Plinii credulitatem ludihrici vertit Ba3Iius in Dicti nario suo. Ei,.5 Prornuneialium. Ita recte vide.
510쪽
accensos, saepe compertum est, tertia noctis a tergo ul-x timis visos. Rusdem Alexandri' cursor Philonides', ex Sicyone Elin mille et ducenta' stadia novem diei consecit horis : indeque, quamvis declivi itinere, tertia ' noctis hora remensus ' est saepius. Causa, quod eunti cum Sole iter erat: eumdem ' remeans obvium contrario prediterveriebat ' occursu. Qua de causa ad occasum navi
tur Froh Ditia emendasse I quam vis libri veteres, et vetustae editiones habent, me tineiatos. II. - Vet.
apud Das e. prirnuncios. ED. 6. Mirim Alexandri. Cuius τἱ-etoriam ad Arhela supra memoravit
Plinius, eap. 72. sed quum jamdiu
istam Alexandri mentionem Ohll- visci potuissent leviores. epitheton
6tisdem, ut supervacaneum, deleri
iubebat Menagius. ΕD. . Philoniris. De quo rursum dieetur lih. VII, cap. Io i euc ant Graeei, inquit Livius, Ith. XXXI, cap. α 4, ingens diurno
eursu emetientes spatium. , Η BD.
8. Ei Serone Elin. Sicyon, nunc Vasi leo; Elis, nune Gost ni, in Peloponneso : egregius autem luit ille eursor, qui quinquaginta nostras leueas hciris novem consceret. Ba ov. - Vide not. Qq. ED. s. Milti et disenta stadia. Passuum
sunt eentum quinquaginta millia, meae horariae quinque et viginti. Η aD - Immo leticae so geographieae r sed aliquanto nimiam esse hane distantiam eum Ipsa utriusque oe; positione eomparatam, Deile animadverisi, qui vel Ohiter mapis Pam geographicam inspexerit. Vix enim triginia leucae recto itinere intersunt; quihus addenda esse nisinor viarum divertieula : sed adisistrationi xurina id detrahendum, qtiod aestivis diebus, novem h
antiquae horas nostras aequinoetiales fere duodecim efficiunt. ED. Io. Tertia noetis. Etiam quum toto die ex Eli Sicyonem cucurrisset, nseere tamen iter non potuit ante tertiam noctis horam , quod antea ex si cine Elim excurrens novem diei horis erat emensus. HARD. Quindeeim ergo antiquis horis reis mensus est, quae circa solstitium numeratae, quum dies longissim; sunt, horas nostrates prope septemdeeim adaequant. ED.
II. Remensus est sopitis. Vet. apud Dalec. /Ψ-rsus est, omisso frepitis. ED.
I α. mmdem. Solem scilicet. Vet. apud Dalre. demque. M. I 3. Praetemer&3at. Offendebat. Contrario nimirum motu, quam quo sol serebatur, hoe est, aversa
ab Meiduo sole fronte, ad Ortivum
progrediebatur: celerius autem v ἔ-
dentur il progredi, qui secundum solem itor saeiunt, quam qui eodem adverso. Illis enim versus ocis sum procurrentibus, tarmus Soloeeidit: habentquo illi ideireo diem
longiorem. Isti, dum eOintra ortum
feruntur, relinquiuatur a Sole, quieitius iisdem oreultatur sie diem ii versa vice hahent Breulorem R. - Optime : sed in tam parva i
eorum distantia, Elidis et Si otiis horologἱa vix quinque unius horae