장음표시 사용
31쪽
28 Theolog. Instit. Lib. VIII. Pars I. cap. III.
sint tribuitur. In adultis quidem requiritur fides , ni dispositio, nemo enim sine fide Deo. placere po est ;sed justificatio ipsi Sacramento in scripturis tribuitur. Fides autem hacc, ut sit sussiciens dispositio, per charitatem operari debet, ut in Lib. VII. Cv. I S. susius diximu, , ubi etiam objecta Apostoli loca cxplicavimus.
Charitas porro etiam propositum suscipiendi sacrameΠ- tum complectitur, ac proinde si persecta est, ex voto, seu voluta late Sacramenti suscipiendi justificatur homo, etiam antequam Sacramentum suscipiat, gratiam tameta Sacramentalem , quae Proprius cujusquz Sacramente essectus est. non accipit. nisi in ipso saeramenti usu odist . Quod gratiam Praebet ex syere ορerato , dispositiones a dcxcludit ; unde Theologi tantummodo requirunt. , ut horno nota opponat gratiae obicem; ni ex concessis . saltem in adullis requiritur fidei dispositio. Ergo. Ita Buddeus Instit. IV. Cay. V. Neg. ant. Mera enim calumnia haereticorum est, Ecclesiam Catholicam hoc sensu definiisse in Cone. Tridentitio , Sacramenta dare gratiam ex OPere πω:rato , quasi nullas in homine dispositiones requirant. Unde ipsum Tridentinum Sess. VI. cap. 6. Qis Positions s enumerat ad iustificationem, etiam in Sacramento consequendam. Tunc autem Theologi docent, hominem non opponere gratiae obicem , cum rite est dispositus. Inst. a. Si ita est, Novatores a Catholicis non dissentiunt , lantumque inter eos de nomine controversia est. Ait enim Kemnitius Exam. Conc. Trid. Fart. V. Cay. de opere o rato. Si hoc pellent catholici), sacramentorum peritatem non esse ex mini
stri operantis dignitate, et merito aestimandam, sed ex Dei auctoris institutione, et operatione, falsumque esas Per Sacramenta gratiam siue praepia suscipientis fde
conferri, quia semientia pera est, nulla esset controoemsia. Imo Fratres de Wallemburg m. n. Contrari
Partic. caρ. 2 t. docent, Protestantes idem docere,
ac catholici ; licet de modo loquendi litigent. Ergo. . U. I.' Multa sunt, in quibus haeretici Catholicam Ecclesiam accusant ob id solum , quod ejus doctrinam non inlclIcxcrunt. Si ergo etiam in lioc dogmale sig
32쪽
explicato catholicis coiisetiti uiat, desinant de verbo
u. a.' Neg. seq. ant. Latum enim est discrinieninter sententiam Catholicorum , et liaerelicoriini. Isti enim docent I.' sacramenta justilicare mcdiale, h. c.
non quia requirunt fidei dispositiouem , sed quia excitant sidem , quae sola iustificat. u.' Asscrutit , fidem , quam catholici requirRnt , non esse enim , quaveritates omnes a Deo revelatas credimus, sed qua unusquisque firmissime credit, sibi remissa esse peccata , quod utrumque salsum est Hinc Franciscus Buddeus Lullierantis Inst. Theolog. dum. Lib. cap. 4. 3.16. exposita catholica explicatione Verborum operisOAerati , docet, etiam sic explicatam hanc doctrinam a Protestantibus rejici. Ideoque Wadlemburgensium judicium noti satis videtur liliratum, et grave, nisi sorte de nonnullis Protestatinium loquantur doctoribus, apud quos tot sero sententiae sunt, quot capila. Inst. 3. ' Qui sacramentum habet sitie si de , non sii fictitur; qui vero fidem ItaIiet vivam , sine sacra- mento iustineatur. Eia O nois Sacra inculti in , sed fides viva justiscat. N. Dist iant. In infantibus , ner. Illi enim sine fide per solum justificatitur Sacramentum , quod ad argumen lurn resulandum susscit. In adultis , conc. Fides enim viva comprehendit. sacra meriti votum ; qui vero fidem habens, Sacramentum non Vult accipere, non utique justificatur. Inst. q. Q Quando causa agit ex opere operato, non potest eius emotus ex voto. seu dcsiderio ipsius caussae prodi es , ut patet in igne, sine quo non potest esse .combustio , quantumcumque sit eius desiderium. Sed .ex concessis fides viva justificat. Ergo etc. U. Dist. m . In causis natural thus , ut in igne , eouc. In causis moralibus , et suPernaturalibus, nego
Porro Deus est, qui gratiam infundit per Sacramentum , eiusque Vntum.
Olla. II. Inquit Apostolus L. cor. X. 3 Patres nostri . . Omnes eandem escam sρiritalem manducaoemrit, vi omnes erandem potum spiritalem biberunt. B be-hant autem de spiritali conaequente eos Petra: Petra au-
33쪽
3o Theolog. Insiit. Lib. VIII Pars I. Cap. III.
rem erat Christias. Paria igitur sucrunt vetera , aura Ova Sacratncilla , si iis tantum diversa : ideoque St. vetera Sacramenta gratiam non conserebant ex Oρere OPerato, ut Pvulo aute diximus, Dec nova conserunt.
Hinc Alfiustinus Tract. in Ioan . Aliud , auctitit , illi , aliud nos , sed syecie risibili quidem ,
tamen . oc idem signisicante Dirtute spiritiacili. U. ως. cons . Non enim ait Apostolus Israelitas CaIadem escam manducasse, aut eundem potum bthis se nobiscum , sed inter se. Neque esca illa , aut polus suere Sacramenta , cum non fuerint perpetui ritus, sed spiritalis sigura rerum suturarum. Augustinus veris nit,. Vetera Sacramenta eandem habuisse vivificandi Virtutem , idemque siguificasse quod nostra , scd nouidem effecisse. Objιo. III. Apostolus Petrus Eρist. L Cv. III. 23. Saloos, inquit, nos facit Basetisma , non carnis deρosilio sordium, sed conscientiae bonae interrogatio; scu ut Lutherus vertit verbum επερωτημα ) simulatio in Deum. Ergo non ab externo Baptismi ritu , sed ab interiori bonae consesentiae fide oritur iustificatio. U. Neg. cons. quia ex laudato Ρetri loco , qui aliquando est obscurior , et varie a ΡΡ. ct Theologis exponitur , non possu ut adversarii firmum deducere argumentum contra apertissina Scripturae , et ΗΡ. tcstimonia. Σ.η Quia pronum est ita objectum
Petri locum intelligere: Salvat nos Baptismus ecce ipsi Sacramento nostram tribuit salutcm ) ; non quia
carnales sordes abluit, ut erant baptismata Judaeorum, sed quia conscientiam mundat, ita ut interrogata , seu examinata Coram Deo , bona inveniatur. Vide Iisitum in Commeat. ae
Objic. IV. Augustinus Tract. LXXX. in Isau. u. 3. scribens in ea Christi verba Ioau. XV. 3. Iam Mos mundi. estis Propter Merbum , quod locutus sunt Mobis, tuquit: quare non ait: mundi estis Propter Merbum, quod loci estis, sed ait, pro 'ter Merbum, quod locutus sum Mobis p Et paucis interjectis concludit: Unde ista tanta pirtus aquae, ut comus tangat, et cor ablum nisi faciente perbo , non quia dicitur , sed quia creditur φ Ergo ex Augustino Don Bamismus ,
bed verbi divini praedicatio , et fides iustificat.
34쪽
ot creditur. Nam in iis P . - . PrRedicatur
35쪽
Verisimilius est, Sacramenta nopae legis esse causas gratiae instrume uales non Physicas , ut putant Thinnistae , sed morales.
Prob. causa Physica ea est, quae ipsa per se essectum , quem producit, et subjectum, in quo illum
Producit, immediate attingit e causa vero moralis est, quae caussam physicam ad effectum producetidum movet. Atqui sacramenta non ipsa per se immediate altingunt essectum, idest gratiam , neque subje-ccum , scilicet hominis animum. Non enim sensibilia elementa attitigere animum valent, nec effectum supernaturalem , scilicet gratiam, Sed movent, Deum ,
qui solus gratiam largiri potest, ad ilIam certissime
ex sua promissione largiendam. Non ergo sunt caussae Phyclcae, ,ed morales ipsius gratiae. ' 'H. Ut causa Phraica essectum edat, debet eo tem-Pore existere , quo producitur effectus. Atqui sacramenta noti cxistunt eo tempore , quo gratia tribuitur; gratia enim in ultimo illo momcnto datur , quo actio
sacramentalis absoluta est, quo mometito non ampli-uS existit sacramentum , Cum transierit sacramentalis
actio. Ergo non producunt gratiam ρ Sice. li I. Qui tote, idest sine necessariis dispositionibus
baptizatur , nullam tunc accipit gratiam: Sed receden-ιe fctione , etiam post Iongissimum temporis intervallum , virtute Baptismi larito ante suscepti justificatur, ut ostendemus suo loco. Atqui tunc Bupsismus nullo
pacto existit physice. Ergo non justificat ut caussa
obj otiones Thomistarum,quas suse congerunt Drueu, d Flyius, Gonetias, omittimus , ne intemperanter in rae on magni .mometati , et otio abutamur, et litteris. idea uenin Comment. Hist. Disseri. ama.
36쪽
Grasis , quam Sacra enta praebent, non est actua , iis, sed habitualis. Prob. Gratia enim actualis motus est transiens , sive actuatis illustratio mentis , et pia affectio voluntatis. Atqui experientia constat, per sacramenta nullum huiusmodi motum animi excitari non solum iaparvulis , sed neo in adultis. Ergo sacramenta hujusmodi actualem gratiam non producunt , ac proinde habitualem.
Ex Sacramentis nonnulla primam gratiam, alia secundam gratiam Producunt.
Prob. Ex sacramentis duo iustilata sunt in remissionem peccatorum , scilicet Baptismus, et Poenitentia ;Baptismus quidem ex illo Aetor. II. 38. Buliseliartinusquisque Mestrum in remissionem peccaιor Mni Poenitentia vero ex illo Ioannis XX. 22. Quorum remi-Seritis peccata, remittuntur eis. Reliqua vero ad iustitiae incrementum. Atqui remissio peccatorum Voca tur prima gratia, justitiae vero augmentum est se cunda graitia. Ergo. .
Corollaria. iHinc Baptismus, et Poenitentia dicuntur sacramenta mortuorum , quia ministrantur homini spirituali ermortuo. Reliqua sacramenta clicuntur riporum, quia animam .viventem spiritu Christi supDonunt. ac Do
Sacramen a mortuorum ρer accidens aliquando se cundam gratiam praebent, eum coutritione persecta, et voto sacramenti iustificatur homo, antequam Sam
37쪽
34 Theol. Instit. Lib. VIM. Para I. cap. Iu
cramentum ipsum suscipiat, ut suo loco ostendemus. E contrario sacramenta vivorum aliquando Per accidens primam gratiam tribuunt, puta cum aliquis h ma fide. seu sine eulpa ignorans , se in stata peccati mortalis esse a eujus affectu liber est, ad sacramen tum aecedit. Ita docet S. Thomas P. 3. P. LXXIX. art.3. Qui est in peccato mortali, cujus conscientiam, et assectum non habet ; forte enim primo non fieau cienter contritus , demte, et reperemer accedens consequetur per hoc sacramentum gratiam charitatis, auae contritionem per iet, et remissionem peccati. Haec autem sententia dogma fidei non est, eamque impugnat Vasquea. Ceterum inter Theologos, qui sacramenta Vivorum per accidens primam gratiam Producere assirmant, non constat utrum essectum illum Producant ex opere operago, ut tenent S. Antoninus, Duramus , Palia nus , S pius , an ex opere ορerantra, ut affirmant S. Bonapentura, aliique proba-
'Quodliber no ae legis Sacramentum , praeter gratiam s-t cantem omnisus communem , Peculiarem etiam gratiam producit, quae dicitur gratia sacra memulis. Probatur, quia alias inutiliter plura sacramenta instituta essent, si unumquodque eorum non fuisset ad peculiarem finem institutum, ac proinde gratiam ' huic fini congruentem non praeberet. Dioisionestiarum, inquit Bernardus Serui. de Coena Dom. dι--rsis sunt traditae sacramentis. Ergo ete. Corollarla. I. Ergo gratia Sacranientalis est . quae ad obtine . dum sacramenti finem tribuitur. Cuni autem sacramenta gratiam aettialem non produc3nt , Sequitur , sacramentalem gratiam esse jus quoddam in gratia habituali, et Dei fidesitate scindatum , accipiendi scili- ω opportuno tempore auxilia actualia , quibus homo . Piuiliam by Co l
38쪽
De Sacramentis. 3Ieonsequi eum possit sinem , ad quem institutum Sa-
II. Ergo amissa per peccatum gratia sanctificante , in qua gratia sacramentalis 'fundamentiim habet, ipsa gratia sacramentalis amittitur ; tantumque' abest , ut peccator ius aliquod retineat ad Dei auxilia , quin Potius gravissima cum poena maneat ob id ipsum , quia sanguinem testamenti pollutum duxit, in quo sanctificatus est, Hebr. A. 29. III. Sequitur etiam ex hac propositione , non Omnia sacramenta esse dignitate paria ; idque definitum est a Concilio Tridentino Sess. VII. care. 8. Si quis
dixerit, haec septem sacramenta ita inter se esse Pa-ria , ut nulla ratione aliud sit alio dignitis, anathema sit. Nimirum cum varia sacramenta varios essectus habeant, Pro varia essectuum dignitate , varia dignitas sacramentorum erit . quae dignitas in Eucharistia maxima est , non solum propter essectum , verum etiam quia ipsum omnis gratiae sontem Christum
Sed jam alter etiam Sacramentorum novae Iegis explicandus est effectus , qui est Character. ς' . III. . 'De Charactere. Ado. I. Characler est signum quoddam spirituale . indelebile , animae impressum , quo homo non solum ab aliis distinguitur , verum etiam ad nonnulla , quae ad divinum cultum pertinent , idoneus redditur. II. Quid autem de eo Catholica Ecclesia doceat
contra Protestantes, qui characterem tamquam Innocentii III. figmentum praefracte negant, exponit Tri--dentinum Sess. VII. can. 9. Si quis dixerit , in tribus sacramentis , Baptismo , Don matione , et ordine non imprimi characterem in anima , hoc est signum quoddam spirituale, et indelebile , unde ea iterari
non possint, anathema sit. III. At quaenam sit Characteris naitara , non constat inter catholicos , ut accidere solet in rebus ab hu-
39쪽
36 Theol. Instit. Lib. VIII. Para I. Cap. III.
mano sensu remotis, de quibus nulla est divina revelatio. Itaque Durandus In IV. Dist. 4. q. I. quem Sinquitur Lan-Gyen , Putat, characterem esse extrinsecam denominationem , Sive relationem rationis , qua homo denominatur ex. gr. baptizatus , atque ex divina institutione ad nonnulla exequenda , quae cultuscii vini sunt, destinatur, non secus ac civis magistraturae characterem habere dicitur , quo ex humana institutione ad politica munia destinatur. Hanc senter tiam non multum abesse ab haereticorum doctrina, censet Bellarminus. Eam tamen Vasquea ab hac censura vindicat. Scotus in IV. Dist. 6. characterem putat esse relationem realem . quia natura sua siguum
illud habet, ut reseratur ad quaedam munia religionis obeunda. Alii volunt, esse qualitatem quandam ', sed cum qualitas ab Scholasticis distinguatur quadruplex;
inter eos non convenit, ad quam speciem qualitatis character reseratur. Nonnulli enim illum revocant ad
figuram , alii ad patibilem qualitatem , alii ad has itum . alii ad potentiam. Hatic postremam sententiam S. Thomas amplectitur 3. P. Q. LXIV. art. a. eamque sequitur Catechismus Romanus. Item quaerunt Scho- Iastici , utrum qualitas haec ab anima distincta sit, an non; quodnain sit ejus subjectum , intellectus ne, an voluntas ' Has controversias Concilium Tridentinum non attingit , ut contra Moinitium Pallavicilius ostendit Hist. Conc. Trid. Lib. . Cap. 5. Nos primo catholicam stabiliemus doctrinam , mox Scholasticam
quaestionem sobrie enodare conabimur.
Per aliqua nopae legis sacramenta imprimitur Character , ea autem tria sunt Baptismus, Confirmatio
Prob. I a. Para. I. ex Apostolo M. Cor. LI. 22. Unxit nos Deus , qui et signaoil nos, et dedit pignus Spiritus in cord ibus nostris. Et Ephes. I. I 3. In quo et credentes signati estis syiritu promissionis sancto.
Hanc rationem , quam Bellarminus Lib. II. de Sacram.
40쪽
De Sacramentis. - . . SI in gen. cap. 2ο. vehementer urget, Nonnulli, etiam
ex Catholicis, cum Gurneb, Baberi. etc. reiiciunt, eo quod Chososiqnius Apostoli verba de gratia sancti-Γhante explicaverit. At quamvis mystice de gratia possint intelligi , non tamen dubium videtur, qvin de ipso
Charactere secundum litterae sensum ituelligi debeant. . Quo enim alio aptiori vocabulo Apostolus characterem explicare potuisset, nisi verbo Mρρ 'tζεiv , truct usus est r Prob. II. utraque pars Traditione. Unus pro omnibus sussiceret testis Augustinus , qui coiitra Donatistas.
Ecclesiae partes agebat , quae semper ejus doctrinam Venerata est , ut incorruptam. Sic autem loquitur Lub. ΙLeom. Parmen. Cap. 3. Nulla ostenditur caussa, cur ille, qui Baptismum amittere non poteri, jus dandi possit amittere, utrumque enim Sacramensum est, et uuamdam consecrationem utrumque filiamini das, illud cum baptizatur, istud cum ordinatur, ideoque tu Eeclesia Catholica utrumque non ιιcet Derare. Similia de Confirmatione scribit Lib. U. de Baytismo CaP. 2 o. ut probet , illam ab haereticis datam iterari non posse; qui pc Sacramentum chrismatis, inquit Lib. II. coni. liter. Petilian. Caρ. Io4. in genere risibilium signaculorum.
Sacrosaractum est, sicut et Baptismus. Itabes igitur ex Augustino I.' Baptismum , . Confirmationem , et ordinem quamdam tu homine essicere consecrationem; 2. eam esse indelebilem ; 3. ' non posse iterari. Hanc au-lcm consecrationem diserte vocat characterem ut videas nomen non esse recens ab Scholasticis inventum :
Si Ch istiani Baptismi sacramentum, quando unum, atque id sum est, etiam aρud haereticos osset, et susscitiad consecrationem,quamois ad pitae aeternae particiρα-tionem non sussciat quae consecratio reum quidem iacit haereticum, tra Domini gregem habentemDominicum
Characterem,corrigendum tamen admonet sana doctrina, non iterum consecrandum etc. Idem nomeu usurpat Epistola CV. al. L. et Lib. VI. de Bapt. Caρ. I. et Episc.
XCVIII. al. XXVIII. M Bonifae. Loea Basilii nom. XIII. in itinet. Baρt. Cyrilli Hierosolymitani Catech. IV. et praefat. in Catech. Chrysosto in i LIom.