Acta ex iis decerpta quae apud Sanctam Sedem geruntur in compedium opportune ...

671쪽

ob late iudicis incompetentiam

Quamvis autem Indicatus Canonicus sese excusaret dicens, laicale tribu nal adivisse, quo eoram et ipsi Canonici comparuere, constituis sibi Procuratore qui eos defenderet idque Deisse ut quaestio tandem resolveretur in defectu aliorum mediorum, quibus lis iuridie dirimi

posset: attamen S. Congregatio res0lutioni causae adiecit: e idem Canonicus N e suis e scientia suae ob recursum ad lateam pote3tatem. Verum eum de Clericis agitur graviores sancitae sunt poenae pro eiusmodi recursu ad laicam potestatem, de quibus loquitur De Nigris

in trari de vacatione Beneso eas. 56

per οι et in additione huic capiti haec scripsit . Clericus recurrens ad iudices laicos animo obtinendi, iustitiam ab officialibus Principis,

contemnit potestatem ecclesiasti- cam contra dispositionem mero rum Canonum Bullam coenaε, et Constitutiones Apostolicas... a

, lini V., et Innoeentii IlI., quae ipso laeto declarant ex hoc api- te Clericum excommunicatum, et benefletis privatum denunciant. . Abhorrent omnino s. Cano-ues ab eiusmodi turpi recursu, ut APPENDI Q. 56s speciminis graua videre os in

pti usque adeo illicitis ausibus aditum patelaeit, ut Clerici cleri eos suo relicto Pontifice ad in diei publica pertrahant, proinde

statuimus ut o de caeter non praesumatur. Si quis hoc prae sumpserit sacere, conventus et ca . sam perdat, et a communione ens elatur extraneus. . Item in can.

pDeui ibidem. In decretalibus inter caetera, haec in eap. Decernimus, de Iudiciis Eugenius Romanus Pontifex in synodo decrevit . Decernimus ut lai, et ecclesiastica tractare negotia non praesumant. Sed piseopi. Abbates, Archiepiscopi et alii e- clesiastici maxime de illis quae . spiritualia noscuntur laicorum

iudiei non disponant nee r . pter eorum prohibitionem, celesia, sileam di-ιιan iustitiam exerce-

. ere. Remeap. Overit, cap. 6r vem de sentent excomm .

Et quidem summa ratione Meet similia sancita extant agitur enim de oontemptu eeelesiasticae potestatis et de turpissima violatione immunitatis celesiae, qua a suo divino Auctore Ecelesia decorata est.

QUAE REGULAE ERVARI DEBEANT, QUANDO DUBrPATUR, AN IS QUI ALIQUOPI ONERE GRAVATUS EST, FUNDIS INMINUTIS, VEL PLANE DEPERDITAE, DE SUIS BONIS TENEATUR SUPPLERE, 'EC ΕΤ

Non fame disceptatum est, an alio quocunque genere consistat, debitor alicuius annuae praestationis, eam perpetuo redimere queat per sive in pecunia numerata, sive in unam solutionem , quae universo

672쪽

APPENDI xx prasstationis annuae eapiti aequiv leat. Nullus porro canon in Decretalibus, nulla lex in iure Caesareo reperitur, quae acu quaestionem

tangat ac dirimat; clamvis in hoc ultimo plures adsint leges, ex quibus ratio erui tuto possit, qua ad eam

resolvendam recta sternatur via; huiusmodi sunt L. Annuam . et L. Annua his misi annuis legatis. Doctores ommuniter hanc agitant controversiam pluribus cumulatis utrimque argumentis. Quoniam vero hi, de quaestumibus verba faciunt, i is autem S. c. dissolvise, veluti tradit

Ben. XIV Inst. EGL 107, S. 6. hinc Doetorem disceptationibus praetermissis , illico ad declarationes S. C. Concilii afferendos gradum facio. Ante omnia praemonendum est, inra C. Coneilii nullum aliud argumentum tam frequenter actitatum esse et in dies actitari, quam de

reduetione nerum morum, se nominatim elebrationis missarum Itaque, ut ordinari fit, nonnullae praestitutae ac firmatae sunt regulae, quae in huiusmodi reductionibus largiendis servarentur. Enimvero potissima regula ea est, ut inspiciatur, an haeres missarum onere gravatus de suo supplere t ueatur in casu, quo fundi eam in causam relicti, vel imminuti vel omnino deperditi fuerint, an vero satis sit eos fundos seme assignasse, ut quis omni obligatione solutus abeat.

Quod ut faeilius diiudicari possite quirendum est, an fundi taxati , vel smonstratio modo sileti fuerint in primo siquidem eam omniano liberatur haeres in omne tem Dus, minime vero in secundo. At magna controversia suboritur, quando legatum taxative, et quando demonstrative relictum fuisse dicendum sit. In quo canon hiestatutus est, ut legatum veluti taxative relictum habeatur si furid tores verbis utor cuiusdam instruetionis a S. C. Episeopis transmissae et a Bened. XIV. de Mnod.

relatae legando aut aliquo modo a

3 nen , ora tionem seu dispositionem prius ines veris ab assonationε -- di, e subinde Bissarum Onus adiecerim. . . ecus autem, si faenaa Oresorationem seu dispositionem inreperinι ab impositione oneris, et subinde fiandum assignaveris , tum enim on dieitur demonstrative Oneeptum, ac

fundatorum haeredes per Ampl. Mamevendi sunt M perpetuam dictioneris manulentionem, et ad suppleri mmmmam de ientem tam de praeteriis

quam de furem. Ratio exinde apparet eur in legatis demonstrative relictis haeres

de suo snpplere teneatur secus verosit, si legatum taxative factnm fuerit; nam onus legati adimplendi inhaeret personae haeredis Ρηius, quae non deficit, etiamsi res a reditate aecepta deficiat a vero in legatis taxative relictis nus illiu modi fundo infixum est; si igitur fundus iam traditus desecerit, delis it etiam nus eidem fundo inhaerons.

Quid autem, si dubitetur adhue,

673쪽

a legatum sit demonstrative, an taxative relictum Tiu enimveroratinendum est demonstrative relietum esse; nam iuxta quamdam resollitionem S. C. Goncilii Brimen.

I MI 684 relatam a Ben X V ι. e. n. 33, haec regula de retinendo demonstrative relicio . proeedit ves, quando fuit legata quantitas, vel quando ait legata res in genere, . vel quando fuit legata res in

sy is, quae remanet penes ham redem habentem onus curandi ee lebrationem, vel quando res e-- gata fuit consignata legatari non . quidem ex praecept testatoris, sed ex propria voluntate, et ad emetum tantummodo sese exi-- mendi a praefato onere curandi. elebrationem. v

Non est autem dubitationi loeus,

quando testator suis haeredibus imperat, ut certam ac determinatam summam exsolvant in missarum celebratione erogandam, prout a videbat in causa Myraneationis quam superius attulimus Porro hane ad rem idem Ben. XIV l. e. Aia equitur . Si testator mandasset, ut I - gatario tot praestarentur actus, quot satis essent ad iniunctam Missarum celebrationem , quan- . tum vis haeres bona stabilia reddictus satis idonei semel tradidisset, attamen supplementi onus decli-- nare non posset, si forte subinde contingeret, ut, ob subsecutam

fructuum imminutionem, vel ob augmentum taxae, traditi landis redditus imposito oneri sustinendo impares evaderent, uti subdit Pra .sul Altovitus in voto, quod ipse conscripsit, et congr. probavit in quadam causa Lucana, proposita. 6 meessi. 1685. Quando enim'

η Si tor mandat . . . consignari tot

fruetus, qui sufficiant pro dicta. elebratione, tune dicitur legatum genus, et fructus suincientes esse in obligatione demonstrative unde, lieet haeres assignet tot bona, quorum redditus de tempore assi-- gnationis sumetant, attamen illis pereuntibus, vel ad minorem quan--titatem redactis, tenetur haeres supplere ex reditu aliorum bono

Hanc utique doctrinam secuta est . C. Cone eum passim, tum nominatim in Romana Re et Blas.

veluti videre est in Romana Ann. pr stat. 16 Ianuarii 1702, mram caprum, et mmama Supplementi, et applie. 1 Iuns 723, mram ι--ando Iuvat facti speciem enarrare

eausae Romanae eorum caprara Fu

via'sortia die 2 Martii 598 per

privatam syngrapham promiserat exsolvere scut 100 annua perpetua Monialibus Exealceatis . Iosephi, addita conditione , ut puellam in monasteriqm hae reciperent, adeoque eam in ausam Fulvia omnia bona sua obligaverat. Horti proxima haeredibus suis praeseripsit M

674쪽

eum aliis lagatariis, tum Monialibus

Exeat alis partem euiusdam pinguissimi census, in quo tota consistebat haereditas), quae pars se elui scutatorum 1 respodideret, a Bignare possent, ut ita omni se obligatione liberarent. At vero, nialium Oeconomus huiusmodi a

signationi mordicus restitit; quapropter re in iudicium deducta, in

Possessori primum causa disceptata est apud S. Botam oram Na--M M'. ordo sua sententia eoo-oomo Aetori manulentionem dandam esse pronunciavit pro Mutatis centum super omnibus bonis Fulviae. Uno ferme meeulo post coram

Caprara dis 19 Ian. 702 duhium

disceptatum est. . An otiasterium 8. Ioseph teneretur de praeterito, . vel teneretur de prassent recipe- re assignamentum usque ab an- .no 16li oblatum loco annuae praestationis scut s00. . Et 8. Botam respondit: Ne de praelerit neo

de praesenti senari moniales νεα-- per assi amentum.

Quoniam ver haeredes inter alia, quae asserebant, armmenta, oblationem realem scutatorum 100 iudieialiter Monialibus sese exhi- huisse subiiciebant , adeoque propugna ni, a peracta, ad nihil aliud amplius sese teneri, Bota in decisione praedicta s. 13. ita docebat. Quae omnia iterum atque iterum aequa lance aequilibrata, non fuerunt reperta tanti pon- , deris, ut obligare potuerint ο- riles ad receptionem assignamentineo de praeterito nee de praesenti. Ad quem effectum Domini praemittebant, quod cum promisnio Fulviae sub hypotheca omnium

suorum honorum tam eius vita durante, quam post obitum et pro futuris perpetuis temporibus eoncepta legatur in mera et pura quantitate annua scut 100, nulla habita taxatione, ne etiam demonstretiose ad certum fundum, seu illius antivum redditum, utique non potuit aliter expleri, main in pecunia numerata ex ructibus omnium bonorum haereditariorum, seu articularibus eius speciebus ad Peri L. Annuam sis Is

de conat pecun iuxta communem

distinctionem primae ab altera promissionis larmapermn . L. Annuam v. Mamurius L. Annuas Attia de Leg. 33. quod ad rem nostram explicat Paul. De castro

cons. 47 n. 3, lib. 2. . . secus eros relictum fuit in genere absque ulla designatione particulari bonorum, quia tunc quod non perciperetur ex uno praedio teneretur ex aliis solvere, eoncludens volentem assignare unum praedium ad hoc, ut liberetur a dehito

quantitatis, non esse audiendum. . .

. eo obstat, quod Fulvia non habeat alios effectus, nisi dictum censum eum Dum Zagaroli,et tamquam liberalis donatrix potuerit Monasterio sacere assignationem de reddit rato diei census ex L. Si quis amentum cod. de donat.

eum aliis allegatis; quia quidquid

675쪽

sit de inexistentia aliorum bonorum nullatanus iustificata, ad en tum satis est, quod obligatio Fulviae eonstet de pura quantitate Mut io annuatim Monasterio solvenda et quidem in genere nulla laeta mentione bonorum aut esse-etnuin articularium , ex quorum redditibus sit dem satisfaciendum. Unde non applieatur textus et iura in contrarium adducta, utpote loquentia de donationibus seu legatis unuis relictis eum expressione, quod satissaut ex reditibus ertorum bonorum, seu ex bovis ipsius Testatoris , ut probant iura mox. allegata.

Quapropter fundis deperditis,

vel imminutis, non solum ex s. c. conc declarationibus, sed etiam ex deeisionibus S. Botae Romanae di-eendus est liberari haeres, s testato eidem legem dixerit sive lacu tatem fecerit tradendi celesiae eertos ditidos iam determinatos aut determinandos nequaquam vero idem liberari, si testator obligatio nem legati adimplendi persona ha redis iniinlixerit, et universam haer ditatem ea ipsa obligatione gravatam

explieite vel implicite voluerit.

rN-LGENTIAE QUAM SAN ISSIMUS DOMINUS NOSTER PIUS PAPA IX, BENEDI- aENDO CORONAS, AEOSARIA, AEBIICES, CRUCIFIXOS PARVAS AETATUAS,NDMisalao me que τυις nuncupata IMPERTITUR MURISTIFIDELIBUS MUL MOUM HABENTES VEL APUD AEE AEMINENT ALIQUOD Ex PRAEFATIS, FRASCR PTA PIA OPERA IMPLEBUNT in .

. Utriusque sexus Christifideles inprimis admonitos vult SANCTITAsSUA, ut qui consequi valeat Indulgentias, quas in praefata Benedictione eoueedit, necessario requiri aliquod ux enunciatis Numismatibus, Coronis te. secum habere, aut apud se retinere..Item orationes, devotasque y ces infragoriptas, uti eonditiones pro Indulgentiarum consecutione requisitas unumquemque teneri recitare, vel secum deserendo Coronam, m-

praesens indulgentiarum elenchus Pontiacis electionem iterum eonfirmaturcifixum etc. vel si quin secum non

habeat, eadem in ubicut , es alio deeenti loco suae habitationis retinere, et coram eis respectivas preces recitare debebit. . Praeterea ab huiusmodi Benedictione SAN NAsmu reiicit Im gines sive impressas, sive depictas, ne non Cruces , Crucifixos, parvas statuas, Numismata, vulgo edulia nuncupat. quae ex Stamno, plumbo, vel ea fragili alia materia fa-ellisque consumptionis conficiun-eessat morte o Pontificum et post novi vel renovat t.

676쪽

374 APPENDix xXI tur. Notandum tamen SANUNTATEM SUAM ea etiam quae ex ferro eonsecta sunt admittere, licet usque nune prohibita essent. . . Vult denique MN ITA MAImagines, et Leones henedicendas representare Sanctos, vel iam o nonigatos, vel in Martyrologio B mano deseriptos.

His pro clariori intelligentia praenotatis, Indulgentiarum series, quas quis consequi potest, ne non piorum operum implendorum nen-chus recenseatur, muti a videlicet: .Quicumque semel saltem in si gulas hebdomadas Coronam Domini, aut Baiae Virginis, vel Bosarium eiusve tertiam partem, aut ossicium sive Divinum, sive parvum eiusdem Biliae Virginis, vel Defunctorum aut septem Psalmos Poenitentiatis, vel Graduales recitabit, aut rudimenta Fidei tradere, aut detentos in

Carcere, vel alicuius Domus Uospitalis aegrotos visitare, aut Pauperibus subvenire, aut imam audire, vel, si Mesrdos est, elebrareeonsuevit, si vere poenitens et 8aeerdoti per ordinarium approbato consessus , 8Smum ueharistiae Sacramentum sumpserit in quolibet ex diebus intrascriptis, nimirum

diebus estis Nativitatis Domini ostri Iesu Christi, Epiphaniae,

Besurrectionis, Ascensionis, Pent eostes, auctissimae Trinitatis, et

Corporis Christi, ium dictus urificationis, Annunciationis Assumptionis, Nativitatis et Couoeptionis Beatae Mariae Virginis, ne non diebus Nativitatis A. Ioannis Baptistae, Sanctorum Apostolorum Petri, et Pauli Andreae, Iacobi, Ioannifi,

Thomae, Philippi et Iaeohi Bartholomaei, Matthei, Simonis et Iudae, Matthiae 8. Iosephi ponsi

B. N. Virginis, atque omnium Sanctorem, piarius ad Deum pree fuderit pro haeresum atque sinigmatum extirpatione Fidei Cath lime propagatione, pae et Christianorum Principum concordia, eaeterisque Romanae Ecclesiae meessitatibus, in unoquoque praefatorum dierum Plenariam Indulgentiam consequetur.

. Qui eadem in aliis estis Domini, aut Beatae Virginis Mariae peregerit in quolibet eorum peresepiet Indulgentiam septem annorum, ac totidem quadragenarum: Qui vero quavis Dominica, ves alio anni sesis, Indulgentiam quinque annorum t tidemque quadragenarum. Qui demum in alio quocumque anni die ea praestabit, Indulsentiam centum

dierum.

Quieumque saltem semel in hebdomada reeitare consuevit Coronam, aut Bosarium, aut Officium B. M. Virginis, vel Defunctoram, aut Vesperas, vel unum saltem ex Nocturnis, et Laudes, aut septem Psalmos Poenitontialas eum Litaniis, earumque precibus, quo die id eg rit, Indulgentiam entum dierum aequiret. Quisquis animam suam Deo in artiuulo mortisdevote commendans,

677쪽

1psamque mortem luxta instructionem sel.record.Benedicti Papae XIV. enunciatam in sua constitutione sub Dain. Aprilis 1747. cuius est initium ma Matre in aequo , ac libenti animo de manu Domini suscipere paratus, et Vere poenitens, consessus, a Sacra communione res tus, si valeat, alioquin contritus nomen Iesu ore, si potuerit, sin minus saltem corde invocaverit, Plenariam Indulgentiam eonM-quetur. .Quicumque ante Missameelebrationem, vel sumptionem Eucharistiae, aut recitationem Divini officii, vel parati . . virginis, aliquam devotam praeparationem praemis fit, quinquaginta dierum Indulgentiam qualibetvice id egerit,percipiet.. Qui detentos in carcere, aut Aegrotos in Noso miis visitaverit, eos aliquo bono opere adiuvando, aut Doctrinam Christianam in e-clesia, vel Domi Filios, aut Pr Pinquos, aut amulos docuerit, toties Indulgentiam ducentorum

dierum eonsequetur.

.Qui ad pulsum Campanae alienius e lesiae mane aut meridie, aut vespere consuetas preces Anst rus Domini est dicet, vel si eas ignoret, semel Oroitionem Dominicam, et Saruisti m angelieam, vel dato signo sub horam noctis orandi pro De nnotis, Psalmum De profundis, aut si hunc nesciat, Orationem Dominicam, et Mutationem Angelieam

recitabit, Centum dierum Indulgentiam qualibet vice adipiscetur. .Eamdem pariter e sequetur Indulgentiam, qui Feria sexta devote cogitaverit de Passione ac Norte Domini Nostri Iesu Christi, terque

Orationem Dominicam, et Salutationem Angelisam recitabit. Quisquis vere poenitens peceata commissa emendare firmiter pro λο-nat, conscientiam suam exciniat terorationa Dominisa, et Anyesica sarum

isti a devote repetitis in otiorem inmae Trinitatis, aut ob reverentiam quinque ulnerum Iesu Christi quinquies devote eam mirationem, et alutationum recitet, eamdem Indulgentiam lucrabitur.

.uni pro Christifidelibus aegrotis

in exitu vitae constitutis pie Deum orabit et saltem pro ipsis Orationem

eam dicet, Quinquaginta dierum

Indulgentiam eonsequetur. . . omne et insulas antediotas Indulgentias ΑΛ iras u vult unumquemque posse aut pro seipso adipisci aut fidesibus deiunetis per modum sumagi applicari.

Declarat insuper SANCTIT MAeonoessione praelatarum Indulgentiarum nullo modo derogare Indulgentiis, quas alii Summi Pontifices

Praedecessores Iam coneessere pro

nonnullis ex supra indicatis piis

operibus, volens easdem suorum Praedecessorum concessiones in suo robore permanere.

. In distribuendis autem huiusmodi Ooronis, Crucibus etc. eorumque usu Silius Dominus Noster servari iubet Decretum et record .

678쪽

bruarii 1657. nimirum, ut Coronae, Cruces, Bosaria etc., ut supra benedicta, quoad Indulgentias non transeant Personam illorum, quibus conce88ae sunt, aut quibus ab iis prima vice distribuuntur Nec aliquare ex praedictis deperdita pro ea subrogari altera ullo modo possit,

quacumque concessione, aut privilegio in contrarium non obstante. Nec non eadem commodari, aut

precario dari non possit pro Indulgentiarum conmunieatione, alioquin amittant Indulgentias iam eoncessas: Tum etiam praelata post Pontificiam Benedictionem vendi nonio sint , iuxta Dispositionem Decreti S. Congregotionis Indulgentiarum et Merarum Resipitarum ectui die 5 Iunii 172

et XIV sub Datum die 19 Augusti 752. quo expresse declarat Missas ad Altare in quo aliqua ex

praelatis sive Crucifixi, sive Numismatis Imago quoquo modo collocata suerit lectas sive araacerdote huiusmodi Imaginem secum habente celebratas, nullo prorsus, Vigore

dictae Imaginis, gaudere privilegio.

. Praeterea vetat, ne quisquam,

quem Infirmis morti proximis aS- sistere contigerit, Benedictionem cum Indulgentia Plenaria in articulo mortis vigore huiusmodi Imaginis illis impertiri audeat sine syeetali acultate in scriptis obtentu quoniam ad huiusmodi essectum in supraenunciata Constitutione incipien Piu uater satis provisum iam suit..Tandem vult ac praecipit SANCTITA 8u hunc Indulgentiarum

elenchum nunc revisum et emendatum pro maiori Fidelium commodo primi posse non solum latina vel itala lingua , sed quocumque alio idiomate, dummodo tamen pro quacumque versione adsit approbatio S. Sedis aut . Congrcgationis Indulgentiarum, atque huiusmodi impressionem extra Urbem nullo idiomate fieri posse absque eadem approbatione. Quocumque Decreto, Constitutione, aut Ordinatione etiam specialis mentionis digna in contrarium non obstantibus.. Datum Romae ex Secretaria Sacrae Congregationis Iudulgentiarum,

et 88. Reliquiarum die 14 Maii 1853. .

F. CARD ASQUINIUA PRAEFECTUS A. Colombo Secretarius.

679쪽

UTER E APOSTOLICAE.

Sequentes Apostolicas Literas in forma Brevi expeditas

serimus, quibus Sancussimus Dominus Noster, quem Deus inc lumem diu servet, praeclarissimis en comiis Romanae ophemeridicui titulus L CiviLTλή1TTOLica, merit tributis, eiusdem perennitati, et perpetuitati consulere dignatus est. Non enim minus Senisntiose, quam vere ait Nicolaus Il Romanus Pontifex Tanta es Sedis hostolicae aucωritas u omnis requirasur ab ea firmitas, nec putatur esse stabile, nisi quod eius fueri confirmatum robore i). Laetamur insuper easdem Literas reserentes, praesertim cum a gumonium illae exhibeant, quod clarissime ostendit quanto lavore Sanctissimus catholieos Soriptores prosequatur, qui defensionem Christi Domini Ecclesiae eiusdemque doctrinae suscipiunt, in hac coenos perditorum librorum colluvie, quae inventum scientias perutile in miserandam humanae societatissemiciem convertit. Hac insuper solemni occasione gratum animum nostrum exhibemus praeclaris perinsignis illius ephemeridis Scriptoribus namque cum primum menti nobis occurrit sub finem scilicet anni 1863 ratio evulgandi ecclesiastico scilicet idiomate, et ea methodo quam hactenus secuti sumus, acta doctrinalia Sanctae Sedis, quae scitu utiliora essent, et evulgari possent, nostrum consilium aperire non praetermisimus tum Viris doctrina, prudentia, et ecclesiastica dignitate fulgentibus, tum praesertim praeclaris Scriptoribus lausedatae ephemeridis, qui suo sapienti consilio, ut propositum nostrum in effectum deduceremus prout ratio postulabat animos addiderunt. Literae porro Apostolicae sunt sequentis tenoris.

In diplomate, quod refertur in Annalibus Camaldulensium P. illaresve Costradoni, pagina 17 appendieis.

680쪽

PIUS P. IX.

n rariinmund supremi Nostri hostestes ministeris munus

omnino postulat, ut intentissimo studio a Semper peragenda cur mus, quae ad Catholicae cclesiae causam, animarumque salutem,

Nobis ab ipso Christo Domin dioinitus commissam, tuendam qu vis modo conducere posse cognoscimus. Incressibili certe animi stri moerore, ubi ad hanc Petri Cathedram nullis Nostris meriatis, sed arcam diuinae providentiae consilio, fuimus oecti, id mus e lamentati sumus maxima et humquam satis lugenda damna et mala, quae asperrimis hisce temporibus catholicae religioni, ac me ipsi isti moleιati inferuntur ab omnis iustitiae a veritviis osoribus per pestiferos libros, libellas et praesertim ephemeridespereiciosissimis quibusque erroribus pravisque doctrinis plenias mas a Merrim e plane Sa lico contra diuinam nostram ligionem odio oonscriptos, ae lange lateque in vulgus editas aedissemisatas Iιaque inter alia haud misimus viros pietate , -- genio, sanaque Metrina praediιο etiam atque etiam emitare, ι sub proprii μιissimum Antisιitis ductu suis, iis augustum n stram Religionem dependerent, eiusque oppugna fores refutarent, ac tot monstr-sa illarum opinionum portenta detegerent, refellerem, profligarent, et incautorum praesertim hominum, ac imperitae iuvenιutis cerea in vitium ecti, mentes animosque veritast Iummine illustrarent. Illae die 20 April. 849. Ic non medio eri certe Vmmur laetitia, cum complures ubique surreaeerint viri, qui Nostris hisce Moriationibus ac uotis perlibenter obsequentes, et egregio erga Caιholicam eclesiam, et hanc Sanctam Sedem

studi animati, idoneis scriptis eterrimam tot serpentium re rum colluviem , a funestam pravarum ephemeridum pestem propulsare, et veriιatem iusιiιiamque tutari cum sui nominis laude non desinunt. Ut autem certi semper eristerent homines, qui A bis, et huius Petri Cathedrae eae animo diaeti, ac sanctissimae nostrae relissionis amore, ac sanae solidaeque doctrinae et eruditionis laude spectaι ualeant bonum certare certamen, suisque scriptis rem catholidam, salutaremque doctrinam contineriter tueri, et ab adversariorum fallaciis iniuriis, et erroribus vindicare πι

vimus, vi Religiosi inelytae Meselasis es viri Serimorum legium eae ipsius Societatis sodalibus conflatum comtituerent,