장음표시 사용
351쪽
ad memoriam venerunti lacuit mihi rustico verbo, quamvis . 775 sicut sum ignarus, tamen vobis seribere, in vestram pietatem confidens, ut me stultitias venia detur et vestra merces apud Deum copiosior a Valet apud Deum, vivo elix semper in
cantemus Regi regum bene semper honorem; Νam christo laudes sanctoque etro sine fine. Triplice concentu Carlus mi re populorum, Laudemus sanctam trinitatem sed Deum unum. Qui tibi nam regnum sine bello fortiter augens,
Hic Deus adiutor valido tibi semper adinstat; Impia qui tulit tibi semper bella per orbem, 0bruit en sortes, simul et humiles honoravit; Nomine nam dignus quoque, quo Deus almo vocatur. Gloria sit semper trinitati, sed simul in unum'. 0, o dies prope sunt. Qui tunc tenet teneat, donec dimidium' sa aege et intellege diligenter.
2. Carolina re Francorum lega tis suis prae/eribit, quid Badriano I papae renuntient .
Primo capitulo. Salutat vos dominus noster filius vester MCarolus rex et filia vestra domina nostra Fasuada r egina filii et filiae domini nostri, simul et omnis domus sua. II. Salutant vos cuncti sacerdotes, episcopi et abbates atque omnis congregatio illorum in Dei servicio constituta etiam et universus e n e rosus populus Francorum. III. Gratias agit vobis dominus noster filius vester, quia dignati suistis illi mandare per decorabiles missos et melliflua pistola esstra de vestra a Deo conservata sanitate. Quia tune illi gaudium et salus ac prosperitas esse cernitur,
1. Hadrianum I papam. Dissilia i Cooste
352쪽
342 EPISTOLA CAROLINAE. 2785 quando de vestra sanitate vel populi vestri' salute audire et certus esse merueriti IIII. Similiter multas vobis agit gratias dominus noster filius vester de sacrissanctis orationibus vestris, quibus adsiduo pro illo et delibus ecclesiae et vestris atque suis decertatis, non solum pro vivis sed etiam pro defunctis. Et si Domino placuerit, vestrum bonum certamen dominus noster filius vester cum omni bonitate in omnibus retribuere desiderat. V. Mandavit vobis filius vester, dominus videlicet noster quia Deo gratias et vestras sanctas orationes cum illo et filia vestra, eius coniuge, et filiis sibi a Deo datis vel omni domo sua sive cum omnibus delibus suis prospera
VI. Postea vero danda estis epistola, dicentibus hoc modo Praesentem aepistolam misit vobis dominus noster filius vester postuland o scilicet sanctitati vestre, ut ab mitas vestra amando eam recipiati VII. Deinde dicendum est: Misit vobis nunc dominus noster filius vester talia munera, qualia in Saxonia praeparare potuit. Et quand o placet sanctitati vestrae,
VIII. Deinde dicendum erit Dominus noster filius vester
hec parva munuscula paternitati vestrae distinavit induetas postolan do interim, dum meliora sanctitati vestrae praeparare potueriti VIIII. Deinde
a populo vestro eorreerum ea in populi vestr b. sequitur rosura.
1 in Annales Laurisso os Mon Germ. S8. 166 785: Carolus rex revereus est Aeresburgum uxorem suam domnam astradanem reginam una cum filiis et filiabus suis ad se venire iussit. Ibi ista hiems r sedens et ibi pascha iam satus excellentissimus rex celebravit'. s. supra primum capitulum.
353쪽
de litterarum studiis per monasteria urgendis' .Karolus gratia Dei rex Francorum et Langobardorum ac 787 patritius Romanorum augesso abbati et omni congregationi, tibi etiam commissis Ddelibus oratoribus nostris, in omnipotentis Dei nomine amabilem direximus salutem. Notum igitur sit Deo placita devotioni vestrae quia nos una cum fidelibus nostris consideravimus utile esse, ut per episcopia et monasteria, nobis Christo propitio ad gubernandum commissa, praeter regularis vitae ordinem atque sanctae res, gionis conversationem etiam in litterarum meditationibus eos, qui donante Domino discere possunt, secundum unius cuiusque capacitatem discendi studium debeant impendere qualiter, sicut regularis norma honestatem morum, ita quoquo docendi et bscendi instantia ordinet et ornet seriem verborum ut, qui Deo placere appetunt recte vivendo, ei etiam placere non neglegant recte loquendo. Scriptum est enim Ati eae erebis tuis vitiη-caberis, aut ea verbi tui condemnaberis . Quamvis enim melius sit bene facere quam nosse, prius tamen est nosse quam
facere. Debet ergo quisque discere, quod optat implere ut tanto uberius, quid agere debeat, intellegat anima, quanto in omnipotentis Dei laudibus sine mendatiorum offendiculis c curreri lingua. Nam eum omnibus hominibus vitanda sint mendatia, quanto magis illi secundum possibilitatem declinare debent, qui in hoo solummodo probantur electi, ut servire spetialiter debeant veritati. Nam cum nobis in his annis a nonnullis monasteriis sepius scripta dirigerentur, in quibus quid pro nobis fratres ibidem
1. Cf. Anmilium Laurissensium additamentum Mon Germ. 88. I 171 ad 787: Et domnus rex Carolus tortim a Roma artis grammatica et computatoria magistros ocum adduxit in Franciam o ubi quo studium iterarum expandere iussit'. 2. Fuldomu, 780 - 802. 3. V. Matth. 12, 37.
354쪽
787 commorantes in sacris et piis orationibus decertarent gignificaretur, cognovimus in plurimis praelatis conscriptionibus eorundem et sensus rectos et sermones incultos. Quia, quod pia devotio interius fideliter dictabat, hoc exterius propter neglegentiam discendi lingua inerudita exprimere sine reprehensione non valebati Unde actum est, ut timere inciperemus ne sorte, sicut minor erat in scribendo prudentia, ita quoque et multo minor esset, quam recte esse debuisset, in sanctarum scripturarum ad intellegendum sapientia. Et bene novimus omnes, quia, quamvis periculosi sint errores verborum, multo periculosiores sunt e
Quam ob rem hortamur vos litterarum studia non solum non neglegere, verum etiam humillima et Deo placita intention ad hoc certatim discere, ut facilius et rectius divinarum scripturarum mysteria valeatis penetrare. Cum enim in sacris paginis scemata tropi et cetera his similia inserta inveniantur, nulli dubium quod ea unus quisque legens tanto citius spiritualiter intellegit, quanto prius in litteratur magisterio plenius instructus fuerit. Tales vero ad hoc opus viri eligantur, qui et volum talem et possibilitatem dimendi et desiderium habeant alios i struendi. Et hoc totum ea intentione agatur, qua devotione a nobis praecipitur. Obtamus enim vos, sicut decet milites', et interius devotos et exterius doctos, castosque bene vivendo et scolasticos bene loquendo ut, quicumque vos propter nomen Domini et sancte conversationis nobilitatem ad videndum expetierit, sicut de aspectu vestro edificatur visus, ita quoque de sapientia vestra, quam in legendo seu cantando perceperit, instructus, omnipotenti Domino gratias agendo gaudens redeati Huius itaque epistolae exemplaria ad omnes sustragantes tuosque coepiscopos et per universa monasteria dirigi non neglegas, si gratiam nostram habere vis.
1. Inde comperimus, Carolum has litteras non ad ipsum augulsum abbatem misisse, sed archiepiscopis dedisse negotium, ut earum exempla per episcopatus et monasteria dimitterent.
355쪽
E nnssus monachus oris monasterio luditiaria teneatur 787 nec per mallos et publica placita pergat.
Legens valeat. 4. Hadrianua I papa, Caroli I regis, ut videtur, legati quaeri
num Capuanorum quorundam deditionem aecipiat litteraaque
ad Adelpergam Nehia duris Beneventani viduam mittat
seu glso riae vestrae deducimus, eo quod a d nos ven)erunt alse ' quanti ex civibus Capuani, scilicet Gregorius presbiter, Saduet us), Almo, Au demundus, Perg)ulsus, Siculsus, indemaris, ualdi-fridus Audullas et Corbulus tae qua istaecellentissimus filius
et spiritalis onpater noster dominus carulus rex Franeorum et Langubar dorum ahque patricius Romanorum don attoninem beato Petro apostolo lautori suo . . obtuli0. cum sua praecellentissima coniuge domina resona eorumque novilissimos suvoles et cunet is
episclopis abbatibus nec non et omnes novilissimi Franci potentes nobis bea ti Petri et nostri essent subiecti, sicut per donationem praecellentissimi domini regis agniti sunt. Et proinde vestrum petimus consilium: si eos in servitio beati Petri apostoli recipere debeamus an non)'. Nobis quippe melius e sse inparet, si eos recipiemus, ut inter eis dissen sto)fiat et divisis inveniantur; eo quod ad partem atque effectum beati Petri simul et praeeellentissimi filii nostri domini regis
1. o. potestato. 2. Haec epistola ad Maginarium abbatem S. Dionysii et Iosephum diaconum et Liudericum, Caroli reos in Italiam legatos, missa esse videtur, de quibus V. Codicis Carolini p. 85 supra p. 258. 3. anno M post d. 22 Ianuarii. V. Cod Carolin. p. 85 supra p. M. 4. urbe Capuam. 5. Os odio Carolini p. 86 supra p. 260, ninnamadrianus I papa Carolo regi hac significat: post aliquantos dies prelatos Capuanos iurare socimus in fides apostoli et nostra atque vestrae regalia potentiae . Itaquo haec ep. 4 paullo anto codicis Carolini p. 86
356쪽
sic expedit ut, dum divisi suerint, melius cohibeantur sino nostro vestroque laV0re. Sed et hoc nobis praelati Capuani petebant, ut nostrum missum una cum indiculum apud delperga et icta A)rectis dirigere deberemus et sim)perantes eis cum omnes Benebentani: Missis auder en)t ipsi Beneben ta nis aut aliis ex illis partibus cives super eos a)ut qualibet in eis malitiam ingerere est neque hoc sine vestro consilio facere volui mus) Quapropter quesumus vestrae sp)rudentiae ut
tam de recipiendi eos quamque de nostro misso una cum n
stru mondiiculum apud praedictam Adelpergam seu Benebentum dirigendum nobis eo)nsilium praebere debeatis et qualiter exinde congruae et recte pros pexeditis, nobis protinus per vestra scrip hasignificare maturemini; ut hostibus supὶplosis, vestrae ex i)m lae)priu)den tiae), intercedente4e aho Petro apostolo avitori vestro,
divina maiestas per multorum curricula amorum ... 5. Maginarius abba S. Dionyasi Parisienis Carolo I regi
Francorum legationemratiam renuntia ' .
dominatio ve)stra de . . id est Α)u nem et Go)ddr amnum . . eonveniti inter nos ut illi irent ad Valvae oppid)o, nos vero per Sangrum in fine Beneventana; et si quis de nobis prior advenisset), ibidem suos pares expectare debuisset et quodcumque in ipso itin ere nostro de vestra fidelitate cognovissemus, illis significassemus et illi simili ter nobis). Sed A)tto et Oddramnus antea quam nos quattuor dies ad Benevento vene runt . Nos vero, dum per vestros fideles cognovissemus, qu0d
1. ducis Beneventani. 2. De hae epistola et Codicis Carolini epp. 85et 86, supra p. 25 et 259. 3. quae addidi, cuneis inclusa sunti
357쪽
ipsi homines Beneventani, sicut metum fuerat, non erant, statim millis significavimus. Et rogavimus, si id utile putarent, ut antea ' ad Salerno non irent, quam nos ad Benevento coniunc xissemus). Sed dum in fino Beneventana intrassemus, nullam fidelitatem adusersus vestram excellentiam Oognovimus. Iterum misso nostro cum epistula nostra ad eos dir)exim us ut i)bi nos ad Benevento expectarent, sicut domnus apostolicus 'is obis cons luerat, u)t quicquid facere debuissemus, ommuniter fecissemus; et postea, si nobis coniunctis secundum iussionem domni apostolies, nos ibi ad Benevento fidelitatem eorum eos ovissemus, ad Salerno pergeremus; si vero non ibi inter nos considerassemus, ut ad ill ο per nostrum missum et epistullam significassemus, ut ad nos venissent et ibi de prose et et salute domni apostolici seu et de vestra inter nos decertassemus, sicut vestra suersat iussio facere. Sed dictum est nobis, quod ipsi nos expectare voluissent; et illis nos nostrium consilium eis sacere voluerunt, antequam ad Salernum venis sent). Sed dum nos per infideles vestros meo sibi contrario usque ad Benevento venissem us, putantes nostros pares invenire et ibi eum eis considerare, qualiter vestram iussionem laci)ssemus, illi iam uno die antea, quam nos venissemus, iter ad Salernum secerant . Nos vero de hac causa in magnam tribulationem deven, mus, pro eo quod nostros pares nobi)scum non habebamus et
nobis significatum erat a vestris fidelibus: si ad Salerno v nis)semus, quod illii nos detenere voluissent, usque dum certi fuissent, quid de Gri)maldo vel de eorum missis faster v luissetis. Et hoc adserebant: si certa)m firmitatem illis non Reissemus, quod rimaldo illis ad due donasssetis vel illascivitates, quod sancto Petro vel domno apostolieo donastis, illis relax assetis, nu)llo modo vestram iussionem conplere volunt, nec nos relaxare sed firm iter dete)nere vellent; si vero hoc
358쪽
788 promississemus, tunc se adserebant de aliquali bet re ves)tram V iussionem conplere. Dum talia cognovimus, ego aginarius sim ulmi me aegrihtudine detentum ita fortiter, ut ad Salerno ire non potuissem. Interim cum illo rum insidias cognovissemus, propterea uin stros pares de Salerno ad nos reci peremus), sic per nostram epistulam ad Albergae et ad alios primatos Beneventanos serierimus dice)ndo quod ego aginarius Ioseph et Leuctricum ibi transmittere voluissem et illi dixissent, quo)d sine me ire non vellent; et nobis dirigerent Attone et Goddramno', cumit lisque pri)matos Beneventanos duodecim vel quattuordecim, vel quantos illi voluiissent; et postea nos illi s significassemus, quod a vobis iniunctum habuimus, et sic erum eis hractassemus de prosecto vestro vel de salute terrae illius post cassam Mnitatem si ego Maginarius potuissem, eum illis ad Salerno pedigerem; sin vero aliter, reverterentur Atto Ioseph, eudericus et Goddramnus iterum ad Salerno, haec omnia tractaturi eum illorum primato s). Sed ipsa Adalberga noluit suos primatos diregere; sed so)lum Godctamno ad nos in Benevento direxit. Sed dum per vestros fidelissim os eo onissemus, quod illinos perdere voluerunt, omnia Goddramno de vestra in fidelitato retuli)mus et ille similiter nobis. t Goddramnus voluit reveri erean S)aleraso ob Attonem. Sed di)ximus, ut melius fuisset, quod
unus detentus fuisset, quam duo.
Nos vero dum is)ta et alia multa de vestra infidelitata cognovimus, ad pullorum cantum, postquam . i)bidem demorati fuimus et nihil de vestro prosocto cognovimus, sine illorum consensu, benigni)tate Dei ad iuvan te et vestra fide litatH. . . Ovestros inimicos, nos stricesssimus et pugnando perveni, mus in fine Spo)litana
1 viduam Arighisi dueis Beneventani. 2. Iosephum. 3. Attonem et Goddramnum. 4. V. Cod Carolini p. 85 supra p. 257: fugam arripientes Maginarius enm Ioseph et Liuderico una eum Goderamno, quia eo adloquendum venerat a Salerno, introierunt in finibus dueati Spoletini in prelato oppido Valvae'.
359쪽
6. Carolus I Franeorum rea astra e reginae igni ea de Anaria a Pippini Italia regi Merest stuperati et de Atania a re factis Monet, ut item litania faria saepta
Carolus gratia Dei rex Francorum et Langobardorum ae 791 patricius Romanorum dilecte nobis et vald amabili oniuga '' β'ynostrae ili. regine. Salutem amabilem tibi in Domino per hos apices mittere studuimus et per o dulcissimis filiabus nostris vel ceteris fidelibus nostris tecum morantibus. Sesentem tibi facimus, quia gratias Deo sani et salvi sumus. Missus quidem dilecti filii nostri ill ' nomine ill nobis nuntiavit de eius sanitate ac domni apostolici vel de salvatione' confinium nostrorum illis partibus positis Und valde laetifieati
Et insuper retulit nobis qualiter illa gestra nostra, quae prius de Italia iussimus pergere partibus Avariae in ill confinia
resedendum, perrexerunt infra fines ipsorum decimo Kalendas Ana. Is
Septembris. Et inierunt pugnam cum eis. Et dedit eis Deus omnipotens pro sua misericordia victoriam, et multitudinem de ipsis Avaris interfecerunt in tantum, ut dicunt, quod in multis diebus maior stragis do ipsis Avaris factum non fui Et expoliaverunt ipsum ualum' et sederunt ibidem ipsa nocte vel in crastina usque hora diei tertia. Et acceptis expoliis reversi M. Msunt in pace. Et centum quinquaginta de ipsas varis vivos
I. astratas. 2. Pippini regis Italiae 781-8103. 3. Hadriani I. 4. Pippini regis Italiae optao non ipso Pippinus rex . . Annales Laures- hamo ea Mon Germ. SS. I 34 791: Sed et illo uno eius Caroli exercitus, quem Pippinus filius eius de Italia transmisit, ipse exercitus introivit in Illyrieum et indo in Pannonia, et secerunt ibi similiter, vastantes et incendentes terram illam, sicut rex Carolus seest cum exercitu suo, ubi ipse erat b. Aug. 24.
360쪽
791 conprehenderunt, quos reservaverunt, ut nostra fiat iussio, qualiter exinde agere debeant. Fideles Dei a nostri, qui hoc ego runt, fuerunt ille episcopus, ill dux, ill et ili comites. Ill dux de Histria, ut dictum est nobis, quod ibidem bene secit ill eum suis hominibus. Vassi vero nostri suerunt illi. Nos autem, Domino adiuvante, tribus diebus letania see, Mμ5. 6. mus', id est Nonis Septembris quod fuit uni die incipientes, et Martis et Mergoris Dei misericordiam deprecantes ut nobis pacem et sanitatem atque victoriam et prosperum iter tribuere dignetur, et ut in sua misericordia et pietate nobis adiutor et consiliator atque defensor in omnibus angustiis nostris exsistat. Et a vino et carne ordinaverunt sacerdotes nostri, qui propter infirmsitatem au)t senectudinem aut iuventudinem abstinere
polabant, ut abstinuisset; et qui re demere voluisset, quod vinum licentiam habuisset bibendi ipsis tribus diebus, diti)ores et potentiores homines in una quaqua die solidum hunum dedissent, minus potentes iuxta possibilitatem ipsorum; et qui amplius dare non polebat et vinum bibere volebat, saltim vel
unum in a)rium donasset. Aelimosina vero unus quisque S
cundum propriam atque bonam voluntatem vel iuxta possibilitatem fecisset. Et sacerdos unus quisque missam specialem fecissent, nisi infirmitas inpedisset. Et clerici, qui psalmos sciebant, unus quisque quinquaginta cantasset et interim quod ipsas letanias faciebant, discalliati am bu lassent. Sic o sideraverunt Merdotes nostri; et nos omnes ita aptificavimus et Domino adiuvante complevimus. Unde volumus ut tu cum ill et ill vel ceteris si de libus nostris considerare debeas, qualiter ipsae letanias ibidem saetas fiant. Tu autem, iuxta quod tua infirmitas permittit, in tuo committimus arbitrio. Et mirum nobis fuit quia vestrum missum nec epistolam,
--δrana se Deo erorata es b. arforata membrana, in Iea ilia nisi abstinui et temere.
I. iuxta Anesam fluvium; v. Annales Laurissenses 791 Mon Germ.