장음표시 사용
11쪽
8 Theolog. Instit. Lib. VIII. pars I. Cap. II.
Ur Nego cons. Dispar enim ratio est sacrificii , .ce Sacramenti. Per sacrificium enim homo rebus sensibilibus non suo citur, ut in Sacramentis, sed iis utitur ad religisiem , servitutem , ac pietatem erga Deum significandam , quo sensu Augustinus sacriit Cium ait, sacrum quoddam esse signW- , ac latiori
Objie. LI. Matrimonium sine dubio suit in stata
Naturae innocentis. Atqui erat Sacramentum, significabat nempe Christi conjunctionem cum Ecclesia. Ergo. v. Neg. rnan. A damus enim suturum suum lapsum
aion praevidebat alioquin suisset sine praecedenti culpa miser ) , ac proinde nou. Praevidebat , antequam. peccaret , staturum Christi adventum si enim nou
peccasset, Christus non advenis,et, ut in Lib. VI. diximus Ergo non intelligebat, matrimonium. suum es se signum conjunctionis Christi cum Ecclesia, idcirco erat illud mera figura suo tempore revelanda, et moX ab ipso Christo elevanda ad rationem Sacramenti. Objic. III. . Chrysostomus Hom. LX. ad P P. Antioch. Sacramentorum institutionem ex ipsa repetit hominis natura. Ait enim : Si incorρoretis esses,nu ι , et incorporea tibi dedissit iρse dona. Sed juoniam anima corpori conserta est, in sensibilibus
U. Dist. .ant. Ex ipsa hominis natura per Peccatum
depravata . in qua ita corpori consertus est animus, ut sensibilibus rebus subjici debeat, ad tutelligenda , atque accipienda invisibilia dona , cono. Secus , neς.
De existensia Sacramenturum in statu naturae.
Ado. I. Staius naturae non ideo dicitur quasi in eo homines sola natura duce regerentur ; nemo enim salvus unquam esse potuit sine si de , et gratia Dei ;sed quia non tenebatur lege scripta. Duravit autem status ille ab Adae lapsu usque ad promulgationem Iegis Mosaicae respectu Israelitarum ; ceterae enim gentes, quae Mosaicis ritibus nec . initiatae erant, ne C
12쪽
L' De Sacramentis.leriebantur, jiI glatu ita turae fuerunt usque ad Evangelii promulgationerti. IL Certum est, ante legem Mosaicam , datam Alis Tatiae circumcisi Otiem , iam te Dan. VII. 22. dicitur non esse ex Morse , sed ex Patribus. Sed quoniam Circumcisio aliquo pacto ad legem Mosaicam portinet, tum quia a Moyse etiam praecepta est Lepit. XII. 3..ium quin, suit ilia aedam pr:ioliaraii O Bd lectetit . et velut professio totius legis servandae ut docet Apostolus Galat. V. 3. Testificor Din hi ho titui circiam ci- donli se, quo mam di bitor est unioersae legis faciendae hinc quaestio ι'st,. ati iii lcge naturae extiteri ritalia Sacramenta praetor cireum cisionem. Negant noti nulli
Theologi cum Solo ; illii concedunt. suisse aliquod Sacramentum ad pi a tum originale dolendum in par-Vulis , sed nullum agnoscutit institutum ad deIenda peccata acti alia 'ig adultis , cujus sententiae nuctor est Suar s. Alii denique adstrinant, tam Pro Parvulis, quam pro adultis instituta tu illo statu sacrametata.
Verisiniuitis est, bisse in lege naturae aliqua Sacra menta , saltem Pro Parvialis. Prob. I. Anc inritate Augustini Lib. V. congra Iulian. caP. II. Ann est credendiam , ante datam cir-
Ciamcisionem , famulos Dei , qtiandoquidem illis ruerat Mediatoris sides, niallo ejus Sacramento Oρllula- OS esse Parotalis suis , quamois 'ti id illud esset, aliqua necessaria causa Scris tura Sacra tacere potuerit. In eadem sunt soni talia auctor de Vocat. gerit.
Lib. II. Cay. 2b. aliique ueteres. Prob. II. Non est verisimile , Deum , qui voluntate antecedenti vult omnes homines salvos fieri , indium remedium tot millibus parvulorum in statii uPturae PQ xeuntium praeparasse, quo ab originali labe tituli darentur; sicut etiam sub lege Mosaica credibile ii Oii est, 1iuillim remedium contra peccatum originale Palatum .esSU sc minis , illiae utique Doli circii mei debantur. Atqui remedium illud debebat esse sensibile i nota elatu
13쪽
o Theolae. Institui. Lib. VIILPars I. Caρ. II. Poterat , nisi per exlertios acuis applicari insanii Lia
modo humanae naturae Consentaneo. Ergo Sacramentum erat, hoc est signum aliquod sensibile, quo li mines suam in Christum Venturum sidem prosilebat.-iue t Eadem enim jides mediatoris satMos justos Gariebat an iquos 'usillos cum magnis , ut inquit Λα-
Objio. I. Gregorius Lib. IV. 'Dral. ca'. a. haeo habet : Quod a ud nos patet aqua baptismatis hos egit a tia Meleres Met Pro Par utis sola fides, pel mom orthus Oirtus sacrificii , veι Pro iis , qui stimo
Abrahae Prodierrant , mysterium circumcisionis. dem videtur senisse S Tlio in s in IV. Dist. r. quae-sρ. Σ. - . 6. Ergo sola sides parentum iii statu naturae Parvulos sanctificabat. Dist. cons. Sola sides actu exteriori manifestata, at iis di insantibus upplicaia , quae dicitur sola ad exinetiarionem sacrificii , quod Pro adultis necessarium adtaniat Gregorius. , conc. Sola sides actu interno eoueepta, nego. Ad S. Tis mavι quod attinet , satemur , eum scribentem tu IV. Sentem. in eam sentetitiam propendisse, quae Solam fidem sine Sacramentis profuisse parvias autumat ; at in Quaest. IV. de
invida art. 8 ad 1 a. ait : rides antiquorum cum at qua protestatione silet Mesebat pamulis ad salutem: unde videtur priorem sententiam mutasse. Seholion. Varias levioris momenti quaestiones , quae tot et Setiolasticos agitantur de Sacrametatis legis naturae , utrum eorum materia σ34- , immediate a Deo d sui tu sit , utrum gratiam produaerint ex vere ορο- rato etc. libenter omittimus.
14쪽
De existentia Sacramentorum in statu legis Mosaicae. Ado. Status legis Mosaicae a promulgatione ipsius legis usque ad mortem Christi duravit. Certum nutem est , in eo statu suisse cireum cisionem, eamque fuisse. Sacramentum, ut paulo ante diximus. Quaestio igitur est inter Theologos , utrum praeter circumcisionem in Isso statu alia sacramenta suerim. Pauci id negant Soholastici.
erunt in statu legis Mosaicae alia Praeter circumcisionem Sacramenta , imo plura fuerunt, quam sint in no pa lege. Prob. I. Extitisse iri eo statu plura sacramenta, P nunt ut certum Concilium Florentinum in Decreto unionis, et Tridentinum Sess. VII. can. 7. Si quis dixerit, ea ipsa sacramenta nooae legis a Sacramentis peteris legis non dissirre etc. Quod autem plura extiteri Di, quam in lege nova , auctor est Augustinus Lib. XIX. coni.
ἐιει. cap. 3. Prima sacramenta, quae ObserMabantur,
et celebrahantur eae lege , praenuntiatipa erant Christi Menturi , quae cum suo adseentia Christus implepisset, ablata sunt .... et alia sunt inscituta Pirtute majora ,
militate meliora, actu faciliora , numero Pauciora. Prob. II. Legenti Mosaicos libros , praesertim Le- Milicum , patet, plura fuisse in Lege sacramenta prae ter circumcisionem, scilicet esum agni Paschalis, consecrationes Sacerdotum , et Levitarunt, puriscationes Varias ; demum plura sacrificia , quae cum fuerint iii stituta etiam ad expiandum , ct sanctificandum pop.Lyu m , vera sacramenta erant. Atque hac ratione de
siniri certo non potest, quot fuerint in Mosaica lege sacramenta , quia scilicet dissicilius de singulis sacrili ciis desinixi potest, an sacramenti etiam rationem liain
15쪽
xa Theolog. Instit. Lib. VIII. Pars I. Cap. II. g. IV.
De existentia Savamentorum in nopa lege. Ado. Novaci legis status a morte Christi usque ad coiisvinationem sacculi durabit. Iti hoc statu esse sacramenta , Mullus haereticorum negavit, nisi soric Obscuri quidam Veleres, quos Arsonticos voeat E 'iρha nitis. Nostra igitur Iuaestio cum haereticis non est, nisi de numero , et virtute Sacramentorum. Non enui
agnoscunt illi passim , nisi sacramenta duo , baptismum, et Coenam hoc nomine Eucharistiam adpellant ) quibus alii aliud pro suo ciuis lite lubito addunt. Nam Lui herus initio Lib. de Captio. Bab. adjungit
Poenitentiam. Calvinus Lib. IV. Inst. cay l 9. 28. Ordinationcm alii luo pacto videtur agnoscere.
Agnoscenda esse in nopa Lege Sacramenta, eaque nec rara , nec Pauciora , quari Seρtem , Baytismum, confirmationem , Eucharistiam, Poenitentiam, Eae- tremam Unctionem , Ordinem , et Matrimonium,
est dogma fiet.' Isa desinivit Coti . Trid. Sess. VII. Can. I. Si quis
dixerit . sacramenta nooae legis non fuisse omnia a Iesu Christo Domino nostro iustituta , aut esse Plura, Mel 'auciora, quam septem, Midelicet Baρtismum, Confrmationem, Eucharistiam, Poenitentiam, Ex .gremam Unctionem , Ordinem , et Matrimonium, aut etiam aliquod horum sei'lem non esse Mere , et Pr Prie Sacramentum , anathema sit so).
Habemns hac in re coiisentietates Graecos non solum cieres, tit ex eorum Euchologiis patet, quae collegit Mar-rcu. , verum etiam recentiores , licet ab Ecclesia Lininaclitili mio schismite divisos. Hieremiae et illi Pseudopa triarch. C. I . Augustanam confessionem clamitavit culcbii
16쪽
De Sacramentis. I3 Prob. Non esse minus , quam septem Sacramenta,
toto hoc Libro demonstrabimus , de singulis disputantes a . Quod autem plura non sint quam Septem,
ex eo probatur quod ritillum Miud possit praeterea. designari , aut fingi Sacramentu ua , . ut e X Objectoruu solutione fiet perspicuum. I
Ohjic. I. Patres septenarii Sacramentorum numeri noumeminerunt. JustinuS in Astolog. II. et Iretiaeus Lib. I. Cay. 9. et I 3. naptismum , et Eucharistiam tau tum commemorant. rillus erosobmitanus in Cathe chesibus , in quibus agit de Sacramentis , tria tantum, scilicet Baptismum, Confirmationem , et Eucharistiam.'Idem iacit Ambrosius in Lib. de Sacramentis. AugustInus Epist. LIV. al. CXVIII. ad ianuar. duo taulum enumerat , ' Baptismum , et Eucharistiam ; ait enim: Christias Sacramentis numero Paucissimis, obser Dasionefacillimis,significatione μraestantissiniis societa tem nopi Poruli colligapit; sicuti est Baptismus, et com
censura , quam latino reddidit Stanislatis Socolauius , et scptem Ecclesiae Sacramenta apud Graecos sempcr tradita Seruit. Cumque anno circiter ΜDCXXIX. Cγrillus Lu- Curis ejusdem sedis Pseudopatriarcha ab haereticis circum-Venuis, duo tantum esse asseruisset sacramenta in quadams dei consessione edita Genevae anno MDCXXXIII. damnatus est in Synodo Constantinopolitana atino MDCXXXV. a Cetcrum ut infra dicemus Cap. 3. u. De Baptiasmo Iegimus Act. u. 38. Baptizetur unusquisque est iam ... in remissionem Peccatorum, et acc*ietis donum SpirituSS υι-cti. De Confirmatione Act. VIII. 17. Tunc imponebant manus super illos , et accipiebam Spiritum Sanctum. De Eucharistia Man. VI. 59. Qui mandi at hunc panem Mivet ira aeternum. De Poenitentia Ioan. XX. 23. Accipite Spiritum Sanctum, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis. Extrema Unctione Iac. V. 15. Orufio fdei salvabit infomum etc. De Ordine l. Tis. IV. 34. Noli negligere grariam . . . quae data est tibi . . . cum impositione manuum Presb) terii. De Matrimonio quod legitur Ephes. V. 32. Sacrameritiam hoc magnum est et ex traditionc ost cudemus de vero inlesligcndum SacrameRlO.
17쪽
14 Theolog. Instit. Lib. VIII. Pars I. cap. II.
nmnicatio Cor ris et Sanguinis Domini. Ide in reia petit Lib. III. de Doc ι. Christ. Cay. 9. Ergo. U. I. Transeat ant. Neg. cons. Ex disciρliua enim arcani. qtiae prioribus Saecillis viguit, cavebant Pa. tres , ne quod voce tradebant fidelibus, id scripto aper te consignarent ne forte mysteria religionis nostrae panderentur prosanis. Quod manifeste evincunt frequenies illae reticentiae , quae in scriptis veterum P Ρ. Occurrunt , cum agunt de Sacramentis sa). Neg. ant. Suo enim loco probabimus ex Scriptura , et ΡΡ. etiam vetustioribus unumquemque ex his septem ritibus esse vere Sacramentum. Si aut cinaliquando nonnulli PP. pauciora commemorant, id non eo consilio faciunt, ut reliqua negent, sed quia ita instituti operis ratio postulabat. Sic Iustino opus non erat singula commemorare Sacramenta , sed illa tau tum , de quibus Christiani accusabantur a Gentilibus, quorum calumnias illa Apologia refellendas susceperat. Irenaeus contra Marcionitas disputans, ex occasio ne duorum meminit Sacramentorum , de quibus quaestio contra illos haereticos incidebat. Crrillus, et Ambrosius si modo is est auctor librorum de Sacramentis , quod eruditi negant a scribunt ad Catechumenos,
ac proinde eorum tantum Sacramentorum mentionem faciunt, quibus catechumeni simul initiandi eraui, Baptismo scilicet, Confirmatione , et Eucharistia. Augustinus locis in objectione citatis duo sacramenta e X Π pli loco commemorat , non tamen aliorum veritatem negat ; nit enim . sicut est Baptismus , et communicatio corporis . et sanguinis Domini, et si quid aliud in Scripturis canonicis commendatur. Obie II. Ablutio pedum verum videtur esse SacrR- mentum. Ergo vel smit plus quam septem , vel si ablutio pedum non est SAcramentum , etiam de aliis dubitari potest. Prob. ant. I. Ex ipso Evangelii textu habeoius in externo illo ablutionis ritu praeceptum divi init n. Exem - a Vide Emimanuel Selieistrate Dissert. de I iscipliινα
18쪽
oos faciti tisi et promissioneira gratiae: si non lasvro te, ait Christus Petro , non habebis Partem mecum. 'Ambrosius Lib. de Urster. cra P. 6. et Lib. III. de
asserunt , ablutionem peduni esse Sacramentum , quo venialia peccata abluuntur. 3. V Ab antiquis temporibus in Ecclesia servatum est , ut pedes baptizandorum lavarcntur , eique Ceremoniae , quam non Pro sanam, sed
sacram agnoscit Augustinus Epist. LIV. al. CXVIILod Iantiar. et Epist. LV. statuta dies seria V. in Coena Domini. Vide Edmund . Marten. De Eccles. Ria
Lib. I. Cay. I. art. I 5. n. 8.
V. Neg. ant. Ad i m. dist. ant. Habemus praeceptum divinum, et gratiae promissionem in ablutionc pedum materiali nex. δρirιtali pro exercitio scilicet cha itatis , et humilitatis , Conc. His accedit , quod verba it -
linent , sed mitias. Si enim Petrus in sua in obedientia durasset , gratiam amisisset. Adam. Ambrositis et Bernardus pedum lotionem Sacramentum vocant latiori. Sensu , Cori C. Sensu Proprio , et Striclo , neg. Docent quippe, homini justificato abluendus superesse leviores . maculas , cujus rei Sacramentum , idest sacrum signum est oblutio pedum. Ad. 3m. Nec semper ea Consuetudo, nec tibique in Ecclesia obtinuit, ut inquit Auxustinus cit. Estist. LV. In concilio enim Eliberino Can. XLVIII. velita est: et de Ecclesia Romana in-' statur Ambrosius loco cit. hanc Ecclesia Romana consestiet ιdinem non habet, ut Pedes laoet. Ex quo evidenter CVincitur , non esse Sacramentum a) . Objic. III. Primus omnium videtur iri vexisse septe- Darium Sacramentorum numerum Magister sententiarum Lib. IV. Dist. 2. Irno post Magistrum Durandus
Inati imoratu in e numero Sacramentorum exc. usit: Hago - a Vide hoc argumentum si ius pertracta tum apud Belia uinimmi Lib. II. cui'. Tota ely Q. u. avt. 4. Boiaeat,iart. uti. . SECt. I. I ide Mabii nil notas in S.
19쪽
1 6 Theor. Instit. Lib. VIII. Pars I. Cap. LII.
vero Victorinus Plura enumerat , quam septem , Ussu ut aspersio aquae beDedi Clae, susceptio sacrorum Ci- uerum , benedictio Palinurum et C. Pari. IX. de Sacramen is, imo ut ostendat, haec a se iliter vera Sacra metita censeri, Stabiurauit: Sunt alia qtiaedam in Eccle-sια Sacra , non tumen Sacramenta. Ergo. U. Neg. ant. Magister enim Sententiariani ex Patrum perpetua traditione facramenta enumerat Sept m, nota
id proprio cerebro singit, licet fortasse nemo ante ipsum conceptiS Verbis dixerit: seρtem sunt sacramenta, sicut nemo etiam ante ipsum ait: Iacramenta sunt duo, aut tria. Durandus non negat, matrimonium esse vere Sacramentum, ait enim in IV. dist. 26. q. 3. Absolute tenendum e. Se, quod matrimonium est Iacramentiam; quamvis ab Ecclesiae doctrina aberret, docens , illud non producere gratiam eo modo , quo alia Sacra metita. frago Victorinus loc. cit. Sacramenta vocat latiori sensu etiam ea , quae a Theologis dicuntur Sacramentalia, hoc est, quae ex pietate suscipientium aliquo modo ad eorum sanctificationem Conserunt. VO-Cat vero Sacra, et non sacramenta, quae ad Ecclesiae ornatum conducunt, non autem directe ad hominum sanctificationem , ut ornatus templorum , bona Ecclesiae temporalia etc. De ordine suo loco ostendemus, unum esse Sacra mentum , etiam in eorum sentetitia , qui singulos ordines sacramenta ESSe Contendunt.
Sed haec hactenus de Sacramentorum existentia.
De disserentia Sacramentorum Meteris, et nopae legis. Ado. I. Constat apud omnes, Sacramenta novae legis a Sacramentis veteris legis disserre ;
verum qua in re disserant, quaestio est. II. Novatores totam disserentiam in solo externo ritu constituunt. qui in nova lege augustior est, et aptior ad excitandam fidem, cum ex eorum sententia
si, a sidcs justificet. Docuit id Lutherus Lib. de C t. Bab. cap. de Baptism. et Calvinus Lib. IV.
20쪽
Iust. cap. i 4. s. a 3. quod tanaeti damnavit Tridoniitium
Sess. VII. can. a. Si quis dixerit , ea lasa nooae Lenis Sacramenta a Sacramentis Meteris legis non disserte , nisi quia ceremoniae sunt aliae , et alii rL. Ius externi , anathema sit. III. Consentiuiit itaque Catholici omnes, Sacramenta novae legis a Mosaicis , plia, qualia Solo externo ri
tu disserre, sed quid sit id , in quo disserunt, dispu
tant. Magister sententiarum L b. IV. dist. 2. docet, ' Nosaica saeramenta excepta tamen circumcisione Nullam tribuisse sanctitatem , etiam Pic , ct si deliter suscipio utibus , sed institula dumtaxat ad onus, et
servitutem populi durae cervicis, cum Evangelion sa-Cramenta per seipsa suscipientes sanctificent. E contrario Hugo Vieiorinus Lib. I. de Sacram. Part. 8.cast. a. et S. Bonaventurai ι IV. dist. I. art. i. O b. docent , tam nova , quam Vetera Sacramenta conserre gratiam ex o ere Ορ ais, quod mox explicabimus; in eo lameri stare discrimen, quod nova Sacramenta primo. et pcr se ipsa gratiem tribuunt, vclcra nutem se- Claudario, et per accidens, quippe cum primario insit luta essent ad significationem suturorum . et ad conserendam justitiam externam, atque legalem. Commutiis amen inter Theologos est sculentia S. Titomac 3. P. LXII. art. 6. illud interessp inter Mosaica , et Evangelica S acramenta, quod illa gratiam ex opere operantis tribuebant , ista vero ex OPere osterato, idemque docet Caiccliis mus Itomanus Pari. II. niam. 27. ct Eugenius IV. in Decreto pro instructione Aritietiorum edito post Concilium Florentinum anno MCCCCXXXIX.
Vetera , iii luit, Sacramenta non causabant gratiam,
sed eam por passionem Christi dandam figurabant. Naec Gero nostra et continent gratiam , eι ipsam Pieatiscinientibus conferunt sa). IV. Gratiam conferri ex opere operantis est non tribui virtute S. icramenti , sed ex.sde . et Pictate Susci-
a Uas omnes seliteiitias putat Berti , conciliari sociari Posse, ita ut omnes idem, diversis licci verbis, assirm t.