Epistolarum Tomus II

11쪽

Alexandrinae , eui Alexander Episcopus an . 32 o. praefuit, perspici plane potest: cuius quidem Synodi in eos Antistites , qui . clericos, laicpsve a suis Epi scopis segregatos reciperent, haec .est sententia (i et M Id comministris. nostris , qui . hoc ausi sint, MA-

- XIMAM INFAMIAE NOTAM inussit, qui non

,, modo id quod Apostolicus canon non permittit , iaciunt; sed (Arianorum etiam conatum planeis diabolicum ... vehementiorem essiciunt,, . Est vero is canon, quem Patres indicanti, Apostolicus x. alias xi i I., qui sic habet ii Si quis clericus, vel ,, laicus segregatus Abasp/σμένοι , vel non recipiendus,,, discedens, in altera urbe receptus fuerit absque , litteris commendatitiis , segregetur et qui recepit, ,, et qui receptus est,, Quid p An maximae infamiae habendam non esse rationem, dices p Vertunquotus quisque tam , contaminatus scelere, tamque insigniter impudens , . atque effrons est, quem infamia non vehementer commoveat Age vero an non maximae jnfamiae nota inusta fuit iis, qui secus atmque canon posceret, fecissent,: propterea quod ica none ipso indicta iisdem esset excommunimcati'nis, seu separationis animadversio P Ac de comgnita qpidem superioribus seculis , ac pertimescenda

12쪽

x o DE PONT. MAT TRUNAM SIT 3

excommunicationis gravitate hactenus . Quae sane quantum apud Principes etiam viros valuerit, testes esse locupletes possunt Eusebius Caesariensis lib.vi. Histor. Ecclesiast. Cap. xxxiv. pag. asst. S. Basilius Magnus Epist. Lx I. alias xlv II. ad S. Athanasium pag. 136. Tom. i II. Opp. Edit. Paris. an. IT 3o. quo

loco de Libyae Praefecto agens , cui ob .scelera , sanctus idem Athanasius aqua, atque igni interdix rat i satis, inquit, magna illi infamiae nota , dum

ipsae litterae, ( excommunicationis 3 ubique legantur ; omnino autem, etsi non eum protinus tangant inflictae poenae, quemadmodum Pharaonem ; certe alia quando graetem , et acerbam ei retributionem imp iterum ferent. S. Jo. Chrysostomus Orat. in s. Bab Iam contra Iulianum, et contra Gentiles n.v I. Tom. ILEdit. Taris. ann. 32 I g. p. I S. S.Ambrosius Epist.M. ad Theodosium Imperatorem n.v. sq. p. Io s. Edit Venetae an. I s I. Tom. III. Paulinus in S. Ambrosii vita n.xxiv. pag. vi I. in Appent ad opera emsdem S. Ambrosii Tom. Iv. Edita eiusd. Synesius epist.

an. I 6 o. S. Gelasius P. M- Epist. vri. ad Episcopos Dardaniae p.yi g. Tom. II. Conciliori edit. Paris. adi ITI . Theodoritus lib. v. Histor. Ecclesiasti Cap. xv III. pag. Iso. sqq. edit Taurin. an. IT 8. Synodo valentina an. 38 . Tom. III. Conciliori edit. Paris.

ann. iii . pag. IT. Concilium Toletanum ii L

13쪽

an. fgo. can. I. p. 83. Tom. III. Concilior. edita eiusd. et Concilium Tolet. x II. an. 68 I. can. Iv. pag. Tyro. sq. et Conci l. Tolet. xlv.an. 683. canon. IX.p.

1 . Sed est nobis indicandorum monumentorum eiusmodi faciundus modus, ne nimium longi simus. Sunt enim perplura cuiusvis aetatis, eaque sane illustria , quibus ( agat quod volet imperita temeritas 3

obducere profecto tenebras nullo modo possit. Interea consuli Acta Cleri Gallicani cuperem Tom. xt I. p. Io. Edit. Paris. an. II o. et p. 36'. sq. quo loco sic Clerus idem Ludovicusn xiv. Regem sane Magnum , praesente Matre, alloquitur H Nous serions

A prevaricateura de la cause de Dieu, de la dignitdM de notre charactere, de la libertE Eceldsiastique , - si nous ne vous disions , que les immunitea ( de,, r Egliis 3 soni ossi anciennes que te Christi H nis me ; que ses privileges mi perta lovg te siectes,, qui les ont respectas ; qae iis ont sed Etablis, etsi continuEs partoutes les Loix Royales , Imperiales,

H et Canoniques; que leura infracteurs ontra frap-,, pes d' Anashtae dans les Conciles . etc. Jam vero si Episcopis Alexandriae, Caesareae, Mediolani , Cyrenes etc. ius est prohibendi sontes communione sacrorum si , quanto erit magis Sedu

cllo Renatin Idanuetus Gallus Mois anatem iurisdiationem Pontificis Rhnachiis Conge. S. Mauri vir doctissi- mani angustis finibus fuim compre

14쪽

idi DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

illius Praesuli, quem cunctis Sacerdotibus , et Dietinitas summa voluit praeeminere, et subsequens Ec

clesiae generalis jugiter pietas celebravit 3 (i Atque

tu quidem ceterique tui similes male Sanorum libellorum subdoli compositores , etiam , atque e iam consideretis velim, quid Gelasius Sanctissimus Pontifex ad Faustum Magistrum de Schismaticis orientalibus scripseriti cogitent, quis si in eis Aelligiovis est sensus, ne pragitatem nullatenus deponenies , apud Deum , et homines Sedis Apostolicae perpetua constitutione damnentur tr) . Ineptias autem suas sibi sement, nisi resipiscant potius cogitantes, christi vocem non esse superfluam, quae confessioni B. Petri Apostoli inferni portas numquam praevalituras asserit; quapropter non veremur, ne Apostolica sententia , resolvatur, quam ei Cox Christi, et ma

jorum Traditio et, et canonum fulcit auctoritas (3 .

At Gelasio totus oriens restitit. Nego enim vero . Agnovit enim Oriens Pontificis auctoritatem . Hoc curavit , ut ne Gelasius Acacii nomen deleris e sacris Dyptichis pateretur . Negavit Pontifex laturum se, quod rectrinae repugnaret , institutis

eamque ob rem excommunieationem a victor in Asianos latam minus valuidie ; multis ostendit plane ad veritatem, Grabium magno inere re vereari. Disseri si I. in opera s. Ite

sium Imperat. T. II-Concilior.p.8s .cx3 S. Gelas. Epist. ad Faustum Magistrum Tom. eod. conciliori

15쪽

que maiorum . Itaque ne seiuncti a capite viderentur et essent, cessere tandem ; cum resistere se Apostolicae Sedi pernoscerent nequire , quin una Christi praeceptis, institutisque resisterent . Sed artes, nescio quas , commemoras, quas nunc demum detectas esse scribis . Verum , nisi artium

nomine id , quod est a Patribus traditum , quodque postulat pietas , ac religio , intelligas ; quid demum intelligas, ne suspicari quidem possum . Nam hactenus quae velut usurpata a Pontificibus obiecisti, huc tandem recidunt. Quod si aliud quidpiam artium indicare voluisti vocabulo , cur illud taces p , Quod addis de Ditionibus Principum, quae, ut na

ras , exhaustae argento, debilitatae, fractae fuerint; deque legionibus Monachorum , quas rursum comme moras, commenticium est, confictumque calumnia.

Atque sic tibi confirmo (i , multo locupletiores

regiones quasque fuisse superioribus seculis , quam nunc sint; legionesque illas Monachorum rebus publicis plurimum attulisse non ornamenti modo , sed etiam commodorum . Luxu sunt imminutae civitatum opes , non vitio Monachorum, Ministrorumque Romanae Ecclesiae , a qua , si rationes cohferre , subducereque bona fide velis , comperies ,

Huiusce rei clari sima mihi Nam minio, ne longior sim, praeterin suppetunt, eaque certissima monuis mittenda esse duco . menta , quae asteram si opus iuerit .

16쪽

multo plus regnis , Rebusque , publieis datum fuisse.

quam acceperit. De Monachis cum supra disputatum sit, mitto dicere. Nunc illud ex te sciscitor , qua tu fronte ex iis quae hactenus congessisti , quaeque plena esse ostendi erroris , et mendaciorum , concludere te

arbitraris posset diu Pontificem habitum ad haec

usque tempora talem fuisse , qualis revera non sit 3 Quotus autem quisque Catholicorum est, qui non talem confiteatur esse Romanum Pontificem, qualem orthodoxi omnes quibusque temporibus crediderunt 3 hoc est visibilem Pastorum Patrem , ae

Principem, Praesulem Ecclesiae universae (il, A D

RI. ccxx. ad Danissim pag.us T. IlI. opp. Edit. Paris. an. XJao. quo loco Pontificem honorandum in primis Tisia raeTop patrem vera hae vorat..Hinc Damasus orientales Episcopos FILIOS maxime honoraudos appel

lat. Elnae, xlv. n. g. p. n. T. g. Coi

lare Epistolar. Roman. Pontis. Edit. Paris. an. X XX. Africani Episcopi

dine scripvisse Anastasium Papam I. testaniar au. -T. Cod. EM. Ahie. cap. Lxv. p. gys. Tom. I. Concilior.

Edit. Paris. an. i M. Quid ' Si Pa. tres Synodi Chalcedonensis filios se Pontificis Leonis dieant in extrema latisImdica Din. II. P.S.Lemnis pag. 2po. Edit. Rom. m. IrSPQuin etiam Episcopi veteris Epiri in

Litteris ad Leonem Augustum, Leonem papam sanctissimum , et post Deum, patrem suum dixerint T. II. Concilior. p. y6s. Adde Episcoporum Hispan. ad Hilarum Papam an. OS. daria litteras Tomi eod. p. got. &Aegeii Constantinopolitani ad Simplicium Papam an. s. ibid. p. go . synod. Epiri veteris an. 3T6. Hormiis adam Pontificem parem Pagrtim, et Principem Episcoporum appellavit . eod. p. Tov. quod item fecit Synod.

Constantinopol. an. circiter fr6. ibid. P. Xo s. Mitto cetera monumenta ,

quae sunt prope immerabilia. Disitipod b, Cooste

17쪽

EPISTOLA I v. Is

tolorum Principis successorem ; Fidei custodem , eaput Ecclesiae universae, cuiui maximae sunt praemrogativae, planeque divinae; praefectum a Christo gregi universo ; primum Episcopum primatu non solum praesidentiae , sed etiam iurisdictionis, qui vigilantia, potestate iudicio suo unitatem tuetur, eum centrum sit catholicae consociationis , cum

quo qui non colligit, spargit; cujus cathedram qui deserit, is in scelesia esse desinat ; cui assixus est primatus ordinis , et potestatis (idi; ad quem o

mnem Ecclesiam convenire necesse est propter potio.

rem eius priuipalitatem sa); et in qua semper Apostolieae eathedrae viguit principatus; et quae petra est, quam non mineunt superbae inferorum por tae 33 . Longum est iter ad cetera ( . Itaque

modum sectulus, hoe addam unum et dogma esse fidei Catholicae , Scripturarum sacrarum , Patrum, Synodorum auctoritate, aetatumque omnium conmaensione firmatume ipsum RAmanum Pontificem in universum orbem tenere primatum, et ipsum Pon-ci vide quae ex media antiqui

18쪽

Iificem Romanum iuccessorem esse B. Petri Prinen pis .apostolorum , et veram christi vicarium totiusque Ecclesiae caput , et omnium christianorum patrem , et doctorem existere , et ipsi in B. Petro pascendi, regendi, ac gubernandi uni*ersalem Eec

clesiam a D. N. Iesu Christo PLENAM POTEST TEM traditam esse (i . Haec notio Pontificis Maximi est , quae inducta a Christo manavit in

innes aetates, invitisque studiosis novarum rerum , perseverabit apud veros Catholicos ad mundi usque extremum diem. At Principes seculi divinitus sunt consequuti regendorum populorum potestatem; nec vero , praeterquam Deo , reddere cuiquam adstringuntur, sui

regiminis rationem. Quis hoc negat (et p Verum quemadmodum: potestates institutae divinitus sint, docent Patres, in primis autem Chrysostomus (3 , et S. Isidorus Pelusiotes ( 3. Atque est illud etiam animadvertendum , quod , ceteris Patribus assentientibus (s) , scribit in Scorpiac. Cap.xii I. Tertulliacidi vide synod. Lugdun. XI an.

Illy .ram.vit. Concilitar.w6's. sqq.Edit. Paris. an. iri . ri Florentinae clunente. definitionem Tom m. eiula. collection. concilior. pag. s.ca vide Innocent. III. Lib. I. mererit. Gregor. xx. Tit. xxx III. de majorit. et obes. eap. vllo

man. n. r. p. 686. Tom. ix. .Edita novae Paris.

eontra Celsum. n. LEITI.Tom. I. eri Edit. Paris. Monacho r. Gongru

19쪽

EPISTOLA IV. ri

nus: si Plane monet (Apostolusi Romanos, omni- si bus potestatibus sublici, quia non sit potestas, A nisi a Deo. Deinde subiicit, quomodo velit teri subiici potestatibus, reddere iubens cui tributum, M tributum , cui vectigal, vectigal, idest quae sunt Caesaris Caesari; et quae Dei, Deo si Itaque subiici iis Christianum oportere , adiungit; sed ab ii. exigi, ut suis rebus insistant. Et lib.I. De Idololatria Cap. xv. Quod attinet, inquit, ad honores Regum, vel Imperatorum , satis praescriptum hab mus , in omni obsequio nos esse oportere, secundum postoli praeceptum , subditos magistratibus , et

principibus , et potestatibus ; SED INTRA LIMITEsDISCIPLINAE . Jam vero si Princeps laicus in ius

invadat Ecclesiae , adeoque non insistat rebus suis, neu se intra limites disciplinae contineat; cur non erit ei, ex maiorum sqntentis , (o reddenda Ecclesiae ratio t

De perest in tuus semu .stuam hartim late e rem vererisas innu . E. pag. I A sqq. collecti Rubnart. Actor. Ss. Martyri sincer. Edit. veron. Epistolam S. Dionysii Al xandrini Epist liud. pag. in. Actas. Genesii num. 3. ibid. pag. 23T. Aeta SS. Martyrnm Agaunensium num. Tv. ibid. pag. 3. cxd Confer inium Episcopum Cordubensem Epist. ad Constantium Augusim apud S.AthanasiumHistor. Arianor. ad Monachos uum. T.I. p. 3 o. Edit. Paris. an. Issi. s. Athanasium ipsum ibid. num. Ig. p. 33

loco Principem Fuium Euhaiae impra Eeeseriam, dicit me; non supra Eu etiam is et Epist. REI. ad valenctinianum Iunior. num. et sqq. quo loco is hue , inquit, si vel Script

20쪽

' Perrummam

is DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

IV. At non est, inquis, cur quisquam existimet, peti iure a Principe posse, ut extraneis declaret, quam ob causam hoc, illud ve statuerit, quod fidei articulos non attingat, immo vero tollat abusus, es fici atque, ut restituto veteri splendore, illustretur , ac restorescat maiorem in modum religio. Equidem vereor, ne tu hoc loco Pontificem Maximum in extraneorum reiicias numerum . Id si ea

tholici sit (i), tute videris

se rerum seriem divinaruris, vel v M tera tempora retractemus, quis est,s, qui abnuat, in causa fidei, in cau-- sa, inquam, fidei Episcopos solereri de Imperatoribus Christianis, non M Imperatores de Episcopis iudica.M re M. S. Augustinuin Epist. xL II. alias cxx II. ad Glorium , et Eleu

sium cap. v l. num. in pag. 23.

Tom. II operi ubi is de Constantiis no Magno agens , qui iudex in causa Ecclesiastica de Caeciliani Carthaginiensis a scopi innocentia, sederat et M neque enim , inquis, M ausus est Christianus Imperatoris sic Donatistarum tumultuosas, is et fallaces querelas suscipere , ut

M de iudicio Episci rum, qui Ro-- mae sederant , ipse iudicaret , M Atque ut eis(Donatistis ipse remit, se ut de illa causa post Episcopos ivis, dicaret, a Sanctis Antistitibus vinis niam postea petiturus . is Quid a tem hoc est, nisi lateri, teneri Princ

Catholicorum certe nemo

rem Episcopis, quorum lina sibi assumpserit , reddere rationem. cI Confer Bossuetiam Histor. des variations etc. Lib.R. n. vlli I. et L. v I. n. EUXI. et Cleri Gallicani allo- qnutionem an. X6s I. ad Regem Ludovicum XI v. T. xii. Aetori Vera quae sane sic sere alloquutior M Majestas tua, quae augusto titido se Primogeniti Ecclesiae gaudet, pam M tietume umquam, ut novo auda is ciae genere in Regno tuo , velutis Ex RANEUS PRINCEPS ha-,, beatur Papa, posteaquam per tot,s secula agnitus veneratione sing

is lari est Caput Ecclesiae visibit e , is suecessor PRINCIPIS APOST

A LORUM , SUPREMUS ANDM MARUM PASTOR , PATER., QUE COMMUNIS OMNIUM ,, FiDELIUM Quo tandem huius, Me clausulae tendit ultro simulata, , obscuritaa , nisi ad excitandum

M schisma n