Epistolarum Tomus II

41쪽

brevius tractatis (i) , inque Monasticis constitutioni.bus (a) , legi velim . Accedit S. Hieronymi Auctoriis

tas . Confer , quaeso, eius Epistolam Liv. ad Pamma,chium , al. xxv r. (3 . Idem Julianum hominem nobi. lem cum primis laudat , quod sanctorum diceretur usibus ministrare, foetere Monachos, Ecclesiis Cerre

quamplurima , quodque ' extrueret Monasteria , et multus ab eo per insulas Dalmatiae sanctorum numerus

austentaretur ( o . Haud aliter scribit de Fabiola ad oceanum (s ; ,, Quodam praesagio futurorum ,

,, quit, ad multos scripserat Monachos , ut veniu,, rent , et se gravi onere laborantem absolverent , ,, faceretque sibi de iniquo mammona amicos , qui,, eam reciperent in aeterna habitacula ,, . Eodem spectant , quae complexus est Augustinus in Psal CIII. Serm.III. num. I S. (6 . Is item se Monachorum

orationibus commendabat (M . Id vero frustra illum

laJ Epist. xxvIII. al. LEHI. Asso Tom. TI- edit. eluia. ubir ,, Adm si nemus s s et petimus , et,s obsecramus per Christi altissimam ., humilitatem , et misericordiosi is simam celsitudinem , ut noritis, memores sitis in sanctis orationiam bus vestris , quas vos vigilantios, res, et magis sobrias habere credias, mus. Nostras enim saepe sauciat , b, et debilitat caligo , et tumultuas, faculagian actionum M.

42쪽

o DE PONT. MAT. QUIDNAM SIT 3

fecisse dixissent quidem eius temporis heterodoxi, in quibus erat Petilianus, quibusque concinunt huius aetatis haeretici, quos tu, uti video, consectare. Quid porro de Ambrosio Mediolanensi, quid de Martino Tu.ronensi, quid de Eusebio Vercellensi, quid de Athanasio, Petroque Alexandrinis , quid de aliis sanctissumis Antistitibus statues , qui vel alere ipsi Monachos

sumtu suo, vel quibuscumque rebus poterant, piet tis ergo, iuvare solerent Sed Patrum exempla, ac testimonia, si persequi vellem, nimius essem in reminime necessaria ; cum perspectum , atque explorbium sit, eorum hac de re communem esse, eamque constantem sententiam, orthodoxorum Regum , atque Imperatorum consensione in sequentes aetates propam

gaiam . Interea consuli S.Paulinum Nolanum cuperem Epist. xxi x. ad Severum (o, S. Nilum Auditorem S. Johannis Chrysostomi Epist. I. ad Ptolemaeum Docleticum (a , quos abs te arbitror non haberi innumero stupidorum, et S. Caesarium Arelatensem , qui tanti Monachos pendebat, ut ad Symmachum Papam scriberet, cavendum esse Sedis Apostolicae auctoritate, ne ecclesiastica:praedia diversis titulis

alienentur, NISI FORSITAN ALIQUID PIET

TIS INTUITU MONASTERIIS FUERIT LAR-

43쪽

GIENDUM (i . Sed huius te auctoritas non movebit fortasse , quod tantum Papae tribuerit, (ai quantum tribuisset statuto Christi antiquitas. Consule igitur

S. Bernardum , ad quem interdum es ausus provocare. Hunc perinde experiere inimicum novarum, perem

grinarumque opinionum (3 , quibus es conatus inficere cives tuos. Quod si ne Bernardum quidem morare, cave tibi a Graecis, qui sic animo sunt comparati , ut eos, qui de Monachis ita, ut tu ,

sentiunt, in societatem censeant venisse Calviniano rum . Accipe quae ab eorum Synodo Hierosolymitana an. 16 2. scripta fuere Tom.xI. Concilior. Edit. Paris. an. ITI . pag. 263. M Haeretici in Monachorum M orationes debacchantur , ea nimirum mente, ut simpliciorum odium in Monachos excitent, qualem, nus eorum , ceu profanorum hominum , nec asphis clum sustineant, neque Catholicae et Apostolicae

si fidei ab illis exponi dogmlita patiantur, , . Quam

haec in te cadant commode, etiam atque etiam me ditere , velim is

Concilior. p. d. H. Edis Paris. I I . M praedia diversis titulis alienantur .ca Sie enim habet Sicut a per. M Hoc postulamus , ut fieri Prohin .ama B. Petri Apostoli Episcopatua is beat Apostolicae sedis auctoritas. is sumsit initium, ita necesse est, ut is niti fortitanete. . se disciplinis competentibus Sancti- Episti coxia. et Epist. M. adis ire vestra singulis Ecclesiis quae Rogerium Regem pag. XS6 M observare debeant, evidenter ostenis Edit. Antae . m. UM.

is dat. In Gallia siquidem Proviluta Diuitiam by Cooste

44쪽

er rum autem

pem sibi esse parentis loco. Quis hoc negat 3 Sed norunt item in re doctrinae , atque disciplinae eclesiasticae parentum loco sibi Praesides sacrorum esse , in primis autem Pontificem Maximum , quem,(si Evangelio , traditionique divinae credis 3 patrem, pastorem , doctoremque omnium Christi fidelium

esse fatebere .

quaedam morbo laborant. Fateor. Sunt enim haud pauci, qui aut Religionem excusserunt omnem , aut secus sentiunt , quam Religio catholica postulet.

Sed hos tu praeteris , quasi sani sint. Quos igitur indicas morbidarum; partium nomine p Cleri cos, dicis, et Monachos. Quis, hoc legens, non

putet , te partibus studere eorum , quos taces; odisse autem ordines Clericorum , et Monachorum quos memoras p

chi , ut ipsis adhibeatur necessaria reformatio . Non quaero , cujusmodi isti sint, quos honestos vocas . Concedo non paucos esse Monachos, Clericosque male institutos, indignosque hoc tanto nomine. Fue

runt item haud pauci Athanasii, Basilii, Hieronymi , Augustini, Isidori Pelusiotae, Leonis Magni, Chalcedonensium Patrum, Fulgentii, insequentium-

45쪽

que Doctorum temporibus (IJ . Nam ut olim eiusmo

di Monachorum licentiam, compressam fuisse sacrorum Praesidum auctoritate constat; ita nunc mnres .

redigi ad officium , vetereque disciplina institui opor

tere non concedo solum , sed etiam vehementer cupio. Sed illud ex te quaero . Quo tu modo eos esse reformandos existimes 3 Itae ne ut priorem formam sui Instituti colere contineri domi , studio Scripturarum, Patrum etc. , Psalmodiae, rei d mesticae dare operam , cogantur Relinque' da ,

inquis, Principibus seculi est ista reformandi ratio . At secus fert Maiorum traditio. Hi reformari quidem

Monachorum congregationes , quae ex vetere sua: disciplina excidissent, recteque institui monaste ria , . non seiungi A capite , neve tolli funditus, nemve in laicorum manus transferri et curarunt mam me , et sanctissimis legibus latis constituerunt .

vide S. Athanasium Epist. ad Hebr. n. 3 p. Esq. T. XII. S. Eier

Joham et Antiochum Presbyteros, et ronym. Epist. xe XII. p. 8 . Editis alteram ad Palladium Tom. r. opp. Franclard. an. X68 . Epist. xvi l. de Pag. Tι -Edir. Patav. an. Xyi p. q. Ba- Custod. virginitatis ad Eustochium ilium constituti Monastic. Cap.vIII. pag. y3. Augustino , deque Fuia Tom. XI. - . Edit. Paris. an. I 22. gentio dixissis me alio loco memi- pag. Ss . sqq. S. Gregor. Nagiane. ni . s. Isidor. Pelusiot. lib. I. Epirum Carm. r. L1x. pag. I 32.. Edit. Cois stol. ELIR. et cccxxv. et S. Leon,ion. an. I 6yo. Tom. XI. Chrysostom. Epist. MIII. Q. ME. ad Iulian. Lib. XXI adver. oppugnat. vitae M . Coensem Episcop Cap. XI. P g. Nasticae num. X Tom. X. pag. Lo . Edit . . Rom. X SS. et Epist. x xxxv Epist. xIv. ad Olympiad. num. 2. Cap. XI. pag. 33o. Synod. Chalce T. XII. p. 3y6. Hom.xv. in Epistiad don. Action.xv. cau.ERXXI. P.6osesse

46쪽

Synodus Chalcedonensis Canon.xxiv. (i)t M Quae semel, inquit, voluntate Episcopi dedicata sunt

M Monasteria, et res, quae ad ea pertinent, m H nasterio reservari , nec posse ea ultra fieri seri cularia habitacula . Qui vero hoc fieri permi-M serint, canonum correptioni subiacebunt Sexce ta sunt in Synodorum Actis decreta generis eiusdem, quorum tu , si afferrentur, vi , auctoritateque obruerere . Sed ea praetereo , quod hoc Chalcedonense satis esse putem ,

Illud modo abs te expediri postulo et ullus ne umquam fuerit Maiorum , qui , quod Ecclesiae est, id esse tribuendum existimarit laicae potestati p

Equidem cum eorum scripta considero , unam , con

tra omnium perspicio fuisse (a 3 vocem . Age vero, si Ecclesiae ( Petri autem in primis 3 fuit , statuere de non edendis sanguine, et suffocato (3 ; de sacris ministris mensarum distributioni praeficie dis (M; deque abolendis abusionibus, quae in vi-

x Tom. XI. Conrilior. pag. σ1T. Paris. n. I sq.ca Ηines. Ambros. Sem. Queri Auxentium n MEI. p. s q. T. XII. Edit.Uenetaean. Xysi. Peiores Iudaeis Arianos fuisse , ait , quod Iudaei quaeretant , utrum solvendum Putaret c Christus 3 ius tributi ; isticAriani) Imperatori vellent dare tua Moesiacaca vide Acta Apocta . Cap. xv.

v. , sqq.c 3 ibid. eap. vll. v. g. sqq. Conferetiam quae T. ad Timoth. cap. X. v. p.

de viduis eligredia praecipit Apost lus , deque duplici honore , seu supendio pendendo ibid. v. I . deque Eeclesiasticis iudiciis instituendis Ibid. v. Xy. etc. etc. Quid p si Ap stoli Diomeses Episcopatiram consili Disitiaod by Cooste

47쪽

duarum quotidianum ministerium immigrarant ;quanto erit magis Ecclesiae ipsi proprium in ritibus sacris, in psalmodia, in disciplina denique monastica omni , quae sit a Monachis ratio retinenda,

Praecipere si

V. At ex adventu Papae non est, cur Populus disciplinae Monasticae restitutionem speret. Cur non popinio , inquis, sola , quod Papa indulgentias par

ticulares asserat, et particularem quamdam dare benedictionem possit, fanaticas fortasse turbas populieolliget. Ita ne vero p Ista ne loquendi insolens ratio reverentiam . illam exhibet, qua Maiores nostri coli Pontificem oportere docent 3 Norunt Populi Ge maniae a sanctissimis Episcopis instituti (a , non ho-

euerint, praescripserintque rationem

eligendorum Episcoporum videmem. Rom. Epist L ad Corinthi

num. xxxv. T. X. Apostolaeor. PP. pag. 16s. Editi Londin. m. Xy s. Ea auctoritate praediti Patres, plures dedisciplina eamnes condiderunt Priamis etiam ipsis Ecclesiae seculis, qu rum pari collectione ea continetur, quae titulum eraesert Canonum Ap atolicorum vid. T. x. Conciliori P. I aqq, de quorum quidem Canonum vetustate multis disrerit Reveregius Britannus in Via iis, homo etsi het rodoxus; tamen te multo et doctior, et Antiquitatis Ecclesiasticae non studiosior mum , sed etiam observavisior.

x Hane ob causam PP., Synodi, Pontifices Maximi ipsi per se disciplinam . Iesesque Monachis praeis scripsere rogatu quidem Laicorum Principum interdum ,' Lege autem Episcopis , Pontificibusque rum prin

tata, numquam

co vide Apostoli Germanorum , Eiusdemque Archiepiscopi Moguntini Bonifacit Epistolam, vXXI. Ecclesiae

48쪽

di; DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

minis esse catholici , sed V victefitae, et Luthera nitam contemtim de Capite visibili Ecclesiae , de Patre Patrum , de universali Patriarcha, de successore Principis Apostolorum disserere . Considera nunc iam quam apte ad Dialecticae leges ratiocinere . Negas , sperare cives tuos ex adventu Pontificis posse reformationem Monachorum . Quam ob rem p Quia , inquis, populus certatim confluet ad eum , ratus novum ab ipso afferri indulgentiarum Thesaurum . Atenim is Thesaurus ita ne repugnat eformationi, ut ii, qui indulgentias expetunt, spe frustrentur omni inducendae monasticae reformationis p Si autem non repugnet ut non repugnat revera , ecquid isto tuo ratiocinandi genere

via. Aquilagran. Episti id Nicolaum I. Pag. Soa. Tom. v. cilior. quae sic habet,, Domino verp sanctissim mo, ac beatissimo, TOTIUSQUEM SANCTAE MATRIS ECCLE M SIAE PONTIFICISTUNIUE

M SALI PANicolao et Apost ,, licis documentis . . . multipliciter ,, informamur, ut vestri sanctitatis D mi Amtolatus apicem Principis,, Apostolorum fide, et nomine eorus, secratum, quoties sancta Ecclesia M aliqua novitate pulsatur, humiliam ter adeamus, ibique vestri consilii M saluberrima instituta sinceriter haus, rimus , ubi mitis magister Chris, stus , et summum caput nostrum is fiuisumenum Ecclesiae Finiti, Eodem spectant, quae anno circiter a. Episcopi Germaniae ad Ioannem Ix. Pontillam scripserunt. T. E. Concilior. p. iis. M Sanctorum P ,, trum institutis, aiunt, plenissimeri instruimur , in omnibus nostro se Sacerdotali Ministerio obstantibus,,, et adversantitam Romanum aD,, pellare Pontificem , ut quod in is unitatem concordiae , et ad c is stodiam pertinet disciplinae, sum. ma provisione decernatur M . Pra tereo cetera huius generis monumenta . Sunt autem perplura . Unam legi vellem Epistolam Iulii x II. quae extat. in Aet. Synodi Trident, Sess. R. Pag. 68. Tom. x. coninion

49쪽

fingi potest absurdius 3 Scilicet sic te odium in Pon

tificiam dignitatem transversum egit , ut ex . iis, quae scribis , non videas , quid sit consequens p id p si malus. cum sis Dialecticus, tum etiam

summa esse inconstantia videare Nam cives tuos, quos hactenus laudasti virtutis , prudentiaeque nommine , nunc demum per summam iniuriam in tur-ham reticis fanaticorum. Verum hoc moneo, timihi ut caveas , ne quis civium Ueorumdem tuorum

illud in te Sosiae ex Amphitruone Plauti regerat rinod mihi praedicas vitium , id tibi est.

Age vero si Germaniae Monachi , quemadmo dum iactas , ita recessere a vetere disciplina instituti sui, ut maximo sit opere tuis civibus reformatio illorum curae; quae , rogo , caussa esse pomtuit impedimento, quin cives ipsi urgeri se assiduo labore, Monachosque inerti otio marcescere quererentur; et quo tempore . indulgentias poscebant, eodem tanto onere levari se, cogique Monachos ad

frugem ab optimo Pontifice peterent 3 Nulla certe fuit eiusmodi impediens causa . Cur igitur nemo civium tale quidpiam petiit; nisi quia nemo eorum graves sibi esse Monachos putavit; adeoque quod tute scribis de civibus iisdem Monachismo adversis , confictum abs te est maledicendi libidine pVI. Sed eo, inquies, de Monachis disputasse te di ai Aison=mua

ut parares tibi ad quaestiones de Indulgentiis evoi- c. i. Qui da

50쪽

gentias misparet viam .

aut fatio ac qui se ditas

aeis de Indiarentur ipsis disputavi.

8 DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

vendas , expediendasque viam . Praeclare id quidem . Nam erat reservatum tibi, ut ingenio miro tuo , quod ceteri ne suspicati quidem essent , istud iter a Monachis ad indulgentias commodum pate, ceres . Quam bellum fuisset, mi homo , lateri nescire te , quid loquare, quam ista effutientem risum cuique movere , qui plane cernat, isti te committentem viae actum tandem iri praecipitem . verum hac de re alias . Expecto, quid velis de indulgentiis . Bossuetius , inquis , orthodoxus, Sam

piens, atque prudens fuit Z Id ego facile patior . Quid tum Is, inquis, indulgentias nil aliud di

cit esse, quam poenitentiarum , quas perferre quis ex legum Ecclesiae praescripto debeat, remissionem 3 Ergo, te auctore, in eo solum rationem locat indulgentiarum , ut qui resipiscunt, iis tantum solvantur poenis , quae ipsis subeundae essent vi po nitentialium Canonum . Eloquere nunc iam, quo

id in opere Bossuetius statuat. Taces p Quid p Egone tibi indicare locum Bossuetii renuenti credam puerum quid multis te moror e En quid ille in altero suo Cathechismo scripserit. Videsne , ut quae- rat, quidnam nos fides de Indulgentiis doceat ti)δ

ico P.v. Leet. T. quae est de In. st est re que Ia sis novi enim dulgentiis Tom. R. opp. Edit. vene- des Indu gentestrae, seu Argentima. an. XJ T. Diuitiam by Gooste