장음표시 사용
641쪽
huic negotio pertractando manum apponere non nbitavit, licet fortasse iure praeventionis ad S. Q Conc spectare dies posset. Itaque auditi sunt Ordinarius, qui per coidens unus erat ex duobus haeredibus fiduciariis hic proseot una eum suo Oha rede proces xcipiendas esse non solum assentiebatur, quin imo enixe contendebat. At oro Capitulum legatarium, quamvis inscriptionas hypothecariao dolet Oni absoluto non abnueret nihilominus schedularum pro redditu viginti sontatorum assignationi mordicus restigabatur, ne tot sibi d. sthedulas propugnabat, quo mino endo reali scutatorum 400 valori satis essent C.
dinalis Capituli legatarii Protector, adhibita quadam immutatione accidfntali, in Capituli ipsius scituratiam ednvenerat. Cum igitur huiusmodi Capituli propositio hasredibus fiduciariis minimo arridoret, ad iussicium plectari Auditorii S. C. Ep. et Beg diei 1 -t. 866 res deducta est cum ea , quas suo loco legitur, dubii somnula.
oiaria statuebant in primis, sese inspecta utillinis ac bono nereditatis abstinere non potuisse, quominus vineam a mnon e libera rent per contrucinm , quom vocant asstane ionis Urgebat itim necessitas e tendae domunculae, quae aderat in visis iam iam collapsum urgebat neeessitas perserendi sumptus, qui in inendulite, quae parabatur, necessarii plane suissoni a vero viros ham ditariae huic imponsarum moli sustinendae satis esse non potui sent. Ceteroquin liberatio insae in domini utilis commoditatem, haereredibatis conditions nedum non imminuisset, sed et multo m Iiorem essecisset reddihus enim qui quotannis pereipiendus erat, non amplius scutawrum triginta quatuor, sed et quinquaginta summam attigisset hinc est, quod S. C. Conc lacinimam sese praebuit, in enoplacito, quod ad rem petitum fuerat, cons timolargiendo. Qua posita necessitato, illud sequebatur, ut, si eidem submittere aso debuerant haeredes alienando vineam, eadem de causa fasces subiicere debeat eeclesia legataria, consensum dolationis hypothecae non denegando. Addebant insuper eam uisso montem instatoris, ut Capitulo Mutata vigioli In famulos annos salva eriaque forent. Simul
642쪽
ac igitur haeredes redditui scutatorum viginti quotannis respondentes Capitulo legatario assignassent, atque tradidissent, omni obligatione per testatorem imposita exonerabantur, quin aliud ultorius ab haereditate exigere legatario liceret. Denique iuxta commune axioma suo Ubi non moe iseri prodest, hoc fariendum es - animadvertebant, nihil obesse capi, tuto, si schedulas oblatas exciperet, scutata viginti ab aerario publico assequeretur: sive enim sortis, sive ructus securitas inspiceretur, nihil tutius ac solidius occurrisset, quippe nullum adest gubernium, cui maior debeatur fides, quam civilis Αμ- stolicae Sodis principatus. Deinde quolibet expirante semestri dimidia fructuum debitorum pars absque ulla tergiversatione haerario solvitur, et a creditore perinpitur.
Quis ΕεPONDERET CAPiTuLui LEGATARium Monebat ante onmia nullum sese verbum sacere contra eslebratum maneationis
contractum hac enim in re suo ipsi haeredes fiduciarii iureus fuerant, eoque magis quod beneplacitum Sanctae Sedis ae- cesserat. Quin etiam tametsi stricto iure, quod ad hypoteeariani inscriptionem attinet, eidem contractui oppositionem saeare γtuissent, ac possent, nihilominus non ea Capitul mons erat, hanc ipsis ingeram dimovitatem, hoc inextricabile lacessere negotium Id tantummodo pro eo, quo tenentur, mei tuendae causae piae, idest ecclesiae, sibi proponebant, ut nullum eidem detrimentum afferri paterentur; adeoque se insistere aiebant, dialia aequipossenti ratione Ecclesiae indemnitati consuleretur. Perperam vero subitet at haeredes inquiunt sese omni illi gati M i solutos, cum schedulas publici debiti pro redditu seuιν torum viginti Capitulo togatario tradidissent ita enim gerentes absque dubitatione minus persolverent, quam quod testator eis dem iniunxisset. Duplicem porro habet partem benefletum, quo in legat relinquendo testator occlesiae attulit, unam explicium, aliam implicitam. Explicite porro scutata viginti ecclesia de' signaverat lamvero, si rei lubstantia penitius inspiciatur, sche dularum illarum traditio valorem quidem nominalem euisioniae Viginti praeseserebat, minime vero reMem: si enim haeredes
eas schedulas venui exponerent, nemo profecto eas pro respod
denis summa scutatorum viginti redditus in pecunia numerata a sepio visset Ut igitur ad amualitatem res adduceeetur, nihil alio
643쪽
3 promptu erat, quam ut haeredes tot schedulas traderent, quot, habita ratione valoris realis, scutata quadraginta reipsa Xa
Implicito vero testator hac ratione iuverat legatarium, ut ius percipiendi scutata viginti non alicui haereditatis parti, sed universo assi haereditario infigeret hinc est, quod si pars haereditatis deficerot ius exigendi seu tata viginti perstabat in relim iis haereditatis partibus. At quando schedulas oblatas Canonici 'acceptassent, si sorte quacunque demum de causa imminutionem aut laeturam totalem eae paterentur, iam actum esset de causaepiae legato, quan ullum subesset imminutionIs Vel acturae reparandae remedium. Neque diffiteri quisquam iure poterit, magnum huic difficuliati nomentum inesse, i qui fusius in appendice XV ad causam praesentem cernere erit Merito i itur concludebat Capitulum, sese dixisse, quod haeredes per eam schedularum Oblationem solvissent minus, quam a Testatore ipsi maerat impositum. Post haec per se evanescebat ultima excepti ex superius allato iuris axiomate desumpta si enim praestatio consensus pro delenda hypothoea haereditati proderat, legatari non solum berat, sed et in discrimen rem suam coniiciebat', veluti ex his, quae posuimus, oeulentissime colligitur. Ahimiidvertebat extremo loco Capitulum haud posse se schedulas recipere absque auctoritate S. Q; nam schedularum debiti publici acquisitio non es verum investimentum, ut quotidiana docet experientia, quae fetet in huiusmodi casibus ut ab Apostolica Sede beneplacitum passim imploraretur. Quin imo cum agatur de legato missarum, neque census impositio, qua alioquin investimento in undis stabilibus aequivalet, suffragatur, prout plures S. C. Conc apertissime declaravit, et expresse in Burgi S. Bom niei 30 Apr. 1729 ae Firmana ner Miss 23 Iun. 1764 vid. ιiam Ferrar. . Missae Saer cium Irt. 2, 24. Post haec sequens proponebatur. An et quomodo Milio supplicandum sit pro gratia implos rata in casu. B
644쪽
REMMirio. in Patros in plenario conventu S. Cong. Ep. et Res disio optembris 186 resoripserunt: af irmaιive pro annuo reddiι scutatorum 2 in schedis debiti publici vulso, consolidato. EIUSDEM AUSAE ONTINuATIO. - Ηuiusmodi resolutio votis non
respondit haeredum, qui onfestim a S. C. deprecati sunt, et impetrarunt, ut causa OV examini iterum subiiceretur in s cunda causae propositione, sive quod in prima minus clare, quam debuerant, postulatum suum expressissent, sive quod di
fiteri non possent Capituli dissiculintem solido et inexpugnabili sundament sulciri quandoquidem acceptando schedulos obiti publio scutatorum viginti rucini respondentes apitulum iure excidebat persequendi alias triginin schedulos, quae eum praediotis viginti coniunctae id temporis totum assem haereditarium Sc latorum quinquaginta redditus eiusdem debiti inhrmabant), iidomoratores eqlaraverunt, sese in desprendis Sacro ordini pretabus nihil aliud voluisse, quam ut Capitulum ad excipiendas schedulas oblatas obligaretqr, ae proinde ad consensum suum pro hypothecae deletione praebendiim, qui tamen eidem ius auferretur, ut quoties vigin i illae chedulae summam viginti mutat rum amplius no repr*φsupt irent, at tmu'cunque demum casu in dis imen vocarentur actionem mam contra alia triginta, quae supererant, qbedulas, qu secus ac in resin ipto S. C. C. diei et lunii 36 l. de quo supra mentionem sucimus, ex riri valido ac lihere P0S 'ut Qua semota difficuliate in genoralibus comitiis diei 2 Martii currentis anni, proposito dubio: an recedecidum sit a resolu- tione diei Sept. 86 in usu. Emi patres rescripserunt: Moodendum a decisis, e Iesarum me praestandum in annuo reditu scutatorum visisι in essoris debiti publici vψω Consolidato, in favorem pii mati inscribondo, firmo remanente vincula super residuo redit scutatorum riginta, dato fac ὀιοι delendi hποιhecuriam inscriptionem.
I. Illud faciendum esse quod tibi non nocet, alteri prodest. ΙΙ maeredes non liherari Solyeudo minus, quam a tosintore
645쪽
In Cenins impositionem investimonio ordinario aequipasaei. IV. Limitandum vero, si agatur de legato missarum, pro quo fundorum stadilium rugiserorum acquisitio requiritur. V. Schedularum obiti publio acquisitionem investimento
ἄ--a tam αεε . In archidioecesi'. adest paroecia A., quae amplum possidet territorium, quamvis non multos parochianos Antiqnitus enim tercentos circiter parochianos numerabat, modo oro ultra quadringentos Cum autem Rh NK, pq ocia A, quatuordem passuum millibus distaret pauperi par in B; Leo X anno 1517 ob paroeeiae paupertatem, has duas paroecias univit, et uni eidamque Parocho rogondas tradidit. Quamvis ex deperdito do iumento leges huius u*iqniaignorentur, rumor in laeso constabat, in facultate Mychi fuisse positum, in una vel in Ltera par es residere Verum decursu temporis consuetudo imvaluit, ut arochus suam residontiam constituerit in paroecia A., prospioiens pameciae B per capellanum curatum, adsignatis canonis rodditibus pro honesta eiusdem sustentatione. Cum 'utem modo sumesentes redditus suppeterent Paroe-eias B., quibus arochi sustentationi prospiei posset, populus huius paroeriae ab Archiepiscopo potiit u sibi, paroedia disiumcta, proprius daretur Parochus et res eo tandem devenit ut v cante amecia B., populus eoi re noluerit novum Capellanum. Devenientibus precibus ad S. C. Ep. et Reg. 8. Congregatio de more remisit preces ad Archiviscopum pri -'rmatrone, ινοιο, audisi interesse habenιibus, qui rescripsit se audivisse Parochum earum paroeciorum, et Patronos, namque Parouciae subiectae erant iuripatronatus cuiusdam nobilis familiaH. a-hus autem, et Patroni, quamvis re garentur pameoiae dismembri
646쪽
tIoni conveni ant tamen in constitutione Vicarii Drpetui a P rocho nominandi, assignatis iisdem redditibus quos percipiebat Capellanus, ita tamen ut quaedam horum reddituum pars statu retur pro manulenti e ecclesiae, et nonnulla honoris iura re servarentur favore Parochi ecclesiae A. super nova icaria Archiepiscopus autem mentem suam aperiens existimabat, 1 ratione distantiae et pro bono pacis opportunam esse spiritualem paroeciarum divisionem. 2. Paroeciam B., cum Semper fuerit par chialis, novum arochum habere debere titulum, et praerogativas Parochi. 3. Reservandum esse uspatronatiss-favore Parochi paroeciae A. super ecclesia paroeciae B., caeteris exclusis honoris iuribus, ut dissidia in posterum evitarentur. 4 Nihil esse innovandum super redditibus, quos Archiepiscopus putata usicientes, tum pro ecclesiae B, manulentione, tum pro parochialis praebendae erectione.
Omittimus iuris principia qua eiusmodi Archiepiscopi opinionam satis consormem iuri esse demonstrabant, post ea quae adduximus in causa superius allata sa8. 20 Proposita itaque suarunt S. C. Ep. et Reg. sequentia I. An et quomodo annuendum sit precibus, sive pro abs cluta dismembratione, sive pro constitutione icarii perpetui in
α Et quaisnus affirmative sive ad primam vel secundam
II. Nuinam redditus statui debeant pro Congrii novi Rectini ris, pro ecclesiae manulentione, aliisque expensis in casu. RESOLurio. S. Congregatio causa cognita die 18 Decemb. 863 votum Archiepiscopi confirmavit, ita tamen ut non fieret absolui dismembratio, sed Vicarius perpetuus statueretur, respondendo:
Adra negatis ad primam partem, Q irmaιive ad secundamiuaeta uotum Irohiepiscopi. Ad II Q irmatis in omni scivaeta solum Archiepiscopi.
stimans per eiusmodi Resolutionem, iterum novam audientiam postulavit, enarrans Paro iam B. nunquam suisse Vicariam, sed veram parochiam hanes ibariam causam effodissidiorum obiecu-
647쪽
liares quas indio at circumstantias. Postulabat praeterea aequalem reddituum divisionem inter utramque paroeciam, et ita ut Congrua in bonis stabilibus Onstitueretur nonnullis rationum momentis adiectis. Parochus autem paroeciae A. in suis literis ad 8 C. inter alia exponebat ad se suosque successores pertinere debere Vicarii nominationem quo iure privandus non erat congruam Vicari adsignatam, si sufficiens non reperiatur, eam populum Supplere debere, praesertim cum sumseret pro congrua Vicarii summa scut 50 monetae romanae iuxta Const. S. Pii V Ad Me-
quodum et Const. Innocenti XIlI Apostolici ministerii diei 23
Maii 1728. Gimidi Ius Ponι. p. 24 l. 2. Itaque itorum proposita causa est S. c. sub consuetis dubitandisormulis Io An et quomodo recedendum sit a Resolutione Oapta, in primo dubio in casu. ii K An et quomodo recedendum sit a Resolutione apta in secundo dubio in casu. i, Quibus diem Iunii S. Congregatio respondit ad . et i dilata, et audiatur Irchiepiseopus super noviιe deductis, vi ad menιem l).
Quare auditus fuit Archiepiscopus, qui etiam sunm Θntentiam patefecit. Cum autem per Vicariam ei petuam prospectum esset tum unioni par clarum, quae a Leone X. sicinerat, tum etiam Vicarii independentiae excepta enim nominution nullum aliud ius vindicare sibi poterat Purochus . neque querelae adductae a populo super Vicarii congrua rationabiles videbantur, S. Congregatio die IIulii 86 iespondere censuit ad i. e II in deritia.
I. Non esse deveniendum ad paroeciarum divisionem, nisi, cogni in legitima causa, omnes interesse habentes fuerint auditi. II. Eorumdem tamen querelas posthabendas esse, si minus rationabiles repertae suerint.
648쪽
m arva. Instante R. P. Iosopho Boom Saeordoto Prosesso Sorietatis Issu, Postulatore Causa Boaticloannis Borohmansim dicti, quum minantissimus ac Revero dissimus Domitans Ca dinalis Carolusio Boisain huius Causa Relator in Ordinariis Sacrorum Rituum Comitiis ad alimnium hodierna dio coadunatis sequens proposuerit Dubium An sis si tineis Commissio Reassumptionis causae in eam e ad Φαι- ω ροιο gitur pΕminentissimi si noverendissimi Patres moris tuendis nitibus praepositi, omnibus accurate perpensis, ros inendi minens frunt: Istimati , - ώρnandam eas Commissionem, a Sanetissimo plauruerit. Diora artii 866. s. Quibus omnibus a subsoripio 8aororum Rituum Congregationis Sacretario Sanctiminio Domino Nostro Pio ινι lx fideliter relatis, Sanctitas Sua sententiam Morae Congregationis rotam habens, propria manu signare dignata est Commassionem Rea sumptionis Causae Beati Ioannis Berohmans Conlamoris. Die iisdem mens et anno. .
649쪽
uunm Rubrioa ne Mimalis, nec Ritualis detorminent numerum genuflexionum quae a Sacerdote fieri dehon dum ad altaro revertitur um Smo Saommonio post distributam Fldhlibus
saeram Communionem, alter ex Apostoli rum Cooremoniarum magistris, de sententia desupor equisitus, post accuratum examen ensuit, rogulam in Murassumendam a Rubriois terminantibus duplieem genuflexionem antequam Sacerdos Communionem ipsam administret, nimirum primam antequam extrahat a tabemaculo pyxidom, altera voeo post discoopo tam super altam eamdom pixidem. Cum enim agatur de ultudebito Sthao Euoharistiae, congruum pro sto estis eodem promus modo isto ultus praestetur a sacerdote d altare rodeunto, nimirum genuflectendo primo antoquam pyxidem cooperiat, et it um postquam illam in tabernaeulo recondidit, antequam tabemaeuli ostiolum laudat. Iano porsto Motentiom cum
infragoriptus s. Rituum Congregationis Mersturius retulor it in Ordinario metu M. Rituum subsignata disino Vatieantio eo naio Emi et Mum Patres sacris tuo is stitibus inspositi r
scribendum ensuerant ita re su isaeis tum Massistri be- remoniarum, sic proinde decreverunt a Sacerdote rede te ad altare post id um Coinmunionein genucleotondum, antequam cooperiat moram pyxidem et iterum genuflectendum antequam
pyxide in tabemaculo reposita, ipsius tabemaculi ostiolum claudat Arius ita ubique sorvandum maia aiunt. Dio 23 Decombris 2..
Intor nonnullos presbytoros in orbem venientes o omnibus Orbis partibus Masione solomnis Canoninationis Martyrum la- ponentium quaestiun is orta fuerat olim genuflexionum numerum, quae a Sacerdote fieri debent, dum sacram 3xidem suis manibus gestans redit post fidelium communionem ad altare.
650쪽
Quocirca auditus sui SS. Coeremoniarum magister l), qui siebreviter mentem suam aperuit.
Rubrica Missalis et Ritualis vix vel ne vix quidem de haere mentionem laciunt, quin imo orba piauti iacent nitidhem dubitandi suppeditant, haec enim in Missali leguntur, ap. XL
n. 6, it Biιus celebrandi issam: u Si qui sunt communioandis inmissa Sacerdos post sumptionem sanguinis antequam Se purificet, acta Mnuflexione, ponat particulas consecratas in , pyxide, vel si pauci sint communioandi super patenam, nisis a principi positae fuerint in pyxide, via in alio allae lat a rim minister. .... iacit consessionem dicetis, C Uteor Deo est. Tum Sacerdos iterum genustectit, et manibus iuncus vertens se ad populum in ornu evangelii, dicit Niserea vir. . . . Posina a goniseetens accipit manu sinistra pyxidom sis. Omnibus com- municatis revertitur ad altare nihil dioena es non dat benes dictionsm, quia illam daturus est in fine russae: in Rituali autem Romano in it. Ordo miniareandi moram Communionem ibotur . Sacerdos procedit ad altare. . . . iacta prius et posteas genuflexione extrahit pyxidem, et illam ' super corporale depos sitam discooperit, prosequitur communionis ruas '. hi veron omnes communicavorint, Sacerdos ovomus ad altare dicemi poterit o merum convivium est. Antequam auramentum ponat diligentor advortat, ut si aliquod fragmentum di tis a s haeserit eis. Postea genufleotens reponit in tabernamito et
Rubricae itaque, prosequebatur Consultor, expliolis non in . dicant gonustoxiones a Sacerdote peragondas, dum ad altare r vertitur post fidelium Communionem. Nihilominus Oxtra dubium e8t, eas courate praesori re genusexiones diotae Communioni praemittendas, quarum prima locum habet statim in aporiam fuerit tabernaculum antequam . pyxis xtrahatur, altera Vero antequam Sacerdos, eadem pyxide detecta, se ad populum convertat, ut dicat Misereatur vestri etc. Extra dubium pariter est genuflexiones indieatas dirigi ad cultum venerationemque debitam M. Sacramento, et Rubricas armonice cohaerere, quando agitur, de una eademqus actione.